Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "символика" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Of Horses and Men. Symbolic Value of Horses in Icelandic Art
O koniach i ludziach. Symboliczne znaczenie konia w sztuce islandzkiej
О лошадях и людях. Символическое значение лошади в исландском искусстве
Autorzy:
Konopka, Emiliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009189.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
исландская лошадь
Icelander
скандинавская мифология
Исландия
символика
koń islandzki
mitologia nordycka
Islandia
symbolika
Opis:
Konie stanowią jeden z najpopularniejszych tematów w sztuce islandzkiej. Figura konia islandzkiego (Icelandera) może być intepretowana jako część tożsamości narodowej Islandczyków: od czasów osiedlenia Islandii, konie były obecne podczas budowania państwa oraz tworzenia narodu. Stąd poniższy tekst przedstawia symboliczne znaczenie konia w Islandii poprzez przyjrzenie się dwóm strefom: sacrum (wierzenia oraz mitologia nordycka) i profanum (praca, życie codzienne). Motyw konia rozpatrywany jest tutaj zarówno w tradycyjnych przedstawieniach (w sztuce i literaturze), jak również we współczesnej narracji sztuk wizualnych (malarstwa i filmu). Wywód oparty jest na (ko)relacji konia i człowieka w Islandii, ze szczególnym uwzględnieniem tego jak człowiek traktował i przedstawiał konia, oraz jak blisko żyły ze sobą te dwa gatunku na przestrzeni lat.
Изображение лошадей является одной из самых популярных тем в исландском искусстве. Образ исландской лошади можно интерпретировать как элемент национального самосознания исландцев: начиная с времен заселения Исландии лошади участвовали в строительстве государства и формировании общества. В статье автор иллюстрирует символическое значения лошади в Исландии, ссылаясь на две сферы: священную (верования и скандинавская мифология) и светскую (труд, повседневная жизнь). Мотив лошади рассматривается как в традиционных представлениях (искусство и литература), так и в современном повествовании изобразительного искусства (живопись и кино). Аргументация основана на (со)отношениях лошади и человека в Исландии, с особым учетом того, как человек относился к лошади и представлял ее себе, а также насколько близко эти два вида жили вместе на протяжении лет.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2020, 6; 389-410
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Роль ивы в поэзии С. А. Есенина
Role of sallow in the poetry of S. A. Jesienin
Autorzy:
Кур-Кононович, Иоланта
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665452.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
концепт ива
поэтический образ
символика растений
семантика
concept of sallow
poetic picture
plan symbolic
semantics
Opis:
In this article, the concept of sallow in the lyrics of Russian poet S. A. Jesienin on the background of artistic activity of his predecessors and present to him poets was analysed. The goal of this article is to define the role of sallow numerously represented in the Jesienin’s lyrics. Analysis was carried out on 13 examples and 29 symbols, characteristic for each poetic image of a separate plant. Symbols of sallow was elaborated in the following semantic fields: positive: senses, perception of the world (happiness, hope), human being (people – nuns, religious woman), things, places, orthodox holidays and negative: feelings (sadness, sorrow), fortuitous events (death) etc. The symbols of sallow reflect personal, internal experiences of the poet as well as the experiences connected with the changes in the political-social life in the country.
В статье проанализирован концепт ива в лирике русского поэта С.А. Есенина в сравнении с творчеством его предшественников и современных ему поэтов. Цель статьи – показать, какую роль играет ива в есенинской лирике. Было проанализировано 13 примеров и 29 символов, характерных для каждого поэтического образа растения в отдельности. Символы ивы отработаны в следующих семантических полях: положительные: чувства, восприятие мира (радость, надежда), человек, люди (монашки, богомолки), предметы, места, церковные праздники и отрицательные: чувства (грусть, несчастье), удары судьбы (смерть) и т.п. Символика ивы отражает личные внутренние переживания поэта, а также чувства, связанные с политическими и общественными изменениями в стране.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2017, 14; 99-111
1731-8025
2353-9623
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Семантика иконы в Беларуси периода I Речи Посполитой*
Semantics of icon in Belorussia in the Polish–Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Иванчина, Ольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171213.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
икона
семантика белорусской иконы
иконография I Речи Посполитой
символика в иконографии
реальность социальной жизни в белорусской иконограф
Opis:
The article gives a philosophical, semiotic and cultural analysis of the Belorussian icon of the period of the Polish–Lithuanian Commonwealth (second half of the XVI till the XVIII century). Belorussian icon is a synthetic way of presenting the subject, including into its semantic sphere ideas and values of various Christian confessions and social spheres. Sign, symbol and picture are structural components of the icon, creating an integral text, filled with diverse meanings.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 209-219
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kategoria rycerstwa i symbolika rycerza w swierchpowieści Eleny Guro Biedny rycerz (w ujęciu kontekstualnym)
Autorzy:
Mielniczuk, Jekatierina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630573.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Elena Guro
Poor Knight
the symbolism of the knight
initiation
Biedny rycerz
symbolika rycerska
inicjacja
Елена Гуро
Бедный рыцарь
рыцарская символика
инициация
Opis:
The material of the research in this message is the super-story of Elena Guro “Poor Knight” (1913), considered in the context of philosophical and aesthetic searches in Russia at the turn of the 19th and 20th centuries. The work is aimed at contextual analysis and hermeneutic interpretation of this work, and takes into account the specificity of perception by the author of the phenomenon of chivalry. The novelty (originality) of our research is that the interpretation of the above superstate in the context of the chivarlic tradition, the chivarlic myth of Parsifal and Lohengrin, which was undoubtedly present in the Russian cultural discourse at the turn of the 19th and 20th centuries, is offered for the first time. The proof of this will serve the works of V.S. Soloviev, M.O. Menshikov, D. Merezhskovski. In the analysis of the work, the important will be associative connections and references to the primary images-that is, Pushkin's knight (The poor knight lived in the world...), the Wagner swan knight, Lohengrin, and the knights of the round table (Grail symbolism, the symbolism of Christ’s sacrifice), etc. The subject of detailed research are the ways and forms of author's (personal) comprehension of the cultural chivarlic myth by Elena Guro. The analysis of the Poor Knight will be aimed at deciphering chivarlic and initiatory symbolism (riminism of the initiation ritual), which is inherently associated with the axiological category of chivalry.
Materiałem badawczym w niniejszym artykule/opracowaniu uczyniono „swierchpowieść” Eleny Guro Бедный рыцарь (1913), rozpatrywaną w kontekście poglądów filozoficznych i tendencji estetycznych w Rosji na przełomie XIX i XX wieku. Przedmiotem badań szczegółowych są sposoby i formy autorskiej interpretacji kulturowego mitu rycerskiego. Analiza utworu miała na celu deszyfrację symboliki rycerskiej i inicjacyjnej, która jest nieodłącznie związana z aksjologiczną kategorią rycerstwa. Artykuł przynosi pierwszą próbę interpretacji danego utworu w kontekście tradycji rycerskiej, a zwłaszcza mitu o Parsifalu i Lohengrinie, niewątpliwie obecnego w rosyjskim dyskursie kulturowym na przełomie XIX i XX wieku (W.S. Sołowjow, M.O. Mieńszikow, D. Mereżkowski). W procesie analizy dowiedziono, iż Guro, odwołując się do symboliki rycerskiej, twórczo wykorzystuje schemat inicjacji, w ramach którego bohaterka doświadcza aktu duchowego olśnienia i wtajemniczenia w istotę miłości agapicznej.
Материалом исследования в настоящей статье является сверхповесть Елены Гуро Бедный рыцарь (1913 г.), рассматриваемая в контексте философско-эстетических ис- каний в России рубежа XIX–XX веков. Работа направлена на контекстуальный анализ и герменевтическую интерпретацию данного произведения, и учитывает специфику восприятия самим автором феномена рыцарства. Новизна предпринятого нами ис- следования заключается в том, что впервые предлагается интепретация вышеуказан- ной сверхповести в контексте рыцарской традиции, рыцарского мифа о Парсифале и Лоэнгрине, который несомненно присутствовал в русском культурном дискурсе на рубеже XIX–XX веков. Доказательством этого послужат произведения В.С. Соло- вьева, М.О. Меньшикова, Д. Мережсковского. При анализе произведения важными окажутся также ассоциативные связи и отсылки к первообразам – т.е. пушкинскому рыцарю (Жил на свете рыцарь бедный...), вагнеровскому рыцарю-лебедю, Лоэнгри- ну, и рыцарям круглого стола (символика Грааля, символика жертвенности Христа) и др. Предметом подробных изысканий являются способы и формы авторского (личного) осмысления Еленой Гуро культурного рыцарского мифа. Анализ Бедного рыцаря будет направлен на расшифровку рыцарской и инициатической символики (реминисценции ритуала посвящения), что неотъемлемо связано с аксиологической категорией рыцарства.
Źródło:
Acta Humana; 2018, 9
2082-4459
Pojawia się w:
Acta Humana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Стихотворение А. Ладинского "Аргонавты": рецепция мифа и художественная символика
Autorzy:
Чевтаев, Аркадий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044668.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
А. П. Ладинский
«аргонавтический» миф
лирический нарратив
мифопоэтика
художественная символика
Antonin Ladinsky
myth of the Argonauts
narrative poetry
mythopoeia
literary symbols
Opis:
В статье рассматривается поэтика еще не исследованного стихотворения Антонина Ладинского Аргонавты (1926), представляющего собой авторскую интерпретацию античного мифа. Анализ данного поэтического текста показывает, что акцентированное в его структуре совмещение реалий античности и русской действительности превращает изображаемое «аргонавтическое» плавание в символическое восхождение к духовным вершинам универсума. Художественная символика, определяющая логику нарративного развертывания стихотворения, эксплицирует оппозицию «жизнь – смерть» в их ценностном единстве и продуцирует идеологему преображения бытия. Формулируется вывод, что «аргонавтический» миф в стихотворении сопряжен с онтологическими и историософскими исканиями поэта и утверждает необходимость не только достижения идеала («золотого руна»), но и осознания его ценностной сущности.
The article deals with the poetics of Antonin Ladinsky’s under-researched poem “Argonavty” (“The Argonauts”, 1926), which represents the author’s interpretation of the ancient myth. The analysis of this poetic text shows that the emphatic combination of elements of ancient reality and Russian reality turns the depicted “Argonautic voyage” into a symbolic ascent to the spiritual heights of the universe. The artistic symbolism, which determines the logic of the narrative development in the poem, explicates the opposition between life and death in their axiological unity and produces the ideologeme of the transfiguration of being. The conclusion is that the “Argonautic” myth in the poem is associated with the poet’s enquiry in the sphere of ontology and philosophy of history; it postulates the need to achieve not only the ideal (the “golden fleece”), but also the awareness of its axiological essence.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2020, 13; 29-41
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет»
The Lyric Poetry of “Father Sun”: “What power, what inapprehensible great effort to carry light...”
Liryka „ojca Słoneczka”, „jaka moc, jaki niezmiernie duży wysiłek nieść światło...”
Autorzy:
Kološuk, Nadežda Georgievna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951919.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
prison-camp lyric poetry
Yaroslav Lesiv (1945-1991)
Y. Lesiv’s poetic legacy
religious world outlook
existential loneliness
Christian symbolism
liryka więzienia i obozu
Jarosław Lesiw (1945-1991)
dziedzictwo poetyckie Jarosława Lesiwa
światopogląd religijny
egzystencjalna samotność
symbolika chrześcijańska
тюремно-лагерная лирика
Ярослав Лесив (1945-1991)
поэтическое наследие Ярославa Лесива
религиозное мировоззрение экзистенциальное одиночество
христианская символика
Opis:
The article deals with the poetic legacy of the Soviet dissident and longstanding prisoner and later Uniat priest Yaroslav Lesiv (1945 – 1991). It presents the outlook on life and the world of the believer and religious symbolism used in his lyric poetry. A considerable part of this lyric poetry was published posthumously. It is simple but refined in form and it sounds like a collection of prayers. Y. Lesiv’s lyric poetry reveals indisputable human and Christian values and Christian ethical postulates it expresses form an organic whole and cannot be doubted. Unfortunately, it’s impossible to analyze the formation of this world outlook now as all the published collections of Y. Lesiv’s lyric poetry differ both in composition and in manner of arrangement of texts, none of them is dated and none points to the sources from which the texts had been taken; in different editions there are substantial discrepancies. Obviously, it is necessary to do textual research based on archives. Y. Lesiv’s poetic work is multidimensional and requires repeated reading and critical interpretation. The aim of the article is an analysis of religious problems and of the connections between the figurative poetics and the author’s religious outlook. The methodological basis of the research is the raditional approach of literary history and methods of hermeneutic interpretation. The basic results of the research are the following observations and conclusions. Y. Lesiv’s poems create an impression of light, loving outlook up[on the world. Not knowing the author’s biography, one can hardly believe that the poems were written not only in imprisonment but in the hard conditions of living in the dark cell, of exhaustion and starvation after the tortures. Being physically imprisoned, the lyrical- hero acquires unlimited spiritual freedom. In Lesiv’s poetry are very few details of prison-camp reality or even mentions concerning the prison, although when they appear, they are very meaningful. But unexpected associations of the objects or circumstances of the reality with symbols and signs of God’s presence in the world appear. In the poems. The motifs of existential loneliness sometimes sound stoical, but on other occasions they are permeated with aching grief. Y. Lesiv’s modest poetic legacy deserves comparison with the legacy of great Christian poets and there is nothing in the Ukrainian literature with which we can Y. Lesiv’s work can be compared, except the lyrical prayer poetry of the baroque epoch. In the 20th century this tradition was not recalled and it was basically ignored. At present, however, it is very important.
Niniejszy artykuł opowiada o dziedzictwie poetyckim sowieckiego dysydenta i więźnia, a później unickiego księdza Jarosława Lesiwa (1945-1991). W artykule się wciela światopogląd człowieka wierzącego i są używane symbole religijne. Wiele z tych wierszy zostały opublikowane pośmiertnie. Proste, ale eleganckie w formie, one brzmią jak zbiór modlitw. W poezji Jarosława Lesiwa są niepodważalnymi wartości chrześcijańskie a ludzkie, aksjomaty moralne Chrześcijan są organiczne a niezaprzeczalne. Niestety, nie możemy zanalizować powstanie takiego świata, ponieważ wszystkie opublikowane zbiory poezji Jarosława Lesiwa różnią się zarówno pod względem składu i kolejności rozmieszczenia tekstów, żaden ze zbiorów poezji nie zawiera dat i nie wyjaśnia źródło, z którego zostały one wydrukowane; w różnych publikacjach istnieją znaczne różnice tekstów. Oczywiście, ma jeszcze być zrobione zbadanie tekstu, w oparciu o archiwum. Poezja Jarosłava Lesiwa wielowymiarowa i wymaga wielokrotnego czytania i interpretacji krytycznej. Celem pracy jest analiza problemów, komunikacji figuratywnej poetyki a światopoglądu religijnego autora. Podstawą metodologiczną badań: tradycyjne historyczno-literackie podejście i metody interpretacji hermeneutycznej. Głównymi wynikami badania są następujące spostrzeżenia i wnioski. Wiersze Jarosława Lesiwa sprawiają wrażenie zaskakująco lekkiego miłosnego poglądu na świat. Nie znając biografię autora, trudno jest uwierzyć, że one mogły być tworzone nie tylko w więzieniu, ale w warunkach pobytu w karcerach, w czasie wyniszczającego głodu, po torturach. Jest oczywistym to, że, będąc ograniczony niewolą ciała, bohater liryczny Jarosława Lesiwa w wierszach otrzymuje nieskończona wolność duchową. W poezji Jarosława Lesiwa, pisanej w więzieniu, nie jest dużo opisywań realiów o więzieniu czyli obozie, a nawet wzmianek o więzieniu, chociaż są one dość wymowne. Ale jednak, tworzą się porównania nieprzewidziane, obiektów lub okoliczności, widocznej rzeczywistości z symbolami, znakami obecności Boga w świecie. Motywy samotności egzystencjalnej to brzmią tragicznie, to z przeciągającym żalem. Niewielkie poetyckie dziedzictwo Jarosława Lesiwa zasługuje na porównanie ze spuścizną wielkich poetów chrześcijańskich; a w literaturze ukraińskiej to dziedzictwo po prostu nie ma nic do porównania – chyba poza liryką modlitwy, poetów baroku. W XX wieku, tradycja ta nie została odświeżona i długo była ignorowana. Teraz jednak, ona brzmi tak, jak nigdy ważne.
Лирика «отца Солнышка»: «Какая мощь, как непостижимо велико усилие нести свет». В статье идёт речь о поэтическом наследии советского диссидента и долголетнего заключённого, а позднее униатского священника Ярослава Лесива (1945-1991). В лирике воплощено мировоззрение верующего челове-ка и использована религиозная символика. Значительная часть наследия опубликована посмертно. Простая, но изысканная по форме, лирика звучит как собрание молитв. В поэзии Я. Лесива предстают несокрушимые общече- ловеческие и христианские ценности, органические и несомненные мораль-ные аксиомы христианина. К сожалению, на данном этапе изучения невоз-можно анализировать становление такого мировоззрения, поскольку все опубликованные собрания стихов Я. Лесива разнятся как по составу, так и порядком размещения текстов, ни одно не содержит их датировки и не объ-ясняет, из какого источника они опубликованы, в разных изданиях имеются существенные отличия текстов. Очевидно, должно быть сделано текстологи- ческое исследование, опираясь на архивы. Поэтическое творчество Я. Лесива многомерно и требует неоднократного прочтения и критической интерпре-тации. Целью исследования является анализ религиозной проблематики и связи образной поэтики с мировоззрением автора. Методологическая осно-ва исследования: традиционный историко-литературный поход и методы герменевтического истолкования. Основными результатами исследования являются следующие наблюдения и выводы. Стихи Я. Лесива производят впечатление удивительного светлого, любовного взгляда на мир. Не зная биографии автора, трудно поверить, что они могли быть созданы не просто в заключении, а в условиях содержания в карцере, во время истощающих голодовок, после истязаний. Будучи ограни-ченным физической несвободой, лирический герой в стихах приобретает бескрайнюю духовную свободу. В невольничьей поэзии Я. Лесива мало тюремно-лагерных реалий и даже упоминаний о тюрьме, хотя они и красно-речивы. Зато возникают неожиданные ассоциации предметов и условий видимой реальности с символами, знаками Божьего присутствия в мире. Мотивы экзистенциального одиночества звучат то стоически, то со щемящей горечью. Небольшое поэтическое наследие Я. Лесива заслуживает сравнения с наследием великих христианских поэтов, в украинской же литературе его просто не с чем сравнивать, разве что с молитвенной лирикой поэтов барок-ковой эпохи. В ХХ веке эта традиция долго не была актуализирована и за- малчивалась. Но сегодня звучит как никогда актуально.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 63-82
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies