Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "угоди" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Formation of the Basic Principles of the Middle East policy of the Joe Biden Administration
Формування основних засад близькосхідної політики адміністрації Джо Байдена
Autorzy:
Швед, В.О.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676588.pdf
Data publikacji:
2021-06-10
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
адміністрація Джо Байдена
Близький Схід
Ємен
Іран
Ізраїль
Саудівська Аравія
Угоди Авраама
Biden Administration
Middle East
Yemen
Iran
Israel
Saudi Arabia
Abraham Accords
Opis:
Період із січня по березень 2021 р. завершив формування основних засад зовнішньої політики адміністрації Дж. Байдена на Близькому Сході, що знайшла своє закріплення у документі «Тимчасове стратегічне керівництво у сфері національної безпеки». Її головною особливістю, на відміну від політики адміністрації Д. Трампа, є базування на принципах демократії, лібералізму та опори на альянси та союзників США у регіоні. Основними напрямами зовнішньополітичного курсу нової адміністрації США у Близькосхідному регіоні визначені такі: забезпечення ефективної безпеки Ізраїлю у контексті його глибокої інтеграції у близькосхідний простір; просування процесу Угод Авраама та розв’язання палестинсько-ізраїльського конфлікту на основі дводержавного рішення; організація спільно зі своїми регіональними союзниками і партнерами ефективної протидії іранському експансіоністському курсу шляхом повернення до оновленого та розширеного Спільного всеосяжного плану дій; продовження контртерористичної діяльності при опорі на регіональних партнерів та удосконалення форм і методів її реалізації; значне зниження рівня напруги та нестабільності у регіоні. При реалізації цих завдань адміністрації Дж. Байдена доведеться знайти баланс між проголошеними принципами свого зовнішньополітичного курсу в регіоні та існуючими реаліями і традиціями, особливо серед арабських країн регіону.
The period from January to March 2021 completed the formation of the main outlines of the foreign policy of the Joe Biden administration in the Middle East, which found its consolidation in the Interim Strategic Leadership in the field of national security. Its main features, in contrast to the policy of the D. Trump administration, are based on the principles of democracy, liberalism and reliance on the alliances and allies of the United States in the region. The main directions of the foreign policy course of the new US administration in the Middle East region are determined as follows: ensuring effective security for Israel in the context of its deep integration into the Middle East, advancing the process of the Abrahamic agreements and resolving the Palestinian-Israeli conflict on the basis of a two-state solution; organizing, together with its regional allies and partners, the effective counteraction to the Iranian expansionist course by returning to an updated and expanded Joint Comprehensive Plan of Action; continuing the counterterrorism activities with reliance on regional partners and improvement of the forms and methods of its implementation; significantly reducing the level of tension in the region. When implementing these tasks, the Biden administration will have to find a balance between the proclaimed principles of its foreign policy in the region and the existing realities and traditions, especially among the Arab countries of the region..
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2021, 14; 147-163
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Public interest and competition-restricting agreements in the jurisprudential practice of the Bydgoszcz Branch of the Office of Competition and Consumer Protection
Interes publiczny a porozumienia ograniczające konkurencję w praktyce orzeczniczej Delegatury Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Bydgoszczy
Публичный интерес и ограничивающие конкуренцию соглашения в судебной практике Представительства Управления по защите конкуренции и потребителей в г. Быдгоще
Суспільний інтерес та угоди, що обмежують конкуренцію, у практиці Представництва Управління з питань захисту конкуренції та споживачів у Бидгощі
Autorzy:
Nowakowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33509278.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
суспільний інтерес
право захисту конкуренції
угоди
що обмежують конкуренцію
публичный интерес
конкурентное право
ограничивающие конкуренцию соглашения
public interest
competition law
competition-restricting agreements
interes publiczny
prawo ochrony konkurencji
porozumienia ograniczające konkurencję
Opis:
Interes publiczny stanowi uzasadnienie dla ograniczenia konstytucyjnej zasady wolności działalności gospodarczej w postaci zakazu zawierania porozumień ograniczających konkurencję. Wyznacza zakres tego ograniczenia i wskazuje zachowania przedsiębiorców, które będą uważane za antykonkurencyjne. Interes publiczny jest jednak niedookreślony normatywnie, przez co jest różnie definiowany w zależności m.in. od przyjętych podstaw doktrynalnych polityki konkurencji. Artykuł przedstawia prezentowane w doktrynie i orzecznictwie rozumienie interesu publicznego. Stanowi to punkt wyjścia do przeprowadzenia badań nad sposobem identyfikowania interesu publicznego w praktyce orzeczniczej Delegatury Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Bydgoszczy. W tym celu przeanalizowano decyzje dotyczące porozumień ograniczających konkurencję wydawane przez Prezesa UOKiK – Delegaturę w Bydgoszczy od czasu wejścia w życie obowiązującej ustawy, a także wyroki sądów, które zapadały w wyniku rozpatrzenia odwołań składanych w tych sprawach. Analiza ta pozwoliła na wyciągnięcie wniosku, że mimo formalnego badania dopuszczalności tej interwencji w każdej sprawie, wysiłki Prezesa UOKiK koncentrują się przede wszystkim na wykazaniu zawierania przez przedsiębiorców porozumień ograniczających konkurencję, naruszających przepis art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r.
Суспільний інтерес є виправданням обмеження конституційного принципу свободи економічної діяльності у формі заборони укладати угоди, що обмежують конкуренцію. Він визначає сферу дії цього обмеження та вказує на поведінку підприємців, яка вважатиметься антиконкурентною. Однак суспільний інтерес є нормативно недостатньо визначеним і тому визначається по-різному, залежно зокрема, від прийнятих доктринальних засад конкурентної політики. У статті представлено розуміння суспільного інтересу в доктрині та практиці. Вона є початковoю точкою для проведення дослідження того, як суспільний інтерес визначається в практиці Представництва Управління з питань захисту конкуренції та споживачів у Бидгощі. З цією метою було проаналізовано рішення щодо угод, які обмежують конкуренцію, прийняті Головою Управління з питань захисту конкуренції та споживачів – Бидгощське відділення з моменту набрання чинності чинним Законом, а також рішення судів, які були прийняті за результатами розгляду апеляцій поданих у цих справах. Цей аналіз дозволив зробити висновок, що, незважаючи на формальну перевірку допустимості такого втручання в кожному конкретному випадку, зусилля Голови Управління з питань захисту конкуренції та споживачів (УПЗКС) зосереджуються насамперед на доведенні укладення підприємцями угод, що обмежують конкуренцію, порушуючи положення ч. 1 ст. 6 Закону від 16 лютого 2007 року.
Публичный интерес является обоснованием для ограничения конституционного принципа свободы хозяйственной деятельности в виде запрета на заключение соглашений, ограничивающих конкуренцию. Он определяет сферу действия данного ограничения и указывает на поведение предпринимателей, которое считается антиконкурентным. Однако публичный интерес не определен нормативно и поэтому определяется по-разному, в том числе и в зависимости от принятой доктринальной основы конкурентной политики. В данной статье представлено понимание публичного интереса, представленное в доктрине и судебной практике. Оно служит отправной точкой для проведения исследования того, как определяется общественный интерес в судебной практике Представительства Управления по защите конкуренции и потребителей в Быдгоще. С этой целью были проанализированы решения по ограничивающим конкуренцию соглашениям, вынесенные Председателем Управления по защите конкуренции и потребителей – Представительством в городе Быдгоще с момента вступления в силу действующего Закона, а также решения судов, вынесенные в результате рассмотрения поданных по этим делам апелляционных обжалований. Данный анализ позволил сделать вывод о том, что, несмотря на формальное рассмотрение вопроса о допустимости данного вмешательства в каждом конкретном случае, усилия Председателя Управления по защите конкуренции и потребителей направлены в первую очередь на подтверждение заключения предпринимателями ограничивающих конкуренцию соглашений, нарушающих положение статьи 6 (1) Закона от 16 февраля 2007 года.
The public interest constitutes a justification for limiting the constitutional principle of freedom of economic activity in the form of prohibiting agreements that restrict competition. It sets the scope of this limitation and identifies behaviours of entrepreneurs that will be considered anti-competitive. However, the public interest is normatively indeterminate, which results in various definitions depending on the adopted doctrinal basis of competition policy. This article presents the understanding of this term as adopted in doctrine and jurisprudence. This serves as a starting point for researching the method of identifying the public interest in the jurisprudential practice of the Branch of the Office of Competition and Consumer Protection in Bydgoszcz. To achieve this goal, decisions concerning agreements restricting competition issued by the President of the Office of Competition and Consumer Protection – Branch of the Office in Bydgoszcz, since the effective date of the Act of 16 February 2007, as well as court judgments resulting from appeals filed in these cases, were analysed. The analysis led to the conclusion that despite formally examining the admissibility of this intervention in each case, the efforts of the President of the Office of Competition and Consumer Protection focus primarily on demonstrating that entrepreneurs enter into competition-restricting agreements, thus violating Article 6 (1) of the Act of 16 February 2007.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 3; 91-106
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies