Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "„Sztuka w Łodzi”" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    „W FABRYCE, SALONIE, TEATRZE I KAWIARNI – ŁÓDZKIE WNĘTRZA XIX I XX WIEKU” Sesja naukowa, Łódź, 8-9 listopada 2007 r.
    “IN A FACTORY, A SALON, A THEATRE AND A CAFE – ŁÓDŹ INTERIORS IN THE NINETEENTH AND TWENTIETH CENTURY” Scientific Session, Łódź, 8-9 November 2007
    Autorzy:
    Maksymiuk, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535460.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    „Sztuka w Łodzi”
    łódzka architektura rezydencjonalna
    rewitalizacja zabytków Łodzi
    Opis:
    Afifth session from a series of scientific meetings organised since 1998 upon the initiative of the Łódź Branch of the Society of Polish Historians of Art was held on 8-9 November 2007 in Łódź. The debates, entitled “In a Factory, a Salon, a Theatre and a Cafe – Łódź Interiors in the Nineteenth and Twentieth Century”, took place in the Biedermann Palace and the Scheibler Palace. The first day included a presentation of local residential architecture from the turn of the nineteenth century and the outcome of the most recent research concerning its authors; the participants also sought an answer to questions relating to the origin, message and significance of forms, styles, as well as iconographic and decorative motifs popular in this architecture. The next day was devoted to, i. a. the results of a survey conducted in British archives, casting new light on authorship and analysing the development of spatial forms of the local factories, which entailed a presentation of the newest projects of a revitalisation of certain historical buildings and a discussion of such elements of interior design and outfitting as plush and etched window panes. A film virtually reconstructing old fabrics showed the potential of the contemporary documentation of historical monuments. An evening meeting featuring the exhibition ”Łódź Architecture in Drawings by Tadeusz Mycek” took place at the Museum of Cinematography Gallery, located in the cellars of the Scheibler residence.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2007, 2; 22-23
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Interwar works by Izrael Lejzerowicz in the context of the “new art” milieu’s accomplishments in Łódź
    Autorzy:
    Gadowska, Irmina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593808.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Jewish art
    Lejzerowicz
    art in Łódź
    Expressionism
    religious syncretism
    sztuka żydowska
    sztuka w Łodzi
    ekspresjonizm
    synkretyzm religijny
    Opis:
    The article attempts to demonstrate associations between works by Izrael Lejzerowicz and avant-garde artists working in Łódź during the interwar period. Lejzerowicz's painting is sometimes connected with a trend called Jewish Expressionism, although many of his works are closer to Symbolism or even to naturalism. However, this text concerns only those artist’s paintings and drawings that reveal his fascination with new directions in the art of the first half of the twentieth century: Expressionism, Cubism, Futurism and even Constructivism.
    Artykuł stanowi próbę wykazania związków pomiędzy twórczością Izraela Lejzerowicza i innych awangardowych artystów działających w Łodzi w okresie międzywojennym. Malarstwo Lejzerowicza łączy się niekiedy z nurtem tzw. żydowskiego ekspresjonizmu, choć wiele z jego prac bliższych jest symbolizmowi czy wręcz naturalizmowi. Niniejszy tekst dotyczy jednak wyłącznie tych obrazów i rysunków artysty, w których ujawniają się jego fascynacje nowymi kierunkami w sztuce I połowy 20 wieku – wspomnianym już ekspresjonizmem, kubizmem, futuryzmem a nawet konstruktywizmem.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 205-219
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marian Minich (1898‒1965)
    Autorzy:
    Kurc-Maj, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/432732.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-07
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Marian Minich (1898–1965)
    Art Museum in Łódź
    Neoplastic Room
    contemporary art
    organisation of art exhibition
    Muzeum Sztuki w Łodzi
    Sala Neoplastyczna
    sztuka nowoczesna
    organizacja ekspozycji sztuki
    Opis:
    Marian Minich was born on the 21st December 1898 in Baligród near Lesko, died on the 6th of July 1965 in Łódź. For thirty years, excluding the World War II period, he was a director of the Art Museum in Łódź. In 1929, he graduated from the John Casimir University in Lviv, history of art faculty. He worked there from 1928, first as an assistant of Professor Władysław Kozicki, then of Professor Władysław Podlacha. In 1932, he defended his doctoral thesis on the oeuvre of Andrzej Grabowski (published in 1957). He was granted a university award while still a student for his study The Concept of Art by Wölfflin, whose methodology influenced future exhibition concepts of Marian Minich. From the late 1920s, he was writing as an art critic for Lviv newspapers. In 1935, he assumed the position of the director of the Art Museum in Łódź (at the time: the J. and K. Bartoszewicz Museum of History and Art). Among his major achievements was not only a remarkable expansion of museum collection, but also a transformation of the museum into an institution devoted exclusively to art, with a significant representation of contemporary art. In the uneasy post-war years, he managed to sustain this direction, both before and after the tightening of cultural policies in the socialist realism era. In 1948, together with the first post-war permanent exhibition, the Art Museum in Łódź opened thanks to him the “Neoplastic Room” by Władysław Strzemiński. Marian Minich was also a persistent defender of the avant-garde, and strived to make it an integral part of conceptual programme for any art museum. From the years 1946/1947 to 1951/1952, he taught art history at the University of Łódź. His professional experience as a museum director has been described by him in a book Szalona galeria (published in 1963); his article O nową organizację muzeów sztuki (1966) he devoted to museum issues.
    Marian Minich urodził się 21 grudnia 1898 r. w Baligrodzie k. Leska, zmarł 6 lipca 1965 r. w Łodzi. Przez 30 lat, wyłączając czasy II wojny światowej, pełnił funkcję dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi. Studia z historii sztuki ukończył w 1929 r. na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Od 1928 r. pracował tam jako asystent, najpierw prof. Władysława Kozickiego, a następnie prof. Władysława Podlachy. W 1932 r. obronił rozprawę doktorską na temat twórczości Andrzeja Grabowskiego (wyd. 1957). Jeszcze na studiach otrzymał nagrodę uniwersytecką za pracę Koncepcja sztuki u Wölfflina, którego metodologia wpłynęła na późniejsze koncepcje wystawiennicze M. Minicha. Od końca lat 20. XX w. pisał do gazet lwowskich jako krytyk artystyczny. W 1935 r. objął stanowisko dyrektora łódzkiego Muzeum Sztuki (wówczas pod nazwą Muzeum Historii i Sztuki im. J. i K. Bartoszewiczów). Do jego zasług należało nie tylko znaczne poszerzenie zbiorów muzeum, ale i przekształcenie placówki w instytucję zajmującą się wyłącznie sztuką, ze znaczącym uwzględnieniem sztuki najnowszej. W trudnych powojennych latach podtrzymywał ten kierunek zarówno przed, jak i po zaostrzeniu się polityki kulturalnej w dobie realizmu socjalistycznego. W 1948 r. wraz z pierwszą powojenną ekspozycją stałą, została dzięki niemu otwarta w Muzeum Sztuki w Łodzi Sala Neoplastyczna autorstwa Władysława Strzemińskiego. Był także wytrwałym obrońcą sztuki awangardowej i dążył do wpisania jej na stałe w koncepcję organizacji muzeów sztuki. Od lat 1946/1947 do 1951/1952 prowadził zajęcia z historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. Swoje doświadczenie jako dyrektor muzeum opisał w książce Szalona galeria (wyd. 1963), a zagadnieniom muzealniczym poświęcił artykuł O nową organizację muzeów sztuki (wyd. 1966).
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2018, 59; 163-174
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies