Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "история" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Становление и развитие музыкальной терапии (исторический аспект)
Establishment and development of music therapy (historical aspect)
Powstanie i rozwój muzykoterapii (aspekt historyczny)
Autorzy:
Anastazja, Wilczkowska
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529333.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
music therapy
history of medicine
prevention of diseases
muzykoterapia
historia medycyny
profilaktyka chorób
музыкальная терапия
история
медицина
профилактика
болезни
Opis:
The main goal of research is to determine historical sources, literature in the history of mu-sic, medicine, philosophical thought, literature on the psychology of the process of establish-ing and developing music therapy as a method of prevention and treatment of psychopathic diseases in people of all ages. The use of music in the flying of various diseases has a centuries-old history. In ancient China, Japan, Indian and Greece specific national systems were created in a given area of medicine. This experience has resulted in the treatment of sick people in the next historical pe-riods. In the present era music therapy has been widely disseminated in healing practice on all counties of the world. To a large extent this was fostered by the training of specialists in this field at universities; development of scientific exercise programs in music therapy; the dissem-ination of audiovisual technology; acceptance of the use of music therapy in medical and re-habilitation facilities by individual ministries of public health in most of Europe, America and Asia. The effectiveness of using as a means of preventing treatment of diseases has been con-firmed by many years of practice of music therapists from various countries around the world. A significant effect of music therapy, especially in children and adolescent, is the inte-gration of music with physical and dance exercises (rhythmic classes) that promote the in-crease of interest in exercising, increasing the impact on their psychophysical development, shaping the correct posture, emotional development, shaping motivation to participate in these classes.
Głównym celem badań danego materiału jest ustalenie na podstawie przeprowadzonej ana-lizy źródeł historycznych, literatury z zakresu dziejów muzyki, medycyny, myśli filozoficznej oraz literatury z zakresu psychologii, procesu stanowienia i rozwoju muzykoterapii jako me-tody profilaktyki i leczenia chorób psychosomatycznych u ludzi w różnym wieku. Wykorzystanie muzyki w leczeniu różnych chorób ma wielowiekową historię. W starożyt-nych Chinach, Japonii, Indii, Grecji powstały iście specyficzne narodowe systemy w danym obszarze medycyny. To doświadczenie miało wpływ na leczenie ludzi chorych w następnych epokach dziejowych. Obecnie muzykoterapia otrzymała szerokie rozprzestrzenienie w praktyce leczniczej na wszystkich kontynentach świata. W znaczącej mierze sprzyjały temu: kształcenie specjalistów w tej dziedzinie w szkołach wyższych, opracowanie naukowych programów ćwiczeniowych z muzykoterapii, rozprzestrzenienie audiowizualnej techniki, akceptacja stosowania muzykote-rapii w zakładach medycznych i rehabilitacyjnych przez poszczególne ministerstwa zdrowia publicznego w większości krajów Europy, Ameryki i Azji. Efektywność muzyki jako środka profilaktyki leczenia chorób potwierdzono wieloletnią praktyką muzykoterapeutów z różnych krajów świata. Znaczący efekt muzykoterapii, zwłasz-cza u dzieci i młodzieży, ma integracja muzyki z ćwiczeniami fizycznymi i tanecznymi (zajęcia rytmiczne), które sprzyjają podniesieniu zainteresowania ćwiczących, zwiększeniu oddziały-wanie na ich rozwój psychofizyczny, kształtowaniu prawidłowej postawy ciała, rozwojowi emocjonalnemu, kształtowaniu motywacji do uczestniczeniu w tych zajęciach.
Перед данным исследованием была поставлена цель: на основе анализа исторической, медицинской, музыкальной, психологической литературы изучить становление и развитие музыкотерапии как средства профилактики и лечения психосоматических заболеваний у людей разного возраста. Использование музыки в лечении различных болезней имеет многовековую историю. В древнем Китае, Индии, Греции сложились свои национальные системы в данной области медицины. Этот практический опыт был положен в основу лечения больных людей в последующие исторические периоды. В наше время музыкотерапия получила широкое распространение в медицинской практике на всех континентах планеты. В значительной мере этому способствовали: подготовка специалистов данной отросли в высших учебных заведениях; разработка научно обоснованных программ для занятий музыкотерапией; выпуск электронной звукозаписывающей и звуковоспроизводящей аппаратуры, а также компакт-дисков с музыкальными записями; положительное отношение к использованию музыкотерапии в лечебных учреждениях и реабилитационных центрах со стороны министерств и ведомств здравоохранения большинства стран Европы, Америки и Азии. Эффективность использования музыки, как средства профилактики и лечения болезней подтверждается многолетней практикой музыкотерапевтов разных стран мира. Значительный эффект музыкотерапии, особенно у детей и молодежи, имеет интеграция музыки с физическими и танцевальными упражнениями (занятия ритмикой). Они дают возможность повысить интерес у занимающихся, увеличить влияние на их психофизическое развитие, формирование правильной осанки, развитие эмоциональной сферы, создание мотивации к участию в этих занятиях.
Źródło:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe; 2019, 2, 4; 133-145
2545-3211
Pojawia się w:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Рождение текста в поэтической лаборатории Владимира Аристова: дискретно-уровневая модель
Narodziny tekstu w poetyckim laboratorium Vladimira Aristova: model dyskretnego poziomu
Autorzy:
Andreeva, Ekaterina
Vorobyov, Vasily
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041997.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
творческая история текста
черновик
слои
поэзия
Владимир Аристов
twórcza historia tekstu
warianty i warstwy tekstu
współczesna poezja rosyjska
Wladimir Aristov
creative history of text
draft
layers
poetry
Vladimir Aristov
Opis:
В статье исследуется творческий метод поэта В. Аристова на примере двух стихотворений, с привлечением авторских комментариев и уникальных рукописных материалов. Прослеживаются все этапы создания этих текстов. Рассматривается особый тип творческого мышления Аристова – дискретный, или «слоистый», при котором каждый этап работы над произведением фактически представляет собой отдельный и относительно автономный слой, а процесс творчества присутствует в сознании автора как переход из одного слоя в другой. Показано, что каждое произведение не только создается послойно, но и его окончательный вариант имеет слоистую структуру, эксплицитно отражаемую разбивкой текста на части-уровни с помощью пунктирной горизонтальной черты. Наконец, мотивы слоев присутствуют и в семантике стихотворений Аристова (слои личной памяти, слои истории, геологические слои и др.).
W artykule tym autorzy prześledzili metodę twórczą Wladimira Aristova, opierając się na dwóch utworach z komentarzem autora i unikalnych rękopisach. Przebadane i przeanalizowane zostały wszystkie etapy tworzenia tekstu. Niezwykłe twórcze myślenie Arystowa można określić jako dyskretne lub wielowarstwowe. W rzeczywistości każdy etap jego pracy nad wierszem tworzy osobną i autonomiczną warstwę, a sam proces twórczy jest przedstawiony w umyśle autora jako przejście z jednego poziomu na drugi. Pokazano nie tylko to, że praca nad tekstem dokonuje się w jego poszczególnych warstwach, ale również to, że ostateczna wersja utworu ma strukturę wielopoziomową, co wyraźnie widać dzięki podziałowi tekstu za pomocą poziomej linii przerywanej. Struktura wielowarstwowa ujawnia się również poprzez semantykę tekstów Aristova (warstwy pamięci osobistej, warstwy historii, warstwy geologiczne itp.).
In this article, the authors explore the creative method of Vladimir Aristov on the material of two poems with the involvement of the author’s comments and unique manuscripts. All stages of text creation are tracked. The unusual creative thinking of V. Aristov can be called discrete or multi-layered. In fact, each stage of his work on a poem is a separate and autonomous layer, and the creative process itself is presented in the author’s mind as a transition from one level to another. It is shown that each work is created not only in layers, but also in its final version has a multi-level structure, which is clearly reflected by splitting the text into levels using a horizontal dotted line. Finally, layer motifs are also present in the semantics of V. Aristov’s poems (layers of personal memory, layers of history, geological layers, etc.).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 55, 4; 217-228
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Исторические этапы развития аудиторской деятельности через призму работы профессиональной организации аудиторов
Autorzy:
Antoniuk, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819019.pdf
Data publikacji:
2019-05-12
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Аудит
Аудитор
История
Opis:
Рассмотрены ключевые этапы становления аудиторской деятельности в Украине начиная с 1993 года. На основе анализа основных направлений деятельности профессиональной организации аудиторов – Аудиторской палаты Украины, определена периодизация развития аудиторской деятельности в целом, с учётом принимаемых нормативных документов её регламентации.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach; 2018, 43, 116; 39-48
2082-5501
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie można być cywilizowanym na dwa sposoby…” – o różnorodności cywilizacji w twórczości wielkiej sławy myśliciela Feliksa Konecznego (1862–1949)
“One cannot be civilised in two ways…” – On Civilisational Diversity in the Works of a Great Thinker, Feliks Koneczny (1862–1949)
«Нельзя быть цивилизованным двояко…» – о многообрази и цивилизаций в трудах великого мыслителя Феликса Конечного (1862–1949)
Autorzy:
Banaś, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28847902.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Koneczny
civilisation
history
old ages
people
Конечный
цивилизация
история
старость
люди
Opis:
This article presents the view on the concept of civilization of the Krakow historian and publicist, Feliks Koneczny. The author believed that all historical facts should be explained in the context of its civilisational background. However, he emphasised that man was created to live in a group, but only in one, because one cannot be “civilised” for these two particular communities; to call them a civilisation, and why did some civilisations fight each other. Feliks Koneczny has been looking for answers to these questions for years. The paper demonstrates and explains his scientific scrutiny.
В статье речь идёт о краковском историке и публицисте Феликсе Конечном. Представлен его взгляд на понятие цивилизации. Этот автор считал, что все исторические факты следует объяснять в контексте его цивилизационной подоплеки. Он подчеркивал, однако, что человек создан для жизни в группе, но только в одной, потому что нельзя «цивилизоваться” для этих двух конкретных сообществ, называть их цивилизацией, и определить почему некоторые цивилизации воевали друг с другом? Вышеупомянутый Феликс Конечный много лет искал ответы на эти вопросы, и попытки объяснить их можно найти в статье.
Źródło:
Studia Orientalne; 2023, 3(27); 92-102
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obchody 60. rocznicy urodzin Bolesława Bieruta na łamach „Życia Lubelskiego”. Studium poznawcze
The commemoration of the 60th anniversary of the birth of Bolesław Bierut in the pages of "Życie Lubelskie". An epistemic study
Юбилей 60-летия Болеслава Берута в «Люблинской жизни». Исследование
Autorzy:
Bednarczyk, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462830.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Bolesław Bierut
prasoznawstwo
„Życie Lubelskie”
prasa na Lubelszczyźnie
propaganda
historia Polski 1944–1956
press studies
"Życie Lubelskie"
press in the Lublin Region
history of Poland 1944–1956
Болеслав Берут
теория прессы
«Люблинская жизнь»
пресса на люблинской территории
пропаганда
история Польши 1944–1956
Opis:
Jednym z najbardziej rozpowszechnionych źródeł informacji jest prasa, należąca do najstarszych mediów masowych. W okresie Polski Ludowej, gdy państwem rządzili komuniści, wydawnictwa drukowane stanowiły ważne źródło legitymizacji władzy. Pierwszoplanową opisywaną wówczas postacią był Bolesław Bierut, Prezydent RP i przewodniczący Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Aby pokazać w jaki sposób w ówczesnej prasie kreowano wizerunek przywódcy, w artykule ukazano, jak redakcja „Życia Lubelskiego”, dziennika będącego protoplastą „Kuriera Lubelskiego”, prezentowała obchody 60. rocznicy urodzin Bieruta, przypadającej na 18 IV 1952 r. Analiza ilościowa materiału prasowego poświęconego uroczystościom, wraz z refleksją nad powierzchnią zajmowaną przez artykuły związane z wydarzeniem, a także ocena stosowanych środków wizualnych i ich skuteczności udowodni, iż rocznica była w badanym okresie tematem najważniejszym. Analiza językowa wzmianek związanych z Bierutem potwierdza tezę, iż szczególny nacisk położono na majestatyczne i wyidealizowane ukazanie postaci. Wszelkie wyciągnięte wnioski skonfrontowano z badaniami, prowadzonymi przez prasoznawców zarówno w Polsce, jak i w państwach Zachodu. Ważne jest również ujęcie problemu w kontekście ówczesnej propagandy i nowomowy partyjnej, wraz z całym stosowanym przez komunistów aparatem ideologicznym.
One of the most-popular sources of information is the press, which belongs to the oldest mass media. In the period of The People's Poland, when the State was controlled by the communists, printed publications constituted an important source of legitimacy for authority. The foreground figure described at that time was Bolesław Bierut, President of Poland and Chairman of the Polish United Workers' Party. In order to show how the image of a leader was created in the press of the time, the article depicts how the editorial staff of "Życie Lubelskie", a newspaper that was the protoplast of "Kurier Lubelski", presented the commemoration of the 60th anniversary of birth of Bierut, which fell on 18 April 1952. The quality analysis of the press material dedicated to the celebrations, including a reflection on the amount of space taken up by the articles related to the event, as well as the assessment of the visual devices used and their effectiveness, prove that the anniversary was the most-important topic in the analysed period. The linguistic analysis of the references to Bierut confirms the premise that particular emphasis was put on a majestic and idealised portrayal of the figure. All the conclusions drawn are evaluated, along with research conducted by press experts, both in Poland and in the countries of the West. Also important is the take on the issue in the context of propaganda and party newspeak, including the entire ideological apparatus used by the communists.
Пресса – один из более распространенных и самых старых среди СМИ источников информаций. Во время Польской Народной Республики, когда правили коммунисты, печатные издательства были важным источником легитимности власти. Главным описываемым тогда лицом был Болеслав Берут, президент Польши и председатель Польской объединенной рабочей партии. Чтобы показать, как в тогдашней прессе строился портрет вождя, в статье указывается, каким образом в «Люблинской жизни» (которая была предшественником «Люблинского курьера») описывался юбилей 60-летия Берута (18 IV 1952). Анализ количества материала посвященного празднику вместе с рефлексией об месте, которое занимали статьи на эту тему, а также оценка визуальных средств и их эффективности свидетельствуют о том, что годовщина была тогда самой главной темой. Анализ языка информаций связанных с Берутом подтверждает, что главной целью было идеализировать и указать величие вождя. Все выводы были сопоставлены с исследованиями теоретиков прессы так в Польше, как и на Западе. Важным является также указание проблемы в контексте тогдашней пропаганды и партийного новояза вместе с использованным коммунистами идеологическим аппаратом.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2015-2016, 58/59; 127-160
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emocjonalne postrzeganie Berlina początku lat 1920. w listach Aleksieja Gwozdinskiego
Berlin in the early 1920s in the letters of Alexei Gvozdinsky
Берлин начала 1920-х годов в письмах Алексея Гвоздинского
Autorzy:
Bielniak, Nel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311811.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
первая волна эмиграции
Берлин
эго-документы
письма
личная история
обычный человек
pierwsza fala emigracji
Berlin
egodokumenty
listy
historia osobista
zwykły człowiek
first wave of emigration
egodocuments
letters
personal history
everyman
Opis:
This article aims to look at the phenomenon of the first wave of Russian emigration through the prism of the so-called personal history. The anthropological turn in the humanities, which took place in the second half of the 20th century, contributed to an increase in the understanding of the importance of an individual and an interest in the culture of everyday life. Egodocuments play an important role in exploring these phenomena, thanks to which we learn about the specificity of everyday life of Russian emigrants and the unique inner world of an individual. Such an opportunity is offered by Alexei Gvozdinski's letters to Elizaveta Miller, who recorded in his correspondence a far from harmonious existence in the German capital of the early 1920s. The Russian émigré petrified in his letters several weeks of life in Berlin, which were mainly marked by loneliness, poverty and being lost in an unfriendly, gloomy juggernaut, in which — unlike Constantinople or Rome (earlier stops on the émigré road) — he could not see anything positive and beautiful. His perception of the city was influenced by both subjective factors and stereotypical perceptions.
В данной статье ставится задача рассмотреть феномен первой волны русской эмиграции сквозь призму так называемой личной истории. Антропологический поворот, произошедший во второй половине ХХ века в гуманитарных науках, способствовал росту понимания значимости личности и интереса к культуре повседневности. Важную роль в изучении этих явлений играют эго-документы, благодаря которым мы узнаем одновременно о специфике повседневной жизни русских эмигрантов и неповторимом внутреннем мире личности. Такую возможность дают письма Алексея Гвоздинского Елизавете Миллер, в которых автор запечатлел далеко не гармоничное пребывание в немецкой столице начала 1920-х годов. Русский эмигрант отобразил в своих письмах несколько недель жизни в Берлине, отмеченных главным образом одиночеством, нищетой и затерянностью в недружелюбном, мрачном мегаполисе, в котором — в отличие от Константинополя или Рима (прежних остановок в его эмигрантском пути) — он не сумел увидеть ничего положительного и красивого. На его восприятие города влияли как субъективные факторы, так и стереотипные представления.
Niniejszy artykuł ma na celu spojrzenie na fenomen pierwszej fali emigracji rosyjskiej przez pryzmat tzw. historii osobistej. Zwrot antropologiczny w naukach humanistycznych, który nastąpił w drugiej połowie XX wieku, przyczynił się do wzrostu zrozumienia znaczenia osoby prywatnej oraz zainteresowania kulturą życia codziennego. Istotną rolę w zgłębianiu tych zjawisk odgrywają egodokumenty, dzięki którym jednocześnie poznajemy specyfikę życia codziennego rosyjskich emigrantów oraz unikalny świat wewnętrzny jednostki. Taką właśnie sposobność dają listy Aleksieja Gwozdinskiego do Jelizawiety Miller, który utrwalił w swojej korespondencji dalekie od harmonijnego trwanie w niemieckiej stolicy początku lat 1920. Rosyjski emigrant spetryfikował w swoich listach kilka tygodni życia w Berlinie, które naznaczone były głównie samotnością, biedą i zagubieniem w nieprzyjaznym, ponurym molochu, w którym — w przeciwieństwie do Konstantynopola czy Rzymu (wcześniejszych przystanków na emigracyjnej drodze) — nie potrafił dostrzec nic pozytywnego i pięknego. Na jego postrzeganie miasta wpływ miały zarówno czynniki subiektywne, jak i stereotypowe wyobrażenia.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 53-65
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słownik współczesnego bułgarskiego języka literackiego w epoce cyfrowej
“Dictionary of the modern Bulgarian literary language” in the digital age
„Речник на съвременния български книжовен език“ в дигиталната епоха
Autorzy:
Blagoeva, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34655951.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
лексикография
история на българската лексикография
тълковен речник
дигитализация на лексикографските ресурси
history of Bulgarian lexicography
lexicography
explanatory dictionary
digitization of lexicographic resources
leksykografia
historia leksykografii bułgarskiej
słownik interpretacyjny
digitalizacja zasobów leksykograficznych
Opis:
Artykuł podejmuje próbę opracowania za pomocą nowoczesnych technologii zasobu leksykograficznego w oparciu o zdigitalizowaną wersję jednego z najważniejszych osiągnięć leksykografii bułgarskiej trzeciej ćwierci XX wieku – trzytomowego Słownika współczesnego bułgarskiego języka literackiego. Słownik, wydany w latach 1955–1959, odzwierciedla stan literackich norm językowych języka bułgarskiego z połowy ubiegłego wieku i pod wieloma względami stracił już na aktualności. Wymaga częściowej rewizji oraz unowocześnienia treści i dostosowania jej do współczesnych norm językowych. Artykuł wskazuje miejsce Słownika współczesnego bułgarskiego języka literackiego w historii leksykografii bułgarskiej, krótko przedstawia główne zasady jego tworzenia i specyfikę mikrostruktury, komentuje kwestie związane z konwersją tekstu drukowanego w elektroniczny zasób leksykograficzny, który może służyć nie tylko jako źródło informacji o semantyce i zastosowaniu głównej części współczesnego słownictwa bułgarskiego, ale także do celów badawczych.
Статията представя опит с помощта на съвременни технологии да се разработи лексикографски ресурс на базата на дигитализиран вариант на едно от най-значимите постижения на българската лексикография през третата четвърт на XX в. – тритомния „Речник на съвременния български книжовен език“. Речникът, издаден в периода 1955 – 1959 г., отразява състоянието на книжовноезиковите норми на българския език от средата на миналия век и в редица отношения вече е загубил актуалност. Това обуславя необходимостта от частично преработване и осъвременяване на неговото съдържание и привеждането му в съответствие със съвременните езикови норми. В статията се разкрива мястото на „Речник на съвременния български книжовен език” в историята на българската лексикография, представят се накратко основните принципи за съставянето на речника и особеностите на речниковата микроструктура, коментират се въпроси, свързани с преобразуването на печатното издание в електронен лексикографски ресурс, който може да намери приложение не само като източник на информация за семантиката и употребата на основната част от съвременната българска лексика, но и за изследователски цели.
The article presents the experience of a team of lexicographers from the Institute of the Bulgarian Language at the BAS using modern technologies to develop a lexicographic resource based on a digitized version of one of the most significant achievements of Bulgarian lexicography in the third quarter of the 20th century – the three-volume “Dictionary of the Modern Bulgarian Literary Language”. The Dictionary, published in the period 1955–1959, reflects the state of norms of the Bulgarian language from the middle of the last century. In a number of respects it has already lost relevance. This necessitates a partial revision and modernization of its content and bringing it into line with modern language norms. The article reveals the place of the “Dictionary of the Modern Bulgarian Literary Language” in the history of Bulgarian lexicography, briefly presents the main principles for compiling the dictionary and the peculiarities of the microstructure of the dictionary. It also comments on issues related to the conversion of the printed edition into an electronic lexicographic resource, which can be used not only as a source of information about the semantics and usage of the main part of the modern Bulgarian vocabulary, but also for research purposes.
Źródło:
Językoznawstwo; 2023, 18, 1; 7-20
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koniec albo nowy początek historii Rosji? Paradoksy okcydentalistycznej radykalizacji wizji rosyjskiej przyszłości
Конец или новое начало истории России? Парадоксы западнической радикализации видения российского будущего
The End or the New Beginning of the Russian History? Paradoxes of the Occidentalistic Radicalization of the Visions of the Russian Future
Autorzy:
Broda, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497188.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
история России
конец
новое начало
западническая радикализация
парадоксы
видение будущего
historia Rosji
koniec
nowy początek
radykalizacja okcydentalistyczna
paradoksy
wizje przyszłości
history of Russia
end
new beginning
occidentalistic radicalization
paradoxes
visions of the future
Opis:
Среди формулируемых в последние десятилетия разнообразных видений российского будущего, обращает на себя внимание – предлагаемая некоторыми представителями западни-чески ориентированной части интеллигенции – дихотомическая формула: конец или новое начало истории России. Несмотря на то, что субъективный замысел ее авторов выражает ради-кальное дистанцирование от российского прошлого, ряд содержаний, присутствующих – пред-полагаемых – в мыслительных структурах их концепций демонстрирует симптоматичное по-добие ментальных оснований, структур и условий, совместно создающих как раз это прошлое, механизмы его продолжения и саморепродукции.
Among the formulated in the last decades various visions of the Russian future, attention is drawn to – presented by some representatives of the Occidentalistically oriented part of the intelligentsia – the dichotomous formula: the end or the new beginning of the Russian history. Although the subjective intent of its authors expresses a radical distance to the Russian history, some content presented – assumed – in the mental structures of their idea shows the symptomatic similarity to the mental foundations, structures and conditions that contribute to history, the mechanisms of its continuation and self-reproduction.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2017, 17; 147-164
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak historia odkłada się w pamięci, jak pamięć odkłada się w języku
Autorzy:
Chlebda, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611626.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
history
historiography
memory
linguistic worldview
subjectivity
narration
selectivity
interpretation
languaging
historia
historiografia
pamięć
językowy obraz świata
podmiotowość
narracyjność
selektywność
interpretacyjność
ujęzykowienie
история
историография
память
языковая картина мира
субъектность
нарративность
селективность
интерпретативность
оязыковление
Opis:
The article attempts to lay out the research area of three major concepts: history, memory, and language. Because each of them is polysemous and can relate to different ontological domains in different situations (extralinguistic reality, textual or narrative reality), an attempt is made to add precision to the semantics of the words that express these concepts. There are complex relationships between the meanings of each of the words (i.e., between history1 and history2, or memory1 and memory2) and in the “horizontal” aspect between history1 and memory1 or history2 and memory2. Each of these arrangements has a unique linguistic characterization but there are also five features that function as the common denominator between the three constructs of history2 (i.e., historiography), memory2 (accounts of the content of memory), and the linguacultural worldview: subjectivity, narration, selectivity, interpretation, and “languaging”. That common denominator makes it possible to juxtapose and compare the diverse pictures of the same section of reality.
 Tematem artykułu jest zakreślenie ram pola badawczego tworzonego przez trzy tytułowe pojęcia: historia, pamięć, język. Ponieważ każde z nich jest wieloznaczne, a na dodatek w różnych sytuacjach odnoszone są do różnych porządków ontologicznych (do rzeczywistości pozajęzykowej i do rzeczywistości tekstowej, narracyjnej), autor stara się doprecyzować znaczenia odnośnych wyrazów i pokazać złożone relacje, jakie występują zarówno między poszczególnymi znaczeniami każdego z wyrazów oddzielnie (a więc pomiędzy „historią1” i „historią2” z jednej strony oraz między „pamięcią1” i „pamięcią2” – z drugiej), jak też, w układzie „horyzontalnym”, między „historią1” i „pamięcią1” oraz między „historią2” a „pamięcią2”. Autor uważa, że każdy z tych porządków rzeczy ma odrębną charakterystykę językową, istnieje jednak pięć cech, które między trzema konstruktami: „historią2” (tj. historiografią), „pamięcią2” (relacjonowaniem zawartości pamięci) i językowo-kulturowym obrazem świata stanowią wspólny mianownik; to podmiotowość, narracyjność, selektywność, interpretacyjność i ujęzykowienie. Ten wspólny mianownik pozwala na zestawianie i konfrontowanie z sobą zróżnicowanych obrazów tego samego wycinka przeszłości.
нАвтор ставит своей задачей обозначить границы исследовательского поля, создаваемого тремя понятиями: история, память, язык. Каждое из них многозначно, и в разных ситуациях их относят к разным онтологическим порядкам: к внеязыковой действительности и к действительности текста. Поэтому автор старается уточнить значения данных слов и показать сложные отношения между ними. Автор считает, что каждый из названных онтологических порядков отличается по отношению к истории и памяти своей отдельной языковой характеристикой, существует, онако, пять признаков, которые образуют их общий знаменатель; это: субъектность, нарративность, селективность, интерпретативность и оязыковление. Этот знаменатель позволяет сопоставлять друг с другом различные картины одного и того же фрагмента прошлого.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2019, 31
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Степан Бандера, ОУН-УПА. Анализ точки зрения украинского народа на основании избранных публикаций
Stefan Bandera, Oun-Upa. An Attempt to Present the Views of the Ukrainian People on the Basis of Selected Publications
Stepan Bandera, OUN-UPA. Próba ukazania poglądów narodu ukraińskiego na podstawie wybranych publikacji
Autorzy:
Chojnacka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418792.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
история Украины
украинский национализм
ОУН-УПА
Opis:
22 января 2010 г. президент Украины Виктор Ющенко подписал указ о присвоении звания Герой Украины Степану Бандере и Роману Шухевичу. Это событие, в очередной раз, вызвало оживленную дискуссию на тему Украинской Повстанческой Армии, ее истории и создателях. Вновь на страницах средств массовой информации, а также в польско-украинской дискуссии, между историками были подняты спорные вопросы, разделяющие два народа – об этой дискуссии также пойдет речь в этой статье. В связи с тем, что появилось очень много разногласий вследствие деятельности украинских властей на местах, а также центральной власти в отношении Степана Бандеры и связанной с ним Организации Украинских Националистов (позднее УПА), в этой статье будет предпринята попытка представления взглядов поляков и украинцев. Кроме того, принимая во внимание мнения ведущих историков, занимающихся этой проблематикой, в статье будет предпринята попытка подвести итог дискуссиям, проходящим на страницах украинской и польской прессы.
Źródło:
Colloquium; 2014, 6, 1; 31-52
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Białoruś Zachodnia w interpretacji polskiej: wybrane wątki historyczne i motywy liryczne Część I: Czynnik białoruski w historii państwa polskiego (od dawnych czasów do końca II Rzeczy Pospolitej)
Autorzy:
Czerwonnaja, Swietłana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568592.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
The Belarussian minority
history
Second Polish Republic
Western Belarus
interpretation of the Polish
hisoriography
белорусского меньшинства история
вторая
польская Республика
Западная Белоруссия
Польский историография
Opis:
The history of the areas (incorporated to the Belarusian SSR in 1939), which in the Belarusian and Russian historiography adopted the geopolitical term “Western Belarus,” in Polish historiography is seen as an integral part of the overall history of the multinational Polish State. Regardless of the form of the state, which have evolved in the course of historical development (i.e. as part of the Grand Duchy of Lithuania, founded in the 16th century, the Polish-Lithuanian Commonwealth – which from the late 18th to the early 20th century was under Russian domination; finally revived in 1918 as the Second Polish Republic of interwar era, which has become a victim of Nazi on the one hand and on the other hand, the Stalinist aggression in September 1939) the history of “Eastern Borderlands”, including areas inhabited mostly by Belarusian peasants, is recognized in Polish literature in the paradigm of “our common and only homeland”, to which the love, affection, compassion are inseparable from the whole Polish patriotism. The distinction between methodological principles of Polish and Russian-Belarusian (tsarist, Soviet and post-Soviet times) lies in the fact that in the last so-called “Western Belarus” occurs as an entity independent of the fate of Poland, subject of research and legal entity (on the basis of which, among others, it was incorporated in the Belarusian SSR), while in Polish studies and assessments of all aspects of the history and culture of the people of this country and its political transition are presented through the prism of Polish historical issues. This applies to threads, causing debates (for example, about the borders approved by the Treaty of Riga in 1921), grief, accusations of treason by a certain group of Belarusian activists of inter war era, a sad irony in relation to the so-called national enthusiasm with which Belarusians erected “welcome gates” for the Red Army. The first part of the article concerns texts by Józef Mackiewicz, Kazimierz Podlaski, Sokrat Janowicz and other authors who in Poland and in exile dealt with the history of “Western Belarus” until 1939.
История того региона (присоединенного в 1939 году к Белорусской ССР), который в белорусской и русской историографии принято называть геополитическим термином «Западная Белоруссия», в польской историографии рассматривается как составная часть общей истории многоэтничного Польского Государства. Независимо от конкретных форм государственности, менявшихся в процессе исторического развития (то есть в рамках Великого Княжества Литовского; возникшего в XVI веке на основе польско-литовской унии объединенного государства «Обеих наций» – Первой Речи Посполитой; разделенной Польши, находившейся с конца XVIII до начала XX века в составе Российской империи и расчлененной на несколько гу- берний; наконец, возрожденной в 1918 году Второй Речи Посполитой, ставшей в сентябре 1939 года жертвой, с одной стороны, гитлеровской, с другой стороны, сталинской агрессии), история «восточных Кресов», в частности земель, заселенных белорусскими крестьянами, воспринимается поляка- ми в парадигме «нашей общей Родины», и любовь, привязанность к этому краю, сочувствие его жителям неотделимы от польского патриотизма в целом. Различия в методологических принципах польской и российско-белорусской историографии (как царского, так советского и постсоветского периодов) заключаются в том, что в последней так называемая «Западная Белоруссия» выступает как независимых от судьбы польской нации объект научных исследований и субъект международного права (на основе которого якобы и было осуществлено ее присоединение к Белорусской ССР в 1939 году), в то время как в польских исследованиях и оценках все аспекты истории, культуры населения этого края, его политической трансформации выявляются сквозь призму польской исторической проблематики. Это касается многих сюжетов и моментов – витков истории, вызывающих дискуссии (например, о границах, установленных Рижским мирным договором 1921 года), сожаления, упреки в «измене», адресованные определенному кругу белорусских общественных деятелей 1920–1930-х годов, печальную иронию по отношению к так называемому национальному энтузиазму, с которым белорусы возносили «триумфальные арки» на пути Красной Армии (анализируются тексты Юзефа Мацкевича, Казимира Подлясско го, Сократа Яновича и других авторов, которые в Польше и в эмиграции, в официальной науке и в диссидентском андеграунде занимались вопросами довоенной Западной Белоруссии (до 1939 года включительно).
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2014, 2(7); 246-272
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
История белорусской книги в контексте современных книговедческих исследований и событий в Беларуси
The Belarusian book history in the context of bibliological research and events in Belarus
Autorzy:
Dounar, Larysa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472437.pdf
Data publikacji:
2018-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
история книги
книговедение
белорусская книга
история белорусской книги
500-летие белорусского книгопечатания
historia książki
bibliologia
białoruska książka
historia białoruskiej książki
500. rocznica białoruskiego druku książek
history of the book
book science
Belarusian book
Belarusian book history
500th anniversary of Belarusian printing
Opis:
The main trends in the contemporary bibliographic studies on the history of Belarusian book are considered. The problems and new methodological approaches are identified, in the context of the book culture paradigm. Special attention is paid to research publications and conference proceedings concerning the 500th anniversiry of Belarusian printing.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2018, 12; 371-396
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie badania Kaukazu a wyzwania współczesnej nauki
Autorzy:
Furier, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568964.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Caucasology
Kremlinology
methodology
history
political science
Кавказоведение
советология
россиеведение
методология
история
политология
Opis:
Polish contacts with the Caucasus region one date back to the late Middle Ages, and intensified in the period of the Polish-Lithuanian Commonwealth’s greatness, as it sought allies in that region in the fight against Turkey. After the partition of Poland in the 19th century a large group of Poles – several hundred thousand strong – was exiled to Caucasus. They were political exiles and soldiers serving in the Russian army, and later civilians of various professions. Their fates become at first the subject of interest of memoirs authors, and later the subject ofscientific research. This promoted Polish-Caucasian relations, which reached its apogee in the interwar period. It was connected with the Promethean movement, which then gained wide popularity in Poland. Hitherto achievements of the Polish Caucasology invites us to reflect on its condition today. The paper aims to present the most important changes in Polish studies of Caucasus, focusing on the most recent achievements. The purpose of this activity was to determinante the feasibility of Polish Caucasology in solving research problems. Therefore, an attempt was made to analyse Polish Caucasological publication, paying particular attention to the area of the issue of research, the methodology used and the cognitive value of results. Attention was focused on several selected publications, which according to the author characterized the most important directions of research of contemporary Polish Caucasology. This applies to the work of Polish scholars and those from the West, which lived to see the Polish editions. This stems from the belief that it is this group of publications that have the greatest impact on the face of contemporary Caucasus research in Poland, and thus the strongest influence on the younger generation of researchers. Analysis of the achievements of contemporary Polish Caucasus studies demonstrate their intensive development. This applies both to a significant expansion of the area of research interests of Polish Caucasologists, as well as the intensification of scientific exchange with foreign centres. After a period of domination of historical issues we can observed expanding interests in various areas of contemporary political and social change. In recent years, there have been publications of results of own research on the problems of the political elite and the mechanisms of governance in Caucasus. Scientific level of these publications is extremely diversified– from highly original research to repetitive works and compilations. It is difficult to blame for this state of affairs only researchers who have not yet livedto see a single Caucasological research centre. It is an example of the lack of ability to adapt the structure and organization to current needs in Polish science.
Польские контакты с Кавказом начались еще в конце Средневековья, а усилились в период I Польской Республики, которая искала союзников в этом регионе в борьбе против Турции. После раздела Польши в девятнадцатом веке на Кавказ попало несколько сотен тысяч поляков. Сначала это были политические ссыльные и солдаты, удерживаемые службой в российской армии, а позже представители гражданских профессий. Их судьба стала во-первых увлекать авторов многих воспоминаний, а затем стала предметом исследования. Это способствовало усилению польско-кавказского сближения, апогей которого имел место между мировыми войнами. Это было связано с прометеевским движением, которое в то время завоевало большую популярность в Польше. Теперешние достижения польской кавказологии заставляют задуматься над ее современной ситуацией. Статья является попыткой представить наиболее важные изменения в польских исследованиях Кавказа, с акцентированием внимания на самых последних достижениях. Цель этой деятельности заключается в определении целесообразности польского исследования Кавказа в решении исследовательских задач. Таким образом, была предпринятапопытка анализа польских кавказологических публикаций, с обращением особого внимания на вопросы исследования, используемуюметодику и ценность когнитивной деятельности. Особое внимание уделено нескольким избранным публикациям, которые, по мнению автора, наиболее важны и характеризуют современную польскую кавказологию. Это касается как работ польских ученых, так и западных публикаций, которые дождались польского издания. Такая позиция проистекает из убеждения, что именно эта группа изданий оказывает наибольшее влияние на современные исследования в Польше, и, следовательно, – наиболее сильное вли- яние на молодое поколение исследователей. Анализ научных достижений в современных польских исследованиях Кавказа позволяет констатировать их интенсивное развитие. Это относится как к значительному расширению области научных интересов польских кавказоведов, так и к интенсификации научного обмена с зарубежными центрами. После периода доминирования исторических вопросов, имеет место охват анализом различных областей современных политических и социальных перемен. В последние годы появились публикации, содержащие результаты собственных исследований по проблемам политической элиты и механизмов управления на Кавказе. Научный уровень этих публикаций чрезвычайно разнообразен – начинаясь от весьма оригинальных и заканчиваясь вторичными исследованиями и компиляциями. Трудно винить в таком положении дел только самих исследователей, которые еще не дожили до появления единого научнисследовательского кавказологического центра. Это пример отсутствия способностей к адаптации структуры и организации польской науки к текущим потребностям.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2014, 2(7); 103-133
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie tylko „zaczarowana dorożka” – koń w przestrzeni miejskiej XIX-wiecznego Krakowa
Not only “the Magic Cab”: The Horse in the Urban Space of 19th-Century Kraków
Не только «завороженные дрожки» – лошадь в городском пространстве Кракова XIX века
Autorzy:
Gellner, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879901.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
история Кракова
история фотографии
общественный транспорт
лошади
дрожки
animal studies
historia Krakowa
historia fotografii
transport publiczny
konie
tramwaje konne
dorożki
opieka nad zwierzętami
Krakow’s history
history of photography
public transport
horses
horse trams
carriages
animal care
Opis:
Tematem artykułu jest refleksja na temat obecności koni w przestrzeni miejskiej Krakowa. Zwierzęta te ze względu na swoją powszechną obecność na ulicach miasta stanowią jego integralną część. W tekście poruszona jest kwestia wykorzystania koni jako siły pociągowej w miejskich środkach transportu, straży pożarnej czy służbach porządkowych. Sytuacja koni przedstawiona jest w kontekście rodzącego się ruchu opieki nad zwierzętami, który swoimi początkami sięga XIX wieku. Tak duże wykorzystywanie koni przekładało się bowiem na ogromną skalę nadużyć wobec tychże zwierząt.
Главная тема статьи – размышление о присутствии лошадей в городском пространстве Кракова. Эти животные составляют неотъемлемую часть городского пейзажа, так как их каждый день можно встретить на улицах Кракова. В тексте рассматривается вопрос использования лошадей в качестве тягловой силы в городском транспорте, пожарных командах или службах безопасности. Положение лошадей представлено в контексте зарождающегося движения за заботу о животных, восходящего к XIX веку. Такое широкое использование лошадей привело к огромным злоупотреблениям по отношению к этим животным.
The main goal of this article is to ponder the presence of horses in the urban space of Kraków. Due to their common presence on the streets, horses constitute an integral part of Kraków’s cityscape. Joanna Gellner treats the issue of using horses as draft force in urban transport, by fire brigades and order services. She discusses the situation of horses in the context of the emerging animal welfare movement, which dates to the nineteenth century. The large scale of using horses caused a similarly large scale of abuse against them.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2021, 1 (7); 1-14
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacja służby uzbrojenia w ludowym Wojsku Polskim w latach 1944–1968
Organization of the Armament Service in the Polish People’s Army in the years 1944–1968
Организация Службы вооружения Народного Войска Польского в 1944–1968 гг.
Autorzy:
Gibasiewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1923807.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Służba Uzbrojenia
Departament Uzbrojenia
historia i zadania służby uzbrojenia
techniczne i materiałowe zabezpieczenie sprzętu uzbrojenia
Armament Service
Armament Department
Armament Service history and tasks
technical and material support for military equipment
Служба вооружения
Департамент вооружения
история и задачи Службы вооружения
техническое и материальное обеспечение вооружения
Opis:
W artykule pokazane zostały rozwój oraz zadania służby uzbrojenia w ludowym Wojsku Polskim. Główną myślą przewodnią artykułu było przedstawienie rozwoju służby uzbrojenia od 1944 r. do 1968 r., kiedy to służba uzbrojenia została przekształcona w służbę uzbrojenia i elektroniki, a Departament Uzbrojenia został przeformowany na Szefostwo Służby Uzbrojenia i Elektroniki. Rozwój służby pokazany został na przykładzie centralnej komórki służby w Ministerstwie Obrony Narodowej – Departamentu Uzbrojenia oraz podległych mu branżowo komórek służby na szczeblu Dowództw Okręgów Wojskowych, składnic, warsztatów oraz jednostek wojskowych, takich jak dywizje i pułki. Przedstawiono ponadto rolę i zadania służby uzbrojenia w zakresie zabezpieczenia eksploatacji sprzętu uzbrojenia, jego napraw, obsługiwań, przechowywania i dostaw sprzętu. Następnie wskazano najważniejsze zadania w zakresie opracowywania przepisów dotyczących eksploatacji sprzętu uzbrojenia w siłach zbrojnych PRL.
This paper presents the development and tasks of the Armament Service (AS) in the Polish People’s Army. The main aim is to describe the development of the AS from 1944 to 1968 when the Armament Service was transformed into the Armament and Electronics Service, and the Armament Department was transformed into the Armament and Electronics Service Command. The development of the AS has been presented on the example of its central unit in the Ministry of National Defense – the Armament Department and its subordinated service units on the level of Military District Commands, depots, workshops and military units such as divisions and regiments. Moreover, the article presents the role and tasks of the AS related to securing the appropriate use of equipment, its repairs, maintenance, storage and delivery. Then the most important tasks related to formulating regulations on the use of military equipment in the Armed Forces of the Polish People’s Republic were indicated.
В статье показана деятельность и ее развитие в Службе вооружения Народного Войска Польского. Основная идея этой статьи состояла в том, чтобы представить развитие Службы вооружения с 1944 по 1968 г. когда Служба вооружения была переформирована в Службу вооружения и электроники, а Департамент вооружения был переформирован в Управление Службы вооружения и электроники. Развитие Службы показано на примере центральной ячейки Службы в Министерстве национальной обороны – Департамента вооружения и подчиняющихся ему подразделений Службы на уровне Командований Военных Округов, хранилищ, мастерских и военных единиц – таких, как дивизии и полки. Также в статье оговариваются роли и задачи Службы вооружения в сфере обеспечения эксплуатации техники вооружения, ее доставки, обслуживания, ремонта и хранения. Затем в статье указаны наиболее важные задачи, касающиеся разработки правил эксплуатации военной техники в Вооруженных силах Польской Народной Республики.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 3 (261); 67-109
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies