Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "самодеятельность" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Развитие музыкально-драматического искусства Киргизии в предвоенные годы
Autorzy:
Gorina, Iria Vladimirovna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568640.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Kyrgyz arts
socialist art
cultural and educational activities
amateur theatres
stage art
first teams of theatres
Киргизское искусство социалистическое искусство
культурно-просветительная
работа
любительские театры
художественная
самодеятельность
сценическое искусство
Opis:
The article is seeing as being build the cultprosvetrabota for the prewar years in Kyrgyzstan. It was the great time for many urban and rural clubs, which attached to the creativity of the population have become a solid foundation for future theater staffs. At the end of the 1930s, Philharmonic and 16 theaters were already actively functioning in the Soviet Kyrgyzstan. They worked in different fields: cities and regional level, state and collective farms. They staged their productions in three languages: Kyrgyz, Russian and Uzbek. The regular holding of parades and creative competitions boosted artistic level of performances, mastery of artists expanding the repertoire theaters. The most important step in the preparation of national professionals was opening of musical, artistic, musical and choreographic schools, choreographic studio in the capital of republic. For the prewar years markedly increased choreographic art of Kyrgyz groups. The clear evidence was the Kirgiz musical performance of classical choreography “Cholppelia”, “Rivals” and the first national balet “Anar” in the Kyrgyz Ballet Theatre. The Kyrgyz ballet “Evening of Ballet” included some of the compositions of the Kyrgyz and the other nations dances, few classic passages of Russian and foreign authors. Russian choreographers Holfin N. Kozlov, composers V. Vlasov and Fere, painters J. Shtoffer producers Vasiliev, K. Dzhantoshev and many more actively worked on Kyrgyz scene. The skills of Kyrgyz ballet and opera artists A. Umetbaeva, A. Moldobaeva, K. Niyazalieva, M. Ryskulov, and A. Mamakeeva continuously improved.
В статье рассматривается, как разворачивается в предвоенные период в Киргизии культпросветработа – многочисленные городские, сельские клубы, кружки художественной самодеятельности приобщали население к творчеству, которая стала прочной основой для будущих театральных коллективов. В конце 1930-х годов в республике уже активно функционировали филармония и 16 театров разного профиля (республиканских, окружных, колхозно-совхозных), осуществляющих свою творческую деятельность на трех языках: киргизском, русском и узбекском. Регулярное проведение смотров и творческих олимпиад способствовало росту художественного уровня спектаклей, мастерства артистов, расширению репертуара театров. Важным шагом в подготовке национальных профессиональных кадров явилось открытие в столице республики музыкального, художественного, музыкально-хореографического училищ, хореографической студии. В предвоенные годы заметно выросло хореографическое искусство Киргизии, о чем свидетельствовали постановки в Киргизском музыкальном театре балетов классической хореографии «Коппелия», «Соперницы» и первого национального балета «Анар». Наиболее ярко творческий уровень молодого киргизского балета продемонстрировал «Вечер балета», включивший в программу несколько композиций киргизского танца, танцы других народов, отрывки из классических произведений русских и зарубежных авторов. Активно работали на киргизской сцене балетмейстеры Н. Холфин и В. Козлов, композиторы В. Власов и В. Фере, художник Я. Штоффер, режиссеры В. Васильев, К. Джантошев и мн. др.; совершенствовалось мастерство балетных и оперных артистов А. Уметбаева, А. Молдобаевой, К. Ниязалиева, М. Рыскулова, А. Мамакеева и др. Ключевыеслова : Киргизское искусство, социалистическое искусство, культурнопросветительная работа, любительские театры, художественная самодеятельность, сценическое искусство.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2015, 2(9); 131-147
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczna i wychowawcza rola teatru ludowego w Drugiej Rzeczypospolitej
Autorzy:
Podgajna, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053575.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
People’s theater
amateur artistic movement
peasant movement
interwar period
teatr ludowy
amatorski ruch artystyczny
ruch ludowy
dwudziestolecie międzywojenne
народный театр
художественная самодеятельность
народное движение
межвоенный период
Opis:
Teatr ludowy był zjawiskiem niezwykłym w życiu kulturalnym okresu Drugiej Rzeczypospolitej o ogromnym zasięgu oddziaływania, zróżnicowanej geografii i przynależności organizacyjnej. Był przejawem potrzeb duchowych mieszkańców polskiej wsi, a także istotnym instrumentem odziaływania na warstwę chłopską. Stał się motorem przyspieszającym kształtowanie świadomości politycznej i narodowej chłopów, ważną szkołą wychowania patriotycznego i obywatelskiego. Głównym celem funkcjonowania teatrów ludowych była aktywizacja społeczności wiejskiej w ich własnym środowisku. Z reguły nawoływano do działalności społecznej, ale także politycznej, zrzeszania się w organizacjach ludowych, spółdzielniach, organizacjach kobiecych, a także namawiano do korzystania z praw obywatelskich. W granych przedstawieniach budowano zróżnicowaną narrację i oprawę: od poradnictwa, przez pochwałę usamodzielnienia, rozbudzania godności chłopskiej, po patriotyczną postawę obywatelską. Teatr ludowy przyczyniał się do rozwoju życia gospodarczego, wpływał pozytywnie na postawę moralną młodego pokolenia, pobudzał troskę o estetyczny wygląd zabudowań i całej wsi, wyrażał także troskę o poprawę sytuacji higienicznej i zdrowotnej ludności wiejskiej. Szczególną rangę w tym zakresie przypisywano wychowaniu uwzględniającemu kulturę sanitarną i popularyzowanie wiedzy o zdrowiu przez teatr. Wyrażano pogląd, że zachowania antyhigieniczne wynikają z braku wiedzy i odpowiednich nawyków, dlatego chętnie poruszano te sprawy w przedstawieniach. Prowadzono zatem za pomocą teatrów ludowych wielokierunkową działalność społeczno-oświatową, wychowawczą w zakresie upowszechniania kultury na wsi, edukacji z zakresu zagadnień gospodarczych, społecznych i politycznych. 
The folk theater was an extraordinary phenomenon in the cultural life of the Second Polish Republic, with a huge range of influence, diversified geography and organizational affiliation. It was a manifestation of the spiritual needs of the inhabitants of the Polish countryside as well as an important instrument of influencing the peasants. It became a factor accelerating the formation of political and national consciousness of peasants, an important school of patriotic and civic education. An important goal of folk theaters was to activate the rural community in their own environment. As a rule, calls were made for social but also political activity, association in popular organizations, cooperatives, women's organizations, and encouraged to exercise civil rights. The presented performances built a varied narrative and setting: from counseling, through praise of independence, awakening peasant dignity, to patriotic civic attitude. The folk theater contributed to the development of economic life, positively influenced the moral attitude of the young generation, stimulated concern for the aesthetic appearance of buildings and the entire village, and expressed concern for the improvement of the hygienic and health situation of the rural population. Upbringing which took into account sanitary culture and popularizing knowledge about health through theater was of particular importance in this respect. The opinion was expressed that anti-hygiene behavior resulted from the lack of knowledge and appropriate habits, therefore these matters were eagerly mentioned in the performances. Therefore, with the help of folk theaters, multidirectional social and educational activities were carried out in the field of popularizing culture in the countryside, as well as education in the field of economic, social and political issues.
Народный театр был необычным явлением в культурной жизни Второй Республики Польши, с огромным диапазоном влияния, разнообразной географией и организационной принадлежностью. Это было проявлением духовных потребностей жителей польской деревни, а также важным инструментом воздействия на класс крестьян. Он стал двигателем, ускоряющим формирование политического и национального самосознания крестьян, важной школой патриотического и гражданского воспитания. Основная цель народных театров - активизировать сельскую общину в их собственной среде. Как правило, звучали призывы к общественной активности, но также и к политической активности, объединению в общественные организации, кооперативы и женские организации, а также к поощрению осуществления гражданских прав. Представленные спектакли выстроили разнообразный рассказ и сеттинг: от консультирования, восхваления независимости, пробуждения крестьянского достоинства до патриотической гражданской позиции. Народный театр внес свой вклад в развитие хозяйственной жизни, положительно повлиял на нравственный настрой молодого поколения, стимулировал заботу об эстетическом виде зданий и всего села, выразил заботу об улучшении гигиенического и санитарного состояния сельского населения. Особое значение в этом отношении имело воспитание, учитывающее санитарную культуру и популяризацию знаний о здоровье через театр. Бытовало мнение, что антигигиеническое поведение является результатом недостатка знаний и соответствующих привычек, поэтому эти вопросы активно поднимались в выступлениях. Поэтому с помощью народных театров проводились разнонаправленные общественно-просветительские мероприятия в области пропаганды культуры в сельской местности и образования в области экономических, социальных и политических вопросов.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 125-138
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Профессиональное выгорание у менеджеров
Wypalenie zawodowe u menedżerów
Professional Burnout among Managers
Autorzy:
Ткач, Тамара
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913259.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
профессиональный стресс
профессиональное выгорание
психическая саморегуляция
самоменеджмент
самопознание
самоопределение
самоорганизация
самореа-лизация
самодеятельность
самоконтроль
самооценивание
самомотивирование
саморазвитие
stres zawodowy
wypalenie zawodowe
samoregulacja psychiczna
samozarządzanie
samopoznanie
samostanowienie
samoorganizacja
samorealizacja
samodzielność
samokontrola
samoocena
samomotywacja
samorozwój
occupational stress
professional burnout
mental self-control
self-management
self-knowledge
self-determination
self-organization
self-realization
independence
self-control
self-concept
self-motivation
self-development
Opis:
Особенностью профессиональной деятельности человека в ХХІ веке стало то, что чело-век терпит не сколько от физических нагрузок, а, в большей мере, от психоэмоциональных. Особенно это касается людей, которые работают в системе «человек-человек», одним из представителей которых есть менеджер. Часто менеджер принимает не совсем рациональные решения. В процессе своей профессиональной деятельности менеджеру приходится делать конкретные выводы, сопоставлять. Но ожидания от принятых решений не всегда оправдыва-ются. Чрезмерные амбиции, ожидание поощрения труда, желание быстрого продвижения по карьерной лестнице возбуждают психоэмоциональную сферу человека. В результате, человек может преодолеть опасную черту, за которой наступает недостаток мотивации, удовольствия в работе, радости от достижений, одним словом, стресс, связанный с профессиональной деятельностью. Синдром, который развивается на фоне хронического стресса, ведет к истощению эмоционально-энергичных и личностных ресурсов работающего человека, провоцирует про-фессиональное выгорание. Профессиональное выгорание возникает в результате внутреннего накопления отрицательных эмоций без «разрядки» или «освобождения» от них.
The article presents the results of the study on stress which has definitely expanded scientific research on the psychological aspect that began a stage of understanding of stress as a psychological category. This is especially true for people working in the system "man-man", among which are the Manager. Often the Manager will take reasonable decisions. In the course of their profes-sional activities the Manager has to make specific findings, to compare. But the expectations from the decisions made are not always met. Burnout usually occurs in modern organizations, although often not considered as a problem of organization. Specific determinants of occupational stress have been described. The aim of this work was to analyze how self-monitoring, strategies to combat professional burnout, job stress and the sociodemographic factors differentiate the level of psychophysical well-being of the officers of the professional activity and what is a predictor of psychophysical well-being in a professional band.
W artykule przedstawiono wyniki badań nad stresem. Rozważania naukowe rozszerzono o aspekt psychologiczny, co ma zainicjować rozumienie stresu jako kategorii psychologicznej. Zagadnienie to dotyczy w szczególności osób, które pracują w ramach systemu określanego jako „człowiek-człowiek”. Jednym z przedstawicieli tej grupy osób jest menedżer. Kierownik często podejmuje nie do końca racjonalne decyzje. W trakcie swojej pracy zawodowej menedżer zmuszony jest podejmować konkretne decyzje, wyciągać wnioski i przewidywać. Oczekiwania względem podjętych decyzji nie zawsze są jednak uzasadnione. Wypalenie zawodowe występuje powszechnie we współczesnych organizacjach, choć najczęściej nie jest rozpatrywane w miejscu pracy jako problem organizacyjny. W artykule opisano specyficzne uwarunkowania stresu zawo-dowego. Celem pracy było przeanalizowanie, w jaki sposób samokontrola, strategie radzenia sobie z wypaleniem zawodowym, stresem zawodowym i czynniki socjodemograficzne różnicują poziom samopoczucia psychofizycznego u realizujących działalność zawodową oraz co jest predyktorem samopoczucia psychofizycznego w tej grupie zawodowej.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2016, 47; 260-272
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies