Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "епархия" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Struktura organizacyjna Cerkwi prawosławnej w państwach Azji Środkowej
Organizational structure of the Orthodox Church in the countries of Central Asia
Организационная структура Православной Церкви в странах Центральной Азии
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568667.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Orthodox Church
Central Asia
organizational structure
Eparchy of Tashkent
Eparchy of Bishkek
Eparchy of Dushanbe and Tajikistan
Православная Церквь Центральная Азия организационная структура
Ташкентская епархия
Бишкекская епархия
Душанбинская и Таджикистанская епархия
Opis:
In the following article the author aims to track the changes occurring in the structure and functioning of the Orthodox Church in Turkestan (present-day region of Turkmenistan, Tajikistan, Kazakhstan, Uzbekistan and Kyrgyzstan), which was a part of the Russian Empire, and later – the Soviet Union. For this purpose, the author uses the geographical and historical background of the events that influenced the shape of the local Church, and also presents its most important leaders.
В данной статье автор стремится проследить изменения, происходящие в структуре и функционировании Православной Церкви в Туркестане (современный регион Туркменистана, Таджикистана, Казахстана, Узбекистана и Кыргызстана), которая входила в состав Российской Империи, а потом – в Советский Союз. Для этого автор использует географический и исторический фон событий, повлиявших на облик местной церкви, а также представляет самых важных лидеров.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2018, 4(19); 7-38
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup jako następca apostołów: spojrzenie metropolity Syberyjskiego Ignacego (Rimskiego-Korsakowa)
A Bishop as a Successor of the Apostles: Point of view of the Siberian Metropolitan Ignatius (Rimsky-Korsakov)
Архиерей как приемник апостолов: взгляд сибирского митрополита Игнатия (Римского-Корсакова)
Autorzy:
Nikulin, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420452.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Ignacy (Rimski-Korsakow)
diecezja Tobolska
posługa biskupia
Ignatius (Rimsky-Korsakov)
Tobolsk diocese
episcopal ministry
Игнатий (Римский-Корсаков)
Тобольская епархия
архиерейское служение
Opis:
W artykule na podstawie szerokiego kręgu, w tym również niepublikowanych wcześniej, źródeł rozpatruje się postrzeganie swojej posługi przez znanego działacza kościelnego i pisarza ostatniego trzydziestolecia XVII wieku biskupa Ignacego (Rimskiego-Korsakowa), metropolitę Tobolskiego i Syberyjskiego. Rozumiał on swoją działalność jako kontynuator apostołów i próbował nadać wielu swym działaniom zewnętrznie formę apostolską, w szczególności wyrażało się to w jego podróżach po diecezji i rozsyłaniu listów.
This article presents the perception of ministry of the known church leader and writer of the last part of the 17th century, Bishop Ignatius (Rimsky-Korsakov), Metropolitan of Tobolsk. The Siberian is considered on the basis of a wide range of materials, including unpublished sources. He understood his work as a continuation of the Apostles, and tried to express his work externally in apostolic form, in particular in travelling throughout the diocese and sending letters.
В статье на основании широкого круга, в том числе неопубликованных источников рассматривается восприятие своего служения известным церковным деятелем и писателем последней трети XVII века преосвященным Игнатием (Римским-Корсаковым), митрополитом Тобольским и Сибирским. Он понимал свою деятельность как продолжатель апостолов, и старался многим своим действиям придать внешне форму апостольских, что в частности выразилось в путешествиях по епархии и рассылке посланий.
Źródło:
ELPIS; 2014, 16; 95-98
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Обґрунтування церковної незалежності у теологічному вченні періоду пізньої Візантії
Justification of Church Independence in the Theological Doctrine of the Late Byzantine Period
Оправдение самостоятельности церкви в теологическом учении позденвизантийского периода
Autorzy:
Кобетяк, Андрій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176066.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
ecclesiology
Ecumenical Council
autocephaly
eparchy
patriarch
pentarchy
dogma
church
Byzantium
theologian
экклезиология
Вселенский собор
автокефалия
епархия
патриарх
пентархия
догмат
церковь
Византия
богослов
Opis:
The article considers the main mechanisms and principles of functioning of the church-administrative system of governance of the Ecumenical Church. It is established that church life is a lively and dynamic process. The church is steadily moving forward and is forced to respond to societal demands and problems. It is proved that the formation of two approaches (Greek and Slavic) to the understanding of the structure of the system of Universal Orthodoxy was the cause of the crisis in the church. It is noted that “church misunderstandings” became apparent after the Great Council of Crete and the granting of the Tomos to the Ukrainian Church. The study highlights the transformational processes of the institution of autocephaly in late Byzantium period, as well as its importance for the modern church. It is proved that the ecclesiological conditionality of the autocephalous principle stems from the very nature of the church. The article argues that in the Orthodox tradition there is no generally accepted interpretation of the interdependence of gaining state independence and the autocephalous status of churches. From the point of view of Orthodox ecclesiology, it is obvious that, by its very structure, every church must necessarily be autocephalous. However, in practice, a number of national churches are waiting for PanOrthodox recognition for a long time. During the period of late Byzantium, autocephaly was transformed from a natural state to an ecclesiasticalpolitical phenomenon. And in the modern period – to an exclusively political one. It is established that the key task of modern world theology is to study the problem of autocephaly. Since the beginning of Christianity, autocephaly has become the basic principle of the apostolic foundation of the community-church, taking into account the national and ethnic characteristics of the population of the then Roman Empire. It is emphasized that autocephaly is one of the oldest institutions of the Church, which is the main feature of Orthodoxy. It is proved that the state is always an interested party in the process of church independence. Since each independent country seeks to have its own church, it acts as a protector of the powers and rights of the church located within its territorial authority. This significantly affects the current geopolitical relations between the Local Churches. It has been established that autocephaly was an adaptation of the church to the political geography of the state. The article establishes that the Ecumenical Church, while being united in its essence, is divided into independent Local Churches on an administrative and national basis. The article establishes that the institutional disputes of modern Local Churches in most cases are related to the “canonical territory” and the limits of their influence. This is directly related to the acquisition of autocephalous status. It is concluded that such global problems of All-Church significance can be solved exclusively by a conciliar way and reasonable means. This requires the participation of all Orthodox hierarchs, including unrecognized churches, to take into account their position.
В статье рассматриваются основные механизмы и принципы функционирования церковно-административной системы управления экуменического движения. Установлено, что церковная жизнь представляет собой живой и динамичный процесс. Церковь неуклонно движется вперед и вынуждена реагировать на запросы и проблемы общества. Доказано, что формирование двух подходов (греческого и славянского) к пониманию устройства системы Вселенского православия явилось причиной кризиса в церкви. Отмечается, что «церковные недоразумения» стали очевидны после Великого Критского Собора и предоставления Томоса Украинской Церкви. В исследовании освещаются трансформационные процессы автокефалии в поздневизантийский период, а также её значение для современной церкви. Доказано, что экклезиологическая обусловленность автокефального принципа вытекает из самой естественности церкви. В статье утверждается, что в православной традиции отсутствует общепринятая интерпретация взаимообусловленности обретения государственной независимости и автокефального статуса церквей. С точки зрения православной экклезиологии очевидно, что по самой своей структуре каждая церковь обязательно должна быть автокефальной. Однако на практике ряд национальных церквей давно ждут всеправославного признания. В период поздней Византии автокефалия из естественного состояния превратилась в церковно-политическое явление. А в современный период – к исключительно политическому. Установлено, что ключевой задачей современного мирового богословия является изучение проблемы автокефалии. С момента возникновения христианства автокефалия стала основным принципом апостольского основания общины-церкви с учетом национальных и этнических особенностей населения тогдашней Римской империи. Подчеркивается, что автокефалия является одним из древнейших институтов Церкви, что является главной чертой Православия. Доказано, что государство всегда является заинтересованной стороной в процессе церковной самостоятельности. Поскольку каждая независимая страна стремится иметь свою церковь, она выступает защитником полномочий и прав церкви, находящейся в пределах ее территориальной власти. Это существенно влияет на текущие геополитические отношения между Поместными Церквами. Установлено, что автокефалия была адаптацией церкви к политической географии государства. В статье установлено, что Вселенская Церковь, будучи единой по своей сути, делится на самостоятельные Поместные Церкви по административному и национальному признаку. В статье установлено, что институциональные споры современных Поместных Церквей в большинстве случаев связаны с «канонической территорией» и пределами их влияния. Это напрямую связано с приобретением автокефального статуса. Делается вывод о том, что такие глобальные проблемы общецерковного значения могут решаться исключительно соборным путем и разумными средствами. Для этого необходимо участие всех православных иерархов, в том числе непризнанных церквей, с учетом их позиции.
Źródło:
Studia Orientalne; 2022, 3(23); 132-149
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Визитация Римско-католического Кафедрального собора Св. Апостолов Петра и Павла в Каменце-Подольском 1860 (?) года
Autorzy:
Rożkow, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041181.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
visitation
Sts. Peter and Paul Cathedral in Kamianets-Podilskyi
The Roman Catholic Diocese of Kamyanets-Podilskyi
визитация
кафедральный костел Св. Петра и Павла в Каменце-Подольском
Каменецкая Епархия
Opis:
This publication presents the 19th-century deed of general visitation in one of the most unique religious buildings in Central and Eastern Europe, namely Sts. Peter and Paul Cathedral in Kamianets-Podilskyi – the world's only Catholic cathedral with a minaret adjacent to it, which in turn is a characteristic element of Muslim mosques. The presented documents date back probably to 1866, although the inspector himself records it as 1860. In terms of its content, this deed can be divided into three parts. The first one presents a brief historical outline of the cathedral and a description of its interior and furnishings. The second part contains a detailed inventory list. The last part of the document includes a description of the parish property, a list of priests, organists and sacristans, members of the Cathedral Chapter and the order of services.
В данной публикации представлен XIX-вечный акт генеральной визитации одного из самых уникальных сакральных объектов Центрально-Восточной Европы, а именно костела Св. Апостолов Петра и Павла в Каменце-Подольском, единственного в мире римско-католического кафедрального собора с минаретом, который, в свою очередь, является отличительной чертой архитектуры мусульманских храмов. Представленные материалы были, вероятнее всего, составлены в 1866 г., несмотря на то, что сам автор датирует их 1860 г. Документ можно условно разделить на три части. В первой представлена краткая история храма и описание его оснащения. Во второй части размещена инвентаризационная опись имущества. В последней третьей части – опись собственности прихода, список священников, органистов и звонарей, порядок Богослужений и состав кафедрального капитула.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 719-751
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół świętego Michała Archanioła w Iwańcu w diecezji pińskiej w 1933 roku
КАСЦЁЛ СВЯТОГА МІХАЛА АРХАНЁЛА Ў ІВЯНЦЫ Ў ПІНСКАЙ ДЫЯЦЭЗІІ Ў 1933 Г.
КОСТЕЛ СВЯТОГО МИХАИЛА АРХАНГЕЛА В ИВЕНЦЕ В ПИНСКОЙ ЕПАРХИИ В 1933 Г.
The church of St. Miachael the Archangel in Iwaniecc inthe diocese of Pińsk in 1933
Autorzy:
Żurek SDB, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545212.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Kresy Wschodnie
historia
parafia
diecezja pińska
Kościół
Iwieniec
Польскія Ўсходнія Крэсы
гісторыя Касцёла
гісторыя парафіі Івянец,
Пінская дыяцэзія
Польские Восточные Окраины
история католической Церкви
история прихода Ивенец
Пинская епархия
Opis:
Decyzją biskupa pińskiego Kazimierza Bukraby dotychczasowego proboszcza w Iwieńcu ks. Leona Bujnowskiego, od połowy grudnia 1933 roku zastąpił ks. Wincenty Frankiewicz. Przekazanie beneficjum iwienieckiego odbyło się w obecności dziekana iwienieckiego – ks. Waleriana Mackiewicza. W czasie tego aktu miała miejsce procedura przekazania swemu następcy świątyni parafialnej i kaplicy w Starzynkach. Tak więc sporządzony inwentarz wyszczególnia: przedmioty i paramenty liturgiczne służące do sprawowania kultu, plebanię i budynki gospodarcze, archiwum parafialne i grunty kościelne.
Па рашэнні Пінскага біскупа Казіміра Букрабы, пробашча ў Івянцы кс. Лявона Буйноўскага ў палове снежня 1933 г. замяніў новы пробашч кс. Вінцэнт Франкевіч. Перадача івянецкіх бенефіцыяў адбылася ў прысутнасці івянецкага дзекана кс. Валер’яна Мацкевіча. Падчас гэтага акту мела месца працэдура перадачы пераемніку парафіяльнай святыні і капліцы ў Старынках. Такім чынам, складзены інвентар уключае ў сябе: прадметы і літургічныя параменты, якія служаць дзеля адпраўлення культу, плябанію і гаспадарчыя будынкі, парафіяльны архіў і касцельную зямлю.
По решению епископа Пинского Казимира Букрабы, настоятеля в Ивенце о. Леона Буйновского в середине декабря 1933 г. заменил новый настоятель о. Викентий Францкевич. Передача ивенецких бенефиций состоялась в присутствии ивенецкого декана о. Валериана Мацкевича. Во время этого акта состоялась процедура передачи преемнику приходского храма и часовни в Старинках. Таким образом, составленный инвентарь включает в себя: предметы и литургическую утварь, которые служат для совершения культа, приходской дом и хозяйственные постройки, приходской архив и наделы костельной земли.
By the decision of the Bishop of Pińsk Kazimierz Bukraba, the parish priest in Iwieniec, Rev. Leon Bujnowski was replaced with Rev. Wincenty Frankiewicz in the middle of December 1933. The benefice of Iwieniec was given in the presence of the Dean of Iwieniec – Rev. Walerian Mackiewicz. At this ceremony the parish church and the chapel in Starzynki were handed over to the successor. The inventory prepared then details: liturgical objects and paraments used for worship, a presbytery and outbuildings, a parish archive and church land.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 128; 187-201
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies