Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ЕС" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Языковая политика в системе образования Украины
Language policy in Ukrainian educational system
Autorzy:
Teres, Nataliia
Kudinov, Dmytro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1193128.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Ukraine
language policy
EU language legislation
Ukrainian language legislation
the Ukrainian language
languages of national minorities
Украина
языковая политика
законодательство ЕС в области языков
языковое законодательство
Украины
украинский язык
языки национальных меньшинств
Opis:
Статья посвящена проблемам формирования и реализации государственной языковой политики Украины в области образования. Проанализированы исторические и социально-политические факторы, повлиявшие на языковую деформацию в украинском обществе, представлена эволюция законодательных норм в области государственной языковой политики. Исследовано современное состояние в области обучения на языках национальных меньшинств, представлены различные точки зрения о его эффективности и влиянии на двусторонние международные отношения. Показаны качественные изменения в системе образования Украины накануне аннексии Автономной Республики Крым и части Донецкой и Луганской областей, проанализировано принятое накануне президентских выборов 2019 г. законодательство Украины об укреплении статуса украинского языка как государственного. Исследованы вопросы, связанные с изучением иностранных языков в Украине в контексте имплементации рекомендаций институций ЕС в части развития языковых компетентностей граждан и увеличения количества языков, которые должны изучаться в системе образования.
The article deals with the problems of formation and implementation of the state language policy of Ukraine in the field of education. It analyzes historical and socio-political factors causing language deformations in Ukrainian society as well as the evolution of the legal framework of the state language policy. Authors present contemporary situation of teaching languages of national minorities showing various approaches to its effectiveness and impact on bilateral international relations considering changes in quantitative indicators in the education system of Ukraine before the annexation of the Autonomous Republic of Crimea and parts of the Donetsk and Lugansk regions. The article analyzes legislative acts of Ukraine on strengthening the status of Ukrainian as the state language, adopted on the eve of the 2019 Presidential election and problems of studying foreign languages in Ukraine, implementing the recommendations of the EU institutions concerning the development of linguistic competence of citizens and increasing the range of foreign languages that should be studied in the education system.
Źródło:
Facta Simonidis; 2020, 13; 231-256
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Итоги российско-белорусских отношений: 2000–2016
Autorzy:
Diec, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568446.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
Belarus
EU
international relations
balance
21st century
Россия, Беларусь
ЕС
международные отношения
баланс
XXI в.
Opis:
The essence of Russia’s relations with Belarus after the end of the 20th century boils down to a specific kind of balance. Thanks to its presence in the institutional forms of close cooperation such as the CSTO, the Union State or the Eurasian Economic Union Minsk enjoys the openness of Russian market and very low prices of imported resources (especially crude oil and gas). What Moscow receives in return can be classified as a sort of intangible goods: greater prestige and a „friendly hegemonic” position in international relations. The balance of the game falls in favor of Lukashenko who takes advantage of his country’s location between the Russian Federation and the EU: Moscow is permanently blackmailed with the possibility of Minsk’s hypothetical turn toward the Western partners.
Суть отношений России с Беларусью после 2000 года сводится к определенному балансу. Благодаря присутствию в институциональных формах тесного сотрудничества, главным образом ОДКБ, Союзного государства и Евразийского Экономического Союза Минск извлекает выгоду из открытия российского рынка и очень низких цен на сырье (особенно енергоресурсов). То, что Москва получает взамен, можно рассматривать как своего рода неуловимый товар – увеличение престижа и позиция «дружественной гегемонии» в международных отношениях. Баланс игры падает в пользу Лукашенко, который использует расположение страны между Российской Федерацией и ЕС постоянно шантажируя Москву гипотетическую возможностью повернутрь Минск к западным партнерам.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2017, 1(12); 79-81
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Вишеградская группа в Европейском союзе: миграция и солидарность
Autorzy:
Potemkin, O.Yu.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568681.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
asylum
refugees
flexible solidarity
effective solidarity
migration crisis
quotas
relocation
EU Commission
Lisbon Treaty
Visegrad group
border control
убежище
беженцы
гибкая солидарность
эффективная солидарность
миграционный кризис
квоты
расселение
Комиссия ЕС
Лиссабонский договор
Вишеградская группа
пограничный контроль
Opis:
Solidarity as one of the main values of the European Union is also recognizedamong the guiding principles of the EU asylum policy. In the period of the migrationcrisis, this principle was the most important for the EU Member Statesand very difficult to implement. The purpose of this article is to analyze the concept of solidarity, as enshrined in the Lisbon Treaty, as well as in the positions of the Member States and EU institutions. The article highlights the current debate, initiated by the Visegrad group under the Slovakian Presidency in the Council, around the proposed “flexible” or “effective solidarity” in asylum policy. Thus, the author contributes to understanding the ways, problems and prospects of refugees’ relocation, as well as the upcoming reform of the Dublin system. Based on the study of the summits conclusions, Council meetings in its various formats, the EU leaders’ statements, the author considers that divergence not only of the Member States positions, but also those of the EU institutions on the specific forms of participation in managing migration and asylum could entail more fragmentation and differentiation within the Union. At the same time, the author reveals the contradiction in the Visegrad countries’ position: while dreaming about re-nationalization of asylum and engaging in confrontation with the Commission the CEE countries by no means intend to introduce and maintain border control within the Schengen area.
Солидарность – одна из базовых ценностей Европейского союза признана в то же время руководящим принципом политики ЕС в сфере убежища. В период миграционного кризиса этот принцип оказался наиболее важным и одновременно трудновыполнимым для государств-членов ЕС. Цель статьи – проанализировать суть понятия солидарности, как это зафиксировано в Лиссабонском договоре, а также в заявлениях, современных документах и позициях государств-членов и институтов ЕС. Автор анализирует дискуссию, инициированную Вишеградской группой во главе с председательствовавшей Совете ЕС Словакией, по концепции «гибкой» или «эффективной солидарности», и тем самым вносит вклад в понимание современной ситуации в Европейском союзе относительно способов, проблем и перспектив урегулирования миграционного кризиса и его последствий, а также предстоящей реформы Дублинской системы убежища в ЕС. На основе изучения документов саммитов, заседаний Совета в его различных форматах, заявлений лидеров стран ЕС автор делает вывод о расхождении позиций не только между государствами-членами, но и институтами ЕС по вопросам участия государств-членов в решении проблем противодействия новым угрозам безопасности, что может иметь последствием усиление фрагментарности и дифференциации внутри Союза. В то же время автор выявляет противоречие в позиции вишеградцев: мечтая о ре-национализации политики убежища и вступая в конфронтацию с Комиссией ЕС, страны ЦВЕ вовсе не намерены вводить и сохранять пограничный контроль внутри шенгенского пространства.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2017, 1(12); 121-139
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagraniczne stosunki ekonomiczne pomiędzy Unią Europejską i Iranem a sankcje i bezpieczeństwo energetyczne
Economic relations between the European Union and Iran versus sanctions and energy security
Внешнеэкономические отношения между Европейским Союзом и Ираном в контексте санкций и энергетической безопасности
Autorzy:
Obara, Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189166.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Iran
EU
USA
oil
natural gas
Greece
Italy
Spain
Germany
Great Britain
Mossadek
nuclear programme
Иран
ЕС
Санкции
США
нефть
сланцевый газ
Греция
Италия
Испания
Германия
Велибритания
Моссадек
нуклеарная программа
Opis:
The article provides an analysis economical and political relationship between Islamic Republic of Iran and European Union and its members countries, particularly Greece, Italy and Spain in the context of politics of energy safety. Prior to the adoption of heavy economic sanctions the EU led a double track politics towards Iran: “carrot and stick method”. The main thesis is that sanction on Iran hurts more this country then EU but in some cases: Greece, Italy, Spain could have problems with new energy partners. Iran before sanctions was one of the main European suppliers of oil and natural gas but not for all EU, only for few countries. There are lists of main exporters and importers Iranians oil and natural gas in EU and the world. Additionally a list of EU sanctions on Iran has been attached. Additionally article presents roots of piece of Middle Eastern enemy history relationships between Great Britain, USA and Iran.
Статья заключает экономический и политический анализ отношений между Исламской Республикой Иран и Европейским Союзом а также её отдельными членами в особенности таких государств как Греция, Италия и Испания в контексте энергетической безопасности. До принятия жёстких экономических санкций Европейский Союз проводил в отношении Ирана дипломатические отношения в двух различных направлениях – поощрений и запретов. Главным тезисом статьи является то, что санкции применённые в отношении Ирана в значительно большей степени чем Европейский Союз затрагивают это государство, однако некоторые государства как: Греция, Италия, Испания также почувствуют их отрицательные результаты, по поводу отсутствия нового торгового партнёра. Иран до применеия санкций был одним из главных европейских поставщиков нефти и сланцевого газа, но не для Европейского Союза в целом, но только лишь отдельно для его нескольких государств – членов. В тексте представлен перечень главных экспортёров и импортёров иранской нефти и сланцевого газа в Европейский Союз во всемирном контексте. Добавочно был приложен перечень санкций наложенных на Иран Европейским Союзом. Статья также представляет исторические причины политической антипатии существующей между Великобританией и Ираном.
Źródło:
Studia Orientalne; 2014, 2(6); 68-82
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trójmorze – czyja inicjatywa?
Three-Seas – whose initiative?
Инициатива трех морей – чья идея?
Autorzy:
Kuk, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930289.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Th ree-Seas Initiative
European Union aft er 2014
Central Europe aft er 2014
Polish foreign policy aft er 1989
USA-UE relations
Инициатива трех морей (Триморье)
Европейский Союз после
2014 г.
Центральная Европа после 2014 г.
польская внешняя политика после 1989 г.
отношения между США и ЕС
Opis:
The “Three-Seas area” project and the activities of the Three-Seas Initiative, i.e. the deepened cooperation of 12 Central European Member States of the European Union, which appeared in 2015, quickly gained considerable popularity in Poland. It has even been recognized as the flagship project of the Polish right wing grouped around the Law and Justice party, which took power in that same year 2015. In the “Three Seas” was seen another emanation of the idea of the so-called Intermarium, present in Polish political tradition since at least 1918. Meanwhile, the “Three Seas” project was prepared in the autumn of 2014 in the United States by the influential Atlantic Council think tank and included in a comprehensive document entitled “Completing Europe. From the North-South Corridor to Energy, Transportation, and Telecommunications Union Completing Europe”. The implementation of its assumptions would not, however, be limited to the modernization and strengthening of infrastructure connections between the aforementioned 12 states located in the NorthSouth belt from Estonia to Croatia and Bulgaria, which were planned to participate in the project. It would also mean the strengthening of their economic ties with the United States, a far-reaching weakening of their economic ties with Russia, and, most importantly, their “independence” in relation to the strong states of the “former Union” with Germany at the fore. The role of an intermediary in gaining the support of the Central European states was assigned to the new (since February 2015) president of Croatia, Kolinda GrabarKitarović, well known in the decision-making circles of the USA, NATO, and the European Union. It quickly recruited the new Polish president, Andrzej Duda, who represents the largest and most pro-American state of the Three Seas countries. These activities made it possible to establish an “organization” on September 29, 2015, during a meeting in New York, attended by 11/12 “leaders” of Central European states and 3 representatives of the Atlantic Council management. The Three Seas Initiative, defined as the “presidential platform”, is constantly expanding the fields of its activity, but it is still regarded as a relatively weak structure with an uncertain future. The sources of its relative internal weakness include, firstly, large differences in the potentials, political positions, and geopolitical orientations of the individual member states of the Initiative, and secondly - the opposing influence of external factors. The United States’ aspirations to make the Initiative “transatlantic” have been discreetly opposed since 2018 by the actions of the EU and the German authorities directed towards its “Europeanization”, that is, towards the harmonization of its activities with the position of the Union.
Проект «Триморья» и деятельность Инициативы трех морей, т.е. углубленное сотрудничество 12 государств Центральной Европы ЕС, появились в 2015 г., быстро приобретая значительную популярность в Польше. Инициатива была даже признана флагманским проектом польского правого крыла, сгруппированного вокруг партии Право и справедливость, которая пришла к власти в том же 2015 г. «Триморье» являлось иной формой воплощения идеи так наз. Междуморья, которая присутствует в польской политической традиции по крайней мере c 1918 г. Между тем, проект «Трех морей» был подготовлен осенью 2014 г. в США влиятельным тинк-танком Атлантический совет (Atlantic Council) и включен в комплексный документ, озаглавленный «Завершение Европы. От Северо-Южного коридора до энергетики, транспортировки и Телекоммуникационного союза, завершающие Европу». Однако, реализация его основных положений не будет ограничиваться модернизацией и укреплением инфраструктурных связей между вышеупомянутыми 12 государствами, расположенными в севере-южном поясе - от Эстонии до Хорватии и Болгарии, которые, как планировалось, должны были принять участие в проекте. Это также означало бы укрепление их экономических связей с США, с далеко идущим ослаблением их экономических контактов с Россией, и, главное, их «независимость» в отношениях с сильными государствами «старого Евросоюза» во главе с Германией. Роль посредника в получении поддержки Центрально-европейских стран была предвидена для нового (с февраля 2015 г.) президента Хорватии Колинды Грабар-Китарович - хорошо известной в высших кругах США, НАТО и ЕС. Проект быстро поддержал новый президент Польши Анджей Дуда, который представлял крупнейшуую и проамериканскую страну среди государств Триморья. Эти мероприятия позволили создать «организацию» 29 сентября 2015 г. во время встречи в Нью-Йорке, на которой присутствовали 11 из 12 «лидеров» Центральноевропейских стран и 3 представителя управления Атлантического совета. Инициатива трех морей, которая определяется как «президентская платформа», постоянно расширяет сферы своей деятельности, но все еще рассматривается как относительно слабая структура с неопределенным будущим. Источники ее внутренней слабости - это, во-первых, большие различия в потенциалах, политических позициях и геополитических ориентациях отдельных государствчленов инициативы, а, во-вторых - противоположное влияние внешних факторов. Стремление США, чтоб инициатива обрела «трансатлантический» характер, стали с 2018 г. осторожно противоречить действиям ЕС и немецких властей, направленных на ее «европеизацию», т.е. гармонизацию ее деятельности с позицией ЕС.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 3(30); 50-75
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trade Flows Between the European Union and the Eastern Partnership Countries: Dynamics and Prospects
Торговые потоки между Европейским Союзом и странами Восточного партнерства: динамика и перспективы
Autorzy:
Grodzicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176724.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Eastern Partnership (EaP)
European Union (EU)
exports
imports
trade
Восточное партнерство (ВП)
Европейский Союз (ЕС)
экспорт
импорт
торговля
Opis:
The Eastern Partnership is a part of the European Neighbourhood Policy focusing on the EU’s Eastern neighbours. Its main objective is to deepen the political and economic integration of the EU with six countries in Eastern Europe and the South Caucasus: Armenia, Azerbaijan, Belarus, Georgia, Moldova and Ukraine. The aim of this paper is to assess the development of EU trade relations with Eastern Partnership Countries from 2002 to 2021 and to indicate its prospects. The results show that the EU is in a group of main trading partners of the Eastern Partnership countries. The EU noticed both: a trade surplus with Belarus, Georgia, Moldova, Ukraine and Armenia (except in 2005); and a trade deficit with Azerbaijan. The volumes of imports and exports had increased over the years which also led to better economic integration with the EU. However, the future EU-Eastern Partnership trade characteristics and dynamics remain unknown due to the Russian invasion on Ukraine that caused troubles in trade flows in Ukraine and economic sanctions on Russia and Belarus.
Восточное партнерство является частью Европейской политики соседства, ориентированной на восточных соседей ЕС. Его основной целью является углубление политической и экономической интеграции ЕС с шестью странами Восточной Европы и Южного Кавказа: Арменией, Азербайджаном, Беларусью, Грузией, Молдовой и Украиной. Целью данной статьи является оценка развития торговых отношений ЕС со странами Восточного партнерства с 2002 по 2021 год и обозначение его перспектив. Результаты показывают, что ЕС входит в группу основных торговых партнеров стран Восточного партнерства. ЕС заметил и то, и другое: положительное сальдо торгового баланса с Беларусью, Грузией, Молдовой, Украиной и Арменией (кроме 2005 г.); и торговый дефицит с Азербайджаном. Объемы импорта и экспорта с годами увеличились, что также привело к лучшей экономической интеграции с ЕС. Однако будущие торговые характеристики и динамика ЕС-Восточного партнерства остаются неизвестными из-за российского вторжения в Украину, которое вызвало проблемы с торговыми потоками в Украине, и экономических санкций против России и Беларуси.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 4(35); 145-160
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The policy of the People’s Republic of China towards Central and Eastern Europe in 2012-2020
Политика Китайской Народной Республики в отношении Центральной и Восточной Европы в 2012-2020 гг.
Autorzy:
Kuź, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930227.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
China
CEE
Germany
16+1
China-CEE
China-UE
Китай
Центральная и Восточная Европа
Германия
Китай - ЦВЕ
Китай - ЕС
Opis:
In the second decade of the 21st century, the Middle Kingdom, which had huge financial surpluses, became the world’s largest exporter of money capital, which meant that investment policy became the main element of China’s foreign policy. In the case of Central and Eastern Europe, the 16+1 (17+1) format, containing both investment policy and soft power elements, has become the basic tool of the general policy of Middle Kingdom. This article aims to define the basic principles of China’s policy towards Central and Eastern Europe. For this purpose, the following general hypothesis was formulated: Chinese policy in Central and Eastern Europe consists of presenting the countries of this region with initiatives that do not go beyond the sphere of declarations and serve as a bargaining chip in relations with Germany, the country with the greatest potential in the European Union. The general hypothesis gives rise to detailed hypotheses that were verified in individual parts of the article with the use of the comparative method. The reasons most often mentioned in the literature on the subject, such as economic, cultural, social, and political differentiation of Central and Eastern European countries, legal barriers resulting from EU legislation, insufficient recognition of the region’s needs by the Chinese side and asymmetry of expectations of both parties, undoubtedly largely contribute to the lack of effective Sino-CEE cooperation. However, they cannot be considered decisive because similar problems occur wherever Chinese companies appear. However, in many regions of the world, despite these obstacles, mutual economic relations are more dynamic than in CEE. The reasons why the potential of the 16+1 (17+1) format has not been properly used can be found primarily in the context of German-Chinese relations.
Во втором десятилетии XXI века Китай, имевший огромные финансовые излишки, стал крупнейшим в мире экспортером денежного капитала, а это означало, что инвестиционная политика стала важным элементом внешней политики Китая. В случае Центральной и Восточной Европы формат 16+1 (17+1), содержавший компонент инвестиционной политики и элементы мягкой силы, стал основным инструментом общей политики Китая в отношении Центральной и Восточной Европы. Для этого была сформулирована следующая общая гипотеза: суть политики Китая в Центральной и Восточной Европе заключалась в том, чтобы представить странам этого региона инициативы, которые не выходили за рамки деклараций и являлись разменной монетой в отношениях с Германией - страной с наибольшим потенциалом в Европейском Союзе. Общая гипотеза порождает детальные гипотезы, которые в отдельных частях статьи проверялись сравнительным методом. Причины, которые чаще всего упоминаются в литературе, такие как экономическая, культурная, социальная и политическая дифференциация стран Центральной и Восточной Европы, правовые барьеры, возникающие в результате законодательства Европейского Союза, недостаточное признание потребностей региона китайской стороной и асимметрия ожиданий с обеих сторон, несомненно, в значительной степени способствуют отсутствию эффективного сотрудничества. Однако, несмотря на это, их нельзя считать решающими, поскольку подобные проблемы возникают везде, где появляются китайские компании. Во многих регионах мира, несмотря на эти препятствия, взаимные экономические отношения более динамичны, чем в Центральной и Восточной Европе. Причины неэффективного использования потенциала формата 16+1 (17+1) можно найти прежде всего в контексте германокитайских отношений.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2021, 1(28); 66-84
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE ORGANIZATIONAL-ECONOMIC MAINTENANCE OF ENVIRONMENTALLY FRIENDLY USE OF NATURAL CONDITIONS AND RESOURSES
ORGANIZACYJNO-EKONOMICZNE UWARUNKOWANIA PRZYJAZNEGO DLA ŚRODOWISKA WYKORZYSTANIA ZASOBÓW NATURALNYCH
ОPГАНИЗИЦАЦИОННО-ЕКОНОМИЧЕСКОЕ ОБЕСПЕЧЕНИЯ ЕКОЛОГИЧЕСКИ БЕЗОПОСНОГО ИСПОЛЬЗОВАНИЯ ПРИРОДНЬІХ УСЛОВИЙ И РЕСУРСОВ
Autorzy:
Pavlikha, Natalia
Fedyna, Katya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/576641.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
environmental security, integrated management, the environmental security strategy, environmental policy, association with the EU
bezpieczeństwo ekologiczne, zintegrowane zarządzanie, strategia ochrony środowiska, polityka ochrony środowiska,integracja stowarzyszenie z UE
экологическая безопасность, интегрированное управление, стратегия экологической безопасности, экологическая политика, интеграция, ассоциация с ЕС
Opis:
Niedostateczna skuteczność mechanizmów bezpiecznego dla środowiska wykorzystywania zasobów i warunków naturalnych determinuje konieczność naukowego określenia i doskonalenia organizacyjno-ekonomicznych czynników tego procesu w ujęciu krajowym i regionalnym. Zdefiniowano pojęcie przyjaznego dla środowiska korzystania z zasobów naturalnych. Przedstawiono strategiczne kierunki doskonalenia i algorytm zintegrowa-nego zarządzania przyjaznym dla środowiska korzystaniem z zasobów przyrody.
Lack efficiency of the mechanisms of environmentally safe using natural conditions and resources leads to necessity of scientific justification directions of improvement their organizational-economic maintenance at national and regional levels. The concept of environmentally friendly use of natural resources was determined. The strategic direction of the improvement and integrated management algorithm of environmentally friendly natural resources using were demonstrated.
Недостаточная действенность механизмов экологически безопасного использования природных условий и ресурсов обусловливает необходимость научного обоснования направлений совершенствования их организационно-экономического обеспечения на уровне страны, регионов. Определено понятие экологически безопасного природопользования. Приведены стратегические направления совершенствования и алгоритм интегрированного управления и экологически безопасным природопользованиям.
Źródło:
International Journal of New Economics and Social Sciences; 2016, 4(2); 101-109
2450-2146
2451-1064
Pojawia się w:
International Journal of New Economics and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The European Union’s Economic Development Strategy and Cooperation with the Countries of Central Asia
Стратегия экономического развития Европейского Союза и сотрудничество со странами Центральной Азии
Autorzy:
Bharti, Mukesh Shankar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15842558.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
EU
Central Asia
Economy
Development
Strategic Cooperation
Geopolitics
ЕС
Центральная Азия
Экономика
Развитие
Стратегическое сотрудничество
Геополитика
Opis:
The purpose of this study is to analyse the European Union (EU) economic and development cooperation in Central Asia. EU’s economic support to Central Asian countries strengthens its position in this region. Central Asia is a key strategic area for cooperation and the EU seems to have deeper engagement. Moreover, this research highlights the EU’s strategic gear up with Central Asian countries from 2007 to till now. Since the EU launched the Central Asia Strategy in 2007, the objective of this policy is to provide development assistance and establish diplomatic channels in the region. The following research questions rely on, why is Central Asia important to the EU and how does it shape relations with Central Asian countries? And this study relies on qualitative analysis that will be used in this research which addresses the main research problems. Further, the study uses the empirical approach to justify answers to the questions and identify the research outcomes.
Целью данного исследования является анализ экономического сотрудничества и развития Европейского Союза (ЕС) в Центральной Азии. Экономическая поддержка ЕС странам Центральной Азии укрепляет его позиции в этом регионе. Центральная Азия является ключевой стратегической областью сотрудничества, и ЕС, похоже, более активно участвует в этом процессе. Кроме того, это исследование подчеркивает стратегическое сотрудничество ЕС со странами Центральной Азии с 2007 года по настоящее время. Поскольку в 2007 году ЕС запустил Стратегию по Центральной Азии, целью этой политики является оказание помощи в целях развития и установление дипломатических каналов в регионе. Следующие вопросы исследования основаны на том, почему Центральная Азия важна для ЕС и как она влияет на отношения со странами Центральной Азии? И это исследование основано на качественном анализе, который будет использоваться в этом исследовании, направленном на решение основных проблем исследования. Кроме того, в исследовании используется эмпирический подход для обоснования ответов на вопросы и определения результатов исследования. В результате ЕС имеет значительный объем торговли и инвестиций со странами Центральной Азии и нуждается в дальнейшем ускорении своего партнерства в этом регионе.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 1(36); 220-244
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szanse i perspektywy akcesji Turcji do Unii Europejskiej
Opportunities and prospects for Turkey’s accession to the European Union
Шансы и перспективы вступления Турции в Европейский союз
Autorzy:
Partacz, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189168.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Turkey
European Union
accession negotiations
Турция
Европейский союз
переговоры о вступлении в ЕС
Opis:
The purpose of this article is to analyze the relations of the Turkish and the European Union, first of all the values and threats that it may bring into force the Old Continent. The article presents the history of European integration of Turkey and the challenges faced by this country before accession. The arguments for and against the country’s membership in the European Union from the point of view of both the Member States and Turkey are featured.
Задача данной статьи – анализ взаимоотношений Турции и Европейского союза, прежде всего ценностей и рисков, которые она может внести в жизнь старого континента. Статья показывает историю европейской интеграции Турции, а также задачи, которые стоят перед этой страной перед вступлением в ЕС. Указаны также аргументы за и против членства этого государства в Европейском союзе с точки зрения как стран-членов ЕС, так и Турции.
Źródło:
Studia Orientalne; 2014, 2(6); 83-93
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some aspects of the general theory of relativity danger and security
Autorzy:
VASYL, ZAPLATYNSKYI,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/891676.pdf
Data publikacji:
2018-08-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
danger
sесurity
safety
theory of relativity
Opis:
The article describes the theory of relativity danger and sесurity (safety). It is shown that the danger and safety is always relative and is determined by the subject of the evaluation. Introduced new concepts - “the subject of the danger (risk) assessment and subject safety assessment”. It is shown that the assessment of the possible actions on the subject of his danger associated with the goals and desires of the subject of evaluation, research, social attitudes and other factors. The article disclosed the meaning of some terms and definitions. Some of these concepts, which are widely used in the science of sесurity, have been refuted. Other concepts were confirmed.
Źródło:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2015, 17; 203-211
2299-4033
Pojawia się w:
Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SEX TOURISM - AN INTERNATIONAL CRIMINAL LAW AND SOCIAL PROBLEM
ZJAWISKO TURYSTYKI SEKSUALNEJ - MIĘDZYNARODOWY PROBLEM PRAWNOKARNY I SPOŁECZNY
СЕКС ТУРИЗМ - МЕЖДУНАРОДНОЕ УГОЛОВНОЕ ПРАВО И СОЦИАЛЬНАЯ ПРОБЛЕМА
Autorzy:
Gwoździewicz, Sylwia
Koryluk, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/576579.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
sex tourism
forensics
international law
Polish criminal law
EU law
crime of human trafficking
turystyka seksualna
kryminalistyka
prawo międzynarodowe
polskie prawo karne
prawo UE
przestępstwo handlu ludźmi
секс-туризм
судебная экспертиза
международное право
уголовное законодательство Польши
законодательство ЕС
преступление торговля людьми
Opis:
The aim of the article is to present the phenomenon of sex tourism as an international criminal law and social problem - in the aspect of social and forensic issues, in reference to current measures of criminal law protection. The authors analyzed the theoretical as-pects of sex tourism and described the phenomenon by detailing criminal and social prob-lems. The aim of the study was to analyze legal literature, social and forensic problems related to sex tourism and to analyze the directions of scientific research.
Celem artykułu jest przedstawienie zjawiska turystyki seksualnej, jako międzynarodo-wego problemu prawnokarnego i społecznego - w aspekcie problematyki społecznej, kry-minalistycznej w odniesieniu do aktualnych środków ochrony prawnokarnej. Autorzy analizując aspekty teoretyczne seksturystyki opisali zjawisko poprzez wyszczegółowienie problemów prawnokarnych oraz społecznych Do realizacji postawionego celu posłużyła analiza przepisów prawokarnych, literatury przedmiotu, problemów społecznych i kryminalistycznych związanych z turystyką seksualną oraz analiza prowadzonych w tym kierunków badań naukowych.
Цель статьи - представить феномен секс-туризма в международном уголовном праве, а также как проблему в аспекте социальных и судебных вопросов применительно к текущим мерам защиты уголовного права. Авторы проанализировали теоретические аспекты секс-туризма и описали это явление, детализируя криминальные и социальные проблемы. Цель исследования состояла в том, чтобы рассмотреть правовую литературу, социальные и судебные проблемы, связанные с секс-туризмом и проанализировать направления научных исследований. Ключевые слова:
Źródło:
International Journal of New Economics and Social Sciences; 2018, 7(1); 187-195
2450-2146
2451-1064
Pojawia się w:
International Journal of New Economics and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
REGULATION OF BIOMASS PRODUCTION IN EU FROM GLOBAL SOCIOECONOMIC PERSPECTIVE
NORMATYWNE UREGULOWANIA PRODUKCJI BIOMASY W UE W UJĘCIU GLOBALNYM I SPOŁECZNO-EKONOMICZNYM
РЕГУЛИРОВАНИЕ ПРОИЗВОДСТВА БИОМАССЫ В СТРАНАХ ЕС С ТОЧКИ ЗРЕНИЯ ГЛОБАЛЬНОЙ СОЦИАЛЬНО-ЭКОНОМИЧЕСКОЙ ПЕРСПЕКТИВЫ
Autorzy:
Melykh, Kateryna
Jha, Sudhir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/576940.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
EU Directives, biomass production, energy, agriculture, food security, biofuels, sustainability
Dyrektywy UE, produkcja biomasy, energia, rolnictwo, bezpieczeństwo żywności, biopaliwo, zrównoważony rozwój
Директивы ЕС, производство биомассы, энергетика, сельское хозяйство, продовольственная безопасность, биотопливо, устойчивое развитие.
Opis:
W ostatnich latach podejmowano wiele dyskusji naukowych, jak również politycznych, które miały odpowiedzieć na pytanie, czy żyzne grunty rolne powinny być wykorzystane do celowej produkcji biomasy. Obecnie stosowanie słomy i innych pozostałości rolnych dla produkowania biomasy jest mniej krytykowane, natomiast więcej argumentów wynosi się przeciwko plantacji roślin energetycznych. Główne kwestie, które są przedmiotem dyskusji dotyczą utraty żyzności gleby z powodu jej wyczerpania składników pokarmowych z gleby przez uprawę roślin energetycznych, jak również marnowanie ziemi żyznej dla celów innych, niż produkcji żywności w czasie głodu na całym świecie. Aby przeanalizować rzeczywistą sytuację w zakresie produkcji i wykorzystania biomasy i produkcji żywności w zakresie działalności rolniczej w tym artykule skoncentrowano się na sytuacji UE z uwzględnieniem jej celów zrównoważonego rozwoju. Poza tym przeprowadzona została również analiza w ujęciu globalnym i z uwzględnieniem determinantów społeczno-ekonomicznych. Analiza została przeprowadzona na podstawie oficjalnych danych statystycznych, prawodawstwa UE i dotychczasowej wiedzy naukowej.
In recent years a lot of discussions have been launched concerning the issue of whether the fertile agricultural land should be provided for the purposeful production of biomass. Although the use of straw and other agricultural residues in biomass proceeding is facing fewer critics, more arguments are put against planting energy crops. The biggest issue about it is the loss of soil fertility due to soil exhaustion by energy crops cultivation as well as wasting of productive land for the purpose other than food production at the time of hunger around the world. To discuss the real situation in the field of biomass and agricultural food production we will focus on the EU case with its sustainability targets. Besides that, the analysis from global socio-economic perspective will be also conducted. The research will be conducted based on the official statistical data, EU legislation and scientific argumentations.
За последние годы как в научной, так и в политической среде ЕС поднимался вопрос о том, стоит ли использовать плодородные сельскохозяйственные земли для целенаправленного производства биомассы. Невзирая на то, что использование соломы и других сельскохозяйственных отходов для производства биомассы, сталкивается с меньшим количеством критики, все больше и больше аргументов выдвигаются против выращивания энергетических культур. Самой большой дискуссией в этом контексте является потеря плодородия почв из-за их истощения путем выращивания энергетических культур. Важным также является вопрос использования плодородных земель для других целей, кроме как производства продуктов питания во время проблемы голода во всем мире. Для того чтобы обсудить реальную ситуацию в области производства как биомассы, так и производства сельскохозяйственных продуктов в этой статье мы сосредоточимся на ЕС с его целями устойчивого развития. Кроме того, будет произведен анализ с точки зрения глобальной социально-экономической перспективы. Исследование будет проводиться на основе официальной статистической информации, законодательства ЕС и актуальных научных трудов.
Źródło:
International Journal of New Economics and Social Sciences; 2016, 4(2); 71-77
2450-2146
2451-1064
Pojawia się w:
International Journal of New Economics and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opcje bezpieczeństwa dla Europy Wschodniej
Autorzy:
Khylko, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687102.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
regional security, Eastern Europe, grey zone, countries-in-between, EU, NATO, Russia, the US, Ukraine, Georgia, Moldova
bezpieczeństwo regionalne, Europa Wschodnia, strefa szara, kraje pośredniczące, UE, NATO, Rosja, USA, Ukraina, Gruzja, Mołdawia
региональная безопасность, Восточная Европа, серая зона, промежуточные государства, ЕС, НАТО, Россия, США, Украина, Грузия, Молдова
Opis:
The European continent remains fragmented with Eastern Europe as the most vulnerable region where the grey zone comprising Ukraine, Moldova and Georgia lacks security and challenges regional security. “Countries in-between” were distinguished in a grey zone basing on common internal and external threats; staying outside major functioning security and economic systems shaped by the EU/NATO and EEU/CSTO, actors of which exert a significant impact on the marginal states; burdened by asymmetry of power interaction with neighboring states and entities; weak and unstable political and economic systems. United by common threats and challenges the grey zones states can search for joint options to escape from the marginal status. Thus, regarding strategic environment and aiming to overcome the existing threats and challenges the grey zone states may navigate within the following options: maintaining current status quo; neutrality with strong guarantees of major powers; relying on strengthened / modified international security mechanisms or establishing new ones; sub-regional cooperation and alliances; bilateral security agreements with the US; joining one of the existing security systems. The author stresses that the most viable and efficient are the last three ones.
Kontynent europejski pozostaje rozdrobniony, a Europa Wschodnia jest najbardziej narażonym regionem, w którym szara strefa obejmująca Ukrainę, Mołdawię i Gruzję nie jest bezpieczna i stanowi wyzwanie dla bezpieczeństwa regionalnego. „Kraje pośrednie” wyróżniono w szarej strefie na podstawie wspólnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych: pozostawanie poza głównym funkcjonującym systemem bezpieczeństwa i systemami gospodarczymi ukształtowanymi przez UE/NATO i EUG/CSTO, których aktorzy wywierają znaczący wpływ na państwa marginalne; obciążenie asymetrią interakcji władzy z sąsiednimi państwami i podmiotami; słabe i niestabilne systemy polityczne i gospodarcze. Zjednoczeni wspólnym zagrożeniami i wyzwaniami państwa szarej strefy mogą szukać wspólnych opcji, aby uciec od marginalnego statusu. I tak, w odniesieniu do środowiska strategicznego i dążenia do przezwyciężenia istniejących zagrożeń i wyzwań stany szarych stref mogą poruszać się w ramach następujących opcji: utrzymanie obecnego status quo; neutralność z silnymi gwarancjami mocarstw; poleganie na wzmocnionych/zmodyfikowanych mechanizmach bezpieczeństwa międzynarodowego lub ustanawianie nowych; współpraca subregionalna i sojusze; dwustronne umowy bezpieczeństwa z USA; dołączenie do jednego z istniejących systemów bezpieczeństwa. Autor podkreślił, że najbardziej opłacalne i skuteczne są te trzy ostatnie.
Европейский континент по-прежнему фрагментирован и Восточная Европа в нем выступает как наиболее уязвимый регион, где серая зона, в которую входят Украина, Молдова и Грузия, испытывает дефицит безопасности и откуда исходят вызовы региональной безопасности. «Промежуточные страны» были выделены в серую зону на основании общих внутренних и внешних угроз: остаются вне основных функционирующих систем безопасности и экономики, сформированных ЕС/НАТО и ЕЭП/ОДКБ, субъекты которых оказывают значительное влияние на пограничные государства; обремененные асимметрией силового взаимодействия с соседними государствами и объединениями; слабые и нестабильные политические и экономические системы. Объединенные общими угрозами и вызовами, государства серой зоны могут искать совместные варианты выхода из пограничного статуса. Таким образом, учитывая стратегическое пространство и стремление к преодолению существующих угроз и вызовов государства серой зоны могут выбирать из следующих опций: сохранение текущего статускво; нейтралитет с мощными гарантиями великих держав; опора на усиленные/измененные механизмы международной безопасности или создание новых; субрегиональное сотрудничество и альянсы; двусторонние соглашения о безопасности с США; присоединение к одной из существующих систем безопасности. Автор подчеркивает, что наиболее эффективными являются последние три.региональная безопасность, Восточная Европа, серая зона, промежуточные государства, ЕС, НАТО, Россия, США, Украина, Грузия, Молдова
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2017, 3, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddziaływanie na zachowania nabywców poprzez program lojalnościowy w zintegrowanej przestrzeni europejskiej
Influencing Purchasers’ Behaviours through the Loyalty Programme in the Integrated European Space
Воздействие на поведение покупателей посредством программы лояльности в интегрированном европейском пространстве
Autorzy:
Tarczydło, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/563423.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
zachowania nabywców w UE
program lojalnościowy
oddziaływanie na zachowania nabywców
purchasers’ behaviours in the EU loyalty programme
influencing purchasers’ behaviours
поведение покупателей в ЕС программа лояльности
воздействие на поведение покупателей
Opis:
Celem rozważań jest przybliżenie roli programu lojalnościowego w oddziaływaniu na zachowania nabywców w zintegrowanej przestrzeni europejskiej z perspektywy dekady doświadczeń. Rozważania prowadzone będą wokół tezy: w warunkach nasilającej się konkurencji istotnym narzędziem zarządczym, skutecznie oddziałującym na zachowania nabywców w UE, jest program lojalnościowy, który ewoluuje adekwatnie do rozwoju technologii informacyjnej i zmian oczekiwań interesariuszy. Przeprowadzone studium przypadku koncernu BP pokazało, że program lojalnościowy jest ważnym narzędziem zarządczym przedsiębiorcy w procesie budowania relacji z interesariuszami oraz pełni istotną rolę społeczną, m.in. przyczyniając się do długofalowej współpracy z oferentem, angażując klienta w działania marketingowe i generując wartość dla uczestników.
An aim of considerations is to bring closer the loyalty programme in influencing purchasers’ behaviours in the European space from the perspective of the decade of experience. The considerations will be carried out around the thesis: under the conditions of ever growing competition, an important managerial tool, effectively influencing purchasers’ behaviours in the EU, is the loyalty programme which evolves adequately to the development of information technology and to the changes in stakeholders’ expectations. The conducted case study of the BP concern showed that the loyalty programme is an important managerial tool of the entrepreneur in the process of building relationships with stakeholders and it plays an important social role, inter alia, contributing to a long-run cooperation with the offerer, involving the customer in marketing activities and generating value for the participants.
Цель рассуждений – приблизить роль программы лояльности в воздействии на поведение покупателей в интегрированном европейском пространстве в перспективе десятилетнгего опыта. Рассуждения сосредоточены вокруг тезиса: в условиях обостряющейся конкуренции существенным инструмен- том управления, эффективно воздействующим на поведение покупателей в ЕС, является программа лояльности, которая эволюирует адекватно развитию информатики и изменениям ожиданий стейкхолдеров. Проведенный анализ деятельности концерна BP показал, что программа лояльности – важный инструмент управления предпринимателя в процессе формирования отношений со стейкхолдерами, и он играет существенную социальную роль, в частности, способствуя долгосрочному сотрудничеству с оферентом, вовлекая клиента в маркетинговые действия и генерируя ценность для участников.
Źródło:
Handel Wewnętrzny; 2015, 1 (354); 272-280
0438-5403
Pojawia się w:
Handel Wewnętrzny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies