Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "упражнения" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Program profilaktyki urazów w sporcie wysokokwalifikowanym
The Injuries Prevention Programme in Highly Qualified Sports
Программа профилактики травм в высококвалифицированном спорте
Autorzy:
Niewolna, Natalia
Zwierko, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/563735.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
kontuzje
profilaktyka
ćwiczenia stabilizacyjne
piłka nożna
sports injuries
prevention
stability exercise
football
ушибы
профилактика
стабилизационные упражнения
футбол
Opis:
Koszty związane ze zdrowiem sportowców to nie tylko nakłady na opiekę zdrowotną i poprawę warunków treningu, ale również koszty, związane ze skutkami negatywnych zjawisk dotyczących urazów i kontuzji. Funkcjonalność organizmu jest kluczowa do realizacji maksymalnych obciążeń treningowych. Dysfunkcje w obrębie układu stabilizacyjnego skutkują nieprawidłową pracą mięśni głębokich (stabilizujących), co wpływa negatywnie na pracę mięśni powierzchownych generujących ruch. Celem badań była ocena efektywności stosowania programu profilaktyki urazów wśród wysokokwalifikowanych sportowców. Badania przeprowadzono wśród 17 zawodniczek ekstraligowego klubu piłki nożnej MKS Olimpia Szczecin. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego opartego na Raporcie Medycznym Polskiego Związku Piłki Nożnej. Analizie poddano zagadnienia związane z przebytymi kontuzjami w okresie 18 miesięcy, w których wprowadzono program profilaktyki urazów oparty na ćwiczeniach funkcjonalnych i stabilizacyjnych. W przebiegu stosowania ćwiczeń stabilizacyjnych oraz funkcjonalnych zauważono istotny spadek występowania kontuzji wśród badanych zawodniczek. Proponowany program profilaktyki urazów w sporcie może być rekomendowany w sporcie wysokokwalifikowanym.
The costs related to the health of athletes are not just expenditures for healthcare and improvement of training conditions but also covering the costs that are consequences of injuries and other contusions. The functionality of their bodies is crucial to the realisation of the maximum training loads. Any dysfunction of the body’s stabilising system (the stabilising deep muscles) causes abnormal functioning of the superficial muscles which generate movement. The purpose of this study was to assess the effectiveness of using the programme that prevents injuries amongst highly qualified sportsmen. The study was conducted amongst 17 female players of the MKS Olimpia Szczecin football club. In this study, a method of diagnostic survey, which was based on Medical Reports of Polish Football Association, was used. We analysed issues related to the injuries which occurred in the time span of 18 months. During exercise intervention (baseline vs. 18-months), the programme, which prevents injuries and is based on functional and stabilising exercises, was used. While this programme was being applied, a notable drop in injuries amongst the studied athletes was noticed. The suggested prophylaxis programme could be recommended to the highly qualified sportsmen.
Расходы, связанные со здоровьем спортсменов – это не только расходы по лечению и улучшению условий тренировки, но и издержки, связанные с последствиями отрицательных явлений, касающихся травм и ушибов. Функциональность организма – основа выполнения максимальных тренировочных на- грузок. Дисфункции в пределах системы стабилизации ведут к неправильной работе глубоких (стабилизирующих) мышц, что отрицательно влияет на работу поверхностных мышц, вызывающих движение. Цель разработки – оценить эффективность применения программы профилактики травм у высококвалифицированных спортсменов. Изучение провели среди 17 спортсменок футбольного клуба экстракласса МКС Олимпия Щецин. В изучении применили метод диагностического зондажа, основанного на Медицинском отчете Польского футбольного союза. Анализ охватил вопросы, связанные с ушибами, которые случились в течение 18 месяцев, когда была введена программа профилактики травм, основанная на функциональных и стабилизационных упражнениях. По ходу применения стабилизационных и функциональных упражнений отметили существенное уменьшение частотности выступления ушибов у обсле- дуемых спортсменок. Предлагаемую программу профилактики травм в спорте можно рекомендовать в высококвалифицированном спорте.
Źródło:
Handel Wewnętrzny; 2016, 6 (365); 300-308
0438-5403
Pojawia się w:
Handel Wewnętrzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Change of HbA1C Parameters and the Body Mass Index in Diabetes Treatment Cycle Depending on the Frequency of the Undertaken Physical Activity Program
Zmiana parametrów HbA1C i wskaźnika masy ciała (BMI) w cyklu leczenia cukrzycy w zależności od częstotliwości podejmowania programu ćwiczeń fizycznych
Изменение параметров HbA1C и индекса массы тела по ходу лечения диабета в зависимости от частотности обращения к программе физической активности
Autorzy:
Sygit, Katarzyna
Sygit, Marian
Eider, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/562882.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
physical activity
diabetes
chronic disease
lifestyle
ćwiczenia fizyczne
cukrzyca
choroba przewlekła
styl życia
физические упражнения
диабет
хроническая болезнь
образ жизни
Opis:
Diabetes is treated as a set of metabolic diseases, which, in light of today’s knowledge, significantly influences the change in the treatment strategy of this disease. Physical exercise has become an indispensable component in the treatment of type 2 diabetes. The aim of this paper is to assess changes in HbA1C level and BMI, depending on the frequency of the workout scheme (daily exercises vs. every other day) in the process of diabetes treatment. The research was carried out on a sample of subjects aged 48-75. 82 patients, divided into two groups, took part in the research. In Group I, the workout program was applied daily, while in Group II – every other day. In both groups the session length was 35 minutes. After the analysis of differences between the groups, it was ascertained that no statistically significant differences (p>0.05) in the analysis of the BMI mean value can be observed between the women from both groups. Similarly, men from Group I and II did not exhibit any statistically significant differences (p>0.05) as far as the mean value of the BMI was concerned. While analyzing the mean value of HbA1C after completing the research, no statistically significant differences (p>0.05) were found between men and women from the respective groups. Conclusions from the study were as follows: no relation between BMI and HbA1C level, and the frequency of exercises was found; patients who participated in the treatment accompanied by physical activity control and close medical supervision, obtained clinical improvement and gained mobilization to undertake physical activity after the study was complete.
Cukrzyca traktowana jest jako zespół chorób metabolicznych, co w świetle dzisiejszej wiedzy istotnie wpływa na zmianę strategii leczenia tej choroby. Ćwiczenia fizyczne stały się nieodzownym elementem w leczeniu cukrzycy typu 2. Celem niniejszej pracy jest ocena zmian poziomu HbA1C oraz BMI w zależności od częstotliwości podejmowania programu ćwiczeń fizycznych (ćwiczenia wykonywane codziennie, ćwiczenia wykonywane co drugi dzień) w procesie leczenia cukrzycy. Badaniom poddano osoby w wieku 48-75 lat. Ogółem badaniami objęto 82 pacjentów, których podzielono na dwie grupy. W pierwszej stosowano opracowany program ćwiczeń fizycznych codziennie, a w drugiej co drugi dzień. W obu grupach jednorazowe zajęcia trwały 35 minut. Po dokonaniu analizy różnic między badanymi grupami stwierdzono, że między kobietami z poszczególnych grup nie odnotowano istotnych statystycznie różnic (p>0,05) w analizie średniej wartości wskaźnika BMI. Podobnie u mężczyzn, badani z I i II grupy pod względem średniej wartości wskaźnika BMI nie różnili się istotnie statystycznie (p>0,05). Natomiast analizując średnią wartość wskaźnika HbA1C po zakończeniu badań stwierdzono, że ani pomiędzy kobietami z poszczególnych grup, ani pomiędzy mężczyznami nie odnotowano istotnych statystycznie różnic (p>0,05). Wnioski z badań: nie wykazano zależności poziomu wskaźników BMI i HbA1C od częstotliwości ćwiczeń; pacjenci objęci zastosowanym leczeniem wraz z kontrolą ćwiczeń fizycznych i ścisłą kontrola lekarską po zakończeniu badań uzyskali subiektywną poprawę kliniczną i motywację do kontynuowania ćwiczeń fizycznych.
Диабет считают группой метаболических заболеваний, что в свете нынешних знаний существенно влияет на изменение стратегии лечения этой болезни. Физические упражнения стали неотъемлемым элементом в лечении диабета второго типа. Цель статьи – дать оценку изменений уровня HbA1C и ИМТ в зависимости от частотности обращения к программе физических упражнений (упражнения, выполняемые ежедневно, упражнения, выполняемые каждый второй день) в процессе лечения диабета. Обследовали лиц в возрасте 48-75 лет. В общем обследовали 82 пациента, которых разделили на две группы. В первой применяли разработанную программу ежедневных физических упражнений, во второй же – каждый второй день. В обеих группах одноразовые упражнения продолжались 35 минут. После проведения анализа отличий между обследуемыми группами констатировали, что между женщинами из отдельных групп не отметили статистически существенных отличий (p>0,05) в анализе средней величины показателя ИМТ. Так же у мужчин обследуемые из I и II группы не отличались существенно статистически друг от друга по среднему значению ИМТ (p>0,05). Анализируя же среднее значение индекса HbA1C после завершения обследований от- метили, что ни между женщинами из отдельных групп, ни между мужчинами не отметили статистически существенных отличий (p>0,05). Выводы из обследований: не установлена зависимость уровня показателей ИМТ и HbA1C от частотности упражнений; пациенты, охваченные примененным лечением, наряду с контролем за физическими упражнениями и четким врачебным контролем после завершения обследований обрели субъективное клиническое улучшение и мотивировку для продолжения физических упражнений.
Źródło:
Handel Wewnętrzny; 2017, 4 (369) Tom I; 412-424
0438-5403
Pojawia się w:
Handel Wewnętrzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanovlenie i razvitie fizicheskogo vospitanija v stranakh Azii (na primere Kitaja, Indii, Japonii)
The development of physical education in Asia (on the example of China, India, Japan)
Powstanie i rozwój wychowania fizycznego w krajach Azji (na przykładzie Chin, Indii, Japonii)
Autorzy:
Wilczkowski, Edward
Pasicznik, Władimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529254.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Chiny
Japonia
Indie
wychowanie fizyczne
ćwiczenia fizyczne
China
Japan
India
physical education
physical exercises
Китай
Япония
Индия
физическое воспитание
физические упражнения
Opis:
На каждом историческом этапе физическая культура, как составная часть общей культуры общества, претерпевает изменения в зависимости от возможностей, которые создаются для ее развития определенной общественной формацией. Одновременно человечество получает в наследие ее культурные ценности, которые были созданы на ранних исторических этапах развития общества: научные знания о закономерностях физического совершенствования человека; формы, средства и методы физического воспитания; материально-техническая база для занятий физической культуры и др. Данная статья посвящена возникновению и развитию физического воспитания в Китае, Японии и Индии. Авторы сосредоточили свое внимание на главных направлениях и формах становления физического воспитания и роли в его развитии национальных традиций в этих древних обществах. В отличии от цели и средств, которые использовались на Западе, в физическом воспитании восточных стран была своя концепция: улучшить психофизическое состояние человека и гармонизировать его с окружающей природой. Именно на Востоке, в Индии, Китае, Японии возникли оригинальные методики совершенствования психофизической регуляции организма (хатка-йога, ушу, тай-чи, цигун, шао-линь и др.), которые использовались в разных формах: релаксация, концентрация, медитация и др. Направленность физического воспитания в этих древних обществах обеспечивала прикладное использование средств физической культуры в будущей – взрослой жизни.
Na każdym etapie dziejowym system wychowania fizycznego ulega zmianom w zależności od warunków, które są tworzone przez daną społeczność. Jednocześnie ludzkość otrzymuje jako spadek te wartości kulturowe, które powstały na wcześniejszych etapach dziejowych rozwoju społeczeństwa (wiedza naukowa o prawidłowościach rozwoju fizycznego człowieka; aprobacja praktyki przez formy, środki i metody wychowania fizycznego; materialno-techniczna baza dla uprawiania kultury fizycznej i rekreacji sportowej). Artykuł jest poświęcony powstawaniu i rozwojowi wychowania fizycznego w Chinach, Ja-ponii i Indiach. Autorzy koncentrują się na głównych kierunkach i formach wychowania fi-zycznego oraz jego roli w rozwoju tradycji narodowych owych starożytnych społeczeństw. W odróżnieniu od celu i środków, które wykorzystywano na Zachodzie, w wychowaniu fizycz-nym krajom Wschodu przyświecał inny cel – doskonalenie psychofizycznego zdrowia czło-wieka oraz jego harmonia z naturą. Właśnie na Wschodzie, w Indiach, Chinach, Japonii, powstały oryginalne metodyki psy-chofizycznej regulacji funkcjonowania organizmu (hatha-joga, wuszu, tajczi, cigun i itd.), któ-re były wykorzystywane w różnych formach: relaksacja, koncentracja, medytacja itd. Tak funkcjonujące wychowanie fizyczne zapewniało praktyczne wykorzystanie środków w co-dziennym i przyszłym życiu dorosłym.
At each historical stage, physical culture as an integral part of the overall culture of society, undergoes, depending on the possibilities that are created for its development by a particular formation. At the same time, humanity inherits its cultural values, which were created at the early historical stages of the development of society: scientific knowledge of the laws of physical improvement of man; forms, means and methods of physical education; material and technical base for physical education classes etc. This article is devoted to the emergence and development of physical education on China, Japan and India. The authors focused their attention on the main directions and forms of physical education and the role in its development of national traditions in these ancient socie-ties. Unlike the purpose and means used in the West, the physical education of the eastern countries had its own concept to improve the psychophysical state of a person and to harmo-nize it with the surrounding nature. It was in the East, in India, China, Japan, that original methods for improving the psycho-physical regulation of the body (hutka joga, wushu, tai chi, qigong, shao-lin, ets.) arose, which were used in various forms: relaxation, concertation, meditation and etc. The orientation of physical education in these ancient societies ensured the application of the means of physical culture in the future – adult life.
Źródło:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe; 2019, 2, 3; 11-22
2545-3211
Pojawia się w:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Пословицы и поговорки в языковом образовании в польской школе
Przysłowia i powiedzenia w edukacji językowej w szkole polskiej
Proverbs and sayings in language education at Polish school
Autorzy:
Karolczuk, Marzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311886.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
пословицы и поговорки
польский учебник
упражнения
русский язык как иностранный
przysłowia i powiedzenia
polski podręcznik
ćwiczenia
język rosyjski jako obcy
proverbs and sayings
Polish textbook
exercises
Russian as a foreign language
Opis:
The results of research on proverbs and sayings in linguistics and didactics show that paremia has cognitive, educational and pedagogical functions  and, therefore, it is worth considering the use of these language units in school practice. The purpose of the article is to propose exercises that can be used in the process of teaching a foreign language, as well as to present the results of the analysis of Polish textbooks for learning Russian as a foreign language in the context of the presence in these textbooks of exercises containing paremiological units. It was assumed that learning of a foreign language, can be done through four groups of exercises, such as: 1) exercises for identifying specific phenomena, 2) productive exercises, 3) exercises developing speaking and writing skills, and 4) reflexive exercises. We analyzed 14 textbooks published in Poland in 1999-2014. 267 paremiological units and 65 exercises with proverbs and sayings were found in all the teaching materials. The study showed that the largest number of identified tasks relate to productive linguistic-cultural exercises. In the analyzed textbooks, exercises developing oral and written speech in Russian and reflexive exercises are practically absent.
Результаты изучения пословиц и поговорок в лингвистике и дидактике показывают, что паремии обладают познавательным, образовательным и воспитательным потенциалом, в связи с этим  стоит рассмотреть вопросы использования этих языковых единиц в школьной практике. Цель статьи – представить результаты анализа польских учебников русского языка как иностранного в контексте присутствия в них упражнений, содержащих паремиологические единицы и предложить соответствующие упражнения, которые можно использовать в процессе обучения иностранному языку. Было исследовано 14 учебников, изданных в Польше в 1999-2014 годах, в которых обнаружено 267 паремиологических единиц и 65 упражнений с пословицами и поговорками. Мы установили, что обучение может реализоваться с помощью четырех групп упражнений: 1) упражнения на идентификацию определенных языковых явлений; 2) продуктивные упражнения; 3) упражнения для развития устной и письменной речи и 4) рефлексивные упражнения. В ходе работы было обнаружено, что самое большое количество заданий относится к лингвострановедческим упражнениям продуктивного характера. В книгах практически отсутствуют упражнения, развивающие устную и письменную русскую речь и рефлексивные упражнения.
Wyniki badań nad przysłowiami i powiedzeniami pokazują, że paremie posiadają potencjał poznawczy, kształcący i wychowawczy, dlatego też dyskusja na temat  wykorzystania tych jednostek językowych w praktyce szkolnej wydaje się być aktualna. Celem artkułu jest zaproponowanie ćwiczeń, które można wykorzystać w procesie nauczania języka obcego, a także przedstawienie wyników z analizy polskich podręczników do języka rosyjskiego jako obcego w kontekście obecności w nich zadań zawierających przysłowia i powiedzenia. Ustalono, że nauczanie może być realizowane za pomocą czterech grup ćwiczeń: 1) ćwiczenia na identyfikację określonych zjawisk językowych; 2) ćwiczenia produktywne; 3) ćwiczenia rozwijające mowę i 4) ćwiczenia refleksyjne. Zbadanych zostało 14 podręczników, które były opublikowane w Polsce w latach 1999-2014. We wszystkich przeanalizowanych podręcznikach zidentyfikowano 267 jednostek językowych i 65 ćwiczeń z przysłowiami i powiedzeniami. Wyniki analizy pokazały, że największa liczba zadań odnosi się do lingwokulturoznawczych ćwiczeń o charakterze produktywnym. W książkach praktycznie nie ma ćwiczeń, które rozwijają ustną i pisemną mowę w języku rosyjskim oraz ćwiczeń refleksyjnych.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 231-249
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
МЕТОДИКА РАЗВИТИЯ СКОРОСТНЫХ СПОСОБНОСТЕЙ У ШКОЛЬНИКОВ 13 – 14 ЛЕТ СРЕДСТВАМИ ИГРОВЫХ УПРАЖНЕНИЙ СКОРОСТНО-СИЛОВОЙ НАПРАВЛЕННОСТИ
Autorzy:
Соболевски, К. З.
Масловский, Е. А.
Саскевич, А. П.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450656.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego i Turystyki w Białymstoku
Tematy:
методика развития скоростных способностей
игровые упражнения
дети 13-14 лет
взрывная сила
скоростно-силовая выносливость
the methods of speed abilities development
playing exercises
13-14 year-old children
explosive strength
speed-power endurance
Opis:
В статье рассмотрена методика развития скоростных способностей у детей 13-14 лет средствами игровых упражнений скоростно-силовой направленности и доказана ее эффективность.
The article reviews the methods of speed abilities development in 13-14 year-old children by the means of playing exercises of speed-power orientation and proves its efficacy.
Źródło:
Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego i Turystyki w Białymstoku; 2016, 3(17); 42-46 s.
2081-1063
Pojawia się w:
Roczniki Naukowe Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego i Turystyki w Białymstoku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies