Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "исторический роман" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Adlig Schwenkitten w kontekście Aleksandra Sołżenicyna poszukiwań formalnych
    Adlig Schwenkitten in the Context of Aleksandr Solzhenitsyn’s Formal Quest
    Адлиг Швенкиттен в контексте формальных поисков Александра Солженицына
    Autorzy:
    Sidor, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/50388265.pdf
    Data publikacji:
    2014-08-23
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    исторический факт
    роман
    жанр
    исторический роман
    fakt historyczny
    powieść
    gatunek
    powieść historyczna
    historical fact
    novel
    genre
    historical novel
    Opis:
    The article presents a particular aspect of Aleksandr Solzhenitsyn’s approach to the issue of literary genre. The article is based on a 24-hour novel Adlig Schwenkitten, whose characteristic features are illustrated against other Solzhenitsyn’s subgenres as well as his critical essays. The 24-hour novel functions here as a story of a certain historical time. Moreover, it serves as an example of artistic quest attempted by Solzhenitsyn as well as a form that provides links between many of Solzhenitsyn’s genre suggestions.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2014, 24; 99-108
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Romantyzm, mit i archetyp (wśród idei i struktur Kunigasa. Powieści z podań litewskich Józefa Ignacego Kraszewskiego)
    Романтизм, миф и архетип (среди идей и структур «Кунигаса. Романа из литовской старины» Иосифа Игнатия Крашевского)
    Romanticism, myth, and archetype (among the ideas and structures of Kunigas. Novels from Lithuanian legends by Józef Ignacy Kraszewski)
    Autorzy:
    Prymak-Sawic, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070682.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
    Tematy:
    Józef Ignacy Kraszewski
    powieść historyczna
    Litwa
    romantyzm
    mit
    archetyp
    historical novel
    Lithuania
    Romanticism
    myth
    archetype
    иосиф игнатий крашевский
    исторический роман
    литва
    романтизм
    миф
    архетип
    Opis:
    Józef Ignacy Kraszewski w swojej twórczości literackiej wiele miejsca poświęcił historycznej Litwie. Dowodem tej fascynacji jest też napisana u kresu życia powieść Kunigas, która twórczo aktualizuje wielkie tematy romantyzmu, pomimo iż chronologicznie przynależy już do okresu pozytywizmu. Kunigas. Powieść z podań litewskich jest dowodem na żywotność idei romantycznych i ich atrakcyjność, bowiem do dziś powieść ta cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem litewskich czytelników.
    Józef Ignacy Kraszewski devoted a great deal of space in his literary works to historical Lithuania. The novel Kunigas, written at the end of his life, is also evidence of this fascination. It creatively updates the great themes of Romanticism, even though it chronologically belongs to the period of Positivism. Kunigas. Powieść z podań litewskich [Kunigas. Novels from Lithuanian legends] is proof of the vitality of Romantic ideals and their attractiveness, because to this day the novel still enjoys unremitting popularity among Lithuanian readers.
    Иосиф Игнатий Крашевский много места в своем литературном творчестве уделял исторической Литве. Свидетельством этого увлечения является также роман Кунигас, написанный в конце его жизни, который творчески актуализирует великие темы романтизма, несмотря на то, что он хронологически относится к периоду позитивизма. Кунигас. Роман из литовской старины доказывает жизненность романтических идей и их привлекательность, ведь роман до сих пор пользуется неослабевающим интересом литовских читателей.
    Źródło:
    Bibliotekarz Lubelski; 2020, 63; 93-115
    0137-9895
    Pojawia się w:
    Bibliotekarz Lubelski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theater and theatricality in their relation To history and the arts in the novels
    Teatr i teatralność wobec historii i sztuk wizualnych w powieściach Władimira Szarowa
    ИЗОБРАЖЕНИЕ ТЕАТРА В ЕГО СВЯЗИ С ИСТОРИЕЙ И ИЗОБРАЗИТЕЛЬНЫМ ИСКУССТВОМ В РОМАНАХ ВЛАДИМИРА ШАРОВА
    Autorzy:
    Gabrielova, Amina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179733.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-07
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Владимир Шаров
    Современная русская литература
    Исторический роман
    Театр
    Władimir Szarow
    literatura postsowiecka
    powieść historyczna
    teatr
    Vladimir Sharov
    Post-Soviet literature
    Historical novel
    Theater
    Opis:
    Vladimir Sharov (1952–2018), a distinguished contemporary Russian writer, published nine quasi historical novels. Each of his novels suggests a different semi-fantastical version of Russian history that is locked into continuing cycles or - to use Sharov’s preferred word - “rehearsals” of violence. Theater and performance are a recurring theme in Sharov’s prose. In Before and During [До и во время], one of the main characters is Alexander Scriabin. In The Rehearsals [Репетиции] Patriarch Nikon orders a play – a mystery-play about Easter — in which the amateur peasant actors are assigned roles from the Bible and replay these roles for generations. In Should Not I Spare [Мне ли не пожалеть], the opening section shows characters participating in Chekhov’s plays, and the main part of the narration tells the story of staging an oratorio. In the last two novels, several of the protagonists are theater directors. This article argues that for Sharov, theater is an apt metaphor for history and a basic ontological principle, because theater is an experience that can be documented but is never reproduced in exactly the same form. The article examines how Sharov brings out the power of the playwright, director, and actor to implement multiple and different scripts and life stories. Life and art in his works imitate each other through a constant multiplication of versions or rehearsals - “rehearsals” in its expanded sense as reinterpretations, revisions, rewritings, and continuations.
    Владимир Шаров (1952–2018), выдающийся современный русский писатель, опубликовал девять квази-исторических романов. В них предлагаются полуфантастические варианты российской истории, неизменно скатывающейся к повторяюшимся циклам, или, используя любимое выражение писателя, «репетициям»  насилия. Сквозными темами в прозе Шарова являются театральные постановки и исполнение ролей. В романе До и во время один из главных героев – композитор Скрябин. В романе Репетиции Патриарх Никон заказывает пьесу – мистерию о Воскресении, - в которой простые крестьяне получают роли из Нового Завета и из поколения в поколение репетируют эти роли. Во вступительной части романа Мне ли не пожалеть персонажи участвуют в пьесах Чехова, а основная часть посвящена постановке оратории. В этих двух последних романах несколько действующих лиц являются театральными режиссерами. В статье утверждается, что для писателя театр является не только подходящей метафорой для человеческой  истории, но также основным онтологическим принципом, потому что театральное представление можно описать и документировать, но никогда нельзя воспроизвести в точно такой же форме. В статье показано, как у Шарова персонажи-художники - драматурги, режиссеры и актеры, - обладают возможностью и властью разыгрывать различные варианты исторических событий. Жизнь и искусство в его сочинениях подражают друг другу в форме бесконечной цепи вариантов и репетиций – «повторений» в широком смысле, или пересмотров, переделок, продолжений и перевоплощений.
    Władimir Szarow (1952-2018), wybitny współczesny pisarz rosyjski, opublikował dziewięć powieści quasi-historycznych. Są to na wpół fikcyjne wersje rosyjskiej historii, niezmiennie sprowadzające się do powtarzających się cykli, czy też – używając ulubionego określenia pisarza – "prób" przemocy. W prozie Szarowa przewijają się wątki teatralne i odgrywanie ról. W powieści Przed i w trakcie jednym z głównych bohaterów jest kompozytor Skriabin. W powieści Próby patriarcha Nikon zleca wystawienie sztuki, misterium o Zmartwychwstaniu, w której zwykli chłopi otrzymują role z Nowego Testamentu i z pokolenia na pokolenie je odgrywają. We wstępnej części powieści bohaterowie uczestniczą w sztukach Czechowa, natomiast główna część poświęcona jest akcji oratorium. W tych dwóch ostatnich powieściach kilkoro bohaterów to dyrektorzy teatrów. Artykuł przekonuje, że teatr jest dla pisarza nie tylko trafną metaforą ludzkiej historii, ale także podstawową zasadą ontologiczną, ponieważ przedstawienie teatralne można opisać i udokumentować, ale nigdy nie da się go odtworzyć w dokładnie takiej samej formie. Artykuł pokazuje, w jaki sposób w twórczości Szarowa artyści graficy, dramatopisarze, reżyserzy i aktorzy mają możliwość i moc odgrywania różnych wersji wydarzeń historycznych. Życie i sztuka w jego pracach naśladują się nawzajem w postaci niekończącego się łańcucha wariacji i prób – szeroko rozumianych "powtórzeń", czyli rewizji, remake'ów, kontynuacji i reinkarnacji.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2021, 1; 60-88
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Императивная ностальгия: российские фантастические романы о перемещении в СССР 1970-х годов
    Autorzy:
    Kозьмина, Eлена
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029207.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-23
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    ностальгия
    поздний социализм
    путешествие во времени
    фантастика
    фантастический исторический роман
    мифы о СССР
    nostalgia
    late socialism
    time-travel
    science fiction
    fantastic historical novel
    myths about the USSR
    Opis:
    В статье исследуется группа романов российских писателей-фантастов о перемещении героев в 1970-е годы Советского Союза. Эти романы начали издаваться 5–7 лет назад по большей части самими авторами. В статье формулируются отличия таких произведений от схожих с ними фантастических исторических романов: попадание героя в свою собственную эпоху, отсутствие мотива «оживления истории» и пр. Анализ произведений позволяет сделать вывод, что образ ушедшего советского времени в романах строится не только с помощью описания реальных исторических событий, но и с использованием мифов и стереотипов о СССР. Сюжет опровергает эти мифы, что авторами не оговаривается или вовсе не замечается; тем самым романы становятся моделью советского общества с двойными стандартами. Романы пронизывает ностальгия по позднему социализму, а призывы к реставрации Советского Союза формулируются уже в заглавиях. В соответствии с этим выделяется разновидность ностальгии – императивная; она обладает следующими признаками: отсутствием утопического образа ушедшего времени; активно-действенным характером, что делает ностальгическое чувство противоположным элегическому. Императивную ностальгию, основанную на мифах и стереотипах, разделяют читатели, видящие в Перестройке общечеловеческую катастрофу, разрушившую «прекрасный мир». Им близок, кроме того, разговорно-агрессивный стиль, которым написаны романы, а также образ самодовольного героя. Императивная ностальгия отражает сформировавшиеся в современном обществе потребности в реставрации Советского Союза.
    The article examines selected novels by Russian science fiction writers concerning the transition of heroes in the 1970s of the Soviet Union. These novels began being published quite recently, mostly by the authors themselves. The article formulates the differences between such works and similar fantastic historical novels: the hero’s arrival into his own era, the absence of the motive of “reviving history”, etc. The analysis of the novels allows us to conclude that this particular image of the bygone Soviet era is built by not only describing real historical events, but also using myths and stereotypes concerning the USSR. Nostalgia for late socialism permeates the novels, while calls for the restoration of the Soviet Union are already formulated in the very titles. Accordingly, another kind of nostalgia stands out – an imperative one with the following features: the absence of a utopian image of a bygone time; an active character, which makes the nostalgic feeling the opposite of the elegiac one. This imperative nostalgia based on myths and stereotypes is shared by readers who see Perestroika as a human catastrophe that destroyed the “wonderful world”. In addition, they are close to the conversational aggressive style with which the novels are written, as well as the image of a self-righteous hero. Imperative nostalgia reflects the needs for the restoration of the Soviet Union that have formed in modern society.
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2021, 3; 25-36
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies