Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "театр" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Le théâtre espagnol alternatif : l'avènement d'un lieu de métissages polymorphes et synergiques
Autorzy:
Bottin, Beatrice
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605980.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
alternatives Theater in Spanien
Untertitel
Dramaturgie
Inszenierung
alternative Spanish theatre
subtitling
dramaturgy
stage direction
théâtre espagnol alternatif
sous-titrage
dramaturgie
mise en scène
альтернативный испанский театр
субтитры
драматургия
инсценировка
Opis:
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
Since the beginning of the Twentieth Century, internationallyrenowned stages and festivals have welcomed Spanish playwrights by giving them the recognition they deserved. Not only has the subtitling technique helped to kindle the audience’s curiosity, but it has also significantly influenced and enriched the alternative creations offered by Rodrigo García, Óscar Gómez Mata and Angélica Liddell, in addition to promoting their dissemination. Yet did audiences receive their work in the same way in every country? Did the artists adapt their plays for the countries where they were performed?
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais
Том не содержит аннотаций на английском языке.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2015, 39, 2
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The sense of a survival guilt – two images of twentieth-centurys French theatre
Autorzy:
Modrzejewska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606079.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Krieg
Schuld
französisches Theater des 20. Jahrhunderts
Sartre
Cormann
War
guilt
twentieth-century French theatre
Wojna
wina
teatr francuski XX wieku
Война
вина
французский театр ХХ века
Сартр
Корман
Opis:
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
Two characters, Franz Gerlach in Jean-Paul Sartre’s The Condemned of Altona (Les sequestrés d’Altona, 1959) and Théo Steiner in Toujours l’orage (1997) by Enzo Cormann, are influenced by their traumatic experience of the war that makes them evade reality and leads them to self-exclusion. Talking to other people provokes questions concerning their identity, family, human development and destiny. Both of the characters are concerned by the feeling of guilt for being alive; this shows how sinuously destiny works in particularly difficult situations while one’s behaviour and actions, once they are recorded by one's conscience, do not let you live anymore because the responsibility becomes too heavy
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
Tom zawiera abstrakty tylko w języku angielskim.
Том не содержит аннотаций на английской языке.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2015, 39, 1
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Бунт Хмельницького Алоїзa Гонзаги Жулковського — перша драма про українського гетьмана на польській сцені ХІХ ст
Khmelnytskys uprising written by Aloyizy Honzaha Zhulkovskyi is the first drama about Ukrainian hetman on the Polish stage of the 19th century
Бунт Хмелbницкого Алоиза Гонзагы Жулковского - первая драма об украинском гетьмане на польськой сцене ХІХ ст.
Autorzy:
Гарбузюк, Майя
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178906.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Bohdan Khmelnytskyi
Warsaw National Theatre
Polish drama in the pre–romantic period
Ukrainian–Polish culture relations
Богдан Хмельницкий
Варшавский национальный театр
польская драматургия периода предромантизма
украинско-польские культурные взаимоотношения
Opis:
It was created in 1812 and had short stage run but was never printed. Text preserved in the National Museum Library of Warsaw is the earliest drama text of 19th century devoted to Bohdan Khmelnytskyi. The emerging of this text can be interpreted as the beginning of pre-romantic tendencies and rising interest in history of Ukrainian-Polish relations and Cossack epoch. At the same time, the play was as relevant as ever because there exists a strong desire of playwrights to respond to important social and political problems of that time.
Созданная в 1812 г., эта пьеса имела пусть и короткую, но все же сценическую историю, хотя никогда не была напечатанной. Сохраненый в Библиотеке Национального музея Варшавы экземпляр текста позволет говорить о наиболее раннем из известных нам драматичнеских текстов ХІХ ст., посвященных фигуре Богдана Хмельницкого. Его появление следует понимать как проявление формировавшихся в недрах просветительства преромантических тенденций, а именно - интереса к истории украинско-польских взаимоотношений, епохе казачества. В то же время ьеса и спектаіиь обладали обостренной актуальностью, поскольку в репликах многих ерсонажей, и в первую очередь Богдана Хмельницкого, ощутимо желание драматурга реагировать на социально и политически значимые проблемы своего времени.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2015, 1; 109-122
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Twarze nieistniejącego miasta” – pamięć obrazu z Lublinem w tle
"Faces of the non-existent town" – memories of images with Lublin in the background
„Лица города, которого нет” – память картины на фоне Люблина
Autorzy:
Kurczuk, Kaja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462844.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
„Twarze nieistniejącego miasta”
szklane negatywy
fotografia tradycyjna
fotografia dokumentalna
ikonografia
film dokumentalny
film ikonograficzny
Lublin
społeczność żydowska
okres międzywojenny
pamięć obrazu
flâneur
wielokulturowość
Władysław Panas
Marianne Hirsch
Stefan Kiełsznia
Edward Hartwig
Walter Benjamin
Natasza Ziółkowska-Kurczuk
Brama Grodzka-Teatr NN
"Faces of the non-existent town"
glass-plate negatives
traditional photography
documentary photography
iconography
documentary film
iconographic film
Jewish community
interwar period
memories of the images
multiculturalism
Grodzka Gate-NN Theatre Centre
„Лица города, которого нет”
стеклянные негативы
традиционная фотография
документальная фотография
иконография
документальный фильм
иконографический фильм
Люблин
еврейская среда
межвоенное время
память картины
фланер
многокультурность
Владыслав Панас
Марянне Хирш
Стефан Келшня
Эдвард Хартвиг
Вальтер Беньямин
Наташа Зюлковска-Курчук
Брама Гродска-Театр NN
Opis:
Niniejszy tekst wpisuje się w zagadnienie wielokulturowej tożsamości Lublina. Przedmiotem artykułu jest problematyka dotycząca pamięci obrazu, przywracanego za pomocą medium, jakim jest fotografia. Poruszony obszar badawczy dotyczy charakterystyki kolekcji szklanych negatywów, zatytułowanej później „Twarze nieistniejącego miasta”, odnalezionej po 70 latach na strychu kamienicy Rynek 4 w Lublinie. Zbiór, liczący ponad 2700 negatywów, jest zapisem codzienności społeczności żydowskiej w latach 1914–1939. Istotne znaczenie ma tutaj koncepcja miasta-księgi profesora Władysława Panasa, który wędrował po Lublinie niczym „benjaminowski” flâneur, odkrywając nieoficjalne przestrzenie miasta, „czytając” je jak księgę. Problem poruszany w artykule dotyczy możliwości przywracania pamięci kulturowej (obyczajowości i tradycji), zarówno za pomocą odnalezionej kolekcji, jak i krótkometrażowego filmu ikonograficznego według pomysłu i w reżyserii Nataszy Ziółkowskiej-Kurczuk o tym samym tytule.
This text is consistent with the issue of the multicultural identity of Lublin. The subject matter of the article is matters related to the memories of the images restored by means of media such as photography. The research area referred to concerns the characteristics of a collection of glass-plate negatives, later given the title "Faces of the non-existent town", found after 70 years in the attic of a tenement house at Rynek 4 in Lublin. The collection consists of more than 2700 negatives and is a record of the daily life of the Jewish community in the years 1914–1939. The important concept here is that of a town-book by Professor Władysław Panas, who wandered around Lublin as "Benjamin's" flaneur, discovering the "unofficial" spaces of the town, "reading" it like a book. The issue addressed in the article concerns the possibility of the restoration of cultural memories (customs and traditions), with the aid of both the discovered collection and a short iconographic film based on the concept and directed by Natasza Ziółkowska-Kurczuk under the very same title.
Статья вписывается в проблему многокультурности Люблина. Главный вопрос касается образа прошлого, которое возвращается благодаря фотографии. Исследования сосредоточены на коллекции стеклянных негативов, которую назвали „Лица города, которого нет”. Коллекция была найдена после 70 лет на крыше здания на улице Рынек 4 в Люблине. Она включает 2700 негативов и является записью будничной жизни еврейской среды в 1914-1939 гг. Важную роль играет здесь концепция города-книги профессора Владыслава Панаса, который ходил по Люблину как „беняминовский” фланер, вскрывая неофициальные пространства города и „читал” их как книгу. В статье затрагивается вопрос о возможности возвратить культурную память (образ жизни и традиции), так при помощи найденной коллекции, как и короткометражного фильма, автором и режиссером которого является Наташа Зюлковска-Курчук.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2015-2016, 58/59; 171-193
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem samoidentyfikacji bohaterów w dramaturgii Pawła Priażko
Autorzy:
Gulina, Anastasija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625098.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
modern Belarusian drama
the Russian-language literature of Belarus
Pryazhko
verbatim
identification
Theatre.doc
współczesna dramaturgia białoruska
rosyjskojęzyczna literatura Białorusi
Paweł Priażko
werbatim
identyfikacja
Teatr.doc
сучасная беларуская драматургія
рускамоўная літаратура Беларусі
Павел Пражко
вербацім
ідэнтычнасць
Театр.doc
Opis:
The article analyzes the works of the modern Belarusian playwright Pavel Pryazhko (plays Life Is Good, The Locked Door, Three Days in Hell, Café’s Owner). Taking into consideration the playwright’s obvious taste for documentary data, the analysis of these works allows us to see how the existential problems of the individual in modern society are reflected in literature and theatre.
W artykule omówiono twórczość współczesnego dramatopisarza białoruskiego Pawła Priażko. Na podstawie przeprowadzonej analizy sztuk Życie jest piękne, Zamknięte drzwi, Trzy dni w piekle, Gospodarz kawiarni, uwzględniając dążenia dramatopisarza do dokumentalności, widać wyraźnie, w jaki sposób egzystencjalne problemy człowieka we współczesnym społeczeństwie znajdują odzwierciedlenie w literaturze i teatrze.
У артыкуле разглядаецца творчасць сучаснага беларускага драматурга Паўла Пражко (на прыкладзе п’есаў: Жыццё атрымалася, Зачыненыя дзверы, Тры дні ў пекле, Гаспадар кавярні). Драматург імкнецца да дакументальнасці, і таму аналіз прыведзеных твораў дазваляе прасачыць, як праблема існавання асобнага чалавека ў сучасным грамадстве адлюстроўваецца ў літаратуры і тэатры.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2016, 10
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wdrażanie uniwersalnego modelu zarządzania wartością dla klienta w wybranych instytucjach kulturalnych (na przykładzie teatrów i kin studyjnych)
Implementation of the Model of Customer Value Management in the Selected Cultural Institutions
Внедрение универсальной модели управления ценностью для клиента в избранных культурных заведениях (на примере театров и артхаусов)
Autorzy:
Krawiec, Wioletta
Szymańska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957066.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
wartość dla klienta
zarządzanie wartością
rynek kultury
kino studyjne
teatr
value for the customer
value management
market culture
arthouse
(cinema)
theatre
ценность для клиента
управление ценностью
рынок культуры
артхаус
театр
Opis:
Celem rozważań jest przedstawienie doświadczeń wybranych instytucji kulturalnych (polskich kin studyjnych i teatrów) w zakresie zarządzania wartością dla klienta. Wartość dla klienta stanowi fundament budowania przewagi konkurencyjnej na rynku zdominowanym przez kulturę popularną. Podstawę empiryczną artykułu stanowią badania ankietowe przeprowadzone w 2014 roku wśród menadżerów zatrudnionych w tych instytucjach. Badane kina niszowe i teatry różnicują korzyści dostarczane klientom, projektują ofertę, która ma potencjał do kumulowania wartości oraz łączą tradycyjne i nowoczesne narzędzia komunikacji marketingowej. Jednocześnie zbyt rzadko włączają klienta we współtworzenie wartości. Nie wykorzystują także w pełni potencjału współpracy z organizacjami zewnętrznymi. Wyniki badań mogą stanowić inspirację dla badanych instytucji do doskonalenia umiejętności w zakresie zarządzania wartością dla klienta. Artykuł ma charakter badawczy.
The article aims to present the experience of the selected cultural institutions (Polish arthouse cinemas and theatres) in customer value management. The value for customer is the foundation for building a competitive advantage in the market dominated by popular culture. The empirical basis of article is a survey conducted in 2014 among managers employed in these institutions. The studied niche cinemas and theatres differentiate the benefits provided to customers, design a deal that has the potential to accumulate values and combine traditional and modern tools of marketing communication. At the same time, they too rarely include the customer in the co-creation of value. They also do not use the full potential of cooperation with external organisations. The findings may provide inspiration for the surveyed institutions to improve their skills in the managing of customer value. This is research article.
Цель рассуждений – представить опыт избранных культурных заведений (польских артхаусов и театров) в области управления ценностью для клиента. Ценность для клиента представляет собой фундамент построения конкурентного преимущества на рынке, где доминирует попкультура. Эмпирическую основу статьи составляют опросы, проведенные в 2014 г. среди работников этих заведений. Обследуемые нишовые кино и театры дифференцируют выгоды, которые от этого имеют клиенты, проектируют предложение, у которого есть потенциал накоплять ценности, а также они объединяют традиционные и современные инструменты маркетинговой коммуникации. Одновременно они слишком редко включают клиента в совместное создание ценностей. Они тоже не полностью используют потенциал сотрудничества с внешними орга- низациями. Результаты изучения могут представлять собой инспирацию для обследуемых заведений к совершенствованию умений в области управления ценностью для клиента. Статья имеет исследовательский характер.
Źródło:
Handel Wewnętrzny; 2016, 3 (362); 163-174
0438-5403
Pojawia się w:
Handel Wewnętrzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Гамлет на российской сцене XX века
Hamlet on the 20th-Century Russian Stage
Autorzy:
Шамина, Вера
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651002.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Шекспир
театр XX века
интерпретация
режиссура
аллюзии
постмодернизм
Shakespeare
20th-century theatre
interpretation
staging
allusions
postmodernism
Opis:
The essay addresses the history of staging Hamlet in the Soviet and post-Soviet Russia. It is based both on the reviews by influential critics of the past and on the personal impressions of the author herself at the turn of the 21st century. The analysis of the dynamics of staging Hamlet in Russia leads to the conclusion that Shakespeare’s tragedy has always functioned like a seismograph, registering every little change in the society and reflecting the general intellectual ambience and attitudes of the Russian intelligentsia.
Статья посвящена анализу истории постановок трагедии Шекспира Гамлет в советской и постсоветской России. Она основывается как на рецензиях авторитетных критиков прошлых лет, так и на личных впечатлениях автора конца XX – начала XXI века. Анализ динамики различных подходов к интерпретации шекспировского сюжета подводит к выводу о том, что это произведение, как сейсмограф регистрирует малейшие колебания в обществе и как нельзя лучше отражает умонастроения российской интеллигенции.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2016, 9
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza „Protokołów badania jeńców” w niewoli żołnierzy „ludowego” Wojska Polskiego podczas walk na ziemiach polskich pomiędzy sierpniem 1944 a kwietniem 1945 r.
Analysis of ‘Protocols covering tests on prisoners’ in captivity of the ‘People’s’ Polish Army during fights taking place on Polish lands between August 1944 and April 1945
Autorzy:
Jaroniec, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202467.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Muzeum Wojska w Białymstoku. Ośrodek Badań Historii Wojskowej
Tematy:
prisoners of war
Polish People’s Army
Wehrmacht
Eastern Front
Second World War
военнопленные
«народное» войско польское
Вермахт
Восточноевропейский театр военных действий
Вторая мировая война
Opis:
In Central Military Archive among the documents concerning the Second World War there are ‘Protocols covering tests on prisoners’ of soldiers from German divisions scattered across various units. The protocols refer to prisoners taken by ‘People’s’ Polish Army on ‘liberated’ Polish lands, namely the 1st and 2nd Recon¬naissance Divisions of the Allied Command and the Infantry Division (but only the 1st Army - Divisions 1, 2, 3, 4, 6.). Protocols were collected as the front was moving along in years 1944-1945. They constitute a valuable source for discovering mili¬tary situation, but also as regards the socio-political situation on the Eastern Front during the aforementioned period. In this article the author attempts at evaluating the contents of the ‘Protocols cov¬ering tests on prisoners’ – about 140 items. He analyzed the state of the saved docu¬mentation and the types of wards which prepared them as well as various titles of these documents. He concentrates on the description of ‘standard’ testimony content and discusses its consecutive points forming the whole. These included informa¬tion such as: the personal data of the prisoner, the place and method of capturing an individual, the present and then situation at the front (tasks, number and combatant status, commander level, chemical training) and moral and political situation in the final part. Finally, the author conducts an assessment of the documents.
В Центральном военном архиве среди документов времен Второй миро¬вой войны сохранились разбросанные по разным частям «Протоколы опроса пленных» из немецких отрядов, попавших в руки солдат «народного» Войска Польского на «освобожденных» польских территориях. Они встречаются в разведывательных отрядах 1-й и 2-й армии с позиции общего командования и командования пехотной дивизии (но только 1-й армии – 1-я, 2-я, 3-я, 4-я, 6-я дивизии). Они накапливались по мере продвижения фронта в 1944–1945 гг. Они являются важным источником исследования не только военного положе¬ния, но и общественно-политической ситуации на восточном фронте в данный период. В статье автор попытался дать оценку «Протоколам опроса пленных». Всего их примерно 140. Он проанализировал состояние сохранившихся доку¬ментов, вид формирований, которые их составляли, и разнообразие титула¬туры документов. Он сосредоточился на описании содержания «стандартных» показаний и описал все пункты. В документе были такие пункты, как пер¬сональные данные пленного, положение на фронте в настоящий момент и в прошлом (функции, численное и боевое состояние, командиры, химическая подготовка), а в заключительной части – моральное состояние и политические взгляды. В конце автор дает оценку документам.
Źródło:
Studia z Dziejów Wojskowości; 2017, 6; 365-386
2299-3916
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Wojskowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opowieści dzieci wojny – peregrynacje teatrów niezależnych współczesnej Ukrainy
The Tales of the Children of War – Ukrainian Independent Modern Theatre The author examines the theme of war in contemporary Ukrainian theatre.
Розповіді дітей війни – мандри незалежних театрів сучасної України
Autorzy:
Kacwin-Duman, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179050.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Maidan
contemporary Ukrainian drama
independent theatre
documentary theatre
Майдан
сучасна українська драма
незалежний театр
документальний театр
Opis:
Starting with a brief description of the representation of Ukrainian topics in plays directed by Poles, the author puts Polish theatre in contrast with the contemporary Ukrainian drama and stage projects presented by the youngest generation of Ukrainian artists. Focusing on plays by Vorozhbyt, Jurov, and Arie, as well as directorial projects-concepts of Brama, Displaced Theatre or the freak-cabaret Dakh Daughters, the author tries to show the diversity of narratives and perspectives of the textual and formal forms. According to Ukrainians, the war is not a narrative story, but it brings attention to some more complex problems of the Ukrainian society.
Праця присвячена проблемі наявності теми війни у сценічних реалізаціях сучасного українського театру. Авторка коротко описує включення українських подій у вистави польських режисерів і протиставляє їм сучасну українську драму та деякі проекти покоління молодих українських творців. На основі аналізу драм Ворожбит, Юрова, Ар’є та режисерських робіт Брами, Театру Переселенця і фрік-кабаре Dakh Daughters показано безліч нарративів та перспектив, наявних у структурі та формі тексту З точки зору українців, війна не несе ознак розповіді-оповідання, а привертає увагу до більш складних проблем українського суспільства.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2017, 3; 63-79
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
МУЗЫКАЛЬНО-ТЕАТРАЛЬНАЯ ЖИЗНЬ ПАРИЖА И РАННИЕ ОПЕРЫ Ф. ГАЛЕВИ (20-е годы ХІХ века)
MUSICAL AND THEATRICAL LIFE OF PARIS AND EARLY OPERAS OF F. HALÉVY (THE 20-IES OF THE 19TH CENTURY)
Autorzy:
Энская, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566570.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
французская опера
творчество Ф. Галеви
комическая опера
оперный театр
театральный репертуар
French opera
works of F. Halévy
comic opera
opera house
theatrical reper-toire
Opis:
The article gives a broad overview of the repertoire of opera theatres of Paris during the twenties of the 19th century, analyzes some of the processes of the opera genre renewal. The creative connections of F. Halévy with the representatives of the theatre world, who played at an early stage a decisive role in the creative destiny of the composer (J. Rossini, J. Pixerecourt, G. Saint-Georges, M. Schlesinger) are revealed. The information on the history and fate of the first operas of F. Halévy Two pavilions, Pygmalion, Herostrat, Craftsman is provided. The composition, the principles of musical characteristics of the characters, the peculiarities of the musical language of Two pavilions and Craftsman are analyzed. The connection of the early works of Halévy with the socio-political life of the country, the general thrust of the development of musical culture of France and new trends that have emerged in the twenties (the development of the genre of lyrical comedy about the lives of ordinary people, the opera about the representatives of different professions, an ap-peal to the provincial cultures) is established.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2016, 5; 75-90
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
МУЗЫКАЛЬНЫЙ ТЕАТР АЛЕКСАНДРА КОЗАРЕНКО
OLEXANDR KOZARENKO’S MUSICAL THEATER
Autorzy:
Коменда, Ольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566620.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
музыкальный театр
театральные концепции первого и второго планов
вербальная и визуальная линии художественного текста
интонационное родство и контраст
трансформация жанровой модели
musical theater
theatrical concepts of first and second plans
the verbal and visual lines of art text
the intonation affinity and contrast
transformation of genre model
Opis:
This paper proposes considerations regarding the content, genre and stylistic features of musical-theater works of famous modern Ukrainian composer Olexandr Kozarenko. Author made intonational and dramaturgical analysis of five music-theater works by O. Kozarenko: Don Juan of Kolomyia, Sinfonia Estravaganza, Piero Makes Loop the Loop Oresteia and Time of Repentance. Their results served as material for comparison and as arguments for general conclusions too. The author introduced the idea of two type of musical-theatre works by O. Kozarenko and named them theatrical concepts of first and second plans. The existence of visual line characterizes the theatrical concept of second plan, at that time as the interaction of visual line and verbal line – the theatrical concept of first plan. All composer’ works have similarities features – intonation symbols, allusions, features of themes. The study traced the intonation affinity and contrast between these works and the degree of transformation of genre model in each case. In general, author comes to the conclusion of huge role of musical theater for creative activity of O. Kozarenko and its impact on formation of his individuality.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2016, 5; 91-106
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Подлое звание театрального стихотворца»: А. П. Сумароков и Дж. Бонеки
“The despicable rank of a theatrical versifier”: Alexander Sumarokov and Giuseppe Bonechi
Autorzy:
Дёмин, Антон
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651290.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Александр Сумароков
Джузеппе Бонеки (Бонекки)
русский театр
опера
социальное положение писателя
Alexander Sumarokov
Giuseppe Bonechi (Bonecchi)
Russian theatre
opera
writer’s social position
Opis:
The paper examines the mention of Giuseppe Bonechi made by Alexander Sumarokov in his letter to count Shuvalov dated the 12th March 1761 in the context of the quarrel with count Sievers and of Sumarokov’s dismissal from theatre and from service. The expression “the despicable rank of a theatrical versifier” is interpreted in the light of Bonechi’s social position as a subordinate in the court’s Italian troupe, while Sumarokov aspires to a leading position in the Russian company. The artistic relationship of Sumarokov and Bonechi is examined from the point of view of the competition between the Italian and the Russian company at the court. Bonechi’s dismissal in 1752 was less painful than that of Sumarokov in 1761 because the Italian could easily find a place at any European court as a man of theatre, while Sumarokov, having created the unique Russian national theatre, was considerably more vulnerable due to his social position.
Рассмотрено упоминание Дж. Бонеки в письме А. П. Сумарокова от 12 марта 1761 г. к И. И. Шувалову в контексте ссоры с К. Е. Сиверсом и отставки Сумарокова от театра и от службы. Выражение «подлое звание театрального стихотворца» толкуется в свете социального положения Бонеки как подчиненного в придворной итальянской труппе, тогда как Сумароков претендует на руководящую должность в русской. Рассмотрены творческие связи Сумарокова и Бонеки в свете конкуренции русской и итальянской трупп при дворе. Отставка Бонеки в 1752 г. была для него менее болезненна, чем отставка для Сумарокова в 1761 г., поскольку он легко мог найти себе место как театральный деятель при любом европейском дворе, а Сумароков, создававший уникальный русский театр, был более уязвим в своем социальном положении.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2018, 11; 55-63
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZWYKŁA NIEZWYKŁOŚĆ, CZYLI JÓZEF KOTARBIŃSKI W LUBLINIE (KILKA SŁÓW O OGÓLNOPOLSKIEJ KONFERENCJI NAUKOWEJ „JÓZEF KOTARBIŃSKI. ŻYCIE I DZIEŁO”, LUBLIN, 11 WRZEŚNIA 2018 R.
Common extraordinariness – Józef Kotarbiński in Lublin (a few words on Po- lish nationwide academic conference: Józef Kotarbiński. The Life and Work, Lublin, 11 September 2018)
Обычная уникальность или Юзеф Котарбинский в Люблине (несколько слов о общенациональной научной конференции: «Юзеф Котарбинский – жизнь и творчество», Люблин, 11 сентября 2018 г.)
Autorzy:
Gabryś-Sławińska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462972.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Józef Kotarbiński
teatr
Lublin
Lubelszczyzna
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Lublin Region
Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin
Юзеф Котарбинский
театр
Люблин
люблинский регион
Люблинская Воеводская Публичная Библиотека им. Иеронима Лопацинского
Opis:
Tekst jest relacją z konferencji naukowej, która odbyła się jesienią 2018 r. w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie, z okazji wypadającej w tym roku dziewięćdziesiątej rocznicy śmierci Józefa Kotarbińskiego oraz przypadającej w przyszłym roku sto siedemdziesiątej rocznicy jego urodzin. Józef Kotarbiński (1849–1928) był jedną z największych osobowości polskiego teatru przełomu XIX i XX wieku. Urodzony 27 XI 1849 r. w Czemiernikach niedaleko Lubartowa, wywodzący się ze znanej na Lubelszczyźnie rodziny artysta, choć mieszkał i pracował poza krajem lat dziecinnych, z rodzinnymi stronami nie zerwał kontaktu: występował gościnnie w Lublinie, a także pisywał o lubelskich inicjatywach teatralnych.
The text is a report from an academic conference held in autumn 2018 at the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin on the occasion of the 90th anniversary of the death of Józef Kotarbiński, and the 170th anniversary of his birth, falling next year. Józef Kotarbiński (1849–1928) was one of the most-outstanding figures in the Polish theatre at the turn of the 19th century. Born on 27 November 1849 in Czemierniki, near Lubartów, an artist descended from a family well known in the Lublin Region, although he lived and worked outside the country of his childhood years, he never severed connections with the area where he grew up: he made guest performances in Lublin and also wrote about the initiatives related to the theatre in Lublin.
Текст представляет собой отчет о научной конференции, которая состоялась осенью 2018 года в Люблинской Воеводской Публичной Библиотеке им. Иеронима Лопацинского по случаю 90-летия со дня смерти Юзефа Котарбинского в этом году и 100-летия со дня его рождения в следующем году. Юзеф Котарбинский (1849–1928) был одним из величайших деятелей польского театра на рубеже XIX и XX веков. Рожденный 27 ноября 1849 года в Чемерниках под Любартувом, происходящий из знаменитого в люблинском регионе рода художник, хотя и жил, и работал за пределами того места, где провел свое детство, не порвал связей с малой родиной: нередко выступал в Люблине, а также писал о люблинских театральных инициативах.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2018, 61; 171-175
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irena Ładosiówna - aktorka Polskiego Teatru w Stanisławowie i dziennikarka "Kuriera Stanisławowskiego" (1933-1936)
Irena Ładosiówna - Actress of Polish Theatre in Stanisławów and Journalist of "Stanisławów Courier" (1933-1936)
Ірена Ладось – актриса Польського театру в Станіславові та журналістка “Станіславського кур’єра” (1933-1936)
Autorzy:
Ciwkacz, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048626.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ірена Ладось
театр
актриса
режисер
журналістка
Irena Ładosiówna
teatr
aktorka
reżyser
dziennikarka
theatre
actress
director
journalist
Opis:
Artykuł poświęcony jest działalności artystycznej Ireny Ładosiówny, aktorki i reżyserki, podczas jej pracy na scenie Polskiego Teatru im. Stanisława Moniuszki w Stanisławowie w latach 1933-1937, gdzie odnosiła duże sukcesy zarówno jako odtwórczyni różnorodnych ról scenicznych, jak też reżyser odpowiedzialny za koncepcję oraz przygotowanie całości spektaklu. Ponadto Ładosiówna prezentowana jest jako felietonistka „Kuriera Stanisławowskiego”. Podstawowym źródłem informacji pozostają artykuły prasowe dotyczące działalności stanisławowskiego teatru oraz felietony autorstwa Ładosiówny z lat 1933-1936.
Дана стаття присвячена спробі висвітлення художньої діяльності Ірени Ладось, акторки та режисера. Увага автора статті зосередженя на період 1933-1937, коли польська актриса працювала на сцені Польського театру ім. Станіслава Монюшка в Станіславові, в якому не тільки успішно виконувала різці сценічні ролі, а також виправдалась як режисер, відповідальний за концепцію та підготовку театральної вистави. Крім того стаття представляє Ірену Ладось як автора фейлетонів, що друкувались у тодішньому “Станіславському кур’єрі” („Kurier Stanisławowski”). Основним джерелом інформації авторка використовує статті, що торкаються діяльності Станіславівського театру, а також фейлетони І. Ладось з 1933-1936 рр.
The article is devoted to the theatrical career of Irena Ładosiówna, actress and director, during her stint on the stage of the Stanisław Moniuszko Polish Theatre inStanisławów in 1933-1937, where she was successful as a versatile actress playing a wide variety of roles, as well a director responsible for entire productions. Moreover, Miss Ładoś is presented here also as a columnist for The Stanisławów Courier. Her profile is based on press articles concerning the Stanisławów theatre in 1933-1937 and her own columns from the period.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2018, 5, 13; 109-125
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theater and theatricality in their relation To history and the arts in the novels
Teatr i teatralność wobec historii i sztuk wizualnych w powieściach Władimira Szarowa
ИЗОБРАЖЕНИЕ ТЕАТРА В ЕГО СВЯЗИ С ИСТОРИЕЙ И ИЗОБРАЗИТЕЛЬНЫМ ИСКУССТВОМ В РОМАНАХ ВЛАДИМИРА ШАРОВА
Autorzy:
Gabrielova, Amina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179733.pdf
Data publikacji:
2020-10-07
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Владимир Шаров
Современная русская литература
Исторический роман
Театр
Władimir Szarow
literatura postsowiecka
powieść historyczna
teatr
Vladimir Sharov
Post-Soviet literature
Historical novel
Theater
Opis:
Vladimir Sharov (1952–2018), a distinguished contemporary Russian writer, published nine quasi historical novels. Each of his novels suggests a different semi-fantastical version of Russian history that is locked into continuing cycles or - to use Sharov’s preferred word - “rehearsals” of violence. Theater and performance are a recurring theme in Sharov’s prose. In Before and During [До и во время], one of the main characters is Alexander Scriabin. In The Rehearsals [Репетиции] Patriarch Nikon orders a play – a mystery-play about Easter — in which the amateur peasant actors are assigned roles from the Bible and replay these roles for generations. In Should Not I Spare [Мне ли не пожалеть], the opening section shows characters participating in Chekhov’s plays, and the main part of the narration tells the story of staging an oratorio. In the last two novels, several of the protagonists are theater directors. This article argues that for Sharov, theater is an apt metaphor for history and a basic ontological principle, because theater is an experience that can be documented but is never reproduced in exactly the same form. The article examines how Sharov brings out the power of the playwright, director, and actor to implement multiple and different scripts and life stories. Life and art in his works imitate each other through a constant multiplication of versions or rehearsals - “rehearsals” in its expanded sense as reinterpretations, revisions, rewritings, and continuations.
Владимир Шаров (1952–2018), выдающийся современный русский писатель, опубликовал девять квази-исторических романов. В них предлагаются полуфантастические варианты российской истории, неизменно скатывающейся к повторяюшимся циклам, или, используя любимое выражение писателя, «репетициям»  насилия. Сквозными темами в прозе Шарова являются театральные постановки и исполнение ролей. В романе До и во время один из главных героев – композитор Скрябин. В романе Репетиции Патриарх Никон заказывает пьесу – мистерию о Воскресении, - в которой простые крестьяне получают роли из Нового Завета и из поколения в поколение репетируют эти роли. Во вступительной части романа Мне ли не пожалеть персонажи участвуют в пьесах Чехова, а основная часть посвящена постановке оратории. В этих двух последних романах несколько действующих лиц являются театральными режиссерами. В статье утверждается, что для писателя театр является не только подходящей метафорой для человеческой  истории, но также основным онтологическим принципом, потому что театральное представление можно описать и документировать, но никогда нельзя воспроизвести в точно такой же форме. В статье показано, как у Шарова персонажи-художники - драматурги, режиссеры и актеры, - обладают возможностью и властью разыгрывать различные варианты исторических событий. Жизнь и искусство в его сочинениях подражают друг другу в форме бесконечной цепи вариантов и репетиций – «повторений» в широком смысле, или пересмотров, переделок, продолжений и перевоплощений.
Władimir Szarow (1952-2018), wybitny współczesny pisarz rosyjski, opublikował dziewięć powieści quasi-historycznych. Są to na wpół fikcyjne wersje rosyjskiej historii, niezmiennie sprowadzające się do powtarzających się cykli, czy też – używając ulubionego określenia pisarza – "prób" przemocy. W prozie Szarowa przewijają się wątki teatralne i odgrywanie ról. W powieści Przed i w trakcie jednym z głównych bohaterów jest kompozytor Skriabin. W powieści Próby patriarcha Nikon zleca wystawienie sztuki, misterium o Zmartwychwstaniu, w której zwykli chłopi otrzymują role z Nowego Testamentu i z pokolenia na pokolenie je odgrywają. We wstępnej części powieści bohaterowie uczestniczą w sztukach Czechowa, natomiast główna część poświęcona jest akcji oratorium. W tych dwóch ostatnich powieściach kilkoro bohaterów to dyrektorzy teatrów. Artykuł przekonuje, że teatr jest dla pisarza nie tylko trafną metaforą ludzkiej historii, ale także podstawową zasadą ontologiczną, ponieważ przedstawienie teatralne można opisać i udokumentować, ale nigdy nie da się go odtworzyć w dokładnie takiej samej formie. Artykuł pokazuje, w jaki sposób w twórczości Szarowa artyści graficy, dramatopisarze, reżyserzy i aktorzy mają możliwość i moc odgrywania różnych wersji wydarzeń historycznych. Życie i sztuka w jego pracach naśladują się nawzajem w postaci niekończącego się łańcucha wariacji i prób – szeroko rozumianych "powtórzeń", czyli rewizji, remake'ów, kontynuacji i reinkarnacji.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 1; 60-88
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies