Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Православная церковь" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Arcybiskup Atanazy Martas i autokefalia Białoruskiego Kościoła Prawosławnego
Autorzy:
Garbiński, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053565.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
autocephaly
Belarusian Orthodox Church
episcopate BOAC
russification policy
Russian Orthodox Church Outside of Russia
autokefalia
Białoruska Cerkiew Prawosławna
episkopat
polityka rusyfikacji
Rosyjska Cerkiew Prawosławna
автокефалия
Белорусская Православная Церковь
епископат БАПЦ
политика русификации
Русская Зарубежная Православная Церковь
юрисдикция Константинопольского патриархата
Opis:
В статье осуществлена попытка определения и анализа внутренних и внешних факторов, связанных с вопросом автокефалии Белорусской Православной Церкви в годы Второй мировой войны и в послевоенные три десятилетия. Одним из таких факторов следует считать непоследовательность представителей бывшего епископата БАПЦ в Минске (прежде всего архиепископа Афанасия Мартоса и архиепископа Филафея Нарко), как впрочем и белорусских национальных элит в вопросе автокефалии Белорусской Православной Церкви и путей ее осуществления.
The article “Archbishop Athanasius Martas and the Autocephaly of the Belarusian Orthodox Church” attempts to identify and analyze internal and external factors related to the issue of autocephaly of the Belarusian Orthodox Church during the Second World War and in the three decades after the war.One of these factors is considered to be the inconsistency of the representatives of the former episcopate of the BAOC in Minsk (first of all, Archbishop Athanasius Martas and Archbishop Philafei Narko) as well as the Belarusian national political elites in the issue of the autocephaly of the Belarusian Orthodox Church and the ways of its implementation.
W artykule podjęto próbę zidentyfikowania i analizy wewnętrznych i zewnętrznych czynników związanych z kwestią autokefalii Białoruskiego Kościoła Prawosławnego w okresie II wojny światowej iw trzech dekadach powojennych. Za jeden z tych czynników należy uznać niekonsekwencję przedstawicieli b. episkopatu Białoruskiego Kościoła Prawosławnego w Mińsku (przede wszystkim arcybiskupa Atanazego Martosa i arcybiskupa Filafeusza Narko) oraz białoruskich elit narodowych w kwestii autokefalii białoruskiego Cerkiew prawosławna i sposoby jej realizacji.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 105-124
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Holy Rus - on Ukrainian russophilism
Święta Ruś - o ukraińskim rusofilizmie
Autorzy:
Osadczy, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311856.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Украина
Россия
Галиция
русофильство
Киев
православная Церковь
Ukraina
Rosja
Galicja
rusofilstwo
Kijów
Cerkiew prawosławna
Ukraine
Russia
Galicia
Russophilism
Kiev
the Orthodox Church
Opis:
The so-called Russophilism of Ukrainians is an important identity and geopolitical element in the context of Eastern Europe. It would be a too far-fetched simplification to explain it only by the imperial policy of Russification. The territories of modern Ukraine were the center of historical Rus. Tsarist Russia built its national mythology on the basis of its tradition. Enlightened Ruthenian or Ukrainian elites were the co-creators of this mythology. The tradition of the Orthodox Church, also known as the Ruthenian Church, bound not only because of the doctrine of faith, but also external shapes: language, common saints, common names, etc. Under Russia’s rule, Rusophilism was a kind of natural state of mind for Ukrainians. The emergence of a strong Russophile camp under the rule of Austria and Hungary testified to the deep roots of this kind of understanding of one’s own identity. Despite the fight against Russophilia in the 20th century, it remained deeply rooted in the consciousness of some of the inhabitants of Ukraine. This explains the current situation in this country, the war and the social crisis.
Так называемое руссофильство среди укранцев есть важной составляющей национальной тождественности и геополитическим фактором имеющим влияние ситуацию в Восточной Европе. Было-бы несправедлиыым упрощением выяснение этого явления исключительно влиянием российской империальной политики. Територия настоящей Украины исторически пиинадлежали к самому центру древней Руси, с которай произростал национальный миф царской России. Происходящие с Малой Руси (Украины) элиты помагали в создании этого мифа. Важное масто в деле провозглашения теории единства всех русских словян занимала православная Церковь, называемая также русской Церковью, какая соединяла всех своих верующих не только доктииной веры, но и внешними чертами: общим обрядом, общими святыми, общими названиями. Русофильство малоросов (украинцев) в Российской империи было в своей натуральной среде. Прод господством Австрии несмотря на противодействие властей руссофильское сознание среди русинов имело большое влияние на развитие национаььного сознания. Несмотря на насильственное искоринение руссофильства на Украине, оно оставило глубокий след в сознании насиерия. Эоот факт во многом объясняет современные кризисы и конфоикты связанные с Уараиной.
Tak zwane rusofilstwo Ukraińców jest ważnym elementem tożsamościowym a także geopolitycznym w kontekście Europy Wschodniej. Byłoby zbyt daleko posuniętym uproszczeniem tłumaczyć to jedynie imperialną polityką rusyfikacji. Tereny współczesnej Ukrainy stanowiły ośrodek dawnej Rusi. W oparciu o jej tradycję wybudowała swą mitologię narodową carska Rosja. Oświecone elity rusińskie lub też ukraińskie były współtwórcami tej mitologii. Tradycja Kościoła prawosławnego, zwanego także Kościołem ruskim łączyła nie tylko z racji na doktrynę wiary, ale i kształty zewnętrzne: język, wspólnych świętych, wspólne nazewnictwo itd. Rusofilstwo pod rządami Rosji było swego rodzaju naturalnym stanem świadomości Ukraińców. Powstanie silnego obozu rusofilskiego pod rządami Austrii i Węgier świadczyło o głębokich korzeniach tego rodzaju pojmowania własnej tożsamości. Mimo zwalczania rusofilstwa w XX w. pozostało ono głęboko zakorzenione w świadomości części mieszkańców Ukrainy. Wyjaśnia to obecną sytuację w tym kraju, wojnę i kryzys społeczny.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 14-28
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola polityki w losach Cerkwi Prawosławnej na Białorusi i w Polsce (Rola polityki w losach Cerkwi Prawosławnej na Białorusi i w Polsce (O książce Antoniego Mironowicza, Судьбы Православной Церкви в Белоруссии и в Польши, Люблин 2013).)
Autorzy:
Garbiński, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053595.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Review
Orthodox Church
Belarus
Polska
recenzja
cerkiew prawosławna
Białoruś
Polska
Рецензия
Православная церковь
Беларусь
Польша
Opis:
Recenzja książki Antoniego Mironowicza, Судьбы Православной Церкви в Белоруссии и в Польши, Люблин 2013.
Book review Antoni Mironowicz, Судьбы Православной Церкви в Белоруссии и в Польши, Люблин 2013
Рецензия на книгу Антония Мироновича, Судьбы Православной Церкви в Белоруссии и в Польши, Люблин 2013
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 141-146
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty męczennik Makary Kaniewski (Tokarzewski) (1605–1678)
Святой мученик Макарий Каневский (Токаревский) (1605–1678)
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171258.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Святой мученик
православная Церковь
Макарий Токаревский
Opis:
Святой мученик Макарий Каневский (Токаревский) (1605–1678) с 1625 года подвизался в Купятицком монастыре, где стал известен своими подвигами, добродетелями и красноречем. В 1637 году иноки Симеоновского Брестского монастыря избрали его себе в игумены, но митрополит Петр Могила назначил его настоятелем Каменецкого Воскресенского монастыря (Гродненская область). В 1642 году преподобный Макарий вернулся в Купятичский монастырь, в 1656–1659 годы возглавлял Пинский монастырь, с 1660 года руководил братией Успенского Овручского монастыря. В 1671 году, после опустошения Овруча татарами, Макарий был назначен митрополитом киевским Иосифом настоятелем Каневского монастыря. Скончался мученически 4 сентября 1678 г. от турок напавших на монастырь.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 157-161
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System organizacji administracji diecezjalnej Białoruskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w latach 1949– 1980
The system of organization of the diocesan administration of the Belarusian Autocephalous Orthodox Church in 1949– 1980
Система организации епархиального управления Белорусской автокефальной православной церкви в 1949–1980 гг.
Autorzy:
Slesarev, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912979.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Белорусская автокефальная православная церковь
белорусская диаспора
епархиальное управление
православие
Belarusian Autocephalous Orthodox Church
Belarusian Diaspora
diocesan administration
Orthodoxy
Białoruski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
diaspora białoruska
administracja diecezjalna
prawosławie
Opis:
Artykuł poświęcony jest historii rozwoju systemu administracji diecezjalnych nieuznanego Białoruskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (BAOC). Powstała w latach 1948–1949 wspomniana organizacja religijna przez kilka następnych dziesięcioleci była wpływowym ośrodkiem konsolidacji powojennej białoruskiej diaspory. Działalność parafii BAOC nie ograniczała się do organizowania nabożeństw, zakładała również prowadzenie działalności społecznej, kulturalnej, oświatowej, wydawniczej i innej. Z kolei kontrola, zarządzanie i koordynacja działalności parafialnej w dużej mierze zależała od organizacji administracji diecezjalnej. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdza się stopniowe zmniejszanie zakresu uprawnień administracyjnych episkopatu i wzmocnienie roli świeckich w administrowaniu diecezjami. Obserwowaną niestabilność struktur diecezjalnych BAOC w badanym okresie tłumaczy się wysokim stopniem zależności przynależności diecezjalnej parafii od relacji z określonym hierarchą.
The article is devoted to the consideration of the history of the development of the system of diocesan administrations of the unrecognized Belarusian Autocephalous Orthodox Church (BAOC). Formed in 1948–1949, the named religious organization over the next several decades was an influential center for the consolidation of the Belarusian post-war Diaspora. The activities of the parishes of the BAOC were not limited to the organization of services and involved the conduct of social, cultural, educational, publishing and other work. In turn, the control, management and coordination of parish activities largely depended on the principles of organizing diocesan administration. On the basis of the study, it is concluded that the volume of administrative powers of the episcopate is gradually reduced and the role of the laity in the administration of dioceses is strengthened. The noted instability of the diocesan structures of the BAOC in the period under review is explained by the high degree of dependence of the diocesan affiliation of parishes on the relationship with a particular hierarch.
Статья посвящена рассмотрению истории развития системы епархиального управления непризнанной Белорусской автокефальной православной церкви (БАПЦ). Сформированная в 1948–1949 гг., названная религиозная организация на протяжении нескольких последующих десятилетий являлась влиятельным центром консолидации белорусской послевоенной диаспоры. Деятельность приходов БАПЦ не ограничивалась организацией богослужений и предполагала проведение общественной, культурной, образовательной, издательской и иной работы. В свою очередь, контроль, управление и координация приходской деятельности во многом зависели от принципов организации епархиального управления. На основании проведенного исследования делается вывод о поэтапном сокращении объема административных полномочий епископата и усилении роли мирян в вопросах управления епархиями. Отмеченная нестабильность епархиальных структур БАПЦ в рассматриваемый период объясняется высокой степенью зависимости епархиальной принадлежности приходов от взаимоотношений с конкретным иерархом.
Źródło:
ELPIS; 2021, 23; 119-126
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The legal situation of refugees from Ukraine. Current issues
Sytuacja prawna uchodźców z Ukrainy. Aktualne zagadnienia
Правовое положение беженцев из Украины. Актуальные вопросы
Правове становище біженців з України. Актуальні питання
Autorzy:
Popovič, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33522602.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Костел
CCEO
CIC
реєстрація у конкретнoмy Костелi
канонічний статус
Костел sui iuris
Православний Костел
Церковь
Codex Canonum Ecclesiae Orienalium (CCEO)
Codex Iuris Canonici (CIC)
регистрация в Церкви
канонический статус
Церковь sui iuris
Православная церковь
Kościół
przynależność obrządkowa
status kanoniczny
Kościół sui iuris
Kościół prawosławny
Church
Church affiliation
canonical status
Church sui iuris
Orthodox Church
Opis:
Almost two years ago, Europe, and we can say the whole world, was hit by one of the biggest refugee crises triggered by the war in Ukraine. This refugee crisis affected the neighbouring countries most of all, first and foremost Poland, and brought with it many humanitarian, economic and social problems. With the generous help of the neighbouring states and the international community, but especially Poland, it has been possible to manage this crisis. However, over time, the refugee crisis has also brought many questions and problems to the religious sphere. Questions have arisen about the celebration of the holy mystery of baptism and the inclusion of refugees in a particular church or in a church sui iuris, as well as their canonical status and the celebration of the initiation sacraments and marriage. Some of these questions are answered by canon law and the regulations of the various bishops’ conferences, but some also need pastoral wisdom. These faithful are also faced with another problem, namely the great danger of losing their Eastern identity since they mostly live on the territory of the Latin Church. Therefore, there is a great call for the whole Church and the individual Churches sui iuris to help these refugees, first and foremost through the clear observance of the canonical norms and the regulations of the individual episcopal conferences, to preserve the Eastern patrimony, which expresses the richness of Christ’s Church. In view of all these circumstances, the Church should seek and propose solutions to these problems, bearing in mind the canonical principle of Salus animarum suprema lex.
Майже два роки тому Європу і, можна сказати, весь світ вразила одна з найбільших криз біженців, спричинена війною в Україні. Криза біженців зачепила насамперед сусідні з Україною країни, зокрема Польщу, і принесла з собою багато гуманітарних, економічних і соціальних проблем. Завдяки щедрій допомозі сусідніх країн, міжнародної спільноти та Польщі зокрема, ситуацію вдалося взяти під контроль. Однак з часом криза біженців принесла також багато сумнівів і проблем у релігійній сфері. Виникли питання щодо уділення святої тайни хрещення та інкорпорації біженців у конкретний Костел або Костел sui iuris, а також щодо їхнього канонічного статусу та уділення таїнств ініціації та шлюбу. На деякі з поставлених питань дає відповідь канонічне право і декрети різних єпископських конференцій, але деякі також вимагають душпастирської мудрості. Цим вірним загрожує також інша проблема, а саме небезпека втрати своєї східної ідентичності, оскільки вони здебільшого живуть на території Латинського Костелу. Тому виник великий заклик до загального Костелу, а також до окремих костелів sui iuris допомогти цим біженцям, насамперед чітко дотримуючись канонічних норм і положень окремих Єпископських Конференцій, щоб зберегти східну спадщину, яка виражає багатство Христового Костелу. Беручи до уваги всі ці обставини, Костел повинeн шукати і пропонувати рішення проблем, що виникли, пам›ятаючи про канонічний принцип Salus animarum suprema lex.
Почти два года назад Европа, а можно сказать и весь мир, столкнулись с одним из крупнейших миграционных кризисов, вызванным войной в Украине. Миграционный кризис затронул в первую очередь соседние с Украиной страны, особенно Польшу, и принес с собой множество гуманитарных, экономических и социальных проблем. Благодаря щедрой помощи соседних стран, международного сообщества и, в частности, Польши, ситуацию удалось удержать под контролем. Однако со временем миграционный кризис также породил множество сомнений и проблем в религиозной сфере. Возникли вопросы о праздновании священного таинства крещения и о включении беженцев в отдельную Церковь или Церковь sui iuris, а также об их каноническом статусе и праздновании таинств крещения, миропомазания и Евхаристии, а также брака. На некоторые из поставленных вопросов отвечает каноническое право и постановления различных Конференций епископов, но некоторые также требуют пастырской мудрости. Этим верующим угрожает и другая проблема, а именно опасность потерять свою восточную идентичность, поскольку они в основном живут на территории латинской Церкви. Поэтому возник великий призыв ко всей Церкви, а также к отдельным Церквям sui iuris, помочь беженцам, прежде всего, четко соблюдая канонические нормы и правила отдельных Конференций епископов, сохранить восточное наследие, которое выражает богатство Церкви Христовой. Принимая во внимание все эти обстоятельства, Церковь должна искать и предлагать решения возникших проблем, помня о каноническом принципе Salus animarum suprema lex.
Prawie dwa lata temu Europę, a nawet można powiedzieć, że i cały świat, dotknął jeden z największych kryzysów uchodźczych, wywołany wojną na Ukrainie. Kryzys uchodźczy objął przede wszystkim kraje sąsiednie Ukrainy, w tym zwłaszcza Polskę, i przyniósł ze sobą wiele problemów humanitarnych, gospodarczych i społecznych. Dzięki hojnej pomocy państw sąsiednich, społeczności międzynarodowej, a w szczególności Polski, udało się opanować zaistniałą sytuację. Jednak z czasem kryzys uchodźczy przyniósł także wiele wątpliwości i problemów w sferze religijnej. Pojawiły się pytania o celebrację świętej tajemnicy chrztu i włączenie uchodźców do Kościoła partykularnego lub Kościoła sui iuris, a ponadto o ich status kanoniczny oraz celebrację sakramentów inicjacji i małżeństwa. Na niektóre z postawionych pytań odpowiada prawo kanoniczne i rozporządzenia rożnych konferencji biskupich, ale część wymaga również mądrości duszpasterskiej. Wierni ci są zagrożeni także innym problemem, a mianowicie niebezpieczeństwem utraty swojej wschodniej tożsamości, ponieważ w większości przypadków żyją na terytorium Kościoła łacińskiego. Dlatego pojawiło się wielkie wezwanie dla całego Kościoła, jak również dla poszczególnych Kościołów sui iuris, aby pomoc tym uchodźcom, przede wszystkim poprzez jasne przestrzeganie norm kanonicznych i przepisów poszczególnych konferencji episkopatów w celu zachowania wschodniego dziedzictwa, które wyraża bogactwo Kościoła Chrystusowego. Biorąc pod uwagę wszystkie te okoliczności, Kościół powinien szukać i proponować rozwiązania zasygnalizowanych problemów, mając na uwadze kanoniczną zasadę Salus animarum suprema lex.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 133-148
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycje śpiewania psalmów 140, 141, 129 oraz 116 funkcjonujące na południowo-zachodniej Rusi na przykładzie wybranych Irmologionów z XVI-XVIII wieku
Традиции пения псалмов 140, 141, 129 и 116 существующая на юго-западе Руси на примере избранных ирмологий XVI-XVIII веков
Autorzy:
Sawicki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969743.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Prawosławie
irmologion
śpiew liturgiczny kościoła prawosławnego
muzyka cerkiewna
znamienny śpiew
Orthodox church
liturgical singing of the Orthodox Church
Orthodox church music
znamenny chant
Православная церковь
ирмологий
литургическое пение православной церкви
православная церковная музыка
Знаменное пение
Opis:
В этом исследовании автор обсуждает происхождение и принципы исполнения вечерних псалмов 140, 141, 129 и 116: Господь, я призываю Тебя (гр. κεκραγάρια сцс. воззвахи). Автор указывает на три традиции выполнения этих псалмов, функционирующие на территории современной Беларуси и Украины в период с 16 по 18 века, в частности, русскую, болгарскую и греческую. Автор посвятил много места русской традиции, которую он обсуждает на основе ирмологии Лаврова XVI века. В ходе исследования автор указывает на многочисленные связи между двумя традициями древнерусского церковного пения, в частности московским и западнорусским. Автор опирается на глубокую привязанность певцов к певческой традиции Киевской Руси и в то же время на их восприимчивость к тенденциям других православных стран
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 3; 83-106
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Историко-правовые основы и эволюция экономических отношений в Русской Православной Церкви в ХІІ-ХІХ веках: на примере украинских земель
Historical and legal foundations and the evolution of economic relations in the Russian Orthodox Church in the XII-XIX centuries: on the example of Ukrainian lands
Podstawy historyczne i prawne oraz ewolucja stosunków gospodarczych w Rosyjskim Kościele Prawosławnym w XII-XIX wieku: na przykładzie ziem ukraińskich
Autorzy:
Бочков, Павел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913344.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
экономика Церкви
хозяйственная деятельность Церкви
Русская Православная Церковь
монастыри
Church economy
Church economic activity
Russian Orthodox Church
monasteries
ekonomia kościelna
działalność gospodarcza Kościoła
rosyjski kościół prawosławny
klasztory
Opis:
В статье рассматривается эволюция экономических и правовых отношений в истории Русской Православной Церкви в ХІІ-ХІХ веках на примере хозяйствующих церковных субъектов на территории современной Украины. Будучи центрами ремесел и торговли, православные монастыри способствовали совершенствованию производства разнообразных изделий, формированию целых отраслей церковной мануфактурной промышленности. Являясь крупными субъектами хозяйствования, монастыри, подворья и соборы играли заметную роль в экономической деятельности Русской Церкви, вследствие чего ее экономическую свободу регламентировала и ограничивала власть русских царей и императоров, а после большевистского переворота 1917 года, она фактически была поставлена вне закона.
The article discusses the evolution of economic and legal relations in the history of the Russian Orthodox Church in the 12th-19th centuries using the example of business entities in the territory of modern Ukraine. Being centres of crafts and trade, Orthodox monasteries contributed to the improvement of the production of various products, the formation of entire branches of the church manufactory industry. Being large business entities, monasteries, courtyards and cathedrals played a significant role in the economic activity of the Russian Church, as a result of which its power was regulated and limited by the power of Russian tsars and emperors, and after the Bolshevik coup of 1917 it was actually outlawed.
Artykuł omawia ewolucję stosunków gospodarczych i prawnych w historii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w XII-XIX wieku na przykładzie podmiotów gospodarczych na terytorium współczesnej Ukrainy. Będąc ośrodkami rzemiosła i handlu, prawosławne klasztory przyczyniły się do poprawy produkcji różnych produktów, do powstania całych gałęzi przemysłu kościelnego. Będąc dużymi podmiotami gospodarczymi, klasztory, filie klasztorów i katedry odegrały znaczącą rolę w działalności gospodarczej Kościoła Rosyjskiego, w wyniku czego jego władza była regulowana i ograniczona mocą rosyjskich carów i cesarzy, a po przewrocie bolszewickim w 1917 r. została faktycznie zakazana.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 33-40
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Историческая традиция использования православных миссий за рубежом в дипломатической деятельности России
Autorzy:
Тригуб, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686321.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Spiritual mission
missionary work
Russian Orthodox Church
diplomatic missions
Духовная миссия
миссионерство
Русская Православная Церковь
дипломатические представительства
Opis:
Missionary activity is one of the most important areas of the various activities of the Russian Orthodox Church. For example, the historical development of the spiritual mission in China, Japan, Korea and Jerusalem shows not only the spiritual component of the missions, but also the political role for Russian state. Today there is a revival of Russian missionary activities that actualizes this subject for research.
Миссионерство является одним из важнейших направлений разнообразной деятельности Русской Православной Церкви. На примере исторического развития духовных миссий в Китае, Японии, Корее и Иерусалиме показана не только духовная составляющая этих миссий, но и политическая роль для российского государства. Сегодня идет возрождение русского миссионерства, что актуализирует данную тематику для исследований.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К вопросу о том, почему конфессиональный фактор не стал определяющим во втором разделе Речи Посполитой
Autorzy:
Аниперков, Вадим
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686345.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Grigory Potemkin
the Orthodox Church
the dissidents
the Four-Year Sejm
peasant revolt
the Targowica Confederation
the Second Partition of the Polish–Lithuanian Commonwealth
Григорий Потёмкин
Православная церковь
диссиденты
Четырёхлетний сейм
крестьянский бунт
Тарговицкая конфедерация
второй раздел Речи Посполитой
Opis:
The article is devoted to the analysis of the Russian political and military projects between 1789 and 1791. These projects were represented as different notes, letters, orders of Grigory Potemkin and foresaw the initiation and usage of the orthodox population of the south-eastern parts of the Polish–Lithuanian Commonwealth revolts. They were precursory approved by Ekaterina II and were intended to be used in case of a war conflict with the Polish–Lithuanian Commonwealth if the force balance was unprofitable for Russia. Four main reasons that did not let these plans to be accomplished are specified in this work. Firstly, the weakening of the Russian influence among the dissidents of the Polish–Lithuanian Commonwealth during the Four-Year Sejm (1788–1792). Secondly, the changes on the global stage, that diminished the threat of simultaneous attack of several European countries on Russia, as well as the disadvantageous for G. Potemkin court conjuncture, that of the increased influence of the new favourite – Platon Zubov. And lastly – the French Revolution influence, which forced Ekaterina II to avoid supporting the lower class, which included most of the local orthodox population. In this article Ekaterina’s II refusal to start the religious and class war in the Right-Bank Ukraine is considered as one of the factors leading to the alternative scenario of Russian military intervention in the internal affairs of the Polish–Lithuanian Commonwealth – in the formation of Targowica confederation.
К вопросу о том, почему конфессиональный фактор не стал определяющим во втором разделе Речи Посполитой. Статья посвящена анализу содержания российских военно-политических проектов 1789–1791 гг. по инициированию и использованию в собственных целях волнений православного населения в юго-восточных регионах Речи Посполитой. Эти проекты – представленные в виде различных записок, писем и распоряжений Г. А. Потёмкина – получили предварительное одобрение Екатерины II, которая была намерена использовать их в случае начала военного конфликта с участием Речи Посполитой и невыгодным для России соотношением сил. Определены четыре главные причины, не позволившие реализоваться данным планам: ослабление российского влияния среди диссидентов Речи Посполитой в период Четырёхлетнего сейма (1788–1792); изменения на международной арене, снизившие угрозу одновременного нападения на Россию ряда европейских государств; неблагоприятная для Г. А. Потёмкина дворцовая конъюнктура, связанная с усилением роли нового фаворита – П. А. Зубова; наконец – влияние Французской революции, заставившее Екатерину II воздержаться от поддержки в Речи Посполитой нижних слоёв населения, к которым относилось большинство местного православного населения. Отказ Екатерины II от развязывания в Правобережной Украине сословно-религиозной войны указывается в работе как один из факторов, обусловивший в скором времени осуществление альтернативного сценария российского военного вмешательства во внутренние дела Речи Посполитой – в виде cоздания Тарговицкой конфедерации.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2017, 9
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Конфессиональные отношения в Пинском повете в период I Речи Посполитой
Confessional Relations in Pinsk Region in the period of the 1st Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Harbatski, Andrej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171214.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
православная Церковь
католицизм
униатство
евреи
Пинский повет
белорусские земли
монастырь
земля
традиция
исторические
особенности
конфессия
Opis:
The author of the article, using different sources, analyzes the confessional relations in Pinsk region before the adoption of the brest union and after its acceptance. It is shown that Orthodoxy before the adoption of the Brest union was the most influential faith in Pinsk region, thus already having a developed structure of management. The author proves that in the period of the Grand Duchy of Lithuania and the Polish-Lithuanian Commonwealth on the lands of Pinsk region there was a rather favourable legal situation for the development of dialogue relations in two spheres of communication space – religion and culture. The Orthodox Church, following the traditions put during its formation, didn’t lose the influence. Its doors were still open for “strangers”, and in the sphere of communication space the Orthodox Church didn’t lose the influence in dialogue relations.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 201-208
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Митрополит Киприан – защитник Православной Церкви в Восточной Европе в конце XIV – начале XV веков
Metropolitan Cyprian – the defender of the Orthodox Church in the Eastern Europe at the end of the XIV and beginning of the XV century
Autorzy:
Бочек, Павел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171223.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Литва
Русь
Россия
Польша
Вильнюс
Москва
Константинополь
Православная церковь
монастыри
церковная уния
Ольгерд Гедиминович
Киприан митр.
Димитрий Донской
Opis:
Metropolitan Cyprian, of Bulgarian origin, formed in the spirituality of hesychasm, was sent by the patriarch of Constantinople Philotheus in 1371 to Eastern Europe, still as a simple monk in order to negotiate between grand duke Algirdas, metropolitan of all Russia Alexis and grand duke of Moscow Dimitri. His principal aim was to prevent the Kievan metropoly from being divided into three parts – Polish-Halychian, Lithuanian and Muscovite. He managed to gain the trust of grand duke Algirdas and metropolitan Alexis – preventing the first from conversion into Catholicism and helping the latter in his pastoral duties. As a result he was ordained metropolitan of Kievan Russia and Lithuania in 1375. Due to political issues metropolitan Cyprian was not able to unite under the same jurisdiction equally the Muscovite part of the metropoly. Grand duke Dimitri, claming his independence from the patriarch of Constantinople, named his own candidate for metropolitan of Moscow which was eventually approved many years later by patriarch of Constantinople Macarius. All his life long metropolitan Cyprian strived to maintain a political and ecclesiastical balance and peace between the rival parties, aiming to create a kind of Church Union in the Eastern Europe though the sources are not clear whether it meant union among the Orthodox in the region or kind of union with Roman Catholics. The hierarch established the role of Kievan metropolitan as a kind of Eastern European “ecumenical” metropolitan that could be effective and respected partner of grand dukes and Polish king as well as of patriarch of Constantinople.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 57-70
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
О современной богослужебной певческой практике старообрядцев Новосибирска (на примере службы мученикам и исповедникам, пострадавшим за правоверие в XVII веке)
About a modern liturgical singing practice of the Old Believers of Novosibirsk (on the example of service to the martyrs and confessors, suffered for their faith in the XVII century)
Autorzy:
Светлова, Ольга
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951029.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Сибирское старообрядчество
Русская Православная Старообрядческая Церковь
древнерусское певческое искусство
богослужебное пение
службы святым
Opis:
In the article the author adheres to the concept of defining the Old Believers as a living tradition that preserved the ancient Russian church singing art. The modern state of liturgical singing practice in the community of the Russian Orthodox Old Believer Church in Novosibirsk is considered. The particular qualities of the Old Believer service to the saints martyrs and confessors who suffered for their faith in the 17th century are analyzed. The author makes a conclusion about the uniqueness of the Old Believer culture, in which, despite inevitable modifications and updates, Old Russian liturgical singing continues to carry its true sacred meaning.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2017, 17
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Подготовка к Поместному Собору Польской Автокефальной Православной Церкви по журналу «Воскресное Чтение»
Przygotowanie do Lokalnego Soboru Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego po czasopiśmie „Niedzielne Czytanie”
Preparation for Regional Council of Polish Autocephalous Orthodox Church based on the magazine “Sunday Readings”
Autorzy:
Ûzva, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917717.pdf
Data publikacji:
2018-12-11
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
православие
история
Поместный Собор
Польская Автокефальная Православная Церковь
журнал
«Воскресное Чтение»
Orthodoxy
history
Regional Council
Polish Autocephalous Orthodox Church
magazine “Sunday Readings”
prawosławie
historia
Lokalny Sobór
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
czasopismo „Niedzielne Czytanie”
Opis:
W dzisiejszych czasach bardzo ważne jest pamiętanie o swojej historii, tym bardziej historii kościelnej. Zwołanie Lokalnego Soboru PAKP było dla późniejszego istnienia Prawosławia w Polsce wydarzeniem kluczowym. Niestety, początek dwudziestego stulecia jest w historii Polski związany z uciskiem prawosławnych. Kłopotliwość położenia, w którym znalazł się na przełomie lat 20. i 30. Kościół Prawosławny w Polsce, dawała podstawę ku temu, by wysłuchać głosu prawosławnego społeczeństwa i pozwolić mu wypowiadać się o problemach Kościoła Prawosławnego w Polsce na Wszechpolskim Lokalnym Soborze. Dodatkowo, wyższa władza kościelna w Polsce wymuszona była odwołać się w tej trudnej, lecz historycznie ważnej chwili do głosu wierzącego prawosławnego narodu i zadać pytanie o zwoływanie Wszechpolskiego Lokalnego Soboru.
It is vital to remember our history nowadays, especially the church history. Unfortunately, the beginning of the 20th century in Poland is also connected with the oppression of Orthodox Christians. Difficulty of situation, in which Orthodox Church of Poland found itself in the late twenties-early thirties of the 20th century, gave the basis for taking into account opinion of the Orthodox Society and giving it the right to speak about problems of Polish Orthodox Church on Regional Council of Poland. Due to all these facts the Highest Church Authority of Poland had to listen to the voice of the Orthodox Chtistians during that difficult historical period. Moreover, they had to raise the issue about the meeting of All Polish Regional Council.
На сегодняшний день очень важно не забывать своей истории, тем более истории церковной. Чрезвычайно остро появилась осознание важности созыва Поместного Собора ПАКП для дальнейшего существования Православия в Польше. К сожалению, начало двадцатого века в Польском государстве также связано с притиснением православных. Тяжесть положения, в котором оказалась в конце 1920 – начале 1930-х годов Православная Церковь в Польше, давала основание выслушать голос Православного Общества и позволить ему высказаться о проблемах Православной Церкви в Польше на Всепольском Поместном Соборе. В силу всего этого Высшая Церковная власть в Польше вынуждена была обратиться в этот трудный исторически важный момент к голосу верующего Православного народа и поставить вопрос о созыве Всепольского Поместного Собора.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 25-39
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Реализация антицерковной политики советской власти в 1920-1930-е годы на Гомельщине
The anti-clerical policy of the Soviet government in the 1920-1930 in the Gomel region
Antycerkiewna polityka władzy radzieckiej w latach 1920-1930 na Homelszczyźnie
Autorzy:
Грищенко, Ирина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1813934.pdf
Data publikacji:
2020-10-08
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Russian Orthodox Church
anti-church policy of the Soviet power
church shism
church dissents
political repression
Русская Православная Церковь
антицерковная политика
обновленчество
политические репрессии
odnowicielstwo
Opis:
The article presents the characteristics of the main directions of anti-church policy of the Soviet power in the 1920-1930s. Base on archival material in the Gomel region, the authors showed the reaction of worker-peasant medium on Bolshevik policy against the church. The analysis results of the confrontation of believers and atheist state.
В статье охарактеризованы основные направления антицерковной политики советской власти в 1920-1930 гг. Анализируя архивные материалы по Гомельщине, автор показал реакцию рабочих и крестьян на политику большевиков по отношению к церкви. В статье представлены результаты конфронтации верующих и атеистического государства.
W artykule scharakteryzowano podstawowe kierunki antycerkiewnej polityki władzy radzieckiej realizowanej w latach 1920-1930. Analizując archiwalne materiały dotyczące obwodu homelskiego, autorka ukazała reakcję środowiska robotniczochłopskiego na politykę bolszewików wobec Cerkwi. W artykule przedstawiono rezultaty konfrontacji wierzących i ateistycznego państwa.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2019, 16, 16; 25-46
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies