Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Вторая Речь Посполитая" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Ksiądz Walerian Meysztowicz (1893–1982). Droga do objęcia katedry nadzwyczajnej prawa kanonicznego na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie
    Father Walerian Meysztowicz (1893–1982). The road to the Extraordinary Chair of Canon Law at the Faculty of Theology of the Stephen Bathory University in Vilnius
    Священник Валериан Мейштович (1893–1982). Путь к заведованию Чрезвычайной кафедрой канонического права на Богословском факультете Университета Стефана Батория в Вильнюсе
    Священик Валеріан Мейштович (1893–1982). Шлях до завідувача Надзвичайної кафедри канонічного права на Богословському факультеті Вільнюського університету імені Стефана Баторего
    Autorzy:
    Żukowski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33526268.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Валерiaн Мейштович
    Друга Річ Посполита
    Віленський університет Стефана Баторего
    канонічне право
    історія науки
    Валериан Мейштович
    Вторая Речь Посполитая
    Университет Стефана Батория в Вильнюсе
    каноническое право
    история науки
    Walerian Meysztowicz
    Second Polish Republic
    Stephen Bathory University in Vilnius
    canon law
    history of science
    II Rzeczpospolita
    Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie
    prawo kanoniczne
    historia nauki
    Opis:
    Artykuł traktuje o pewnym okresie życia ks. Waleriana Meysztowicza (1893–1982) i jego związkach z Wilnem. Autor stara się przybliżyć okoliczności pobierania nauki na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie oraz w wileńskim Seminarium Duchownym. Następnie omawia sprawę nostryfikacji uzyskanego w Rzymie doktoratu świętej teologii, co umożliwiło W. Meysztowiczowi objęcie wykładów zleconych oraz otworzyło drogę kariery naukowej. Kolejnym etapem była habilitacja i uzyskanie docentury z zakresu prawa kanonicznego. Po przejściu na emeryturę ks. Bronisława Żongołłowicza to w W. Meysztowiczu widziano jego następcę w Katedrze Prawa Kanonicznego na Wydziale Teologicznym USB. Sam B. Żongołłowicz bardzo promował W. Meysztowicza. Na podstawie przewidzianej prawem procedury W. Meysztowicz otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nominację profesorską w dniu 14 września 1937 r. Z uwagi na liczne obowiązki dyplomatyczne wynikające z posady w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej przy Stolicy Apostolskiej, W. Meysztowicz nie mógł wykonywać swoich obowiązków wykładowcy akademickiego. Karierę naukową w Wilnie przerwał mu wybuch II wojny światowej.
    Стаття присвячена певному періоду в житті Священикa Валеріана Мейштовича (1893–1982) тайого зв’язкам з Вільнюсом. Автор намагається описати обставини його навчання у Вільнюському університеті імені Стефана Баторего та у Вільнюській семінарії. Далі він розглядає питання нострифікації отриманого в Римі докторату священного богослов’я, що дозволило В. Мейштовичу займатись замовленими лекціями і відкрило шлях до академічної кар’єри. Потім була габілітація і ступінь доктора з канонічного права. Після виходу на пенсію Священикa Броніслава Жонґоловича, саме у В. Мейштовічеві вбачалийого наступника на кафедрі канонічного права на Богословському факультеті ВУСБ. Сам В. Жонґоллович всіляко сприяв просуванню В. Мейштовича. Згідно з юридично встановленою процедурою, 14 вересня 1937 р. В. Мейштович отримав номінацію на професорське звання від Президента Республіки Польща. Через численні дипломатичні зобов’язання, пов’язані з посадою в Посольстві Республіки Польща при Апостольський столиці, В. Мейштович не міг виконувати свої обов’язки академічного викладача. Його академічна кар’єра у Вільнюсі була перервана початком Другої світової війни.
    В статье рассматривается определенный период жизни священника Валериана Мейштовича (1893–1982), а также его связи с Вильнюсом. Автор пытается описать обстоятельства его обучения в университете Стефана Батория в Вильнюсе и в Вильнюсской семинарии. Затем он обсуждает вопрос о нострификации полученной в Риме степени кандидата наук в области священного богословия, которая позволила В. Мейштовичу получить заказ на проведение лекций и открыла путь к академической карьере. Следующим этапом стало получение степени доктора и должности доцента в области канонического права. После ухода на пенсию священника Бронислава Жонголловича именно в В. Мейштовиче виделиего преемника на Кафедре канонического права на Богословском факультете Университета Стефана Батория. Сам В. Жонголлович значительно продвигал В. Мейштовича. В соответствии с установленной законом процедурой В. Мейштович получил профессорское назначение от президента Республики Польша 14 сентября 1937 г. Из-за многочисленных дипломатических обязанностей, связанных с его должностью в Посольстве Республики Польша при Святом Престоле, В. Мейштович не мог выполнять свои обязанности в качестве академического преподавателя. Его научая карьера в Вильнюсе была прервана началом Второй мировой войны.
    The article discusses a period in the life of Fr. Walerian Meysztowicz (1893–1982) and his connections with Vilnius. The author attempts to describe the circumstances of his education at the Stephen Bathory University in Vilnius and at the Vilnius Seminary. He then discusses the recognition of the doctorate of sacred theology obtained in Rome, which enabled W. Meysztowicz to take up commissioned lectureships and opened the way to an academic career. This was followed by habilitation and a docent title in canon law. After Fr. Bronisław Żongołłowicz’s retirement, it was W. Meysztowicz who was seen as his successor in the Chair of Canon Law at the Faculty of Theology of the Stephen Bathory University. B. Żongołłowicz himself intensely promoted W. Meysztowicz. Based on the procedure envisaged by law, W. Meysztowicz received his professorial appointment from the President of the Republic of Poland on 14 September 1937. Due to his numerous diplomatic duties resulting from his post at the Embassy of the Republic of Poland to the Holy See, W. Meysztowicz was unable to fulfil his duties as an academic lecturer. His academic career in Vilnius was interrupted by the outbreak of the Second World War.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 181-214
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz kultury chłopskiej w myśli politycznej wybranych partii ludowych działających w II Rzeczypospolitej
    The image of peasant culture in the political thought of selected people’s parties of the Second Polish Republic
    Крестьянская культура в политической мысли избранных народных (крестьянских) партий, действующих во Второй Речи Посполитой
    Autorzy:
    Wichmanowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/568297.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    political thought
    culture
    peasant’s creativity
    people’s movement
    Second Polish Republic
    политическая мысль
    культура
    крестьянское творчество
    народное (крестьянское) движение
    Вторая Речь Посполитая
    Opis:
    Culture formed a significant element of political thought of every major political movement, both during the final years of partition of Poland, and after it regained its independence. The scope of interest of people’s parties covered almost everything that had a rural context, relating to the many millions of peasants. The present article analyzes the program assumptions of the Polish People’s Party “Piast” [Pol. Polskie Stronnictwo Ludowe “Piast”], Polish People’s Party “Wyzwolenie” [Pol. Polskie Stronnictwo Ludowe “Wyzwolenie”], Peasant’s Party [Pol. Stronnictwo Chłopskie] and the People’s Party [Pol. Stronnictwo Ludowe] relating to the aforesaid category of political sciences. These parties played a significant role in the history of people’s movement, influencing the shape of the recreated Polish state during the interwar bi-decade. The political thought of people’s parties aimed at bestowing the peasant’s culture with both autonomous, and nationwide value. These ideological assumptions were included in the political programs of people’s parties.
    Культура являлась важным элементом политической мысли каждого из крупных политических движений периода конца Разделов и затем в независимой Польше. Интерес народных партий к культуре охватывал все, что имело деревенский, крестьянский контекст и относилось к многомиллионным крестьянским массам. Предметом анализа в данной статье являются программные положения Польской крестьянской партии «Пяст», Польской крестьянской партии «Освобождение» („Wyzwolenie”), Крестьянской партии и Народной партии (Stronnictwo Ludowe) относительно рассматриваемой политологической категории. В межвоенное двадцатилетие эти партии сыграли существенную роль в истории народного (крестьянского) движения и оказали влияние на строй возрожденной Польши. Политическая мысль народных (крестьянских) партий стремилась придать кре¬стьянской культуре ее автономные и, одновременно, общенародные ценности. Такие идеологические положения вошли в политические программы народных (крестьянских) партий.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 2(25); 177-203
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bohaterski czyn por. Kazimierza Śledzińskiego podczas napadu pod Sieniawką (1926 r.). Przyczynek do historii Korpusu Ochrony Pogranicza (1924–1939)
    Lieutenant Kazimierz Śledziński’s Heroic Act during the Ambush near Sieniawka (1926). Contribution to the History of the Border Protection Corps (1924–1939)
    Геройский поступок пор. Казимира Следзинского во время под Сенявкой (1926 г.). Вклад в историю Корпуса охраны пограничья (1924–1939)
    Autorzy:
    Ochał, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1916564.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    polskie formacje graniczne
    II Rzeczypospolita Polska
    Korpus Ochrony Pogranicza
    radziecka dywersja
    Polish border formations
    Second Polish Republic
    Border Protection Corps
    Soviet diversion
    польские пограничные формирования
    Вторая Речь Посполитая
    Корпус Охраны Пограничья
    советская диверсия
    Opis:
    Kresy Wschodnie II Rzeczypospolitej, pomimo zawarcia traktatu pokojowego w Rydze (21 marca 1921 r.) formalnie kończącego wojnę polsko-rosyjską (1918–1921), nadal nie były miejscem bezpiecznym dla mieszkańców. Wprawdzie Rosja Radziecka oficjalnie uznała postanowienia traktatu pokojowego i ratyfikowała je, tym samym uznając m.in. kształt i przebieg granicy z Polską, ale komuniści związani z Międzynarodówką Komunistyczną nigdy nie zarzucili planów światowej rewolucji i przeniesienia jej płomienia poprzez Polskę do krajów Europy Zachodniej. Zadaniem Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP), jako specjalnej formacji wojskowej, utworzonej jesienią 1924 r. dla ochrony granic wschodnich państwa polskiego, było przywrócenie ładu, porządku i bezpieczeństwa na pograniczu w związku z dywersją i pospolitym bandytyzmem inspirowanym przez wywiad Związku Sowieckiego. Przyjęte przez dowództwo KOP ugrupowanie jednostek w trzech liniach, wspartych pododdziałami kawalerii, a przede wszystkim determinacja i stanowczość żołnierzy w zwalczaniu dywersji i bandytyzmu, miały doprowadzić do pacyfikacji band i uspokojenia sytuacji na pograniczu polsko-radzieckim. W styczniu 1926 r. doszło do bandyckiego napadu na podróżnych autobusu pod Sieniawką na Nowogródczyźnie. Jednym z podróżnych był por. Kazimierz Śledziński, oficer 9 Batalionu KOP w Klecku, który w poczuciu żołnierskiego obowiązku w pojedynkę stoczył walkę z dywersantami w obronie osób cywilnych. Pomimo przewagi napastników zdołał odeprzeć atak – nie zważając na własne rany – wezwać pomoc. Był pierwszym żołnierzem, który został odznaczony Krzyżem Zasługi za Dzielność ustanowionym w 1928 r.
    Despite the signing of the peace treaty in Riga (March 21, 1921), which formally ended the Polish-Soviet War (1918–1921), the Eastern Borderlands of the Second Polish Republic were still not a safe place. Although Soviet Russia officially recognized the provisions of the peace treaty and ratified them – thus recognizing, among others, the shape and course of the border with Poland – the communists connected with the Communist International never abandoned their plans for a global revolution and carrying its flame through Poland to Western Europe. The task of the Border Protection Corps (Korpus Ochrony Pogranicza, KOP), a special military formation created in the fall of 1924 to protect the eastern borders of the Polish state, was to restore order and security on the border in response to the diversion and common banditry inspired by Soviet intelligence. The grouping of units in three lines, supported by cavalry subunits, adopted by the KOP command, and above all the determination and firmness of the soldiers in fighting sabotage and banditry, was supposed to pacify the bands and calm the situation on the Polish-Soviet border. In January 1926 there was a bandit attack on bus passengers near Sieniawka in Nowogródczyzna. One of the passengers was Lieutenant Kazimierz Śledziński, an officer of the 9th KOP Battalion in Klecko, who, with a sense of soldierly duty, fought alone against infiltraitors in defense of the civilians. Despite being outnumbered, he managed to repel the attack and bring help despite his wounds. He was the first soldier to be awarded the Cross of Merit for Bravery established in 1928.
    Восточные окраины Второй Речи Посполитой, несмотря на заключение мирного договора в Риге (21 марта 1921 г.), официально положившего конец польско-русской войне (1918–1921 гг.), все еще не были безопасным местом для ее жителей. Правда, Советская Россия официально признала и ратифицировала положения мирного договора, признав, в частности, форму и расположение границы с Польшей, но коммунисты, связанные с Коммунистическим Интернационалом, никогда не отказывались от своих планов мировой революции и переноса ее пламени через Польшу в страны Западной Европы. Задача Корпуса охраны пограничья (КОП) как специального военного формирования, созданного осенью 1924 года для защиты восточных границ Польши, заключалась в восстановлении порядка и безопасности в приграничных районах в связи с подрывной деятельностью и обыкновенным бандитизмом, подстрекаемым разведкой Советского Союза. Принятая командованием КОП группировка военных подразделений в три линии, поддерживаемые кавалерийскими подразделениями, и, прежде всего, решимость и стойкость солдат в борьбе с диверсиями и бандитизмом должны были привести к успокоению беспорядков и урегулированию ситуации на польско-советской границе. В январе 1926 г. случилось бандитское нападение на пассажиров автобуса под Сенявкой в районе Новогрудка. Одним из пассажиров был лейтенант Казимеж Следзинский, офицер 9-го батальона КОП в Клецке, который из чувства своего солдатского долга в одиночку сражался с саботажниками, защищая мирных жителей. При всем преимуществе нападающих, ему все же удалось отбить атаку и, несмотря на ранения, вызвать помощь. Он был первым солдатом, награжденным Крестом Заслуги „За Храбрость”, учрежденным в 1928 г.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 4 (274); 126-144
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żona, gejsza czy emancypantka? Wizerunek Japonek w wybranej prasie polskiej w latach 30. XX wieku
    Wife, Geisha, or Suffragist? – An Image of Japanese Women in the Selected The Second Polish Republic Press in the 1930s
    Супруга, гейша, суфражистка? – образ японских женщин в выбранной польской прессе в 1930-х годах
    Autorzy:
    Michalewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2121849.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    The Second Polish Republic
    the interwar polish press
    The Japan
    woman
    geisha
    the suffragist
    emancipation
    Вторая Речь Посполитая
    довоенная пресса
    Япония
    женщина
    гейша
    суфражистка
    эмансипация
    Opis:
    The Polish interwar press tried to bring its readers closer to the inhabitants of the Land of the Rising Sun. Many articles were devoted to Japanese women. Usually, it was done by mass magazines such as sensational “As” and travel-geographical “Na Szerokim Świecie” [On the Broad World] published by holding “Ilustrowany Kurier Codzienny” [Illustrated Daily Courier], as well as Warsaw “Naokoło Świata” [Around the World], and women’s magazines, e.g., “Bluszcz” [Ivy]. A Japanese was presented either as a mysterious woman of exotic beauty and a mysterious soul, a wife devoted to the family, a victim of the patriarchal system, or an emancipate fighting for political, professional, and social rights. The mass magazines and women focused on the social situation of Japanese women, stressing that it was extremely unfavourable and, as an example, gave their unequal position in marriage. However, they added that their position had improved rapidly, although they still had a long way to go to emancipate. The interwar press tried to combat common stereotypes about the inhabitants of Japan. One was to say that all Japanese women are, by nature, perfect wives, mothers, and mothers-in-law, and the other that geishas are luxury prostitutes.
    Польская довоенная пресса пыталась приблизить своих читателей к жителям Страны цветающей вишни. Много места было посвящено в первую очередь японцам. Обычно это делали массовые журналы, такие как: сенсационный «As» (изданный группой «Ilustrowany Kurier Codzienny») и путешественно-географический: «Na Szerokim Świecie» [На широком мире], а также Варшава: «Naokoło Świata» [Вокруг света], и женский журнал: «Bluszcz» [Плющ]. Японcкую жительницу представляли либо как таинственную жен- щину экзотической красоты, преданную семье жену, жертву патриархальной системы, либо как освободительницу, борющуюся за свои права в политической, профессиональной и общественной жизни. Как массовые журналы, так и женщины сосредоточили свое внимание на социальном положении японок, подчеркивая, что оно крайне неблагоприятно а, как пример, ставили неравное положение мужа и жены в браке. Всё таки они добавляли, что их положение быстро улучшается, хотя им еще предстоит пройти долгий путь для эмансипации. Межвоенная пресса пыталась размежеть распространенные стереотипы о жителях Японии. Один из них говорил о том, что все японские женщины это хорошие жены, матери и свекрови, но другой относился к гейшам как к роскошным проституткам.
    Źródło:
    Studia Orientalne; 2022, 2(22); 7-28
    2299-1999
    Pojawia się w:
    Studia Orientalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O bezpieczeństwo wewnętrzne odrodzonej Rzeczypospolitej (1917–1922)
    For homeland security of the reborn Republic of Poland (1917–1922)
    О внутренней безопасности возрожденной Польской Республики (1917–1922)
    Autorzy:
    Litwiński, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925859.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    II Rzeczpospolita
    bezpieczeństwo wewnętrzne
    bezpieczeństwo publiczne
    organa bezpieczeństwa publicznego
    Second Polish Republic
    homeland security
    public security
    public security bodies
    Вторая Речь Посполитая
    внутренняя безопасность
    общественная безопасность
    органы общественной безопасности
    Opis:
    Termin „bezpieczeństwo wewnętrzne” jest w przypadku moich rozważań sformułowaniem jedynie umownym, które u schyłku lat Wielkiej Wojny i początków II Rzeczypospolitej trudno było odpowiednio zdefiniować. Nierzadko określenie to stosowano wymiennie z „bezpieczeństwem publicznym”. Podkreślić przy tym należy, że używając w tytule sformułowania „o bezpieczeństwo wewnętrzne”, zamierzam uwypuklić fakt, że przedmiotem moich rozważań nie jest sam mechanizm funkcjonowania „bezpieczeństwa wewnętrznego” w interesującym mnie okresie, ale ówczesne koncepcje dotyczące zorganizowania modelu tegoż bezpieczeństwa i sposób wprowadzania go w życie. Ustalając okres moich zainteresowań, zdecydowałem się na lata 1917–1922. Pierwsza cezura związana jest z pierwszymi pracami koncepcyjnymi w łonie Tymczasowej Rady Stanu, gdy wniesiono pod obrady wniosek w sprawie utworzenia Krajowej Straży Bezpieczeństwa Publicznego. Z kolei druga cezura wynika ze sfinalizowania procesu organizowania Policji Państwowej i utworzenia Policji Województwa Śląskiego.
    The term „homeland security” is in my discussion only conventional phrasing, which was hard to define properly towards the end of the Great War and at the beginning of the Second Polish Republic. It was often used interchangeably with „public security”. Moreover, it must be highlighted that by using the term „homeland security” in the title I intend to emphasize the fact that the subject of my paper is not the mechanism of „homeland security” functioning itself in the period of interest, but the concepts concerning the organization of the model of this security and the way of putting it to life at that time. While setting the period of my interest, I decided on the years 1917–1922. The first caesura is connected with the first conceptual works within the Provisional Council of State, when the issue of establishing the National Public Security Guard came up for debate. The second caesura results in turn from the finalization of the process of organizing the State Police and setting up the Silesian Voivodeship Police.
    Понятие „внутренней безопасности” в контексте моих исследований является довольно условным; в годы Второй мировой войны и начала существования Второй Речи Посполитой его было трудно сформулировать корректно. Нередко это определение применялось наряду с термином „общественная безопасность”. Стоит при этом подчеркнуть, что используя в заглавии формулировку „о внутренней безопасности”, я намереваюсь обратить особое внимание на то, что предмет моего анализа – не сам механизм функционирования „внутренней безопасности” в интересующий меня период, а концепции того времени, касающиеся организации модели этой безопасности и способ внедрения его в жизнь. Определяя период своих научных интересов, я остановился на 1917–1922 гг. Первая дата связана с первыми разработками концепции во Временном Государственном Совете, когда на рассмотрение было внесено предложение о создании народных дружин общественной безопасности. Вторая дата относится к финальному моменту процесса организации Государственной Полиции и к созданию Полиции Силезского воеводства.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 1-2 (263-264); 218-243
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczne znaczenie osadnictwa wojskowego na ziemiach wschodnich II Rzeczpospolitej
    Social significance of the military settlers in the Eastern parts of the Second Polish Republic
    Социальная значимость осадничества на восточных землях Второй Речи Посполитой
    Autorzy:
    Kuźma, Konrad Krystian
    Ohir, Olha
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/568894.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    military settlers
    Second Polish Republic
    achievement of military colonization
    осадничество
    Вторая Речь Посполитая
    достижения осадничества
    Opis:
    The article is devoted to the theme of military settlers (pol. osadnicy) in Eastern parts of Poland, which are called “Kresy”, in the first half of the twentieth century. The authors focus on the historical background of military precipitating caused by Polish government, as well as descriptions of the life of military colonialists in the eastern territories. Considerable attention is paid to the study of the social significance of the settlers, which is manifested mainly in the economic and cultural sphere. The topic of military settlers in the West of Ukraine has been poorly studied. Modern sources describe a small amount of information about history that caused the agrarian reform in Poland and their impact on life in Western Ukraine. The paper is focused on the problems of military colonization in the Eastern Poland in the first half of the twentieth century. The research methodology is based on the analysis of available facts, as well as the statistical evaluation of archival data. As a result, an assessment was made of the positive influence of the military colonization to economy in the West of Ukraine.
    Статья посвящена теме военного осадничества (колонизации) на территории вос¬точных земель Второй Речи Посполитой в первой половине ХХ века. Основное внимание акцентируется на исторических предпосылках данной акции со стороны польского правительства, а также на описании быта военных колонистов. Значи¬тельное внимание уделяется изучению социальной значимости колонистов, которая проявляется, главным образом, в экономической и культурной сфере. Тема военного осадничества на указанной территории мало изучена. В современных источниках описано краткое изложение исторических событий, ставших причиной аграрной реформы в Польше, а также их значение и влияние на жизнь региона. Исходя из этого, целью данного исследования является углублённое изучение проблематики осадничества на территории восточных рубежей Польской Республики в первой по¬ловине ХХ века. Методика исследования основывается на анализе и статистической оценке архивных данных. Итогом исследований был вывод о положительном вли¬янии военных колонистов на экономическое развитие восточных окраин Польши.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 1(24); 154-176
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przysposobienie wojskowe podległe 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty u schyłku lat trzydziestych XX w. Organizacja i zasady działania
    Military training subordinate to the 23rd Upper Silesian Infantry Division at the end of the 1930s. Organization and operating principles
    Военная подготовка (PW), подчиняющаяся 23-й Верхнесилезской пехотной дивизии, в конце 1930-х годов. Oрганизация и принципы работы
    Autorzy:
    Kołodziej, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887044.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Wojsko Polskie
    II Rzeczypospolita
    przysposobienie wojskowe
    Górny Śląsk
    województwo śląskie
    Polish Army
    Second Republic of Poland
    military training
    Silesian Voivodeship
    Upper Silesia
    Войско Польское
    Вторая Речь Посполитая
    Верхняя Силезия
    Силезское воеводство
    военная подготовка
    Opis:
    Tematyka przysposobienia wojskowego w okresie międzywojennym była przedmiotem wielu badań. Pomimo tego zauważalny jest brak publikacji poświęconych regionalnym działaniom PW, zwłaszcza dla obszarów wielonarodowych i przygranicznych. Artykuł obejmuje lata 1937–1939, odnosząc się do okresu funkcjonowania i rozbudowy struktur PW podległych 23 Górnośląskiej Dywizji Piechoty, który zbiegł się z przygotowaniami do nadchodzącej wojny polsko-niemieckiej. Praca przedstawia struktury PW na obszarze stacjonowania 23 Dywizji Piechoty, cele i zadania operacyjne oraz współpracę z cywilnymi organizacjami realizującymi założenia PW. Istotnym elementem jest ocena możliwości i sprawności śląskich struktur PW, jako obszaru z silną mniejszością niemiecką, w obliczu nadchodzącej wojny.
    The matter of military training (PW) during the interwar period has been the subject of many studies. Despite this, there is a noticeable lack of publications concerning the regional activities of the PW, especially regarding multinational and border areas. This article covers the years 1937–1939, which was a period that saw the expansion of PW training structures subordinate to the 23rd Upper Silesian Infantry Division, which coincided with preparations for the expected Polish-German war. The work presents the PW structures in the area where the 23rd Infantry Division were stationed, operational goals and tasks, as well as the cooperation that occurred with civilian organizations regarding assessments of the efficiency of Silesian PW structures as an area with a strong German minority.
    Вопрос о военной подготовке в межвоенный период был предметом многих исследований. Несмотря на это, ощущается значительная нехватка публикаций о региональной деятельности организаций военной подготовки, особенно в многонациональных и приграничных регионах. Данная статья охватывает 1937–1939 годы в контексте периода функционирования и расширения структур военной подготовки (PW), подчиняющейся 23-й Верхнесилезской пехотной дивизии, что совпало с подготовкой к предстоящей польско-германской войне. В работе представлены структуры PW на территории дислокации 23-й пехотной дивизии, оперативные цели и задачи, а также взаимодействие с гражданскими организациями, реализующими цели организаций военной подготовки. Важным элементом является оценка возможностей и эффективности силезских структур PW (как территории с сильным немецким меньшинством) перед лицом надвигающейся войны.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 107-131
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza asystencji wojskowej w II Rzeczypospolitej
    The Genesis of Military Assistance in the Second Republic of Poland
    Генезис военной помощи во Второй Речи Посполитой
    Autorzy:
    Hac, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887077.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Siły zbrojne
    asystencja wojskowa
    geneza
    II Rzeczypospolita
    bezpieczeństwo publiczne
    Armed forces
    military assistance
    genesis
    public security
    the Second Republic of Poland
    Вооруженные силы
    военная помощь
    генезис
    общественная безопасность
    Вторая Речь Посполитая
    Opis:
    W artykule przedstawiono zagadnienie genezy asystencji wojskowej w II Rzeczypospolitej. Pod nazwą tą w międzywojennej Polsce rozumiano udzielanie pomocy przez siły zbrojne na rzecz władz cywilnych, przede wszystkim w związku z zapewnieniem bezpieczeństwa publicznego bądź w przypadku wystąpienia klęsk żywiołowych. W tekście poddano analizie doświadczenia polskie i zagraniczne z użycia wojska do wskazanych celów, jak również scharakteryzowano regulacje państw obcych powstałe przed 1918 r. w tym zakresie. Już w pierwszych dniach listopada 1918 r. na terenach Galicji administracja polska korzystała z pomocy sił wojskowych, przy czym wspomagano się dotychczas obowiązującymi normami austro-węgierskimi. W kolejnych miesiącach utworzono na terenie całego kraju komórki organizacyjne w administracji wojskowej zajmujące się koordynowaniem udzielania asystencji wojskowej, natomiast w okresie od stycznia do kwietnia 1919 r. wydano podstawowe przepisy dotyczące omawianej problematyki.
    This article presents the issue of the genesis of military assistance in the Second Republic of Poland. In interwar Poland, this was understood as aid that was to be provided by the armed forces in support of the civil authorities, primarily in connection with ensuring public safety, or in the event of natural disasters. The text analyzes both Polish and foreign experiences with the use of the army in this manner, as well as characterizing the regulations that were developed in this area in other countries before 1918. The Polish administration was already benefitting from military assistance in the territory of Galicia at the beginning of November 1918, with the support of the current Austro-Hungarian standards. In the following months, the military administration organized units throughout the country that would coordinate the provisioning of military assistance, and from January to April 1919 basic regulations concerning the matter were issued.
    В статье рассматривается вопрос генезиса военной помощи во Второй Речи Посполитой. В межвоенной Польше это выражение понималось как оказание помощи вооруженными силами гражданским властям – в первую очередь, в связи с обеспечением общественной безопасности или в случае стихийных бедствий. В тексте статьи анализируется польский и зарубежный опыт использования армии для указанных целей, а также дается характеристика постановлений зарубежных стран, которые были приняты до 1918 г. в этом отношении. Уже в первые дни ноября 1918 г. на территории Галиции польская администрация пользовалась помощью вооруженных сил, при этом на тот момент все еще действовали австро-венгерские стандарты. В последующие месяцы по всей стране были созданы организационные подразделения военной администрации для координации оказания военной помощи, а в период с января по апрель 1919 г. были изданы основные положения, касающиеся исследуемой проблематики.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 84-106
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akcja asystencyjna jednostek Wojska Polskiego w zachodniej części województwa lwowskiego (czerwiec–lipiec 1933 r.)
    Assistant action of Polish Army units in the western part of Lviv voivodeship (June–July 1933)
    Ассистирующие действия подразделений Войска Польского в западной части Львовского воеводства (июнь–июль 1933 г.)
    Autorzy:
    Cichoracki, Piotr
    Mierzwa, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1924233.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Druga Rzeczpospolita
    Wojsko Polskie
    działania asystencyjne
    sytuacja w województwie lwowskim w 1933 r.
    Second Polish Republic
    Polish Army
    assistance actions
    situation in the Lviv voivodeship in 1933
    Вторая Речь Посполитая
    совместные действия
    ситуация во Львовском воеводстве 1933
    Opis:
    Na prezentowane źródło składa się korespondencja władz administracji ogólnej z władzami wojskowymi dotycząca organizacji Grupy Asystencyjnej powołanej do życia pod koniec czerwca 1933 r. w związku z eskalacją niepokojów, do jakich doszło na tle sytuacji społeczno-politycznej w zachodnich powiatach województwa lwowskiego. Grupa ta miała charakter kombinowany i składała się z oddziałów piechoty, kawalerii, artylerii, wojsk samochodowych. Zaznaczyć należy, że do uśmierzenia niepokojów użyte zostało przez władze również lotnictwo. Dokumenty zawierają opis podjętych przez wojsko działań, jak również informacje pochodzące od lotników odbywających służbę nad obszarem ogarniętym zajściami. Omawiany przypadek był trzecim, gdy w latach 1932–1933 w służbie asystencyjnej dla likwidacji poważnych zaburzeń porządku publicznego użyto kilkusetosobowego zgrupowania złożonego z różnych rodzajów broni.
    The source presented here consists of the correspondence between the general administration and military authorities concerning the organization of the Assistance Group, set up at the end of June 1933 in connection with the escalation of the unrest caused by the political and social situation in the western parts of Lviv voivodeship. The group was of mixed character and consisted of infantry, cavalry, artillery, and motor army units. We should stress that air force was also used by the authorities to quell the unrest. The documents contain a description of the actions taken by the army as well as the information coming from the pilots serving over the area where the incidents spread. The case discussed here was the third when in 1932–1933 in the assistance service a several hundred people group of various kinds of units was used to calm grave disturbances of the public order.
    Материалом для статьи послужила корреспонденция власти с военным командованием, касающаяся организации Ассистирующей Группы, созданной в конце июня 1933 г. в связи с эскалацией беспорядков, какие имели место быть на фоне общественно-политической ситуации в западных повятах Львовского воеводства. Эта группа имела смешанный характер и состояла из отрядов пехоты, кавалерии, артиллерии и автомобильных войск. Следует отметить, что для устранения беспорядков властями была использована в том числе и авиация. Документы содержат описание предпринятых властями действий и данные, взятые от работников авиации, которые проходили службу на территории, охваченной этими действиями. Исследуемый случай был уже третьим по счету, поскольку в 1932–1933 г. в рамках совместных действий военных и властей для ликвидации серьезных нарушений общественного порядка были использованы различным образом вооруженные группы, насчитывающие несколько сотен человек.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 4 (262); 139-151
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies