Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "„Bóg”" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 526
Tytuł:
Бiблейскiя алюзii ў беларускай паэзii пачатку ХХI стагоддзя (на матэрыяле кнiгi вершаў Леанiда Галубовiча «З гэтага свету», 2012)
Aluzje biblijne w białoruskiej poezji XXI wieku (w oparciu o zbiór wierszy Leanida Hałubowicza „З гэтага свету” 2012)
Biblical references in Belarusian poetry of the 21st century (based on Leanid Galubovich’s collection of poems “З гэтага свету”, 2012)
Autorzy:
Лявонава, Ева
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944763.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
tradition
Old Testament
New Testament
prophet
reference
reminiscences
God
man
word
love
tradycja
stary testament
nowy testament
prorok
aluzje
reminiscencje
bóg
człowiek
słowo
miłość
Opis:
Autorka artykułu omawia zbiór wierszy Leanida Galubowicza „З гэтага свету” 2012. Ich głęboka treść wynika z dialogu z biblią, w którym pojawiają się różnorodne formy percepcji materiału biblijnego, takie jak wiersze skierowane do Boga, interpretacja biblijnej fabuły, motywów i obrazów.
In the article Leanid Galubovich’s collection of poems “З гэтага свету” is analyzed. Their deep semantic content results from a dialog with the Bible. Various forms of perception of biblical material (poems directed to God, interpretation of biblical plots, motifs and images) are discussed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 75-92
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Бiблейскiя алюзii ў беларускай паэзii пачатку ХХI стагоддзя (на матэрыяле кнiгi вершаў Леанiда Галубовiча «З гэтага свету», 2012)
Aluzje biblijne w białoruskiej poezji XXI wieku (w oparciu o zbiór wierszy Leanida Hałubowicza „З гэтага свету” 2012)
Biblical references in Belarusian poetry of the 21st century (based on Leanid Galubovich’s collection of poems “З гэтага свету”, 2012)
Autorzy:
Лявонава, Ева
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108349.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
tradycja
Stary Testament
Nowy Testament
prorok
aluzje
reminiscencje
Bóg
człowiek
słowo
miłość
tradition
Old Testament
New Testament
prophet
reference
reminiscences
God
man
word
love
Opis:
Autorka artykułu omawia zbiór wierszy Leanida Galubowicza „З гэтага свету” 2012. Ich głęboka treść wynika z dialogu z biblią, w którym pojawiają się różnorodne formy percepcji materiału biblijnego, takie jak wiersze skierowane do Boga, interpretacja biblijnej fabuły, motywów i obrazów.
In the article Leanid Galubovich’s collection of poems “З гэтага свету” is analyzed. Their deep semantic content results from a dialog with the Bible. Various forms of perception of biblical material (poems directed to God, interpretation of biblical plots, motifs and images) are discussed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 75-92
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Иисус брат сатаны? Христология Церкви Иисуса Христа Святых последних дней (мормонов)
Jesus – Satan’s brother? Christology in the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Mormons)
Jezus brat szatana? Chrystologia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (mormonów)
Autorzy:
Аношко, Сергей A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480100.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Bóg Ojciec
chrystologia
Elohim
Jehowa
Jezus Chrystus
mormonizm
God the Father
christology
Jehovah
Jesus Christ
Mormonism
Opis:
Proponowany tekst jest próbą syntetycznej analizy chrystologii Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, nazywanych mormonami. Najpierw autor analizuje oryginalną koncepcję chrystologiczną mormonów, a następnie porównuje ją z teologią chrześcijańską. Okazuje się, że (uważane za natchnione) oficjalne nauczanie mormonów dotyczące natury, pochodzenia, misji, zmartwychwstania Chrystusa oraz paruzji jest niekompatybilne z chrystologią tradycyjnych wyznań chrześcijańskich. Proponowany tekst może być przyczynkiem do dalszych badań nad rolą osoby Jezusa Chrystusa nie tyle w oficjalnej wykładni tej nowej, parachrześcijańskiej religii, ile w codziennym życiu adeptów nowego Kościoła, zwłaszcza w obszarze modlitwy, liturgii i relacji wewnątrzgrupowych.
The author analyses the original christological concept propounded by members of the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Mormons), and compares it with the Christian theology. It turns out that the official Mormon teaching on Christ’s nature, origins, mission, resurrection and Parousia (thought of as inspired) is incompatible with the christology of the traditional Christian denominations. Despite J. Smith’s and his successors’ radical departure from the pronouncements of Christian denominations, the proposed text may encourage further research into the person of Jesus Christ and his role in – perhaps, not so much the official teaching of this new, para-christian religion – but in the everyday life of Mormons, especially in their prayers, liturgy and communal relationships.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 56-72
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konieczność fizyczna a zasady antropiczne w kosmologii
Physical necessity and anthropic principles in cosmology
Autorzy:
Życiński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015954.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zasada antropiczna
kosmologia
konieczność
prawo
Bóg
anthropic principle
cosmology
necessity
law
God
Opis:
The article contains a discussion of the relations between physical necessity, the idea of law in natural sciences, and the possibility of proving a teleological structure of the universe. Against the tradition reaching back to D. Hume, the author defends the view that the essence of physical laws cannot be reduced only to the level of observable regularities. The existence of regularities in nature assumes existence of latent relations of necessity that form the order of nature. The interpretation of the laws of nature that stresses necessity makes it possible to pass over to the teleological way of looking at the way that the universe functions.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 1; 617-627
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in meadow communities on abandoned marshy meadows
Przeobrażenia zbiorowisk łąkowych na nieużytkowanych wtórnie zabagnianych murszowiskach
Autorzy:
Żuchniewicz, K.
Barszczewski, J.
Kozłowska, T.
Wierzchowski, P.
Grzelak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337045.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
abandonment
permanent grasslands
habitats
post-bog meadows
reduced use
zaniechanie użytkowania TUZ
siedliska
łąka pobagienna
ograniczenie użytkowania
Opis:
The study was carried out in the years 2010-2013 on drained, unused meadows situated on organic soils (wet and humid) in central Poland. The paper presents the changes and transformations of habitats and meadow communities that have taken place on these meadows due to reduced anthropopressure. Analysed post-bog meadows were formed by reclamation and drainage of lowland bogs. In the early 90s of the XX century they were still used agriculturally and had valuable meadow communities of the Molinio-Arrhenathereteae class growing on them. As a result of discontinued maintenance of drainage equipment and reduction in pastoral agricultural practices, a large increase in water logging of the post-bog meadows had been observed. This resulted in their conversion into swampy habitats and marshy meadows. Valuable agricultural grasses of the Molinio-Arrhenathereteae class and other humid habitats species receded and the share of herbs and weeds of wet and wetland habitats and/or sedges or Phragmites australis increased. Communities of Scheuchzerio-Caricetea or Phragmitetea classes formed. The problem is still relevant today as similar changes and transformations of plant habitats and communities occur in many valleys.
Badania prowadzono w latach 2010-2013 na zmeliorowanych, nieużytkowanych łąkach położonych na glebach organicznych (wilgotnych i mokrych) w Polsce Centralnej. W pracy przedstawiono zmiany i przeobrażenia siedlisk i zbiorowisk łąkowych jakie zaszły na tych łąkach w wyniku zmniejszenia antropopresji. Analizowane łąki pobagienne powstały w wyniku zmeliorowania i osuszenia torfowisk niskich, które jeszcze na początku lat 90-tych XX wieku były użytkowane rolniczo utrzymując wartościowe zbiorowiska łąkowe z klasy Molinio-Arrhenathereteae. Na skutek zaniechania konserwacji urządzeń melioracyjnych i obniżenia poziomu pratotechniki nastąpiło bardzo duże zwiększenie uwilgotnienia łąk pobagiennych, co spowodowało przekształcenie ich w siedliska bagienne lub łęgi zastoiskowe. Z runi ustąpiły trawy rolniczo wartościowe z klasy Molinio-Arrhenathereteae oraz inne gatunki siedlisk wilgotnych a zwiększył się udział ziół i chwastów siedlisk mokrych i bagiennych oraz/lub turzyc czy trzciny pospolitej. Wykształciły się zbiorowiska należące do klas ScheuchzerioCaricetea lub Phragmitetea. Problem jest nadal bardzo aktualny, gdyż podobne zmiany i przeobrażenia siedlisk i zbiorowisk roślinnych występują w wielu dolinach.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2018, 63, 3; 162-167
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psalmy szkołą modlitwy w ujęciu św. Augustyna
Psalms as the School of Prayer according to St. Augustine
Autorzy:
Ziółkowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622319.pdf
Data publikacji:
2015-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn z Hippony
Bóg
człowiek
dialog
modlitwa dialogiczna
błaganie
modlitwa
serce
Augustine of Hippo
God
man
human
dialogue
dialogical
prayer
petition prayer
petitions
heart
Opis:
The paper presents selected aspects of St. Augustine’s teaching on petition prayer. In the paper’s first part the dialogic structure of the prayer is described. The second part exhibits the role of heart in prayer. In the third part the dynamics of prayer is presented based on division between answered and unanswered prayers. The paper’s last part describes supernatural direction of prayers to their proper subject which is God himself.
Źródło:
Verbum Vitae; 2012, 22; 203-213
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg pokutujący: o zbędności teodycei
Atoning God – on the Uselessness of Theodicy
Autorzy:
Ziemiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621886.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
God
evil
sin
atonement
theodicy
Bóg
zło
grzech
pokuta
teodycea
Opis:
Artykuł dotyczy niemożliwości usprawiedliwienia wszechmocnego i w pełni dobrego Boga za to, że toleruje zło w świecie przez siebie stworzonym. Podstawową trudnością wszelkich argumentów teodycealnych jest to, że prowadzą do moralnego relatywizmu – ewidentne zło uznają za dobro tylko dlatego, że zostało uczynione, nakazane lub dopuszczone przez Boga. W tej sytuacji istnieją tylko dwa możliwe rozwiązania problemu zła w świecie: albo Bóg nie istnieje, albo – jeśli istnieje i stworzył świat – czyni zło, za które powinien dobrowolnie od-pokutować.
The article concerns the impossibility of justifying an almighty and absolutely perfect God tolerating evil in a world He created. The primary difficulty of all theodicy arguments is that they lead to moral relativism - obvious evil is considered good for the sole reason of being perpetrated, ordered, or allowed by God. In this case, there are only two possible solutions to the problem of evil in the world: either God does not exist, or - if He does exist and did cre-ate the world - He is doing evil for which He should voluntarily atone.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2018, 43; 23-42
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is God (Perfectly) Good? Remarks on Opatrzność Boża, wolność, przypadek by Dariusz Łukasiewicz
Czy Bóg jest (doskonale) dobry? Na marginesie książki Dariusza Łukasiewicza Opatrzność Boża, wolność, przypadek
Autorzy:
Ziemiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791045.pdf
Data publikacji:
2020-10-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bóg
dobro
zło
moralność
świat
God
good
evil
morality
world
Opis:
Podstawowym problemem książki Dariusza Łukasiewicza jest kwestia natury Boga, przede wszystkim pytanie, czy jest On bytem doskonale dobrym (zwłaszcza w sensie moralnym). Jeśli jest doskonale dobry, to powinien zawsze uczynić to, co w danych warunkach najlepsze lub – jeśli nie ma możliwości czynienia dobra – z dwu lub więcej alternatyw wybierze tę, która jest najmniej zła. W argumentacji rozwijanej w artykule staram się pokazać, że dobroci Boga (zwłaszcza moralnej) nie da się wykazać ani a priori, ani a posteriori. Argumenty a priori są niewystarczające, ponieważ z takich ontologicznych cech Boga, jak prostota, konieczność czy nieskończoność dobroć moralna nie wynika. Podobnie moralna dobroć nie wynika z wszechmocy ani wszechwiedzy. Raczej przeciwnie, wszechmoc oraz wszechwiedza mogą być przeszkodą w dobroci moralnej; skoro bowiem Bóg wie wszystko, co jest logicznie możliwe wiedzieć, a także może uczynić wszystko, co jest logicznie możliwe uczynić, to powinien nie tylko zło znać, lecz także móc je czynić. Argumenty a posteriori są niewystarczające z powodu ogromu zła obecnego w świecie; przykładem jest naturalne i nieuchronne zło obecne w przyrodzie, wynikające stąd, że jedne gatunki są pokarmem dla innych. Jeśli zatem Bóg rzeczywiście stworzył świat, to nie był wrażliwy na cierpienie istot, które powołał do istnienia, zwłaszcza, że w zamieszkiwanym przez nas świecie istnieje wiele zła (i to zła bezcelowego).
The main problem of Dariusz Łukasiewicz’ book is the problem of God’s goodness, especially the question if God is perfectly good (also in moral sense). If He is perfectly good, He should always do what is best in the given circumstances, or—if there is no possibility of doing good—choose the least evil given two or more alternatives. In the paper I argue that God’s perfect goodness could not be justified neither a priori, nor a posteriori. A priori arguments are not conclusive ones because it is not possible to infer moral goodness from such ontological features as simplicity, necessity or infinity. Moral goodness also does not derive from almightiness or omniscience. Quite contrary, almightiness (and omniscience) may even be obstacles to moral goodness; for if God knows everything what is logically possible to know and can do anything that is logically possible to do, then not only should He know evil, but also should be able to do it. A posteriori arguments are not conclusive because of horrendous evil in the world, especially in the nature; after all, there is a natural and inescapable cruelty in nature, a result of the fact that some species are food for other species. Therefore, if God indeed created the world, He cannot have been sensitive to the suffering of the creatures he brought to life, especially that there is a lot of pointless evil in the world we currently inhabit.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 3; 149-167
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O (nie)możliwości dialogu między religiami
On the (Im)Possibility of Interreligious Dialogue
Autorzy:
ZIEMIŃSKI, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047481.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
religia, dialog, wiara, Bóg, Kościół
religion, dialogue, faith, God, the Church
Opis:
Autor stara się uzasadnić tezę o niemożliwości autentycznego dialogu międzyreligijnego, rozumianego jako wspólne poszukiwanie prawdy. Głównym powodem jest to, że autentyczny wyznawca określonej religii – przystępując do wspólnego poszukiwania prawdy z wyznawcami innych religii – musiałby w punkcie wyjścia zawiesić przekonanie o słuszności własnej wiary; tego jednak od nikogo żądać nie można. W takim razie dialog międzyreligijny jest możliwy jedynie jako zwalczanie wierzeń uważanych za fałszywe, nawracanie innowierców, potwierdzenie własnej tożsamości religijnej lub ekspresja własnych przekonań. Podobne trudności dotyczą dialogu ekumenicznego w chrześcijaństwie.
The author attempts to justify the claim that an authentic interreligious dialogue, conceived of as the common pursuit of the truth, is impossible. As the main reason the author indicates the fact that, at the starting point of such a pursuit, it would be necessary for an authentic believer in a religion to suspend his or her faith in the truth of this religion. This condition, however, cannot be accepted by any of the involved parties. Thus interreligious dialogue is possible merely in the form of converting those who believe differently, opposing beliefs considered as false, confirming one’s religious identity, or expression of one’s beliefs. Similar difficulties apply also to the ecumenical dialogue within Christianity. Translated by Patrycja Mikulska
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 1 (113); 243-258
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O rzeczywistej i nieuchronnej idolatryczności religii — odpowiedź polemistom
On the Actual and Unavoidable Idolatry of Religion: An Answer to Polemicians
Autorzy:
Ziemiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097356.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
idolatria
Bóg
akt czci
kultura
religion
idolatry
God
culture
act of worship
Opis:
Krytyka tez zwartych w mojej książce Religia jako idolatria, przedstawiona w polemikach autorstwa Błażeja Gębury i Marcina Iwanickiego, jest zasadniczo nietrafna. Głównym powodem jest to, że Autorzy zarzutów nie przedstawili żadnego historycznego przykładu zjawiska religijnego niebędącego idolatrią. Odwołując się jedynie do przykładów logicznie możliwych (można niesprzecznie pomyśleć akt religijnej czci, który nie byłby idolatryczny), nie podali warunków, jakie musiałyby zostać spełnione, aby ów akt mógł zostać urzeczywistniony; tymczasem podstawowym z nich jest zmiana ontycznego i epistemicznego statusu człowieka jako istoty zdolnej bezpośrednio obcować z Bogiem. Również podane przez Polemistów bardziej szczegółowe argumenty nie obalają tezy o nieuchronnej idolatryczności religii. Jeśli bowiem Bóg przyjmuje wszystkie akty czci, składane Mu w dziejach, to należy Go oskarżyć o łamanie elementarnych zasad moralnych, trudno bowiem zaakceptować krwawe ofiary składane Mu z ludzi i zwierząt. Z kolei „religia zero” jest niemożliwa do spełnienia; z jednej strony okazuje się fenomenem całkowicie prywatnym (analogicznym do prywatnego języka), z drugiej — oznacza poznanie Boga na sposób ludzki (jest zatem idolatryczna, co przyznaje także Autor zarzutu). Podobnie nieświadomy akt czci (podziw dla najwyższego drzewa na świecie) jest doznaniem estetycznym, a nie religijnym; teistyczna interpretacja tego aktu nosi znamiona przemocy symbolicznej, a także redukuje doświadczenia religijne do poczucia piękna. Nie ma też wątpliwości, że postulowany przez Polemistów dystans ontyczny jako konieczny warunek religii nieidolatrycznej w rzeczywistości ją uniemożliwia, ponieważ nawet Bóg nie jest w stanie objawić się nam takim, jaki jest, lecz musi się dostosować do naszych ograniczeń poznawczych; może się zatem objawić jedynie jako nie-Bóg. Z tego powodu każdy akt religijny jest nieuchronnie idolatryczny; nie oznacza to jednak (wbrew opinii Polemistów) nadużycia słowa „idolatria” do zjawisk religijnych, lecz właściwy opis ich natury. Mimo to nie należy całkowicie eliminować religii z życia społecznego; dopóki bowiem ludzie religijni nikogo nie krzywdzą i nie próbują narzucać swoich idoli innym osobom, mają prawo bez przeszkód w nie wierzyć, a nawet je czcić.
The critiques of arguments I presented in Religia jako idolatria. Esej filozoficzny o nieuchronności elementów idolatrycznych w religii [Religion as idolatry: A philosophical essay on the inevitability of idolatrious elements in religion], authored by Błażej Gębura and Marcin Iwanicki, are fundamentally inaccurate. The main reason being that the authors of the critiques have not put forth any historical example of a religious phenomenon which was not idolatry. They only referred to logically possibly examples (it is admittedly possible to conceive of an act of religious worship which would not be idolatrical), yet they did not provide the conditions which would have to be fulfilled for this act to materialize; meanwhile the primary condition would be to change the ontic and epistemic status of humans as beings capable of direct contact with God. The more detailed arguments presented by my polemicians also do not disprove the claim that it is unavoidable for religion to be idolatrical. For if God accepts all acts of worship throughout history, He should be charged with defying fundamental moral principles; it is after all difficult to accept the bloody human and animal sacrifices he received. Furthermore, “religion zero” is impossible to actualize; on one hand it is a completely private phenomenon (analogous to a private language), on the other it means knowing God in a human way (and thus is idolatrical, as even the Author of the charge admits). Similarly, an unconscious act of worship (admiration for the tallest tree in the world) is an aesthetic experience, not a religious one; a theistic interpretation of this act bears the markings of symbolic violence and reduces religious experiences to experiencing beauty. There is no doubt that ontic distance as a necessary condition of non-idolatrical religion, proposed by the polemicians, actually makes it an impossibility. Even God cannot reveal Himself to us the way He is, but instead He must adhere to our cognitive limitations and thus can only reveal Himself as a non-God. Therefore, any religious act is unavoidably idolatrical; however, contrary to the claims by my Polemicians, this is not an overuse of the term “idolatry” in relation to religious phenomena, but rather an accurate description of their nature. Despite this, one should not eliminate religion entirely form social life; as long as religious people pose no harm to others and do not attempt to force their idols onto others, they have the right to freely believe and worship them.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 4; 381-405
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „antropologii otwartej” do „chrystologii człowieka”. Wybrane aspekty filozoficzno-teologicznej refleksji Maurice’a Zundela
From “Open Anthropology” to “Human Christology”. Selected Aspects of Maurice Zundel’s Philosophical and Theological Reflection
Autorzy:
Zieliński, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343150.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maurice Zundel
antropologia
tożsamość człowieka
Bóg
Jezus Chrystus
wspólnota trynitarna
anthropology
identity of man
God
Jesus Christ
trinitarian community
Opis:
Dorobek piśmienniczy szwajcarskiego teologa Maurice’a Zundela (1897-1975) jest bogaty i zróżnicowany. W dużej mierze jego prace pozostają jednak nieznane i były słabo komentowane, zwłaszcza w krajach niefrankofońskich. Oprócz bycia filozofem i teologiem jest on postrzegany jako mistrz duchowy, mistyk, poeta zakochany w pięknie liturgii, rekolekcjonista i apologeta wiary chrześcijańskiej. Cała jego spuścizna pisarska zawiera refleksje antropologiczne, które mimo upływu czasu pozostają nadal aktualne. Niniejszy artykuł stanowi próbę wprowadzenia do szeroko rozumianej antropologii Zundela. Tekst składa się z trzech części. W pierwszej zarysowano kontekst filozoficznej i teologicznej refleksji Zundela, w której nakreślono jego kryteria antropologiczne. Rozważania Zundela koncentrują się wokół dwóch pytań: o człowieka (quel homme?) i o Boga (quel Dieu?), i to w porządku: od człowieka do Boga. Następnie przedstawione zostają zasady tzw. antropologii otwartej, odnoszące się do takich pojęć, jak alterité, intériorité i relation czy też do określeń dotyczących człowieka: od „prefabrykatu” do „osoby”. Trzecia część jest próbą zrozumienia zasad antropologicznych w kontekście Bożego objawienia: Bóg i człowiek we wzajemnej relacji, znaczenie Jezusa Chrystusa i całej wspólnoty trynitarnej w procesie poznawania tożsamości człowieka.
The works of the Swiss theologian Maurice Zundel (1897-1975) are rich and diverse. To a large extent they are unknown and uncommented on, especially in non-francophone countries. In addition to a philosopher and theologian, he is seen as a spiritual master, mystic, poet in love with the beauty of the liturgy, retreatist, and apologist for the Christian faith. His entire writing legacy contains anthropological reflections that are still relevant despite the time that has passed. This article constitutes an attempt to offer an introduction to Zundel’s anthropology perceived in a broadest sense. The text consists of three parts. In the first one, the context for Zundel’s philosophical and theological reflection is outlined, in which he specifies anthropological criteria. The entirety of Zundel’s contemplation is focused around two questions: about man (quel homme?) and about God (quel Dieu?), and in such an order: from man to God. The principles of the so-called “open anthropology” are then presented, referring to such terms as alterité, intériorité and relation, or to expressions concerning man: from a “prefabricate” to “person.” The third part is an attempt to understand anthropological principles within the context of the divine revelation: God and man in their mutual relationship, the importance of Jesus Christ and the whole trinitarian community in the process of getting to know the identity of man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 103-122
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intuicja sakramentalna jako model intuicji tego, co niedostępne w fenomenologii liturgii Jean-Yves’a Lacoste’a
Autorzy:
Zgórecki, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195106.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jean-Yves Lacoste
Martin Heidegger
phenomenology of liturgy
intuition
sacrament
being
God
Absolute
fenomenologia liturgii
intuicja
sakrament
bycie
Bóg
Absolut
Opis:
Jean-Yves Lacoste jest mało jeszcze w Polsce znanym współczesnym francuskim myślicielem, który słynie z tego, że swoją refleksję prowadzi na granicy między filozofią a teologią. Intuicja sakramentalna jest przykładem tego, co on sam nazywa „teologicznym myśleniem”. Intuicja sakramentalnej obecności Boga staje się dla niego modelem intuicji niedostępnej jeszcze obecności Boga w świecie. Tego typu intuicja jest sposobem poznania właściwym wspomnianemu byciu na granicy filozofii i teologii, a zatem na granicy bycia-w-świecie i bycia-wobec-Boga. Badania nad tak rozumianą intuicją prowadzą do wielu ważnych pytań: Czy różnica między obecnością i nieobecnością oznacza to samo, co różnica między dostępnością i niedostępnością? Czym różni się to, co jeszcze nieobecne, i to, co już nieobecne, od tego, co nieobecne? Czy wszystkie są równie niedostępne? Czy obecność i nieobecność jest bardziej problemem miejsca czy czasu?
Jean-Yves Lacoste is a contemporary French thinker, famous for carrying out his reflection on the frontier between philosophy and theology. Sacramental intuition is a typical example of what he calls “theological thinking.” Intuition of sacramental presence of God becomes a model for intuition of His yet unattainable presence in the world. Intuition of that sort is a mode of cognition proper to the aforesaid being on the frontier of philosophy and theology, which is the line between being-in-the-world and being-towards-God. Examination of this intuition leads to many interesting questions. Is the difference between the presence and the absence the same as the one between the attainable and the unattainable? What is the difference between what is not yet present, what is already not present and what is not present? Is presence and absence rather a problem of place or time?
Źródło:
Logos i Ethos; 2021, 56, 1; 119-143
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drogi poznania Boga według encykliki Fides et ratio
Ways of Learning about God according to the Encyclical Fides et ratio
Autorzy:
Zdybicka, Zofia J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016200.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
człowiek
Bóg
rozum
wiara
naturalne (rozumowe) poznanie Boga
poznanie Boga przez wiarę
sens życia
kryzys sensu
prawda
poznanie prawdy
autorytet prawdy
man
God
reason
faith
natural (rational) cognition of God
cognition of God through faith
meaning of life
crisis of the meaning of life
truth
cognition of the truth
authority of the truth
Opis:
The encyclical makes an analysis of the situation of the contemporary culture in which a crisis of the truth about man has occurred as well as a crisis of the meaning of human life that is connected with it. The deformities are first of all concerned with recognising the truth about God and the relations between Him and man. Hence the aim of the encyclical is to point out that „man cannot be understood without God”, and what is more, „man cannot be understood without Christ”. The problem of learning about God then has a clearly anthropological context in the encyclical. It points to two complementary ways to learn about God as the ultimate source of existence and of the Supreme Good that makes human life meaningful:1) the way of reason, through learning about the existing reality and explaining it (philosophy)2) the way of faith, that is, the way of the reason thinking while believing that God's word is true; in it God shows truths about Himself and about man that exceed man's cognitive abilities. Hence full cognition of the truth about God and about man as significantly connected with Him requires two kinds of cognition. Fides et ratio expresses this in a simple way: „man is a creature in quest of the truth”, he is „a philosopher by nature” and one „whose life is based on faith”. Hence man can „on the wings of reason and faith rise to contemplating the truth”. Both these ways are ways of the truth concerning the existing reality; be it natural or supernatural. When a man recognises and lives through them both they can show him the ultimate meaning of life.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2001, 49, 2; 5-22
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka Boga w myśli współczesnej
The problem of God in contemporary thought
Autorzy:
Zdybicka, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015957.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
metafizyka
filozofia religii
filozofia XX w.
Bóg
metaphysics
philosophy of religion
philosophy of the 20th century
God
Opis:
Three phenomena strike one when he investigates the history of the issue of God in the 20th century thought: (1) existence of philosophies and ideologies denying God, i.e. various forms of atheism covering an earlier unparalleled range; (2) appearance of philosophies in which the issue of God is not their inner problem (E. Husserl, M. Heidegger); (3) striving after replacing philosophy of God (metaphysical approach) with philosophy of religion, and especially with phenomenology of religion. The article contains a presentation of the issue of God in the main philosophical trends of the 20th century. Philosophy of God in its metaphysical dimension is still continued in classical philosophy. Phenomenological philosophy of religion, whose main author is M. Scheler, originates in phenomenology. The broadly understood phenomenological trend brought new approaches in which not so much the problem of God's existence and his nature, as the relation between God and man was considered. The approaches are: philosophy of dialogue (M. Buber, G. Marcel), philosophy of encounter (E. Lévinas, F. Rosenzweig), philosophy of gift (J. L. Marion). Also existentialism with its three standpoints is presented in the article: (1) natural (M. Heidegger), (2) negative (J. P. Sartre, A. Camus, M. Merleau-Ponty) and (3) positive (S. Kierkegaard, G. Marcel, K. Jaspers). In the article also the problem of relations between science and the issue of God is considered, pointing to various solutions (P. Teilhard de Chardin, H. L. Bergson; philosophy of process − A. N. Whitehead, Ch. Hartshorne). A special place is taken by a discussion of the issue of God in philosophy of process.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 1; 553-574
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 526

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies