Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Речь Посполитая" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-28 z 28
Tytuł:
Społeczne znaczenie osadnictwa wojskowego na ziemiach wschodnich II Rzeczpospolitej
Social significance of the military settlers in the Eastern parts of the Second Polish Republic
Социальная значимость осадничества на восточных землях Второй Речи Посполитой
Autorzy:
Kuźma, Konrad Krystian
Ohir, Olha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568894.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
military settlers
Second Polish Republic
achievement of military colonization
осадничество
Вторая Речь Посполитая
достижения осадничества
Opis:
The article is devoted to the theme of military settlers (pol. osadnicy) in Eastern parts of Poland, which are called “Kresy”, in the first half of the twentieth century. The authors focus on the historical background of military precipitating caused by Polish government, as well as descriptions of the life of military colonialists in the eastern territories. Considerable attention is paid to the study of the social significance of the settlers, which is manifested mainly in the economic and cultural sphere. The topic of military settlers in the West of Ukraine has been poorly studied. Modern sources describe a small amount of information about history that caused the agrarian reform in Poland and their impact on life in Western Ukraine. The paper is focused on the problems of military colonization in the Eastern Poland in the first half of the twentieth century. The research methodology is based on the analysis of available facts, as well as the statistical evaluation of archival data. As a result, an assessment was made of the positive influence of the military colonization to economy in the West of Ukraine.
Статья посвящена теме военного осадничества (колонизации) на территории вос¬точных земель Второй Речи Посполитой в первой половине ХХ века. Основное внимание акцентируется на исторических предпосылках данной акции со стороны польского правительства, а также на описании быта военных колонистов. Значи¬тельное внимание уделяется изучению социальной значимости колонистов, которая проявляется, главным образом, в экономической и культурной сфере. Тема военного осадничества на указанной территории мало изучена. В современных источниках описано краткое изложение исторических событий, ставших причиной аграрной реформы в Польше, а также их значение и влияние на жизнь региона. Исходя из этого, целью данного исследования является углублённое изучение проблематики осадничества на территории восточных рубежей Польской Республики в первой по¬ловине ХХ века. Методика исследования основывается на анализе и статистической оценке архивных данных. Итогом исследований был вывод о положительном вли¬янии военных колонистов на экономическое развитие восточных окраин Польши.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 1(24); 154-176
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ceremoniał koronacyjny i jego znaczenie dla pozycji polskich królowych w XVII i XVIII wieku.
Коронационный церемониал и его значение для позиции польских королев в XVII и XVIII вв.
Autorzy:
Pietrzak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969595.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
queen
ceremonial
coronation
Polish-Lithuanian Commonwealth
koronacje
królowa
ceremoniał
Rzeczpospolita Obojga Narodów
коронация
королева
церемониал
Речь Посполитая
Opis:
Данная статья является вкладом в исследование обряда коронации королев Речи Посполитой Польской в XVII и XVIII веках. Эта тема еще не дождалась монографического изучения. Лейтмотивом статьи является взгляд на положение правителя в правовой и политической системе Польско-Литовского государства через призму церемонии коронации. Работа затрагивает темы, связанные с представлением и изображением избранных польских королей во время торжественного свадебно-коронационного въезда. Пристальное внимание было уделено формированию обряда коронации с XV века и его изменениям в более поздние века. Многие элементы, составляющие литургию коронации королевы, изменились с годами, и нельзя сказать, что церемония была единообразной в этом отношении. Наконец, были исследованы иконосфера и знаки власти, сопровождающие церемонию коронации, например коронационные инсигния, мантии и визуальное и звуковое оформление церемонии.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 3; 155-205
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys biografii Jana Filipa Carosiego (1744–1799) w świetle dokumentów rodzinnych
Biography Outline of Jan Filip Carosi (1744–1799) in the Light of Family Documents
Очерк биографии Яна Филиппа Каросси (1744–1799) на фоне семейных документов
Autorzy:
Kamecka, Marlena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953254.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
curator
geologist
mineralogist
the republic of poland
kustosz
geolog
mineralog
rzeczypospolita w xviii w.
хранитель
геолог
минералог
речь посполитая
Opis:
The article is about Jan Filip Carosi (1744–1799), who was an outstanding geologist, mineralogist, landlord, soldier and merited director of mining industry in the Republic of Poland. The work has mostly been based on information included in original documents which are currently stored in a private archive of Ms Joanna Gwiazdowska of Moraczewski (a great-great-great-granddaughter of Jan Filip Carosi). Using preserved documents, we can supplement gaps in our character’s biography. A calendar of life and service of Jan Filip Carosi, which I have systematized and put in a chronological order, is a sort of a chronicle whose purpose is to present facts, without pursuing a more profound analysis of causal relations occurring between them. Submitting the text to print, I do realize that my article is rather a source for biographers than a biography. For the above reason, incompleteness of the study should be apparent to everyone. As interest in Jan Filip Carosi has been constantly growing, studying archival resources presented herein may be important to understand whom his ancestors were as he was a charming man of numerous qualities of the mind who first inspired people surrounding him and then future researchers. Due to the above, it was a necessary task to prepare an annex at the end of the dissertation with the help of which a reader may learn about the cited archives of the Italian family on his or her own.
Героем настоящей статьи является Ян Филипп Каросси (1744–1799) – знаменитый геолог, минералог, владелец земель, солдат и заслуженный директор горнодобывающей промышленности Речи Посполитой. Содержание работы в большей степени включает информацию, содержащуюся в оригинальных документах, которые на сегодняшний день находятся в частном архиве Иоанны Гвяздовской из рода Морачевских (праправнучки Яна Филиппа Каросси). Используя документы, которые довольно хорошо сохранились, мы можем заполнить пробелы в биографии нашего героя. Обработанные мной календари жизни и службы Яна Филиппа Каросси, систематизированны в хронологическом порядке и сейчас представляют собой особый вид хроники, заданием которой являеться показать факты без особого анализа причинно-следственных связей. Отдавая текст в печать, я очень хорошо представляю себе, что он является не биографией, а материалом для биографов. Поәтому для всех должно быть очевидным, что статья не закончена. Интерес к особе Яна Филиппа все также растет. Следовательно, ознакомление с представленными мной архивными материалами может быть существенным с точки зрения понятности, кем были предки человека, владеющего множеством умственных способностей, который сначала вдохновил людей собственного окружения, а затем и будуших исследователей. В связи с әтим необходимо было представить в конце работы приложение, с помощью которого читатель самостоятельно может познакомиться с предложенными архивными документами итальянской семьи.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2015, 23
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jego Świątobliwość uznaje, że lepiej będzie kontynuować wojnę, tym bardziej kiedy jest nadzieja na zwycięstwo”. Aktywność dyplomacji papieskiej podczas konfliktu polsko-tureckiego z lat 1633–1634
«Его Святейшество признает, что будет лучше продолжать войну, особенно когда есть надежда на победу». Деятельность папской дипломатии во время польско-турецкого конфликта 1633–1634 гг
Autorzy:
Duda, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969516.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Stolica Apostolska
Rzeczpospolita Obojga Narodów
Imperium Osmańskie
Holy See
Polish-Lithuanian Commonwealth
Ottoman Empire
Святейший Престол
Речь Посполитая
Османская империя
дипломатия
Opis:
В статье рассматривается деятельность папской дипломатии в период польско-турецкой войны 1633–1634 гг. Особое внимание было уделено папской концепции убеждения Владислава IV Ваза начать наступательную войну против Османской империи – обещанием передачи субсидии и созданием флота христианских государств. Основой работы является рукописная переписка папского нунция в Варшаве Онората Висконти с Государственным секретариатом, собранная в Archivio Segreto Vaticano и в Biblioteca Apostlica Vaticana.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 2; 75-97
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ономастикон польских фамилий в документах новейшей истории Ярославского региона
Onomastikon Polish surnames in documents of modern history of the Yaroslavl region
Autorzy:
Гутовский, Анджей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1992301.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
USSR
Russia
Rzeczpospolita
repressions
Polish surnames
etymology
an element of historical memory
СССР
Россия
Речь Посполитая
репрессии
польские фамилии
этимология
элемент исторической памяти
Opis:
The article is devoted to the study of Polish and polonized surnames of the Yaroslavl region of Russia on the basis of a database formed from diverse documents of recent history, mostly modern authors. A range of sources of information about contemporary surname carriers is consecrated; an etymological analysis of the surnames is carried out, they are graded according to special features. The history of the repressiveness of the Soviet system in relation to the carriers of Polish surnames is traced. The conclusion is made about the strength of the essence and purpose of the foundations of Polish surnames as the most resistant element among the bearers of historical memory to the aggressive totalitarian environment.
Статья посвящена изучению польских и полонизированных фамилий Ярославского региона России на основании базы данных, сформированной из разнородных документов новейшей истории, преимущественно современных автору. Освящается круг источников информации о современных носителях фамилий; проводится этимологический анализ фамилий, производится их градация по особым признакам. Прослеживается история репрессивности советской системы в отношении носителей польских фамилий. Делается вывод о прочности сущности и предназначения основ польских фамилий как наиболее стойкого элемента среди носителей исторической памяти к агрессивной тоталитарной среде.
Źródło:
Studia Orientalne; 2019, 2(16); 102-113
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Masovian Voivodship’s deputy sejmiks and their deputies to the Crown Tribunal in the years 1660-1700
Региональные сеймы и депутаты Мазовецкого воеводства для Коронного трибунала в 1660-1700 годах
Autorzy:
Wierzbicki, Leszek Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969537.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
deputy sejmiks
deputies
Masovian Voivodship
Crown Tribunal
sejmiki deputackie
deputaci
województwo mazowieckie
Trybunał Koronny
депутатские сеймики
депутаты
Мазовецкое воеводство
Коронный трибунал
Речь Посполитая
Opis:
Региональные депутатские сеймы были шляхетскими собраниями, которые проводились регулярно и в указанные сроки. В этот период депутатские сеймики Мазовецкого воеводства собирались в Варшаве 43 раза. В последние годы правления Яна Казимежа и во время правления Михаила Корибута Вишневецкого выборы Мазовецких депутатов проходили успешно, но в последний период правления Яна III Собеского и в начале правления Августа II Сильного были сорваны не менее семь депутатских сеймиков. Мазовецкая шляхта выбирала только двух представителей для Коронного трибунала. Гораздо сложнее было получить должность судьи трибунала на депутатском сеймике в Варшаве, чем получить должность посла на сейм из одной из десяти земель. Нам известны имена 35 Мазовецких депутатов, которые заседали в Королевском трибунале, и двое из них были маршалами Трибунала (Иероним Петриковски и Ян Шидловски). Среди семей, из которых происходили судья, выделяется семья Лясоких, членов которой, в этом самом высоком шляхетском суде, в 1660–1700 годах, было даже пятеро.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 2; 133-141
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz kultury chłopskiej w myśli politycznej wybranych partii ludowych działających w II Rzeczypospolitej
The image of peasant culture in the political thought of selected people’s parties of the Second Polish Republic
Крестьянская культура в политической мысли избранных народных (крестьянских) партий, действующих во Второй Речи Посполитой
Autorzy:
Wichmanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568297.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
political thought
culture
peasant’s creativity
people’s movement
Second Polish Republic
политическая мысль
культура
крестьянское творчество
народное (крестьянское) движение
Вторая Речь Посполитая
Opis:
Culture formed a significant element of political thought of every major political movement, both during the final years of partition of Poland, and after it regained its independence. The scope of interest of people’s parties covered almost everything that had a rural context, relating to the many millions of peasants. The present article analyzes the program assumptions of the Polish People’s Party “Piast” [Pol. Polskie Stronnictwo Ludowe “Piast”], Polish People’s Party “Wyzwolenie” [Pol. Polskie Stronnictwo Ludowe “Wyzwolenie”], Peasant’s Party [Pol. Stronnictwo Chłopskie] and the People’s Party [Pol. Stronnictwo Ludowe] relating to the aforesaid category of political sciences. These parties played a significant role in the history of people’s movement, influencing the shape of the recreated Polish state during the interwar bi-decade. The political thought of people’s parties aimed at bestowing the peasant’s culture with both autonomous, and nationwide value. These ideological assumptions were included in the political programs of people’s parties.
Культура являлась важным элементом политической мысли каждого из крупных политических движений периода конца Разделов и затем в независимой Польше. Интерес народных партий к культуре охватывал все, что имело деревенский, крестьянский контекст и относилось к многомиллионным крестьянским массам. Предметом анализа в данной статье являются программные положения Польской крестьянской партии «Пяст», Польской крестьянской партии «Освобождение» („Wyzwolenie”), Крестьянской партии и Народной партии (Stronnictwo Ludowe) относительно рассматриваемой политологической категории. В межвоенное двадцатилетие эти партии сыграли существенную роль в истории народного (крестьянского) движения и оказали влияние на строй возрожденной Польши. Политическая мысль народных (крестьянских) партий стремилась придать кре¬стьянской культуре ее автономные и, одновременно, общенародные ценности. Такие идеологические положения вошли в политические программы народных (крестьянских) партий.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 2(25); 177-203
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bitwa pod Konstantynowem, 26–28 lipca 1648 roku
Battle of Konsttiantyniv, 26–28 July 1648
Битва под Константиновом, 26–28 июля 1648 года
Autorzy:
Rogowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925801.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
bitwa pod Konstantynowem
powstanie Chmielnickiego
Rzeczpospolita Obojga Narodów
Battle of Konstiantyiniv
Khmelnytsky Uprising
Polish-Lithuanian Commonwealth
битва под Константиновом
Восстание Хмельницкого
Речь Посполитая
Opis:
W 1648 r. podczas rebelii kozackiej Chmielnickiego pod Konstantynowem doszło do jednej z większych bitew. Siły kozackie Krzywonosa w liczbie 40 tys. ludzi po zdobyciu Połonnego wzrosły do 50 tys. i skierowały się na południe pod Konstantynów, gdzie w tym czasie zebrało się 1200 lub 1500 żołnierzy wojewody sandomierskiego Władysława Dominika Zasławskiego pod wodzą Krzysztofa Koryckiego i regiment pieszy Samuela Osińskiego w sile 1200 osób. Obok, w Rosołowcach, stały cofające się wcześniej przed Maksymem Krzywonosem oddziały Jeremiego Wiśniowieckiego – 4 tys. i Janusza Tyszkiewicza 1,2 tys. Te na wieść o zagrożeniu Konstantynowa poszły na pomoc Koryckiemu i Osińskiemu. W bitwie 26 lipca Kozacy zostali pobici nad przeprawą i ścigani do taboru. 28 lipca wzmocnieni do 60 tys. ludzi uderzyli ponownie. Wiśniowiecki, który przed tym atakiem odesłał tabory z piechotą, stawił czoła z jazdą i dragonami. Polacy rozbili lewe skrzydło kozackie i centrum, po czym odeszli na zachód. Kozacy nie odważyli się na dalszy marsz za siłami polskimi i przeprawili się przez Konstantynów na południowy wschód, skąd wysłali zagony na Podole.
In 1648 during the Cossack Khmelnytsky Uprising one of the major battles took place near Kostiantyniv. The 40 thousand people Cossack forces of Kryvonis increased up to 50 thousand after conquering Polonne and headed south to Kostiantyniv, where at that time 1200 or 1500 soldiers of the voivode of Sandomierz Voivodeship Władysław Dominik Zasławski gathered under Krzysztof Korycki’s command, accompanied by the infantry regiment of Samuel Osiński (1200 troops). Nearby, in Rosolovce, there stood Jeremi Wiśniewiecki’s units (4000 people) retreating because of the approach of Maksym Kryvonis’ forces, as well as Janusz Tyszkiewicz’s units (1200 people). Hearing that Kostiantyniv is in danger they came to Korycki’s and Osiński’s aid. In the battle of 26th July the Cossacks were defeated on the crossing and chased up to the convoy of military vehicles. On the 28th July, reinforced up to 60 thousand people, they struck again. Wiśniowiecki, who had sent the military vehicles away with the infantry before the attack, faced the enemy with the cavalry and dragoons. The Poles defeated the Cossack left wing and their center and then they left to the west. The Cossacks did not dare to march further following the Polish forces and crossed Kostiantyniv heading south-west, from where they sent troops to Podolia.
В 1648 г. во время казацкого восстания Хмельницкого под Константиновом (Староконстантиновом) произошла крупная битва. Казацкие силы Кривоноса в количестве 40 тысяч человек после захвата Полонного возросли до 50 тысяч человек и отправились под Константинов, где в то же время собралось 1200–1500 солдат сандомирского воеводы Заславского под руководством Корицкого и полк пехоты Осинского – 1200 человек. Рядом, в Росоловцах, стояли отступающие ранее перед Кривоносом отряды Иеремии Вишневецкого – 4 тысячи человек и Януша Тышкевича – 1,2 тысяч. Узнав об угрозе Константинову, они пошли на помощь Корицкому и Осинскому. В битве 26 июля казаки потерпели поражение на переправе и сгонялись в табор. 28 июля был нанесен еще один удар группой в количестве уже 60 тысяч человек. Вишневецки, который перед этой атакой отправил табор с пехотой, держал удар с кавалерией и драгунами. Поляки разгромили левое казацкое крыло и центр, затем отошли на запад. Казаки не решились продолжать движение за польскими силами и переправились через Константинов на юго-восток, откуда выслали отряды на Подолье.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 2 (260); 13-44
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybory prezydenckie na Białorusi w latach 1994–2010 na łamach „Gazety Wyborczej” i „Rzeczpospolitej”
Autorzy:
Makuchowski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625058.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belarus
presidential election
„Gazeta Wyborcza”
„Rzeczpospolita”
Alexander Lukashenko
Białoruś
wybory prezydenckie
Aleksander Łukaszenka
Белоруссия
президентские выборы
„Газета Выборча” („Gazeta Wyborcza”)
„Речь Посполитая” („Rzeczpospolita”)
Александр Лукашенко
Opis:
The article presents the method the presidential elections in Belarus in the period 1994–2010 were shown in Poland’s most circulated newspapers „Gazeta Wyborcza” and „Rzeczpospolita”. The articles review gives a picture of the newspapers’ means of influence on the public opinion in Poland. All of the above-mentioned elections, except the first one in 1994, have been described with clearly negative attitude to the policy of Alexander Lukashenko. On the other hand, both of the newspapers supported the opposition. That can be proved by the fact of interviews with its representatives in the numerous issues.
Niniejszy artykuł przedstawia, w jaki sposób na łamach dwóch największych dzienników w Polsce, „Gazety Wyborczej” i „Rzeczpospolitej”, opisywane były wybory prezydenckie na Białorusi w latach 1994–2010. Przegląd artykułów prasowych daje nam obraz, w jaki sposób obie redakcje  kształtowały opinię publiczną w Polsce. Pomijając relacje z pierwszych wyborów prezydenta Białorusi, wszystkie kolejne były wyraźnie negatywnie nastawione do polityki Aleksandra Łukaszenki. Redakcje obu gazet pozytywnie odnosiły się do działalności opozycji, wyrazem tego były między innymi liczne wywiady z jej przedstawicielami.
Данная статья демонстрирует, как две крупнейшие польские ежедневные газеты („Газета Выборча” и „Речь Посполита”) описывали президентские выборы в Беларуси в 1994–2010 гг. Обзор газетных статей позволяет понять, как две редакции формировали общественное мнение в Польше. За исключением статей о первых выборах в Беларуси, все остальные крайне негативно оценивают политику Александра Лукашенко. Редакции обеих газет положительно характеризуют деятельность оппозиции, свидетельством чего могут служить многочисленные интервью с ее представителями.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2015, 9
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żona, gejsza czy emancypantka? Wizerunek Japonek w wybranej prasie polskiej w latach 30. XX wieku
Wife, Geisha, or Suffragist? – An Image of Japanese Women in the Selected The Second Polish Republic Press in the 1930s
Супруга, гейша, суфражистка? – образ японских женщин в выбранной польской прессе в 1930-х годах
Autorzy:
Michalewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121849.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
The Second Polish Republic
the interwar polish press
The Japan
woman
geisha
the suffragist
emancipation
Вторая Речь Посполитая
довоенная пресса
Япония
женщина
гейша
суфражистка
эмансипация
Opis:
The Polish interwar press tried to bring its readers closer to the inhabitants of the Land of the Rising Sun. Many articles were devoted to Japanese women. Usually, it was done by mass magazines such as sensational “As” and travel-geographical “Na Szerokim Świecie” [On the Broad World] published by holding “Ilustrowany Kurier Codzienny” [Illustrated Daily Courier], as well as Warsaw “Naokoło Świata” [Around the World], and women’s magazines, e.g., “Bluszcz” [Ivy]. A Japanese was presented either as a mysterious woman of exotic beauty and a mysterious soul, a wife devoted to the family, a victim of the patriarchal system, or an emancipate fighting for political, professional, and social rights. The mass magazines and women focused on the social situation of Japanese women, stressing that it was extremely unfavourable and, as an example, gave their unequal position in marriage. However, they added that their position had improved rapidly, although they still had a long way to go to emancipate. The interwar press tried to combat common stereotypes about the inhabitants of Japan. One was to say that all Japanese women are, by nature, perfect wives, mothers, and mothers-in-law, and the other that geishas are luxury prostitutes.
Польская довоенная пресса пыталась приблизить своих читателей к жителям Страны цветающей вишни. Много места было посвящено в первую очередь японцам. Обычно это делали массовые журналы, такие как: сенсационный «As» (изданный группой «Ilustrowany Kurier Codzienny») и путешественно-географический: «Na Szerokim Świecie» [На широком мире], а также Варшава: «Naokoło Świata» [Вокруг света], и женский журнал: «Bluszcz» [Плющ]. Японcкую жительницу представляли либо как таинственную жен- щину экзотической красоты, преданную семье жену, жертву патриархальной системы, либо как освободительницу, борющуюся за свои права в политической, профессиональной и общественной жизни. Как массовые журналы, так и женщины сосредоточили свое внимание на социальном положении японок, подчеркивая, что оно крайне неблагоприятно а, как пример, ставили неравное положение мужа и жены в браке. Всё таки они добавляли, что их положение быстро улучшается, хотя им еще предстоит пройти долгий путь для эмансипации. Межвоенная пресса пыталась размежеть распространенные стереотипы о жителях Японии. Один из них говорил о том, что все японские женщины это хорошие жены, матери и свекрови, но другой относился к гейшам как к роскошным проституткам.
Źródło:
Studia Orientalne; 2022, 2(22); 7-28
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Radziwiłł Cousins, Prophecies and False News in Mid-Seventeenth-Century Europe
Братья Радзивиллы, пророчества и фальшивые новости в Европе в середине XVII в.
Autorzy:
Mazheika, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969590.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Grand Duchy of Lithuania
Polish-Lithuanian Commonwealth
the Radziwills
Protestantism
Catholicism
prophecy
17th century
Radziwiłł
Великое Княжество Литовское
Речь Посполитая
Радзивилл
протестантизм
католицизм
XVII век
Opis:
W artykule mówiono o tym, jak proroctwa i dezinformacja pomogły umocować w opinii międzynarodowej wizerunek Wielkiego Księstwa Litewskiego jako państwa protestanckiego w odróżnieniu od Królestwa Polskiego, tożsamość konfesyjna którego pozostawała bez wątpienia katolickiej. Lata 50. XVII wieku były czasem, gdy „proroctwa” Mikuláša Drábika zostały szczególnie popularnymi. Co więcej nowiny fałszywe o niszczeniu wszystkich polskich i ltewskich kościołów protestanckich znalazły swoich odbiorców i, jak wydawało się, funkcjonowały jako pomyślny fortel propagandystyczny. Komunikaty o przyczynach niszczenia kościołów protestanckich w Rzeczypospolitej spowodowały wzrost ciekawości w Europie Zachodniej do Wielkiego Księstwa Litewskiego i udostępniły Januszowi i Bogusławowi Radziwiłłom możliwość otrzymać uznanie międzynarodowe jako obrońców wiary prawdziwej w czasie, gdy we własnym państwie ich uważano za zdrajców.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 3; 137-154
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznana strona znanej wojny: głód w armiach koronnej i kozackiej w pierwszych latach powstania Bohdana Chmielnickiego
Неизвестная страница известной войны: голод в казацкой и коронной армиях на протяжении первых лет восстания под предводительством Богдана Хмельницкого
Autorzy:
Gavryliuk, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969531.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
głód
Kozacy
powstanie
Bohdan Chmielnicki
armia koronna
Rzeczpospolita
hunger
Cossacks
uprising
Bohdan Khmelnytsky
crown army
Polish-Lithuanian Commonwealth
голод
козаки
восстание
Богдан Хмельницкий
армия коронная
Речь Посполитая
Opis:
В данной статье рассмотрен малоизученный на сегодняшний день аспект восстания под предводительством Богдана Хмельницкого – голод, который был обыденным явлениям как для казацко-татарской, так и для польско-литовской армий. Причин подобной ситуации было несколько. Во-первых, это почти полное самоустранение государственных институций в вопросе обеспечения солдата хотя бы минимальным количеством продовольствия (разумеется, это более касалось армии Речи Посполитой). Во-вторых, это характер и продолжительность самой войны, когда беспрестанные военные действия, а также уничтожение сотен сел и местечек на украинских землях создали ситуацию, при которой снабжение провизией становилось архисложным заданием, а отряды для поиска еды для солдат и фуража для лошадей отходили на десятки километров от главных сил (это касалось обеих сторон конфликта). В-третьих, это специфика отдельных военных кампаний, например блокада коронной армии в Збараже летом 1649 р. Все эти факторы приводили к изнуряющему голоду, который испытали на себе солдаты с обеих сторон, что, соответственно, нашло свое отображение на страницах многочисленных источников, которые были использованы в данной статье
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 2; 115-132
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumenty polsko-rosyjskiego rozejmu zawartego 11 (1) XII 1618 r. we wsi Dywilino
Грамоты польского-русско перемирия заключенного 1 (11) декабря 1618 г. в деревне Деулине
Autorzy:
Małow, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969618.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Rzeczpospolita
Państwo Moskiewskie
Smuta
rozejm w Dywilinie
Polanówka
Polish–Lithuanian Commonwealth
The Moscow State
the truce in Dywilino
Речь Посполитая
Московское государство
Великая Смута
деулинское перемирие
Поляновка
Opis:
Работа представляет собой критическое издание текстов документов перемирии, заключенного в Деулине в 1618 году, которому предшествует обширное источнико- и архивоведческое введение. Издание подготовлено в соответствии с российскими правилами. Из двух оригинальных грамот деулинского перемирия уцелела только «литовская» противень в настоящее время хранящаяся в Российском государственном архиве древних актов в Москве. Текст документа сохранился в трех идентичных и хронологически близких «польских» книгах посольских, каждая из которых содержит также текст дополнительного соглашения, заключенного на речке Поляновке 1 (11) июня 1619 года. Деулинское соглашение сохраняло юридическую силу до его нарушения российской стороной в 1632 году. Это очень важное для польской историографии источниковое издание, которое позволит историкам изучать важное событие в истории польской дипломатии и истории в целом.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 2; 7-100
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O bezpieczeństwo wewnętrzne odrodzonej Rzeczypospolitej (1917–1922)
For homeland security of the reborn Republic of Poland (1917–1922)
О внутренней безопасности возрожденной Польской Республики (1917–1922)
Autorzy:
Litwiński, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925859.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
II Rzeczpospolita
bezpieczeństwo wewnętrzne
bezpieczeństwo publiczne
organa bezpieczeństwa publicznego
Second Polish Republic
homeland security
public security
public security bodies
Вторая Речь Посполитая
внутренняя безопасность
общественная безопасность
органы общественной безопасности
Opis:
Termin „bezpieczeństwo wewnętrzne” jest w przypadku moich rozważań sformułowaniem jedynie umownym, które u schyłku lat Wielkiej Wojny i początków II Rzeczypospolitej trudno było odpowiednio zdefiniować. Nierzadko określenie to stosowano wymiennie z „bezpieczeństwem publicznym”. Podkreślić przy tym należy, że używając w tytule sformułowania „o bezpieczeństwo wewnętrzne”, zamierzam uwypuklić fakt, że przedmiotem moich rozważań nie jest sam mechanizm funkcjonowania „bezpieczeństwa wewnętrznego” w interesującym mnie okresie, ale ówczesne koncepcje dotyczące zorganizowania modelu tegoż bezpieczeństwa i sposób wprowadzania go w życie. Ustalając okres moich zainteresowań, zdecydowałem się na lata 1917–1922. Pierwsza cezura związana jest z pierwszymi pracami koncepcyjnymi w łonie Tymczasowej Rady Stanu, gdy wniesiono pod obrady wniosek w sprawie utworzenia Krajowej Straży Bezpieczeństwa Publicznego. Z kolei druga cezura wynika ze sfinalizowania procesu organizowania Policji Państwowej i utworzenia Policji Województwa Śląskiego.
The term „homeland security” is in my discussion only conventional phrasing, which was hard to define properly towards the end of the Great War and at the beginning of the Second Polish Republic. It was often used interchangeably with „public security”. Moreover, it must be highlighted that by using the term „homeland security” in the title I intend to emphasize the fact that the subject of my paper is not the mechanism of „homeland security” functioning itself in the period of interest, but the concepts concerning the organization of the model of this security and the way of putting it to life at that time. While setting the period of my interest, I decided on the years 1917–1922. The first caesura is connected with the first conceptual works within the Provisional Council of State, when the issue of establishing the National Public Security Guard came up for debate. The second caesura results in turn from the finalization of the process of organizing the State Police and setting up the Silesian Voivodeship Police.
Понятие „внутренней безопасности” в контексте моих исследований является довольно условным; в годы Второй мировой войны и начала существования Второй Речи Посполитой его было трудно сформулировать корректно. Нередко это определение применялось наряду с термином „общественная безопасность”. Стоит при этом подчеркнуть, что используя в заглавии формулировку „о внутренней безопасности”, я намереваюсь обратить особое внимание на то, что предмет моего анализа – не сам механизм функционирования „внутренней безопасности” в интересующий меня период, а концепции того времени, касающиеся организации модели этой безопасности и способ внедрения его в жизнь. Определяя период своих научных интересов, я остановился на 1917–1922 гг. Первая дата связана с первыми разработками концепции во Временном Государственном Совете, когда на рассмотрение было внесено предложение о создании народных дружин общественной безопасности. Вторая дата относится к финальному моменту процесса организации Государственной Полиции и к созданию Полиции Силезского воеводства.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 1-2 (263-264); 218-243
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczyciel kresowy – realizator polityki oświatowej państwa polskiego w województwach północno-wschodnich Rzeczypospolitej w latach 1919-1939
Пограничный учитель - проводник образовательной политики Польского государства в северо-восточных воеводствах Речи Посполитой Польши в 1919-1939 гг.
Autorzy:
Smolarczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969662.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
nauczyciele
szkolnictwo
system oświatowy
II Rzeczypospolita
województwa północno-wschodnie.
teachers
education
education system
the Second Polish Republic
north-eastern provinces
учитель
образование
система образования
II Речь Посполитая
Польша
северо-восточные воеводства
Opis:
Функционирование системы образования в северо-восточных воеводствах в 1919-1939 гг. основывалось на деятельности учителей, в основном начальных школ. Эффективное влияние школы зависело от их количества и качества. Соответствующее образование и предметная подготовка, индивидуальные характеристики (целеустремленность, доброта, коммуникабельность, сочувствие) определили эффективное образование, но также и эффективную политическую миссию. В публикации представлена роль и значение учителей в политике полонизации национальных меньшинств и в распространении престижа и авторитета польского государства среди детей и молодежи на северо-восточных территориях Второй Речи Посполитой Польши.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 2; 231-250
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza asystencji wojskowej w II Rzeczypospolitej
The Genesis of Military Assistance in the Second Republic of Poland
Генезис военной помощи во Второй Речи Посполитой
Autorzy:
Hac, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887077.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Siły zbrojne
asystencja wojskowa
geneza
II Rzeczypospolita
bezpieczeństwo publiczne
Armed forces
military assistance
genesis
public security
the Second Republic of Poland
Вооруженные силы
военная помощь
генезис
общественная безопасность
Вторая Речь Посполитая
Opis:
W artykule przedstawiono zagadnienie genezy asystencji wojskowej w II Rzeczypospolitej. Pod nazwą tą w międzywojennej Polsce rozumiano udzielanie pomocy przez siły zbrojne na rzecz władz cywilnych, przede wszystkim w związku z zapewnieniem bezpieczeństwa publicznego bądź w przypadku wystąpienia klęsk żywiołowych. W tekście poddano analizie doświadczenia polskie i zagraniczne z użycia wojska do wskazanych celów, jak również scharakteryzowano regulacje państw obcych powstałe przed 1918 r. w tym zakresie. Już w pierwszych dniach listopada 1918 r. na terenach Galicji administracja polska korzystała z pomocy sił wojskowych, przy czym wspomagano się dotychczas obowiązującymi normami austro-węgierskimi. W kolejnych miesiącach utworzono na terenie całego kraju komórki organizacyjne w administracji wojskowej zajmujące się koordynowaniem udzielania asystencji wojskowej, natomiast w okresie od stycznia do kwietnia 1919 r. wydano podstawowe przepisy dotyczące omawianej problematyki.
This article presents the issue of the genesis of military assistance in the Second Republic of Poland. In interwar Poland, this was understood as aid that was to be provided by the armed forces in support of the civil authorities, primarily in connection with ensuring public safety, or in the event of natural disasters. The text analyzes both Polish and foreign experiences with the use of the army in this manner, as well as characterizing the regulations that were developed in this area in other countries before 1918. The Polish administration was already benefitting from military assistance in the territory of Galicia at the beginning of November 1918, with the support of the current Austro-Hungarian standards. In the following months, the military administration organized units throughout the country that would coordinate the provisioning of military assistance, and from January to April 1919 basic regulations concerning the matter were issued.
В статье рассматривается вопрос генезиса военной помощи во Второй Речи Посполитой. В межвоенной Польше это выражение понималось как оказание помощи вооруженными силами гражданским властям – в первую очередь, в связи с обеспечением общественной безопасности или в случае стихийных бедствий. В тексте статьи анализируется польский и зарубежный опыт использования армии для указанных целей, а также дается характеристика постановлений зарубежных стран, которые были приняты до 1918 г. в этом отношении. Уже в первые дни ноября 1918 г. на территории Галиции польская администрация пользовалась помощью вооруженных сил, при этом на тот момент все еще действовали австро-венгерские стандарты. В последующие месяцы по всей стране были созданы организационные подразделения военной администрации для координации оказания военной помощи, а в период с января по апрель 1919 г. были изданы основные положения, касающиеся исследуемой проблематики.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 84-106
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przysposobienie wojskowe podległe 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty u schyłku lat trzydziestych XX w. Organizacja i zasady działania
Military training subordinate to the 23rd Upper Silesian Infantry Division at the end of the 1930s. Organization and operating principles
Военная подготовка (PW), подчиняющаяся 23-й Верхнесилезской пехотной дивизии, в конце 1930-х годов. Oрганизация и принципы работы
Autorzy:
Kołodziej, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887044.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wojsko Polskie
II Rzeczypospolita
przysposobienie wojskowe
Górny Śląsk
województwo śląskie
Polish Army
Second Republic of Poland
military training
Silesian Voivodeship
Upper Silesia
Войско Польское
Вторая Речь Посполитая
Верхняя Силезия
Силезское воеводство
военная подготовка
Opis:
Tematyka przysposobienia wojskowego w okresie międzywojennym była przedmiotem wielu badań. Pomimo tego zauważalny jest brak publikacji poświęconych regionalnym działaniom PW, zwłaszcza dla obszarów wielonarodowych i przygranicznych. Artykuł obejmuje lata 1937–1939, odnosząc się do okresu funkcjonowania i rozbudowy struktur PW podległych 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty, który zbiegł się z przygotowaniami do nadchodzącej wojny polsko-niemieckiej. Praca przedstawia struktury PW na obszarze stacjonowania 23 Dywizji Piechoty, cele i zadania operacyjne oraz współpracę z cywilnymi organizacjami realizującymi założenia PW. Istotnym elementem jest ocena możliwości i sprawności śląskich struktur PW, jako obszaru z silną mniejszością niemiecką, w obliczu nadchodzącej wojny.
The matter of military training (PW) during the interwar period has been the subject of many studies. Despite this, there is a noticeable lack of publications concerning the regional activities of the PW, especially regarding multinational and border areas. This article covers the years 1937–1939, which was a period that saw the expansion of PW training structures subordinate to the 23rd Upper Silesian Infantry Division, which coincided with preparations for the expected Polish-German war. The work presents the PW structures in the area where the 23rd Infantry Division were stationed, operational goals and tasks, as well as the cooperation that occurred with civilian organizations regarding assessments of the efficiency of Silesian PW structures as an area with a strong German minority.
Вопрос о военной подготовке в межвоенный период был предметом многих исследований. Несмотря на это, ощущается значительная нехватка публикаций о региональной деятельности организаций военной подготовки, особенно в многонациональных и приграничных регионах. Данная статья охватывает 1937–1939 годы в контексте периода функционирования и расширения структур военной подготовки (PW), подчиняющейся 23-й Верхнесилезской пехотной дивизии, что совпало с подготовкой к предстоящей польско-германской войне. В работе представлены структуры PW на территории дислокации 23-й пехотной дивизии, оперативные цели и задачи, а также взаимодействие с гражданскими организациями, реализующими цели организаций военной подготовки. Важным элементом является оценка возможностей и эффективности силезских структур PW (как территории с сильным немецким меньшинством) перед лицом надвигающейся войны.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 107-131
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Важный опыт просопографического исследования. О книге Войцеха Кравчука «Верные королю»
Ważne doświadczenie badań prozopograficznych. O książce Wojciecha Krawczuka „Wierny królowi”
Autorzy:
Selin, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969642.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Войцех Кравчук
Речь Посполитая
XVI век
Сигизмунд III
Финны
Шведы
просопография
Wojciech Kravchuk
Polish-Lithuanian Commonwealth
XVI century
Sigismund III
Finns
Swedes
prosopography
Wojciech Krawczuk
Rzeczpospolita
XVI w.
Zygmunt III
Finowie
Szwedzi
prozopografia
Opis:
Książka Wojciecha Krawczuka „Wierni Królowi” jest nowatorskim studium prozopograficznym bardzo szczególnej grupy emigrantów - Finów i Szwedów - u schyłku XVI wieku do Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Autor przeanalizował wszystkie możliwe źródła, które mogłyby dostarczyć informacji o tych osobach, zbadał różne grupy tych emigrantów (arystokrację, biurokrację, duchowieństwo, szlachtę, kobiety itd.) Oraz zjawiska „szwedzkiego dworu” króla polsko-litewskiego Zygmunta III. Głównym punktem autora jest to, że Rzeczpospolita Obojga Narodów w swoim „złotym wieku” była bardzo zróżnicowanym państwem i społeczeństwem, a król musiał uwzględniać interesy wszystkich warstw wyznaniowych, etnicznych i społecznych. Informacje biograficzne wykorzystane w badaniach Wojciecha Krawczuka jasno potwierdziły tę tezę. Druga połowa książki to publikacja dokumentów dotyczących rozważanej grupy z bardzo szczegółowym komentarzem biograficznym.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 2; 271-280
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bohaterski czyn por. Kazimierza Śledzińskiego podczas napadu pod Sieniawką (1926 r.). Przyczynek do historii Korpusu Ochrony Pogranicza (1924–1939)
Lieutenant Kazimierz Śledziński’s Heroic Act during the Ambush near Sieniawka (1926). Contribution to the History of the Border Protection Corps (1924–1939)
Геройский поступок пор. Казимира Следзинского во время под Сенявкой (1926 г.). Вклад в историю Корпуса охраны пограничья (1924–1939)
Autorzy:
Ochał, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916564.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
polskie formacje graniczne
II Rzeczypospolita Polska
Korpus Ochrony Pogranicza
radziecka dywersja
Polish border formations
Second Polish Republic
Border Protection Corps
Soviet diversion
польские пограничные формирования
Вторая Речь Посполитая
Корпус Охраны Пограничья
советская диверсия
Opis:
Kresy Wschodnie II Rzeczypospolitej, pomimo zawarcia traktatu pokojowego w Rydze (21 marca 1921 r.) formalnie kończącego wojnę polsko-rosyjską (1918–1921), nadal nie były miejscem bezpiecznym dla mieszkańców. Wprawdzie Rosja Radziecka oficjalnie uznała postanowienia traktatu pokojowego i ratyfikowała je, tym samym uznając m.in. kształt i przebieg granicy z Polską, ale komuniści związani z Międzynarodówką Komunistyczną nigdy nie zarzucili planów światowej rewolucji i przeniesienia jej płomienia poprzez Polskę do krajów Europy Zachodniej. Zadaniem Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP), jako specjalnej formacji wojskowej, utworzonej jesienią 1924 r. dla ochrony granic wschodnich państwa polskiego, było przywrócenie ładu, porządku i bezpieczeństwa na pograniczu w związku z dywersją i pospolitym bandytyzmem inspirowanym przez wywiad Związku Sowieckiego. Przyjęte przez dowództwo KOP ugrupowanie jednostek w trzech liniach, wspartych pododdziałami kawalerii, a przede wszystkim determinacja i stanowczość żołnierzy w zwalczaniu dywersji i bandytyzmu, miały doprowadzić do pacyfikacji band i uspokojenia sytuacji na pograniczu polsko-radzieckim. W styczniu 1926 r. doszło do bandyckiego napadu na podróżnych autobusu pod Sieniawką na Nowogródczyźnie. Jednym z podróżnych był por. Kazimierz Śledziński, oficer 9 Batalionu KOP w Klecku, który w poczuciu żołnierskiego obowiązku w pojedynkę stoczył walkę z dywersantami w obronie osób cywilnych. Pomimo przewagi napastników zdołał odeprzeć atak – nie zważając na własne rany – wezwać pomoc. Był pierwszym żołnierzem, który został odznaczony Krzyżem Zasługi za Dzielność ustanowionym w 1928 r.
Despite the signing of the peace treaty in Riga (March 21, 1921), which formally ended the Polish-Soviet War (1918–1921), the Eastern Borderlands of the Second Polish Republic were still not a safe place. Although Soviet Russia officially recognized the provisions of the peace treaty and ratified them – thus recognizing, among others, the shape and course of the border with Poland – the communists connected with the Communist International never abandoned their plans for a global revolution and carrying its flame through Poland to Western Europe. The task of the Border Protection Corps (Korpus Ochrony Pogranicza, KOP), a special military formation created in the fall of 1924 to protect the eastern borders of the Polish state, was to restore order and security on the border in response to the diversion and common banditry inspired by Soviet intelligence. The grouping of units in three lines, supported by cavalry subunits, adopted by the KOP command, and above all the determination and firmness of the soldiers in fighting sabotage and banditry, was supposed to pacify the bands and calm the situation on the Polish-Soviet border. In January 1926 there was a bandit attack on bus passengers near Sieniawka in Nowogródczyzna. One of the passengers was Lieutenant Kazimierz Śledziński, an officer of the 9th KOP Battalion in Klecko, who, with a sense of soldierly duty, fought alone against infiltraitors in defense of the civilians. Despite being outnumbered, he managed to repel the attack and bring help despite his wounds. He was the first soldier to be awarded the Cross of Merit for Bravery established in 1928.
Восточные окраины Второй Речи Посполитой, несмотря на заключение мирного договора в Риге (21 марта 1921 г.), официально положившего конец польско-русской войне (1918–1921 гг.), все еще не были безопасным местом для ее жителей. Правда, Советская Россия официально признала и ратифицировала положения мирного договора, признав, в частности, форму и расположение границы с Польшей, но коммунисты, связанные с Коммунистическим Интернационалом, никогда не отказывались от своих планов мировой революции и переноса ее пламени через Польшу в страны Западной Европы. Задача Корпуса охраны пограничья (КОП) как специального военного формирования, созданного осенью 1924 года для защиты восточных границ Польши, заключалась в восстановлении порядка и безопасности в приграничных районах в связи с подрывной деятельностью и обыкновенным бандитизмом, подстрекаемым разведкой Советского Союза. Принятая командованием КОП группировка военных подразделений в три линии, поддерживаемые кавалерийскими подразделениями, и, прежде всего, решимость и стойкость солдат в борьбе с диверсиями и бандитизмом должны были привести к успокоению беспорядков и урегулированию ситуации на польско-советской границе. В январе 1926 г. случилось бандитское нападение на пассажиров автобуса под Сенявкой в районе Новогрудка. Одним из пассажиров был лейтенант Казимеж Следзинский, офицер 9-го батальона КОП в Клецке, который из чувства своего солдатского долга в одиночку сражался с саботажниками, защищая мирных жителей. При всем преимуществе нападающих, ему все же удалось отбить атаку и, несмотря на ранения, вызвать помощь. Он был первым солдатом, награжденным Крестом Заслуги „За Храбрость”, учрежденным в 1928 г.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 4 (274); 126-144
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ceremoniał urzędniczy w życiu szlachty czasów saskich
Чиновничьи церемониал в жизни дворян саксонского периода
Autorzy:
Słaby, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969608.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
ceremoniał
kultura sarmacka
godność Rzeczypospolitej
Rzeczpospolita w XVIII w.
ceremonial
Sarmatian culture
dignity of Commnwealth
Polish-Lithuanian Commonwealth in XVIII century
церемониал
сарматская культура
саны Речи Посполитой Польской
Речь Посполитая Польская в 18 веке
Opis:
Цель статьи - привлечь внимание к элементам этикета, связанным с заниманием земельных должностей в Речи Посполитой Польской, а также к приготовлениям, предшествующим т.н. въезду. Были приняты во внимание избранные речи, произнесенные во время официального открытия каденции и въезда в город, а также на погребальных церемониях дворян, занимающих такие посты.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 3; 207-223
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akcja asystencyjna jednostek Wojska Polskiego w zachodniej części województwa lwowskiego (czerwiec–lipiec 1933 r.)
Assistant action of Polish Army units in the western part of Lviv voivodeship (June–July 1933)
Ассистирующие действия подразделений Войска Польского в западной части Львовского воеводства (июнь–июль 1933 г.)
Autorzy:
Cichoracki, Piotr
Mierzwa, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1924233.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Druga Rzeczpospolita
Wojsko Polskie
działania asystencyjne
sytuacja w województwie lwowskim w 1933 r.
Second Polish Republic
Polish Army
assistance actions
situation in the Lviv voivodeship in 1933
Вторая Речь Посполитая
совместные действия
ситуация во Львовском воеводстве 1933
Opis:
Na prezentowane źródło składa się korespondencja władz administracji ogólnej z władzami wojskowymi dotycząca organizacji Grupy Asystencyjnej powołanej do życia pod koniec czerwca 1933 r. w związku z eskalacją niepokojów, do jakich doszło na tle sytuacji społeczno-politycznej w zachodnich powiatach województwa lwowskiego. Grupa ta miała charakter kombinowany i składała się z oddziałów piechoty, kawalerii, artylerii, wojsk samochodowych. Zaznaczyć należy, że do uśmierzenia niepokojów użyte zostało przez władze również lotnictwo. Dokumenty zawierają opis podjętych przez wojsko działań, jak również informacje pochodzące od lotników odbywających służbę nad obszarem ogarniętym zajściami. Omawiany przypadek był trzecim, gdy w latach 1932–1933 w służbie asystencyjnej dla likwidacji poważnych zaburzeń porządku publicznego użyto kilkusetosobowego zgrupowania złożonego z różnych rodzajów broni.
The source presented here consists of the correspondence between the general administration and military authorities concerning the organization of the Assistance Group, set up at the end of June 1933 in connection with the escalation of the unrest caused by the political and social situation in the western parts of Lviv voivodeship. The group was of mixed character and consisted of infantry, cavalry, artillery, and motor army units. We should stress that air force was also used by the authorities to quell the unrest. The documents contain a description of the actions taken by the army as well as the information coming from the pilots serving over the area where the incidents spread. The case discussed here was the third when in 1932–1933 in the assistance service a several hundred people group of various kinds of units was used to calm grave disturbances of the public order.
Материалом для статьи послужила корреспонденция власти с военным командованием, касающаяся организации Ассистирующей Группы, созданной в конце июня 1933 г. в связи с эскалацией беспорядков, какие имели место быть на фоне общественно-политической ситуации в западных повятах Львовского воеводства. Эта группа имела смешанный характер и состояла из отрядов пехоты, кавалерии, артиллерии и автомобильных войск. Следует отметить, что для устранения беспорядков властями была использована в том числе и авиация. Документы содержат описание предпринятых властями действий и данные, взятые от работников авиации, которые проходили службу на территории, охваченной этими действиями. Исследуемый случай был уже третьим по счету, поскольку в 1932–1933 г. в рамках совместных действий военных и властей для ликвидации серьезных нарушений общественного порядка были использованы различным образом вооруженные группы, насчитывающие несколько сотен человек.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 4 (262); 139-151
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania militarne wojsk Rzeczypospolitej w Państwie Moskiewskim w lipcu – październiku 1618 roku
Operations of the Army of Polish-Lithuanian Commonwealth in the Moscow State in July – October 1618
Autorzy:
Majewski, Andrzej Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969620.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Rzeczpospolita
Moskwa
Władysław IV Waza
Kozacy zaporoscy
wojny polsko-moskiewskie
rozejm w Dywilinie
Polish-Lithuanian Commonwealth
Moscow
Ladislaus IV Vasa
Zaporozhian Cossacks
Polish-Moscow wars
truce in Dywilino
Речь Посполитая
Москва
Владислав IV Ваза
Запорожское казачество
польско-московские войны
перемирие в Дивилине
Opis:
Во время московской экспедиции королевича Владислава Васы наибольший накал военных действий пришелся на июль-октябрь 1618 года. В сражениях с москалями участвовали не только польско-литовское войско под командованием великого литовского гетмана Яна Кароля Ходкевича, но и запорожские казаки под руководством гетмана Петра Конашевича Сайдачного. Почти все лето польско-литовские войска численностью около 14000 солдат, столкнулись с московской армией под Могайском, а затем в сентябре отправились в сторону столицы царского государства. В то же время в конце июня 1618 года 20-тысячное казачье войско вошло в юго-западные районы Московского государства. После слияния под Тушином польско-литовско-казачьи войска в ночь с 10 на 11 октября 1618 года предприняли штурм Москвы, но безуспешно. Русские, однако, согласились вступить в переговоры. В результате 11 декабря 1618 года в селе Дивилино (Деулино) было подписано перемирие на 14 с половиной лет, которое должно было действовать с 4 января 1619 года по 5 июля 1633 года.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 2; 101-130
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biała Podlaska w drodze życiowej Józefa Oleksego. Przyczynek do biografii
Бяла Подляска на жизненном пути Юзефа Олексы. Вклад в биографию
Autorzy:
Nikoniuk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969470.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Biała Podlaska
Józef Oleksy
rodzina Oleksych
polityk
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Polska Rzeczpospolita Ludowa
III Rzeczpospolita Polska
Oleksy family
politician
Poland United Workers' Party
People's Republic of Poland
Third Republic of Poland
Бяла Подляска
Юзеф Олексы
семья Олексы
политик
Польская объединенная рабочая партия
Польская Народная Республика
Третья Речь Посполитая Польская
Opis:
Юзеф Олексы был выдающейся фигурой: студент престижного университе-та, сформированный в консервативной католической атмосфере его семей-ного дома и школы, коммунистический аппаратчик и, наконец, видный со-циал-демократический политик, занимавший высшие государственные должности после 1989 года. Мы можем узнать интересную информацию о его жизни и жизни его семьи из многих источников. В юности Олексы про-вел всего несколько лет в своем любимом городе Новы-Сонч, а затем пошел в Малую Духовную Семинарию в Тарнове. Его ожидало будущее священника, хотя судьба распорядилась иначе. Он окончил Варшавский университет и в 1977 году защитил докторскую диссертацию. После завершения учебы он вступил в Польскую объединенную рабочую партию и таким образом начал свой путь в партийных рядах. В 1987-1989 гг. был первым секретарем в г. Бяла-Подляска. Статья представляет собой попытку представить малоиз-вестный двухлетний эпизод из жизни Юзефа Олексы в г. Бяла-Подляска и ответить на вопрос, что он значил для него самого и для Белостокского рай-она.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 265-281
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność polityczno-wojskowa chorążego koronnego i wojewody kijowskiego Andrzeja Potockiego w latach 1667–1673
Политическо-военная деятельность коронного хорунжего и Киевского воеводы Анджея Потоцкого в 1667–1673 гг
Autorzy:
Hundert, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969519.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Andrzej Potocki
Jan Sobieski
walka polityczna
Rzeczpospolita polsko-litewska
konfederacje szlacheckie
wojna polsko-turecka 1672–1676.
Andrzej Potocki
Jan Sobieski
political struggle
the Polish-Lithuanian Commonwealth
nobility confederations in Poland-Lithuania
the Polish-Ottoman War 1672–1676
Анджей Потоцки
Ян Собески
политическая борьба
Литовско-польская Речь Посполитая
шляхетские конфедерации
польско-турецкая война 1672–1676 гг.
Opis:
Анджей Потоцкий был старшим сыном Краковского воеводы и великого гетмана коронного Станислава «Реверо». Он был связан с родной землей Галичской, в которой он начал свою военную карьеру в качестве ротмистра кавалерии в 1648 году и политическую карьеру. С 1646 года он был судовым старостом в Галиче, что повлияло на его политическое положение в регионе и наложило на него обязанность обеспечить безопасность пограничной Галичской земли. В 1647–1668 годах в качестве депутата он представлял свою землю 15 раз в сеймах. В 1667 году он был уже опытным полковником коронной армии. У него было несколько воинских частей в составе коронной наемной армии и почти тысяча войск придворных в целях защиты границ. После смерти отца в 1667 году он фактически стал главой семьи Потоцких. В то время он был политически связан с двором короля Яна Казимежа, а также с личностью великого маршала и полевого гетмана, а с 1668 года – гетмана великого коронного - Яна Собеского. Поэтому еще в 1665 году он получил должность коронного хорунжего. В 1667 году он безуспешно пытался получит булаву гетмана полевого в случае продвижения Собеского к гетманству великому. Затем он принял участие в кампании Подхаецкой, командуя группой войск короны, его придворными войсками и ополчением. В 1668 году он вступил в сенат в звании киевского воеводы, он пытался влиять на политическую жизнь Киевщины и ангажировался в дело возвращения Киева от Москвы. Во время правления Михаила Корыбута (1669–1673) он был одним из наиболее активных лидеров оппозиции и одним из ближайших политических и военных соратников Собеского. Он иницировал почти все военные выступления, направленные против короля, включая самую серьезную Конфедерацию Щебжешинскую в ноябре 1672 года. После примирения двора с оппозицией он активно участвовал в подготовке военной кампании против Турции, а затем с успехом командовал более крупной группировкой войск коронных в великой победе под Хотином 11 ноября 1673 года.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 2; 143-167
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksandra Koniecpolskiego, chorążego koronnego, sprawy publiczne i prywatne (do 1648 roku)
Александра Конецпольского, коронного хорунжего, дела публичные и частные (до 1648 года)
Autorzy:
Goszczyński, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969538.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Aleksander Koniecpolski
Władysław IV Waza
sejm 1647 r.
stosunki polsko-tatarskie w XVII w.
stosunki polsko-tureckie w XVII w.
Vladislaus IV Vasa
Diet of 1647
Polish-Tartar relations in the 17th century
Polish-Turkish relations in the 17th century
Речь Посполитая
Александер Конецпольски
XVII век
армия Речи Посполитой
политика
Opis:
Публичная деятельность Александра Конецпольского до 1648 г. в основном заключалась в военной активности. Основываясь на его биографии, можно увидеть, что его отец сделал особый акцент на военных вопросах в образовании сына и сам учил его военного дела. Парламентская деятельность Александра ограничивалась отправкой писем в дворянские съезды с просьбой поддержать его личные дела. В армии он якобы обладал относительным уважением, которое могло быть обусловлено, прежде всего, уважением к действиям его отца, потому что к 1648 году у него не было времени проявить большие подвиги в военной области
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 2; 47-74
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Walerian Meysztowicz (1893–1982). Droga do objęcia katedry nadzwyczajnej prawa kanonicznego na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie
Father Walerian Meysztowicz (1893–1982). The road to the Extraordinary Chair of Canon Law at the Faculty of Theology of the Stephen Bathory University in Vilnius
Священник Валериан Мейштович (1893–1982). Путь к заведованию Чрезвычайной кафедрой канонического права на Богословском факультете Университета Стефана Батория в Вильнюсе
Священик Валеріан Мейштович (1893–1982). Шлях до завідувача Надзвичайної кафедри канонічного права на Богословському факультеті Вільнюського університету імені Стефана Баторего
Autorzy:
Żukowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33526268.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Валерiaн Мейштович
Друга Річ Посполита
Віленський університет Стефана Баторего
канонічне право
історія науки
Валериан Мейштович
Вторая Речь Посполитая
Университет Стефана Батория в Вильнюсе
каноническое право
история науки
Walerian Meysztowicz
Second Polish Republic
Stephen Bathory University in Vilnius
canon law
history of science
II Rzeczpospolita
Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie
prawo kanoniczne
historia nauki
Opis:
Artykuł traktuje o pewnym okresie życia ks. Waleriana Meysztowicza (1893–1982) i jego związkach z Wilnem. Autor stara się przybliżyć okoliczności pobierania nauki na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz w wileńskim Seminarium Duchownym. Następnie omawia sprawę nostryfikacji uzyskanego w Rzymie doktoratu świętej teologii, co umożliwiło W. Meysztowiczowi objęcie wykładów zleconych oraz otworzyło drogę kariery naukowej. Kolejnym etapem była habilitacja i uzyskanie docentury z zakresu prawa kanonicznego. Po przejściu na emeryturę ks. Bronisława Żongołłowicza to w W. Meysztowiczu widziano jego następcę w Katedrze Prawa Kanonicznego na Wydziale Teologicznym USB. Sam B. Żongołłowicz bardzo promował W. Meysztowicza. Na podstawie przewidzianej prawem procedury W. Meysztowicz otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nominację profesorską w dniu 14 września 1937 r. Z uwagi na liczne obowiązki dyplomatyczne wynikające z posady w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej przy Stolicy Apostolskiej, W. Meysztowicz nie mógł wykonywać swoich obowiązków wykładowcy akademickiego. Karierę naukową w Wilnie przerwał mu wybuch II wojny światowej.
Стаття присвячена певному періоду в житті Священикa Валеріана Мейштовича (1893–1982) тайого зв’язкам з Вільнюсом. Автор намагається описати обставини його навчання у Вільнюському університеті імені Стефана Баторего та у Вільнюській семінарії. Далі він розглядає питання нострифікації отриманого в Римі докторату священного богослов’я, що дозволило В. Мейштовичу займатись замовленими лекціями і відкрило шлях до академічної кар’єри. Потім була габілітація і ступінь доктора з канонічного права. Після виходу на пенсію Священикa Броніслава Жонґоловича, саме у В. Мейштовічеві вбачалийого наступника на кафедрі канонічного права на Богословському факультеті ВУСБ. Сам В. Жонґоллович всіляко сприяв просуванню В. Мейштовича. Згідно з юридично встановленою процедурою, 14 вересня 1937 р. В. Мейштович отримав номінацію на професорське звання від Президента Республіки Польща. Через численні дипломатичні зобов’язання, пов’язані з посадою в Посольстві Республіки Польща при Апостольський столиці, В. Мейштович не міг виконувати свої обов’язки академічного викладача. Його академічна кар’єра у Вільнюсі була перервана початком Другої світової війни.
В статье рассматривается определенный период жизни священника Валериана Мейштовича (1893–1982), а также его связи с Вильнюсом. Автор пытается описать обстоятельства его обучения в университете Стефана Батория в Вильнюсе и в Вильнюсской семинарии. Затем он обсуждает вопрос о нострификации полученной в Риме степени кандидата наук в области священного богословия, которая позволила В. Мейштовичу получить заказ на проведение лекций и открыла путь к академической карьере. Следующим этапом стало получение степени доктора и должности доцента в области канонического права. После ухода на пенсию священника Бронислава Жонголловича именно в В. Мейштовиче виделиего преемника на Кафедре канонического права на Богословском факультете Университета Стефана Батория. Сам В. Жонголлович значительно продвигал В. Мейштовича. В соответствии с установленной законом процедурой В. Мейштович получил профессорское назначение от президента Республики Польша 14 сентября 1937 г. Из-за многочисленных дипломатических обязанностей, связанных с его должностью в Посольстве Республики Польша при Святом Престоле, В. Мейштович не мог выполнять свои обязанности в качестве академического преподавателя. Его научая карьера в Вильнюсе была прервана началом Второй мировой войны.
The article discusses a period in the life of Fr. Walerian Meysztowicz (1893–1982) and his connections with Vilnius. The author attempts to describe the circumstances of his education at the Stephen Bathory University in Vilnius and at the Vilnius Seminary. He then discusses the recognition of the doctorate of sacred theology obtained in Rome, which enabled W. Meysztowicz to take up commissioned lectureships and opened the way to an academic career. This was followed by habilitation and a docent title in canon law. After Fr. Bronisław Żongołłowicz’s retirement, it was W. Meysztowicz who was seen as his successor in the Chair of Canon Law at the Faculty of Theology of the Stephen Bathory University. B. Żongołłowicz himself intensely promoted W. Meysztowicz. Based on the procedure envisaged by law, W. Meysztowicz received his professorial appointment from the President of the Republic of Poland on 14 September 1937. Due to his numerous diplomatic duties resulting from his post at the Embassy of the Republic of Poland to the Holy See, W. Meysztowicz was unable to fulfil his duties as an academic lecturer. His academic career in Vilnius was interrupted by the outbreak of the Second World War.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 181-214
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lev Sapieha and the Truce of Deulino
Lew Sapieha i rozejm dywiliński
Autorzy:
Bohun, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969630.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Polish-Lithuanian Commonwealth
Muscovite state
Lev Sapieha
Wladyslaw IV Vasa
Sigismund III Vasa
Moscow expedition of prince Wladyslaw in 1617-1618
Truce of Deulino
Rzeczpospolita
państwo moskiewskie
Lew Sapieha
Władysław Waza
Zygmunt III Waza
moskiewska ekspedycja królewicza Władysława 1617-1618
rozejm dywiliński
Речь Посполитая
Московское государство
Лев Сапега
Владислав Ваза
Сигизмунд III Ваза
московский поход королевича Владислава в 1617-1618 годах
деулинское перемирие
Opis:
Канцлер ВКЛ Лев Сапега с самого начала своей официальной карьеры эффективно контролировал политику Речи Посполитой в отношении Московского государства. Особенно это проявилось во время Смуты, когда за счет интересов Сигизмунда III и избранного царя, королевича Владислава он форсировал усиление позиций Великого княжества Литовского в польско-литовском государстве и реляциях с Московским государством. В статье, основанной на неиспользованных и неизвестных первоисточниках, рассказывается о деятельности Сапеги на последнем этапе Смуты – московском походе королевича Владислава в 1617-1618 годах.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 2; 131-137
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkice do portretu szlachcianki w dawnej Rzeczypospolitej: dokumenty dotyczące Rainy Gniewoszówny Strzyżewskiej w zbiorach Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Sketches for a portrait of a noblewoman in the former Polish Republic: documents concerning Raina Gniewoszówna Strzyżewska in the collection of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin
Штрихи к портрету шляхтянки в старой Речи Посполитой: документы о Раине Гневошовне Стрижевской в фондах Люблинской Воеводской Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского
Autorzy:
Baran, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070665.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Raina Gniewoszówna Strzyżewska
Gniewosz Dmitrowicz Strzyżewski
Iwan Hrehorewicz Hulewicz Poddubiński
Jakub Stradomski (Stradowski)
Łuck
Winnica
Unia Lubelska, Rzeczpospolita Obojga Narodów
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie
Jakub Stradomski (Stradowski) Łuck
the Union of Lublin
Polish–Lithuanian Commonwealth
H. Łopaciński Regional Public Library in Lublin
Раина Гневошовна Стрижевская
Гневош Дмитриевич Стрижевский
Иван Грегорович Гулевич Поддубинский
Якуб Страдомский (Страдовский)
Луцк
Винница
Люблинская Уния
Речь Посполитая Обеих Наций
Люблинская Воеводская Публичная Библиотека им. Иеронима Лопацинского
Opis:
Artykuł poświęcony jest szlachciance Rainie Gniewoszównie Strzyżewskiej – postaci mało znanej w historiografii. W okresie swej samodzielnej aktywności gospodarczej skupiała ona w swych rękach znaczne posiadłości ziemskie w Łucku i na przedmieściach. Analiza źródeł dotyczących tej kobiety pozwała odsłonić mało lub wręcz nieznane karty historii Łucka w XVI w.
This article is devoted to the noblewoman Raina Gniewoszówna Strzyżewska – a figure little known in historiography. During the period of her independent economic activities, she gathered into her possession substantial estates in Lutsk and the suburbs. The analysis of the sources concerning this woman made it possible to reveal little-known or even unknown pages of Lutsk's history of the 16th century.
Статья посвящена шляхтянке Раине Гневошовне Стрижевской – персоне, мало известной в историографии. В период самостоятельной хозяйственной активности она сосредотачивала в своих руках значительные земельные владения в Луцке и его пригородах. Анализ источников, касающихся этой женщины, позволил раскрыть малоизвестные или, даже, неизвестные страницы истории Луцка XVI века.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2019, 62; 71-94
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-28 z 28

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies