Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "история" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 93
Tytuł:
Ksiądz Walerian Meysztowicz (1893–1982). Droga do objęcia katedry nadzwyczajnej prawa kanonicznego na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie
Father Walerian Meysztowicz (1893–1982). The road to the Extraordinary Chair of Canon Law at the Faculty of Theology of the Stephen Bathory University in Vilnius
Священник Валериан Мейштович (1893–1982). Путь к заведованию Чрезвычайной кафедрой канонического права на Богословском факультете Университета Стефана Батория в Вильнюсе
Священик Валеріан Мейштович (1893–1982). Шлях до завідувача Надзвичайної кафедри канонічного права на Богословському факультеті Вільнюського університету імені Стефана Баторего
Autorzy:
Żukowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33526268.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Валерiaн Мейштович
Друга Річ Посполита
Віленський університет Стефана Баторего
канонічне право
історія науки
Валериан Мейштович
Вторая Речь Посполитая
Университет Стефана Батория в Вильнюсе
каноническое право
история науки
Walerian Meysztowicz
Second Polish Republic
Stephen Bathory University in Vilnius
canon law
history of science
II Rzeczpospolita
Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie
prawo kanoniczne
historia nauki
Opis:
Artykuł traktuje o pewnym okresie życia ks. Waleriana Meysztowicza (1893–1982) i jego związkach z Wilnem. Autor stara się przybliżyć okoliczności pobierania nauki na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz w wileńskim Seminarium Duchownym. Następnie omawia sprawę nostryfikacji uzyskanego w Rzymie doktoratu świętej teologii, co umożliwiło W. Meysztowiczowi objęcie wykładów zleconych oraz otworzyło drogę kariery naukowej. Kolejnym etapem była habilitacja i uzyskanie docentury z zakresu prawa kanonicznego. Po przejściu na emeryturę ks. Bronisława Żongołłowicza to w W. Meysztowiczu widziano jego następcę w Katedrze Prawa Kanonicznego na Wydziale Teologicznym USB. Sam B. Żongołłowicz bardzo promował W. Meysztowicza. Na podstawie przewidzianej prawem procedury W. Meysztowicz otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nominację profesorską w dniu 14 września 1937 r. Z uwagi na liczne obowiązki dyplomatyczne wynikające z posady w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej przy Stolicy Apostolskiej, W. Meysztowicz nie mógł wykonywać swoich obowiązków wykładowcy akademickiego. Karierę naukową w Wilnie przerwał mu wybuch II wojny światowej.
Стаття присвячена певному періоду в житті Священикa Валеріана Мейштовича (1893–1982) тайого зв’язкам з Вільнюсом. Автор намагається описати обставини його навчання у Вільнюському університеті імені Стефана Баторего та у Вільнюській семінарії. Далі він розглядає питання нострифікації отриманого в Римі докторату священного богослов’я, що дозволило В. Мейштовичу займатись замовленими лекціями і відкрило шлях до академічної кар’єри. Потім була габілітація і ступінь доктора з канонічного права. Після виходу на пенсію Священикa Броніслава Жонґоловича, саме у В. Мейштовічеві вбачалийого наступника на кафедрі канонічного права на Богословському факультеті ВУСБ. Сам В. Жонґоллович всіляко сприяв просуванню В. Мейштовича. Згідно з юридично встановленою процедурою, 14 вересня 1937 р. В. Мейштович отримав номінацію на професорське звання від Президента Республіки Польща. Через численні дипломатичні зобов’язання, пов’язані з посадою в Посольстві Республіки Польща при Апостольський столиці, В. Мейштович не міг виконувати свої обов’язки академічного викладача. Його академічна кар’єра у Вільнюсі була перервана початком Другої світової війни.
В статье рассматривается определенный период жизни священника Валериана Мейштовича (1893–1982), а также его связи с Вильнюсом. Автор пытается описать обстоятельства его обучения в университете Стефана Батория в Вильнюсе и в Вильнюсской семинарии. Затем он обсуждает вопрос о нострификации полученной в Риме степени кандидата наук в области священного богословия, которая позволила В. Мейштовичу получить заказ на проведение лекций и открыла путь к академической карьере. Следующим этапом стало получение степени доктора и должности доцента в области канонического права. После ухода на пенсию священника Бронислава Жонголловича именно в В. Мейштовиче виделиего преемника на Кафедре канонического права на Богословском факультете Университета Стефана Батория. Сам В. Жонголлович значительно продвигал В. Мейштовича. В соответствии с установленной законом процедурой В. Мейштович получил профессорское назначение от президента Республики Польша 14 сентября 1937 г. Из-за многочисленных дипломатических обязанностей, связанных с его должностью в Посольстве Республики Польша при Святом Престоле, В. Мейштович не мог выполнять свои обязанности в качестве академического преподавателя. Его научая карьера в Вильнюсе была прервана началом Второй мировой войны.
The article discusses a period in the life of Fr. Walerian Meysztowicz (1893–1982) and his connections with Vilnius. The author attempts to describe the circumstances of his education at the Stephen Bathory University in Vilnius and at the Vilnius Seminary. He then discusses the recognition of the doctorate of sacred theology obtained in Rome, which enabled W. Meysztowicz to take up commissioned lectureships and opened the way to an academic career. This was followed by habilitation and a docent title in canon law. After Fr. Bronisław Żongołłowicz’s retirement, it was W. Meysztowicz who was seen as his successor in the Chair of Canon Law at the Faculty of Theology of the Stephen Bathory University. B. Żongołłowicz himself intensely promoted W. Meysztowicz. Based on the procedure envisaged by law, W. Meysztowicz received his professorial appointment from the President of the Republic of Poland on 14 September 1937. Due to his numerous diplomatic duties resulting from his post at the Embassy of the Republic of Poland to the Holy See, W. Meysztowicz was unable to fulfil his duties as an academic lecturer. His academic career in Vilnius was interrupted by the outbreak of the Second World War.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 181-214
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie można być cywilizowanym na dwa sposoby…” – o różnorodności cywilizacji w twórczości wielkiej sławy myśliciela Feliksa Konecznego (1862–1949)
“One cannot be civilised in two ways…” – On Civilisational Diversity in the Works of a Great Thinker, Feliks Koneczny (1862–1949)
«Нельзя быть цивилизованным двояко…» – о многообрази и цивилизаций в трудах великого мыслителя Феликса Конечного (1862–1949)
Autorzy:
Banaś, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28847902.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Koneczny
civilisation
history
old ages
people
Конечный
цивилизация
история
старость
люди
Opis:
This article presents the view on the concept of civilization of the Krakow historian and publicist, Feliks Koneczny. The author believed that all historical facts should be explained in the context of its civilisational background. However, he emphasised that man was created to live in a group, but only in one, because one cannot be “civilised” for these two particular communities; to call them a civilisation, and why did some civilisations fight each other. Feliks Koneczny has been looking for answers to these questions for years. The paper demonstrates and explains his scientific scrutiny.
В статье речь идёт о краковском историке и публицисте Феликсе Конечном. Представлен его взгляд на понятие цивилизации. Этот автор считал, что все исторические факты следует объяснять в контексте его цивилизационной подоплеки. Он подчеркивал, однако, что человек создан для жизни в группе, но только в одной, потому что нельзя «цивилизоваться” для этих двух конкретных сообществ, называть их цивилизацией, и определить почему некоторые цивилизации воевали друг с другом? Вышеупомянутый Феликс Конечный много лет искал ответы на эти вопросы, и попытки объяснить их можно найти в статье.
Źródło:
Studia Orientalne; 2023, 3(27); 92-102
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słownik współczesnego bułgarskiego języka literackiego w epoce cyfrowej
“Dictionary of the modern Bulgarian literary language” in the digital age
„Речник на съвременния български книжовен език“ в дигиталната епоха
Autorzy:
Blagoeva, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34655951.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
лексикография
история на българската лексикография
тълковен речник
дигитализация на лексикографските ресурси
history of Bulgarian lexicography
lexicography
explanatory dictionary
digitization of lexicographic resources
leksykografia
historia leksykografii bułgarskiej
słownik interpretacyjny
digitalizacja zasobów leksykograficznych
Opis:
Artykuł podejmuje próbę opracowania za pomocą nowoczesnych technologii zasobu leksykograficznego w oparciu o zdigitalizowaną wersję jednego z najważniejszych osiągnięć leksykografii bułgarskiej trzeciej ćwierci XX wieku – trzytomowego Słownika współczesnego bułgarskiego języka literackiego. Słownik, wydany w latach 1955–1959, odzwierciedla stan literackich norm językowych języka bułgarskiego z połowy ubiegłego wieku i pod wieloma względami stracił już na aktualności. Wymaga częściowej rewizji oraz unowocześnienia treści i dostosowania jej do współczesnych norm językowych. Artykuł wskazuje miejsce Słownika współczesnego bułgarskiego języka literackiego w historii leksykografii bułgarskiej, krótko przedstawia główne zasady jego tworzenia i specyfikę mikrostruktury, komentuje kwestie związane z konwersją tekstu drukowanego w elektroniczny zasób leksykograficzny, który może służyć nie tylko jako źródło informacji o semantyce i zastosowaniu głównej części współczesnego słownictwa bułgarskiego, ale także do celów badawczych.
Статията представя опит с помощта на съвременни технологии да се разработи лексикографски ресурс на базата на дигитализиран вариант на едно от най-значимите постижения на българската лексикография през третата четвърт на XX в. – тритомния „Речник на съвременния български книжовен език“. Речникът, издаден в периода 1955 – 1959 г., отразява състоянието на книжовноезиковите норми на българския език от средата на миналия век и в редица отношения вече е загубил актуалност. Това обуславя необходимостта от частично преработване и осъвременяване на неговото съдържание и привеждането му в съответствие със съвременните езикови норми. В статията се разкрива мястото на „Речник на съвременния български книжовен език” в историята на българската лексикография, представят се накратко основните принципи за съставянето на речника и особеностите на речниковата микроструктура, коментират се въпроси, свързани с преобразуването на печатното издание в електронен лексикографски ресурс, който може да намери приложение не само като източник на информация за семантиката и употребата на основната част от съвременната българска лексика, но и за изследователски цели.
The article presents the experience of a team of lexicographers from the Institute of the Bulgarian Language at the BAS using modern technologies to develop a lexicographic resource based on a digitized version of one of the most significant achievements of Bulgarian lexicography in the third quarter of the 20th century – the three-volume “Dictionary of the Modern Bulgarian Literary Language”. The Dictionary, published in the period 1955–1959, reflects the state of norms of the Bulgarian language from the middle of the last century. In a number of respects it has already lost relevance. This necessitates a partial revision and modernization of its content and bringing it into line with modern language norms. The article reveals the place of the “Dictionary of the Modern Bulgarian Literary Language” in the history of Bulgarian lexicography, briefly presents the main principles for compiling the dictionary and the peculiarities of the microstructure of the dictionary. It also comments on issues related to the conversion of the printed edition into an electronic lexicographic resource, which can be used not only as a source of information about the semantics and usage of the main part of the modern Bulgarian vocabulary, but also for research purposes.
Źródło:
Językoznawstwo; 2023, 18, 1; 7-20
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Description of omens in the Chronicle of Novgorod
Opis wróżb w Kronice Nowogrodu
Описание приметы в Новгородской летописи
Autorzy:
Mishchuk, Anastasiia V.
Rudenko, Yuliia
Dei, Maryna O.
Skliar, Iryna S.
Kovalchuk, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311775.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
небесные знамения
астрономические явления
хроники
история Киевской Руси
wróżby astronomiczne
zjawiska astronomiczne
kroniki
historia Rusi Kijowskiej
światopogląd ludzi w średniowieczu
celestial omens
astronomical phenomena
writing of chronicles
history of Kievan Rus’
worldview of the medieval person
Opis:
The author of the article is interested in the attitude of the medieval person towards various astronomical phenomena, their aspiration to characterize these phenomena, to point out their connection with the historical events of the Novgorod Republic. The relevance of the study of our subject is that the analysis of the descriptions of omens in medieval literature, including chronicles, is poorly researched by well-known historians and mediaevalists. The purpose of the work is to find, examine, and analyze what omens the medieval person drew attention to, how they reacted to them, and how these are recorded in the chronicles. Methods such as descriptive, comparative, and comparative and collation were used in the article. Fragments of the Chronicle of Novgorod describing various celestial omens were collected and analyzed in the article. The novelty of the research is that the analysis of celestial omens recorded in the Chronicle of Novgorod has not been performed before, and they have not been given much importance in the interpretation of ancient records.
Автора статьи интересует отношение средневекового человека к различным астрономическим явлениям, его стремление охарактеризовать эти явления, указать на их связь с историческими событиями Новгородской республики. Актуальность изучения нашей темы заключается в том, что анализ описаний предзнаменований в средневековой литературе, в том числе и в хрониках, мало изучен известными историками и медиевистами. Цель работы – найти, рассмотреть и проанализировать, на какие приметы обращал внимание средневековый человек, как он на них реагировал и как они зафиксированы в летописях. В статье использованы такие методы, как описательный, сравнительный, сравнительно-сопоставительный. В статье собраны и проанализированы фрагменты Новгородской летописи, описывающие различные небесные предзнаменования. Новизна исследования состоит в том, что анализ небесных предзнаменований, зафиксированных в Новгородской летописи, ранее не проводился, и им не придавалось большого значения при интерпретации древних летописей.
Autorki artykułu interesuje stosunek człowieka średniowiecza do różnych zjawisk astronomicznych, jego dążenie do scharakteryzowania tych zjawisk, wskazania ich związku z wydarzeniami historycznymi Republiki Nowogrodzkiej. Istotność badań naszego tematu polega na tym, że analiza opisów wróżb w literaturze średniowiecznej, w tym w kronikach, jest słabo zbadana przez historyków i mediewistów. Celem pracy jest odnalezienie, zbadanie i przeanalizowanie, na jakie wróżby zwracał uwagę średniowieczny człowiek, jak na nie reagował i jak zostały one zapisane w kronikach. W artykule zebrano i przeanalizowano fragmenty Kroniki Nowogrodu opisujące różne astralne wróżby. Niniejsze badanie podejmuje  problem wróżb astralnych zapisanych w Kronice Nowogrodzkiej, który do tej pory nie był podejmowany, ponieważ w tym zakresie nie przywiązywano większej wagi do historycznych zapisów.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 1 (181); 86-107
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobrostan zwierząt gospodarskich w PRL
The Wellbeing of Farm Animals in the Polish People’s Republic
Благополучие сельскохозяйственных животных в Польской Народной Республике
Autorzy:
Jarzębowska, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150498.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
сельскохозяйственные животные
благополучие животных
Польская Народная Республика
история животных
социализм
Zwierzęta gospodarskie
dobrostan
historia zwierząt
socjalizm
PGR
przemysłowa hodowla zwierząt
farm animals
animal welfare
Polish People’s Republic
animal history
socialism
Opis:
Przedmiotem niniejszej analizy są warunki bytowania zwierząt w hodowli wielkostadnej w czasach PRL oraz to, jakie odbicie znajdowały one w ówczesnym dyskursie hodowlanym i zootechnicznym. Moim celem jest zrozumienie, czym były tak zwane dobre praktyki w hodowli przed upowszechnieniem się pojęcia dobrostanu i jak rozumiano wówczas właściwą opieką nad zwierzętami gospodarskimi. Dowodzę, że ewolucja praktyk hodowli pociągała za sobą zmiany w dyskursie hodowlanym, a zwłaszcza w retoryce stosowanej do opisu nie-ludzkich zwierząt i ich relacji z ludźmi. Próbuję zarazem wyznaczyć czasowe cezury definiujące przesunięcia dyskursywne, które ukształtowały późniejsze praktyki hodowlane. Artykuł pozwala ukazać warunki życia zwierząt gospodarskich w tamtej epoce, ale także „wejść w głowy” ludzi zajmujących się, bezpośrednio lub pośrednio, tworzeniem i nadzorowaniem ich dobrostanu. Uchwycenie, co rozumieli oni pod pojęciem dobrej opieki nad zwierzętami wydaje się fundamentalne dla prześledzenia zmian, jakie zaszły w opisywaniu relacji między ludźmi a zwierzętami hodowlanymi w czasie ostatnich 70 lat.
Предметом анализа являются условия жизни сельскохозяйственных животных в животноводстве в Польской Народной Республике, а также их отражение в тогдашнем животноводческом и зоотехническом дискурсе. Цель статьи – показать, какими были передовые методы животноводства до того, как понятие благополучие стало популярным, и как тогда понимался правильный уход за сельскохозяйственными животными. Автор утверждает, что эволюция практики животноводства повлекла за собой изменения в животноводческом дискурсе, и особенно в риторике, используемой для описания живых существ, не принадлежащих к человеческому роду, и их отношений с людьми. В то же время автор пытается отметить поворотные моменты, связанные с дискурсивными сдвигами, которые сформировали более поздние методы разведения.
The subject of this analysis is what the life conditions of farm animals in the Polish People’s Republic looked like and how they were reflected in professional discourse. My main aim is to show how good practices in husbandry were understood before the rise of the notion of animal welfare. As I demonstrate, their evolution was strictly linked with rhetorical changes in the discourse. I delineate the main material-discursive historical shifts that shaped further breeding practices.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2023, 1 (11); 1-22
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emocjonalne postrzeganie Berlina początku lat 1920. w listach Aleksieja Gwozdinskiego
Berlin in the early 1920s in the letters of Alexei Gvozdinsky
Берлин начала 1920-х годов в письмах Алексея Гвоздинского
Autorzy:
Bielniak, Nel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311811.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
первая волна эмиграции
Берлин
эго-документы
письма
личная история
обычный человек
pierwsza fala emigracji
Berlin
egodokumenty
listy
historia osobista
zwykły człowiek
first wave of emigration
egodocuments
letters
personal history
everyman
Opis:
This article aims to look at the phenomenon of the first wave of Russian emigration through the prism of the so-called personal history. The anthropological turn in the humanities, which took place in the second half of the 20th century, contributed to an increase in the understanding of the importance of an individual and an interest in the culture of everyday life. Egodocuments play an important role in exploring these phenomena, thanks to which we learn about the specificity of everyday life of Russian emigrants and the unique inner world of an individual. Such an opportunity is offered by Alexei Gvozdinski's letters to Elizaveta Miller, who recorded in his correspondence a far from harmonious existence in the German capital of the early 1920s. The Russian émigré petrified in his letters several weeks of life in Berlin, which were mainly marked by loneliness, poverty and being lost in an unfriendly, gloomy juggernaut, in which — unlike Constantinople or Rome (earlier stops on the émigré road) — he could not see anything positive and beautiful. His perception of the city was influenced by both subjective factors and stereotypical perceptions.
В данной статье ставится задача рассмотреть феномен первой волны русской эмиграции сквозь призму так называемой личной истории. Антропологический поворот, произошедший во второй половине ХХ века в гуманитарных науках, способствовал росту понимания значимости личности и интереса к культуре повседневности. Важную роль в изучении этих явлений играют эго-документы, благодаря которым мы узнаем одновременно о специфике повседневной жизни русских эмигрантов и неповторимом внутреннем мире личности. Такую возможность дают письма Алексея Гвоздинского Елизавете Миллер, в которых автор запечатлел далеко не гармоничное пребывание в немецкой столице начала 1920-х годов. Русский эмигрант отобразил в своих письмах несколько недель жизни в Берлине, отмеченных главным образом одиночеством, нищетой и затерянностью в недружелюбном, мрачном мегаполисе, в котором — в отличие от Константинополя или Рима (прежних остановок в его эмигрантском пути) — он не сумел увидеть ничего положительного и красивого. На его восприятие города влияли как субъективные факторы, так и стереотипные представления.
Niniejszy artykuł ma na celu spojrzenie na fenomen pierwszej fali emigracji rosyjskiej przez pryzmat tzw. historii osobistej. Zwrot antropologiczny w naukach humanistycznych, który nastąpił w drugiej połowie XX wieku, przyczynił się do wzrostu zrozumienia znaczenia osoby prywatnej oraz zainteresowania kulturą życia codziennego. Istotną rolę w zgłębianiu tych zjawisk odgrywają egodokumenty, dzięki którym jednocześnie poznajemy specyfikę życia codziennego rosyjskich emigrantów oraz unikalny świat wewnętrzny jednostki. Taką właśnie sposobność dają listy Aleksieja Gwozdinskiego do Jelizawiety Miller, który utrwalił w swojej korespondencji dalekie od harmonijnego trwanie w niemieckiej stolicy początku lat 1920. Rosyjski emigrant spetryfikował w swoich listach kilka tygodni życia w Berlinie, które naznaczone były głównie samotnością, biedą i zagubieniem w nieprzyjaznym, ponurym molochu, w którym — w przeciwieństwie do Konstantynopola czy Rzymu (wcześniejszych przystanków na emigracyjnej drodze) — nie potrafił dostrzec nic pozytywnego i pięknego. Na jego postrzeganie miasta wpływ miały zarówno czynniki subiektywne, jak i stereotypowe wyobrażenia.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 53-65
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoby niepełnosprawne w Królestwie Arabii Saudyjskiej. Ujęcie historyczne i współczesne
Disabled People in the Kingdom of Saudi Arabia. Yesterday and Today
Инвалиды в Королевстве Саудовская Аравия. Вчера и сегодня
Autorzy:
Pietrasik, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28852811.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Middle East
Saudi Arabia
disabled
history
policy
инвалиды
Саудовская Аравия
Ближний Восток
история
политика
Opis:
The paper indicates the historical and contemporary case of people with disabilities in one of the richest countries in the world, Saudi Arabia. From the very beginning (September 1932), Saudi Arabia has remembered, supported, and financed the rehabilitation of disabled people with various life dysfunctions. Year by year, the situation of people with disabilities has been improving, thanks to extensive rehabilitation and education programmes for educating children with disabilities.
Текст указывает на исторический и современный случай положение людей с ограниченными возможностями в одной из самых богатых стран мира, Саудовской Аравии. С самого начала своего существования, то есть с сентября 1932 года, Саудовская Аравия помнит, поддерживает и финансирует реабилитацию инвалидов с различными жизненными дисфункциями. Положение инвалидов с каждым годом становится все лучше и лучше, благодаря обширным реабилитационным и образовательным программам обучения детей с ограниченными возможностями.
Źródło:
Studia Orientalne; 2023, 1(25); 84-92
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozważania na temat państwowości Riukiu czasów nowożytnych
Reflections on the statehood of Ryukyu of modern times
Размышления о государственности Рюкю нового времени
Autorzy:
Meyer, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24988500.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Japan
Ryukyu
Okinawa
history
bakuhan system
Япония
Рюкю
Окинава
история
система бакухан
Opis:
In this article, I argue against the widely accepted view among Japanese historians that the Ryukyu Kingdom of early modern times belonged to the Japanese bakuhan system while retaining its status as a foreign country. Placing Ryukyu within the bakuhan framework corresponds with the deterministic narrative of history that justifies Japan’s annexation of Ryukyu on one side, and Okinawan people’s choice of Japanese identity on the other. The claim of “foreign country inside the bakuhan system” is difficult to defend in light of theories of state that emphasize the importance of the interaction between society and state institutions. Ryukyu, as a separate social entity, had no influence on the shape of the bakuhan system and, conversely, the bakuhan system did not shape the Ryukyuan society.
В этой статье я выступаю против широко распространенного среди японских историков мнения о том, что королевство Рюкю раннего Нового времени принадлежало японской системе бакухан, сохраняя при этом свой статус иностранного государства. Помещение Рюкю в рамки бакухана соответствует детерминистскому нарративу истории, который оправдывает аннексию Рюкю Японией, с одной стороны, и выбор народом Окинавы японской идентичности, с другой. Тезис о „чужой стране внутри бакуханской системы” трудно защищать в свете теорий государства, которые подчеркивают важность взаимодействия между обществом и государственными институтами. Рюкю как отдельная социальная единица не оказала влияния на форму системы бакухан и, наоборот, система бакухан не сформировала общество рюкю.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 2(37); 91-109
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starodruki jezuickie w zbiorach Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Jesuit old prints in the collection of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library
Иезуитские старопечатные книги в фондах Люблинской воеводской публичной библиотеки им. Иеронима Лопацинского
Autorzy:
Ścibor, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27697365.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Towarzystwo Jezusowe
jezuici
starodruki
typografia
reforma katolicka
teologia
filozofia
matematyka
fizyka
historia
Jakub Wujek
Piotr Skarga
Paweł Giżycki
Józef Feliks Rogaliński
Maciej Kazimierz Sarbiewski
Athanasius Kircher
Roger Joseph Boscovich
Baltasar Gracián
Robert Bellarmine
Joseph de Gallifet
Denis Pétau
Lublin
Wilno
Lwów
Poznań
Sandomierz
Braniewo
Kalisz
Kolonia
Antwerpia
Augsburg
Rzym
Society of Jesus
Jesuits
old prints
typography
Catholic reform
theology
philosophy
mathematics
physics
history
Vilnius
Lviv
Cologne
Antwerp
Rome
Общество Иисуса
иезуиты
старопечатные книги
католическая реформа
теология
философия
математика
физика
история
Якуб Вуек
Петр Скарга
Павел Гижицкий
Юзеф Феликс Рогалинский
Мацей Казимеж Сарбьевский
Афанасий Кирхер
Руджер Иосип Бошкович
Бальтасар Грациан
Роберт Беллармин
Жозеф де Галлифе
Дени Петау
Люблин
Вильнюс
Львов
Познань
Сандомир
Бранево
Калиш
Кельн
Антверпен
Аугсбург
Рим
Opis:
Artykuł poświęcony jest starodrukom jezuickim przechowywanym w zbiorach specjalnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie. Ogólny przegląd starodruków obejmuje polonika (z lat 1573–1773) i druki obce (z lat 1574–1773) wytłoczone w typografiach europejskich i drukarniach jezuickich funkcjonujących na terytorium I Rzeczypospolitej. Wybrane przykłady jezuickiej produkcji wydawniczej rzucają światło na znamienny udział Towarzystwa Jezusowego w rozwoju cywilizacji zachodniej w epoce nowożytnej.
This article is devoted to Jesuit old prints stored in the special collection of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin. Old prints consist of Polish prints (from 1573–1773) and foreign prints (from 1574–1773) embossed in European letterpresses and Jesuit printing houses functioning on the territory of the First Polish Republic. The selected examples of Jesuit publishing production shed light on the notable contribution of the Society of Jesus to the development of Western civilisation in the modern era.
Статья посвящена иезуитским старопечатным книгам, хранящимся в фондах Люблинской воеводской публичной библиотеки им. Иеронима Лопацинского. В общий обзор старопечатных книг включены «полоники» (1573–1773 гг.) и зарубежные издания (1574–1773 гг.), оттиснутые в европейских типографиях, а также иезуитских типографиях, функционирующих на территории Речи Посполитой. Избранные примеры издательской продукции иезуитов проливают свет на то, какое значительное влияние Общество Иисуса имело на развитие западной цивилизации в Новое время.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2023, 66; 7-24
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Представление о РОДИНЕ жителей белорусско-польско-литовского культурно-языкового пограничья (на материале польских периферийных говоров)
Imagination of the HOMELAND of the inhabitants of the Belarusian-Polish-Lithuanian cultural and linguistic borderland (based on the material of Polish peripheral dialects)
Autorzy:
Kozłowska-Doda, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408781.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Belarusian-Polish-Lithuanian Borderland
Polish peripheral dialects
homeland
Belarus
cognitive definition
oral history
белорусско-польско-литовское пограничье
польские периферийные говоры
родина
Беларусь
когнитивная дефиниция
устная история
Opis:
The article discusses the concept of HOMELAND based on the material of Polish peripheral dialects on the territory of Voronovo district, Belarus. As a context, the author used selected dictionaries of other researchers of the “Polish language of Borderlands” in the Belarusian-Polish-Lithuanian borderlands, narratives of the inhabitants of the Myadel region (Belarus), memories of emigrants from the Vilnius region (Lithuania), as well as residents of Podlasie, Warmia and Mazuria (Poland). The author collected the material as records of continuous texts on various topics, it was not a purposeful study of vocabulary and semantics on the topic of the homeland. The method of cognitive definition proposed by Jerzy Bartminski, which provides for the reconstruction of the “mental object”, i.e. the maximum set of characteristics fixed in the language, was used in the article. As a result of the analysis of the material, similar features, indicated earlier by the researchers of this borderland, were found. Among the components of the imagination of HOMELAND, in the first place there was a warm attitude to native places (the emotional connection of a person with the place of birth and the period of childhood) and ancestors (including the deceased, the cemetery). The importance of the place of residence and neighbours (their own, ours, etc. people with similar experience), as well as religion (their own and neighbouring parishes, the cult of the Virgin Mary) was also emphasized. Less often, but expressively accentuated cultural (for example, traditions and language) and everyday signs of the concept (stability; private property; homeland where you can live). At the same time, more expressive than in other works, sketching of the ideological homeland by local residents was noticed (for the older it is the Second Polish Republic, for the younger – Belarus). According to the author, this is explained by the fact that among the respondents were, among other things, the residents whose ancestors participated in the uprising of 1863, fought with the Bolsheviks in the Polish-Soviet war, as well as those associated with the Home Army. In addition to the traditional point of view of an ordinary peasant/ petty nobleman, the perspective of a patriot not only of a “small homeland”, but also of a non-existent state (Second Polish Republic) is also considered.
В статье рассматривается понятие РОДИНА на материале польских периферийных говоров на территории Вороновского района Беларуси. Контекстом автору послужили избранные словари других исследователей «польщизны кресовой» на белорусско-польско-литовском пограничье, нарративы жителей Мядельщины (Беларусь), воспоминания эмигрантов из Виленщины (Литва), а также жителей Подляшья, Вармии и Мазур (Польша). Материал автором собирался как записи сплошных текстов на разные темы, а не как целенаправленное исследование лексики и семантики на тему родины. В работе используется предложенный Ежи Бартминьским метод когнитивной дефиниции, который предусматривает реконструкцию «ментального предмета», т.е. максимального набора характеристик, закрепленных в языке. В результате анализа материала обнаружены подобные признаки, указанные ранее исследователями данного пограничья. Среди составляющих воображение о РОДИНЕ на первом месте оказалось теплое отношения к родным местам (эмоциональная связь человека с местом рождения и детского периода) и предкам (в том числе умершим, кладбище). Подчеркивалось также значение места проживания и соседей (своих, наших и т.д. людей с подобным опытом), а также религии (свой и соседние приходы, культ Девы Марии). Реже, но выразительно акцентированы культурные (например, традиции и язык) и бытовые признаки понятия (стабильность; частная собственность; родина там, где можно жить). Одновременно замечено более выразительное, чем в других работах, выделение местными жителями идеологической родины (для старших это ІІ Речь Посполитая, для младших – Беларусь). По мнению автора это объясняется тем, что среди респондентов оказались, между прочим, жители, чьи предки участвовали в восстании 1863 г., воевали с большевиками в польско-советской войне, а также связанные с Армией Крайовой. Кроме традиционной точки зрения обычного крестьянина/мелкого шляхтича, рассматривается и перспектива патриота не только «малой родины», но и несуществующего государства (ІІ Речи Посполитой).
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 3(38); 248-285
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Крутые галсы» российского переводоведения
TRANSLATION STUDIES IN RUSSIA: TACKS TO AND FRO
"Trudne halsy" rosyjskiego przekładoznawstwa
Autorzy:
Kostikova, Olga
Garbovskiy, Nikolay
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181646.pdf
Data publikacji:
2021-01-02
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
наука о переводе, история перевода в России, парадигмы науки о переводе
nauka o przekładzie
historia przekładu w Rosji
paradygmat nauki o przekładzie
Translation Studies, Russian history of translation, Scientific paradigms
Opis:
Современный научный дискурс при всей строгости и терминологичности научного изложения допускает и некоторую метафоричность в тех случаях, когда образ способствует более полному пониманию сущности предмета мысли. Оглядывая многовековую историю размышлений о переводе писателей, философов, литературных критиков, нельзя не заметить явного лавирования научной мысли, подталкиваемой желанием либо найти идеальные способы совершенного перевода, либо оправдать его онтологическое несовершенство, крутых разворотов от одних крайностей к другим. Становление науки о переводе в России наглядно иллюстрирует этот тезис.
Współczesny dyskurs naukowy, przy całej ścisłości i precyzji terminologicznej prezentacji naukowej, dopuszcza również pewną metaforyczność w tych przypadkach, w których obraz przyczynia się do pełniejszego zrozumienia istoty przedmiotu myśli. Patrząc na wielowiekową historię myślenia o przekładzie pisarzy, filozofów, krytyków literackich, nie sposób nie zauważyć oczywistego manewru myśli naukowej, która pchana pragnieniem albo znalezienia idealnych sposobów doskonałego przekładu, albo usprawiedliwienia jego ontologicznej niedoskonałości, stromo skręca z jednej skrajności w drugą. Kształtowanie się nauki o przekładzie w Rosji jest żywą ilustracją tej tezy.
Russian translation studies emerged at the beginning of the 20th century. Its formation and evolution led to social transformations and the development of scientific thought in such areas as linguistics, philosophy, psychology, communication theory, etc. Various translation models and scientific paradigms replacing each other throughout the development of Russian translation studies reflect its interdisciplinary status. The plurality of approaches to understanding translation leads to the need to build a systemological model based on the synthesis of a set of data, perceived as something whole. This approach makes it possible to identify various types of links within such a complex object as a translation.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 2 (174); 8-25
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dodatek graniczny i dodatki służbowe do uposażenia żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza (1924–1939)
The Salaries and the Allowances (Border and Service) of Soldiers of the Border Protection Corps (1924–1939)
Пограничные и служебные надбавки к окладу военнослужащих Корпуса охраны пограничья (1924–1939)
Autorzy:
Ochał, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1856655.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Polska 1918–1939
Korpus Ochrony Pogranicza
uposażenie żołnierzy zawodowych
Poland 1918–1939
military history
Border Protection Corps
military salaries
Польша 1918–1939
история военного дела
Корпус Охраны Пограничья
оклады профессиональных солдат
Opis:
W przekonaniu społeczeństwa II Rzeczypospolitej żołnierze służący w Korpusie Ochrony Pogranicza byli dużo lepiej opłacani od pozostałych służących w jednostkach armii. Szczególnie, że po 1926 r. status materialny kadry Wojska Polskiego stale wzrastał. Z czasem uposażenie wojskowych stało się przedmiotem zazdrości włościan i urzędników. Wysokie pensje oficerów i ich uprzywilejowana pozycja zaczęły drażnić społeczeństwo, które czuło się pomijane i lekceważone przez państwo. KOP będący specjalną formacją wojskową, finansowaną przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, w zakresie płac podlegał przepisom o uposażeniach funkcjonariuszy państwowych i wojska. W początkowym okresie była to ustawa z 1923 r., która określała, że wysokość uposażenia zasadniczego żołnierzy naliczana była na podstawie wprowadzonej ustawą tabeli szczebli i grup uposażenia. W 1934 r. weszły w życie przepisy nowego rozporządzenia, które znacznie uprościły system wynagrodzeń kadry wojskowej. Rozporządzenia o uposażeniach wojska miały charakter ogólny, bez uwzględniania specyfiki służby KOP. Szczegółowe wytyczne finansowe dotyczące dodatków służbowych wydano w formie rozkazów dowódcy KOP, które nie były dotąd analizowane przez historyków. Celem artykułu jest przedstawienie zasad przyznawania w ramach KOP dodatków służbowych do uposażenia, ich wysokości i okoliczności przydzielania. Omówieniu poddano m.in. kwestie przydziału dodatków wyrównawczych, wysokości i zasad przyznawania dodatków służbowych, granicznych oraz funkcyjnych. Dodatki oprócz gratyfikacji za trudy służby na pograniczu miały uodparniać żołnierzy KOP na łapownictwo, gdyż źle opłacany żołnierz był podatny na przekupstwa ze strony przemytników lub łatwo mógł poddać się agitacji ze strony Związku Radzieckiego.
The general opinion held by the society of the Second Polish Republic, was that soldiers who served in the Border Protection Corps (KOP) were much better paid than those in other army units. This was especially true after 1926, a time when the material status of the personnel serving in the Polish Army was constantly increasing. Over time, military pay became the envy of both peasants and officials, and together with the privileged positions held by army officers these salaries began to irritate a society that felt ignored and disregarded by the state. The KOP, which was a special military formation financed by the Ministry of the Interior, was, in terms of payroll, subject to the provisions regarding the salaries of state officials and the army. Initially, an act of 1923 specified that the basic salary of soldiers was to be calculated based on a table of ranks and salary groups that was included in the act. In 1934 a new order came into force, which significantly simplified the remuneration system for military personnel. The regulations concerning military salaries were of a general nature, without considering the specific nature of the KOP. Detailed financial guidelines regarding service allowances were issued in the form of orders from the KOP commander, which have not been analyzed by historians. The aim of the article is to understand the principles behind the granting of service allowances under the KOP, their amount and the circumstances surrounding their allocation. The discussion covers, inter alia, issues regarding the allocation of compensatory allowances, and the amount and rules for granting service, border, and functional allowances. The bonuses, apart from providing compensation for the hardships endured during service on the border, were an attempt to immunize the KOP soldiers from financial corruption, because a poorly paid soldier was susceptible to bribery by smugglers or could easily be ‘bought’ by Soviet agents.
Согласно убеждениям жителей Второй Польской республики, солдаты, служившие в Корпусе охраны пограничья, получали гораздо больший оклад, чем остальные служащие в других военных подразделениях. Тем более, что после 1926 г. материальное положение личного состава Войска Польского постоянно повышалось. Со временем зарплаты военных стали предметом зависти крестьян и чиновников. Высокие зарплаты офицеров и их привилегированное положение начали раздражать общество, которое чувствовало, что государство его недооценивает или даже игнорирует. Корпус охраны пограничья (КОП), представлявший собой специальное военное формирование, финансируемое Министерством внутренних дел, попадало под действие положений о заработной плате государственных служащих и военных. Изначально это был акт 1923 года, в котором говорилось, что базовый оклад солдат исчисляется на основании введенной этим законом табели о рангах и должностных окладах. В 1934 г. вступили в силу положения нового распоряжения, значительно упростившего систему оплаты труда военнослужащих. Положение о заработной плате военнослужащих носило общий характер, без учета специфики службы КОП. Подробные финансовые инструкции, касающиеся служебных надбавок, были изданы в виде приказов командира КОП и не анализировались историками. Цель статьи – напомнить принципы выделения надбавок к окладам, их размер и обстоятельства их выделения. Кроме того, в статье рассматриваются вопросы распределения компенсационных надбавок, размера и правил предоставления служебных, пограничных и функциональных надбавок. Все эти надбавки, помимо вознаграждения за тяготы службы на границе, имели еще одну функцию: они должны были сделать солдат КОП невосприимчивыми к взяточничеству, потому что плохо оплачиваемый солдат легко брал взятки со стороны контрабандистов или столь же легко мог поддаться агитации со стороны агентов Советского Союза.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 2 (276); 113-151
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holokaust: rewitalizacja ukraińskiej pamięci? W osiemdziesiątą rocznicę wydarzeń w Babim Jarze
Holocaust: revitalizing Ukrainian memory? On the 80th anniversary of the events in Babi Yar
Холокост: ревитализация украинской памяти? К 80–летию событий в Бабьем Яру
Autorzy:
Matusiak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191645.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Холокост
Холокост от пуль
Бабий Яр
История Украины
Киев
Holocaust
Holocaust by bullets
Babi Yar
Ukrainian History
Kyiv
Opis:
Presented text is a research reconnaissance on the Ukrainian memorial discourse on the Holocaust carried out in Babi Yar in September 1941. Author of the article focuses primarily on the period after the Revolution of Dignity, which became a turning point in Ukrainian-Jewish relations. The subject of special attention are two competitive commemorative projects that are being implemented by Memorial Museum of the Victims of Babi Yar and Memorial Holocaust Center “Babi Yar” (BYHMC).
Предлагаемый текст представляет собой исследование украинского мемориального дискурса о Холокосте, проведенном в Бабьем Яру в сентябре 1941 года. Основное внимание в статье уделяется периоду после Революции Достоинства, которая стала переломным моментом в украинско-еврейских отношениях. Особого внимания заслуживают два конкурирующих мемориальных проекта: Мемориальный музей жертв Бабьего Яра и Мемориальный центр Холокоста «Бабий Яр» (BYHMC).
Źródło:
Iudaica Russica; 2021, 2(7); 5-44
2657-4861
2657-8352
Pojawia się w:
Iudaica Russica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie tylko „zaczarowana dorożka” – koń w przestrzeni miejskiej XIX-wiecznego Krakowa
Not only “the Magic Cab”: The Horse in the Urban Space of 19th-Century Kraków
Не только «завороженные дрожки» – лошадь в городском пространстве Кракова XIX века
Autorzy:
Gellner, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879901.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
история Кракова
история фотографии
общественный транспорт
лошади
дрожки
animal studies
historia Krakowa
historia fotografii
transport publiczny
konie
tramwaje konne
dorożki
opieka nad zwierzętami
Krakow’s history
history of photography
public transport
horses
horse trams
carriages
animal care
Opis:
Tematem artykułu jest refleksja na temat obecności koni w przestrzeni miejskiej Krakowa. Zwierzęta te ze względu na swoją powszechną obecność na ulicach miasta stanowią jego integralną część. W tekście poruszona jest kwestia wykorzystania koni jako siły pociągowej w miejskich środkach transportu, straży pożarnej czy służbach porządkowych. Sytuacja koni przedstawiona jest w kontekście rodzącego się ruchu opieki nad zwierzętami, który swoimi początkami sięga XIX wieku. Tak duże wykorzystywanie koni przekładało się bowiem na ogromną skalę nadużyć wobec tychże zwierząt.
Главная тема статьи – размышление о присутствии лошадей в городском пространстве Кракова. Эти животные составляют неотъемлемую часть городского пейзажа, так как их каждый день можно встретить на улицах Кракова. В тексте рассматривается вопрос использования лошадей в качестве тягловой силы в городском транспорте, пожарных командах или службах безопасности. Положение лошадей представлено в контексте зарождающегося движения за заботу о животных, восходящего к XIX веку. Такое широкое использование лошадей привело к огромным злоупотреблениям по отношению к этим животным.
The main goal of this article is to ponder the presence of horses in the urban space of Kraków. Due to their common presence on the streets, horses constitute an integral part of Kraków’s cityscape. Joanna Gellner treats the issue of using horses as draft force in urban transport, by fire brigades and order services. She discusses the situation of horses in the context of the emerging animal welfare movement, which dates to the nineteenth century. The large scale of using horses caused a similarly large scale of abuse against them.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2021, 1 (7); 1-14
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plany odtworzenia fortyfikacji Wrocławia z lat 1807–1830
Plans to restore the Fortifications of Wrocław between 1807–1830
Планы восстановления фортификационных сооружений Вроцлава в 1807–1830 гг.
Autorzy:
Podruczny, Grzegorz
Wichrowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1856734.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wrocław
twierdza
fortyfikacje
historia fortyfikacji
fortress
fortifications
history of fortifications
Вроцлав
крепость
фортификационные сооружения
история фортификационных сооружений
Opis:
Treścią artykułu jest prześledzenie procesu projektowania odbudowy fortyfikacji Wrocławia w latach 1807–1830. Punktem wyjścia dla autorów jest dokładny opis stanu zachowania starych fortyfikacji po zakończeniu procesu ich rozbiórki przez Francuzów w 1807 r. Opis ten bazuje na archiwaliach z zasobu berlińskiego Geheimes Staatsarchiv. Zasadniczą treścią tekstu jest prezentacja pomysłów i koncepcji na odbudowę fortyfikacji. Do dziś przetrwały koncepcje ujęte w kilku dokumentach powstałych w latach 1807–1824 oraz w czterech rysunkowych projektach z lat 1820–1830. W dyskusję nad możliwym kształtem odbudowanych fortyfikacji zaangażowanych było kilkanaście osób, w tym oficerowie: Grawert, Rode, Pullet, Harroy, Boyen, Grolman, Liebenroth i Schubert. Autorzy przedstawili omówienie projektów i dyskusji, po których jedynym śladem jest istniejąca do dziś fosa wokół Starego Miasta i zrealizowana oraz częściowo zachowana na jej zapleczu promenada, będąca wówczas rezerwą terenową dla prowizorycznego odtworzenia fortyfikacji.
The content of the article follows the process of designing the reconstruction of Wrocław’s fortifications between the years 1807–1830. The starting point for the authors consists of a detailed description of the state of preservation of the old fortifications after the completion of the demolition process by the French in 1807. This description is based on material held in the Geheimes Staatsarchiv in Berlin. The main content of the text comprises a presentation of ideas and concepts concerning the reconstruction of the fortifications. The concepts contained in several documents produced between 1807–1824 and in four drawing projects conducted between 1820–1830 have survived to this day. A number of individuals were involved in the discussion regarding the possible shape of the rebuilt fortifications, including the following officers: Grawert, Rode, Pullet, Harroy, Boyen, Grolman, Liebenroth and Schubert. The authors present an overview of the discussions and projects, the only trace of which is the moat around the Old Town that exists to this day, and on its back, a rebuilt and partially preserved promenade, that served at a time a terrain reserve for the provisional reconstruction of the fortifications.
Цель данной статьи – проследить процесс проектирования реконструкции фортификационных сооружений Вроцлава в 1807–1830 гг. Отправной точкой для авторов является подробное описание состояния сохранности старых сооружений после завершения их сноса французами в 1807 г. Это описание основано на архивах берлинского ресурса Geheimes Staatsarchiv. Текст статьи содержит изложение идей и концепций реконструкции фортификационных сооружений. Концепции, содержащиеся в нескольких документах, созданных в 1807–1824 гг., и в четырех чертежах 1820–1830 гг., сохранились до наших дней. Около дюжины человек участвовали в обсуждении возможной формы восстановленных сооружений, включая офицеров: Граверта, Роде, Пуллета, Харроя, Бойена, Грольмана, Либенрота и Шуберта. Авторы статьи представили обсуждение проектов и дискуссии, одним из следов которых является ров вокруг Старого города, существующий до сих пор, а также построенный и частично сохранившийся за этим ровом променад, являющийся территориальным резервом для временной реконструкции фортификационных сооружений.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 2 (276); 49-86
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 93

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies