Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "„całość” – „część”" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Meronymic structures for names denoting parts of living beings in English
Struktury meronimiczne nazw oznaczających części ciała żywych organizmów w języku angielskim
Autorzy:
Kuzmenka, Nastassia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117902.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
hierarchia meronimiczna
struktura holonimiczno-meronimiczna
relacja część–całość
holonim
meronim
holonym
meronym
meronymic hierarchy
holo-meronymic structure
part-whole relations
Opis:
The paper focuses on the part-whole type of lexical relations and the problem of part-whole (meronymic) hierarchies in the English lexicon. Taking into account the well-known statement that the classification of living beings serves as a model for all natural classifications, an attempt is made to construct and compare the hierarchies reflecting the part-whole relations between human body part, animal part and plant part terms in English. By means of the analysis of dictionary definitions 112 meronyms (nouns with the semantic component ‘part’ as the key word of the definition) have been revealed. The meronyms obtained form peculiar hierarchies with different lengths and numbers of branches. The detailed comparative analysis of the hierarchies shows that the human body is divided in the most detailed way. As for other living beings, – function and utility are the main parameters according to which animal or plant parts are marked out and labelled. The study of human, animal and plant part lexemes reveals the correlation between the specific configurations of the hierarchies they form and their semantic domain.
Niniejszy artykuł dotyczy relacji leksykalnych typu część–całość oraz problemu związanego z hierarchiami typu część–całość (meronimicznymi) w leksykonie języka angielskiego. Autorka – przyjmując za punkt wyjścia znane stwierdzenie, że klasyfikacja żywych organizmów może stanowić model dla wszystkich naturalnych klasyfikacji – podejmuje próbę stworzenia i porównania hierarchii odzwierciedlających relacje typu część–całość między określeniami opisującymi części ciała człowieka, części ciała zwierzęcia oraz części rośliny w języku angielskim. Analizując definicje słownikowe, autorka wyekscerpowała 112 meronimów (rzeczowniki, których kluczowym elementem definicji jest komponent semantyczny ‘część’). Pozyskane w ten sposób meronimy, tworzą swoiste hierarchie o różnej długości i liczbie odgałęzień. Szczegółowa analiza porównawcza hierarchii ujawnia drobiazgowy opis ludzkiego ciała. W przypadku pozostałych żywych organizmów, funkcja i użyteczność są czynnikami decydującymi przy wyborze nazwy części ciała zwierzęcia czy rośliny. Analiza leksemów odnoszących się do części ciała zwierząt oraz roślin ukazuje korelację między poszczególnymi konfiguracjami hierarchii, które je tworzą a ich domeną semantyczną.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2015, 15; 291-303
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Homo non est intellectus". Aquinas about relation between soul and intellect
Autorzy:
Zembrzuski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431257.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Aquinas
intellect
soul–body problem
impediment argument
hylomorphism
whole–part relation
Tomasz z Akwinu
intelekt
problem psychofizyczny
hylemorfizm
relacja część–całość
Opis:
This paper discusses Thomas Aquinas’ stance on the relation between intellect and human soul, where the former is a power and the latter its principle. Due to the fact that Aquinas understands soul as the form of a body, rather than its mover, the problem of how to separate and characterize intellective powers arises. For it is accidental intellectuality that enables cognitive and volitional acts, which are independent of body in their essence. To explain his own position, Aquinas employs the so-called “impediment argument” for the spirituality of the human intellect. He also employs the whole/part distinction when discussing the relation between intellect and soul as whole/part categories. As a result, his account can avoid Averroistic flaws without having to identify intellect with the soul or the whole human being (as argued by Albert the Great). M. Gogacz’s thesis that the intellectual accident of the soul is identical with the possible intellect seems to solve the problem of the accidental and potential character of this particular human power.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2017, 53, 4; 75-101
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość człowieka objawiona „przed założeniem świata” (Ef 1,4)
Die Identität des Menschen geoffenbart "vor der Erschaffung der Welt" (Eph 1,4)
The identity of man revelated "before the foundation of the world" (Eph 1:4)
Autorzy:
Cuda, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595370.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
tożsamość człowieka
autoprzekaz Boga
trynitarny „początek” i „koniec” procesu antropogenezy
„całość” – „część”
komplementarność stwórczo-zbawczej relacji
the identity of Man
self-transmission of God
Trinitarian “beginning” and “end” of the process of anthropogenesis
sum – part
complementarily of the creativesalvific relation
Opis:
The article is an attempt to show the question of the identity of man from the perspective of the Letter to the Ephesians. The multitude and diversity of questions discovered during the process of its interpretation resulted in composing the following sequence of themes: arising “before the foundation of world” of the created identity of man; temporal-spacious determine of the dialogical process of anthropogenesis; hope of immortalising the identity of man in the identity of his Creator revealed through the self-transmission of God.
Artykuł jest próbą spojrzenia na zagadnienie tożsamości człowieka w perspektywie Listu do Efezjan. Wielość i różność zagadnień, odkrywalnych w procesie jego interpretacji, układają się w następującą sekwencję tematyczną: tajemnica trynitarnego istnienia Boga; zaistnienie przed „założeniem świata” stworzonej tożsamości człowieka; czasowo-przestrzenne warunkowanie dialogicznego procesu antropogenezy; objawiona autoprzekazem Boga nadzieja uwiecznienia tożsamości człowieka w tożsamości jego Stwórcy.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 1; 11-22
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content Analysis of the Demonstration of the Existence of God Proposed by Leibniz in 1666
Analiza treściowa„Dowodu na istnienie Boga” zaproponowanego przez Leibniza w 1666 roku
Autorzy:
Krauze-Błachowicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488681.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Leibniz
substance
physics
whole
part
definition
substancja
fizyka
całość
część
definicja
Opis:
Leibniz’s juvenile work De arte combinatoria of 1666 included the “Proof for the Existence of God.” This proof bears a mathematical character and is constructed in line with Euclid’s pattern. I attempted to logically formalize it in 1982. In this text, on the basis of then analysis and the contents of the proof, I seek to show what concept of substance Leibniz used on behalf of the proof. Besides, Leibnizian conception of the whole and part as well as Leibniz’s definitional method have been reconstructed here.
Młodzieńcze dzieło Leibniza De arte combinatoria z 1666 r. opatrzone zostało na końcu „Dowodem na istnienie Boga”. Dowód ma charakter „matematyczny” i jest zbudowany zgodnie z wzorcem Euklidesowym. Dowód ten w 1982 r. został poddany przeze mnie próbie formalizacji logicznej. W niniejszym tekście, wykorzystując wyniki tamtej analizy, staram się na podstawie treści zawartych w wierszach dowodu pokazać, jakim pojęciem substancji posługiwał się Leibniz na użytek dowodu. Zostaje ponadto zrekonstruowana Leibnizjańska koncepcja całości i części oraz jego metoda definicyjna Leibniza.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 2; 57-75
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies