Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Полесье" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wrzesień 1939 roku na Polesiu
September 1939 in Polesia
Сентябрь 1939 г. на Полесье
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953434.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Soviet invasion of Poland
Полесье
1939 г.
II мировая война
агрессия СССР на Польшу
Polesoa
1939
World War II
Opis:
The outbreak of military actions on 1st September 1939 coincided with the general mobilization proclaimed a day before( on 31st September). The fact resulted in increased railway and road traffic in Polesia, however, it was unnecessary to undertake special activities to ensure safety during the first days of the war in the whole eastern part of Poland. Along with the larger influx of refugees the atmosphere in Polesia was getting worse. That was the evident proof confirming alarming information from the front line. Even the most effective authorities would not have been able to improve public sentiment after 10th September1939. The main line of defence against the attacking German troops ran from Brest (Brześć) to Pinsk (Pińsk)whereas the territory from Pinsk to the Soviet border was of the less significance at that time. After the Soviet Union invasion of Poland on 17th September1939 the situation changed radically not only in the field of military actions but also in the political sphere. Peaceful Polesia thus far began to rage. A part of the local Jewish and Belarusian community refused obedience to perplexed by the current state of affairs Polish authorities. 17th September 1939 became a turning point in Polish politics which showed its weaknesses. The Second Polish Republic was able to control the situation in Polesia ,nevertheless, it could not gain the loyalty of local national minorities
Начало 1 сентября 1930 г. военных действий, совпало с оглашенной днем ранее (31 августа) общей мобилизацей, что дополнительно привело к интенсификации движения на железной дороге и дорогах Полесья. В первые дни войны на Полесье, подобно, как и на других восточных землях, не было нужды принимать специальные меры для обеспечения безопасности. Атмосфера на Полесье начала ухудшаться одновременно с растущим притоком беженцев, что было реальным подтверждением худших информации из фронта. Даже самая эффективная деятельность администрации по 10 сентября1939 года уже немного могла сделать, чтобы хоть как-то улучшить настроения общества. Основная линия обороны перед наступающими с запада немецкими войсками, пробегала от Бреста до Пинска, в тоже время участок от Пинска до границы с Советским Союзом имел в то время меньшее значение. Атака Красной армии на Польшу 17 сентября, не только полностью изменила военную ситуацию на Полесье, но и инициировала значительные политические изменения. Тихое до сих пор Полесье закипело. Непослушание дезориентированным новой ситуацией польским властям начали проявлять белорусское и еврейское общество. 17 сентября 1939 г. стало поворотным моментом, который полностью раскрыл результаты польской политики. Польское государство в межвоенном двадцатилетии с помощью административного аппарата было в состоянии контролировать ситуацию на Полесье, но не смогло добиться лояльности местного непольского населения.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2014, 22; 43-62
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Православные монастыри и церкви на Брестско-Пинском Полесье в документах XV–XVII веков
Prawosławne monastery i cerkwie Brzesko-Pińskiego Polesia w dokumentach XV–XVII wieku
Autorzy:
Горбацкий, Андрей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171329.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
монастырь
церковь
православие
история
Брестско-Пинский
регион
Полесье
Opis:
W artykule przedstawiono życie religijne Brzesko-Pińskiego Polesia na podstawie dokumentów archiwalnych XV–XVII wieku. Uwaga koncentruje się przede wszystkim na świątyniach i wspólnotach monastycznych dwóch regionów: Iwanowskiego i Małoryckiego. Ich dzieje szczegółowo opisano w projekcie badawczym Miasta i regiony okręgu brzeskiego: historia i współczesność, wykonanym na Brzeskim Uniwersytecie im. Aleksandra S. Puszkina.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2016, Dawna cyrylicka księga drukowana: twórcy i czytelnicy, 7; 97-106
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między wrogami i sprzymierzeńcami. Opowieść poleskiego Żyda o latach 1939–1944
Between Enemies and Allies – the Story of a Polesian Jew 1939–1944
Между врагами и союзниками. Рассказ полесского еврея о 1939–1944 гг.
Autorzy:
Berendt, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857044.pdf
Data publikacji:
2021-06-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Żydzi
sowieccy partyzanci
kolaboracjonizm
Polesie
Jews
Soviet partisans
collaborationism
евреи
советские партизаны
коллаборационизм
Полесье
Opis:
Publikacja opisuje przeżycia kupca drzewnego Eleazara Segala, urodzonego w 1906 r. w miejscowości Hancewicze (pow. Łuniniec) na zachodnim Polesiu. Atak III Rzeszy na ZSRS zastał go w pobliskim mieście Lachowicze (pow. Baranowicze). Po zamordowaniu rodziny podczas niemieckiej akcji ludobójczej w 1942 r. Segal uciekł z getta do sowieckiego oddziału partyzanckiego im. Gieorgija Żukowa, gdzie przebywał razem z innymi żydowskimi zbiegami, w tym kobietami i dziećmi, którymi się opiekował. W 1943 r. został zmobilizowany do grupy dywersyjno-sabotażowej NKGB, dowodzonej przez Kiryła Orłowskiego, która działała na terenie dawnych powiatów: baranowickiego [Baranowicze], łuninieckiego [Łuniniec] i pińskiego. Był w niej do jej rozformowania w sierpniu 1944 r. Segal znał doskonale teren i ludzi. W ramach grupy był odpowiedzialny za zbieranie informacji na temat funkcjonariuszy niemieckich sił okupacyjnych oraz kolaboracjonistów. Do zadań grupy należało m.in. ich likwidowanie. Tekst zawiera liczne informacje wskazujące, że dla Żydów zbiegłych z gett zagrożenie stanowili nie tylko członkowie sił okupacyjnych, lecz również część sowieckich partyzantów. Tekst składa się z dwóch części, w pierwszej scharakteryzowano uwarunkowania egzystencji Segala w latach 1941–1944, a druga to przekład relacji świadka złożonej w Yad Vashem.
This article describes the experiences of Eleazar Segal, a timber merchant born in 1906 in the town of Hancewicze (Łuniniec district) in western Polesie. Segal lived in the nearby town of Lachowicze (Baranavichy district) when Nazi Germany began Operation Barbarossa – the attack on the Soviet Union. After his family was murdered during the genocide that was conducted in Lachowicze by the Nazis in 1942, Segal escaped from the ghetto and joined the Soviet partisan unit named after Georgy Zhukov. The unit included other Jewish fugitives, as well as women and children, whom Segal looked after. In 1943 he was transferred to the sabotage unit of the NKGB, which was commanded by Kirill Orlowski and was active in the regions of Baranowicze, Łuniniec and Pińsk. Segal remained with the unit until it was disbanded in August 1944. He knew the area and its people very well. The unit’s main task was gathering information concerning officers of the German occupation forces and collaborators, some of whom were eliminated, which was another task that the unit carried out. The article contains numerous details which indicate that the Jews who escaped from the ghettos were not only under threat from members of the occupation forces, but also by some of the Soviet partisans. The text is divided into two parts, the first characterizes Segal’s activities between 1941–1944, whilst the second consists of a translation of a witness account submitted to Yad Vashem.
В публикации описываются переживания лесопромышленника Элеазара Сегала, родившегося в 1906 г. в городке Ханцевичи (Лунинецкого повята) на западе Полесья. Нападение Третьего рейха на СССР застало его в соседнем городе Лаховичи (Барановичского повята). После убийства семьи во время геноцида Германии в 1942 г., Сегал сбежал из гетто в советский партизанский отряд имени Г. Жукова, где он пребывал с другими еврейскими беглецами, включая женщин и детей, о которых он заботился. В 1943 г. он был мобилизован в диверсионно-саботажную группу НКГБ под командованием Кирила Орловского, действовавшую в бывших повятах: Барановицком (Барановичах), Лунинецком (Лунинец) и Пиньском. Он находился в группе до ее расформирования в августе 1944 г. Сегал прекрасно знал местность и людей. В составе группы он отвечал за сбор информации об офицерах немецких оккупационных войск и коллаборационистах. В задачи группы входило, среди прочего, их устранение. В тексте содержится множество сведений, свидетельствующих о том, что для бежавших из гетто евреев угрозу представляли не только члены оккупационных войск, но и часть советских партизан. Текст состоит из двух частей: первая характеризует условия существования Э. Сигала в 1941–1944 гг., а вторая представляет собой перевод показаний свидетеля, данных в Яд Вашем.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 1 (275); 207-268
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies