Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "женственность" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Błok i Freud: figura melancholii
Blok and Freud: A Figure of Melancholy
Autorzy:
Malej, Izabella
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376025.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
: Александр Блок
меланхолия
психоанализ
Вечная Женственность
утрата
Alexander Blok
melancholy
psychoanalysis
Eternal Femininity
loss
Opis:
Ранний период творчества Александра Блока (из времени тезиса) является свидетельством проживания собственного «я», которое неразрывно связано с путешествием к бессознательному. Этому проживанию собственного «я» в соединении с путешествиями по территориям доселе неизведанным чаще всего неосознанно сопутствует меланхолия как реакция на сопротивление действительности, в которой его собственное бессилие по отношению ко всему внешнему ищет убежища. Это особое состояние становится для поэта источником мечты об идеале женственности, которая призвана как реализовать его желание идеальной любви, так и преобразить мир и его самого, открывая пути к иным измерениям бытия. Первый том Блока, содержащий Стихотворения о Прекрасной Даме показывает, что меланхолия, как хотел Зигмунд Фрейд, это разновидность духовного кризиса, проявляющаяся, прежде всего, как проблема индивидуума, ощущаемая им в отношении как другого человека, так и себя самого. В понимании Фрейда меланхолия становится центральной фигурой восприятия человека не столько в качестве психического заболевания или даже особенного душевного состояния, сколько в качестве конфронтационного отношения эго к себе самому и внешнему миру. Блок выходит из этой ситуации побежденным: грусть и тоска становятся двумя полюсами, между которыми находится распятое душевной болью его поэтическое «я». Полное единство с любимым объектом (реальным – Любовью Менделеевой и мистическим – Прекрасной Дамой) заставляет поэта пребывать в состоянии внутренней несогласованности, и это причиняет ему страдание. Утрата ведет его на край света, до самой границы небытия. Осмысляемый таким образом мир расколот, неупорядочен, хаотичен, и, наконец, чужд, но, несмотря на это, такой мир – единственная точка отсчета для эго. Поэтому Блок, чувствуя себя частью мира, в то же время отчужден, пугающе одинок, а его единственный спутник – это он сам, его двойник. 
The early period of Alexander Blok’s work (from the period of the thesis) is a testimony to the experience of one’s own “I” combined with a journey to the unconscious. It is accompanied by a feeling of melancholy, a reaction to the opposition to reality, in which the poet’s powerlessness to cope with all that is external has sought shelter. The origin of melancholic states is a dream about the ideal of femininity, situating the poetic “I” on the boundary of reality and dream. Blok’s first volume, containing Verses About the Beautiful Lady, shows that melancholy, as Sigmund Freud wanted, is a kind of spiritual crisis, manifesting itself primarily as a problem of the individual with others and with himself. In Freud’s mindset, melancholy becomes a central figure in the perception of man, not so much as a mental illness, but a way of referring ego to himself and the outside world through confrontation. Blok emerges from this situation defeated: sadness and longing become two poles between which there exists the poet’s ego, stretched to the mental pain. The inseparable unity with the beloved object(the real person was the wife Lyubov Mendeleeva, while the mystical one is the Beautiful Lady) makes the Russian symbolist in a state of mental disharmony. The loss of the ideal leads him to the limits of nothingness. The world he feels is fragmented, heterogeneous, chaotic, and finally alien, and yet it is the only point of reference for the ego. Blok feeling part of theworld, is at the same time alienated from it, his only companion is himself – his lookalike.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia Russologica; 2020, 13; 130-146
1689-9911
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia Russologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dramatopisarki w natarciu — feministyczny charakter najnowszej dramaturgii rosyjskojęzycznej
Women Playwrights on the Attack — The Feminist Character of Contempor ary Russian-Speaking Dramaturgy
Женщины-драматурги в наступлении — феминистский характер новейшей русскоязычной драматургии
Autorzy:
Charko-Klekot, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035639.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
новейшая русскоязычная драматургия
феминизм
женственность
социально ангажированная драма
the latest Russian-speaking dramaturgy
feminism
femininity
involved drama
Opis:
This article enumerates the most salient features of works by the youngest contemporary Russian-speaking playwrights of Eastern Europe, including Irina Vaskovska, Asya Voloshyna, Natalya Blok, Olga Shilyayeva and Darya Slyusarenko. Conducted from a feminist perspective, the study discusses various ways in which the plays contradict a male-centric vision of the world. Their authors undertake the (re-)definition of the concept of femininity by proposing new perspectives on seemingly well-known topics such as motherhood, family relationships, sexuality, and corporeality. The protagonists of the plays presented in the text oppose the social and moral norms that limit them, make attempts to go beyond those cliches, and fight for the opportunity to be themselves.
В статье приводятся характеристики творчества самых молодых русскоговорящих драматургов Восточной Европы, в частности, Ирины Васьковской, Аси Волошиной, Натальи Блок, Ольги Шиляевой и Дарьи Слюсаренко. Анализу, с феминистской точки зрения, подвергались пьесы, которые по-разному противостоят мизогиническому видению мира. Их авторы пытаются переопределить понятие женственности: драматурги предлагают новый взгляд на, казалось бы, знакомые темы, такие как материнство, семейные отношения, сексуальность или телесность. Героини представленных в статье пьес выступают против ограничивающих их социальных и нравственных норм, предпринимают попытки выйти за рамки устоявшихся схем и вступают в борьбу за возможность быть собой.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2020, 30; 128-147
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty ewolucji prozy kobiet — dwa pokolenia
Selected Aspects of the Evolution of Russia’s Women Writers — Two Generations
Избранные аспекты эволюции женской прозы — два поколения
Autorzy:
Kowalska, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035646.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
женственность
травматический женский субъект
женская проза
перформативное женское
литературное поколение
womanhood
the repressed female subject
women’s prose
gender performance
literary generation
Opis:
This article aims to present the evolution of the literary approach to womanhood which took place in the prose of women writers in Russia over the course of two decades (the 1990s of the twentieth century through the 2000s of the twenty-first century). The so-called ‘Mother Generation’ of the nineties (the New Amazons Group, Lyudmila Ulitskaya, Lyudmila Petrushevskaya), which appeared in literature during the decline of the Soviet Union, developed previously unknown strategies for the representation of womanhood, with a focus on the repressed female subject, a distinct conception of victimhood, mutilated corporeality, and the search for self-identity. The ‘Daughter Generation’ (Ekaterina Sadur, Irina Denezhkina), whose first works appeared in the early twenty-first century, broke with the traditional representation of womanhood as trauma. Instead of describing the pain of female existence, these writers adopted the language of ‘the lost generation’, as if suspended in a vacuum between the Soviet era and the age of transformation.
В данной статье предпринята попытка представить изменения в литературном подходе к женственности, которые произошли в русской женской прозеза два десятилетия (1990-е годы XX века — нулевые годы XXI века). Условно именуемое «материнское поколение» (группа Новые Амазонки, Людмила Улицкая, Людмила Петрушевская), появившееся в литературе на закате существования Советского Союза, разработало особую стратегию представления женственности. Творчество женщин в 90-х годах фокусируется на подавлении женского субъекта, специфическом понятии жертвы,  искалеченной телесности и поиске собственной идентичности. «Поколение дочерей» (Екатерина Садур, Ирина Денежкина), чьи дебюты состоялись в начале этого века, порывают с традиционным для их предшественниц восприятием женственности как травмы. Вместо боли женского существования появ-ляется синдром «потерянного поколения», подвешенного в вакууме между советской эпохой и периодом трансформации.
Źródło:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2020, 30; 113-127
0208-5038
2353-9674
Pojawia się w:
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies