Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "1 Kor" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 15
Tytuł:
Kościół jako ikona Ciała Chrystusa w Pierwszym Liście do Koryntian
Autorzy:
Adamczewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627213.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pierwszy List do Koryntian
Ciało Chrystusa
Kościół
1 Kor 12
22-24
1 Kor 1-4
Opis:
Pauls imagery of the Body of Christ as a description of the Church differs from its plausible hellenistic parallels, among other things, in bringing into prominence the weaker, shameful members of the Body (1 Cor 12:22-24). They are considered necessary for the Body not primarily because of the importance of their function for the whole, but because of their particular role in revealing the paradox of Christs weakness leading to glory (cf. 1 Cor 1-4).The Church can be, therefore, considered not only the place of Christs salvific presence and activity, but also an icon of the Body of Christ: crucified and glorified. This christomorphic image should be recognized and enacted by the Church herself particularly in celebrating the liturgy of the Eucharist.
Źródło:
Verbum Vitae; 2004, 6; 147-168
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jednostki literackie i teologiczne w 1 Kor 8, 6
Autorzy:
Langkammer, Hugolin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162432.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
monoteizm
formuły
1Kor 8
6
monotheism
formulae
1Cor 8
Opis:
1 Kor 8, 6, ein klassischer Parallelismus Membrorum, bringt es mit sich, dass man ihn als literarische Ganzheit betrachtet und dementsprechend vor Paulus auftauchen lässt (Kramer), oder auch durch Paulus verfasst, doch schon vor dem Niederschlag von 1 Kor durch den Apostel selbst in seinen Unterweisungen angewendet sieht (Thüsing). Der Verf. erwägt eine dritte Möglichkeit, gemäss welcher 1 Kor 8, 6 drei verschiedenen Einzelstucke enthalt: 1. Die monotheistische Bekenntnisformel — „Ein Gott der Vater und Ein Herr Jesus Christus” 2. die vorerst rein kosmologisch ausgedehnt wird — „von dem alles und alles auf ihn, durch den alles” 3. und dann von Paulus den soteriologischen Zusatz erhält — „und wir auf ihn, und wir durch ihn”. Dass eine kosmologische Erweiterung ohne eigentliche soteriologische Ausprägungen möglich ist, und das im hellenistischen Raum, beweist, um hier nur ein schlagendes Argument zu bringen, das Lied im Johannes-Prolog, das am bekannten Epiphanie-Schema orientiert ist (Hegermann) und daher mit der Fleischwerdung schlechthin endet.
Źródło:
The Biblical Annals; 1968, 15, 1; 97-109
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żona zbawiająca męża (1 Kor 7,16)?
A Wife Saving Her Husband (1 Cor 7:16)?
Autorzy:
Muszytowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622807.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
1 Kor
małżeństwo
kobieta
uświęcenie
zbawienie
1 Cor
marriage
woman
sanctification
salvation
Opis:
Pytanie „Skąd wiesz, żono, czy zbawisz swego męża?” (1 Kor 7,16) zamyka frgament zwany “przywilejem Pawłowym” zaczynający się w poprzednich wersach 1 Kor 7. Kwestia opatrzona znakiem zapytania odnosi się do małżeństw mieszanych. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel analizę z perspektywy egzegetycznej tego już gruntownie przebadanego tekstu. W pierwszej części przedstawiony zostaje kontekst socjo-religijny słuchaczy 1 Listu do Koryntian: tło ich wierzeń i problemów związanych z małżeństwem. W drugiej części bada się kwestie pozycji kobiety zamężnej w Judaizmie oraz kulturze Grecko-Rzymskiej. Ostatnim krokiem jest analiza (głównie retoryczna) argumentacji Pawła w 1 Kor 7,16 w kontekście 1 Kor 7,12-16. Konkluzja, do jakiej się dochodzi jest następująca: chrześcijańska żona (tak jak i mąż) nie mogą zbawić współmałżonka, ponieważ, według Pawła, odpowiedzialność za zbawienie wierzącego należy wyłącznie do Chrystusa. Jednakowoż, chrześcijańska żona może uświęcić swojego małżonka.
The question "How do you know, wife, whether you will save your husband?" (1 Cor 7:16) closes the so-called 'Paul's marriage privileges' running in the preceding verses of 1 Cor 7. The issue expressed with a question mark refers to mixed marriages. The present essay aims to explore this already much harvested text from a new exegetical perspective. In the first part, the socio-religious context of the audience in the 1 Corinthians is exposed: the background of their beliefs and dilemmas concerning marriage. In the second part, the issues of the married women position in Judaism and in the Greco-Roman culture of the period are explored. The last step of the investigation is the analysis (mainly rhetorical) of Paul's argumentation in 1 Cor 7:16 in the context of 1 Cor 7:12-16. The final conclusion is that a Christian wife (as well as a Christian husband) cannot save ber spouse because, according to Paul 's argumentation in the passage, the responsibility for believers' salvation belongs solely to Christ. Nevertheless, a Christian wife can sanctify ber husband.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 19; 149-176
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Grześkowiak, „U stóp Gamaliela…” (Dz 22,3). Zastosowanie metod egzegezy żydowskiej w Pierwszym Liście do Koryntian (Biblica et Judaica; Pelplin: Bernardinum 2017)
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044592.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
1Kor
Paweł
judaizm
egzegeza rabinacka
1 Cor
Paul
Judaism
rabbinic exegesis
Opis:
Recenzja książki: Adam Grześkowiak, „U stóp Gamaliela…” (Dz 22,3). Zastosowaniemetod egzegezy żydowskiej w Pierwszym Liście do Koryntian (Biblica et Judaica; Pelplin: Bernardinum 2017). Ss. 592. 49,90 PLN. ISBN 978-83-7823-943-7.
Book review:  Adam Grześkowiak, „U stóp Gamaliela…” (Dz 22,3). Zastosowaniemetod egzegezy żydowskiej w Pierwszym Liście do Koryntian (Biblica et Judaica; Pelplin: Bernardinum 2017). Ss. 592. 49,90 PLN. ISBN 978-83-7823-943-7.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 499-503
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"A ten, kto przylgnie do Pana, stanowi z Nim jednego ducha" (1 Kor 6,17)
Autorzy:
Rosłon, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1163947.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zjednoczenie
kontekst
analiza
1Kor 6
17
unity
context
analysis
1Cor 6
Opis:
II testo di 1 Cor 6,17 benchè abbonda di contenuto teologico assai interessante, oltre che ci offra buon esempio di coraggiosa maniera con cui Paolo seppe dall’antitesi inaspettata ricavar utile per far meglio apparire il suo pensiero, nondimeno questo testo non è stato abbastanza spiegato finora. II versicolo 17 fa parte della replica di Paolo sopra dignità e santità del corpo umano, istituita essa a cagione di sbagliata interpretazione della libertà cristiana da parte dei Corinti, chi la applicarono alla vita sessuale. Nei versicoli 16 e 17 insieme, risulta un’antitesi di tipo: σαρξ— πνευμα ο σωμα— πνευμα. Gli esegeti si occupavano già di trovare la ragione per cui Paolo nel v. 16 potè servirsi della citazione di Gen. 2,24, relativamente riguardante il caso del matrimonio legittimo, applicandola all’unione peccaminosa di cristiano con meretrice; cercavano inoltre di determinare il senso proprio delle parole usate nell’antitesi (σαρξ ο σωμα in riguardo a πνευμα).  Questa occasione approfittando è stata sottolineata la vicinanza di signifieazione tra 1’antitesi σαρξ (σωμα) — πνευμα e tra un’altra antitesi, pure essa paolina, cioè σωμα ψυχικον —  σωμα πνευματικον. Aiutandosi dell’ultima aspiravano pervenir alla più profonda spiegazione della prima antitesi (σαρξ — πνευμα nei vv. 16 e 17). Comiciando anche con 1’analisi del significato di verbo κολλασθαι si esaminava presso gli esegeti diverse possibilità per cui il fedele cristiano potesse unirsi con Cristo; così si sperava di venire a stabilire il contenuto dell’espressione „uno spirito”. Il più incompensabile mancamento delle soluzioni finora messe alla luce, segue dalia troppo poca avvertenza all’argomentazione nella pericope di 1 Cor. 6,12—20 in tutto, di cui fa parte il v. 17, che ci interessa specialmente. A questo mancamento appunto si vorrebbe che fosse adempito, perciò nel l’articolo nostro si dà più d’emfasi all’inquadrare bene il v. 17 nel l’argomentazione insieme, di cui ne si trova. Interpretando quel testo non si può mai oltrepassare lo schema di composizione della pericope, siccome l’argomento dell’Apostolo fu stato composto, già cominciare dal v. 13a, simmetricamente, usando Lui degli antitesi. In tale genere di composizione il versicolo 17 fa compito d’indicare meglio quanta diversità esiste tra le consequenze del peccato immondo e tra effetti della unione con Cristo. In ciò che riguardala genesi dell’antitesi σαρξ (σωμα) — πνευμα nei vv. 16 e 17, c’è da accettare con grande probabiltà, che Paolo, secondo il suo costume, già col v. 17 cominciò di preparare i suoi lettori al pensiero sulló Spirito Santo, di cui poco più avanti gli viene a dire. A questo fine volle in antecedenza introdurre il termine πνευμα. Così psycologicamente sviluppa Paolo il suo argomento passando dalle cose più note (le quali di solito introduce con ουκ οιδατε οτι) alle cose meno conosciute, di cui gli occorre dare ancora una spiegazione. Alla stessa conclusione, cioè che al σωμα, con cui vengono unite due persone umane nel v. 16, corrisponde in v. 17 lo spirito di Cristo, che vuol dire le Spirito santo, il fattore del Corpo mistico, ci conduce dalia sua parte anche 1’analisi dell’antitesi nei vv . 16 e 17. Per il contesto remoto, che ci può giovare nel spiegare il carattere dell’unione con Cristo, secondo il v. 17 bisognerebbe scegliere tali testi, in cui l’espressione εν πνευμα significha l’unione assorbente tutta la persona umana, oltre che dovrebbe essere legato alla speranza nella risurrezione corporale, e di più un tale, che potrebbe darsi presentare sotto la metafora di corpo e dei membri. Finalmente dovrebbero venir fuori i testi nel suo insieme riferibili a Cristo. Alle sopra elencate condizioni corrispondono proprio i seguenti testi della stessa lettera paolina: 1 Cor. 12,12.13.27 e 15,42.45, i quali conseguentemente vengono assunti all’approfondire la spiegazione di 1 Cor. 6,17. La concludione dell’analisi di 1 Cor. 6,17 è come segue: Questi s’unisce con Cristo, chi possiede lo spirito divino ossia lo spirito di Cristo, ciò vuol dire quello spirito ch’è proprio di Cristo stesso. L’espressione nel 1 Cor. 6,17: „chi aderisce al Signore forma un solo spirito con Lui” significa che un tale gode dello stesso Spirito santo col Signore per cui gli è permesso d’avere una ben fondata speranza di risurrezione, perchè il Cristo risorto è lo „spirito vivificatore”. Durante la vita terrena il cristiano già è tempio di Spirito santo. L’unione con Cristo, di cui si parla nel v. 17, è niente altro principalmente che 1’effetto del battesimo (allora 1’inserimento al Corpo mistico di Cristo). Non occorre che sia necessariamente 1’unione mistica, strettamente detta, ossia che supponga la coscienza di partecipazione intima nella vita in Dio.
Źródło:
The Biblical Annals; 1965, 12, 1; 59-73
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘As a miscarriage’. The meaning and function of the metaphor in 1 Cor 15:1-11 in light of Num 12:12 (LXX)
Autorzy:
Gieniusz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053247.pdf
Data publikacji:
2015-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nowy Testament
św. Paweł
1 Kor
metafora
poronienie
New Testament
Paul
1 Corinthians
metaphor
miscarriage
Opis:
On the basis of the Greek text of Num 12:12 and of the use which Philo makes of it in the first book of his Allegories of the Laws (176) the present article proposes a new understanding of the metaphor of miscarriage (ἔκτρωμα): a being not only born dead and/or incapable of living, but also deadly. In this double meaning the term utilized by Paul in 1 Cor 15:8 describes the pre-Christian past of the Apostle as both lacking life (as being without Christ) and lethal (as a persecutor of the church of God). The metaphor at the same time, constitutes the starting point of the transformation which occurred in Paul thanks to the apparition of the Risen One: from being dead to alive, and from deadly to being a bearer of life (vv. 9-10). Such a metamorphosis is tangible proof of the power of the Risen One, who even now transforms the lives of his own, and eo ipso also the guarantee of final resurrection, when the good work already begun will be brought to its completion (cf. Phil 1:6).
Źródło:
The Biblical Annals; 2013, 3, 1; 93-107
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Textkritische und Exegetisch-Theologische Untersuchung zu 1 Kor 15, 49
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053518.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
krytyka tekstu
tekst krytyczny NT
przekaz tekstu NT
tekst krytyczny 1 Kor 15
49
textual criticism
critical text of NT
transmission of NT text
critical text of 1 Kor 15
Opis:
Autor artykułu przeprowadza krytykę tekstu 1 Kor 15, 49 i jednocześnie wskazuje na teologiczne konsekwencje przyjętego rozwiązania. W pierwszej kolejności omawia świadectwa zewnętrzne 1 Kor 15, 49, w tym obszernie cytaty w. 49 w pismach ojców Kościoła, oraz stanowisko wydawców tekstu krytycznego, a w zakończeniu przeprowadza krytykę wewnętrzną analizowanego wersetu. Mimo przekonującej wymowy świadectw zewnętrznych na korzyść lekcji φορεσωμεν („nośmy wizerunek”) dwa najnowsze wydania krytyczne tekstu Nowego Testamentu przyjmują dużo gorzej poświadczony wariant φορεσωμεν („będziemy nosić wizerunek”), opierając się głównie na krytyce wewnętrznej wersetu i jego kontekstu. Jednakże w świetle przeprowadzonych analiz stanowisko wydawców tekstu krytycznego jest wątpliwe, bowiem nie tylko świadectwo zachowanych starożytnych odpisów 1 Kor 15, 49, ale także cytaty tego wersetu w pismach ojców Kościoła do końca IV wieku poświadczają niewątpliwie lekcję trudniejszą φορεσωμεν. Natomiast argumenty krytyki wewnętrznej nie są przekonujące, gdyż obydwa warianty tekstowe w. 49 poprawnie wpisują się w kontekst i obydwa dają dobry sens tekstu. W związku z tym autor artykułu pyta o znaczenie, zakres i granice krytyki wewnętrznej tekstu biblijnego oraz nakreśla dalsze kierunki badań nad 1 Kor 15, 49.
Źródło:
The Biblical Annals; 2005, 52, 1; 117-133
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powołani do życia w pokoju (1 Kor 7,15). Lektura socjoretoryczna „przywileju Pawłowego” w 1 Kor 7,12-16
"God Has Called Us to Peace" (1 Cor 7:15). Socio-Rhetorical Reading of the “Pauline Privilege” in 1 Cor 7:12-16
Autorzy:
Kowalski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621491.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
św. Paweł
1 Kor 7
małżeństwo
celibat
rozwód
„przywilej Pawłowy”
pokój
1 Cor 7
celibacy
divorce
marriage
Opis:
W niniejszym artykule autor używa elementów analizy socjoretorycznej dla odczytania znaczenia fragmentu 1 Kor 7,12-16. Zaczyna od przebadania kompozycji retorycznej, w której wyróżnia tezę (w. 1-2) oraz dwa bloki argumentacyjne, w. 3-16 i w. 25-40, rozdzielone retoryczną "digressio" w w. 17-25. W dalszej kolejności analizie socjokulturowej poddana zostaje Pawłowa argumentacja na temat „małżeństw mieszanych” w 1 Kor 7,12-16. Szczególna uwaga zostaje tu zwrócona na kwestię adresatów (kogo ma na myśli Paweł, mówiąc o „małżeństwach mieszanych”), ideę uświęcenia oraz dopuszczalność rozwodów w tego typu związkach. Ostatnim etapem analizy tekstu jest odczytanie znaczenia pokoju, o którym mówi Paweł w 1 Kor 7,15c. Według autora należy go rozumieć jako synonim zbawienia.
In the present article, the author employs the elements of socio-rhetorical analysis to interpret 1 Cor 7:12-16. First, the rhetorical texture of 1 Cor 7 is explored. The author individuates the thesis in vv. 1-2 and the two argumentative blocks: vv. 3-16, and vv. 25-40, separated by the rhetorical digressio in vv. 17-25. Next, the argumentation of Paul on “mixed marriages” in 1 Cor 7:12-16 is analyzed. Special attention is paid to the issues of addressees, Paul’s idea of sanctification, and the possibility of divorce announced in vv. 15-16. The final step consists in illumining the meaning of the “peace” to which all Christians are called in 1 Cor 7:15c. According to the author, it must be understood as a synonym of salvation.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 30; 121-152
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg jako Ojciec Miłosierdzia (2 Kor 1,3). Biblijne powiązanie Bożego miłosierdzia z ojcostwem
Autorzy:
Hałas, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627247.pdf
Data publikacji:
2003-01-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Drugi List do Koryntian
2 Kor 1
3
ojciec
miłosierdzie
ojcostwo
Opis:
L'articolo propone l'analisi di sei testi del Nuovo Testamento, che mettono in collegamento diretto la misericordia di Dio con la sua paternita. Si tratta di 2 Cor 1,3 che chiama Dio Padre delle misericordie; Lc 6,36, che invita ad essere misericordiosi,come Dio Padre e misericordioso; 1 Pt 1,3, e di auguri della misericordia, che proviene dal Dio Padre (1 Tm 1,2; 2 Tm 1,2 i 2 G 3).L'Autore costata che il collegamento della misericordia di Dio con la sua paternita proviene da alcuni testi dell'Antico Testamento. Essi parlano di Dio che perdona i peccati come un padre perdona al figlio. I testi del Nuovo Testamento presentano la misericordia di Dio come bonta e delicatezza del Padre, capace di comprendere tutte le sfortune del figlio, soprattutto il peccato, e di offrirgli il suo aiuto efficace.
Źródło:
Verbum Vitae; 2003, 3; 163-179
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
2 Kor 1, 15-16: Pawłowy plan wizyt w Koryncie i jego realizacja
Autorzy:
Rakocy, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178483.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
2 Kor 1
15-16
Paweł w Koryncie
2 Cor 1
Paul in Corinth
Opis:
The subject of the article is the information in II Cor 1,15-16, according to which Paul did not put into effect the visit to the Corinthians that he had foretold. In the contemporary biblical studies there are two fundamental opinions on the degree to which the visit was not executed: 1) the Apostle did not make the foretold visit at all; 2) he made only half of it, that is from Corinth he went to Macedonia, but he did not return to Corinth as he had announced earlier. A verification of the two opinions leads to the conclusion that the latter one meets with objections that raise serious doubst; the former one does not create such difficulties and seems more plausible.
Źródło:
The Biblical Annals; 2001, 48, 1; 133-143
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 15

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies