Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Литва" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
EAST PRUSSIA, LITHUANIA AND THE SOVIET UNION AFTER THE FIRST WORLD WAR: THE FOREIGN STRATEGY OF A GERMAN EXCLAVE DURING THE 1920S
Східна Пруссія, Литва і Радянський Союз після Першої світової війни: зовнішня стратегія німецького ексклаву в 1920-і рр.
Autorzy:
Shindo, Rikako
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894413.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
The First World War, East Prussia, Lithuania, Poland
Перша світова війна, Східна Пруссія, Польща, Литва
Opis:
Автор аналізує зовнішньополітичну стратегію Східної Пруссії. Особлива увага приділяється шляхам та стратегіям, якими Східна Пруссія намагалася подолати політичні та економічні труднощі, які виникли після того, як вона опинилася оточеною з усіх боків іноземними державами упродовж 1920-х рр. Після Першої світової війн, метою Східної Пруссії було відновлення своїх попередніх торговельних відносини з регіонами колишньої Російської імперії. Інтенсивна боротьба за виживання, в якій брали участь місцеві і регіональні органи влади Кенігсберга і його економічні представники призвела до того, що провінція сформувалася як ексклав, що було унікальним не тільки в історії Пруссії, але і в історії Німеччини. Через нерозв’язні територіальні конфлікти у Східній Європі, всі спроби дійти згоди в даній ситуації були не повною мірою успішними.
This paper deals with the foreign strategy of East Prussia after World War I. Special consideration is given to the ways in which East Prussia tried to overcome the political and economic difficulties that had arisen when it found itself surrounded on all sides by foreign countries during the 1920s. After the World War I, East Prussia aimed to re-establish its previous trade relations with the regions of the former Russian Empire. The intensive struggle for survival in which the local and regional governments of Königsberg and its economic representatives were involved resulted from the fact that the province now formed an exclave – a unique situation not only in the history of Prussia, but also in the history of Germany. Owing to the unsolvable territorial conflicts in Eastern Europe, all attempts to come to terms with the situation and its implications were doomed to have only very limited success.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2016, 1; 131-146
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Митрополит Киприан – защитник Православной Церкви в Восточной Европе в конце XIV – начале XV веков
Metropolitan Cyprian – the defender of the Orthodox Church in the Eastern Europe at the end of the XIV and beginning of the XV century
Autorzy:
Бочек, Павел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171223.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Литва
Русь
Россия
Польша
Вильнюс
Москва
Константинополь
Православная церковь
монастыри
церковная уния
Ольгерд Гедиминович
Киприан митр.
Димитрий Донской
Opis:
Metropolitan Cyprian, of Bulgarian origin, formed in the spirituality of hesychasm, was sent by the patriarch of Constantinople Philotheus in 1371 to Eastern Europe, still as a simple monk in order to negotiate between grand duke Algirdas, metropolitan of all Russia Alexis and grand duke of Moscow Dimitri. His principal aim was to prevent the Kievan metropoly from being divided into three parts – Polish-Halychian, Lithuanian and Muscovite. He managed to gain the trust of grand duke Algirdas and metropolitan Alexis – preventing the first from conversion into Catholicism and helping the latter in his pastoral duties. As a result he was ordained metropolitan of Kievan Russia and Lithuania in 1375. Due to political issues metropolitan Cyprian was not able to unite under the same jurisdiction equally the Muscovite part of the metropoly. Grand duke Dimitri, claming his independence from the patriarch of Constantinople, named his own candidate for metropolitan of Moscow which was eventually approved many years later by patriarch of Constantinople Macarius. All his life long metropolitan Cyprian strived to maintain a political and ecclesiastical balance and peace between the rival parties, aiming to create a kind of Church Union in the Eastern Europe though the sources are not clear whether it meant union among the Orthodox in the region or kind of union with Roman Catholics. The hierarch established the role of Kievan metropolitan as a kind of Eastern European “ecumenical” metropolitan that could be effective and respected partner of grand dukes and Polish king as well as of patriarch of Constantinople.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2014, Synody Cerkwi Prawosławnej w I Rzeczypospolitej, 5; 57-70
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe otwarcie w polityce Litwy wobec Białorusi? Relacje litewsko-białoruskie po 2006 r.
Autorzy:
Czwołek, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568317.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Lithuania
Belarus
EU
political and economic cooperation
investments
energy
Литва
Беларусь
ЕС
политическое и экономическое со-
трудничество
инвестиции
энергетика
Opis:
In the first half of 1990s, Lithuanian–Belarusian relationships were characterised by their low intensity. This situation remained unchanged also when Alexander Lukashenko came to power in Belarus in 1994. Lithuania and Belarus followed a completely different course in their political, economic and military integration. The European and Atlantic course won in the Lithuanian politics, while in the Belarusian politics the Eastern direction prevailed. After presidential elections in 2001, bilateral relations in Belarus were frozen. Only in 2007 there was a convergence of Lithuanian and Belarusian interests, when increasing Russian influence started to pose a threat to their sovereignty. There was a new opening in Lithuanian policy towards Belarus. Political and economic cooperation tightened. An extent of Lithuanian investments in Belarus also increased. Belarus has played an increasingly important role in Lithuanian politics. Lithuania also acts as a mediator in a conflict between Belarus and EU. Both countries also criticised Russian involvement in the Ukrainian conflict. In the nearest future, further development of economic and political cooperation between these two countries should be expected.
В первой половине 90. годов XX века литовско-белорусские отношения характеризовались не очень значительной интенсивностью. Такое положение дел не изменил также приход в 1994 году к власти в Беларуси Алек сандра Лукашенко. Литва и Беларусь выбрали совсем разные направления политической, экономической и военной интеграции. В литовской политике победило евроатлантическое направление, а в белоруской – восточное. После президентских выборов в Беларуси в 2001 году наступил период приостановки двухсторонних отношений. Лишь в 2007 году наступилосближение литовских и белорусских интересов, когда растущее российское влияние начало создавать угрозу их суверенитету. Имеет место новое открытие в политике Литвы к Беларуси. Расширяются политические и экономические отношения. Также увеличивается размер литовских инвестиций в Беларуси. В литовской политике Беларусь играет все более значительную роль. Литва также выполняет роль медиатора в конфликте Беларуси с ЕС. Оба государства критически отнеслись к участию России в украинском конфликте. В ближайшей перспективе следует ожидать расширения экономического и политического сотрудничества обеих государств.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2016, 1(10); 29-59
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polsko-litewskie negocjacje restytucyjne w latach Trzeciej Rzeczypospolitej (1991–2018)
Polish-Lithuanian restitutive negotiations in the period of the Third Republic of Poland (1911–2018)
Польско-литовские реституционные переговоры во время Третьей Речи Посполитой (1991–2018)
Autorzy:
Matelski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1993692.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polska
Lithuania
cultural heritage
restitution and revindication
Poles in Lithuania
Польша
Литва
наследие культуры
реституция и ревиндикация
поляки в Литве
Opis:
Since regaining independence in 1991, Lithuanian historical documents have been kept in two archives: 1) the Lithuanian State Historical Archives (Lietuvos Valstybes Istorijos Archyvas); 2) the Lithuanian Central State Archives (Lietuvos Centrinis Valstybinis Archiv). Making them available for Polish scholars was a subject of negotiations between Polish and Lithuanian archivists. In June 11, 1993 in Białystok there was signed an agreement of cooperation between the Head Office of State Archives (Jerzy Skowronek) and the Office of the Chief Archivist of Lithuania (Stanislovas Gediminas Ilgunas). It concerned mainly information sharing about Lithuanian documents in Poland and Polish documents in Lithuania. 1994 Treaty Between the Republic of Poland and the Republic of Lithuania on Friendly Relations and Neighbourly Cooperation signed on April 26, 1994 has regulated the issues of cultural heritage protection in its Articles XVIII and XXIII. Based on the treaty and consistently with the principle of pertinence (territorial affiliation), on October 26, 1994 there was signed Polish- Lithuanian Initiating Protocol on Exchanging Record Documents. Further talks between Director Jerzy Skowronek (1937–1996) and Stanislovas Gediminas Ilgunas (1936–2010) held in the Lithuanian Archives Department and the Lithuanian State Historical Archives resulted in agreeing on the working schedules of Polish and Lithuanian archivists. Moreover, queries were concluded by the Military Archival Commission which made more than 100 thousand copies of acts of the Ministry of Foreign Affairs of Lithuania coming from 1918–1939, documents of Poles imprisoned between September 1939 and July 1940 (in Kalvarija and Birštonas), and acts of Lithuanian NKVD and KGB – kept in the Lithuanian Central State Archives and the Lithuanian Special Archives of the former KGB. On January 6, 1995 – independently on the agreement between Polish and Lithuanian archives – the Ambassador of Lithuania to Poland, HE Antanas Valionis (born in 1950), conveyed the copies of documents concerning 52 Poles murdered in Vilnius in 1944–1947 by NKVD to the Chief Commission for the Prosecution of Crimes against the Polish Nation. Polish-Lithuanian exchanging revindication that took place in 1995– –1998 led to the State Archive’s in Suwałki conveying to the Lithuanian State Historical Archives more than 70 thousand of microfilm frames with civil status books produced in 1808–1912 on the territory of middle and eastern part of the former Sejny County that was accessed to Lithuania after the I World War. Simultaneously, Lithuanians conveyed to the State Archive in Białystok also more than 70 thousand of microfilm frames made by XIX-th century record books of parish deaneries in Białystok, Knyszyn and Sokółka. On December 16, 1999 the governments of the Republic of Poland and the Republic of Lithuania signed a bilateral agreement on the cooperation of government plenipotentiaries in terms of cultural heritage protection that has become the pillar of joint archive studies, library conservation, securing the monuments of sacral and residential architecture, and the joint discovering and studying the common past. On November 28, 2006 in Warsaw there was held a summit of the Polish- Lithuanian Expert Group on the Preservation of Cultural Heritage during which both sides declared cooperation between the archives of Poland and Lithuania. Sides agreed to collect data concerning Polish documents in Lithuania and Lithuanian documents in Poland. Despite Lithuania keeps Polish cultural heritage appropriated in 1939– 1940 and discriminates against Polish minority, it has become an important partner in Polish Eastern politics in recent ten years. In Lithuania – independently on studies conducted in Poland, Belarus, Ukraine and Moscow – there are very advanced works on editing another volumes of Lithuanian Metrica which is a collection of copies of almost all documents leaving the grand-ducal office between 1440–1795. It has been published since the end of XIX-th century in the Romanov Empire in the series of the National Library of Russia. In 1993–2015 there were published 53 volumes of the Lithuanian Metrica and a series edited in Poland. Now there should be expected – despite financial problems – the edition of another 27 volumes, several of which are already ready to print. However, there are still 500 volumes of acts of the Grand Duchy of Lithuania that await publication. It would be a task equally magnificent to Polish Bibliography of Estreichers. Still, the matter of returning archives concerning the current Polish state remains unresolved. The same applies to the prewar Wróblewski Library – nationalized in 1940 by the authorities of Soviet Lithuania and transformed into the Library of the Academy of Sciences of Lithuanian Soviet Socialist Republic (currently the Wroblewski Library of the Lithuanian Academy of Sciences).
Начиная с восстановления независимости в 1991 году архивные исто- рические материалы Литвы хранятся в двух архивах: 1) Историческом Архиве Литовского Государства (Lietuvos Valstybes Istorijos Archyvas); 2) Литовском Центральном Государственном Архиве (Lietuvos Centrinis Valstybinis Archiv). Их предоставление польским исследователям стало предметом двусторонних переговоров между архивистами Польши и Литвы. 11 июня 1993 года в Белостоке было подписано соглашение о сотрудничестве между Главной Дирекцией Государственных Архивов (Ежи Сковронек) и Генеральной Дирекцией Государственных Архивов Литвы (Станисловас Гедиминас Ильгунас). В основном оно касалось обмена информациями о литуаниках в Польше и полониках в Литве. Заключен 26 апреля 1994 года в Вильнюсе договор между Поль- шей и Литвой о дружественных отношениях и добрососедском со- трудничестве выяснил вопросы, связанные с охраной культурного наследия в ст. XVIII и XXIII. Дальнейшие разговоры Генерального Директора Государственных Архивов Ежи Сковронка (1937–1996) со Станисловасом Гедиминасом Ильгунасом (1936–2010) в Департамен- те Архивов Литвы и в Литовском Государственном Историческом Ар- хиве привели к договоренности график работы архивистов Польши и Литвы. Кроме того, архивный запрос проводила Военная Архивная Ко- миссия, выполнив более 100 тысяч ксерокопии с акт литовского МИД (1918–1939 гг.), документации интернированных поляков – с сен- тября 1939 до июля 1940 гг. – и акт литовского НКВД и КГБ СССР. Документы были хранены в Центральном Государственном Архиве и в Специальном Литовском Архиве бывшего КГБ. 6 января 1995 года – независимо от соглашения между архи- вами Польши и Литвы – посол Литвы в Польше Антанас Вальионис (Antanas Valionis) (род. 1950 г.) передал Главной Комиссии по Иссле- дованиям Преступлений Против Польской Нации копии документов о 52-ух поляках убитых НКВД в Вильнюсе в 1944–1947 гг. С 1995–1998 гг. прошла польско-литовская ревиндакация , кото- рая привела к передачи через Государственный Архив в г. Сувалки в Исторический Архив Литовского Государства чуть более 70 тысяч кадров микрофильмов книг актов гражданского состояния. Докумен- ты были произведены в годы 1808–1912 на территории централь- ной и восточной части бывшего округа г. Сейны. Литовцы передали для Государственного Архива в Белостоке также чуть более 70 тысяч кадров микрофильмов, изготовленных из метрических книг XIX-ого века. 16 декабря 1999 года было подписано двустороннее соглашение между правительствами Польши и Литвы о сотрудничестве представи- телей правительств в области защиты наследия культуры. Стало оно основой для совместного проведения архивных исследований, обслу- живания книжных коллекций, защиты памятников культовой архитек- туры, а также изучения и исследования совместного прошлого. 28 ноября 2006 года состоялось в Варшаве заседание Польско-Ли- товской Группы Экспертов по Сохранению Культурного Наследия, во время которого обе стороны заявили дальнейшее сотрудничество между архивами Польши и Литвы. Несмотря на содержание через Литву польского культурного на- следия (из 1939–1940 гг.) и дискриминацию поляков в Литве, она ста- ла важным партнером в польской восточной политике в последние десять лет. В Литве – независимо от исследований в Польше, а также в Бела- руси, Украине и в Москве – очень продвинутые работы над изданием следующих томов Литовской Метрики. Теперь следует ожидать – не- смотря на финансовые трудности – еще 27 следующих томов, из ко- торых часть уже готова к печати. Всё время остается нерешенный вопрос возврата архивных мате- риалов, касающихся нынешней территории польского государства, а также коллекции книг довоенной Библиотеки Врублевских, которая преворатилась в Библиотеку Академии Наук Литовской ССР в 1940 году (в настоящее время Центральная Библиотека Литовской Акаде- мии Наук в Вильнюсе).
Źródło:
Studia Orientalne; 2019, 1(15); 56-79
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki żandarmerii wojskowej na ziemiach polskich
The Beginnings of the Military Police in the Polish Territory
Начало истории военной жандармерии на польских землях
Autorzy:
Nawrot, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857497.pdf
Data publikacji:
2020-08-05
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
żandarmeria
Księstwo Warszawskie
Litwa
Napoleon
wojny napoloeńskie
military police
the Duchy of Warsaw
Lithuania
Napoleonic Wars
жандармерия
герцогство Варшавское
Литва
Наполеон
наполеоновские войны
Opis:
W artykule przedstawiono początki żandarmerii wojskowej na ziemiach polskich, które wiążą się ściśle z epoką napoleońską. To wówczas zaadaptowano francuskie rozwiązania w zakresie formacji służących zapewnieniu bezpieczeństwa wewnętrznego. Powstanie żandarmerii najpierw na wyzwolonej spod władzy rosyjskiej Litwie związane było ściśle z wydarzeniami wojny 1812 r. Niepowodzenie planów stoczenia walnej bitwy u granic Rosji oraz rozprzężenie Wielkiej Armii, wynikające z załamania pogody i niewystarczającej aprowizacji, w krótkim czasie spowodowały rozkład dyscypliny, niespotykaną liczbę maruderów i szerzący się w zastraszającym tempie zwykły bandytyzm. Obszary, przez które przemaszerowały oddziały napoleońskie, zostały całkowicie zdewastowane. W tej sytuacji Napoleon, chcąc rozwiązać problemy z zapewnieniem spokoju na zapleczu działań wojennych, w rozkazie powołującym władze wyzwolonej Litwy z 1 lipca 1812 r. nakazał również sformowanie Żandarmerii Litewskiej. W artykule omówiono organizację tej formacji i jej udział w kampanii oraz próby formowania podobnych oddziałów żandarmerii na ziemiach Księstwa Warszawskiego na przełomie 1812 i 1813 r., które były zagrożone ofensywą zwycięskich wojsk rosyjskich. Podkreślono, że do tradycji tych oddziałów nawiązywały kolejne formacje żandarmerii, tworzone na ziemiach polskich.
The article presents the beginnings of military police in the Polish territory, which are closely related to the Napoleonic era. It was then that French solutions in terms of internal security formations were adopted. The creation of military police formation, first in the liberated from Russian rule Lithuania, was closely connected with the events of the War of 1812. The failure of the plans to fight a decisive battle at the borders of Russia and the slackness of the Great Army, caused by weather breakdown and inadequate provisions, soon resulted in the disintegration of discipline, an unprecedented number of marauders, and ordinary banditry spreading at an alarming rate. The areas through which Napoleonic troops had marched were completely devastated. In this situation Napoleon, seeking a solution to the problems with ensuring peace at the rear, in his order of July 1st, 1812 appointing the authorities of the liberated Lithuania also commanded the formation of Lithuanian military police. The article discusses the organization of this formation and its participation in the campaign as well as attempts to create similar military police formation in the lands of the Duchy of Warsaw at the turn of 1812 and 1813, when they were threatened by the offensive of the victorious Russian army. It has been emphasized that successive gendarmerie and military police formations created in the Polish territory referred to the traditions of these units.
В статье представлено начало истории военной жандармерии в Польше, которое тесно связаны с наполеоновской эпохой. Именно тогда были переняты французские решения в вопросе формирований, связанных с обеспечением внутренней безопасности. Появление формирования жандармерии – изначально в Литве, освобожденной от российской власти – было тесно связано с событиями войны 1812 г. Провал планов генерального сражения возле границ России и вялость Великой армии, вызванная ухудшением погоды и недостаточным снабжением, быстро привели к нарушениям дисциплины, беспрецедентному числу мародерств и распространению обычного бандитизма с угрожающей скоростью. Районы, через которые проходили наполеоновские войска, были полностью опустошены. В этой ситуации Наполеон, желая решить проблемы обеспечения спокойствия в тылу военных операций, в приказе о назначении освобожденной власти Литвы от 1 июля 1812 г. распорядился в том числе и создать литовскую жандармерию. В статье рассматривается организация этого формирования и его участие в кампании, а также попытки сформировать аналогичные подразделения военной жандармерии в Варшавском герцогстве на рубеже 1812 и 1813 гг., когда им угрожало наступление победоносных русских войск. Подчеркивается, что последующие формирования жандармерии, созданные на польских территориях, наследуют традиции вышеупомянутых подразделений.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 1 (271); 12-36
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Romantyzm, mit i archetyp (wśród idei i struktur Kunigasa. Powieści z podań litewskich Józefa Ignacego Kraszewskiego)
Романтизм, миф и архетип (среди идей и структур «Кунигаса. Романа из литовской старины» Иосифа Игнатия Крашевского)
Romanticism, myth, and archetype (among the ideas and structures of Kunigas. Novels from Lithuanian legends by Józef Ignacy Kraszewski)
Autorzy:
Prymak-Sawic, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070682.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Józef Ignacy Kraszewski
powieść historyczna
Litwa
romantyzm
mit
archetyp
historical novel
Lithuania
Romanticism
myth
archetype
иосиф игнатий крашевский
исторический роман
литва
романтизм
миф
архетип
Opis:
Józef Ignacy Kraszewski w swojej twórczości literackiej wiele miejsca poświęcił historycznej Litwie. Dowodem tej fascynacji jest też napisana u kresu życia powieść Kunigas, która twórczo aktualizuje wielkie tematy romantyzmu, pomimo iż chronologicznie przynależy już do okresu pozytywizmu. Kunigas. Powieść z podań litewskich jest dowodem na żywotność idei romantycznych i ich atrakcyjność, bowiem do dziś powieść ta cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem litewskich czytelników.
Józef Ignacy Kraszewski devoted a great deal of space in his literary works to historical Lithuania. The novel Kunigas, written at the end of his life, is also evidence of this fascination. It creatively updates the great themes of Romanticism, even though it chronologically belongs to the period of Positivism. Kunigas. Powieść z podań litewskich [Kunigas. Novels from Lithuanian legends] is proof of the vitality of Romantic ideals and their attractiveness, because to this day the novel still enjoys unremitting popularity among Lithuanian readers.
Иосиф Игнатий Крашевский много места в своем литературном творчестве уделял исторической Литве. Свидетельством этого увлечения является также роман Кунигас, написанный в конце его жизни, который творчески актуализирует великие темы романтизма, несмотря на то, что он хронологически относится к периоду позитивизма. Кунигас. Роман из литовской старины доказывает жизненность романтических идей и их привлекательность, ведь роман до сих пор пользуется неослабевающим интересом литовских читателей.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2020, 63; 93-115
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Литовские книги» на севере Центральной России в конце XVI–XVII вв. (по материалам Ярославской, Тверской областей и Пермского края)
“Lithuanian books” in the norths of Central Russia at the end of XVI–XVIIth century (used materials from Yaroslavl, Tver and Perm regions)
Autorzy:
Коновалов, Валерий В.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1998307.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia XVI–XVII century
Lithuania
Polish-Lithuanian Commonwealth
“Lithuanian books”
Cyrillic print
“books arrival intensity coefficient”
Россия XVI–XVII вв.
Литва
Речь Посполита
«литовские книги»
кириллическая печать
коэффициент интенсивности поступления книг
Opis:
This article is about appearances of Cyrillic printed “Lithuanian books” on the Yaroslavl, Tver and Perm regions. Author marked three periods of orthodox publishing activity in the Polish-Lithuanian Commonwealth also he analyzed dynamic of this books arrival to those regions. In order to analyze this dynamic he introduced new term “books arrival intensity coefficient”.
Статья посвящена бытованию «литовских книг» кириллической печати на территории Ярославской, Тверской областей и Пермского края. Автором выделены три периода православной книгоиздательской акивности в Речи Посполитой и проанализирована динамика поступления книг в регион. Для анализа этой динамики вводится новое понятие: «коэффициент интенсивности поступления книг».
Źródło:
Studia Orientalne; 2017, 2(12); 179-197
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Реформация в Польше и ВКЛ в оценке русской историографии второй половины xix – начала хх века (на примере оценочных подходов Н.Н. Любовича, П.Н. Жуковича и Н.И. Кареева)
The reformation in Poland and the Grand Duchy of Lithuania in the assessment of Russian historiography of the second half of the 19th - beginning of the 20th centuries (by the example of the valuation approaches N.N. Lyubovich, P.N. Zhukovich and N.I. Kareev)
Reformacja w Polsce i Wielkim Księstwie Litewskim w ocenie rosyjskiej historiografii drugiej połowy XIX - początku XX wieku(na przykładzie ocen N. N. Lybowicza, P. N. Żukowicza i N. I. Kariejewa)
Autorzy:
Kruczkowski, Tadeusz
Kotusiew, Ewgienij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168092.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
русская историческая полонистика
Польша
Литва
русские православные земли Литвы
Реформация
контрреформация
russian historical polonistics
Polska
Lithuania
the Russian Orthodox
lands of Lithuania Reformation
counterreformation
rosyjska polonistyka historyczna
Polska
Litwa
prawosławne
ziemie litewskie
reformacja
kontrreformacja
Opis:
Выявлены основные оценочные позиции по данной проблематике и их отличия в русской либеральной и консервативной традиции на примере оценочных подходов Н.Н. Любовича, П.Н. Жуковича и Н.И. Кареева. Выделены два основные оценочные подходы к заявленной проблематике – это либеральная и консервативная традиции. Определено, что данная проблематика не являлась приоритетной для русской исторической науки исследуемого периода. Исследования русских историков истории реформационного движения в Польше касались (за исключением Н.И. Кареева), прежде всего, последствий этого явления для собственно Польши и православных территорий Литвы. Установлено, что если Н.И. Кареев рассматривал Реформацию, прежде всего, в контексте истории собственно Польши, то Н.Н. Любович и П.Н. Жукович значительно больше уделяли внимания этому процессу в отношении Великого княжества Литовского и его православных территорий. Определены общие, характерные черты оценочных подходов и наиболее принципиальные отличительные черты характеристики истории реформации в Польше и Великом княжестве Литовском в оценке названных историков.
The main assessing positions on this issue and their differences in the Russian liberal and conservative tradition are revealed by the example of N.N. Lyubowicz, P.N. Żukowicz and N.I. Kariejewa. Two main evaluation approaches to identified problems were highlighted - these are liberal and conservative traditions. It was established that this issue was not a priority for Russian historical science of the period considered. The studies of Russian historians of the history of the reform movement in Poland concerned (with the exception of N.I. Kariejew) primarily the consequences of this phenomenon for Poland itself and the Orthodox territories of Lithuania. It was established that if N.I. Kariejew considered the reformation primarily in the context of the history of Poland itself, N.N. Lubowicz and P.N. Żukowicz devoted much more attention to this process in relation to the Grand Duchy of Lithuania and its Orthodox territories. The general, characteristic features of assessment methods and the most fundamental characteristic features of the history of the Reformation in Poland and the Grand Duchy of Lithuania are determined in the assessment of these historians.
Główne stanowiska oceniające w tej kwestii i ich różnice w rosyjskiej tradycji liberalnej i konserwatywnej ujawniono na przykładzie N.N. Lyubowicza, P.N. Żukowicza i N.I. Kariejewa. Podkreślono dwa główne podejścia ewaluacyjne do stwierdzonych problemów – są to tradycje liberalne i konserwatywne. Ustalono, że kwestia ta nie była priorytetem dla rosyjskiej nauki historycznej badanego okresu. Studia rosyjskich historyków historii ruchu reformatorskiego w Polsce dotyczyły (z wyjątkiem N.I. Kariejewa) przede wszystkim konsekwencji tego zjawiska dla samej Polski i prawosławnych terytoriów Litwy. Ustalono, że jeśli N.I. Kariejew rozważał reformację przede wszystkim w kontekście historii samej Polski, to N.N. Lubowicz i P.N. Żukowicz poświęciły znacznie więcej uwagi temu procesowi w odniesieniu do Wielkiego Księstwa Litewskiego i jego prawosławnych terytoriów. Określane są ogólne, charakterystyczne cechy metod oceny oraz najbardziej fundamentalne cechy charakterystyczne historii reformacji w Polsce i Wielkim Księstwie Litewskim w ocenie tych historyków.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2020, Zeszyt, XXXIV; 119-138
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Litwa mityczna według Józefa Ignacego Kraszewskiego
Mythical Lithuania according to Józef Ignacy Kraszewski
Мифическая Литва по Юзефу Игнацему Крашевскому
Autorzy:
Prymak-Sawic, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070654.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
Józef Ignacy Kraszewski
Litwa
literatura polska,
literatura litewska
polsko-litewskie związki kulturalno-literackie
Romantyzm
Lithuania
Polish literature
Lithuanian literature
Polish-Lithuanian cultural and literary relations
Romanticism
Юзеф Игнацы Крашевский
Литва
польская литература
литовская литература
польско-литовские культурные и литературные связи
романтизм
Opis:
Celem badawczym tego szkicu jest analiza i interpretacja wielopoziomowej wizji Litwy w twórczości Józefa Ignacego Kraszewskiego: począwszy od mitu o genezyjskich początkach, poprzez mit o narodzie i mit ziemi, aż po średniowieczne heroiczne mity osobowe. Pisarz dowodził wartości kultury przedchrześcijańskiej Litwy, tworząc jej na poły bajeczne, na poły historyczne dzieje.
The research goal of this study is to analyse and interpret the multilevel vision of Lithuania in the works of Józef Ignacy Kraszewski – from the myth of the Genesis beginnings, to the myth of the nation and the myth of the land, and mediaeval heroic personal myths. The writer proved the value of the pre-Christian culture of Lithuania by creating its half-fairy, half-historical, story.
Исследовательской целью этой зарисовки является анализ и интерпретация многоуровневого видения Литвы в творчестве Юзефа Игнация Крашевского: начиная с мифа о происхождении, мифов о народе и земле, и заканчивая средневековыми героическими личностными мифами. Писатель доказывал ценность предхристианской культуры Литвы, создавая ее наполовину сказочное, наполовину историческое прошлое.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2019, 62; 143-182
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielkie Księstwo Litewskie w relacjach berlińskich Philipa Plantamoura z lat 1700–1703
Великое Литовское княжество в берлинских отчетах Филипа Плантамура за 1700-1703 гг.
Autorzy:
Sawicki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969517.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Philipp Plantamour
dyplomacja brytyjska
wielka wojna północna,
Wielkie Księstwo Litewskie
Sapieha
Ogiński
wojna domowa
George Stepney.
British diplomacy
Great Northern War
Grand Duchy of Lithuania
Civil War
Плантамур
английская дипломатия
Великая северная война
Август II Сильный
Кароль XII
Латвия
Литва
Швеция
Сапега
Огински
Opis:
Важным элементом современных исторических исследований является анализ дипломатических отчетов касающихся Речи Посполитой. Они показывают историю государства, его внутреннюю и внешнюю политику с другой исторической точки зрения. В 1700 году вспыхнула Северная война, и в последующие десятилетия политическая система в Центральной и Восточной Европе изменилась. Дипломаты из иностранных дворов, в том числе Филипп Плантамур, секретарь посла Джорджа Степни в Берлине, заинтересовались войной. Свои отчеты он отправлял на Британию. В них он размещал информации о военных и политических операциях в Литве. Анализ этих дипломатических отчетов дает ответ на вопрос, как этот воспринимался в 1700- 1703 гг. этот конфликт а также Литва и ее социальные элиты. Также будет интересно ответить на вопрос о том, содержали ли отчеты Филиппа Плантамура правдивую и ранее неизвестную информацию.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 2; 169-192
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Литовский фактор в советско-польской войне
The Lithuanian factor in the Soviet-Polish War
Autorzy:
Шубин, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311710.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Советско-польская война 1919–1920 гг.
советско-литовский конфликт 1919–1920 гг.
советско-литовский мир 1920 г.
Литбел
«срединная Литва»
Ленин
Иоффе
Вольдемарас
Нарушевичюс
Пилсудский
Soviet-Polish War of 1919–1920
Soviet-Lithuanian conflict of 1919–1920
Soviet-Lithuanian peace of 1920
Litbel
Ioffe
Voldemaras
Narushevicius
Pilsudski
"Central Lithuania"
Lenin
wojna polsko-sowiecka 1919–1921
pokój sowiecko-litewski z 1920 r.
Litbieł
Litwa Środkowa
Piłsudski
Joffe
konflikt sowiecko-litewski z lat 1919–1920
Opis:
The article examines the role of Lithuania in the struggle for the Eastern European region during the Soviet-Polish War of 1919–1920. The author shows that from the very beginning, from the first days of January 1919 and later until the autumn of 1920, the military conflict in the space between Warsaw, Kaunas and Minsk was trilateral, as Lithuania actively participated in it (not counting the participation of other forces north and south of the specified region). In 1919, Lithuanian troops acted against the Reds in a de facto alliance with the Poles. Soviet Russia pretended that it was not waging war with Poland and Lithuania, hiding behind formally independent Soviet Lithuania and Belarus, which in February 1919 were united into a single republic, abbreviated as Litbel; it was supposed to play the role of a “buffer” between Russia and Poland. The existence of Litbel excluded the recognition of a separate Lithuania by Soviet Russia. The Soviet-Polish-Lithuanian conflict developed in a territory where the formation of modern nations was far from complete, the borders were still plastic and ethnic interstices prevailed. There was a struggle of incompatible projects on this territory. The Soviet Federation opposed the federation project centered on Warsaw. But even in Poland, the desire to create a state with a Polish majority and non-Polish minorities without any federation or national autonomies was influential. The Lithuanian leadership in Kaunas sought to implement a similar project. At the same time, there was an irreconcilable contradiction between the national Polish and Lithuanian projects – the question of Vilna (Vilnius). The disappearance of the Soviet-Lithuanian front in January 1920 opened the possibility for the conclusion of the Soviet-Lithuanian peace. But its specific parameters depended on the course of the Soviet-Polish war. Under the conditions of the Red Army’s offensive on Vilna (Vilnius), the Lithuanian side agreed to sign peace on July 12, 1920, which was advantageous from a territorial point of view and actually turned Lithuania into a military ally of Soviet Russia. As a result of the defeat of the Red Army near Warsaw, Lithuania could not hold Vilnius, which, due to the position of the Entente, required a complex solution with the formation of a “Central Lithuania” joining Poland. But the Soviet side continued to support Lithuania’s claims to Vilnius, which determined the relatively warm Soviet-Lithuanian relations in the interwar period.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2022, 14; 215-231
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies