Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "świadomość" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 1376
Tytuł:
« Les concavités de la conscience » : l’hypotypose comme un lieu de persuasion dans la polémique autour de la conversion de Henri IV
Concavities of Consciousness: Hypotyposis as a Figure of Persuasion in the Polemics Concerning the Conversion of Henry IV
„Głębiny świadomości – hypotypoza jako środek perswazji w polemice wokół konwersji Henryka IV”
Autorzy:
Wawrzyniak, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683297.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
hypotypoza
konwersja
Henryk IV
transformacja
świadomość
polemika
perswazja
hypotyposis
conversion
Henri IV
transformation
consciousness
polemics
persuasion
Opis:
Konwersja Henryka IV w 1593 r. wywołała w społeczeństwie francuskim żywą debatę. W pamflecie z 1594 zatytułowanym Uczta u hrabiego d’Arète, Louis Dorléans powraca obsesyjnie do kwestii nieprzeniknionej świadomości ludzkiej. Nawołuje do wiwisekcji królewskiego umysłu, która pozwoli znaleźć ślady herezji: „zbadajmy jego wklęsłości aż do najgłębszych myśli”. Odpychające szczegóły anatomiczne obrazują „zepsutą świadomość” króla, aby wzbudzić odrazę czytelnika. Artykuł analizuje użycie hypotypozy w tekście polemicznym Louisa Dorléans. Ekfrastyczny opis umysłu świadczy o zainteresowaniu kwestią transformacji duchowej, emocjonalnej i mentalnej w końcowym okresie wojen religijnych. Wykorzystanie hypotypozy kieruje też uwagę  na jedną z aporii perswazji, mianowicie jej autentyczność. Z retorycznego punktu widzenia, przemiana wewnętrzna pozostaje tajemnicą. Jak stwierdzić zwycięstwo retora i prawdziwość zmiany, która się dokonała?
The conversion of Henry of Navarre in 1593 provoked a great debate in the French society. In The Banquet of Comte d’Arète (1594), Louis Dorléans focuses obsessively on the impenetrability of the human mind. He calls for a dissection of king’s consciousness in order to find traces of heresy : “let’s examine its concavities up to his deepest thoughts”. Monstrous anatomical details represent a “bad consciousness” of the king to arouse the disgust of the reader. The aim of this article is to analyse the practice of hypotyposis in this polemical text. The ekphrastic description of the human mind proves how vital the question of spiritual, emotional and mental transformation was at the time of religious wars. The use of hypotyposis illustrates as well one of the aporias of persuasion, namely the problem of authenticity. From rhetorical point of view, internal metamorphosis remains a mystery. How indeed one may judge the victory of the orator and decide about the sincerity of the change that has occurred?
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 103-117
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chociaż to wariacja, nie jest jednakże bez metody”. Motyw udawanego szaleństwa w Hamlecie Williama Shakespeare’a i Henryku IV Luigiego Pirandella
“Though This Be Madness, Yet There Is Method In't”. The motif of feigned madness in William Shakespeare's Hamlet and Luigi Pirandello’s Henry IV
Autorzy:
Koman, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828443.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
Hamlet
Henryk IV
szaleństwo
symulacja
maska
intelekt
teatralność
życie jako teatr
świadomość
prawda
Henry IV
madness
simulation
mask
intellect
theatricality
life as theatre
consciousness
truth
Opis:
Feigned madness is a motif that – with varying frequency – returns in literary texts. It is usually a carrier of important metaphors, such as: search for truth, escape from reality or conscious rejection of routine. Moreover, it seems to have an exceptional interpretative potential in dramas as it also symbolises a performative treatment of existence and an awareness of fiction which directs the poetics of the drama towards the meta-theatre. The author of this article considers these issues in relation to the titular characters of two dramatic masterpieces of world literature: Hamlet by William Shakespeare and Henry IV by Luigi Pirandello. Both characters, for various reasons, decide to hide their true psychological condition under the image of a madman, which, interestingly, confirms their sophistication and intellect. Putting on the mask of a madman guarantees the privilege of unpunished violation of conventions and established orders, hated by individuals such as Hamlet or Henry IV. This rebellion and emancipation lead to the final defeat of these characters, who, however, dominate over the others, since, unlike other actors who dispassionately play roles that have been imposed on them, they choose their roles, and – most importantly – they are aware that they are playing.
Źródło:
Świat i Słowo; 2020, 35, 2; 195-212
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Gemitus vox magna futura”. Świadomość genologiczna Owidiusza w Tristiach
“Gemitus vox magna futura”. Ovid’s Genological Awareness in Tristia
Autorzy:
Zarzycka-Stańczak, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953968.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
elegia
gatunek
odmiana gatunkowa
tradycja literacka
świadomość gatunkowa
elegy
genre
variation of the genre
literary tradition
awareness of the genre
Opis:
In the last book of Tristia the elegy in the Prologue presents the author’s awareness of the place of the collection he has just finished within the genre. Ovid juxtaposes it with the previous love elegy he wrote and with the love elegy of those times, and he reveals the constitutive elements of his new variation of the genre: first of all the dominating role of the subject of the poem who is identified with the creator of the presented world and with the author who is excluded from the literary life of those times. The distinctive situation of the lyrical statement motivates its style and composition based on the parallel of the subject and the tone and on the contrast of the past and the present. The sense of threat of his annihilation as a poet justifies the funeral metaphors and topic as well as the tone of lamentation, that in common awareness is associated with the archaic character of the genre that Ovid connects with the symbol of the flute. He is also aware of the continuity of the genre and hence he refers by name to representatives of the particular historical stages of its history. Following the Alexandrian scholars and Horace he talks about elegy in terms of the meter and according to the aptum rule he stresses the accordance of the subject matter with the threnodic tone. Referring to the primary form of the genre he develops the motif of auto-consolation. A personal confession of his exile experiences and the testimony of degrading circumstances add to the creation of protest and accusation. The authority of the many centuries of the genre convention gave the poet’s personal expression the power to affect the reader in many ages to come. This is why Tristia provide patronage to the modern elegy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 5-42
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„JA” W KRYTYCE. O ŚWIADOMOŚCI KRYTYCZNOLITERACKIEJ MICHAŁA GRABOWSKIEGO W KORESPONDENCJI DO JÓZEFA BOHDANA ZALESKIEGO
THE “I” IN CRITICISM. ON THE LITERARY CRITICAL AWARENESS OF MICHAŁ GRABOWSKI IN HIS CORRESPONDENCE TO JÓZEF BOHDAN ZALESKI
Autorzy:
Dymek, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564363.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
świadomość krytycznoliteracka
korespondencja
wizerunek krytyka
listy literackie
relacje nadawczo-odbiorcze
literary critical awareness
correspondence
critic’s image
literary letters
sender-receiver relationships
Opis:
Letters of Michał Grabowski, a romantic novelist and critic, are an example of per-sonal correspondence dominated by reflections on literature and its transformations. In his correspondence, the author often addressed the issue of functioning on the literary scene. My primary objective was to understand how the author evaluated and understood his own literary critical skills. Grabowski’s remarks on himself (and also on the role of a “professional reader”) will allow one to recognize and then to better understand the formation process of his literary critical awareness. In the letters to Józef Bohdan Zaleski we can find comments on the practices of crit-ics and the development of their opinions about individual authors and their works. Therefore, this article is merely a selection of examples that will be used for a more pro-found analysis of the mechanisms of creating a critic’s image.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2017, 15; 5-20
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kto jest kontrolerem?” Problem podmiotu i świadomego „ja” we współczesnej psychologii kognitywnej
“Who is the controller?” Agent, consciousness and “self” in light of contemporary cognitive psychology
Autorzy:
Trzópek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128549.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
cognitive sciences
agent
will
agency
consciousness
automatic processes
implicit cognition
apparent mental control
cognitive unconsciousness
podmiot
wola
sprawstwo
świadomość
procesy automatyczne
pozorna mentalna kontrola
poznawcza nieświadomość
Opis:
Podejmowanie przez psychologię kognitywną (cognitive sciences i nauki pokrewne: social cognition, cognitive neuroscience, social neuroscience itp.) problematyki związanej z takimi kategoriami, jak: świadomość, ,ja” czy podmiot stanowi - po latach nieobecności - swoiste novum. Na tym tle wyłania się specyficzny sposób widzenia osoby i natury jej działania. Jego istotną cechą staje się podważenie potocznych wyobrażeń na temat funkcjonowania człowieka jako świadomego podmiotu, kierującego własnymi działaniami zgodnie ze swoimi świadomymi planami, intencjami czy wolą: wzrastająca liczba badań wskazuje, że procesy odpowiedzialne za ludzkie zachowanie w znacznej mierze przebiegają w sposób subświadomy i automatyczny, a to, co sobie uświadamiamy, to jedynie efekty ich działania. W artykule przedstawione zostaną empiryczne argumenty (zwłaszcza z obszaru społecznej psychologii poznawczej oraz badań neurobiologicznych) przemawiające za tą właśnie tezą. Uzmysłowienie sobie roli tzw. poznawczej nieświadomości prowadzi zarazem badaczy do szeregu pytań. Ważniejsze z nich dotyczą tego: kto (jeśli nie podmiot utożsamiany ze świadomym „ja”) kieruje zachowaniem i sprawuje nad nim kontrolę?, a także tego: jaka jest rola świadomości, ,ja” i doświadczenia bycia podmiotem? Sytuacja ta skłania również do zadania pytania bardziej podstawowego: czy naukom szczegółowym dostępna jest kategoria „podmiotu jako takiego”?
Categories such as: “consciousness”, “self’, “agent” - after decades of absence - regain recognition as a specific novelty in the field of cognitive psychology (cognitive sciences and related disciplines: social cognition, cognitive neuroscience, social neuroscience, etc.). In this context, a particular approach towards the person and the nature of his/her actions emerges. The main mark of this approach seems to undermine our commonsense convictions on the man’s functioning as a conscious agent who controls the course of his actions according to his conscious plans, intentions or will: an increasing amount of evidence indicates that complex processes responsible for human behavior do not require awareness; an important class of these unconscious processes is automatic: we are only aware of some of their effects. The text provides a number of empirically grounded arguments (advanced especially in the field of social cognition and neuroscience) in favor of the thesis mentioned above. Some evidence confirms a significant role of so called “cognitive unconsciousness” in various complex mental processes, although this raises some questions. Just to name some of the key difficulties: Who (if not the conscious "I”) is the controller of one S own behavior and who guides it? What do we need consciousness for? What is the role of human sense of agency and a subjective experience of the will? And finally, to bring forward the fundamental one: can a scientific theory deal with the category of an ‘agent as such ’?
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2010, 13, 1; 129-154
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Niech to każdy obaczy jeśli Litwa małą krzywdę, żal, despekt i wzgardą ma od Polaków”: epizod sporu między Litwą a Koroną Polską o Inflanty
“Let Everyone see that Lithuania has Harm, Regret, Offence, and Contempt from the Poles”: an Episode of a Dispute between the Grand Duchy of Lithuania and the Polish Kingdom over Livonia
Autorzy:
Padalinski, Uładzimir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131656.pdf
Data publikacji:
2020-09-19
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
świadomość polityczna
szlachta
Wielkie Księstwo Litewskie
Inflanty
wojna inflancka
unia lubelska
Rzeczpospolita
political consciousness
nobility
Grand Duchy of Lithuania
Livonia
Livonian War
Union of Lublin
Polish-Lithuanian Commonwealth
Opis:
W artykule dokonano analizy utworu rękopiśmiennego Czo za prawa X. Litewskie ma do ziemie Inflianczki a poliaczi do niei nicz niemaią (najprawdopodobniej z 1582 r.). Na jego przykładzie zaprezentowano argumenty prawne i ideologiczne wykorzystywane przez szlachtę Wielkiego Księstwa Litewskiego podczas sporów ze szlachtą Korony Polskiej o przynależność Inflant. Ukazano także znaczny poziom nieufności litewskiej elity politycznej wobec partnerów koronnych w końcu XVI w., spowodowany doświadczeniami związanymi z zawarciem unii lubelskiej oraz skutkami wojny inflanckiej.
The article analyses the text preserved in a manuscript under the title Czo za prawa X. Litewskie ma do ziemie Inflianczki a poliaczi do niei nicz niemaią (What rights has the Duchy of Lithuania to Livonian lands while the Poles have none, most probably written in 1582). It contains legal and ideological arguments put forward by the nobility of the Grand Duchy of Lithuania during the disputes with the nobility of the Polish Kingdom over the possession of Livonia. The author concludes that the Lithuanian political elite retained a deep distrust of their Polish partners at the end of the sixteenth century resulting from the previous experiences gained at the time of the conclusion of the Union of Lublin and the Livonian War.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2020, 6; 121-133
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 1376

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies