Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "эссе" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Поэтика эссе Михаила Эпштейна (философский аспект жанровой формы)
The Poetics of Essays by Michael Epstein (the Philosophical Aspect of Genre Form)
Autorzy:
Захарова, Елизавета
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446698.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
эссе
поэтика
литературная критика
философия
литература
essay
poetics
literary criticism
philosophy
literature
Opis:
В самом общем виде род деятельности Михаила Эпштейна очерчивается таким кругом сфер, как филология, философия, культурология, литературная критика, лингвистика. В настоящее время метод Эпштейна классифицируется исследователями как «аналитически ориентированный». Цель статьи – определить систему приемов философской эссеистики Михаила Эпштейна с опорой на материал книги Парадоксы новизны. Несмотря на то, что саморефлексия автора распространяется и на многочисленный ряд статей (Законы свободного жанра (Эссеистика и эссеизм в культуре Нового времени), О душе. Четыре эссе, Эссе об эссе, Бог деталей и др.), такие особенности поэтики эссеизма, как авторское начало, образность, отступления, концентрированно проявлены уже дебютной книге. Книга отличается свободой изложения, насыщенна афоризмами и пространными философскими изречениями. Эссеизацию можно считать ведущим жанрообразующим принципом книги. Перед автором стоит задача определить роль традиции в литературе, что связано с главным авторским интересом, «культурой в ее пограничных ситуациях». Фактор, скрепляющий тексты, – стремление автора предложить способ решения «проблемной ситуации»: что есть критика и как смотреть на литературу. Сюжет книги выстраивается из вопрошаний и личных культурных и мировоззренческих предпочтений автора. Задача заключается в анализе написанного ранее и подведении рубежных итогов творческой деятельности. Книга носит манифестарный характер как первое крупное произведение автора. Здесь содержится программа будущей деятельности Эпштейна, что подтверждается последующим дополнением и переизданием. Существенно, что в качестве материала выбрана русская классическая литература.
In its most general form, Mikhail Epstein is outlined by such a vast circle of spheres as philology, philosophy, cultural studies, literary criticism, or linguistics. Currently, Epstein’s method is classified by researchers as “analytically-oriented”. The purpose of the article is to determine the set of methods of philosophical essayism by Mikhail Epstein, which will be achieved based on the material of the book The Paradoxes of Novelty. Despite the fact that the author’s self-reflection extends over a large number of articles (“Laws of the Free Genre (Essay and Essayism in the Culture of the New Time)”, “On the Soul. Four Essays”, “Essays on Essays”, “God of Details”, etc.), features of the poetics of essayism such as the author’s principle, imagery, and digressions are revealed in a more focused way, i.e. based on the opening book. The book is notable for its freedom of presentation, its being full of aphorisms, and its lengthy philosophical sayings. Essayisation can be considered the leading genre-forming principle of the book, affecting the way of presenting thoughts. The author’s task is to clarify the meaning of tradition in literature, which is associated with the author’s central interest, namely “culture in its borderline situations”. The factor that holds the texts together is the author’s desire to propose a way to solve the “problem situation”: what is criticism and how to look at literature? The plot of the book is built upon the author’s own questions and personal preferences. The task is to analyse what was written earlier and summarise the milestone results of creative activity. The book has a character of a manifest as the first major work of the author. It contains a programme for Epstein’s future activities, which is confirmed by the subsequent addition and reprint of the publication. It is essential that Russian classical literature was chosen as the material.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2022, 15; 283-294
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podróż jako obraz metageograficzny: wybrane eseje Dmitrija Zamiatina
The journey as a metageographical image: selected essays by Dmitry Zamyatin
Путешествие как метагеографический образ: Избранные эссе Дмитрия Замятина
Autorzy:
Ochniak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311924.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Дмитрий Замятин
метагеография
эссе
путешествие
образ
Dmitrij Zamiatin
metageografia
esej
podróż
obraz
Dmitry Zamyatin
metageography
essay
journey
image
Opis:
Dmitry Zamyatin (born 1962) is a contemporary Russian geographer and culturologist and also a specialist in cultural anthropology, geopolitics, marketing and territorial branding. As a researcher and scientist, he is known in Russia primarily for popularising the concepts of humanistic geography and metageography. He has presented his concept of metageographical research (an interdisciplinary field at the borderline of science, philosophy and art) for years as a researcher and as a populariser and author of essays. The essays written over the years were collected and published in 2011 in the volume In the Heart of the Air. In this article, the concept of travel as a metageographical image and the way in which the traveller models and creates space is explored on the material of selected essays by the Russian metageographer.
Дмитрий Замятин (1962 г.р.) — современный российский географ и культуролог, специалист в области культурной антропологии, геополитики, маркетинга и территориального брендинга. Как исследователь и ученый он известен в России прежде всего благодаря популяризации концепции гуманитарной географии и метагеографии. Свою концепцию метагеографических исследований (междисциплинарной области на стыке науки, философии и искусства) он представляет уже много лет как ученый, популяризатор и автор эссе. Эссе, которые раньше печатались во многочисленных журналах, были собраны и опубликованы в 2011 году в сборнике В сердце воздуха. В данной статье на основе избранных эссе русского метагеографа, исследуется его концепт путешествия как метагеографического образа и способа моделирования и создания пространства путешественником.
Dmitrij Zamiatin (ur. 1962) jest współczesnym rosyjskim geografem i kulturologiem, a także specjalistą w zakresie antropologii kulturowej, geopolityki, marketingu i brandingu terytorialnego. Jako badacz i naukowiec znany jest w Rosji przede wszystkim dzięki popularyzacji koncepcji geografii humanistycznej oraz metageografii. Swoją koncepcję badań metageograficznych (dziedziny interdyscyplinarnej z pogranicza nauki, filozofii oraz sztuki) prezentował od lat jako naukowiec oraz popularyzator i autor esejów. Pisane przez lata eseje zostały zebrane i opublikowane w 2011 roku w tomie W sercu powietrza. W niniejszym artykule, na materiale wybranych esejów rosyjskiego metageografa, przedstawiony jest koncept podróży jako obrazu metageograficznego oraz sposobu modelowania i tworzenia przestrzeni przez podróżnika.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 4 (184); 114-127
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O tożsamości i pamięci kulturowej w "Szkicach dagestańskich" Alisy Ganijewej
On identity and cultural memory in "Dagestani essays" by Alisa Ganieva
Об чувстве идентитета и культурной памяти в "Дагестанских очерках" Алисы Ганиевой
Autorzy:
Kula, Joanna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311919.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
oчерк
эссе
Ганиева
Дагестан
культурная память
szkic literacki
esej
Ganijewa
Dagestan
pamięć kulturowa
tożsamość
literary sketch
essay
Alisa Ganieva
culture memory
identity
Opis:
The aim of the article is to analyze and interpret a series of ten sketch stories by Alisa Ganieva titled Dagestani Essays (2010). The starting point for the conducted analysis is the classical theory of communication and the genre characteristics of the sketch and the essay. A significant criterion is the strong position of the author's narration. The thesis presented in this article assumes that the chosen form of expression allows Ganieva to achieve two goals: firstly, to show the reader a picture of the unknown Dagestan, and secondly, to highlight the common experiences of the inhabitants of Russia. The unspoken aim of Dagestani Essays is to determine one's own „self” thanks to a journey to the place of one's childhood.
Celem artykułu jest analiza i interpretacja cyklu dziesięciu utworów Alisy Ganijewej zebranych pod wspólnym tytułem Szkice dagestańskie (2010). Punktem wyjścia do przeprowadzonej analizy jest klasyczna teoria komunikacji oraz kryteria gatunkowe szkicu i eseju, a mianowicie silna pozycja autorskiej narracji. Teza przedstawiona w niniejszym artykule zakłada, że wybrana forma wypowiedzi pozwala Ganijewej zrealizować dwa cele: po pierwsze, pokazać czytelnikowi obraz nieznanego mu Dagestanu, po drugie, uwydatnić wspólne doświadczenia mieszkańców Rosji. Niewypowiedzianym celem nadrzędnym staje się poznanie własnego „ja” dzięki podróży do kraju dzieciństwa.
Целью статьи является анализ и интерпретация десяти миниатюр Алисы Ганиевой, собранных под общим названием Дагестанские очерки (2010). Теоретической основой проведенного анализа являются классическая теория коммуникации и жанровые черты очерка и эссе, прежде всего ярко выраженная авторская позиция. Тезис, представленный в данной статье, предполагает, что выбранная форма выражения позволяет Ганиевой достичь двух целей: во-первых, показать читателю картину неизведанного Дагестана, во-вторых, осветить общие судьбы и переживания жителей России. Главным, хотя и неозвученным, предположением считается попытка определить собственное „я” благодаря путешествию в страну детства.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 4 (184); 78-96
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W drodze. "Donikąd" Michała Milczarka
On the Road. "To Nowhere" by Michal Milcharek
В пути. "В никуда" Михала Мильчарка
Autorzy:
Skotnicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311926.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Михал Мильчарек
эссе
фантазм
Мартин Хайдеггер
экзистенциализм
скрытость
Ничто
Michał Milczarek
esej
fantazmat
Martin Heidegger
egzystencjalizm
skrytość
nicość
Michał Milcharek
essays
phantasm
existentialism
the hiddenness of being
Nothing
Opis:
The article is dedicated to the book Nowhere. Journey to the Edge of Russia (2019) by Polish philosopher, philologist, and traveler Michal Milczarek. The author of the article pays attention to the narrator’s image, the motif of a road, and the term “nowhere”. The author argues that the writer’s perception is rooted in the child’s phantasmatization (phantasm) and philosophical concepts of existentialism, most importantly Martin Heidegger’s ideas of “the hiddenness of being” and nothingness.
В статье исследуется книга В никуда. Путешествие на край России (2019) польского философа, русиста и путешественника – Михала Мильчарка. Автор статьи обращает внимание на образ рассказчика и создаваемый им мир сквозь призму мотива пути, понимаемого в пространственном и метафорическом значениях. Особенный интерес вызывает содержащееся в заглавии понятие «никуда». Автор доказывает, что восприятие писателем действительности основано на произрастающем из детского опыта фантазировании и на философских понятиях экзистенциального характера, прежде всего на философии Мартина Хайдеггера, в частности «скрытости бытия» и Ничто.
W pracy poddana została analizie książka Donikąd. Podróże na skraj Rosji (2019) Michała Milczarka –filozofa, rusycysty i podróżnika. Autorka zwraca uwagę na obraz narratora, a także świat, jaki kreuje w perspektywie motywu drogi rozumianego w sposób przestrzenny i metaforyczny. Szczególne zainteresowanie budzi pojęcie „donikąd”. Autorka dowodzi, że postrzeganie rzeczywistości przez pisarza wyrasta z dziecięcego doświadczenia fantazjowania (fantazmaty) oraz opiera się na pojęciach filozofii egzystencjalizmu, szczególnie Martina Heideggera, takich jak „skrytość bycia” i „nicość”.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 4 (184); 42-63
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies