Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "„muzyczność” poezji" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Fenomen popularności utworów poetyckich Kazimierza Tetmajera wśród kompozytorów
The Phenomenon of Kazimierz Tetmajer’s Lyrical Pieces among Composers
Autorzy:
Al-Araj, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54183947.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Kazimierz Tetmajer
„muzyczność” poezji
Młoda Polska
pieśń solowa
“musicality” of poetry
Young Poland
solo song
Opis:
W artykule został podjęty problem popularności utworów poetyckich Kazimierza Tetmajera wśród kompozytorów. Autorka omawia czynniki, które mogły wpłynąć na upowszechnienie wybranych liryków w świadomości artystów zajmujących się sztuką dźwięków, a należą do nich: uczuciowość o genezie romantycznej, doskonałość warsztatowa poezji oraz „muzyczne” ukształtowanie materii językowej. Ostatni z wyróżników, poddany refleksji w części „Tetmajer a muzyka”, stanowi centralne zagadnienie poruszane w tekście. Autorka odnosi kwestię „muzyczności” liryków Tetmajera kolejno do płaszczyzny tematycznej (w obrębie której pojawia się problem wykorzystania muzycznej terminologii), brzmieniowej („melodyjność”, „śpiewność”, „rytmiczność”) oraz konstrukcyjnej (inspiracja formą ronda w wierszu Anioł Pański). To prawdopodobnie fascynacja twórcy sztuką dźwięków – znajdująca odzwierciedlenie w materii słownej – zadecydowała w głównej mierze o żywym zainteresowaniu kompozytorów jego dorobkiem poetyckim.
The article discusses the problem of the popularity of lyrical pieces by Kazimierz Tetmajer among composers. The author reviews the factors which could have influenced the popularisation of selected lyric poems in the consciousness of musicians, and these include emotionality rooted in romanticism, the perfection of the poetic workshop and “musical” moulding of the linguistic material. The latter of these characteristics, analysed in the chapter “Tetmajer a muzyka” (“Tetmajer vs. Music”), is the central topic of this article. The author examines the “musicality” of Tetmajer’s lyrical pieces on the level of the theme (where the issue of music terminology arises), sound (“tunefulness,” “melodiousness,” “rhythmicality”) and construction (being inspired with a musical form of rondo in a poem Anioł Pański (Angelus)). It is probably Tetmajer’s fascination with the art of sound, having its reflection in the linguistic material, which contributed to the composers’ avid interest in his literary oeuvre.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2020, 17, 2; 169-182
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyczność literatury: Leśmian i inni…
Musical character of literature: Lesmian and others…
Autorzy:
Sochoń, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431225.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
musical poetry
Lesmian Boleslaw
rhythm of poem
culture
poetry
muzyczność poezji
Leśmian Bolesław
rytm wiersza
kultura
poezja
Opis:
The article is devoted to the question of musical character of literature in Leśmian within the broader perspective of various understandings of musicality in the 19th and 20th centuries. Various ways of understanding the musical character of poetry are presented. It is also shown that musical character, at the turn of the 20th century, was often understood without any reference to rhythm. It referred to music itself and to the effects it has on people. Music was a symbol, used to transmit, in particular, the emotional impressions, which lie in the phonetics rather than in the rhythm of words In Leśmian’s poetics, however, the most important role is played by the rhythmicized word, which turns a literary work into a “musical being”. Yet, Leśmian understands rhythm not only as something technical or romantic; he understands it as a strictly ontological principle, justifying all his references to metaphysics.
Przedmiotem artykułu jest kwestia muzyczności literatury u Leśmiana w perspektywie różnych rozumień muzyczności w XIX i XX wieku. Ukazane są różnorodne rozumienia pojęcia muzyczności poezji. Ukazano, że pojęcie muzyczności przełomu wieków było rozumiane często w oderwaniu od rytmiczności. Nawiązywało do muzyki i skutków wywoływanych przez muzykę w ludziach. Była ona symbolem służącym do przekazywania przede wszystkim wrażeń emocjonalnych, które tkwią fonetycznej, a nie w rytmicznej stronie słów. W sformułowanej przez Leśmiana poetyce najważniejszą rolę odgrywa zaś zrytmizowane słowo, czyniące z utworu poetyckiego „byt muzyczny”. Ale rytm jest przez niego rozumiany nie tylko w sensie technicznym czy romantycznym, ale jest zasadą ściśle ontologiczną, uzasadniającą odwoływanie się poety do metafizyki.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2011, 47, 1; 167-184
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies