Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "”Różewicz”" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 95
Tytuł:
"... I owo". Humor i humory Tadeusza Różewicza
”... and that.” Tadeusz Różewicz’s Humor and Moods
Autorzy:
Solski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487910.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
Różewicz
poetry
humor
cognitive sphere
comedy
director
Opis:
Farewell volume by Czeslaw Milosz was entitled ‘It’. Because of the importance of the text, some re-viewers compared the text with the epilogue to ‘The Tempest’ by William Shakespeare. Tadeusz Rożewicz published a parody of Miłosz’s text entitled ‘This and That’. By adding ‘… and that’, he produced an effect resembling the puncturing of the bubble of illusion. The goal of this and similar polemics by Różewicz was not to arouse uncontrollable laughter, but recall a smile. Smile is always associated with the form and serves to maintain the continuity of culture. In intertextual games, the poet uses dif-ferent styles. The fact that he often reached for ludic and farcical conventions does not diminish the sophistication of his media. In the process of ridicule, the poet always kept the authenticity and naturalness. What is the kind of humor by Różewicz? We should rather talk about the many shades of his humor.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2015, 19; 162-175
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„A pisać, to znaczy przecież żyć?”. O literaturze w cieniu zagłady albo Lem wśród poetów (Leśmian, Różewicz, Baczyński, Lipska)
“To Write Means to Live?” On Literature in the Shadow of Holocaust, or Lem amongst the Poets (Leśmian, Różewicz, Baczyński, Lipska)
Autorzy:
Zięba, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52905453.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Stanisław Lem
zagłada
witalizm
Krzysztof Kamil Baczyński
Tadeusz Różewicz
Bolesław Leśmian
Ewa Lipska
Holocaust
vitalism
Opis:
Artykuł podejmuje próbę opisania poglądów Stanisława Lema na temat istoty poezji, literatury i procesu tworzenia. Proces tej artystycznej autorefleksji odbywa się w cieniu wojennej zagłady oraz w trakcie trwającej przez kilka powojennych dekad konfrontacji czytelniczej z poetami trzech generacji. Kluczowa okazuje się konfrontacja z rówieśnikami (w ramach recenzji poświęconych Baczyńskiemu i Różewiczowi w 1947 i 1948 roku), która pozwala na sformułowanie dwóch alternatywnych modeli literatury i opowiedzenie się po jednej ze stron. Pamięć o doświadczeniu zagłady, a także powojenna lektura poezji Bolesława Leśmiana i Ewy Lipskiej sprawia, że młodzieńcze deklaracje estetyczne ulegają pewnym przemianom. Niezmieniony jednak pozostaje element witalistyczny uwidoczniony już w 1945 roku w liście Lema do Mariana Hemara: „pisać, to znaczy przecież żyć”.
The article undertakes the attempt to describe Stanisław Lem’s views on the topic of the nature of poetry, literature and creative process. The process of this artistic auto-reflexion takes course in the shadow of the Holocaust and amidst the literary confrontation with poets of three generations that took place throughout the first few post-war decades. Crucial proves to be the confrontation with the contemporaries (in the context of reviews dedicated to Baczyński and Rożewicz from 1947 and 1948), which allows us to formulate two alternative models of literature and to declare oneself in favour of one of the sides. The memory of Holocaust, as well as post-war reading of Bolesław Leśmian’s and Ewa Lipska’s poetry results in changes to the juvenile aesthetic declarations. Unchanged however, remains the vitalist element already highlighted in 1945 in the Lem’s letter to Marian Hemar: “to write is to live”.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2023, 20, 4; 437-449
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ci, co pomarli, widzą nas, widzą nasze grzechy i nasze cierpienia”, czyli o Głosie z tamtego świata Stanisława Różewicza
‘Those who have died see us, see our sins and our suffering’: The voice from the other world of Stanisław Różewicz
Autorzy:
Śmiałowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921255.pdf
Data publikacji:
2017-08-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Różewicz
Tadeusz Różewicz
Kornel Filipowicz
screenwriting
hope
fraud
faith
acting
Opis:
Stanisław Różewicz’s The voice from the other world is one of these masterpieces od polish cinematography, which draws inspiration from the authentic case: two fraudsters impersonate a doctor and quack medium. But at the same time Różewicz’s movie has become an artistic event showing the drama of frauders’ victims – people struggling with pain, loneliness and lack of hope. Formation of concept of The voice from the other world and the analysis of its following realization’s stages are the attempt to describe the essence of Stanisław Różewicz’s unique style and his sensitivity as a director.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 161-177
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dojechałaś do końca, kochanie”. O dojrzewaniu i umieraniu teatru
‘You’ve reached the finish line, sweetheart.’ On the ageing and demise of theatre
Autorzy:
Żurawski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3201184.pdf
Data publikacji:
2023-04
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
theatre
archive
memory
acting
ageing / passage of time
Grzegorzewski
Różewicz
Beckett
Opis:
Duszyczka (A Little Soul) by Tadeusz Różewicz was the penultimate production staged by Jerzy Grzegorzewski and at the same time the director’s last production, included in the repertoire of the National Theatre for seventeen years after his death. The author, a theatre historian and archivist, researcher of Grzegorzewski’s work and a multiple viewer of Duszyczka, attempts to describe the life of the play, which despite being deprived of the director’s care, nevertheless retained the shape given to it by the author to the end. He draws attention to how the aging of the performance, both in the metaphorical and quite literal sense (the physical aging of actresses and actors, the wear and tear of the stage objects) may have affected its reception. To this end, he confronts the surviving archival documentation of the performance with the personal experience of a multiple viewer. Despite the author’s declared reluctance towards this methodology, the article can be categorised as part of the current of the so-called affective archive.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2023, 174; 186-202
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Francis Bacon czyli Diego Velázquez na fotelu dentystycznym” – malarskie i inne cytaty jako „dodatek” do rozpraszającego się życia
“Francis Bacon or Diego Velázquez in a dentist’s chair” – pictorial and other kinds of quotations as an addition to a disintegrating life
Autorzy:
van Nieukerken, Arent
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391049.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poezja polska
Tadeusz Różewicz
tematyzowanie niemożliwego
analiza performatywna
Opis:
The mature poetry of Tadeusz Różewicz seems to be at odds with both modernist and postmodern literary tenets. It undeniably makes abundant use of intertextuality (including self-quotations), but in spite of this [post]modernist tendency it does resist self-referential impersonality. Różewicz again immerses allusions to images, texts and other artifacts – which, according to formalist and structuralist interpretations, should disengage themselves from an artist’s biography in order to achieve aesthetic autonomy – in the current of life, devoid of an innate sense and always identical to itself. In fact, life cannot be apprehended by art, and precisely, Różewicz tries to thematize this impossibility by producing texts or rather poetical acts that could be classified as self-effacing artifacts. He even succeeded in discrediting the modernist epiphany (which has a double status, i.e. as a poetical device and a window on the transcendent) by replacing it with loquacious anticlimaxes. The fragmentary, disintegrating form of his later poetry (the long poem “Francis Bacon or Diego Velázquez in a dentist’s chair” is a perfect – or rather consciously imperfect – implementation of this form) does not pretend to be a representation of a human being’s disintegrating existence. This poetry is, above all, an existential act, or – in other words – a performance, and not a self-sufficient work of art.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 59-76
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Hubal” Bohdana Poręby i „Pasja” Stanisława Różewicza – spór o romantyzm w kinie polskim lat 70.
Bohdan Poręba’s “Hubal” and Stanisław Różewicz’s “Passion” – the Dispute on Romanticism in Polish Cinema of the 1970s
Autorzy:
Maron, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342059.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Bohdan Poręba
Stanisław Różewicz
romantyzm
Edward Dembowski
romanticism
Opis:
Hubal (1973) Bohdana Poręby i Pasja (1977) Stanisława Różewicza to dwa filmy, które w odmienny sposób nawiązują do wolnościowych aspektów polskiej tradycji romantycznej, a ich znaczenia są ściśle związane z kontekstem politycznym lat 70. W obu dziełach pojawia się szereg typowo polskich toposów romantycznych oraz klisz związanych z romantyzmem, takich jak motyw czynu niepodległościowego, motyw ofiary złożonej w sytuacji skazanej na klęskę czy wreszcie kluczowa dla obu filmów figura romantycznego bohatera – niezłomnego buntownika. Istnieje jednak istotna różnica między podejściem obu twórców do tych motywów. Hubal jest bowiem filmem, w którym elementy „legendy romantycznej” zostały wykorzystane jako czynnik perswazyjny mający na celu zawłaszczenie tradycyjnych wyobrażeń historycznych przez oficjalny dyskurs państwowy tworzony przez władze PRL. Natomiast Pasja to dzieło, w którym pojawia się autentyczna refleksja historyczna oraz ważne pytania dotyczące sensu rewolucyjnego i niepodległościowego działania, jak również niebezpieczeństw z nim związanych. Kwestie te zostały postawione przez reżysera w oparciu o filmową opowieść o wydarzeniach tzw. Rewolucji Krakowskiej 1846 r. i losach jej przywódcy Edwarda Dembowskiego. Oba filmy można interpretować w kontekście sytuacji narastającego kryzysu politycznego i napięcia społecznego w Polsce lat 70. Autor artykułu omawia ten kontekst, odnosi się do romantycznej filozofii Edwarda Dembowskiego oraz kreśli recepcję krytyczną filmów Poręby i Różewicza.
Bohdan Poręba’s Hubal (1973) and Stanisław Różewicz’s Passion (1977) are two films that in a different way refer to the libertarian aspects of the Polish romantic tradition and their meanings are closely linked to the political context of the 1970s. In both works there are a number of typical Polish romantic topoi and cliches associated with romanticism, such as the motif of an act of independence, the theme of sacrifice made in a situation where victory is impossible, or finally the key figure for both of these films – the romantic hero – an indomitable rebel. However, there is an important difference between the approach of both artists to these themes. Hubal is in fact a film in which the “romantic legends” were used as a persuasive factor aimed at appropriating traditional notions of history by official state discourse created by the communist authorities. In contrast Passion is a work in which there is a genuine historical reflection and important questions are asked about the meaning of revolutionary and independence action as well as dangers associated with it. These issues have been raised by the director in the film based on the story of the events of the so called Cracow 1846 revolution and the fate of its leader Edward Dembowski. Both films can be interpreted in the context of the growing political crisis and social tension of the 1970s Poland. The article discusses this context, refers to the romantic philosophy of Edward Dembowski and outlines the critical reception of films by Poręba and Różewicz.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 92; 123-140
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kartki” Tadeusza Różewicza
Tadeusz Różewicz’s “Postcards”
Autorzy:
Browarny, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53922496.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
„kartki”
proza polska
autobiografia
warsztat pisarski
“postcards”
Polish prose
autobiography
literary skill
Opis:
Artykuł „Kartki” Tadeusza Różewicza opisuje prozę pisarza z perspektywy „kartek” jako formuły kompozycyjno-warsztatowej, związanej jednak ściśle z jego praktyką autobiograficzną. Autor artykułu śledzi obecność i przemiany „kartek” w utworach fabularnych Tadeusza Różewicza, ale przede wszystkim w jego mniej znanych dziełach: dzienniku, reportażach podróżniczych, szkicach wspomnieniowych i metaliterackich. Celem artykułu nie jest udowodnienie, że „kartki” występują w pisarstwie Różewicza od momentu jego debiutu do okresu dojrzałej twórczości, gdy nawet jej pobieżny przegląd potwierdza tę oczywistość. Autor stara się dowieść, że „kartki” są złożoną i konsekwentnie stosowaną techniką pisarską, która służy między innymi do komponowania utworów i nasycania ich refleksją warsztatową. Są one również narzędziem autokreacji pisarza, medium między jego tekstami i (re)konstruowaną w nich autobiografią, sposobem uobecniania się w nich jego podmiotowości oraz doświadczenia historycznego i egzystencjalnego. 
The article discusses Tadeusz Różewicz’s prose from the perspective of “postcards” as a compositional and skill-training format closely connected with the writer’s autobiographical output. The author of the article traces the presence and transformations of “postcards” in Różewicz’s fiction and, perhaps most importantly, in his lesser-known works: his journal, travel essays, memoir sketches, and metaliterary pieces. The aim of the article is to demonstrate that “postcards” appeared in Różewicz’s writing throughout his career, from his debut until his mature output, with this conclusion confirmed even by a brief overview of the writer’s oeuvre. The author seeks to prove that the “postcards” are a complex and consistently applied writing technique which serves, among others, to compose pieces and imbue them with reflections on writing itself. They are also a tool for the author’s self-creation, an intermediary between his texts and the autobiography (re)constructed therein, a means in which his subjectivity and historical and existential experience become present in his writing.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2021, 18, 2; 259-275
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Kartoteka" w Grotesce – wyimek z twórczości Zofii i Władysława Jaremów
'Kartoteka' in the Grotesa Theatre – a fragment of Zofia and Władysław Jarema’s work
Autorzy:
Eckert, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938246.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jarema
Mikulski
teatr lalek
Teatr Groteska
Różewicz
the theatre of dolls
Groteska Theatre
Opis:
Zofia and Władysław Jarema – the founders of the Groteska Theatre – from the beginning of their artitistic work in Krakow distanced themselves from perceiving the theatre of dolls as exclusively children-oriented. By gathering around themselves a group of distinguished artists, they consistently and reasonably built up the repertoire and Groteska stage for the adult audience. In their search, they included Konstanty Ildefons Gałczyński, Sławomir Mrożek, and Tadeusz Różewicz. This paper is an attempt at analysing and reconstructing the performance of Kartoteka (a drama by Różewicz), which was staged in Groteska Theatre (interpretation by Zofia Jarema, stage design by Kazimierz Mikulski) a few months after its Warsaw preview in the Drama Theatre. The author of the paper also discusses the type of influence which this performance and the Jaremas’ activity in general had on the contemporary theatre of dolls.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 243-256
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Potworna zdrada”. O źródłach kontrowersyjności adaptacji Doliny Issy
“Monstrous Betrayal”: On the Sources of the Controversy around the Film Adaptation of Dolina Issy [The Issa Valey ]
Autorzy:
Kaniecki, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1533996.pdf
Data publikacji:
2012-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tadeusz Konwicki
Czesław Miłosz
Tadeusz Różewicz
film adaptation
nihilism
guilt
Vilna
Opis:
The author attempts to identify the origins of the famous argument between Miłosz and Konwicki about the film adaptation of Dolina Issy. Konwicki created a film which, although it is an adaptation of the novel, clearly belongs to his own creative output, focused on axiological uncertainty after The Second World War. Konwicki’s work is a record of a quest for enduring points of reference, a quest conducted with realisation that such points cannot be found by a person who feels lost in the modern world. Such a world-view was not acceptable for Miłosz, and it is difficult to expect that the poet would accept an adaptation of his novel created from such a point of view.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2012, 20; 119-133
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Śmierć w starych dekoracjach”, czyli „aisthesis” według Tadeusza Różewicza
Death in the Old Decorations, i.e. aisthesis, according to Tadeusz Różewicz
Autorzy:
Górska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391062.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tadeusz Różewicz
literatura
estetyka
doświadczenie zmysłowe
aisthesis
Opis:
The aim of this article is to present Różewicz’s way of thinking about the concept of aisthesis based on his short story Śmierć w starych dekoracjach [Death in the Old Decorations]. Różewicz, who follows current trends in aesthetics which appreciate the role that the body and all of the senses play in an aesthetic experience, ennobles the very body that remains a center of sensory and aesthetic perception, in accordance with Richard Shusterman’s somatic philosophy. However, Różewicz’s character, who starts with simple sensory impressions, constantly goes beyond the senses and provides a commentary on each new ordinary, everyday experience as well as an experience of art. These commentaries are constructed from memories, images, reflections or free digressions which are often very remote from what they were triggered by. Różewicz emphasizes both the importance of what is rational and what is sensory for an aesthetic experience, thus overcoming a belief which was promoted by traditional aesthetics, i.e. about the exceptionality of psychological attitudes to aesthetic experiences. He extends aestheticism to include areas that are traditionally considered to be unaesthetic in order to capture the full essence of aisthesis. Therefore, he does not differentiate between the experience of art and ordinary, everyday experiences. This is because aisthesis in Śmierć w starych dekoracjach is a force that merges all these experiences into one whole, thus turning an experience of art into an experience of existence.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 181-194
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Taki to mistrz...”. Norwid w późnej liryce Tadeusza Różewicza
“A so-and-so master…”. The presence of Norwid in late lyrics by Tadeusz Różewicz
Autorzy:
Halkiewicz-Sojak, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798996.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liryka polska
Cyprian Norwid
Tadeusz Różewicz
słowo i milczenie
komparatystyka literacka
Polish lyricism
word and silence
comparative studies
Opis:
Na początku lat dziewięćdziesiątych XX w. Tadeusz Różewicz przygotowywał swój autorski wybór wierszy Norwida. Antologia nie powstała, ale śladem pracy nad nią jest Różewiczowski szkic pt. To, co zostało z nienapisanej książki o Norwidzie, a głębszym rezultatem – intensywna obecność nawiązań do poezji i biografii Norwida w liryce Różewicza z ostatniego ćwierćwiecza twórczości. Tematem artykułu jest rekonstrukcja dialogu poety z dziewiętnastowiecznym prekursorem podjętego w późnej twórczości (analizowana przy zastosowaniu niektórych aspektów koncepcji badania wpływów literackich Harolda Blooma): wskazanie miejsc wspólnych i kwestii polemicznych. Materiałem skupiającym uwagę autorki, poddanym analizie i interpretacji, są przede wszystkim wiersze ze zbiorów poetyckich Różewicza szczególnie wyraziście nasyconych nawiązaniami do Norwida: z Płaskorzeźby, szarej strefy, nożyka profesora, recyklingu, wyjścia. Konkluzje wynikające z szeregu szczegółowych, komparatystycznych interpretacji pozwoliły odnaleźć współbrzmienia tematyczne (temat egzystencjalnego braku i niedopełnienia, które dotykają i podmiot wierszy, i lirycznych bohaterów, predylekcja do kreowania postaci niezrozumianych, niepozornych, ale i wewnętrznie wydrążonych…), pokrewne predylekcje warsztatowe (np. eliptyczność, oszczędne i precyzyjne obrazowanie, przywiązywanie wagi do graficznego kształtu wiersza). Różewicz znajduje jednak w poezji Norwida i takie cechy, które go odpychają, jak np. poetyka wzniosłości czy zmysłowa powściągliwość i przesłanianie symbolicznymi obrazami dosłowności zła.
At the beginning of the 1990s,Tadeusz Różewicz prepared his own selection of poems by Norwid. Although this personal anthology was never published, a trace of it lingers in the form of the essay “To, co zostało z nienapisanej książki o Norwidzie” [What remains of the book on Norwid I never wrote], and more deeply – in the shape of numerous references to Norwid’s poetry and biography in Różewicz’s lyricism from the last quarter of his literary career. This article attempts to reconstruct Różewicz’s dialogue with his nineteenth-century precursor, which he initiatedlate in his life. Analysis incorporates several aspects of Harold Bloom’s theory of literary influence,indicating shared elements and polemical issues. Interpretations revolve primarily around works from those poetry books by Różewicz that contain particularly clear references to Norwid: Płaskorzeźba, Szara strefa, Nożyk profesora, Zawsze fragment. Recykling, and Wyjście. Conclusions drawn from a number of detailed, comparatist readings make it possible to establish thematic similarities (e.g. existential lack and incompleteness affecting both the lyrical subject and the poems’ protagonists, a predilection for developing figures who are misunderstood, inconspicuous, and hollowed out, etc.) andformal preferences (e.g. the use of ellipsis,terse and precise imagery, and consideration for the poem’s visual dimension). However, Różewicz also identifies in Norwid’s poetry certain things that repel him, e.g. lofty poetics, self-restraint with regard to sensuality, and the tendency to obscure the literal character of evil with symbolic images.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny; 217-265
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wymienię wzrok na dotyk”. Poetyka oglądu w twórczości Tadeusza Różewicza
“I will exchange sight for touch”: The poetics of view in Tadeusz Różewicz’s works
Autorzy:
Cieślak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391034.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tadeusz Różewicz
poetyka oglądu
korespondencje sztuk
poezja jako poznanie
analiza fenomenologiczna
Opis:
The author poses the question of the importance of a sensory experience in Tadeusz Różewicz’s poetry, including the possibility of the co-existence of and/or replacement of the dominant sense of sight by that of touch. In poetic practice, this change is expressed by the metaphor “touching sight”. Phenomenological analysis allows one to determine the cognitive order in which the perception of an image precedes the perception of a word. The author argues that the understanding of poetry as the philosophy of art requires establishing a list of recalls of images and reconstructing cognitive order (including the subjective experience of space), which together create the “poetics of view”. When interpreted from this perspective, poetry can be treated as testimony to the knowledge of reality.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 23-38
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Żadnej metafizyki. Idioci!»: Teatr postdramatyczny – ateizm – polityka
«No Metaphysics. Idiots!»: Postdramatic Theatre, Atheism, and Politics
Autorzy:
Kościelniak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083668.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Tadeusz Różewicz
teatr polski
dramat polski
teatr postdramatyczny
Polish theater
Polish drama
Postdramatic theater
Opis:
Autor podejmuje lekturę teatru otwartego Tadeusza Różewicza, przede wszystkim Aktu przerywanego  i Kartoteki, wedle porządku określonego w podtytule: „teatr postdramatyczny – ateizm – polityka”. Wychodząc od propozycji Mateusza Borowskiego i Małgorzaty Sugiery, by na projekt teatralny zawarty w Akcie przerywanym spojrzeć z perspektywy teatru postdramatycznego, autor zwraca uwagę na tkwiące u źródeł koncepcji postdramatyczności Hansa-Thiesa Lehmanna, ściśle splecione z estetycznymi kryteria polityczne. To pozwala zadać pytanie o kryteria epistemologiczne i aksjologiczne, tkwiące u źródeł rozpadu formy dramatycznej w teatrze otwartym Różewicza. Autor, przywołując fragmenty twórczości poetyckiej Różewicza oraz sięgając po interpretacje Ryszarda Nycza czy Aleksandra Fiuta, proponuje tym politycznym źródłem uczynić ateizm Różewicza. Idąc tym tropem, w podstawowych dla koncepcji teatru postdramatycznego – a zarazem teatru otwartego Różewicza – kategoriach estetycznych („tu i teraz”, realność w miejsce iluzji), autor dostrzega gesty polityczne (odrzucenie metafizyki, materializm). „Brutalny realizm” proklamowany przez Różewicza oznacza w tym świetle nie (tylko) próbę przesunięcia spektaklu teatralnego w stronę performansu, ale (też) – brak transcendencji. Autor „przechwytuje” głosy Jana Błońskiego i Małgorzaty Dziewulskiej, którzy oskarżali Różewicza o uwielbienie rozpadu, właśnie w tym widząc największą wartość jego twórczości. Postrzegając Różewicza jako ateistę, materialistę, realistę, autor chce przywrócić wywrotowy potencjał jego teatru, zasadzającego się na radykalnej odrębności wobec dominującej, romantyczno-chrześcijańskiej tradycji polskiego teatru.
This article undertakes a reading of Tadeusz Różewicz’s open theatre, particularly The Interrupted Act and The Card Index, in accordance with the sequence defined in the subtitle: postdramatic theatre, atheism, and politics. Following a suggestion put forth by Mateusz Borowski and Małgorzata Sugiera that we look at the theatrical project underlying The Interrupted Act from the perspective of postdramatic theatre, the author points out that Hans-Thiers Lehmann’s conception of the postdramatic is based not only on aesthetic but also on political criteria, and the latter are as important and fundamental as the former. This makes it possible to pose the question about the epistemological and axiological criteria underlying the decay of dramatic form in Różewicz’s open theatre. Citing passages from Różewicz’s poetry and referring to interpretations by Ryszard Nycz and Aleksander Fiut, the author proposes that we see the political grounds of Różewicz’s postdramatic theatre in his atheism. Following this lead, the author views the central aesthetic categories of both postdramatic theatre and Różewicz’s open theatre, i.e. “the here and now,” reality in place of an illusion, as political gestures as well (rejection of metaphysics, materialism). In this light, the “brutal realism” proclaimed by Różewicz is as much about drawing the theatrical spectacle closer to performance as it is about the lack of transcendence. The author seizes upon the opinions expressed by Jan Błoński and Małgorzata Dziewulska who accused Różewicz of being too fond of decay, as it is precisely the most valuable quality of his creative work. Viewing Różewicz as an atheist, materialist, and realist, the author wants to reclaim the subversive potential of Różewicz’s theatre, which consists in its being radically apart from the dominant Romantic and Christian tradition of Polish theatre.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 1/2; 199-208
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twarz Tadeusza Różewicza – warianty tekstu/ budowanie wiersza
“Twarz” by Tadeusz Różewicz – Text Variants/ Constructing a Poem
Autorzy:
Cieślak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53837103.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
liryka polska XX wieku
motyw twarzy
krytyka genetyczna
20th-century Polish lyrical poetry
motif of face
genetic criticism
Opis:
Artykuł jest studium działań tekstotwórczych Tadeusza Różewicza, dokonywanych na karcie rękopiśmiennej, znajdującej się obecnie w archiwum Ossolineum we Wrocławiu, datowanej przez poetę na 13 czerwca 1968 roku. Przedmiotem analizy jest proces budowania wiersza Twarz, który opublikowany został, w nieco zmienionym kształcie, jako Koniec w tomie Regio (1969). Dopiski na marginesach tekstu głównego, obecnego w trzech wersjach, otwierają konteksty, historyczne i osobiste, związane z Zagładą, kampanią antysemicką władz państwowych PRL w marcu 1968 oraz z rewoltą paryską 1968 roku.
This paper is a study of Tadeusz Różewicz’s text-creating activities, as evidenced by a handwritten page (currently held in the Ossolineum archives in Wrocław) dated by the poet June 13, 1968. The subject of the analysis is the process of building the poem “Twarz,” which was published, in a slightly changed form, as “Koniec” in the volume Regio (1969). Notes on the margins of the main text, present in three versions, open up historical and personal contexts related to the Holocaust, the anti-Semitic campaign of the state authorities of the Polish People’s Republic in March 1968, and to the May 68 revolt in Paris.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2022, 19, 1; 83-96
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wcielenie słowa: On the drafts of the poem To Piotr by Tadeusz Różewicz
Wcielenie słowa: O brulionach wiersza Do Piotra Tadeusza Różewicza
Autorzy:
Fasoli, Giulia Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129639.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
polska poezja
rękopisy
archiwum literackie
Płaskorzeźba
Polish poetry
manuscripts
literary archives
Opis:
In the frame of the poetic works of Tadeusz Różewicz has been observed and widely studied his inclination to avoid the closed form of his poems, changing and proposing them in different volumes in order to renew their meanings. What is still to be studied in depth, however, is the creative process regarding his unpublished works, such as the preparatory drafts kept in his archive. Genetic studies are a precious key to discover Różewicz’s creative process as well as some aspects of his poetics, which in the published works remain rather clouded. In this paper I would like to analyse the manuscripts of one poem from Płaskorzeźba [Bas-Relief, 1991], that is Do Piotra [To Piotr]. Among the most important features of this drafts take placed numerous biblical citations which disclose a religious way of reading the poem, that completely disappears in the published form of To Piotr. From the analysis of these drafts some interesting interconnections with other poems of Bas-Relief are also to be found, exposing a much deeper level of interpretation of the entire volume.
W ramach poetyckiej twórczości Tadeusza Różewicza, jego skłonność do unikania zamkniętej formy wierszy, zmieniając i proponując ich w różnych tomach w celu odnowienia ich znaczeń, zauważono i szeroko badano. To, co jednak wymaga jeszcze dogłębnego przestudiowania, to proces twórczy dotyczący jego niepublikowanych prac, takich jak szkice przygotowawcze przechowywane w jego archiwum. Krytyka genetyczna jest cennym kluczem do odkrycia procesu twórczego Różewicza, a także niektórych aspektów jego poetyki, które w publikowanych utworach pozostają dość zamglone. W niniejszym artykule chciałabym przeanalizować rękopisy jednego wiersza z Płaskorzeźby, czyli Do Piotra. Wśród najważniejszych cech tych szkiców znajdują się liczne cytaty biblijne, które ujawniają religijny sposób odczytywania poematu, który całkowicie zanika w wydanej formie Do Piotra. Z analizy tych szkiców można dostrzec także interesujące powiązania z innymi wierszami Płaskorzeźby, odsłaniające znacznie głębszy poziom interpretacji całego tomu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2022, 64, 1; 575-593
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 95

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies