Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "1." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 8378
Tytuł:
The influence of the chain length and the functional group steric accessibility of thiols on the phase transfer efficiency of gold nanoparticles from water to toluene
Autorzy:
Soliwoda, K.
Tomaszewska, E.
Tkacz-Szczesna, B.
Rosowski, M.
Celichowski, G.
Grobelny, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/779168.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
gold nanoparticles
phase transfer
thiols
1-decanethiol
1,1-dimethyldecanethiol
1-dodecanethiol
1-oktadecanethiol
1-tetradecanethiol
Opis:
This paper describes the influence of the chain length and the functional group steric accessibility of thiols modifiers on the phase transfer process efficiency of water synthesized gold nanoparticles (AuNPs) to toluene. The following thiols were tested: 1-decanethiol, 1,1-dimethyldecanethiol, 1-dodecanethiol, 1-tetradecanethiol and 1-oktadecanethiol. Nanoparticles (NPs) synthesized in water were precisely characterized before the phase transfer process using Atomic Force Microscopy (AFM) and Transmission Electron Microscopy (TEM). The optical properties of AuNPs before and after the phase transfer were studied by the UV-Vis spectroscopy. Additionally, the particle size and size distribution before and after the phase transfer of nanoparticles were investigated using Dynamic Light Scattering (DLS). It turned out that the modification of NPs surface was not effective in the case of 1,1-dimethyldecanethiol, probably because of the difficult steric accessibility of the thiol functional group to NPs surface. Consequently, the effective phase transfer of AuNPs from water to toluene did not occur. In toluene the most stable were nanoparticles modified with 1-decanethiol, 1-dodecanethiol and 1-tetradecanethiol.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2014, 16, 1; 86-91
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthesis, Characterization and Thermal Decomposition of a New Energetic Salt of 1H,1′H-5,5′-Bistetrazole-1,1′-diol
Autorzy:
Xiao, L.
Jin, B.
Shang, Y.
Liu, Q.
Guo, Z.
Peng, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/358377.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Przemysłu Organicznego
Tematy:
1,1-dimethylbiguanidium 1H,1′H-5,5′-bistetrazole-1,1′-diolate (MGBTO)
single crystal
thermal properties
energetic properties
Opis:
1,1-Dimethylbiguanidium 1H,1′H-5,5′-bistetrazole-1,1′-diolate (MGBTO), a novel nitrogen-rich energetic salt, was synthesized by cation exchange. Its structure was characterized by elemental analysis, FTIR, NMR, DTA and TG-DTG. Single crystal X-ray diffraction analysis revealed that MGBTO was crystallized in the monoclinic space group C2/c. Thermal analysis demonstrated that its thermal stability extended up to 531.1 K. The nonisothermal kinetic and apparent thermodynamic parameters of the exothermic decomposition of MGBTO were determined by the Kissinger and Ozawa methods. Its detonation velocity and detonation pressure were calculated on the basis of the Kamlet-Jacobs equation and were 6342 m·s–1 and 15.78 GPa, respectively. The impact and friction sensitivities of MGBTO were quantified using standard BAM (10 kg drop hammer) procedures. The results revealed that the salt has good mechanical sensitivity (FS > 120 N, IS > 40 J), thus indicating its potential applications as an energetic material.
Źródło:
Central European Journal of Energetic Materials; 2018, 15, 3; 405-419
1733-7178
Pojawia się w:
Central European Journal of Energetic Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RFLP analysis of 1-aminocyclopropane-1-carboxylate synthase ACC2 and ACC4 genes from Polish cultivars of tomato.
Autorzy:
Jakubowicz, Małgorzata
Jółkowska, Justyna
Kwapiszewska, Grażyna
Kręcisz, Anna
Czerski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043712.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
1-aminocyclopropane-1-carboxylate synthase
Opis:
An important trait of tomato is the rate of fruit ripening, strongly dependent on ethylene production. The ripening-related ethylene synthesis in tomato is controlled mainly by 1-aminocyclopropane-1-carboxylate synthase LE-ACS2 and LE-ACS4 isoenzymes (Rottmann et al., 1991, J. Mol. Biol. 222: 937; Lincoln et al., 1993, J. Biol. Chem. 268: 19422; Barry et al., 2000, Plant Physiol. 123: 979). In spite of numerous reports on the LE-ACS2 and LE-ACS4 gene expression, only ones considered the genomic organisation each of these genes (Rottmann et al., 1991; Lincoln et al., 1993) reported one copy of each of these genes in tomato cv VF36. In this article we suggest that the genomic organisation of LE-ACS2 and LE-ACSS4 genes may depend on tomato cultivars and may differ from that described by the above authors. The results of Southern analyses of genomic DNAs from 17-day old seedlings (cultivars Jaga, Halicz, Betalux, New Yorker) imply that the genomic organisation of LE-ACS2 and LE-ACS4 genes in Polish cultivars differs from that reported for cv VF36.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2002, 49, 4; 1037-1042
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in kinesin expression in the CNS of mice with dynein heavy chain 1 mutation
Autorzy:
Kuźma-Kozakiewicz, Magdalena
Kaźmierczak, Beata
Usarek, Ewa
Barańczyk-Kuźma, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039605.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
Dync1h1 mutation
kinesins
Cra1/+ mice
expression
central nervous system
Cra1/SOD1 mice
Opis:
Dysfunction of fast axonal transport, vital for motor neurons, may lead to neurodegeneration. Anterograde transport is mediated by N-kinesins (KIFs), while retrograde transport by dynein 1 and, to a minor extent, by C-kinesins. In our earlier studies we observed changes in expression of N- and C-kinesins (KIF5A, 5C, C2) in G93ASOD1-linked mouse model of motor neuron degeneration. In the present work we analyze the profile of expression of the same kinesins in mice with a dynein 1 heavy chain mutation (Dync1h1, called Cra1), presenting similar clinical symptoms, and in Cra1/SOD1 mice with milder disease progression than SOD1 transgenics. We found significantly higher levels of mRNA for KIF5A and KIF5C but not the KIFC2 in the frontal cortex of symptomatic Cra1/+ mice (aged 365 days) compared to the wild-type controls. No changes in kinesin expression were found in the spinal cord of any age group and only mild changes in the hippocampus. The expression of kinesins in the cerebellum of the presymptomatic and symptomatic mice (aged 140 and 365 days, respectively) was much lower than in age-matched controls. In Cra1/SOD1 mice the changes in KIFs expression were similar or more severe than in the Cra1/+ groups, and they also appeared in the spinal cord. Thus, in mice with the Dync1h1 mutation, which impairs dynein 1-dependent retrograde transport, expression of kinesin mRNA is affected in various structures of the CNS and the changes are similar or milder than in mice with double Dync1h1/hSOD1G93A mutations.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2013, 60, 1; 51-55
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1,1-Dichloroeten
1,1-Dichloroethylene
Autorzy:
Ligocka, D
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138145.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1,1-dichloroeten
NDS
narażenie zawodowe
1,1-dichloroethylene
vinylidene chloride
OEL
ocupational exposure
Opis:
1,1-Dichloroeten jest niskowrzącą cieczą o słodkawym zapachu. Ma zastosowanie jako kopolimer (często z chlorkiem winylu) do produkcji termoplastycznych tworzyw sztucznych, lakierów, środków wiążących substancje zmniejszające palność wykładzin podłogowych, sztucznych włosów oraz włókien do produkcji odzieży ochronnej. Wartość LD50 1,1-dichlotoetenu po dożołądkowym podaniu szczurom wynosi około 1500 mg/kg. U ludzi w wyniku ostrego narażenia na 1,1-dichloroeten o stężeniu około 16 000 mg/m3 obserwowano działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy, oszołomienie oraz utratę przytomności. Po ostrym narażeniu drogą inhalacyjną lub pokarmową skutki działania szkodliwego występują w: wątrobie, nerkach i komórkach Clara płuc. W badaniach u pracowników narażonych przez wiele lat na 1,1-dichloroeten o stężeniach 200 ÷ 2300 mg/m3 nie stwierdzono występowania objawów szkodliwego działania związku na nerki, wątrobę oraz płuca. 1,1-Dichloroeten wykazywał działanie mutagenne wyłącznie w testach z aktywacją metaboliczną. Podstawą do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) 1,1 -dichloroetenu są wyniki 18-miesięcznego doświadczenia przeprowadzonego na szczurach szczepu Spraque-Dawley obu płci narażanych na pary związku o stężeniach 100 lub 300 mg/m3, 6 h dziennie, przez 5 dni w tygodniu. U badanych zwierząt występowało nieznaczne, odwracalne stłuszczenie komórek wątroby, które nie miało wpływu na zmianę parametrów biochemicznych, zmianę masy oraz czynność wątroby. Wartość NOAEL dla samic szczura ustalono na poziomie 100 mg/m3. Wartość NDS 1,1-dichloroetenu na poziomie 12,5 mg/m3 powinna zabezpieczyć pracowników przed wystąpieniem skutków szkodliwego działania 1,1- -dichloroetenu na wątrobę nerki oraz inne narządy. Obliczona wartość normatywu higienicznego jest zbliżona do przyjętej przez ACGIH oraz obowiązującej w większości państw. W Polsce do tej pory obowiązuje wartość NDS równa 50 mg/m3 dla dichloroetenów – 1,1-dichloroetenu i 1,2-dichloroetenu (cis- i trans-). Związki te wykazują całkowicie odmienne działanie toksyczne i ich wartość normatywu higienicznego jest zbyt duża dla 1,1-dichloroetenu, a zbyt mała dla 1,2-dichloroetenu. Nie ma podstaw do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) oraz dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) 1,2-dichloroetenu.
1,1-Dichloroethylene (vinylidene chliride) is a low temperature bioling liquid with a sweet scent. 1,1-Dichloroethene is used as a chemical intermediate (usually with vinyl chloride) in production of thermopastic resins, lacquers, fibres for safety clothes, etc. The rat oral LD50 was 1500 mg/kg. In human, acute toxicity of 1,1-dichloroethene ca. 16 000 mg/m3 was observed as a depression of CNS. After an oral administration of 1,1-dichloroethylene some reversed adverse effects were observed in liver, kidneys and Clara cells. After several years of occupational exposure to 1,1-dichloroethylene at the concentration of 200 ÷ 2300 mg/m3 no signs of toxicity in liver, kidneys nor lungs had been observed. 1,1-Dichloroethene was mutagenic only due to metabolic activation. In setting exposure limits, the results of a 18-months inhalation rats exposere were considered. Based on the NOAEL value for female rats (100 mg/m3) and the relevant uncertainty factors, a MAC (TWA) value has been calculated at 12.5 mg/m3. No STEL value has been established.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2008, 3 (57); 5-24
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1,1,2-Trichloroetan
Autorzy:
Bystry, K
Stetkiewicz, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138312.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1,1,2-trichloroetan
NDS
narażenie zawodowe
1,1,2-trichloroethane
OEL
occupational exposure
Opis:
1,1,2-Trichloroetan (1,1,2- TCE) jest bezbarwną, niepalną cieczą o słodkim zapachu, zbliżonym do zapachu chloroformu. Jest stosowany jako rozpuszczalnik: tłuszczów, wosków, naturalnych żywic i alkaloidów oraz wielu innych materiałów organicznych, a także jako produkt pośredni (półprodukt) w produkcji: chlorku winylidenu, rurek teflonowych i klejów. Powyżej 95% tego związku produkowanego w USA zużywa się do produkcji chlorku winylidenu. Według danych Głównej Inspekcji Sanitarnej w Polsce na 1,1,2- -trichloroetan nie było w 2010 r. narażonych pracowników powyżej wartości NDS (45 mg/m3). Mediana dawki śmiertelnej 1,1,2-trichloroetanu dla szczurów po podaniu do żołądka (DL50) wynosi – 837 mg/kg, po narażeniu inhalacyjnym (CL50) – 9000 mg/m3. U królików wartość DL50 wynosi 5,38 g/kg po podaniu przez skórę. Substancja działa drażniąco na: skórę, oczy, górne drogi oddechowe oraz żołądek. W badaniach na zwierzętach wykazano niewielkie właściwości immunomodulujące 1,1,2-trichloroetanu. Związek ten jest dobrze wchłaniany do organizmu wszystkimi drogami narażenia. 1,1,2-Trichloroetan jest metabolizowany głównie w wątrobie i wydalany z organizmu z: powietrzem wydychanym, moczem oraz kałem. 1,1,2-Trichloroetan nie wykazywał działania mutagennego dla szczepów Salmonella Typhimurium: TA1535, TA1537, TA1538, TA98, TA100 zarówno bez aktywacji metabolicznej, jak i z aktywacją metaboliczną. Działanie mutagenne 1,1,2-trichloroetanu wykazano u Saccharomyces cerevisiae. Związek ten powodował zwiększenie liczby mikrojąder w ludzkich limfocytach (w warunkach in vitro). Nie znaleziono danych wskazujących na działanie rakotwórcze 1,1,2-trichloroetanu na ludzi. Istnieją ograniczone dowody na potwierdzenie jego rakotwórczego działania na zwierzęta. 1,1,2-Trichloroetan podawany myszom B6C3F1 w dawkach 195 lub 390 mg/kg przez 78 tygodni wywołał raki wątroby. Chromochłonne nowotwory nadnerczy wykazano tylko po podaniu 1,1,2-trichloroetanu w dawce 390 mg/kg. U szczurów 1,1,2-trichloroetan nie powodował istotnego zwiększenia liczby nowotworów. W dostępnym piśmiennictwie i specjalistycznych bazach danych nie znaleziono informacji dotyczących działania embriotoksycznego, teratogennego i wpływu 1,1,2-trichloroetanu na rozrodczość ludzi. Nie wykazano również działania teratogennego 1,1,2-trichloroetanu na myszy. W IARC zaklasyfikowano 1,1,2-trichloroetan do grupy 3. związków kancerogennych (substancja nie może być sklasyfikowana pod względem działania rakotwórczego na ludzi). Wartość NOAEL dla 1,1,2-trichloroetanu ustalono na podstawie wyników 90-dniowych badań na samcach i samicach myszy, którym podawano związek w wodzie do picia. Skutkiem krytycznym było zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej w surowicy krwi u samic i samców myszy, którym podawano największą dawkę 1,1,2-trichloroetanu, tj. odpowiednio dla samic 384 oraz samców 305 mg/kg m.c./dzień. Zmian aktywności fosfatazy zasadowej w surowicy krwi samic nie obserwowano po podaniu dawki 44 mg/kg m.c./dzień związku, a samcom dawki 46 mg/kg m.c./dzień. Dawkę 44 mg/kg m.c./dzień wyznaczoną u samic przyjęto za wartość NOAEL i po zastosowaniu odpowiednich współczynników niepewności zaproponowano przyjęcie stężenia 40 mg/m3 za wartość NDS 1,1,2-trichloroetanu. Substancję należy oznaczyć literami: Carc. Cat. 3 – substancja o możliwym działaniu rakotwórczym na człowieka. Z uwagi na fakt, iż 1,1,2-trichloroetan jest wchłaniany przez skórę, należy wprowadzić dodatkowe oznaczenie literami „Sk”. Nie ma podstaw merytorycznych do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) oraz dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) 1,1,2-trichloroetanu.
1,1,2-Trichloroethane (1,1,2 - TCE) is a colorless, inflammable liquid with a sweet odor, similar to the smell of chloroform. It is used as a solvent for fats, waxes, natural resins, alkaloids, and many other organic materials. It is also used as an intermediate in the production of vinylidene chloride, Teflon tubing and adhesives. Over 95% of the compound produced in the USA is used in the production of vinylidene chloride. According to the Chief Sanitary Inspectorate in Poland, 1,1,2-trichloroethane workers have not been exposed to values over the TWA (45 mg/m3). The median lethal dose of 1,1,2-trichloroethane for rats after administration to the stomach (LD50) is 837 mg/kg, after inhalation exposure (LC50) 9000 mg/m3. LD50 value for rabbits is 5.38 g / kg dose through the skin. The substance is irritating to the skin, eyes, upper respiratory tract and stomach. Animal studies showed slight immunomodulatory properties of 1,1,2-trichloroethane. This chemical compound is well absorbed into the body from all routes of exposure. 1,1,2-Trichloroethane is metabolized primarily in the liver and excreted from the body with the exhaled air, urine and faeces. 1,1,2-Trichloroethane was not mutagenic to Salmonella typhimurium TA1535, TA1537, TA1538, TA98, TA100, either with or without metabolic activation. Mutagenicity of 1,1,2-trichloroethane was found in Saccharomyces cerevisiae. This compound was shown to increase the number of micronuclei in human lymphocytes (in vitro). There is no evidence of carcinogenic activity of 1,1,2- -trichloroethane in humans. There is limited evidence of its carcinogenicity in animals. 1,1,2-Trichloroethane administered to B6C3F1 mice at doses of 195 or 390 mg/kg for 78 weeks caused liver cancer. Chromaffin adrenal tumors were observed only after administration of 1,1,2-trichloroethane at a dose of 390 mg/kg. In rats, 1,1,2-trichloroethane does not cause a significant increase in the number of cancers. Information about embryotoxic, teratogenic and reproductive toxicity of 1,1,2-trichloroethane for humans has not been found in the available literature and specialist databases. No teratogenic effects were found for 1,1,2-trichloroethane in mice, either. The IARC classified 1,1,2-trichloroethane to group 3 of carcinogenic compounds (a substance cannot be classified in terms of its carcinogenicity to humans). NOAEL for 1,1,2-trichloroethane was established on the basis of a 90-day study in male and female mice given the compound in drinking water. The critical effect was the increase in alkaline phosphatase in serum in male and female mice given the highest dose of 1,1,2-trichloroethane, respectively, for females and males, 384 and 305 mg/kg bw/day. No changes in alkaline phosphatase in the serum of females were observed after a dose of 44 mg/kg/day of the compound, or in the serum of females after a dose of 46 mg/kg bw/day. The dose of 44 mg/kg bw/day in females was taken as the NOAEL and after applying appropriate uncertainty factors it is proposed to adopt it for the value of 40 mg/m3 TWA 1,1,2-trichloroethane. The substance should be labeled Carc. Cat. 3 - a possible carcinogen to humans. As 1,1,2-trichloroethane is absorbed through the skin, the "Sk" notation should be used. There is no factual basis for determining the maximum instantaneous concentration (TWA) or the admissible concentration in biological material (DSB).
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2012, 3 (73); 137-155
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy literackie i genetyczne w Hbr 1, 1-4
Autorzy:
Langkammer, Hugolin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162861.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
egzegeza
pośrednictwo
Hbr 1
1-4
exegesis
intermediation
Heb 1
Opis:
Sowohl stilistisch-literarische als auch sachliche Gründe veranlagten viele Forscher Hbr 1, 3 aus Hbr 1, 1-4 als ein einheitlich geprägtes theologisches Einzelstück herauszuheben und als Christuslied zu erklären, das bereits vor dem Niederschlag von Hbr bekannt war und auf gnostische Grundideen zurückgriff. Zwar hat Vanhoye nicht mit geringem Erfolg die literarische Einheit von Hbr 1, 1-4 aufzeigen können, doch wird man seine Studie nicht als vollständige Antwort diesbezüglich bewerten dürfen, da sie sich auf literarische Struktur-Untersuchungen beschränkt. Der Verf. verweist in der unterbreiteten Studie auf die wichtigsten literarischen und theologischen Probleme von Hbr 1, 1-4, jedoch im Hinblick auf V. 3. Hbr 1, 3 passt sowohl stilistisch wie auch sachlich in den Gesamtaufbau von Hbr 1, 1-4. Der feierliche Prädikationsstil, der nur für V. 3 gültig sein sollte (Norden) ist auch in den ersten Versen vorhanden. Das beweist die Aussage über den Eintritt des Sohnes in die Erbschaft, die wohl sicher vom Verf. ad Hbr stammt und die Schöpfungsmittleraussage. Gegen eine Anspielung von V. 3 als „ehemaliges Christuslied” an gnostisches Ideengut (Bornkamm, Käsemann) spricht u. a.: 1. Die auf atl. Schemen von Welt-Schöpfung und All-Erhaltung sichtbar zurückgreifende Kombination von Weltmittler und Weltenerhalter; „Die Gnosis kennt keinen Rückgriff von Erhaltung auf Schöpfung” (Jonas). 2. Die allen anderen ntl. Christusliedern völlig fremde rituelle Sprache von Hbr 1, 3 als Deutung des geschichtlichen Kreuzesgeschehens einerseits und die mit dieser im sachlich en Zusammenhang stehende Vorstellung von Jesus als dem einzigen letztgültigen Hohenpriester und seines Todes als rituellem Opfer anderseits; 3. Die verhältnismässig spät im NT einsetzende rituelle Sprachbezeichnung für das geschichtlich gedachte Kreuzesgeschehen als Sündenreinigung; 4. Das ausserhalb des „Zitats” stehende Onoma-Motiv. V. 3 hat mit Gnosis nichts zu tun. Es bestehen auch keine Grunde V. 3 als ein in Hbr 1, 1-4 eingebautes, einst a parte stehendes Christuslied zu betrachten.
Źródło:
The Biblical Annals; 1969, 16, 1; 77-112
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of interleukin-1 family of cytokines in nociceptive transmission
Rola cytokin z rodziny interleukiny-1 w transmisji nocyceptywnej
Autorzy:
Piłat, Dominika
Mika, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/766831.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
Tematy:
IL-1
Interleukin-1
Nociception
Nocycepcja
antiinterleukin-1 therapy
interleukina-1
terapia skierowana przeciwko cytokinom z rodziny IL-1
Opis:
IL-1 family of cytokines, is a group of several proteins which are involved in regulation of immune response. It has been shown that members of that family , especially: IL-1α, IL -1β, IL-18 and IL-33 act as mediators in nociceptive transmission and play a crucial role in pathogenesis of multiple diseases. The discovery of IL-1Ra, naturally occurring antagonist of I L-1 receptor (IL-1RI i IL-1RII) and IL-18 binding protein has led to many studies involving use of recombinant receptor antagonist in pain therapy or in treatment of such a diseases as: rheumatoid arthritis, multiple sclerosis, skin diseases or diabetes.
Rodzina Interleukiny-1 to rodzina kilkunastu, należących do cytokin, cząsteczek białkowych zaangażowanych głównie w regulację odpowiedzi odpornościowej. Udokumentowano, że członkowie tej rodziny, w szczególności: IL-1α i -1β, IL-18 oraz IL-33 pełnią istotne funkcje w mediowaniu transmisjii nocyceptywnej oraz w patogenezie wielu chorób. Odkrycie naturalnie występującego antagonisty (IL-1 Ra) receptorów z rodziny IL-1 (IL-1RI i IL-1RII) oraz białka wiążącego IL-18, doprowadziło do rozpoczęcia szeregu badań nad zastosowaniem zrekombinowanych antagonistów w leczeniu bólu czy zapobieganiu postępu choroby w takich schorzeniach jak, m.in.: reumatoidalne zapalenie stawów, stwardnienie rozsiane, choroby skóry czy cukrzyca.
Źródło:
Ból; 2014, 15, 4; 39-47
1640-324X
Pojawia się w:
Ból
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prediction of diagnostic symptom values using a set of models GM(1,1) and a moving window method
Prognoza wartości symptomów diagnostycznych za pomocą zbioru modeli GM(1,1) i metody ruchomego okna
Autorzy:
Tabaszewski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/327728.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Polskie Towarzystwo Diagnostyki Technicznej PAN
Tematy:
condition monitoring
symptom forecasting
GM(1,1) models
diagnostyka techniczna
prognoza
model GM(1,1)
Opis:
The aim of this paper is to show methodology of forecasting with various horizon of prediction using grey system theory, basing on practical application to vibration condition monitoring problems. The method of forecasting was based on GM(1,1) prognostic models with various window lengths for estimating model parameters. The model GM(1,1) is very effective where we have only few data, incomplete, and with low accuracy. The moving window method applied to GM(1,1) model enables to adapt to changes in data trend. However, selecting an inappropriate window length can result in excessive forecast errors. The applied algorithm is based on tracking the current prediction error for models having various window lengths, and then eliminating the models for which the error of prediction caused by the loss of adequacy of the model to the data increases excessively.
Celem pracy jest przedstawienie metodyki prognozowania dla różnych horyzontów prognozy z wykorzystaniem teorii szarych systemów w odniesieniu do praktycznego problemu z zakresu drganiowej diagnostyki maszyn. Metoda prognozowania jest oparta o modele GM(1,1) o różnej długości okna w której wyznacza się parametry modelu. Model GM(1,1) jest bardzo efektywny gdy istnieje niewiele danych, są one niekompletne i są niskiej jakości. Metoda ruchomego okna w zastosowaniu do modelu GM(1,1) pozwala na budowanie modelu adaptacyjnego, który umożliwia dostosowanie się do zmian w trendzie krzywej życia. Niestety źle dobrana długość okna może powodować zwiększenie się błędu prognozy w porównaniu do warunków, w których długość okna byłaby optymalna. Zastosowany algorytm polega na śledzeniu aktualnego błędu prognozy modeli o różnej długości okna i eliminacji znaczenia tych modeli, które powodują nadmierny wzrost błędu prognozy związany z utratą adekwatności do danych.
Źródło:
Diagnostyka; 2014, 15, 3; 65-68
1641-6414
2449-5220
Pojawia się w:
Diagnostyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
HBx and SP1 upregulate DKK1 expression
Autorzy:
Peng, Hong
Li, Yongguo
Liu, Yunzhi
Zhang, Jingnan
Chen, Ke
Huang, Ailong
Tang, Hua
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038681.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
HCC
HBV
DKK1
SP1
Opis:
Numerous evidences suggested that the hepatitis B virus (HBV) was recognized as an important factor in the development of hepatocellular carcinoma (HCC). Dickkopf-1 (DKK1) recently was reported to be involved in the progress of HCC. HBV may regulate DKK1 expression in hematoma carcinogenesis. Here, we demonstrated that HBV could regulate DKK1 promoter activity which resulted in upregulation of its mRNA and protein expression in several HBV existing cell lines, and HBx played a prominent role in this process. Transcription factor binding site search result showed that there is a SP1 site in DKK1 promoter region. Luciferase assay showed that overexpression of SP1 could increase DKK1 promoter activity in a dose dependent manner. Accordingly, siRNA inhibition of SP1 expression reduced DKK1 promoter activity and decreased the expression of DKK1 protein.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2017, 64, 1; 35-39
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of VCAM-1 and ICAM-1 concentration and values of global tests concerning the coagulation system of patients suffering from subarachnoid haemorrage
Autorzy:
Al-Drawi, Abu-Sitta
Wiciński, Michał
Grześk, Grzegorz
Szadujkis-Szadurska, Katarzyna
Grześk, Elżbieta
Węclewicz, Mateusz Maciej
Michalska, Agnieszka
Czeczuk, Anna
Elżbieta Huk-Wieliczuk, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/989723.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
subarachnoid haemorrhage
vcam-1
icam-1
Opis:
Introduction. The term ‘subarachnoid haemorrhage’ (SAH) stands for bleeding into the subarachnoid space, regardless of its source. It may be of primary character when the source of bleeding is situated within the subarachnoid space. Subarachnoid haemorrhage is often described as spontaneous bleeding, mainly in order to differentiate it from post-traumatic bleeding. Objective. The aim of the study was to evaluate the concentration of ICAM-1 and VCAM-1 in the blood of patients in the early phase following subarachnoid haemorrhage in terms of searching for markers useful in subarachnoid bleeding diagnostics and monitoring a patient’s clinical state. Materials and method. The study comprised 85 patients (47 women, 38 men), aged 29–81 (average 53±12 years), suffering from subarachnoid haemorrhage. The control group comprised 45 healthy people selected according to gender and age corresponding with the experimental group. Results. The study revealed that the concentration of ICAM-1 and VCAM-1 was significantly higher in patients suffering from subarachnoid haemorrhage. Additionally, the concentration of fibrinogen decreased, aPTT was shorter and the concentration of D-dimers increased. The studied parameters did not differ with respect to the age or gender of the patients. It was stated that according to the Hunt and Hess scale, the concentration of ICAM-1 was considerably higher in the group of patients in the most severe neurological state, compared to other patients. It was also observed that the concentration of fibrinogen was significantly higher, aPTT was shorter, and the concentration of D-dimers increased in the afore-mentioned group. Conclusions. Evaluation of the concentration of adhesion molecules, as well as values of global tests concerning the coagulation system, may serve as a useful diagnostic tool for SAH.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2016, 23, 4
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Classification of (1,1) tensor fields and bihamiltonian structures
Autorzy:
Turiel, Francisco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359599.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Matematyczny PAN
Tematy:
(1,1) tensor field
bihamiltonian structure
Opis:
Consider a (1,1) tensor field J, defined on a real or complex m-dimensional manifold M, whose Nijenhuis torsion vanishes. Suppose that for each point p ∈ M there exist functions $f_{1},...,f_{m}$, defined around p, such that $(df_{1} ∧ ... ∧ df_{m})(p) ≠ 0$ and $d(df_{j}(J( )))(p) = 0$, j = 1,...,m. Then there exists a dense open set such that we can find coordinates, around each of its points, on which J is written with affine coefficients. This result is obtained by associating to J a bihamiltonian structure on T*M.
Źródło:
Banach Center Publications; 1996, 33, 1; 449-458
0137-6934
Pojawia się w:
Banach Center Publications
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1,1 –Dichloroeten
1,1- Dichloroethene
Autorzy:
Ligocka, D.
Jankowska, A.
Czerczak, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/137875.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
1,1-dichloroeten
chlorek winylidenu
NDS
narażenie zawodowe
1,1-dichloroethene
vinylidene chloride
MAC
occupational exposure
Opis:
1,1-Dichloroeten jest niskowrzącą cieczą o słodkawym zapachu stosowaną jako kopolimer (często z chlorkiem winylu) do produkcji: termoplastycznych tworzyw sztucznych, lakierów, środków wiążących substancje zmniejszające palność wykładzin podłogowych, sztucznych włosów oraz włókien do produkcji odzieży ochronnej. U ludzi w wyniku ostrego narażenia na 1,1-dichloroeten o stężeniu około 16 000 mg/m obserwowano działanie depresyjne związku na ośrodkowy układ nerwowy (oszołomienie oraz utrata przytomności). W 2010 r. liczba pracowników zatrudnionych w warunkach narażenia na 1,1-dichloroeten o stężeniach między 0,1 a 0,5 wartości NDS wynosiła 13 osób, natomiast w 2011 r. - 7 osób. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2007 r. oraz w 2010 r. na stanowiskach pracy nie odnotowano stężeń 1,1-dichloroetenu powyżej wartości NDS, tj. 12,5 mg/m3 Po ostrym narażeniu zwierząt laboratoryjnych na 1,1-dichloroeten drogą inhalacyjną lub pokarmową skutki działania szkodliwego związku występowały w: komórkach Clary płuc, wątrobie oraz nerkach. 1,1-Dichloroeten wykazywał działanie mutagenne u Salmonella Typhimurium i Escherichia coli wyłącznie w testach z aktywacją metaboliczną. Eksperci IARC stwierdzili, że istnieją ograniczone dowody na działanie rakotwórcze 1,1-dichloroetenu u zwierząt oraz niewystarczające dowody działania rakotwórczego związku u ludzi. 1,1-Dichloroeten został zaklasyfikowany do grupy 3., czyli do związków nieklasyfikowanych jako rakotwórcze dla ludzi. Za podstawę do ustalenia wartości NDS 1,1-dichloroetenu przyjęto wyniki badań na szczurach Sprague-Dawley (obu płci) narażanych na pary 1,1-dichloroetenu o stężeniach 100 lub 300 mg/m3.6 h dziennie, 5 dni w tygodniu przez 17 miesięcy (w ciągu pierwszego miesiąca stosowano mniejsze stężenia związku, które po miesiącu narażenia podwyższono do 100 lub 300 mg/m z powodu braku skutków działania 1,1-dichloroetenu u narażanych zwierząt). U badanych zwierząt wy stępowało odwracalne stłuszczenie komórek wątroby, które nie wpływało na: zmianę parametrów biochemicznych krwi, funkcje wątroby oraz zwiększenie jej masy. Wartość ŁOAEC dla szczurów ustalono na poziomie 100 mg/m Po zastosowaniu odpowiednich współczynników niepewności przyjęto stężenie 8 mg/m 1,1-di- chloroetenu za wartość NDS. Wartość ta powinna zabezpieczyć pracowników przed wystąpieniem skutków szkodliwego działania 1,1-dichloroetenu na wątrobę, którą uznano za narząd krytyczny działania związku. Nie ma podstaw do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) 1,1-dichboroetenu, a także dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB).
1,1-Dichloroethene (vinylidene chloride) is a low temperature boiling liquid with a sweet scent. 1,1-Dichloroethene is used as a chemical inter mediate (usually with vinyl chloride) in the production of thermoplastic resins, lacquers, fibres for safety clothes, etc. In human, acute toxicity of 1,1-dichboroethene at concentration of ca. 16 000 mgm3 was observed as a CNS depression (stunning and loss of consciousness). After acute inhalation or oral administration of 1,1-dichloroethene to laboratory animals some reversed adverse effects were observed in liver, kidneys and Clara cells. 1,1-Dichloroethene was mutagenic in Salmonella Typbimurium and Escherichia coli only due to metabolic activation. IARC concluded that there was inadequate evidence in humans and limited evidence in laboratory animals of the carcinogenicity of 1,1-dichlo- roethene. This substance is not classifiable as to its carcinogenicity to humans (IARC Group 3). Results of a 17-month inhalation study in rats exposed to 1,1-dichboroethene concentration of 100 or 300 mg/m were considered in setting a maximum admissible concentration (MAC) value. Reversible fatty infiltration of the liver was reported in rats but no hematological alter nations, no change in liver weight and no other indications of abnormal liver function were observed. Based on the LOAEC value for female rats (100 mg/m and the relevant uncertainty factors, a MAC value of 8 mg/ m 3 has been calculated. No STEL nor BEI value has been established.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2013, 3 (77); 5-24
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie kinetyki reakcji nitrowania 2-metylopirymidyna-4,6-dionu
Reaction kinetics for nitration of 2-methylopyrimidine-4,6(1H,5H)-dione
Autorzy:
Chyłek, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/211088.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
1,1-diamino-2,2-dinitroeten
kinetyka
synteza
1,1-diamino-2,2-dinitroethene
kinetics
synthesis
Opis:
1,1-Diamino-2,2-dinitoeten (FOX-7) jest syntetyzowany w wyniku nitrowania 2-metylopirymidyna-4,6-dionu (MPD). W celu zoptymalizowania temperatury i czasu reakcji, badano kinetykę procesu w czterech różnych temperaturach (5, 10, 15 i 20°C) przy pozostałych parametrach niezmienionych. Badania pozwoliły określić optymalną temperaturę prowadzenia reakcji (15°C) oraz rząd reakcji (pseudodrugi). Czas potrzebny na przereagowanie substratów w 65%, na podstawie parametrów kinetycznych określono na 141 minut (15°C). Energia aktywacji reakcji nitrowania MPD została policzona (61,5 kJ/mol) przy wykorzystaniu parametrów kinetycznych (k) otrzymanych dla różnych temperatur prowadzonego procesu oraz przekształconego prawa Arrheniusa.
1,1-Diamino-2,2-Dinitroethene (FOX-7) is synthesised of 2-methylpyrimidine-4,6(1H,5H)-dione (MPD). In order to optimise temperature and reaction time, the reaction kinetics have been studied at four different temperatures (5, 10, 15, and 20°C) keeping all the other parameters constant. In the present studies, it is found that an optimum temperature of nitration (15°C) and a reaction rate follows a pseudo second order. The reaction time evaluated for 65% conversion is around 141 minutes at 15°C based on the kinetics. Activation energy of MPD nitration is found to be 61.5 kJ/mol, using reaction kinetic data based on temperature dependent rate equation derived from the Arrhenius's law.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2008, 57, 3; 27-37
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ 1-metylocyklopropenu (1-MCP) na wartość odżywczą owoców pomidora odmiany Faustine F1
Effects of 1-methylcyclopropene (1-MCP) treatment on nutritional quality of tomato fruit CV. Faustine F1
Autorzy:
Wrzodak, A.
Gajewski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/228309.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Menedżerska w Warszawie
Tematy:
1-metylocyklopropen
1-MCP
owoc pomidora
odmiana Faustine F1
wartość odżywcza
1-methylcyclopropene
tomato fruit
Faustine F1
nutritional quality
Opis:
Przedstawione w artykule badania dotyczyły wpływu 1-MCP na zmiany zawartości niektórych związków biologicznie czynnych w przechowywanych owocach pomidora. Pomidory odmiany Faustine F1 były zebrane w stadium dojrzałości: „zielone wyrośnięte” i „czerwone”. Owoce traktowane 1-metylocyklopropenem (1-MCP) w stężeniach 1,0 μ·L-1 i 2,0 μl·L-1 oraz kontrolne – nie traktowane, przechowywano w normalnej atmosferze w temperaturze 12,5°C i 20°C przy wilgotności względnej powietrza 85-90%. Bezpośrednio po zbiorze i po 4 tygodniach przechowywania, wykonano analizy zawartości likopenu, witaminy C i polifenoli. Uzyskane wyniki wskazują na istotny wpływ traktowania 1-MCP oraz fazy dojrzałości owoców na zawartość wymienionych związków chemicznych w owocach pomidora.
Experiments on the influence of 1-methylcyclopropene (1-MCP) on the quality of tomato fruit were conducted. Tomatoes of cv. Faustine F1 were grown in field condition and harvested at two stages of maturity (mature green and fullred) were treated after harvest with 1-MCP in concentrations of 1.0 μl·L-1 or 2.0 μl·L-1 for 21 hours at 20o C. Than stored for 4 weeks 12.5°C or 20°C and 85-90% RH. Lycopene, phenolics and vitamin C contents before and after storage of the fruit were analyzed. Contents of lycopene, vitamin C and phenolics was significantly dependent on 1-MCP treatment and stages of maturity.
Źródło:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego; 2014, 2; 37-40
0867-793X
2719-3691
Pojawia się w:
Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 8378

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies