Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "эстетика" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wartości estetyczne w przekładzie tekstów medialnych
Aesthetic values in the translation of media texts
Эстетические ценности в переводе медийных текстов
Autorzy:
Pstyga, Alicja Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311887.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
эстетика
медийная коммуникация
перевод
формирование смысла
aesthetics
media communication
translation
composition of sense
estetyka
komunikowanie medialne
przekład
komponowanie sensu
Opis:
Various forms of the aestheticization of everyday life are found in the multimodal media discourse, which – being strongly embedded in the social, cultural and political context – provides mediatized interpretations of reality. The aesthetic components found in press texts (apart from the aesthetics of verbal communication, in the visual code with the dominant role of photographs and graphics) influence not only the process of creating a press text, bur also its perception. In the paper, these issues are presented from the translation perspective. In the new (Polish) communication space, Russian press texts receive both a new language version and a new graphic design. This appears to be significant when we consider the aesthetic values of the texts and suggestions concerning their interpretation.
В мультимодальном медиадискурсе, непосредственно привязанном к определенному общественному, культурному, политическому контекстам, с присутствующими в нем медийными интерпретациями действительности, обнаруживаются разные проявления-формы эстетизации повседневной жизни. Имеющиеся в текстах эстетические компоненты (вне эстетики вербальной коммуникации – в  рамках визульного кода с доминирующей ролью фотографии и графики) влияют как на процесс создания медийного коммуниката, так и восприятие. В статье данные вопросы рассматриваются в переводоведческом аспекте, когда в новом (польском) коммуникативном пространстве русская публицистика новое языковое и графическое оформление. Данный факт оказывается существенным с точки зрения эстетики коммуникатов и их интерпретации.
W multimodalnym dyskursie medialnym, silnie osadzonym w kontekście społecznym, kulturowym, politycznym, przynoszącym zmediatyzowane interpretacje rzeczywistości, obecne są różne formy estetyzacji życia codziennego. Zawarte w tekstach komponenty estetyczne (poza estetyką komunikowania werbalnego – w ramach kodu wizualnego z dominującą rolą fotografii prasowej oraz grafiki) wpływają zarówno na proces tworzenia komunikatu prasowego (medialnego), jak i na percepcję. W artykule zagadnienia te są rozpatrywane w perspektywie przekładowej, kiedy w nowej (polskiej) przestrzeni komunikacyjnej rosyjska publicystyka  zyskuje zarówno nową wersję językową, jak i oprawę graficzną. Fakt ten okazuje się znaczący ze względu na wartości estetyczne samych komunikatów oraz sugestie interpretacyjne.  
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 45-58
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Достоевский, Кант, Голосовкер — треугольник криминального детектива
Dostoevsky, Kant, Golosovker — crime triangle
Dostojewski, Kant, Gołosowker — kryminalny trójkąt detektywistyczny
Autorzy:
Marchevský, Ondrej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085339.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
литература
философия
эстетика
Кант
Достоевский
Голосовкер
драма
literatura
filozofia
estetyka
Kant
Dostojewski
Gołosowker
dramat
Literature
Philosophy
Antithetics
Dostoevsky
Golosovker
Drama
Opis:
Корифеи мировой мысли, какими являются Достоевский и Кант, часто становятсяпредметом разного рода исследований. Предметом исследований становятся их жизнь, избранные мотивы творчества, конкретные произведения. Но лишь изредка они становятся героями произведений, выходящих за рамки их наследия или конфронтации с другими мыслителями. Как раз такой совсем нетрадиционный подход, проблематизация, и применяется в данной статье, вдохновлённой трудом Якова Эммануиловича Голосовкера «Достоевский и Кант». Голосовкер не является автором, последовательно рефлектировавшим творчество этих двух мыслителей. Это вдумчивый и систематически глубоко мыслящий автор, который посредством романа Достоевского «Братья Карамазовы» и антитетики Канта в «Критике чистого разума» создаёт нарратив, по своему характеру приближающийся к жанру военной криминальной драмы. Предметом критического анализа в данной статье становится как замысел, так и его реализация, процессуальная сторона его осуществления. В статье отмечается мотивировка авторского подхода, но прежде всего рассматривается, до какой степени (не)адекватным является метод его подхода к подлинному творчеству обоих авторов.
Greats of world thought, such as Dostoevsky and Kant, are often the subject of frequent research. The subject of research is their life, selected issues, separate works. Rarely do they become heroes of works that go beyond their legacy or confrontation with other thinkers. It is precisely this, indeed non-traditional aproach, that the presented text deals with. It is initiated by the work of Yakov Emanuelovich Golosovker Dostoevsky and Kant. Golosovker is not an author who consistently reflects the work of these thinkers. He is a thoughtful and systematically thoughtful author who, through Dostoevsky's novel The Brothers Karamazov and the antithetical Kant of the Critique of Pure Reason, creates a narrative close in nature to the war crime drama. In the paper, both the intention and the implementation, the procedural side of its fulfillment, becomes the subject of critical assessment. The text points out the motivations of the author's approach, but above all assesses the (in) suitability of his grasp of the original work of both thinkers.
Wielcy światowi myśliciele, którymi są Dostojewski i Kant, często stają się przedmiotem różnego rodzaju badań. Analizowane jest ich życie, wybrane motywy twórczości, konkretne dzieła. Rzadko stają się bohaterami tekstów, które wychodzą poza ramy ich spuścizny lub konfrontacji z innymi myślicielami. Właśnie takie całkowicie niekonwencjonalne podejście zostało wykorzystane w tym artykule, inspirowanym pracą Jakowa Emmanuilowicza Gołosowkera „Dostojewski i Kant”. Gołosowker nie jest autorem, który konsekwentnie odzwierciedla pracę tych myślicieli. To wnikliwy autor, który poprzez powieść Dostojewskiego „Bracia Karamazow” i antytetykę Kanta w „Krytyce czystego umysłu” tworzy narrację zbliżoną do gatunku wojskowego dramatu kryminalnego. Przedmiotem krytycznej analizy w niniejszym artykule jest zarówno pomysł, jego realizacja oraz jej proceduralna strona. W niniejszym tekście został poruszony temat motywacji podejścia autora, jednak przede wszystkim omówione zostało to, w jakim stopniu (nie)adekwatne jest jego podejście do oryginalnej twórczości obu myślicieli.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 2 (178); 59-77
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Красота просторечия (на материале текстов массовой культуры)
Beauty of substandard language (on the basis of the mass culture texts)
Piękno języka pospolitego (prostoriecija) (na materiale tekstów kultury masowej)
Autorzy:
Kananowicz, Tatiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311882.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
просторечие
массовая культура
эстетика
норма литературного языка
język pospolity (prostoriecije)
kultura masowa
estetyka
norma języka literackiego
substandard language
mass culture
aesthetics
norm of literary language
Opis:
In the article, the widespread occurrence of substandard language in the Russian public space is related to changes in cultural paradigms and the uprising of a new type of culture — a mass (popular) one. The formation of the new paradigm is accompanied by changes in the statuses of the sender and the receiver. The last one gains the right to speak his own language and this language is a substandard one. In the article, the extracts from the mass culture texts are discussed, in which substandard language becomes an element of aesthetics and poetics, which leads to changes in the reception of beauty and ugliness in language.
Проникновение просторечия в русское публичное пространство рассматривается в статье с точки зрения смены культурных парадигм и возникновения нового вида культуры – массовой (популярной) культуры. Возникновение новой парадигмы привело к изменениям статусов отправителя и получателя, последний из которых получил право голоса и заговорил, в частности, на просторечии. В статье рассматриваются примеры текстов массовой культуры, в которых просторечие эстетизируется и поэтизируется, что приводит к изменению в восприятии красивого и некрасивого в языке.
Przenikanie języka pospolitego do rosyjskiej przestrzeni publicznej jest rozpatrywane w artykule w kontekście zmiany paradygmatów kulturowych i powstawania nowego typu kultury – kultury masowej (popularnej). Tworzeniu się nowego paradygmatu towarzyszą zmiany w statusach nadawcy i odbiorcy, z których ostatni otrzymuje prawo głosu i zaczyna mówić właśnie w gwarze miejskiej. W artykule omawiane są przykłady tekstów kultury masowej, w których język pospolity staje się elementem estetyki i poetyki, co prowadzi do zmian w recepcji piękna i brzydoty w języku.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 140-151
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka a komunikacja: o pragmatycznych aspektach komunikacji artystycznej
Art and communication: on the pragmatic aspects of artistic communication
Искусство и коммуникация: о прагматических аспектах художественной коммуникации
Autorzy:
Kiklewicz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311890.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
эстетика
прагматика
эстетическая коммуникация
художественная коммуникация
искусство
взаимодействие
интенция
estetyka
pragmatyka
komunikacja estetyczna
komunikacja artystyczna
sztuka
interakcja
intencja
aesthetics
pragmatics
aesthetic communication
artistic communication
art
interaction
intention
Opis:
The subject of the article concerns aesthetic and artistic communication. The author assumes that many theories of social communication, as well as pragmatic theories, do not take into account language activities and discourses, the purpose of which is to evoke an aesthetic experience in the recipients. The author refutes such a view, presenting an alternative concept that aesthetic and artistic discourses meet the basic conditions of social communication: they rely on influencing through information; they are intentional; they are realized in interactions at the macro-social level within representative communication. The functionalist theory of culture by Bronisław Malinowski and the concept of aesthetic values by Ivor A. Richards will justify this approach to artistic communication. The author examines artistic discourses due to their synchronic and asynchronous character and proposes a typology of this type of discourses, illustrating particular types with examples from fiction.
Тема статьи касается эстетической и художественной коммуникации. Автор исходит из того, что многие теории социальной коммуникации, а также прагматические теории не учитывают речевые акты и дискурсы, цель которых - вызвать у реципиентов эстетическое переживание. Автор опровергает такое мнение, представляя альтернативную концепцию, согласно которой эстетические и художественные дискурсы отвечают базовым условиям социальной коммуникации: опираются на информационное воздействие; они преднамеренные; они реализуются во взаимодействиях на макросоциальном уровне в рамках репрезентативного общения. Функционалистская теория культуры Бронислава Малиновского и концепция эстетических ценностей Айвора А. Ричардса оправдывают такой подход к художественной коммуникации. Автор рассматривает художественные дискурсы в силу их синхронного и асинхронного характера и предлагает типологию этого типа дискурсов, иллюстрируя отдельные типы примерами из художественной литературы.
Tematyka artykułu dotyczy komunikacji estetycznej i artystycznej. Autor wychodzi z założenia, że wiele teorii komunikacji społecznej, a także teorii pragmatycznych nie uwzględnia czynności i dyskursów językowych, których celem jest wywołanie u odbiorców doświadczenia estetycznego. Autor obala taki pogląd, przedstawiając alternatywną koncepcję, że dyskursy estetyczne i artystyczne spełniają podstawowe warunki komunikacji społecznej: polegają na oddziaływaniu poprzez informację; są zamierzone; realizują się w interakcjach na poziomie makrospołecznym w ramach komunikacji reprezentatywnej. Funkcjonalistyczna teoria kultury Bronisława Malinowskiego oraz koncepcja wartości estetycznych Ivora A. Richardsa uzasadnią takie podejście do komunikacji artystycznej. Autor analizuje dyskursy artystyczne ze względu na ich synchroniczny i asynchroniczny charakter oraz proponuje typologię tego typu dyskursów, ilustrując poszczególne typy przykładami z literatury artystycznej.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 9-30
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Готическая эстетика в рассказе Анатолия Козлова «I тады я памёр...»
Estetyka gotycka w opowiadaniu Anatola Kozlova „I tady ja pamior...”
Gothic aesthetics in the story by Anatoly Kozlov “And then I died...”
Autorzy:
Tarasowa, Jelena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118684.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
готическая литература
готическая эстетика
одиночество личности
белорусская литература
Анатолий Козлов
literatura gotycka
estetyka gotycka
samotność jednostki
literatura białoruska
Anatol Kozlov
gothic literature
gothic aesthetics
loneliness of an individual
Belarusian literature
Anatoly Kozlov
Opis:
Готическая литература проявляет большой интерес к природе человеческого страха, его воздействию на психику, на душевные и духовные сферы деятельности личности. Интерес белорусских писателей к необъяснимым явлениям всегда присутствовал в национальной литературе, с новой силой он проявился в конце ХХ века. В творчестве А. Козлова выявилась склонность к мистификации, обилию фольклорных мотивов и образов, к философской рассудительности. Рассказ писателя «I тады я памёр...» – это глубокое размышление о смерти, смысле жизни, о предназначении человека и о таинственном потустороннем мире. Автор показал глубину переживаний личности, ее антропологическое одиночество. Готические элементы в произведении стали тем важным акцентом, который помог писателю актуализировать свое мировидение.
Literaturę gotycką interesuje natura ludzkiego strachu i jej wpływ na psychikę, mentalne i duchowe sfery aktywności człowieka. Pisarze białoruscy od zawsze wykazywali zainteresowanie niewyjaśnionymi zjawiskami, które zintensyfikowało się w końcu XX wieku. Pisarz A. Kozlov stosuje szereg ludowych motywów i obrazów. W jego książkach obecny jest osąd filozoficzny. Opowiadanie „I tady ja pamior...” jest głebokim rozważaniem nad śmiercią, znaczeniem życia, przeznaczeniem człowieka i tajemniczością świata. Autor pokazuje głębiny ludzkiego doświadczenia, jego antropologiczną samotność. Elementy gotyckie obecne w opowiadaniu pomogły pisarzowi zaktualizować jego wizje świata.
Gothic literature is interested in the nature of human fear and its effects on the psyche, on the mental and spiritual sphere of individual activities. Belarusian writers have always shown interest to unexplained phenomena, and it has even become stronger in the late twentieth century. The writer A. Kozlov uses plenty of folk motifs and images. Philosophical judgment is present in his books. The story “And then I died ...” is a profound meditation on death, the meaning of life, the destiny of a man and mysterious world beyond. The author has shown the depth of experience of an individual, his anthropological solitude. Gothic elements in the story become an important focus that helped the writer to actualize his vision of the world.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 249-258
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Эстетический речевой акт как категория прагматики
Aesthetic speech act as a category of pragmatics
Estetyczny akt mowy jako kategoria pragmatyki
Autorzy:
Kiklewicz, Aleksander
Przybyszewski, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311525.pdf
Data publikacji:
2022-09-03
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
прагматика
речевой акт
прагматическая интенция
эстетика
эстетический речевой акт
литературная прагматика
pragmatyka
akt mowy
intencja pragmatyczna
estetyka
estetyczny akt mowy
pragmatyka literacka
pragmatics
speech act
pragmatic intention
aethetics
aesthetic speech act
literary pragmatics
Opis:
The authors treat aesthetic speech acts as stimulating, i.e. within the category of determining speech acts (which also includes directive, interrogative, vocative and creative acts). A characteristic feature of stimulating speech acts is the nativistic nature of the determined mental state of the addressee. In formal terms, the peculiarity of aesthetic speech acts is that the use of discrete (lexical or grammatical) exponents of the illocutionary function is not possible in this case. To implement the aesthetic function, various elements of the part of the utterance containing information about the area of reference of the pragmatic function are used: 1) the semantic content of the text or utterance; 2) its form and structure; 3) context and communication situation; 4) translation of text/message, including the media. Due to their functional and formal features, aesthetic speech acts are divided into several subtypes: 1) macro-, meso- and micro-acts; 2) free vs. complementary acts; 3) determining the feeling of beauty or ugliness; 4) communicative vs. non-communicative.
Autorzy traktują estetyczne akty mowy jako stymulujące, tj. w ramach szerszej kategorii determinujących aktów mowy (które obejmują również akty dyrektywne, pytające, wokatywne i kreatywne). Cechą charakterystyczną stymulujących aktów mowy jest natywistyczny charakter celowego stanu psychicznego adresata. Pod względem formalnym osobliwość estetycznych aktów mowy polega na tym, że użycie dyskretnych (leksykalnych lub gramatycznych) wykładników funkcji illokucyjnej nie jest w tym przypadku możliwe. Do realizacji funkcji estetycznej wykorzystuje się różne elementy tej części wypowiedzi, która zawiera informacje o obszarze odniesienia funkcji pragmatycznej: 1) treść semantyczną tekstu lub wypowiedzi; 2) jego forma i struktura; 3) kontekst i sytuacja komunikacyjna; 4) translacja tekstu/wiadomości, w tym wykorzystywane media. Ze względu na cechy funkcjonalne i formalne, estetyczne akty mowy podzielono na kilka podtypów: 1) marko-, mezo- i mikroakty; 2) swobodne vs. komplementarne akty; 3) determinujące uczucie piękna lub brzydoty; 4) komunikacyjne vs. niekomunikacyjne.
Авторы рассматривает эстетические речевые акты как стимулирующие, т.е. в рамках более широкой категории детерминирующих речевых актов (в которую также входят директивные, вопросительные, вокативные и креативные акты). Характерной чертой стимулирующих речевых актов является нативистский характер целевого психического состояния адресата. С формальной точки зрения особенность эстетических речевых актов состоит в том, что использование дискретных (лексических или грамматических) показателей иллокутивной функции в этом случае невозможно. Для реализации эстетической функции используются различные элементы части высказывания, содержащие информацию об области приложения прагматической функции: 1) смысловое содержание текста или высказывания; 2) его форма и структура; 3) контекст и коммуникативная ситуация; 4) трансляция текста/сообщения, включая используемые медиа. По своим функциональным и формальным особенностям эстетические речевые акты делятся на несколько подтипов: 1) макро-, мезо- и микро-; 2) свободные vs. комплементарные; 3) вызывающие чувства красивости или некрасивости; 4) коммуникативные vs. некоммуникативные.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 3 (179); 237-259
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies