Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "żel" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Adhezja warstw SiO2 naniesionych metodą ALD i zol-żel na stal 316LVM
Adhesion of SiO2 layers deposited by means of sol-gel and ALD methods on 316LVM steel
Autorzy:
Basiaga, M.
Walke, W.
Kajzer, A.
Kajzer, W.
Staszuk, M.
Kurtyka, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286183.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
SiO2
ALD
zol-żel
316LVM
własności mechaniczne i elektrochemiczne
sol-gel
mechanical and electrochemical properties
Opis:
Celem prezentowanej pracy była ocena przydatności stosowania warstw SiO2 naniesionych dwiema metodami Atomic Layer Depositon (ALD) i zol-żel na podłoże ze stali 316LVM stosowanej na implanty w układzie sercowo-naczyniowym. Do badań wytypowano stal austenityczną 316LVM i poddano ją następującym modyfikacją powierzchni: polerowanie elektrochemiczne, pasywacja chemiczna, naniesienie warstw SiO2 zarówno metodą ALD, jak i zol-żel. Wymienione metody są obecnie najczęściej stosowane w przypadku nanoszenia warstw powierzchniowych na implanty. W ramach oceny przydatności zaproponowanych metod modyfikacji powierzchni analizowanej stali autorzy pracy przeprowadzili badania własności mechanicznych, elektrochemicznych oraz fizycznych. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że niezależnie od metody nanoszenia zaobserwowano korzystny wpływ warstwy SiO2 na badane własności w porównaniu do stanu wyjściowego. Ponadto stwierdzono, że najkorzystniejszym zespołem własności mechanicznych, elektrochemicznych i fizycznych charakteryzuje się warstwa SiO2 naniesioną metodą ALD. Tak naniesiona warstwa charakteryzowała się większą siłą krytyczną powodującą delaminację warstwy, większą odpornością na korozję wżerową oraz większym kątem zwilżania wodą (charakter hydrofobowy), co w przypadku implantów stosowanych w układzie krwionośnym jest zjawiskiem pożądanym, ponieważ wymagana jest mała adsorpcja białek, która ogranicza proces krzepnięcia krwi. Zaproponowanie odpowiednich wariantów obróbki powierzchniowej z wykorzystaniem metody ALD oraz zol-żel ma perspektywiczne znaczenie i przyczyni się do opracowania warunków technologicznych o sprecyzowanych parametrach wytwarzania powłok tlenkowych na implantach stosowanych w układzie sercowo-naczyniowym.
The aim of this study was to evaluate the usefulness of SiO2 layers deposited by two methods - atomic layer deposition (ALD) and sol-gel, on the surface of stainless steel 316LVM used in application of cardiovascular implants. In assessing the suitability of the proposed methods to modify surfaces of the analysed steel, authors carried out tests of mechanical, electrochemical and physical properties. The austenitic steel 316LVM was chosen and subjected to the following surface modifications: electrochemical polishing, chemical passivation and application of the SiO2 layer using both methods – ALD and sol-gel. These methods were proposed for research, because they are most commonly used in the case of applying surface layers to implants. Based on the obtained results, it was observed that regardless of the method of application, the SiO2 layer has beneficial effect on examined properties compared to control. Moreover, it was found that the SiO2 layer deposited by ALD is characterized by the most preferred combination of mechanical, physical and electrochemical properties. The layer obtained by this method is characterized by a higher critical force, which causes delamination of the layers, higher resistance to pitting corrosion and higher water contact angle (hydrophobic character), which is a desirable phenomenon in the case of implants used in the circulatory system, resulting in lower adsorption of proteins and blood clothing. Proposing of suitable variants of surface treatment using the ALD and sol-gel methods is of perspective importance. It will contribute to the development of technological conditions with specified parameters for the production of oxide coatings on implants used in the cardiovascular system.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2017, 20, 141; 13-19
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aerożele węglowe otrzymywane z prekursora rezorcynowo-furfuralowego
Carbon aerogels obtained from resorcinol-furfural precursors
Autorzy:
Kiciński, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/209295.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
synteza zol-żel
aerożel węglowy
aerożel koloidalny
polikondensacja
sol-gel synthesis
carbon aerogel
colloidal structure
polycondensation
Opis:
Przedstawiono nową metodę otrzymywania aerożeli węglowych poprzez karbonizację organicznych aerożeli rezorcynowo-furfuralowych. Żele rezorcynowo-furfuralowe otrzymywano w wyniku katalizowanej kwasowo kondensacji rezorcyny i furfuralu prowadzonej w wodno-metanolowym roztworze soli nieorganicznych. Następnie sól z sieci żelu wymywano i oczyszczony materiał suszono. Suszenie tradycyjnymi metodami nie prowadziło do zniszczenia struktury porowatej żelu dzięki czemu możliwe było uzyskanie aerożeli organicznych bez konieczności stosowania warunków nadkrytycznych ekstrakcji rozpuszczalnika ze struktury żelu. Karbonizacja aerożeli organicznych pozwalała uzyskać mikro-makroporowate lub mikro-mezo-makroporowate materiały węglowe o strukturze mikropianek i powierzchni właściwej z przedziału 250-580 m²/g. Otrzymane aerożele organiczne i węglowe badano przy użyciu wielu technik, m.in. SEM, XRD, niskotemperaturowej adsorpcji azotu, analizy termograwimetrycznej i elementarnej.
Acidic condensation of resorcinol with furfural carried out in water-methanol solution of inorganic salts (NaCl or NH₄ClO₄) leads to organic R-F gel. After removing the salt from the gel network, the purified gel can be dried under ambient conditions without significant shrinkage, so the supercritical drying can be avoided, and an organic aerogel can be obtained through a simpler procedure. By changing the H₂O/MeOH ratio and/or the inorganic salt amount, the structure of the created gel can be controlled in the nano and micron-level and as a result polymeric (nano-sized) or colloidal (micron-sized) aerogels can be produced. Carbonization of the colloidal aerogels yields bimodal micro-macroporous carbonaceous materials with the structure of microfoam and low density, while carbonization of the polymeric ones yields bimodal, micro and meso-macroporous carbonaceous materials with high density and mechanical strength. Specific surface area of the carbon aerogels ranged from 250 to 580 m²/g. The obtained organic and carbon aerogels were investigated by the means of SEM, XRD, elemental analysis, N₂ adsorption, and TG.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2009, 58, 4; 197-221
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An alternative method to determine the diffusion coefficient for the shrinking core model
Autorzy:
Kwiatkowska-Marks, S.
Wójcik, M.
Kopiński, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/779253.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
model kurczącego się rdzenia
sorpcja
żel alginianowy
współczynnik dyfuzji
shrinking core model
sorption
alginate gel
diffusion coefficient
Opis:
A new method to determine the effective diffusion coefficient of sorbate in sorbent granule based on the analytical solution of the shrinking core model (SCM) has been proposed. The experimental data presented by Lewandowski and Roe concerning the sorption of copper ions by alginate granules have been applied to compare the analytical and numerical methods. The results obtained by both methods are very close.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2011, 13, 2; 54-56
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza obrazu elektroforetycznego surowicy klinicznie zdrowych koni z zastosowaniem dwoch typow nosnika agarozowego
Serum electrophoretic analysis of clinically healthy horses using two types of agarose carrier
Autorzy:
Silecka, A
Czernomysy-Furowicz, D.
Fijalkowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44676.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
konie
zwierzeta zdrowe
surowica krwi
elektroforeza
bialka surowicy krwi
bialko calkowite
frakcje bialkowe
albuminy
globuliny
proteinogramy
zel Protein Gel 100
zel Hydragel HR
albumin
blood plasma
blood plasma protein
electrophoresis
healthy animal
horse
protein
protein fraction
total protein
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica; 2008, 07, 2; 23-29
1644-0714
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza porównawcza wpływu modyfikacji powierzchni na wybrane właściwości tytanu i stopu tytanu
A comparative analysis of surface modification influence on selected properties of titanium and titanium alloy
Autorzy:
Surowska, B.
Bieniaś, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284179.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
tytan
stop tytanu
warstwa ceramiczna
metoda zol-żel
zużycie
adhezja
titanium
titanium alloy
ceramic layer
sol-gel method
wear
adhesion
Opis:
Modyfikacja powierzchni metali poprzez zastosowanie cienkich warstw ceramicznych jest jedną z nowoczesnych i popularnych metod podwyższania właściwości biomateriałów metalicznych. Artykuł prezentuje możliwości osiągania nowych właściwości tytanu i jego stopu poprzez wytwarzanie złożonych warstw bioceramicznych metodami zol-żel oraz elektroforezy. Jest to krótkie podsumowanie kilkuletnich badań, realizowanych przy współpracy z zespołem badawczym AGH-CM UJ, nad trwałością biomateriałów tytanowych.
The modification of metals surface by thin ceramic layers is one of modern and popular methods of improving properties of metallic biomaterials. The paper presents the possibility of new properties achieved through creating bioceramic composite layers on titanium and titanium alloy by the use of sol–gel and electrophoresis methods. It is the short summary of few years research on durability and biocompatibility of these materials realized in cooperation with AGH - CM UJ research group.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2010, 13, no. 96-98; 72-76
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Attachment of 2,2-bipyridine onto a silica gel for application as a sequestering agent for copper, cadmium and lead ions from an aqueous medium
Autorzy:
Souza, E. J.
Cristante, V. M.
Padilha, P. M.
Jorge, S. M. A.
Martines, M. A. U.
Silva, R. I. V.
Carmo, D. R.
Castro, G. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/779827.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
2,2-bipirydyna
żel krzemionkowy
adsorpcja
jony metali
2,2'-bipyridine
silica gel
adsorption
metal ions
Opis:
A method was developed to attach 2,2-bipyridine (BP) onto a silica gel surface by a two-step reaction. The fi rst step consisted of a reaction between the matrix and a silylating agent, 3-chloropropyltrimethoxysilane. In the second step of the reaction, a ligand molecule was attached onto Si-CPTS, yielding the product Si-BP. The modified material contained 0.431±0.01 mmol of 2,2-bipyridine per gram of modified silica, as confirmed by FT-IR spectra of the proposed structure. The surface modification was characterized by the BET technique, which revealed a decrease in the surface area from 614 to 450 m2 g-1. The series of adsorption isotherms for the metal ions were adjusted to fit a modified Langmuir equation. The maximum number of moles of copper, cadmium and lead ions adsorbed was 0.64, 0.53, and 0.54 mmol g-1, respectively. The surface saturation was calculated as ¢ fraction and the values obtained, Cu(II) =1.160, Cd(II) = 1.044 and Pb(II) = 0.997, suggest a type 1:1 metal-ligand complex.
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2011, 13, 4; 28-33
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Attempt to Apply Surface-Conductive PAN as a Precursor for aPAN Ionic Electroactive Polymer Gel Fabrication
Próba wykorzystania powierzchniowo przewodzącego PAN jako prekursora do wytwarzania jonowego elektroaktywnego żelu polimerowego aPAN
Autorzy:
Żyłka, P.
Koprowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/233171.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
electroactive polymer
artificial muscle
activated polyacrylonitrile
electrical conductivity
sulfide
polymer gel
aktywny polimer jonowy
aktywowany poliakrylonitryl
przewodnictwo elektryczne
siarczek
żel polimerowy
Opis:
Chemically activated polyacrylonitrile (aPAN) displays ionic electro-mechanically active polymer properties. Thin, gel-like fibre is a technically feasible form of aPAN, as it quickly shrinks or swells in response to a variation in electrolyte pH, soaking it in. A prerequisite for direct electrical stimulation of aPAN fibres through electrolysis–produced variations in pH is their electrical conductivity, commonly achieved by complex surface modification of already-formulated aPAN. The paper presents an alternative approach involving the exploitation of electro-conducting surface-modified PAN fibres as a precursor for fabrication of aPAN. The electrical conductivity of precursor PAN fibres was achieved by the chemical formation of a copper sulfide complex covering.
Chemicznie aktywowany poliakrylonitryl (aPAN) wykazuje właściwości elektro-mechanicznie aktywnego polimeru jonowego. Cienkie, żelowe włókna są technicznie pożądaną formą aPAN, gdyż szybko kurczą się lub pęcznieją w odpowiedzi na zmianę pH elektrolitu, w którym są zanurzone. Warunkiem do prowadzenia bezpośredniej stymulacji elektrycznej włókien aPAN poprzez elektrochemicznie wywołane zmiany pH jest uzyskanie ich elektroprzewodnictwa, w klasycznym podejściu osiągane przez złożoną modyfikację powierzchni już po wytworzeniu aPAN. Artykuł przedstawia alternatywne podejście oparte na wykorzystaniu elektro-przewodzących, zmodyfikowanych powierzchniowo włókien PAN (poliakrylonitrylu) jako prekursora do wytwarzania aPAN. Przewodność elektryczną włókien prekursora osiągnięto chemiczne poprzez wytworzenie na ich powierzchni silnie związanych kompleksowo siarczków miedzi.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2016, 5 (119); 29-33
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł z układu SiO2-CaO wytworzonych metodą zol-żel z zastosowaniem silanów
Study on bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglasses from the SiO2-CaO system obtained by the sol-gel method using silanes
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Żywicka, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285282.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
bioaktywność
cytotoksyczność
bioglass
sol-gel method
bioactivity
cytotoxicity
Opis:
Celem badań była ocena bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł o składzie chemicznym SiO2 70% mas. i CaO 30% mas., wytworzonych metodą zol-żel. Podczas syntezy do wprowadzenia SiO2 zastosowano TEOS lub jego mieszaniny z winylo(trimetoksy)silanem (VS) lub trimetoksysililometakrylanem propylowym (MPS). Bioaktywność oceniono z zastosowaniem SEM przez analizę obrazów morfologii powierzchni bioszkieł po kontakcie z roztworem symulującym osocze (SBF). Natomiast ocenę działania cytotoksycznego wykonano metodą bezpośrednią i pośrednią zgodnie z PN-EN 10993-5 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych - Część 5: Badania cytotoksyczności: metody in vitro" po kontakcie z komórkami fibroblastopodobnymi L929. Wyniki przeprowadzonych badań bioaktywności pozwalają stwierdzić, że otrzymane bioszkła są bioaktywne w kontakcie z roztworem SBF, na co wskazuje obecność na powierzchni bioszkieł sferycznych struktur typowych dla morfologii apatytu. Natomiast wyniki cytotoksyczności in vitro wykonane metodą pośrednią dla wszystkich wytworzonych bioszkieł wskazują na brak efektu toksycznego na komórki L929.
The aim of this study was to evaluate the bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglass with chemical composition 70 wt% SiO2 and 30 wt% CaO obtained by the sol-gel method. During the synthesis TEOS or mixture thereof with vinyltriethoxysilane (VS) or (trimetoxysilyl)propyl methacrylate (MPS) were used to introduce SiO2 content. Bioactivity was assessed by SEM observations of bioglass surface morphology after contact with a simulated body fluid (SBF). The evaluation of cytotoxicity was performed according to PN-EN 10993-5 "Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for cytotoxicity: in vitro methods" after contact with fibroblast like cells L929. Results of the study of bioactivity allow to conclude that the obtained bioglasses are bioactive in contact with SBF solution, as indicated by the presence on the surface of spherical structures typical for morphology of the apatite. Moreover the results of indirect method in vitro cytotoxicity tests involving all produced bioglasses revealed no toxic effect on L929 cells.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 119; 21-26
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania in vitro aktywności przeciwbakteryjnej bioszkieł zawierających Mg, Sr i Au wytworzonych metodą zol-żel
In vitro studies of antibacterial activity of sol-gel bioglasses containing Mg, Sr and Au
Autorzy:
Ciołek, L.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Biernat, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285361.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bioszkło
metoda zol-żel
cytotoksyczność
aktywność przeciwbakteryjna
bioglass
sol-gel method
cytotoxicity
antibacterial activity
Opis:
Celem prowadzonych badań było określenie aktywności przeciwbakteryjnej in vitro bioaktywnych szkieł dotowanych Mg, Sr i Au. Przedstawiono badania zmodyfikowanych bioszkieł zawierających wybrane pierwiastki wprowadzone dla podwyższenia bioaktywności, które mogą wspomagać przebieg procesów fizjologicznych kościotworzenia i wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Obecność magnezu w składzie biomateriału zwiększa jego bioaktywność. Stront wpływa na lepszą proliferację komórek kostnych. Złoto należy do grupy „ultraelementów” działających przeciwbakteryjnie oraz aktywuje procesy metaboliczne poprzez oddziaływanie na enzymy. Silany użyte podczas syntezy bioszkieł metodą zol-żel, także mogą zwiększać ich bioaktywność. Materiał odniesienia stanowiło bioszkło P5-VS zawierające 70% mas. SiO2, 5% mas. P2O5 oraz 25% mas. CaO. Bioszkła P5-VS-1_Mg i P5-VS-1_Sr, o takim samym składzie jak P5-VS wytworzono zastępując 1% mas. CaO odpowiednio MgO lub SrO. W przypadku bioszkieł P5-VS-Au_r-r i P5-VS-Au_nzk nanocząsteczki złota były dodane w ilości 0,00065% mas. i 0,002% mas. odpowiednio jako: roztwór koloidalny lub niejonowe złoto koloidalne. Właściwości fizykochemiczne wytworzonych bioszkieł obejmujące morfologię powierzchni, a także ich bioaktywność po kontakcie z roztworem symulującym osocze oraz wyniki cytotoksyczności zostały przedstawione w innym artykule. Stwierdzono, że bioszkła w kontakcie z płynem symulującym osocze (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929. Wyniki badań in vitro aktywności przeciwbakteryjnej wytworzonych bioszkieł wykazały ich wyższą aktywność w stosunku do szczepu Staphylococcus aureus niż Pseudomonas aeruginosa. Wzrost mikroorganizmów najbardziej hamowało bioszkło P5-VS-1_Sr. Bioszkło P5-VS bez udziału Mg, Sr lub Au wykazywało najsłabsze działanie przeciwbakteryjne.
The aim of this study was to determine in vitro antibacterial activity of bioactive glasses doped with Mg, Sr and Au. Authors showed tests of modified bioglasses containing selected elements incorporated to the composition in order to increase bioactivity, which could contribute to physiological processes of osteogenesis and exhibit bactericidal activity. The presence of magnesium in the composition of the biomaterial enhances its bioactivity. Strontium improves the proliferation of bone cells. Gold belongs to the group of “ultra-elements” which show antibacterial activity and activate metabolism by acting on enzymes. The silane used for the synthesis of sol-gel bioglasses may also increase bioactivity. Bioglass P5-VS containing 70 wt% of SiO2 and 25 wt% of CaO and 5 wt% of P2O5 was a reference material. Bioglasses P5-VS-1_Mg and P5-VS-1_Sr with the same composition as P5-VS were obtained by substituting 1 wt% of CaO by MgO or SrO respectively. In the case of bioglasses P5-VS-Au_r-r and P5-VS- -Au_nzk nanoparticles of Au were added in the amount of 0.00065 wt% and 0.002 wt% as colloidal solution or nonionic colloidal gold respectively. Physical and chemical properties of sol-gel bioactive glasses including grain morphology and bioactivity in simulated body fluid and the results of cytotoxicity were presented in a previous publication. It was found that bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were not toxic on L929 cells in vitro. The results of in vitro antibacterial activity studies of obtained bioglasses showed higher activity against strain of Staphylococcus aureus than Pseudomonas aeruginosa. The growth of microorganisms was inhibited in the most effective way by the bioglass P5-VS-1_Sr. The P5-VS bioglass without Mg, Sr or Au shows the weakest bactericidal effect.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 134; 25-30
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania właściwości fizykochemicznych bioszkieł domieszkowanych srebrem wytworzonych metodą zol-żel
The study of physicochemical properties of silver-dopped bioactive glasses prepared by a sol-gel method
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392490.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
biomateriał kompozytowy
bioszkło
zastosowanie medyczne
metoda zol-żel
szkło domieszkowane srebrem
composite biomaterial
bioglass
medical application
sol-gel method
silver dopped glass
Opis:
Przedstawiono wyniki badań fizykochemicznych otrzymanych w układzie SiO2–Al2O3 bioszkieł dotowanych srebrem. Omówiono także zastosowaną metodę zol-żel otrzymywania tych bioszkieł wraz z przedstawieniem korzystnych warunków syntezy. Przeprowadzone badania morfologii otrzymanych proszków pod mikroskopem skaningowym wyposażonym w mikroanalizator EDS wykazały, że proszki te zawierają sferyczne ziarna o średnicy od 100 nm do 600 nm lub tworzą aglomeraty drobnych, nieregularnych ziaren. Ponadto określono jakościowy skład chemiczny metodą spektrofotometryczną, wykonano rentgenograficzną analizę fazową oraz laserowo określono rozkład ziarnowy proszków. Wyniki badań rentgenograficznych wykazały, że uzyskane proszki są amorficzne, a w ich jakościowym składzie chemicznym występują pierwiastki wprowadzone do mieszaniny reakcyjnej.
Physicochemical properties of aluminosilicate silver containing bioglasses were described. The sol-gel method applied and optimal parameters of the syntheses were also presented. The morphology of the nanopowder samples were determined using a high-resolution scanning electron microscope with the EDS system. It was determined that some of prepared bioglass samples were made up of spherical grains with diameters falling within the range of 100 nm to 600 nm and others contained small-size agglomerates and irregularly shaped particles. Qualitative chemical analysis based on EDS and XRF methods, phase analysis (XRD method) and grain size measurement (laser method) were also performed. The XRD test show amorphous character of bioglass samples and the XRF chemical composition of glass powders comply with the oxide composition elaborated for glass synthesis.
Źródło:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych; 2009, R. 2, nr 3, 3; 13-25
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania właściwości fizykochemicznych i cytotoksyczności in vitro bioszkieł dotowanych Mg, Sr, Au
Study on physicochemical properties and in vitro cytotoxicity of bioglasses doped with Mg, Sr, Au
Autorzy:
Ciołek, L.
Karaś, J.
Olszyna, A.
Zaczyńska, E.
Czarny, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392258.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
biomateriał
bioszkło
domieszkowanie
właściwości fizykochemiczne
aktywność biologiczna
cytotoksyczność
metoda zol-żel
biomaterial
bioglass
doping
physical and chemical properties
biological activity
cytotoxicity
sol-gel method
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań wytworzonych bioszkieł w układzie CaO-SiO2-P2O5 dotowanych Mg lub Sr, lub Au. W ramach przeprowadzonych badań określono morfologię otrzymanych bioszkieł, a także ich bioaktywność w warunkach in vitro oraz oddziaływanie cytotoksyczne na komórki L929. Ponadto, bioszkło dotowane Au poddano badaniu przy użyciu mikroskopu transmisyjnego z analizą EDS. Stwierdzono, że wytworzone bioszkła in vitro w kontakcie z symulowanym płynem fizjologicznym (SBF) są bioaktywne oraz nie oddziałują cytotoksycznie na komórki L929
This paper presents the results of research on bioglasses in the system CaO-SiO2-P2O5 doped with Mg, Sr and Au. Within the study the morphology of the bioglasses and in vitro bioactivity and cytotoxic effect on L929 cells were determined. Au doped bioglass was examined using transmission electron microscopy with EDS analysis. It was found that the produced bioglasses were bioactive in contact with simulated body fluid (SBF) and were no toxic on L929 cells in vitro tests.
Źródło:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych; 2014, R. 7, nr 16, 16; 17-28
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania własności mechanicznych warstw SiO2 przeznaczonych na implanty stosowane w układzie krwionośnym
Tests of mechanical properties of SiO2 layers for implants used in vascular system
Autorzy:
Walke, W.
Basiaga, M.
Paszenda, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283862.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
Ti
Ti6Al7Nb
metoda zol-żel
scratch test
nanotwardość
Ti-6Al-7Nb
sol-gel method
nanohardness
Opis:
Jednym ze sposobów zwiększania hemokompatybilności powierzchni biomateriałów tytanowych jest wykorzystanie metody zol-żel dla wytworzenia cienkich powłok tlenkowych na bazie takich pierwiastków jak: Ti i Si. Takie warstwy są bardziej hemokompatybilne, co znacznie ogranicza ryzyko komplikacji związanej chociażby z procesem wykrzepiania. Oprócz poprawy hemokompatybilności istotnym zagadnieniem związanym z wytwarzaniem warstw jest również odpowiedni zespół własności mechanicznych. Zaletą tej metody jest niska temperatura otrzymywania powłoki, co gwarantuje niezmienność własności mechanicznych podłoża metalowego. Dlatego też w pracy przeprowadzono badania własności mechanicznych warstw krzemionkowych naniesionych na powierzchnię próbek z tytanu Grade4 oraz stopu Ti-6Al-7Nb. Próbki poddano obróbce powierzchniowej obejmującej następujące procesy: polerowanie mechaniczne oraz naniesienie warstwy SiO2 metodą zol-żel. Ocenę własności mechanicznych przeprowadzono w oparciu o badania nanotwardości oraz przyczepności warstwy do podłoża. Pomiary nanotwardości przeprowadzono metodą Olivera & Pharra z wykorzystaniem wgłębnika Berkovicha. Z kolei badania przyczepności przeprowadzono metodą zarysowania – scratch test. Do badań wykorzystano platformę otwartą Micro-Combi-Tester firmy CSM Instruments. Przeprowadzone badania wykazały, że warstwa krzemionkowa wytworzona zarówno na powierzchni tytanu Grade4, jak i na stopie Ti-6Al-7Nb posiada identyczne własności mechaniczne. Dodatkowo stwierdzono, że uzyskane wyniki badań adhezji wskazują na małą przyczepność warstwy SiO2 do podłoża zarówno z tytanu Grade 4 oraz stopu tytanu Ti-6Al-7Nb. W obu przypadkach nie wystąpił sygnał emisji akustycznej, co świadczy o niskiej energii wiązania warstwy z podłożem.
One of the ways how to increase haemocompatibility of the surface of titanium biomaterials is an application of sol-gel method in order to create thin oxide layers on the base of such elements as Ti and Si. Such layers are more haemocompatible, which reduces substantially the risk of complications connected with, for example, coagulation process. Apart from improvement of haemocompatibility, an important issue connected with creation of those layers is also proper selection of their mechanical properties. An advantage of that method is low temperature at which the layer is obtained, what guarantees stability of mechanical properties of metallic substrate. Therefore, this study presents tests of mechanical properties of silicone layers applied on titanium Grade4 and Ti-6Al-7Nb alloy surface. Samples were subjected to surface treatment: mechanical polishing and then SiO2 layer was applied by means of sol-gel method. Evaluation of mechanical properties was realized by the tests of nano-hardness and adhesion of the layer to the substrate. Nano-hardness tests were made with application of Oliver & Pharr method and Berkovich intending tool while adhesion tests were performed with application of scratch test. For the tests Micro-Combi-Tester Open platform was used. The results showed that silicone layer created both on titanium Grade4 and Ti-6Al-7Nb alloy surface features similar mechanical properties. Obtained results show low adhesion of SiO2 layer to the substrate made of titanium Grade 4 and titanium alloy Ti-6Al-7Nb. In both cases there was no acoustic emission signal, which proves low bonding energy between the layer and the substrate.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, 124; 36-41
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania z wykorzystaniem spektroskopii FTIR żeli i powłok z układu Al2O3-TiO2-SiO2
The FTIR studies of gels and thin films of Al2O3-TiO2-SiO2 systems
Autorzy:
Adamczyk, A.
Długoń, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284944.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
spektroskopia FTIR
metoda zol-żel
biomateriały
FTIR spectroscopy
sol-gel method
biomaterials
Opis:
W pracy zajęto się badaniami próbek monolitycznych oraz powłok z układu Al2O3-TiO2-SiO2, wykorzystując do syntezy metodę zol-żel. Żele były wygrzewane w różnych temperaturach (500oC, 850oC oraz 1100oC) odpowiadających temperaturom wygrzewania cienkich filmów na różnego typu podłożach. Powłoki były nanoszone poprzez zanurzanie próbek, a następnie ich wynurzanie ze stałą prędkością z odpowiedniego zolu. Powłoki glinowo-tytanowo-krzemionkowe nanoszono w ten sposób na podłoża węglowe, ze stali oraz na stop tytanowy. Wszystkie otrzymane próbki badano, wykorzystując spektroskopię FTIR, dyfrakcję rentgenowską XRD oraz mikroskopię elektronową SEM wraz z mikroanalizą rentgenowską EDS. We wszystkich widmach IR można było wyróżnić pasma pochodzące od drgań rozciągających grupy OH (przy około 3432-3672 cm-1) oraz pasma przypisane drganiom zginającym w cząsteczkach H2O (przy 1630 cm-1), co może być wynikiem zastosowania metody zol-żel do syntezy. Intensywność wymienionych pasm maleje w miarę wygrzewania próbek. W widmach IR próbek z układu Al2O3-TiO2-SiO2zaobserwowano dodatkowo obecność pasm pochodzących od drgań połączeń Si-O oraz Al-O.
In this work, samples of Al2O3-TiO2-SiO2system, in the form of bulk ones and thin films were obtained using the sol-gel method. The bulk samples were heated at different temperatures (500oC, 850oC and 1100oC) corresponding to the annealing process of coatings, deposited on different substrates by dipping and pulling out samples from the proper sol with the stable speed. Thin films of Al2O3-TiO2-SiO2system were deposited on carbon, steel and titanium alloy substrates. All bulk samples were studied by the FTIR spectroscopy and the X-ray diffractometry while thin films were also investigated by the electron microscopy together with the EDS method. In all IR spectra measured, the bands assigned to the stretching vibrations of OH groups (at about 3432-3672 cm-1) together with the bending vibrations in H2O molecules (at about 1630 cm-1) are observed, what is connected with the sol-gel synthesis. The intensity of all those bands decreases during an annealing process. In the IR spectra of samples of Al2O3-TiO2-SiO2system the presence of bands assigned to the Si-O bond vibrations and bands due to Al-O bond vibrations are observed.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2009, 12, 88; 24-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ceramic nanomaterials based on the barium and titanium compounds, prepared by the sol - gel method, for elecrotechnical applications
Nanomateriały ceramiczne na bazie związków tytanu i baru przygotowane za pomocą metody zol-żel do zastosowań w elektrotechnice
Autorzy:
Kogut, K.
Zboromirska-Wnukiewicz, B.
Kasprzyk, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352906.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
związki tytanu
związki baru
zanurzanie
przenikalność elektryczna
zol-żel
barium titanate
dip coating
electric permittivity
sol-gel
spin coating
Opis:
This paper describes the sol - gel method barium and titanium compounds materials obtaining, which their physicochemical parameters could be competitive with the materials obtained by classic methods. Additionally dielectric thin layers was obtained with the use of spin and dip coaters. Based on selected precursor elements which form appropriate crystal net, the capacitance construction was created. Dielectric in this contraction was a barium titanate with high electrical permittivity and small grain size. The optimal dry, calcinations and sintering temperature of the dielectric with base was determined. On that capacitor the microscopic analysis with the use of scanning electron microscope (SEM) was carried out. The thickness of the dielectric layer and electrical parameters use by impedance analyzer Solatron SI 1260 was carried out. The capacitance, dielectric loss and electrical permittivity was carried out, cooperative influence of the frequency and temperature on the measurements was determined. The best results had a samples sintered in the 1000°C. The electrical permittivity for measurements in few Hertz for the samples with the base of nickel and BaTiO3 layer coated by spin and dip coaters, in the room temperature and measurements for few Hertz, amount to 4700. The electrical capacity for low frequency was about 3,2ź10-8F.
W pracy przedstawiono metode zol – żel otrzymywania materiałów na bazie związków tytanu i baru, których właściwości fizykochemiczne mogą być konkurencyjne dla materiałów uzyskiwanych metodami klasycznymi. Dodatkowo wykorzystując urządzenia typu spin i dip coater uzyskano cienkie warstwy dielektryczne. Na podstawie wytypowanych prekursorów pierwiastków tworzących odpowiednia sieć krystaliczna, wykonano układ pojemnosciowy, w którym dielektryk stanowił tytanian baru o wysokiej wartości przenikalności elektrycznej i niewielkich rozmiarach ziaren. Wyznaczono optymalna temperature suszenia, kalcynacji i wypalania dielektryku wraz z podłożem. Na przygotowanym elemencie stanowiącym rodzaj kondensatora wykonano analize mikroskopowa za pomocą elektronowego mikroskopu skaningowego oraz przeprowadzono pomiary grubości nałożonych warstw jak i pomiary właściwości elektrycznych wykorzystując analizator impedancji Solatron SI 1260. Wyznaczono pojemność elektryczną, współczynnik strat dielektrycznych, przenikalność elektryczną materiału, określając jednocześnie wpływ częstotliwości i temperatury na wyniki pomiaru. Stwierdzono, że najlepszymi wynikami charakteryzowały się próbki wypalane w temperaturze 1000 C. Wartość przenikalności przy częstotliwości pojedynczych herców dla próbek o podłożu ze stali kwasoodpornej z cienką warstwą BaTiO3 wypalanych w 1000 C, przy temperaturze pomiarowej 40-50 C, wynosiła ok. 300 zaś w podwyższonych temperaturach pomiaru przenikalność osiągała wartość rzędu 14000. Dla próbek gdzie podłoże stanowił nikiel a warstwa BaTiO3 nakładana była za pomocą metod spin coatingu i powolnego zanurzania, już w temperaturze pokojowej przy pojedynczych hercach zmierzona wartość przenikalności elektrycznej osiągała wartości rzędu 4700. Pojemność elektryczna przy pomiarze dla niskich częstotliwości osiągała wartości rzędu 3,2x10-8F.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2011, 56, 4; 1057-1057
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characterization of magnesia-doped yttria-stabilized zirconia powders for dental technology applications
Autorzy:
Nakonieczny, D.
Walke, W.
Majewska, J.
Paszenda, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307056.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
stomatologia
protetyka
materiały protetyczne
metoda zol-żel
full ceramic restorations
prosthetic dentistry
sol-gel method
Zirconium Oxide
Opis:
Purpose: This paper is focused on the works concerning on preparing zirconium oxide ceramic blocks recommended for CAD/CAM systems used in prosthetic dentistry for manufacturing fixed prosthetic restorations. Methods: Zirconium-yttrium-magnesium mixed ceramic oxides were prepared by sol-gel method via hydrolysis and condensation of zirconium alkoxide precursor (zirconium (IV) propoxide) with yttrium and magnesium nitrates diluted in 2-propanol. The aim of this work it was to obtain 2% mol yttria stabilized zirconia ceramic powders with magnesium as an additional tetragonal ZrO2 phase stabilizer in amount between 2÷6% mol (with 2% variable). Prepared gels were dried (24 h in 65°C). Obtained powders were mixed with binder (carboxymethyl cellulose) and uniaxial pressed in to a specimens with diameter 38 x 22 x 6 mm. Afterwards green bodies were sintered in range of temperature between 1350-1550°C. Powders and blocks were characterized by Scanning Electron Microscopy, Fourier Transform Infrared Spectroscopy, Specific Area Measurement. Results: Highly homogeneous powders with a low open porosity, was obtained. Prepared blocks after sintering showed numerous cracks. Nevertheless blocks was fine grained and show quite reproducible chemical composition. Conclusion: A sol gel wet chemical route of powder synthesis allow to obtain high homogenous ceramic materials with inconsiderable amount of pores with low variation in a diameter. In spite of a reproducible synthesis methods of a ceramic powders, applied to prepare green bodies procedure and sintering manner do not allowed to obtain free from cracks zirconia ceramics blocks.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2014, 16, 4; 99-106
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies