Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "życie towarzyskie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Życie towarzyskie na prowincji Królestwa Polskiego w świetle „Korespondenta Płockiego”
    Social life in the provinces of Congress Poland (The Kingdom of Poland) in the light of „Korespondent Płocki”
    Autorzy:
    Woźniak, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/466642.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
    Tematy:
    życie codzienne
    prasa
    życie towarzyskie
    kultura
    „Korespondent Płocki”
    everyday life
    press
    social life
    culture
    Opis:
    Życie towarzyskie na prowincji Królestwa Polskiego w świetle wzmianek, które ukazały się na łamach „Korespondenta Płockiego” w l. 1876-1888 i dotyczyły Płocka oraz okolicznych miejscowości, m.in. Ciechanowa, Raciąża, Mławy, Kutna. Płock był wówczas centrum rozrywek towarzyskich i kulturalnych. Działał tu teatr, resursa, odbywały się zabawy publiczne, koncerty, przedstawienia amatorskie, organizowano większe bale i wieczorki taneczne. O wydarzeniach towarzyskich, mających miejsce poza miastem, donosiły relacje korespondentów. W artykule dokonano analizy wybranych aspektów życia towarzyskiego.
    The article describes the social life in the countryside of Congress (Kingdom of) Poland in the light of citations concerning Płock and nearby towns, e.g. Ciechanów, Raciąż, Mława, Kutno, published in the „Korespondent Płocki” in 1876-1888. At the time Płock used to be a centre of social and cultural entertainment. There were a theatre and a social club in the city, public parties took place, concerts and amateur performances were held, as well as balls and dancing soirees. Correspondents’ accounts reported on social events taking place outside the city. In the present article an analysis of selected aspects of social life has been carried out.
    Źródło:
    Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2018, 10; 125-157
    0860-5637
    2657-7704
    Pojawia się w:
    Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie towarzyskie Ormian lwowskich od połowy XIX wieku do 1939 roku
    Autorzy:
    Król-Mazur, Renata Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632131.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Armenians, Lviv, minority, national identity, social life, balls
    Ormianie, Lwów, mniejszość, tożsamość etniczna, życie towarzyskie, bale
    Opis:
    The text presents a social life of Polish Armenians living in Lviv or having family links with this city in the period from the mid-19th century to 1939. Due to the preserved source materials the analysis is limited to landowners and members of intelligentsia. In the first part, the authordiscusses the issue of a complex, "strange" identity of Armenians living in the Polish territories. She demonstrates that at the beginning of the 20th century, Polish Armenians developed a specific identity which can be best described using a Latin formula GenteArmeni natione Poloni. Their distinctness from ethnic Poles resulted from the memory of having a different origin and coming from a different tribe (gens) of which the rite remained the only real evidence. Then, the author gives specific examples of a social life, describing carnival balls, both those held in private homes as well as the official ones (including a famous in the interwar period “Armenian ball"), the most popular ways of spending free time – salon gatherings, organization and participation in dancing parties, theatrical performances, music concerts, charity events, hunting, horse races, visits in spa resorts, and holidays abroad. The article presents an opportunity to learn the habits and rules prevailing in this social circle during the discussed time period and follow the process of the acculturation of Armenians. The text is of particular importance to the contemporary Armenian minority which is very active in discovering and nurturing its history. Thanks to it, the members of particular families, especially those who have just discovered their Armenian roots, may also expand the knowledge of their ancestors.
    W tekście zostało przedstawione życie towarzyskie Ormian polskich zamieszkujących we Lwowie bądź też związanych z tym miastem koneksjami rodzinnymi w okresie od połowy XIX w. do 1939 r. Ze względu na zachowane materiały źródłowe przedmiotem rozważań były sfery ziemiańskie oraz inteligencja. W pierwszej części autorka podjęła problematykę skomplikowanej kwestii „dziwnej” tożsamości Ormian zamieszkujących na terenach polskich. Wykazała, iż na początku XX w. wykształciła się specyficzna tożsamość Ormian polskich, co można określić łacińską formułą gente Armeni natione Poloni. Ich odmienność od etnicznych Polaków polegała na pamięci o innym pochodzeniu, innym rodzie (gens), a jedynym namacalnym dowodem pozostał obrządek. Następnie omówiła konkretne przykłady życia towarzyskiego, opisując bale karnawałowe, zarówno te organizowane w prywatnych domach, jak i te oficjalne (w tym słynny z okresu międzywojennego na całą Polskę „bal ormiański”), omówiła najbardziej popularne sposoby spędzania wolnego czasu – życie salonowe, organizacje i uczestnictwo w potańcówkach, przedstawieniach teatralnych, koncertach muzycznych imprezach charytatywnych, polowaniach, gonitwach koni; wyjazdy na kuracje oraz wczasy zagraniczne. Dzięki artykułowi możemy poznać zwyczaje i reguły panujące w tym środowisku na przestrzeni omawianego okresu oraz śledzimy proces akulturacji Ormian. Artykuł jest szczególnie cenny dla współczesnej mniejszości ormiańskiej, która jest bardzo aktywna w odkrywaniu i pielęgnowaniu historii swojego narodu. Dzięki niemu członkowie niektórych rodów – zwłaszcza ci odkrywający dopiero swoją „ormiańskość”, mogą również poszerzyć wiedzę o swoich przodkach.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie towarzyskie Ormian lwowskich od połowy XIX wieku do 1939 roku
    Autorzy:
    Król-Mazur, Renata Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631626.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Armenians, Lviv, minority, national identity, social life, balls
    Ormianie, Lwów, mniejszość, tożsamość etniczna, życie towarzyskie, bale
    Opis:
    W tekście zostało przedstawione życie towarzyskie Ormian polskich zamieszkujących we Lwowie bądź też związanych z tym miastem koneksjami rodzinnymi w okresie od połowy XIX w. do 1939 r. Ze względu na zachowane materiały źródłowe przedmiotem rozważań były sfery ziemiańskie oraz inteligencja. W pierwszej części autorka podjęła problematykę skomplikowanej kwestii „dziwnej” tożsamości Ormian zamieszkujących na terenach polskich. Wykazała, iż na początku XX w. wykształciła się specyficzna tożsamość Ormian polskich, co można określić łacińską formułą gente Armeni natione Poloni. Ich odmienność od etnicznych Polaków polegała na pamięci o innym pochodzeniu, innym rodzie (gens), a jedynym namacalnym dowodem pozostał obrządek. Następnie omówiła konkretne przykłady życia towarzyskiego, opisując bale karnawałowe, zarówno te organizowane w prywatnych domach, jak i te oficjalne (w tym słynny z okresu międzywojennego na całą Polskę „bal ormiański”), omówiła najbardziej popularne sposoby spędzania wolnego czasu – życie salonowe, organizacje i uczestnictwo w potańcówkach, przedstawieniach teatralnych, koncertach muzycznych imprezach charytatywnych, polowaniach, gonitwach koni; wyjazdy na kuracje oraz wczasy zagraniczne. Dzięki artykułowi możemy poznać zwyczaje i reguły panujące w tym środowisku na przestrzeni omawianego okresu oraz śledzimy proces akulturacji Ormian. Artykuł jest szczególnie cenny dla współczesnej mniejszości ormiańskiej, która jest bardzo aktywna w odkrywaniu i pielęgnowaniu historii swojego narodu. Dzięki niemu członkowie niektórych rodów – zwłaszcza ci odkrywający dopiero swoją „ormiańskość”, mogą również poszerzyć wiedzę o swoich przodkach.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Życie towarzyskie Ormian lwowskich od połowy XIX wieku do 1939 roku
    Autorzy:
    Król-Mazur, Renata Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953456.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Armenians, Lviv, minority, national identity, social life, balls
    Ormianie, Lwów, mniejszość, tożsamość etniczna, życie towarzyskie, bale
    Opis:
    W tekście zostało przedstawione życie towarzyskie Ormian polskich zamieszkujących we Lwowie bądź też związanych z tym miastem koneksjami rodzinnymi w okresie od połowy XIX w. do 1939 r. Ze względu na zachowane materiały źródłowe przedmiotem rozważań były sfery ziemiańskie oraz inteligencja. W pierwszej części autorka podjęła problematykę skomplikowanej kwestii „dziwnej” tożsamości Ormian zamieszkujących na terenach polskich. Wykazała, iż na początku XX w. wykształciła się specyficzna tożsamość Ormian polskich, co można określić łacińską formułą gente Armeni natione Poloni. Ich odmienność od etnicznych Polaków polegała na pamięci o innym pochodzeniu, innym rodzie (gens), a jedynym namacalnym dowodem pozostał obrządek. Następnie omówiła konkretne przykłady życia towarzyskiego, opisując bale karnawałowe, zarówno te organizowane w prywatnych domach, jak i te oficjalne (w tym słynny z okresu międzywojennego na całą Polskę „bal ormiański”), omówiła najbardziej popularne sposoby spędzania wolnego czasu – życie salonowe, organizacje i uczestnictwo w potańcówkach, przedstawieniach teatralnych, koncertach muzycznych imprezach charytatywnych, polowaniach, gonitwach koni; wyjazdy na kuracje oraz wczasy zagraniczne. Dzięki artykułowi możemy poznać zwyczaje i reguły panujące w tym środowisku na przestrzeni omawianego okresu oraz śledzimy proces akulturacji Ormian. Artykuł jest szczególnie cenny dla współczesnej mniejszości ormiańskiej, która jest bardzo aktywna w odkrywaniu i pielęgnowaniu historii swojego narodu. Dzięki niemu członkowie niektórych rodów – zwłaszcza ci odkrywający dopiero swoją „ormiańskość”, mogą również poszerzyć wiedzę o swoich przodkach.
    The text presents a social life of Polish Armenians living in Lviv or having family links with this city in the period from the mid-19th century to 1939. Due to the preserved source materials the analysis is limited to landowners and members of intelligentsia. In the first part, the authordiscusses the issue of a complex, "strange" identity of Armenians living in the Polish territories. She demonstrates that at the beginning of the 20th century, Polish Armenians developed a specific identity which can be best described using a Latin formula GenteArmeni natione Poloni. Their distinctness from ethnic Poles resulted from the memory of having a different origin and coming from a different tribe (gens) of which the rite remained the only real evidence. Then, the author gives specific examples of a social life, describing carnival balls, both those held in private homes as well as the official ones (including a famous in the interwar period “Armenian ball"), the most popular ways of spending free time – salon gatherings, organization and participation in dancing parties, theatrical performances, music concerts, charity events, hunting, horse races, visits in spa resorts, and holidays abroad. The article presents an opportunity to learn the habits and rules prevailing in this social circle during the discussed time period and follow the process of the acculturation of Armenians. The text is of particular importance to the contemporary Armenian minority which is very active in discovering and nurturing its history. Thanks to it, the members of particular families, especially those who have just discovered their Armenian roots, may also expand the knowledge of their ancestors.
    Źródło:
    Res Historica; 2016, 42
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dokuczliwy poeta w salonowym towarzystwie — Wojciecha Miera wiersze dedykowane
    A Malicious Poet in Salon Society — Wojciech Mier’s Dedicated Poems
    Autorzy:
    Pawłowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690169.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Wojciech Mier
    życie towarzyskie XVIII wieku moralność kobiet
    salony
    social life in the eighteenth century women morality
    salons
    Opis:
    The article is dedicated to the poems of Wojciech Mier, a forgotten Enlightenment poet who was known for his cutting remarks towards various characters and personalities of Warsaw public and social life in the second half of the 18th century. The author pays particular attention to the works whose themes are inspired by observation of the salon and which are addressed mainly to women. The considerations aim at throwing light on, how much the poet was teasing frequent visitors of the salon by his ready pen. The article presents as well the collection of flaws that were usually used as the subject of criticism by Rococo writer in his poems. Moreover, the author pays attention to the works which on the one hand are characterized by their ambiguous meaning and intention which cannot be defined precisely but on the other hand show that their author perfectly mastered the art of being malice.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2014, 69; 202-209
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek w wirtualnym teatrze życia codziennego. Wybrane formy komunikacji sieciowej o charakterze towarzysko-kulturalnym w czasach pandemii
    Autorzy:
    Rączy, Kamila
    Mirek-Rogowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056962.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    formy komunikacji sieciowej
    pandemia COVID-19
    życie towarzyskie
    komunikacja
    kultura
    forms of network communication
    COVID-19 pandemic
    communication,
    social life
    culture
    Opis:
    Pandemia COVID-19 przyczyniła się do aktywacji i rozwoju form komunikacji sieciowej o charakterze towarzysko-kulturalnym. Współczesny człowiek znalazł się w obliczu postępujących wyzwań w czasach, w których kultura stawia czoło wszelkim ograniczeniom pandemicznym dzięki nowym technologiom. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie kultury jako systemu społecznych uwarunkowań i determinacji w nowej rzeczywistości postrzeganej jako teatr życia oraz jako międzyludzkich interakcji, której rolą jest komunikacja. Metoda badawcza zaprezentowana w artykule oparta została na obserwacji uczestniczącej oraz na analizie zawartości wybranych platform społecznościowych i komunikacyjnych, analizie krytycznej dostępnej literatury przedmiotu, zasadności desk research wypowiedzi eksperckich.
    The COVID-19 pandemic contributed to the activation and development of social and cultural forms of online communication. Modern man has found himself facing progressive challenges at a time when culture is confronting all pandemic constraints through new technologies. The aim of this article is to show culture as a system of social conditioning and determination in a new reality perceived as the theatre of life and as interpersonal interaction whose role is communication. The research method presented in the article was based on participant observation and content analysis of selected social and communication platforms, critical analysis of available literature on the subject, desk research of expert statements.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2021, 13, 4; 18-34
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związek Słuchaczów Architektury jako animator studenckiego życia towarzyskiego – czyli o Balach [Młodej] Architektury, a także Czarnych Kawach, dancingach i tzw. fuksówkach organizowanych na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w latach 1917-1948
    Union of Architectural Students as an Animator of Student Social Life: [Young]Architecture Balls, Black Coffee Get–Togethers, Dances,and Hazings Organized on the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology over the Years 1917–1948
    Autorzy:
    Rozbicka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30130000.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Politechnika Warszawska, Wydział Architektury
    Tematy:
    Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej
    Związek Słuchaczów Architektury
    Bal Młodej Architektury
    studenckie życie towarzyskie
    Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology
    Union of Architectural Students
    Young Architecture Ball
    student social life
    Opis:
    Związek Słuchaczów Architektury utworzony na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w 1916 roku imprezy towarzyskie organizował najpewniej już od 1917 roku. Najważniejszymi z nich były coroczne bale karnawałowe, do 1930 roku organizowane przez ZSA pod nazwą Bal Architektury, potem aż do 1948 roku, jako Bal Młodej Architektury. Ponieważ wszystkie Zarządy ZSA, tak przed jak i po II wojnie światowej były świadome, że zysk, w szczególności z dorocznych Bali, stanowi jedno z najistotniejszych źródeł dochodu Związku, z reguły przykładały wielką wagę zarówno do ich sprawnej organizacji, jak też należytej i szerokiej reklamy. W przypadku Bali dbały także o zapewnienie mu odpowiednio wysokiej rangi towarzyskiej oraz szczególnie efektownej i wysoce artystycznej oprawy plastycznej. Rokrocznie wybierane w drodze konkursów plakaty reklamowe, blankiety zaproszeń i dekoracje sal balowych traktowano z jednej strony jako bardzo istotny element propagandy studenckich umiejętności zawodowo-artystycznych, z drugiej zaś jako jedną z głównych atrakcji wyróżniających Bale [Młodej] Architektury spośród wielu innych bali, tak przed jak i w pierwszych latach po wojnie, w okresie karnawału organizowanych w Warszawie. Aby przyciągnąć jak największą liczbę gości, a tym samym przynieść Związkowi godziwy dochód organizatorzy każdorazowo starali się zapewnić uczestnikom Bali nie tylko unikalny wystrój sal, muzykę taneczną w wykonaniu doborowych zespołów i dobrze zaopatrzony bufet, ale także inne atrakcje, jak np. usługi fryzjerskie, czy pokazy filmów. W poszukiwaniu dochodu podczas Balu w 1932 roku Zarząd ZSA zdecydował się nawet na realizację eksperymentalnego krótkometrażowego filmu pod tytułem Bal (dziś bardziej znanego pt. Dziś mamy bal). Związek Słuchaczów Architektury w celach głównie dochodowych poza dorocznymi balami karnawałowymi rokrocznie urządzał również bardziej kameralne imprezy taneczno-towarzyskie – w latach 20. zwyczajowo nazywane Czarną Kawą, a w latach 30. XX wieku dancingami lub dancingbridge’ami. Najpewniej zarówno w latach 1917–1939, jak i w pierwszych latach powojennych, Związek był też organizatorem tzw. fuksówek, czyli niedochodowych zabaw zapoznawczych urządzanych każdej jesieni dla studentów pierwszego semestru. Wznowiona w 1946 roku pod rządami powojennych władz politycznych działalność ZSA, w tym również ta towarzysko-rozrywkowa, która tak jak przed wojną miała wspierać finansowo związkową działalność wydawniczą i statutową, zaczęła być jednak stopniowo ograniczana. Jeśli nawet uznamy, że szczerą intencją władz uczelni oraz wybranego na wiosnę 1948 roku nowego Zarządu było utrzymanie przedwojennej formuły, zakresu i sposobu działania ZSA, to i tak okazało się to zgoła niemożliwe w warunkach stale rosnącej presji ideologicznej i nasilających się, zwłaszcza na przełomie 1948 i 1949 roku, represji i aresztowań, w tym również wśród studentów Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W tych okolicznościach z końcem 1948 roku Związek Słuchaczów Architektury ostatecznie zaczął obumierać, a z nim również uświęcone wieloletnią tradycją formy wydziałowego życia towarzyskiego, na czele z legendarnym dorocznym Balem Młodej Architektury.
    There can be no doubt that the Union of Architectural Students, as established at the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology in 1916, organized social events as early as 1917. The most important of these, the annual carnival balls, were organized by the Union of Architectural Students under the name of Architectural Balls up to the year 1930. This was changed to Young Architecture Balls and so remained up to 1948. Because all of the Boards of the Union of Architectural Students, both prior to and following World War II, were aware of the fact that profits, especially as stemming from the annual balls, made up one of the most significant sources of income for the Union, they usually put great weight on both efficient organization and suitable, wide–ranging advertising. In the case of the balls, they also took care to ensure that its social standing was fittingly high and the artistic setting was both effective and on a high creative level. Competitions for advertising posters, invitations, and ballroom decorations were held every year. On the one hand, they were treated as a very important element showcasing student professional and artistic skills. On the other, they were one of the major attractions of the [Young] Architecture Balls as compared to all the many other balls both before and immediately following the war that were organized during the carnival period in Warsaw. In order to attract the largest number of guests and therefore provide adequate income for the Union, the organizers always tried to guarantee not only unique décor for the ballrooms, dancing music per formed by choice bands, and a well–stocked buffet for the participants, but also other attractions such as hair grooming services and film screenings. In the quest for income, it was during the 1932 Ball that the Union of Architectural Students Board decided to create even an experimental film short entitled The Ball (today, better known as There Is a Ball Today). In addition to the annual carnival balls aimed mainly at attracting income, the Union of Architectural Students also organized intimate dancing events, usually called Black Coffee in the 1920s and Dances or Dancing with Bridge in the 1930s. Most certainly over the years 1917–1939 and the initial post–war years, the Union was also the organizer of “hazings,” non–profit get–togethers organized each autumn for students of the first semester. Under the auspices of the post–war political authorities, Union of Architectural Students operations as resumed in 1946 encompassed social and entertainment activities for financial support for its publishing and charter activates, just like before the war. These were slowly restricted. Even if one concedes the honest intentions of the University authorities and those of the new Board selected in the spring of 1948 to maintain the prewar formula, scope, and manner of activities of the Union of Architectural Students, this proved to be quite impossible in the face of the growing ideological pressure and especially the escalating repressions and arrests at the turn of 1948 and 1949, including among students of the Faculty of Architecture of the Warsaw University of Technology. Under these conditions, by the end of 1948, the Union of Architectural Students began to wither away. With it went the time–honored tradition of the Faculty’s social life, led by the annual Young Architecture Balls.
    Źródło:
    Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce; 2022, 5; 5-43
    2657-5795
    2956-591X
    Pojawia się w:
    Studia do Dziejów Architektury i Urbanistyki w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies