Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "„Portret”" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 74
Tytuł:
Тэма антыдзяцiнства ў аўтабiяграфiчнай кнiзе Васiля Петручука “Крышынкi”
The theme of anti-childhood in Bazyli Pietruchuk’s autobiography “Okruchy”
Temat anty-dzieciństwa w autobiograficznej książce Bazylego Pietruczuka „Okruchy”
Autorzy:
Alsztyniuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117220.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
anti-childhood
autobiography
psychological portrait
narrator
anty-dzieciństwo
autobiografia
portret psychologiczny
Opis:
Bazyli Pietruczuk’s autobiography is the main source of subjects discussed in his literary work. The author of the article analyzes his autobiography “Okruchy”. The writer presents his childhood memories full of pain, mischief and injustice. The picture of anti-childhood becomes pretext to consider the influence of surroundings on the way personality is formed.
Własna biografia jest podstawowym źródłem tematów utworów Bazylego Pietruczuka. W artykule dokonano analizy jego autobiograficznej książki „Okruchy”. Pisarz powraca w niej do wspomnień dzieciństwa, pełnego bólu, krzywd i niesprawiedliwości. Ukazanie historii anty-dzieciństwa staje się dla Pietruczuka pretekstem do rozważań na temat wpływu otoczenia na kształtowanie się osobowości człowieka.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 201-212
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К вопросу об изображении Руки в портрете преподобного Иоанна Дамаскина
Presentation of the Hand in the Portrait of reverend John Damasceńki
Przedstawienie ręki w portrecie wielebnego Jana Damasceńskiego
Autorzy:
Anchimiuk, Olga
Заика, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118294.pdf
Data publikacji:
2014-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
literatura
portret
opis
chusta
turban
literature
portrait
description
shawl
Opis:
Badanie cech charakterystycznych przedstawienia wyglądu zewnętrznego w opisach świętych znajduje się na styku kilku obszarów problemowych: portretu językowego, specyfiki językowego i niejęzykowego przedstawienia świętego, problemu ciała w kulturze. W artykule rozpatrzone zostały cechy charakterystyczne przedstawienia ręki – części ciała świętego Jana Damasceńskiego, która była źródłem cierpienia i boskiego uzdrowienia. Analiza odzwierciedlenia językowego historii św. Jana Damasceńskiego w porównywanych ze sobą tekstach Четьи Минеи св. Димитрия Ростовского (1689–1705) i Żywotach Świętych Starego i Nowego Zakonu ks. P. Skargi pokazała, że minimalna opisowość jako konstytutywna cecha literatury religijnej sprawia, że wszelkie eksplicytne i implicytne wzmiankowanie o ręce, zarówno bezpośrednie, jak i opisowe, nabiera istotnego znaczenia. Szczegółowa analiza użycia wyrazów pozwoliła wykazać ważne rozszerzenie pola semantycznego, istotne dla wyrażenia znaczeń religijnych.
Analysis of descriptions of the Saints and characteristics of their appearance includes a number of problem areas: a linguistic portrait, linguistic and nonlinguistic ways of describing the Saint and a problem of the body in culture. The paper concentrates on the means of describing the hand – a part of the body of Saint John of Damascus, which was a source of suffering and divine healing. A linguistic comparison of Saint John of Damascus’ history in Четьи Минеи св. Димитрия Ростовского (1689–1705) and Lives of the Saints of Old and New Order by priest P. Skarga shows that short description as the main feature of religious literature, explicit and implicit mentioning about the hand, both direct and descriptive one, take on significant meaning. A detailed analysis of the words used in both texts shows an important extension of the semantic field, relevant for the expression of religious meanings.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2014, 14; 11-23
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maupassant, roi du Nouveau Décaméron
Maupassant, King of Le Nouveau Décaméron
Maupassant, król Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
Benhamou, Noëlle
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056532.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maupassant
Mendès
Le Nouveau Décaméron
nowela
zbiór
kobiety
portret
short story
collection
women
portrait
Opis:
Cet article se propose de montrer la place importante de Guy de Maupassant dans Le Nouveau Décaméron. Lui qui avait été jugé par la critique le meilleur conteur des Soirées de Médan avec sa nouvelle « Boule de suif », publie onze nouvelles sur les femmes, le mariage, l’adultère et la prostitution dans les volumes de Catulle Mendès parus 1884 à 1887. Nous étudions aussi l’image que les entre-textes donnent de l’auteur. Le lecteur découvre un écrivain courtois, mondain, qui aime les femmes et est aussi galant et séducteur. Finalement, Maupassant, couronné par Mendès roi de la sixième journée, avec Boule de suif comme reine, est le plus important de cette œuvre collective. Cependant, son portrait fictif présent dans les volumes du Nouveau Décaméron a contribué à donner une image stéréotypée de Maupassant.
Artykuł ma na celu ukazanie znaczącej roli Guy de Maupassanta w Le Nouveau Décaméron. Uznany przez krytykę za najlepszego autora Les Soirées de Médan, dzięki opowiadaniu Boule de suif, Maupassant publikuje w latach 1884-1887 w zbiorowym dziele Catulle’a Mendèsa jedenaście nowel o kobietach, małżeństwie, zdradzie i prostytucji. Artykuł analizuje również obraz autora, jaki wyłania się z lektury komentarzy zamieszczonych w Le Nouveau Décaméron. Czytelnik odkrywa Maupassanta jako pisarza o nienagannych manierach, światowca, a jednocześnie uwodzicielskiego salonowca i miłośnika kobiet. Ogłoszony przez Mendèsa królem dnia szóstego, z Boule de Suif jako królową, Maupassant jest istotnie najważniejszym autorem Le Nouveau Décaméron. Jego fikcyjny portret zarysowujący się na kartach tego dzieła przyczynił się jednak do wykreowania stereotypowego obrazu pisarza.
This article aims to show the important place of Guy de Maupassant in Le Nouveau Décaméron. He had been judged by critics the best storyteller of Les Soirées de Médan for his tale “Boule de suif,” and he published eleven short stories on women, marriage, adultery and prostitution in the volumes of Catulle Mendès from 1884 to 1887. We also examine the image that the “entre-textes” give of the author. The reader discovers a courteous, worldly writer who loves women and who is also impeccably mannered and seductive. Finally, Maupassant, crowned by Mendès king of the sixth day, with Boule de Suif as queen, is the most important writer of this collective work. However, his fictitious portrait present in the volumes of Le Nouveau Décaméron contributed to the creation of the stereotypical image of Maupassant.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 63-76
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homo ethnicus v zerkale jazyka: k metodike opisanija
HOMO ETHNICUS IN THE MIRROR OF LANGUAGE: TOWARDS A METHODOLOGY OF DESCRIPTION
Autorzy:
Berezovič, Elena L.
Gulik, Dimitrij P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611436.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
wyobrażenia o obcych
konotacja etnonimów
„portret onomazjologiczny”
wewnętrzna forma etnonimów
derywaty semantyczne
onomastyka
modele nazewnicze
język rosyjski
język angielski
images of alien ethnic groups
connotations of ethnonyms
“onomasiological portrait”
the internal structure of ethnonyms
semantic derivatives
onomasiology
naming models
the Russian language
the English language
Opis:
The article is an attempt to reconstruct images of alien ethnic groups on the basis of cultural connotations of ethnonyms. The analysis leads to a reconstruction of an „onomasiological portrait”. It consists of naming models, in which the linguistic knowledge about a given real-world object is reflected in the „internal form” of lexical items (especially in the internal form of nickname-ethnonyms and their semantic derivatives). In order lo reconstruct a relatively complete picture of a given phenomenon, it is important to take into account the lexis of different language varieties: dialects, jargons, the literary standard, as well as onomastic data. It is also important to consider the contrastive aspect of the phenomenon, to compare the portraits of the same ethnic group in different languages, which is why the present. work offers an analysis of Russian and English data. The types of information identifiable through an inquiry into naming models are characterized. Special attention is paid to the factor of linguistic technique, which may significantly alter the content of the object being reconstructed.
utorzy rozpatrują możliwości rekonstrukcji wyobrażeń o obcych etnosach na podstawie analizy kulturowej konotacji etnonimów. Analiza taka prowadzi do rekonstrukcji „portretu onomazjologicznego”. Składa się on z modeli nazewniczych, w których „wiedza językowa” o obiekcie rzeczywistości odbija się w „wewnętrznej formie” jednostek leksykalnych (mowa głównie o wewnętrznej formie etnonimów-przezwisk i tworzonych od nich derywatów semantycznych). Sprawą zasadniczej wagi jest uwzględnienie leksyki z różnych odmian języka: gwar, żargonów, języka literackiego, a także faktów z dziedziny onomastyki. Wszystko to pozwala na uzyskanie stosunkowo pełnego obrazu badanego zjawiska. Ważny jest również aspekt kontrastywny, zakładający m.in. porównanie portretów tego samego etnosu w różnych językach; w związku z tym autorzy dokonują porównawczej analizy dwóch języków: rosyjskiego i angielskiego. W artykule scharakteryzowano typy informacji, jakie można wyodrębnić w wyniku badań modeli nazewniczych. Szczególną uwagę zwracają autorzy na analizę czynnika techniki językowej, który może wnieść istotne korekty treściowe do rekonstruowanego obiektu.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2002, 14; 47-67
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zróbmy sobie dziedzictwo. Przypadek dwóch wystaw
Autorzy:
Budzińska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042863.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
heritage
identity
Polish self-portrait
mirror
glass
hashtag
simulacrum
disappearing
national sensorium
dziedzictwo
tożsamość
Polaków portret własny
lustro
szyba
hasztag
hipertekst
symulakrum
znikanie
narodowe sensorium
Opis:
Tekst jest próbą porównania dwóch wystaw z Muzeum Narodowego w Krakowie  - „Polaków Portret własny” (1979/1980) i #dziedzictwo (2017/2018). Analizie poddano ich potencjał/metodę w zakresie tworzenia/planowania dziedzictwa i tożsamości. Odwołując się do teorii m.in. G. Ashwortha, E.W. Ardenera, E. Hobsbawma, G. Zubrzycki czy J. Lacana analizuję, m.in. na podstawie materiałów archiwalnych, sposoby ustanawiania dziedzictwa, traktując je w kategoriach arbitralności i umowności.
Text is an attempt to compare two exhibitions from National Museum in Cracow: „Polish self-portrait” (1979/1980) and “#heritage” (2017/2018). Analyzed was their potential/method in the field of creation/planning of heritage and identity. Referring to, among others, Gregory Ashworth, Edwin W. Ardener, Eric Hobsbawm, Geneviève Zubrzycki and Jacques Lacan, I analyse the ways of establishing heritage, in terms of arbitrary and contractual.
Źródło:
Lud; 2021, 105; 294-311
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dowódcy powstania styczniowego. Portret zbiorowy
Commanders of the January Uprising. Collective Portrait
Предводители январского восстания. Собирательный портрет
Autorzy:
Caban, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927003.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Karol Jadczyk
powstanie styczniowe
dowódcy
biografie
portret zbiorowy
Opis:
Wiesław Caban dokonał recenzji publikacji: Karol Jadczyk , Dowódcy powstania styczniowego. Portret zbiorowy, Łódź 2016, ss. 469.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 1 (259); 208-214
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Джерела праці Ґвідо де Батталії про Тараса Шевченка
Źródła pracy Gwido de Battaglii na temat Szewczenki
Autorzy:
Charczuk, Роксана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015098.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ґ. де Батталія
Шевченко
перша шевченкознавча праця
літературний портрет
джерела
інформативний і полемічний характер
українська ідея
G. De Battalia
Shevchenko
first Shevchenko’s biography
literary portrait
sources
informative and polemical character
Ukrainian identity
Gwido de Battaglia
Szewczenko
pierwsze studium Szewczenkowskie
portret literacki
źródła
charakter informacyjny i polemiczny
tożsamość ukraińska
Opis:
У статті зроблено уточнення щодо першодруку праці Ґвідо де Батталії Тарас Шевченко, його життя і твори. Перш ніж вийти окремим відбитком вона друкувалася під назвою Шевченко, український поет у 1–7, 9–11, 13–18 номерах львівського часопису “Tygodnik Naukowy” за 1865 р. Доповнено джерела, якими користувався польський критик. Авторка доходить висновку, що у зв’язку з обмеженим біографічним й літературознавчим матеріалом на тему Шевченка і його творчості Ґ. де Батталія виявив самостійність мислення й об’єктивність суджень на підставі поетичних творів українського поета, зокрема й заборонених в Росії. Його праця носить як інформативний, так і полемічний характер. Критик полемізував передусім з Ф. Фаленським, частково з Л. Совінським, солідаризуючись з Я. Лямом у питанні формування нової української ідентичності й у питанні значення Шевченка в цьому процесі. Попри ряд помилок і неточностей саме завдяки цій праці з життям і творчістю Шевченка знайомилося молоде покоління галицьких українців у 1860-х рр. й читачі-поляки.
Artykuł wyjaśnia, że zanim była opublikowana jako osobny druk, praca G. de Battaglii Taras Szewczenko, życie i pisma jego została wydana pod nazwą Szewczenko, poeta ukraiński w numerach 1–7, 9–11, 13–18 „Tygodnika Naukowego” we Lwowie w 1865 r. Artykuł analizuje źródła używane przez polskiego krytyka. Autor konkluduje, że w świetle ograniczonego materiału biograficznego i literackiego na temat Szewczenki i jego twórczości G. de Battaglia wykazał się niezależnością myślenia i obiektywizmem sądów na podstawie poetyckich dzieł ukraińskiego poety, w tym także tych zakazanych w Rosji. Jego praca ma zarówno charakter informacyjny, jak i polemiczny. Krytyk spierał się najpierw z F. Faleńskim, częściowo z L. Sowińskim, solidaryzował się natomiast z J. Lamem w sprawie kształtowania nowej tożsamości ukraińskiej oraz w sprawie znaczenia Szewczenki w tym procesie. Pomimo błędów i nieścisłości to dzięki tej pracy młode pokolenie galicyjskich Ukraińców w latach 60-ych XIX wieku poznało biografię i twórczość Szewczenki.
The article clarifies the first printing of Battaglia’s work about Taras Shevchenko’s life and poetry. Before being published as a separate print, it was published under the title «Shevchenko, Ukrainian poet» in the 1‒7, 9‒11, 13‒18 issues of «Tygodnik Naukowy », Lviv, in 1865. The article explores the sources used by a Polish critic. The author concludes that, in relation to the limited biographical and literary material on the subject of Shevchenko and his poetry, de Battaglia showed independence of thinking and objectivity of judgments on the basis of Shevchenko’s poems, including those were banned in Russia. His work is both ‒ informative and polemical. The critic argued particulary with F. Falensky, partly with L. Sovinsky, being in solidarity with J. Liam on the formation of the new Ukrainian identity and on the issue of Shevchenko’s importance in this process. Despite a number of mistakes and inaccuracies, a new generation of Galician Ukrainians in the 1860s became acquainted with Shevchenko’s life and poetry from Battaglia’s work.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2021, 6, 16; 21-33
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brodaty mężczyzna w antykizowanej szacie – nieznany rysunek Norwida
Bearded man in antique-style robes – an unknown drawing by Norwid
Autorzy:
Chlebowska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18029968.pdf
Data publikacji:
2022-09-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
male portrait
art auction
Cyprian Norwid
Polish nineteenth-century drawings
rysunek polski XIX wieku
portret męski
aukcja antykwaryczna
Opis:
Artykuł ma na celu prezentację dotychczas nieznanego rysunku Norwida Brodaty mężczyzna w antykizowanej szacie powstałego w Rzymie w 1847 r., który został sprzedany przez dom aukcyjny Desa-Unicum. Rysunek stanowi reprezentatywny przykład rysunkowej twórczości Norwida z drugiej połowy lat 40. XIX w.
The article presents a formerly unknown drawing by Norwid, titled “Bearded man in antique-style robes,” originally made in Rome in 1847 and recently sold by the Desa-Unicum art auction house. The drawing is representative of the style developed by Norwid in the second half of the 1840s.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2022, 40; 159-168
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portret matrony and Starzec. Norwid’s unknown drawings
Portret matrony oraz Starzec. Nieznane rysunki Norwida
Autorzy:
Chlebowska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17878959.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Polish drawing of the 19th century
portrait
rysunek polski XIX wieku
portret
Opis:
The article aims to present two previously unknown drawings by Norwid which have recently been added to the artistic legacy of the creator of Solo. The first of the discussed sketches is Portret matrony z herbem Pierzchała from 1864, which is most likely the image of Laura Czosnowskanée Górska or Maria Przezdziecka née Tyzenhauz. The second drawing, showing the running old man, comes from Norwid’s sketchbook kept in the collection of the National Museum in Krakow.
Artykuł ma na celu prezentację dwóch rysunków Norwida, dotychczas nieznanych, które zasiliły w ostatnim czasie rejestr spuścizny artystycznej twórcy Solo. Pierwszy z omawianych szkiców to Portret matrony z herbem Pierzchała z 1864 r., będący najprawdopodobniej wizerunkiem Laury z Górskich Czosnowskiej lub Marii z Tyzenhauzów Przezdzieckiej. Drugi rysunek, przedstawiający biegnącego starca, pochodzi z Norwidowskiego szkicownika, przechowywanego w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2018, 36 English Version; 193-205
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artysta – emigrant – pielgrzym. O norwidowskim autoportrecie „Ipse ipsum”
Artist – Immigrant – Pilgrim: On Norwid’s self-portrait "Ipse ipsum"
Autorzy:
Chlebowska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152474.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
Cyprian Norwid
autoportret
portret
rysunek polski
kolekcjonerstwo
self-portrait
portrait
Polish drawing
collecting
Opis:
This article offers an interpretation of Cyprian Norwid’s self-portrait Ipse ipsum created in 1857 in Paris. Given its intriguing approach, references to the poet’s biography and literary works, as well as rich symbolism, the drawing occupies a particular place in the collection of over 20 cartoon self-portraits by the author of Promethidion. Its presentation is accompanied by an outline of its turbulent history and a brief literature overview. The circumstances in which it was drawn prove crucial for the understanding of Norwid’s approach to his own image. Selfcreation is adopted as the pivotal perspective in the light of which the self-portrait is interpreted as an image presenting the author of Vade-mecum as an artist, an emigrant, and a pilgrim, with the historical, biographical, and literary contexts playing important roles in all three representations. The poems Czy podam się o amnestię [Shall I Request Amnesty] and Pielgrzym [The Pilgrim] shed some extra light on the drawing of Norwid standing on the map of the world and surrounded by barking dogs, allowing us to search for deeper meanings in the poet’s spiritual profile.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 116, 4; 181-193
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portret matrony oraz Starzec. Nieznane rysunki Norwida
Portret matrony and Starzec. Norwid’s unknown drawings
Autorzy:
Chlebowska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117306.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
rysunek polski XIX wieku
portret
Polish drawing of the 19th century
portrait
Opis:
Artykuł ma na celu prezentację dwóch rysunków Norwida, dotychczas nieznanych, które zasiliły w ostatnim czasie rejestr spuścizny artystycznej twórcy Solo. Pierwszy z omawianych szkiców to Portret matrony z herbem Pierzchała z 1864 r., będący najprawdopodobniej wizerunkiem Laury z Górskich Czosnowskiej lub Marii z Tyzenhauzów Przezdzieckiej. Drugi rysunek, przedstawiający biegnącego starca, pochodzi z Norwidowskiego szkicownika, przechowywanego w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie.
The article aims to present two previously unknown drawings by Norwid which have recently been added to the artistic legacy of the creator of Solo. The first of the discussed sketches is Portret matrony z herbem Pierzchała from 1864, which is most likely the image of Laura Czosnowska née Górska or Maria Przezdziecka née Tyzenhauz. The second drawing, showing the running old man, comes from Norwid’s sketchbook kept in the collection of the National Museum in Krakow.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2018, 36; 179-191
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunki Michała Kazimierza Paca – przegląd ikonografii hetmana litewskiego i wojewody wileńskiego
Autorzy:
Czyż, Anna Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179447.pdf
Data publikacji:
2021-03-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
portrait of 17–18 c.
Grand Duchy of Lithuania
michał kazimierz pac
wielkie księstwo litewskie
portret XVII-XVIII w.
Opis:
W artykule zebrano i omówiono portrety Michała Kazimierza Paca, hetmana wielkiego litewskiego i wojewody wileńskiego, jednej ze znakomitszych postaci swoich czasów. Wizerunki Paca nie doczekały się do tej pory szerszych omówień. W artykule ukazano je w kontekście awansów na kolejne urzędy, co wymagało podjęcia szeregu działań z autokreacją. Jej częścią były też herby i eksponowanie powiązań genealogicznych. W artykule omówiono całą znaną ikonografię hetmana, a także wzajemne zależności pomiędzy portretami.
The article deals with the little-known portraits of Michał Kazimierz Pac. They demonstrate that he did take proven self-aggrandizement measures used by others to portray themselves as public figures and as individual full of virtues. However, Pac concentrated on his soldierly service, disregarding his offices of the Vilnian voivode, possibly because he considered them prestigious but not so much important as his laudable hetmanly deeds on the battlefield. Also, there are no private or collective portraits of Michał Kazimierz Pac in his iconography, other than the frescos from the church in Pożajście, although these forms of artistic communication were known and used in the Polish and Lithuanian Commonwealth. The most likely explanation of these two “gaps” is that Pac never married and devoted whole his life to the military career and to the building of the church under the invocation of St. Peter and St. Paul in the Antokol in Vilnius as his monument. Pac took care of his promotion after earning the field baton, which event started his further career. The compositional scheme he chose, codified by the lost full-body portrait by Daniel Schulz, was augmented in time by the addition of pieces of armor. This pattern was later repeated a number of times, growing in new attributes of the hetman’s office and in military staffage, as seen in the portrait from the Antokol church. The equestrian portrait (woodcut) of the hetman is an outstanding and early milestone in the formation of his public image.
Źródło:
Artifex Novus; 2020, 4; 86-110
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół medalu biskupa Andrzeja Trzebickiego
Autorzy:
Czyżewski, Krzysztof J.
Walczak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179481.pdf
Data publikacji:
2021-03-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
medale
portret
ikonografia
epigrafika
sztuka baroku
medals
portraiture
iconography
baroque art
epigraphy
Opis:
Artykuł poświęcony jest wysokiej klasy medalowi znanemu z niewielkiej liczby egzemplarzy wybitych w złocie i srebrze ku czci biskupa krakowskiego Andrzeja Trzebickiego (1677). Na awersie przedstawiono popiersie hierarchy w prawo z legendą biegnącą dookoła, natomiast na rewersie wizerunek łabędzia z łacińską dewizą i datą.  Emisja miała miejsca w Gdańsku, a projekt numizmatu wykonał Johann Höhn Mł. Niestety emitent, ani okoliczności zamówienia nie są znane. Kluczowe znaczenie ma prawidłowa interpretacja sygli na awersie: ATH D.D.D., które dotychczas czytano: „Andreas Trzebicki honor dat, donat, dedicat”. W myśl takiej lekcji sam biskup byłby emitentem medalu ku swojej czci. Autorzy po analizie źródeł zaproponowali wariantywne propozycje odczytu: „Andreae Trzebicki Honori Dat Dedit Dedicat” lub „Andreae Trzebicki Haec [numisma?] Data Decreto Decurionum”. Druga lekcja wydaje się prawdopodobniejsza, co skłania do hipotetycznego uznania za emitenta medalu krakowskiej rady miejskiej. Bezpośrednim powodem emisji mogło być popieranie przez Trzebickiego starań o uzyskanie przez władze Krakowa samodzielności w wybieraniu rajców, dotąd wskazywanych przez miejscowego wojewodę. Starania te miały miejsce w 1677 r. i zakończyły się wydaniem przez króla Jana III Sobieskiego odpowiedniego przywileju (30 grudnia) w Gdańsku. Wspaniały medal ma wydźwięk apologetyczny i głosi chwałę hierarchy nie tylko przez ukazanie jego wiernej podobizny. Trzebicki posługiwał się herbem łabędź, który był interpretowany powszechnie jako symbol czystości.  Dewiza Candore odnosi się zarówno do bieli łabędzia, jak do zasad przyświecających biskupowi w życiu prywatnym i działalności publicznej. Omawiany medal cieszył się od początku szczególnym uznaniem kolekcjonerów, o czym zaświadcza jego dokładna analiza w opracowaniu kolekcji medali króla Fryderyka I w Berlinie autorstwa Lorenza Begera (1704). Autor zwrócił uwagę na błędną z punktu widzenia protestanta tytulaturę hierarchy „Dei et Apostolicae Sedis gratia”), a także na ambiwalencję łabędzia jako symbolu czystości (ptak ten ma czarną skórę ukrytą pod białymi piórami, co można interpretować jako dwoistość, nieczystość intencji i hipokryzję).
The paper deals with a high-quality and very rare medal issued in honour of the Bishop of Cracow Andrzej Trzebicki in 1677, of which only a few specimens struck in gold and silver are known. Its obverse represents a bust-length image of the prelate turned right, with a legend running around the rim, while the reverse features an image of a swan accompanied by a Latin motto and date. The medal, issued in Gdańsk, was executed after a design by Johann Höhn the Younger. Regrettably, neither the issuer nor the circumstances of the medal’s commission are known. What is of key importance for determining the above facts is the correct reading of the sigla: ‘ATH D.D.D’, inscribed on the obverse, which so far have been deciphered as: ‘Andreas Trzebicki honor dat, donat, dedicat’. In keeping with this reading, the bishop himself would have been the issuer of a medal struck in his honour. Having analysed documentary evidence, the authors of the present paper have put forward alternative readings of the inscription: ‘Andreae Trzebicki Honori Dat Dedit Dedicat’ or ‘Andreae Trzebicki Haec [numisma?] Data Decreto Decurionum’. The latter reading seems to be more plausible and suggests that, hypothetically, the medal may have been issued by the Cracow city council. The immediate reason for issuing the medal may have been Trzebicki’s support of the strivings of the municipal authorities of Cracow for autonomy in electing members of the city council, which until then were appointed by the local voivode. These efforts took place in 1677 and concluded with a charter issued by King John III Sobieski in Gdańsk on 30 December of that year, granting the city the requested rights. The magnificent medal reveals an aspect of eulogising the prelate, and his praise is expressed not only through his faithful likeness depicted on the obverse. Trzebicki used the ‘Swan’ coat of arms, and the swan was widely interpreted as a symbol of chastity. The motto ‘Candore’ on the reverse refers to not only the whiteness of the swan but also to the principles to which the bishop adhered, both in his private life and in carrying out his public duties. The medal under discussion has from the very beginning enjoyed a special appreciation of collectors, as attested by his detailed analysis included in a study of the medallic collection of King Frederick I in Berlin, by Lorenz Beger, published 1704. Beger has noted the titulature of the prelate, ‘Dei et Apostolicae Sedis gratia’ – which he considered incorrect (from a Protestant point of view). Additionally, he pointed out to the ambiguity of the swan as a symbol of chastity, as the bird has a black skin hidden under white plumage, which can be interpreted as duplicity, unfair intentions and hypocrisy.  
Źródło:
Artifex Novus; 2020, 4; 111-161
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lekcja portretu. „Do Tytusa M.”
A portrait lesson: "Do Tytusa M."
Autorzy:
Dąbrowicz, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152450.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
ekfraza
portret
Do Tytusa M.
Cyprian Norwid
Orfeusz i Eurydyka
ekphrasis
portrait
Orpheus and Eurydice
Opis:
This article studies "Do Tytusa M." [To Tytus M.], a poem written by Cyprian Norwid in Paris in February 1857 and first published in 1860 by a popular Warsaw columnist as an excerpt from the album of the painter Tytus Maleszewski. The poem is addressed to the latter and discusses the portrait of Norwid that was to be painted by Tytus M. in pastel to preserve the image of the poet who had lived in exile for years. Norwid’s poem constitutes a peculiar ekphrasis of the work that is yet to be composed, outlining differences in both artists’ approaches to the art of portrait. Serving also as the poet’s peculiar self-portrait, it subtly intertwines the biographical references with mythological allusions (to the scene of Orpheus and Eurydice leaving the land of death), everyday life with artistic ideas, a solemn tone with a familiar and playful note. This poetic study of the portrait is confronted with the studies of faces included in Czarne kwiaty [Black Flowers] commemorating Norwid’s last encounters with Stefan Witwicki, Juliusz Słowacki, etc. Another context is provided by the images of contemporary figures, representatives of the world of politics and culture, published in the press at that time.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 116, 4; 149-162
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sonety i portrety – o zwycięstwach i porażkach sztuk w walce z zapomnieniem
Sonetti e ritratti: le vittorie e le sconfitte delle arti nella lotta contro l’oblio
Autorzy:
Dimke-Kamola, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322611.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sonet
portret malarski
poezja pochwalna
włoski renesans
Opis:
Una delle conseguenze della crescente fortuna della ritrattistica tra Quattrocento e Cinquecento è la rilevanza, nei dibattiti culturali, del tema della competizione tra ritratto e poesia celebrativa – due generi privileggiati, ai quali si affida il compito di immortalare gli uomini, tramandando ai posteri le loro virtù e i loro volti. Un interessante campo di confronto fra le due arti rivali è costituito dai sonetti su ritratti, ossia dai componimenti, generalmente d’occasione, in cui si evoca un ritratto figurativo per elogiare il talento del pittore e le doti del soggetto rappresentato, ma anche per riflettere sulle potenzialità e sui limiti dei mezzi espressivi delle rispettive arti. Come mostrano gli esempi esaminati nell’articolo, per i poeti la maggiore sfida è la "laus ex corpore", mentre la "laus ex animo" è ritenuta la sfida più ardua per i pittori.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2013, 008; 101-112
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 74

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies