Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "межвоенный период" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Создание и развитие проправительственных молодежных организаций на территории северо-восточных воеводств межвоенного польского государства
    The Creation and Development of Pro-government Youth Organizations in the North-East Voivodeships of the Interwar Polish State
    Tworzenie i rozwój prorządowych organizacji młodzieżowych na terenie województw północno-wschodnich międzywojennego państwa polskiego
    Autorzy:
    Кривуть, Виталий
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1817395.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    межвоенный период
    режим «санации»
    молодежные
    организации
    молодежная политика
    interwar period
    «sanitation» regime
    youth organizations
    youth policy
    organizacje młodzieżowe
    Opis:
    Статья посвящена развитию проправительственногомолодежного движения на территории северо-восточных воеводствПольши в 1921-1939 гг. Раскрывается роль польских властей игосударственной системы образования в создании и поддержкемолодежных союзов и объединений провластной ориентации.Анализируется численный и национальный состав ведущих «санационных»организаций – Стрелецкого союза, Союза сельской молодежи, Организациитрудящейся молодежи и ряда других объединений, действовавших всеверо-восточных воеводствах межвоенной Польши.
    Artykuł poświęcony jest rozwojowi prorządowego ruchu młodzieżowego na terenie północno-wschodnich województw Polski w latach 1921-1939.Ukazano w nim rolę władz polskich i publicznego systemu kształcenia w tworzeniu oraz wsparciu młodzieżowych stowarzyszeń i związków ukierunkowanych na wspieranie władzy. Przeanalizowano liczebność i narodowy składwiodących organizacji sanacyjnych – Związku Strzeleckiego, Związku Młodzieży Wiejskiej, Organizacji Młodzieży Pracującej i szeregu innych działającychw północno-wschodnich województwach międzywojennej Polski.Słowa kluczowe: okres międzywojenny, reżim sanacyjny, organi
    The article is devoted to the development of the pro-governmentyouth movement on the territory of the north-east voivodeships of Poland in1921-1939. The role of the Polish authorities and the state education systemin the creation and support of youth unions and associations of progovernment orientation is presented. The article analyzes the numerical andnational composition of the leading "sanitation" organizations – the Strelets' Union, the Union of Rural Youth, the Organization of Working Youth and a number of other associations operating in the north-east voivodeships of interwar Poland.
    Źródło:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2021, 18, 18; 133-152
    1730-0274
    Pojawia się w:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosunki polsko-żydowskie we Lwowie w latach 1918 – 1919 (wybrane zagadnienia)
    Polish-Jewish relations in Lviv 1918 – 1919 (selected issues)
    Польско-еврейские отношения во Львове 1918 – 1919 гг. (некоторые вопросы)
    Autorzy:
    Imiłowska-Duma, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179049.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    interwar period
    Eastern Galicia
    Jewish-Polish relations
    pogrom
    autonomy
    межвоенный период
    восточная Галиция
    польско-еврейские отношения
    погром
    автономия
    Opis:
    Polish-Jewish relations in Lviv 1918 – 1919 (selected issues). During World War I Lviv became a field of struggle between Poles and Ukrainians for the possession of the city. During the conflict Jews declared to be neutral. Nevertheless, when the Polish army took over the city, anti-Jewish riots started. Jews were, mainly falsely, believed to support Ukrainians. The pogrom lasted for two days (Nov 22 – 23 1918) and had a strong negative effect on the Polish-Jewish relations. Another important issue was the question of equality for Jews. Most of the Jewish political parties in Lviv understood and supported the demand. Poles, for various reasons, could not agree to grant Jews with a national-cultural autonomy. For the public opinion in Poland, the Jewish struggle for equality was only another example of their hostility towards the Polish state.
    Во время первой мировой войны Львов стал полем борьбы между поляками и украинцами за обладание городом. Во время конфликта евреи объявили нейтралитет. Тем не менее, после занятия Львова поляками, в городе начались антисемитские беспорядки. Евреев (в основном ложно) обвиняли в сотрудничестве с украинцами. Погром длился 2 дня (22 – 23 октября) и очень сильно повлиял на полско-еврейские отношения. Другим важным вопросом являлся вопрос равноправия евреев и персональной автономии. Еврейские политические партии понимали и поддерживали стремления евреев к автономии. Поляки, по нескольким причинам, не могли согласится на еврейские требования. Борьбу евреев за права общественное мнение принимало как подтверждение их враждебного настроения к Польще.
    Źródło:
    Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2017, 3; 117-134
    2543-9227
    Pojawia się w:
    Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Латыши в Полоцком округе БССР
    Latvians in the Polaсk Region of the BSSR
    Łotysze w Okręgu Połockim BSRR
    Autorzy:
    Королёв, Максим
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1817398.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
    Tematy:
    латыши
    БССР
    Полоцкий округ
    межвоенный период
    национальная политика
    латбюро
    репрессии
    Latvians
    BSSR
    Polack region
    interwar period
    national policy
    Latbureau
    repression
    polityka narodowościowa
    Opis:
    Статья посвящена анализу положения латышского населенияПолоцкого округа БССР в 1924–1930 и 1935–1938 гг. Автор рассматривает основные латышские колонии на территории округа, показываетизменения в жизни латышских крестьян в связи с преобразованиямив экономической и культурной сферах. Особое внимание уделенодеятельности Латышского бюро при Полоцком окружкоме КП(б)Б, котороепроводило в жизнь национальную политику большевиков и собралобольшой пласт сведений о жизни латышей в 1920-е гг. В завершениипроанализированы социальные трансформации 1930-х гг., изменившиеструктуру латышского населен
    Artykuł poświęcony jest analizie sytuacji społeczności łotewskiejw okręgu połockim BSRR w latach 1924–1930 i 1935–1938. Autor analizujegłówne skupiska łotewskie, ukazuje zmiany w życiu łotewskich chłopóww związku z przemianami gospodarczymi i kulturowymi. Szczególną uwagęzwraca się na działalność Biura Łotewskiego przy Komitecie OkręgowymKP(b)B w Połocku, które realizowało politykę narodowościową bolszewikówi gromadziło wiele informacji o życiu Łotyszy w latach dwudziestych XX wieku.W podsumowaniu autor analizuje przemiany społeczne lat 30., które zmieniłystrukturę ludności łotewskiej, a także tragiczne losy Łotyszy w okresie wielkiego terroru.
    The article is devoted to the analysis of the situation of Latvianpopulation in Polack region of the BSSR in 1924–1930 and 1935–1938. Theauthor considers the main Latvian colonies on the territory of the region andshows the changes in the life of Latvian peasants in connection with thetransformations in the economic and cultural spheres. Particular attentionwere paid to the activities of the Latvian Bureau under the Polack regionCommittee of the CP(b)B, which implemented the national policy of the Bolsheviks and collected a large layer of information about the life of Latvians inthe 1920s. Finally, the author analyzes the social transformations of the 1930swhich changed the structure of the Latvian population as well as the tragicfate of Latvians during the years of the Great Terror
    Źródło:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2021, 18, 18; 109-132
    1730-0274
    Pojawia się w:
    DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka władz polskich wobec żydowskiego szkolnictwa zawodowego we Lwowie 1919–1939
    Autorzy:
    Romantsov, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687104.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Jewish minority, vocational education, interwar period, Polish state policy
    mniejszość żydowska, szkolnictwo zawodowe, okres międzywojenny, polityka państwa polskiego
    еврейское меньшинство, профессиональное образование, межвоенный период, политика польского государства
    Opis:
    The policy of the Polish state in the interwar period towards vocational education occupied one of the most important places in education policy. Economic development required skilled workers in various branches of the farm. Jewish students in Lviv were educated in private vocational schools or in public evening vocational schools, which operated at the public schools. Polish authorities supported the development of private vocational schools in Lviv, which spread the professional knowledge among the Jewish youth. The Jewish community of Lviv founded such schools because Jewish youth was not admitted to state vocational schools. The Lviv municipality supported the activities of these facilities by splitting the subsidy from the city budget.
    Polityka państwa polskiego w okresie międzywojennym wobec szkolnictwa zawodowego zajmowała jedno z ważnych miejsc w polityce oświatowej. Rozwój ekonomiczny wymagał wykwalifikowanych pracowników w różnych gałęziach gospodarstwa. Młodzież żydowska we Lwowie pobierała naukę w prywatnych szkołach zawodowych albo w publicznych wieczorowych szkołach dokształcenia zawodowego, które funkcjonowały przy szkołach powszechnych. Polskie władze popierały rozwój prywatnych szkół zawodowych we Lwowie, które szerzyły wiedzę zawodową wśród młodzieży żydowskiej. Społeczność żydowska Lwowa zakładała takie szkoły z powodu nieprzyjmowania młodzieży żydowskiej do państwowych szkół zawodowych. Magistrat Lwowa wspierał działalność tych placówek, przedzielając dotację z budżetu miasta.
    Политика польского государства в межвоенный период по отношению к профессиональному образованию занимала одно из важных мест в образовательной политике. Экономическое развитие требовало квалифицированных работников в разных отраслях хозяйственной жизни. Еврейская молодежь во Львове получала образование в частных профессиональных учебных заведениях или в общественных вечерних учебных заведениях профессиональной переподготовки, которые действовали при общеобразовательных школах. Польские власти поддерживали развитие частных профессиональных учебных заведений во Львове, которые распространяли профессиональные знания среди еврейской молодежи. Еврейская община Львова основывала такие школы в связи с тем, что еврейскую молодежь не принимали в государственные профессиональные учебные заведения. Мэрия Львова поддерживала деятельность этих заведений, выделяя субсидии из городского бюджета.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2017, 3, 1
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczna i wychowawcza rola teatru ludowego w Drugiej Rzeczypospolitej
    Autorzy:
    Podgajna, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2053575.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    People’s theater
    amateur artistic movement
    peasant movement
    interwar period
    teatr ludowy
    amatorski ruch artystyczny
    ruch ludowy
    dwudziestolecie międzywojenne
    народный театр
    художественная самодеятельность
    народное движение
    межвоенный период
    Opis:
    Teatr ludowy był zjawiskiem niezwykłym w życiu kulturalnym okresu Drugiej Rzeczypospolitej o ogromnym zasięgu oddziaływania, zróżnicowanej geografii i przynależności organizacyjnej. Był przejawem potrzeb duchowych mieszkańców polskiej wsi, a także istotnym instrumentem odziaływania na warstwę chłopską. Stał się motorem przyspieszającym kształtowanie świadomości politycznej i narodowej chłopów, ważną szkołą wychowania patriotycznego i obywatelskiego. Głównym celem funkcjonowania teatrów ludowych była aktywizacja społeczności wiejskiej w ich własnym środowisku. Z reguły nawoływano do działalności społecznej, ale także politycznej, zrzeszania się w organizacjach ludowych, spółdzielniach, organizacjach kobiecych, a także namawiano do korzystania z praw obywatelskich. W granych przedstawieniach budowano zróżnicowaną narrację i oprawę: od poradnictwa, przez pochwałę usamodzielnienia, rozbudzania godności chłopskiej, po patriotyczną postawę obywatelską. Teatr ludowy przyczyniał się do rozwoju życia gospodarczego, wpływał pozytywnie na postawę moralną młodego pokolenia, pobudzał troskę o estetyczny wygląd zabudowań i całej wsi, wyrażał także troskę o poprawę sytuacji higienicznej i zdrowotnej ludności wiejskiej. Szczególną rangę w tym zakresie przypisywano wychowaniu uwzględniającemu kulturę sanitarną i popularyzowanie wiedzy o zdrowiu przez teatr. Wyrażano pogląd, że zachowania antyhigieniczne wynikają z braku wiedzy i odpowiednich nawyków, dlatego chętnie poruszano te sprawy w przedstawieniach. Prowadzono zatem za pomocą teatrów ludowych wielokierunkową działalność społeczno-oświatową, wychowawczą w zakresie upowszechniania kultury na wsi, edukacji z zakresu zagadnień gospodarczych, społecznych i politycznych. 
    The folk theater was an extraordinary phenomenon in the cultural life of the Second Polish Republic, with a huge range of influence, diversified geography and organizational affiliation. It was a manifestation of the spiritual needs of the inhabitants of the Polish countryside as well as an important instrument of influencing the peasants. It became a factor accelerating the formation of political and national consciousness of peasants, an important school of patriotic and civic education. An important goal of folk theaters was to activate the rural community in their own environment. As a rule, calls were made for social but also political activity, association in popular organizations, cooperatives, women's organizations, and encouraged to exercise civil rights. The presented performances built a varied narrative and setting: from counseling, through praise of independence, awakening peasant dignity, to patriotic civic attitude. The folk theater contributed to the development of economic life, positively influenced the moral attitude of the young generation, stimulated concern for the aesthetic appearance of buildings and the entire village, and expressed concern for the improvement of the hygienic and health situation of the rural population. Upbringing which took into account sanitary culture and popularizing knowledge about health through theater was of particular importance in this respect. The opinion was expressed that anti-hygiene behavior resulted from the lack of knowledge and appropriate habits, therefore these matters were eagerly mentioned in the performances. Therefore, with the help of folk theaters, multidirectional social and educational activities were carried out in the field of popularizing culture in the countryside, as well as education in the field of economic, social and political issues.
    Народный театр был необычным явлением в культурной жизни Второй Республики Польши, с огромным диапазоном влияния, разнообразной географией и организационной принадлежностью. Это было проявлением духовных потребностей жителей польской деревни, а также важным инструментом воздействия на класс крестьян. Он стал двигателем, ускоряющим формирование политического и национального самосознания крестьян, важной школой патриотического и гражданского воспитания. Основная цель народных театров - активизировать сельскую общину в их собственной среде. Как правило, звучали призывы к общественной активности, но также и к политической активности, объединению в общественные организации, кооперативы и женские организации, а также к поощрению осуществления гражданских прав. Представленные спектакли выстроили разнообразный рассказ и сеттинг: от консультирования, восхваления независимости, пробуждения крестьянского достоинства до патриотической гражданской позиции. Народный театр внес свой вклад в развитие хозяйственной жизни, положительно повлиял на нравственный настрой молодого поколения, стимулировал заботу об эстетическом виде зданий и всего села, выразил заботу об улучшении гигиенического и санитарного состояния сельского населения. Особое значение в этом отношении имело воспитание, учитывающее санитарную культуру и популяризацию знаний о здоровье через театр. Бытовало мнение, что антигигиеническое поведение является результатом недостатка знаний и соответствующих привычек, поэтому эти вопросы активно поднимались в выступлениях. Поэтому с помощью народных театров проводились разнонаправленные общественно-просветительские мероприятия в области пропаганды культуры в сельской местности и образования в области экономических, социальных и политических вопросов.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 125-138
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane problemy społeczne obszarów wiejskich w myśli politycznej Wincenteg Witosa
    Autorzy:
    Podgajna, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687068.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    political thought, Wincenty Witos, rural areas, peasant movements
    myśl polityczna, Wincety Witos, obszary wiejskie, ruch ludowy, dwudziestolecie międzywojenne
    политическая мысль, Винсенты Витос, сельская местность, крестьянское движение, межвоенный период
    Opis:
    The article concerns some social problems in rural areas with particular emphasis on education and the situation of people in rural areas. The intent was also to show the living conditions and the difficulties faced by inhabitants of rural areas. With a wide range of rights Wincenty Witos devoted much attention to education. The most conscious part of the rural population understood that one of the causes of social impairment peasants was their little access to education. Therefore, programs of peasant political parties resounded loudly demands the democratization of education be free education and support for young people who wants to educate the indigent. Poland received the legacy of a large number of illiterates. According to the census in 1921, illiteracy concerned about 38% of the rural population, sources of the political thought of Witos were centered around several reasons. First, this was due to the situation peasants and rural Poland were in. Second, education played a significant role in socio-political transformations. This provided people with a chance for social advancement and has sparked national consciousness and a sense of nationality. With the democratization of education, peasants could consciously participate in the life of the state, educate the young generation in the spirit of patriotism and citizenship. Witos considered education and culture as the basis for the strength of the state and welfare of its citizens. This enabled an impact on the political affairs of the country and the implementation of obligations to the homeland.
    Artykuł dotyczy niektórych problemów społecznych na obszarach wiejskich, ze szczególnym uwzględnieniem edukacji i sytuacji ludzi na obszarach wiejskich. Chodziło także o pokazanie warunków życia i trudności, jakie napotykali ludzie mieszkający na obszarach wiejskich. Dzięki szerokiemu zakresowi praw Wincenty Witos poświęcił wiele uwagi edukacji. Najbardziej świadoma część ludności wiejskiej rozumiała, że jedną z przyczyn upośledzenia społecznego chłopów był ich niewielki dostęp do edukacji. Edukacja odegrała bardzo dużą rolę w przemianach społeczno-politycznych. Ludzie mieli szansę na awans społeczny, a także stopniowo wzrastała ich świadomość narodowa. Dzięki edukacji chłopi mogli świadomie uczestniczyć w życiu narodowym, wychowywać młode pokolenie w duchu patriotyzmu. Edukację i kulturę Witos uważał za podstawę siły państwa i dobrobytu jego obywateli. Działania państwa w zakresie edukacji doprowadziły do ukształtowania się obywatela o głębokim poczuciu patriotyzmu, świadomego i aktywnego uczestnika życia zbiorowego, zdolnego do wypełnienia obowiązków osobistych, rodzinnych i zawodowych oraz wzięcia odpowiedzialności za los państwa.
    В статье рассматриваются некоторые социальные проблемы в сельских регионах, с акцентом на образовании и позиции людей в сельской местности. Речь шла также о показе условий жизни и трудностей, с которыми сталкиваются люди, живущие в сельской местности. Благодаря широкому спектру прав Винсенты Витос уделяет большое внимание образованию. Наиболее осведомленная часть сельского населения понимала, что одной из причин социаль- ной отсталости крестьян был их низкий доступ к образованию. Образование сыграло очень важную роль в общественно-политических изменениях. У людей был шанс на социальное развитие, и их национальная осведомленность постепенно увеличивалась. Благодаря обра- зованию крестьяне могли сознательно участвовать в народной жизни, воспитывать молодое поколение в духе патриотизма. Витос считал образование и культуру основой силы государ- ства и благосостояния его граждан. Деятельность государства в сфере образования привела к формированию гражданина с глубоким чувством патриотизма, сознательного и активного участника коллективной жизни, способного выполнять личные, семейные и профессиональные обязанности и брать на себя ответственность за судьбу государства.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 2
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Generał i bibliograf Janusz Tadeusz Gąsiorowski (1889–1949)
    General and bibliographer. Janusz Tadeusz Gąsiorowski (1889–1949)
    Генерал и библиограф. Януш Тадеуш Гонсёровски (1889–1949)
    Autorzy:
    Matczuk, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927059.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Janusz Tadeusz Gąsiorowski
    bibliografia wojskowa – historia
    bibliografia w okresie międzywojennym
    bibliography of the military history
    bibliography in the 20s and 30s
    Януш Тадеуш Гонсёровски
    военная библиография – история
    библиография в межвоенный период
    Opis:
    Generał Janusz Tadeusz Gąsiorowski (1889–1949) zapisał się na trwałe w historii bibliografii polskiej i dziejach wojskowości jako autor pierwszych samoistnych bibliografii wojskowych. Głównymi dziedzinami jego zainteresowań stały się bibliografia polskiego piśmiennictwa wojskowego i powstanie styczniowe, do których dołączyła później psychologia wojskowa. W latach 1921–1923 wspólnie z Kazimierzem Daszkiewiczem opublikował Polską bibliografię wojskową, stanowiącą podstawową bibliografię piśmiennictwa wojskowego wydanego od XVI w. do roku 1920. W 1923 r. ukazała się Bibliografia druków powstania styczniowego 1863–1865 upamiętniająca 60. rocznicę tego ważnego wydarzenia. Jednak największy rozgłos i uznanie przyniosła Gąsiorowskiemu Bibliografia psychologii wojskowej (1938). Była to wówczas najbardziej obszerna publikacja bibliograficzna z tego zakresu na świecie. Podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu dzieło to cieszyło się dużym zainteresowanie wśród uczonych zagranicznych, zwłaszcza amerykańskich, w związku z rozwojem badań z zakresu psychologii wojny, walki i wojska.
    General Janusz Tadeusz Gąsiorowski (1889–1949) earned an outstanding position in the history of Polish bibliography as the author of the first self-contained bibliographies of military history. The main areas of his interest were bibliography of Polish military literature, January Uprising and later military psychology. In 1921–1923 he published Polish military bibliography jointly with Kazimierz Daszkiewicz which became cornerstone bibliography of military affairs published between 16th century and 1920s in Poland. In 1923, Bibliography of the printouts of January Insurrections 1863–1865 was published, commemorating the 60th anniversary of this important event. However, the greatest publicity and recognition was given to Gąsiorowski’s Bibliography of military psychology (1938), the most comprehensive bibliographic publication in this field worldwide. During the Second World War and after its end, the work enjoyed great interest among foreign scholars, especially American, researching into psychology of war, combat and army.
    Генерал Януш Тадеуш Гонсёровски (1889–1949) навсегда вписался в историю польской библиографии и военных событий как автор первых независимых военных библиографий. Главными сферами его интересов стали библиография польской военной письменной словесности и январское восстание, которым присоединилась позднее военная психология. В 1921–1923 гг. совместно с Казимежем Дашкевичем он опубликовал Польскую военную библиографию, являющуюся основной библиографией военной письменной словесности, изданной с XVI века до 1920 г. В 1923 г. была издана Библиография печатных материалов январского восстания 1863–1865, в память о 60-ой годовщине этого важного события. Однако самую сильную реакцию и признание Гонсёровского спровоцировала Библиография военной психологии (1938). В то время это была самая полная библиографическая публикация в мире, связанная с этой темой. Во время Второй мировой войны и после ее окончания этот труд вызывал огромную заинтересованность заграничных ученых, особенно американских, в связи с развитием исследований в области психологии войны, борьбы и армии.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 1 (259); 89-109
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziedzictwo przeszłości i pamięć historyczna jako czynniki determinujące politykę bezpieczeństwa. Przypadek polityki zagranicznej i obronnej Polski 1918-1944/45 r.
    The heritage of the past and historical memory as factors determining security policy. The case of Polish foreign and defense policy 1918-1944/45
    Наследие прошлого и историческая память как факторы, определяющие политику безопасности. Казус иностранной и оборонной политики Польши 1918–1944/45
    Autorzy:
    Kuk, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930271.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Polish Question/question polonaise in the XIXth century
    European security
    system 1815–1914
    Versailles collective security system
    foreign policy of the Second Polish
    Republic
    Polish power cencepts in the interwar period
    Polish political élite between the
    Wars (1918–1939)
    Polish German relations 1918–1939
    Polish Soviet relations 1918–1939
    «польский вопрос/question polonaise» в XIX веке
    европейская
    система безопасности 1815-1914
    внешняя политика Второй Польской Республики
    политические элиты Второй Польской Республики
    польско-немецкие отношения
    в межвоенный период
    польско-советские отношения в межвоенный период
    Opis:
    The shaping of the security and defence policy of the Second Polish Republic took place primarily under the influence of the development of the domestic situation in the country and evolution of the European security system. However, in the case of Poland, experience and historical memory played a greater role in this field than in the case of other countries. Poland as a state did not exist for a dangerously long 123 years. During that period, as a kind of substitute for the Polish state, the so-called “Question polonaise/Polish Question” was present in the political life and security of system Europe, that is all problems related to the Polish nation’s efforts to regain the state, which often manifested itself in the form of armed uprisings. It was so difficult to solve that it remained unresolved throughout the nineteenth century. Both the circumstances of the collapse of the Polish state and the evolution of the «question polonaise» in the «long» nineteenth century (for Poland from 1795 to 1918) provided Europe with experiences going in different directions, evoking on the one hand certain hopes and expectations, but on the other hand doubts, and even fears. As a result, in 1918, the project of restoring the Polish state was universally (and irrevocably!) accepted, but no agreement was reached on its borders, and thus, indirectly, on its socio-economic system. The year 1918 should be seen not only as the end of the century of the struggle for independence, but also as the opening of the next century, the century of the struggle to maintain the Polish state and to give it a form corresponding to the aspirations of the nation and accepted by the geopolitical surroundings of Poland. In the short interwar period, those efforts were not successful. Faced with the evolution of the international situation and the European security system, unfavourable for Poland, the political elites largely failed. They came from the upper and privileged social classes, mainly from the post-feudal layer of landowners and from the intelligentsia, rooted in that layer, both of whom were especially numerous in Poland. In many areas of key importance from the point of view of the security of the country and of the nation, they were unable to break out of the circle of ideas and views taken from the past. In their political thinking, they were subject to the limitations typical of post-feudal landowning layers. And so, in the internal dimension, they did not manage to make the effort to reform social relations in the form of a radical land reform, or to give real equality to national minorities (especially Ukrainian and Jewish). They also failed to prevent the evolution of the state system in an anti-democratic and authoritarian direction. In the external dimension, they failed to properly assess the potentials, intentions, and actions of the two totalitarian powers which bordered on Poland, namely the Third Reich and the Soviet Union.
    Формирование политики безопасности и обороны Польской Республики происходило в первую очередь под влиянием развития внутренней ситуации страны и эволюции европейской системы безопасности. Однако, в случае Польши, по сравнению с другими странами, в этой области большую роль сыграли опыт и историческая память. Польша как государство не существовало опасно долго -123 года. В этот период, как бы взамен польского государства, в политической жизни и в системе безопасности присутствовал т.н. «question polonaise/польский вопрос» - комплекс вопросов, связанных со стремлением польской нации восстановить государство, который часто проявлялся в форме вооруженных восстаний. В связи со своей сложностью в XIX в. он так и оставался нерешенным. Оба обстоятельства - распад польского государства и эволюция «польского вопроса» в «долгом» XIX в. (для Польши 1795-1918 гг.) -привносили Европе двоякий опыт, т.е., с одной стороны, определенные надежды и ожидания, но с другой - сомнения и даже опасения. Это означало, что в 1918 году проект восстановления польского государства был одобрен повсеместно (и безвозвратно), но не достигнуто соглашения относительно его границ и, таким образом, косвенно - его социально-экономической системы. 1918 год должен быть признан не только концом столетия борьбы за независимость, но и началом следующего века борьбы за сохранения польского государства и придачу ему формы, которая соответствовала бы аспирациям народа и могла быть принята геополитическим окружением Польши. В короткий межвоенный период эти усилия не увенчались успехом. Ввиду неблагоприятной для Польши эволюции международной и европейской системы безопасности в значительной степени не оправдала себя политическая элита. Она происходила из высших и привилегированных слоев населения, в первую очередь из особо многочисленного в Польше постфеодального слоя помещиков и происходившей из него интеллигенции. Во многих ключевых с точки зрения безопасности страны и народа сферах они не могли освободиться от мировоззрения из прошлого. Их политическое мышление подвергалось ограничениям, типичным для постфеодального слоя владельцев. Во внутреннем измерении, они не решились провести реформу социальных отношений в виде радикальной сельскохозяйственной реформы, ни на реальное равенство национальных меньшинств (особенно украинцев и евреев). Им не удалось предотвратить эволюцию государственной системы в антидемократическом и авторитарном направлении. А во внешнем измерении, им не удалось должным образом оценить потенциалы, намерения и действия двух соседних тоталитарных держав, т.е. Третьего Рейха и Советского Союза.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 2(29); 41-82
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tajny Wywiad Zagraniczny Abwehry w latach 1919–1933
    The Secret Foreign Intelligence Service of the Abwehr 1919–1933
    Секретная служба внешней разведки абвера в 1919–1933 гг.
    Autorzy:
    Altenhöner, Florian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925465.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-23
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    służba wywiadowcza
    Rzesza Niemiecka
    Polska
    okres międzywojenny
    polityka zagraniczna
    Reichswehra
    Europa
    Abwehra
    intelligence service
    German Reich
    Polska
    interwar period
    foreign policy
    Reichswehr
    Europe
    Abwehr
    разведка
    Германский Рейх
    Польша
    межвоенный период
    внешняя политика
    Рейхвер
    Европа
    абвер
    Opis:
    W artykule analizie poddano zagadnienie tajnej służby wywiadowczej Abwehry w okresie Republiki Weimarskiej. Przedstawiono stan badań i podstawę źródłową, a przy uwzględnieniu wewnętrznej i zagranicznej sytuacji politycznej Rzeszy Niemieckiej zarysowano poszczególne niemieckie służby wywiadu wojskowego. Różne założenia dotyczące Abwehry okazały się błędne: ani okres 1919–1933 nie był „czasem bezbronności”, ani też traktat wersalski nie zakazał istnienia służb wywiadowczych w Niemczech. Następnie podano ogólne informacje na temat struktury Abwehry i jej działalności. Główna część została poświęcona Wydziałowi I Abwehry, tzw. Geheimer Meldedienst, czyli faktycznej służbie szpiegowskiej. Przedstawiono strukturę Abwehry i jej najważniejsze źródła informacji: służba wywiadowcza agenturalna, służba wywiadowcza z wykorzystaniem środków technicznych (rozpoznanie radiowe i lotnicze) oraz jej współpracę z zagranicznymi służbami wywiadowczymi. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że Abwehra i jej służby szpiegowskie stanowiły niewielką, ale docenianą organizację, która od momentu powstania w 1919 r. dostarczała Reichswehrze ważnych informacji. Ze względu na trudności związane z naturą materiału źródłowego pozostały luki, które należy uzupełnić dalszymi badaniami.
    The article analyzes the role of the Abwehr’s secret intelligence service during the Weimar Republic. Firstly, the current state of research as well as the basis for the sources are presented, and individual German military intelligence services are outlined, taking into account the internal and foreign political situation of the German Reich. The article then discusses various assumptions regarding the Abwehr that have turned out to be incorrect, i.e. the period between 1919–1933 was not „a time without the Abwehr”, nor did the Treaty of Versailles forbid the existence of intelligence services in Germany. This is followed by general information concerning the structure of the Abwehr and its activities. The main part of the text is devoted to the First Department of the Abwehr, the so-called Geheimer Meldedienst, which was the actual espionage service. The structure of the Abwehr and its most important sources of information are presented: intelligence agents, the intelligence services use of technical means (radio and air reconnaissance), and its cooperation with foreign intelligence services. The analysis carried out leads to the conclusion that the Abwehr and its spy services were a small but appreciated organization which, from its inception in 1919, provided the Reichswehr with important information. Due to the difficulties with the nature of the source material, gaps remain and need to be filled by further research.
    В статье анализируется вопрос о секретной разведывательной службе – абвере – в период Веймарской республики. В начале статьи автором представлено состояние исследований по данной теме и исходная база, а также рассмотрены отдельные немецкие военные разведывательные службы с учетом внутренней и внешней политической ситуации в Германском Рейхе. Различные ранние предположения об абвере оказались неверными: ни период 1919–1933 годов не был „временем без абвера”, ни Версальский договор не запрещал существование спецслужб в Германии. После этого в статье представляются общие сведения о структуре абвера и его деятельности. Основная часть посвящена 1-му отделу абвера, т.н. Geheimer Meldedienst, то есть фактической шпионской службе. Кроме того, в статье представлена структура абвера и его важнейшие источники информации: агентурная разведывательная служба, разведывательная служба с использованием технических средств (радио- и воздушной разведки) и ее сотрудничество с иностранными разведывательными службами. Проведенный анализ приводит к выводу, что абвер и его шпионские службы были небольшой, но высоко ценимой организацией, которая с момента своего основания в 1919 году предоставляла Рейхсверу важную информацию. В связи с трудностями, связанными с характером исходного материала, остаются пробелы, которые необходимо заполнить путем дальнейших исследований.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 164-188
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zacofanie społeczno-gospodarcze na obszarach wiejskich Kresów Północno-Wschodnich II Rzeczypospolitej
    Autorzy:
    Kirwiel, Eleonora
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687199.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    North-Eastern Borderlands of the Republic of Poland, interwar period, economic backwardness, rural areas
    Kresy Północno-Wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej, okres międzywojenny, zacofanie gospodarcze, obszary wiejskie
    северо-восточные окраины РП, межвоенный период, экономическая отста- лость, сельская местность
    Opis:
    The North-Eastern Borderlands of the Republic of Poland in the interwar period were the most economically and socially backward area, often called ‘Poland B’. It was primarily a rural region that significantly shaped the social and economic landscape of the area. The purpose of the article was to define and evaluate individual elements of the socio-economic backwardness of the rural areas in the North-Eastern Borderlands of the Second Republic of Poland. With the exception that the concept of socio-economic backwardness will be considered as an antonym of the concept of socio-economic development. Unlike the latter, which has a positive dimension and is included in the context of progress, the concept of backwardness is a determinant of reference to the category of backwardness, outdatedness, non-modernity and anachronism. In the case of the concept of backwardness, by analogy with the concept of development, the social aspect is a complementary feature of the economic approach, and vice versa, economic backwardness does not occur in isolation from the backwardness of the social structure. These two groups of factors will be the main sources of the research analysis, where the social approach will be analyzed in the group of specific terrain properties that significantly affected the image of the civilization backwardness in this area, while the conditions and economic processes will be covered separately. Such a presentation of the topic will give the opportunity for a broader perspective and a more in-depth analysis.
    Kresy Północno-Wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej okresu międzywojennego były terenem najbardziej zacofanym gospodarczo i społecznie, często nazywanym Polską. Był to teren przede wszystkim obszarów wiejskich w istotny sposób kształtujących krajobraz społeczny i gospodarczy terenu. Celem artykułu było zdefiniowanie oraz ocena poszczególnych elementów zacofania społeczno-gospodarczego obszarów wiejskich Kresów Północno-Wschodnich II RP. Z tym, że pojęcie zapóźnienia społeczno-gospodarczego będzie rozpatrywane jako antonim pojęcia „rozwój społeczno- -gospodarczy”. W odróżnieniu od tego ostatniego, które ma wymiar pozytywny i ujmowane jest w kontekście postępu, pojęcie „zapóźnienia” jest wyznacznikiem odwołania się do kategorii zacofania, przestarzałości, nienowoczesności oraz anachroniczności. W przypadku pojęcia zapóźnienia, analogicznie do ujęcia pojęcia rozwoju, aspekt społeczny stanowi komplementarną cechę ujęcia gospodarczego i na odwrót zacofanie gospodarcze nie następuje w oderwaniu od zacofania struktury społecznej. Te dwie grupy czynników będą stanowić główne źródła analizy badawczej. Z tym że ujęcie społeczne przeanalizowano w grupie specyficznych właściwości terenu, które w sposób zasadniczy wpłynęły na obraz zapóźnień cywilizacyjnych tego terenu, a uwarunkowania oraz procesy gospodarcze zostaną ujęte odrębnie. Takie przedstawienie tematu da możliwość szerszej perspektywy oraz głębszej analizy.
    Северо-восточные приграничные районы Польской Республики в межвоенный период были наиболее экономически и социально отсталыми, часто называемыми "Польшей Б" (второй категории). Целью статьи было определить и оценить отдельные элементы соци- ально-экономической отсталости сельских районов северо-восточных окраин Второй Речи По- сполитой. Концепция социально-экономической отсталости, в данном случае, будет рассматри- ваться как антоним концепции социально-экономического развития. В отличие от последнего, который имеет позитивное измерение и включен в контекст прогресса, концепция отсталости является определяющим фактором для ссылки на категорию отсталости, устаревания, немод- ности и анахронизма. В случае концепции отсталости, по аналогии с концепцией развития, со- циальный аспект является дополнительным признаком экономического подхода, и, наоборот, экономическая отсталость не возникает в отрыве от отсталости социальной структуры. Эти две группы факторов станут основными источниками анализа исследований. Такое представ- ление темы даст возможность для более широкой перспективы и более глубокого анализа.
    Źródło:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 2
    2450-4866
    Pojawia się w:
    Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies