Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "św. Wojciech" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Kult św. Wojciecha w księgach brewiarzowych na terenie Pomorza Wschodniego i Prus do końca XVIII wieku
Der Kult des hl. Wojciech (Adalbert) in den Brevieren Ostpommerns und Preußens bis zum Ende des 18. Jahrhunderts
Autorzy:
Wiewióra, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039819.pdf
Data publikacji:
2008-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
św. Wojciech
liturgia
kult
St. Wojciech
liturgy
cult
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2008, 90; 213-231
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legenda świętego Wojciecha i początki budowy struktur kościelnych w oczach Marcina Kromera oraz Marcina i Joachima Bielskich
The Legend of St Adalbert and the Beginnings of Building the Church Structures As Seen by Marcin Kromer as well as by Marcin and Joachim Bielskis
Autorzy:
Krajewska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944819.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marcin Kromer
Marcin i Joachim Bielscy
św. Wojciech
organizacja Kościoła
Piastowie
Marcin and Joachim Bielskis
St Adalbert
organization of the Church
Piast dynasty
Opis:
The article discusses the legend of St Adalbert and his role in the history of the Polish state. The saint's stay in the Polish lands and his death is presented on the basis of two Polish chronicles from the 16th century written by Marcin Kromer and by Marcin and Joachim Bielskis. They show a close relation between the person of St Adalbert and his death on the one hand and the beginnings of building the Church structures in the first Piasts' Poland on the other. The above mentioned works present the most significant events in the development of the Church in Poland after the country accepted Christianity in 966.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 2; 69-98
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystianizacja Prus według Kroniki Jana Długosza
The chrystianization of Prussia according to the Annals of Jan Długosz
Autorzy:
Bielak, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039441.pdf
Data publikacji:
2010-12-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół katolicki
dokument
św. Wojciech
historia
Catholic Church
document
St. Adalbert
history
Opis:
Since the beginning of its existence, the Polish Church took an active part in the Christianization of the neighbouring pagan peoples. One of its missionary areas was the land inhabited by the Prussians. These missions were conducted in three stages. The first one was the mission undertaken by Saint Wenceslaus under the patronage of duke Boleslaw the Valiant (Polish: Bolesław Chrobry). During this mission St Wenceslaus died a martyr’s death, which was used as a factor promoting the Polish Church while creating metropolitan church organization in 1000. The second stage was the missionary activity at the time of Henryk Kietlicz, the archbishop of Gniezno, at the turn of the 12th and 13th centuries, which was interrupted by the appearance of the Teutonic Order in Prussia. The action of the Teutonic Knights in Prussia was the third stage of Christianization. However, this evangelization was the German method of conducting a mission- that is to say, by the sword. The objective of the Teutonic Knights was to create their own state in Prussia rather than convert pagans to Christianity. The description of these processes was based on the Annals of Jan Dlugosz, which shows how the memories of those events were retained.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2010, 94; 5-28
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spójność terytorialna państwa polskiego w kronikach polskich Marcina Kromera oraz Marcina i Joachima Bielskich
Territorial Integrity of the Polish State in Polish Chronicles by Marcin Kromer and by Marcin and Joachim Bielskis
Autorzy:
Krajewska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934200.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marcin Kromer
Marcin i Joachim Bielscy
św. Wojciech
organizacja Kościoła
Piastowie
Marcin and Joachim Bielskis
St Adalbert
organization of the Church
the Piasts
Opis:
The article is concerned with the legend of St Adalbert and his role in the history of the Polish state. The Saint's stay in Poland and his martyr's death are presented on the basis of two Polish chronicles from the 16th century. Their authors are Marcin Kromer and Marcin and Joachim Bielskis. They show a close connection between the person of St Adalbert and his death on the one hand, and the beginnings of building the structures of the Church in the first Piasts' Poland. The two works present the most important events in the development of the Church in Poland after accepting baptism in 966.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 2; 57-77
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje konserwacji malowideł w cerkwi pw. św. Onufrego w Posadzie Rybotyckiej
HISTORY OF CONSERVATION OF PAINTINGS IN THE VENERABLE ONUPHRIUS ORTHODOX CHURCH IN POSADA RYBOTYCKA
Autorzy:
Gronek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538267.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
cerkiew pw. św. Onufrego w Posadzie Rybotyckiej
posada Rybotycka
malowidła ścienne
Wojciech Kurpik
Janusz Lehmann
Małgorzata Wesołowska-Nowosielska
freski
malowidła temperowe
technika temperowa
pudrowanie warstw malarskich
technika wykonania malowideł
Opis:
In May 1966 the conservation workshop of the Museum of Folk Architecture in Sanok under the guidance of Wojciech Kurpik started to examine the recently discovered Ruthenian paintings in the Venerable Onuphrius Orthodox Church in Posada Rybotycka. Uncovering and conservation works were continued in the summer of 1966 and in the autumn of 1967. Large parts of paintings were uncovered, the composition scheme was identified, the technique was determined as a mixed fresco 6c tempera technique, and even the paintings time of creation (16th century) was identified. Traces of two major renovations were also discovered. Significant stylistic differences between paintings in the presbytery and in the aisle were noticed. It was determined that, apart from mechanical reasons, the main causes of destruction of the paintings were the humidification of walls caused by the destruction of the roof and the use of organic binder, which had been decomposed by microorganisms and the powdered paint had dropped off the primer. The discovery and identification of inscriptions scratched in plaster on the vestibule walls was a matter of key importance. These are mainly names and year dates, e.g. the oldest dates: 1501 and 1506, which suggest that the time of erection of the Orthodox church should be shifted at least to the 15th century. At the same time, archaeological research was carried out around the church and in the church hill, and anthropological research was carried out at the church cemetery. Wojciech Kurpik finished his work in October 1967 and further research was to lie continued by the Historic Object Conservation Workshop in Krakow under the direction of Władysław Zalewski; however, documents contain no records that would prove the undertaking of any further polychrome- -related works. In 1977 the Orthodox church was taken over by the District Museum in Przemyśl. In the years 1983-1985 conservation works were carried out by Plastyka, a Warsaw-based company, under the direction of Małgorzata Wesołowska-Nowosielska. At that time, polychrome was uncovered, partly cleaned and secured in the entire church; the missing plaster was supplemented with lime mortar in the presbytery, and lime 6c sand trims were installed in the aisle. In 1884 Dr Janusz Lehmann carried out stratigraphie and laboratory research. The structure, mineral and chemical constitution of the plaster layer, which paint layers were placed on, is similar to those used in Europe in Renaissance times, but the technique is consistent with the late Byzantine tradition and paintings of south-eastern Orthodox Europe. In 1986 Małgorzata Wesołowska-Nowosielska included results of conservation works in her doctoral dissertation presented at the Academy of bine Arts in Warsaw. The paintings did not constitute the primary decoration of the church interior. The walls were originally covered with a double layer of zinc white, which was only later covered with polychrome. The same original plaster covers all church walls, the vault and both sides of the templon, which indicates that it had been present since the very beginning. The mineral composition ol the plaster is not consistent with the tradition of Byzantine- -Ruthenian painting. This means that craftsmen laying the brown coat represented local techniques rather than eastern or southern techniques. Conservation works were continued in the years 1986-1988 under the direction of Barbara Kaniewska. At that time, frescos in the presbytery were cleaned thoroughly, cement 6c lime patches were removed, and the missing plaster was supplemented. Finally, retouching works were performed for consolidation purposes. Conservation works were closed in 1991, when Józef Steciriski completed the protection of painting residues over the church vestibule. Additionally, the passage leading from the inside of the main church aisle was reconstructed and stone stairs leading to it from the outside were demolished. Uncovering and conservation works that were finished towards the end of the 1980s were not continued later. Scaffolds in the aisle are the only things left of them.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2009, 4; 5-16
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co może oznaczać herb Lublina?
What can the Lublin coat of arms mean?
Autorzy:
Plisiecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891966.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
heraldyka
Lublin
sztuka romańska
kult Eucharystii
św. Wojciech
heraldry
Romanesque art
worship of the Eucharist
St Adalbert of Prague
Opis:
In the first part of the article a summary of the present state of research on the Lublin coat of arms is presented. On the basis of a discussion of the preserved impresses of a seal with this coat of arms the conclusion may be reached that in the whole Old Polish period until the end of the 18th century simultaneously two seals were used: ones that showed a goat only and ones showing a goat jumping on a vine. There is no basis then to think that the oldest preserved impress of a seal dating back to the beginning of the 15th century and showing only a goat was at the same time the oldest complete image of the Lublin coat of arms. In also must be stressed that the representation of the very goat should be considered a simplified version of the Lublin coat of arms, which from the very beginning could have presented a goat jumping on a vine. In the next part of the article a discussion is presented of the meaning of the Lublin coat of arms. Taking into consideration the Biblical (and also theological) meaning of the goat as well as that of the vine it may be recognized that the Lublin coat of arms means the Eucharist, Jesus Christ’s voluntary sacrifice, or a sacrifice of his life made by a martyr (the use of the motif of the goat and vine on the Gniezno Doors may suggest the person of St Adalbert here).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 13-24
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kameduli a uroczystości patriotyczno-religijne na warszawskich Bielanach w XVIII i XIX wieku
The Camaldolese monks and patriotic and religious celebrations in Warsaw Bielany during eighteenth and nineteenth century
Autorzy:
Jankowski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469535.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bielany
Drozdowicz Wojciech ks.
Eremici
Ermitorium kamedulskie
Góra Polkowa
Jan Kazimierz – król
Jan III Sobieski
Kameduli
Kościół kamedulski
Kościół warszawski
Las Bielański
odpust na Bielanach
Palloni Michalangelo
Stanisław August Poniatowski – król
Staszic Stanisław ks.
św. Romuald
Stanisław August Poniatowski
Władysław IV – król
Hermits
Camaldoli Hermitage
Polkowa Mountain
Jan Kazimierz – the king
Camaldolese
Camaldoles Priory
Warsaw Church
indulgence in Bielany
Stanislaw August Poniatowski – the king
Staszic Stanislaw ks.
saint. Romuald
Stanislaw August Poniatowski
Wladyslaw IV – the king
Opis:
Kim byli kameduli – tak ściśle związani z Kościołem i narodem polskim. Jaka jest ich rola w kształtowaniu patriotyzmu i religijności. Czemu zaborcy Polski tak intensywnie walczyli z zakonem eremitów, który na pozór przez swoje zamknięcie wydawał się niegroźny. W końcu czemu przy tak ścisłej obserwacji i oderwania od świata to właśnie przy ermitorium na warszawskich Bielanach odbywały się huczne zabawy i imprezy gromadzące całą niemal Warszawę. Na te pytania stara się odpowiedzieć niniejsza praca. Choć z konieczności krótka, przedstawia najpierw rys zakonu Ojców Kamedułów. To bracia założeni przez św. Romualda w X wieku. Mimo bardzo ścisłej Reguły, wymagającej stałej rezydencji w klasztorze, milczenia, ubogich posiłków, ilościowo zakon bardzo szybko się rozrastał. Jednym z licznie powstających klasztorów było założenie na Górze Polkowej na warszawskich Bielanach. Tu zakonnicy zaproszeni i uposażeni przez króla Władysława IV osiedli w XVII wieku. Praca nad budową i wykończeniem eremów i kościoła trwały przez cały wiek XVII i XVIII. Mieli jednak zakonnicy licznych darczyńców i możnych protektorów. Należeli do nich m.in. polscy królowie – wspomniany Władysław IV, Jan Kazimierz, Michał Korybut Wiśniowiecki czy Jan III Sobieski. W XIX wieku w ermitorium warszawskim rezyduje wikariusz generalny zakonu, któremu jurysdykcyjnie podlegają wszystkie domy kamedulskie w Polsce. Niestety sytuacja wspólnoty ściśle jest powiązana z trudną, a właściwie tragiczną historią całej Polski, która to od świetności i wiktorii wiedeńskiej bardzo szyb-ko popada w coraz większe uzależnienie od sąsiadów, by w końcu zostać po-dzielona między Rosję, Prusy i Austrię. Czas zmagań o niepodległość, insurekcja kościuszkowska i powstania nie omijają warszawskich Bielan. Mimo, że oddalone od miasta, przez walczących o niepodległość są traktowane jako miejsce pewnego odpoczynku, a także gdy potrzeba, ukrycia się przed ścigającymi. Z tego powodu zaborcy, szczególnie po III rozbiorze Polski, jako priorytet postawili sobie zniszczenie tego miejsca o którym wiedzieli, że pomagało powstańcom. Zakazano, by funkcjonował nowicjat, a część ojców wywieziono na Syberię. Dzieje klasztoru Ojców Kamedułów w założeniu na Górze Polkowej skończyły się w 1904 roku kiedy to ostatni trzej ojcowie zostali przewiezieni do Nowego Miasta. Może więc dziwić, że Ojcowie Kameduli tak ochoczo przyjmowali w okolice swego ermitorium huczne zabawy związane najpierw z odpustem, a w późniejszych latach częste piknikowanie i świętowanie różnych patriotycznych rocznic. Tradycja religijno-kulturalnych uroczystości narodziła się już w XVII wieku. Król Władysław IV wystarał się u papieża o odpust na Zesłanie Ducha Świętego. W 1673 r – 19 czerwca z udziałem króla i szlachty z kolegiaty św. Jana Chrzciciela przeniesiono obraz św. Brunona Bonifacego. Od tego czasu odpusty na Bielanach nabierają charakteru religijno-patriotycznego. Szczególnie podczas zaborów warszawiacy niemal za obowiązek poczytywali sobie przybyć i brać udział w kamedulskich uroczystościach mimo, że były niemile widziane przez władze zaborcze. Stara tradycja świętowania w dzień Zielonych Świątek trwa po dziś dzień. Również teraz corocznie odbywa się procesja z obrazem św. Brunona Bonifacego i w dzień Zesłania Ducha Świętego las rozbrzmiewa zabawami i śpiewem, a wielu warszawiaków z ochotą przyjeżdża na to szczególne bielańskie święto.
Who were the Camaldolese monks – so closely associated with the Church and the Polish nation? What is their role in the development of patriotism and religion? Why have the Polish invaders so vigorously fought against the order of hermits who by their apparent closure seemed harmless. Finally, why at such close observation and detachment from the outside world, did the ermitorium in Bielany held boisterous dances and festivities bringing together many people of Warsaw. These questions are to be answered by this paper. Although short by necessity, it will at first present the characteristics of the Camaldolese order. They are brothers founded by St. Romuald in the tenth century. Despite of the very strict Rule, requiring permanent residence in the monastery, strict silence and poor food the quantity of the brothers in the order very quickly grew. At the time of rapid establishment of many new monasteries, the Polkowa Gora monastery in Bielany was also founded. Here in the seventeenth century the monks settled being previously invited and equipped by King Wladyslaw IV. The process of building and finishing of the hermitages and the church continued throughout the seventeenth and eighteenth century. However, they had numerous religious donors and powerful protectors. These include, among others, Polish kings – already mentioned Wladyslaw IV, John Casimir, Michael Korybut Wisniowiecki and John III Sobieski. In the nineteenth century in the Warsaw ermitorium the Vicar General of the Order resides being in charge of all the order houses in Poland. Unfortunately, the situation of the community is closely linked to the difficult and in fact tragic history of Poland, which was the glory and the victory of Vienna resulting in falling into a growing dependence of the neighbor countries and finally being divided between Russia, Prussia and Austria. The time of struggle for independence, Kosciuszko Insurrection and uprisings do not avoid Bielany. Although located far from the city, for the struggling for independence Bielany were regarded as a place of rest, and a hideout from pursuers. For this reason, the invaders, especially after the third partition of Poland, as a priority decided to destroy the place that they knew helped the uprisers. The existence of novitiate was forbidden and some of the fathers were deported to Siberia. The history of Camaldolese monastery on Polkowa Gora has come to an end in 1904 when the last three fathers were transported to the New Town. It can, therefore, surprise that the fathers of Camaldolese monks so readily accepted by their ermitorium boisterous fun events, firstly associated with indulgence, and in later years with frequent picnics and celebration of various patriotic anniversaries. The tradition of religious and cultural celebrations originated as early as the seventeenth century. King Wladysław IV managed to obtain from the Pope the Pentecost indulgence. In June 19, 1673 with the involvement of the king and the nobility of the St. John the Baptist Collegiate Church the image of St. Bruno Boniface was relocated. Since that time indulgences in Bielany contain religious and patriotic character. Especially during the partitions period in the history, people of Warsaw thought as their obligation to come and take part in the Camaldolese celebrations, even though they were not welcomed by the partitioning powers. The old tradition of celebrating the Pentecost continues to this day. That is why every year there is a procession with the image of St. Bruno Boniface. During the celebration of Pentecost the surrounding forest is always filled with sounds of joyful games and songs bringing together people of Warsaw.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 59-72
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stemple monet czeskich z X–XI wieku źródłem do historii Czech
Dies of the Czech tenth-eleventh-century coinage as a source for the history of the Czech lands
Autorzy:
Suchodolski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164640.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
coin
Emma
St. Adalbert
Bohemia
Boleslaus II
moneta
św. Wojciech
Czechy
Bolesław II
Opis:
The paper first adumbrates the issue of coins as a source of information from which historian and other researchers can study the past. The Czech coinage of the tenth and eleventh century is shown as a very complex issue. The paper seeks to explore two of them. One is the origin of Emma Regina, whose coins were supposedly minted in Mielnik. Having presented and briefl y analysed medievalists’ hypotheses concerning the origin of Emma, the author concurred with the hypothesis of her French origin. Next, the article examines a coin referred to as denarius episcopi, i.e., minted by an unnamed bishop. Having emended the coins’ inscription, S. Suchodolski has resolved the problems the source hitherto posed in historiography.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2015, 1(8); 34-56
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A.D. 966. Chrzest księcia Mieszka. Dylematy naukowe i znaczenie tego aktu dla przemian kulturowych na ziemiach polskich. Zagadnienia wybrane
A.D. 966. The Baptism of Duke Mieszko. Research Dilemmas and the Importance of the Act for Cultural Transformations in Poland
Autorzy:
Wyrwa, Andrzej Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532591.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
chrzest księcia Mieszka I
Bolesław Chrobry
rok 966
księżna Dobrawa
biskup Jordan
chrystianizacja ziem polskich chrystianizacja Pomorzan
chrystianizacja Prusów
św. Wojciech
św. Bruno z Kwerfurtu
św. Otton z Bambergu
św. Wulfram z Sens
Ethelbert władca Kentu
św. Metody
Włodzimierzksiążę Rusi
Thietmar
Gall Anonim
Jan Długosz
burzenie bałwanów
baseny chrzcielne na ziemiach polskich
Ostrów Lednicki
Poznań
Gniezno
Łekno
1050. rocznica symbolicznego chrztu Polski
baptism of Duke Mieszko I
Bolesław the Brave
966
Duchess Dobrawa,
Bishop Jordan
Christianization of the Polish lands
Christianization of the Pomeranians
Christianization of Prussia
St Adalbert
St Bruno of Querfurt
St Otto of Bamberg
St Wulfram of Sens
king Æthelbert of Kent
St Methodius
Prince Vladimir of Rus
Gall Anonymous
demolition of idols
baptismal fonts in Poland
1050th
anniversary of the symbolic baptism of Poland
Opis:
This paper provides a general overview of selected sources and ideas functioning in Polish historiography on the baptism of Duke Mieszko I and the early stages of the Christianization of the Polish lands. The issue has long been debated by historians specialising in different fields, and new hypotheses and interpretations are still formulated. As part of this unfinished discussion, this paper seeks to make some general comments on some of the most lively discussed questions. Understandably, the hypotheses presented in the paper do not unravel all the mysteries and issues are still pending further research. The baptism of Duke Mieszko I, and thus the symbolic baptism of Poland, coincided with a moment of an intense expansion of Christianity in Europe (Fig. 1). Regardless of its religious, political and cultural significance for the next generations of rulers, nobles, prelates, chroniclers, historians, writers, artists and many others, the baptism has always been a great inspiration for various creative undertakings. The origins of historical reflections on this act can be found, e.g., in the chronicles of Thietmar or Gallus Anonymous. The latter rendered the events of this Holy Saturday of 966 in a very colourful and symbolic way, approximately 150 years later. In his chronicle, Gallus Anonymous noted, e.g., that just as Duke Mieszko was healed from blindness as a child, so having married a Bohemian Duchess Dobrawa, Mieszko — as a prudent and foresighted ruler — accepted baptism. The baptism freed him and his subjects from the blindness and darkness of paganism, giving them in return the clarity and truthfulness of the new faith. Although the very act, its exact date and location, as well as its cultural and civilization- bearing role are still subjects of heated debate among historians specialising in various fields, there is no doubt that it marked the beginning of a new phase in the connection between the Polish lands and the European cultural circle. At first, the process of Christianization involved merely a small circle of the society. The establishment of Christianity in the whole area of Poland was a very long process, characterised by varying dynamics and completed — using a variety of means — not earlier than at the end of the thirteenth century. Nevertheless, Mieszko I’s baptism inscribed our lands into the circle of Christian Europe in perpetuity. What did the adoption of Christianity mean for Poland? Through the introduction of the Christian faith, regardless of its initial kinks (in the 1030s), the Church strengthened the position of the ruler, offered him a divine legitimacy and made him an equal partner in the family of the Christian rulers of Europe. Christianity introduced also new, previously unknown cultural elements. These were, for example: — a new concept of God, the world and the place of humans within it; — the opening of expanded international contacts in the secular and ecclesiastical sphere; — bringing religious orders, such as the Benedictines, later Cistercians, Canons Regular, mendicant orders and others. These, as in Europe, actively participated in the shaping of the new economic and cultural image of the Polish lands, irrespective of their spiritual duties; —Latin, a universal language and alphabet associated with the circle of the clergy, and the princely chancellery; — a new way of measuring time (a calendar and related holidays and liturgical celebrations); — the inclusion of Christian symbols into the native cultural space, including the symbolism of colours, signs and gestures, the symbols of the natural world, etc.; — scriptoria, book and wall painting; — various worship and liturgy-related objects, such as, e.g., frescoes, the statues of saints and patron saints, reliquary boxes, liturgical combs, signs of episcopal dignity, patens, chalices, bowls, crosses, bells, suspended canopy lighting, etc.; — new architecture, and canons of style and workshops (the mastery of stone processing, techniques of construction and the preparation of mortars and mosaics); — inhumation took over from cremation as the dominant burial rite, etc. And other things. Slowly but consequently, these elements replaced and sometimes demolished the hitherto prevailing way of perceiving and ordering the world and its evaluation. Therefore, there is no exaggeration in the statements of the ‘revolutionary’ nature of the new faith formulated by scholars. Due to the enigmatic nature of the written sources and an unsatisfactory state of knowledge of, e.g., the earliest architecture related to the Christianization of the Polish lands (especially its more precise chronology), some issues addressed in this paper remain unresolved. However, despite many shortcomings and unexplained hypotheses, there is no doubt that an area in Europe, which since c.1000 came to be called Polonia, became permanently linked to the European Christianitas in the second half of the tenth century. All this started in 966, following previous preparations, due to Duke Mieszko I of the Piast dynasty.
Źródło:
Studia Lednickie; 2016, 15; 19-72
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mickiewicz od świętych (zarysy hagiograficzne)
Mickiewicz of saints (hagiographic outlines)
Autorzy:
Burta, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400617.pdf
Data publikacji:
2016-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Adam Mickiewicz
Saint Adalbert
Mother of God
św. Wojciech
Bogurodzica
Opis:
Artykuł dotyczy religijnego, ściślej: hagiograficznego wymiaru literatury polskiego romantyzmu. Ukazuje zainteresowanie Adama Mickiewicza postaciami świętych, a szczególnie św. Wojciecha. Jest on bohaterem kilku nielirycznych, nieosobistych utworów Mickiewicza. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że teksty te pisane były na zamówienie, miały charakter oficjalny, popularyzatorski. Zwłaszcza okoliczności powstania noty biograficznej Saint Adalbert (1839), przygotowanej do Encyclopédie catholique, pokazują różne odcienie motywacji autora. Okazuje się, że we wszystkich tekstach poświęconych św. Wojciechowi (fragmenty rozprawy Pierwsze wieki historii polskiej, 1838; wykład XIII kursu pierwszego Literatury słowiańskiej, 1841) Mickiewicz konsekwentnie przypisuje świętemu autorstwo hymnu Bogurodzica. Artykuł przynosi odpowiedź, dlaczego Mickiewiczowi zależy na podtrzymaniu XVI-wiecznej legendy o Canticum sancti Adalberti, mimo że była w XIX wieku kwestionowana.
The article concerns religious or rather hagiographic dimensions of Polish romantic literature. It presents Adam Mickiewicz’s interests in the persons of saints, especially in St. Adalbert of Prague who is a character of a few unemotional and impersonal pieces of writings by Mickiewicz. At first sight it seems that the mentioned texts were written on request, they were official and they had an official and popularizing character. Especially circumstances of the origin of a biografic note entitled Saint Adalbert (1839), prepared for Encyclopédie catholique, illustrate hues of the poet’s motivation. It appears that in each text devoted to St. Adalbert (fragments of a dissertation First centuries of Polish history [Pierwsze wieki historii polskiej], 1838; lecture XIII of the first course of Slavic literature [Literatura słowiańska], 1841) Mickiewicz constantly attributes the authorhip of the hymn Mother of God [Bogurodzica] to the saint. The study brings an answer to the question why Mickiewicz wanted to sustain the XVI century legend about Canticum sancti Adalberti despite the fact that the legend’s veracity was questioned in XIX century.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2016, 2; 249-262
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W świetle świętych patronów nowotarskich w dobie średniowiecza
In the sphere of saint patrons of Nowy Targ in middle ages
Autorzy:
Kazienko, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218326.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
parafia
sieć parafialna
cystersi
Teodor Gryfita wojewoda krakowski
św. Katarzyna Aleksandyjska
św. Wojciech
św. Stanisław
Nowy Targ
Ludzimierz
nowotarszczyzna
Podhale
parish
parish network
the Cysterian
Teodor Gryfita province governor of Cracow
St Katharina of Aleksandria
St Stanislaus
St Adalbert
Opis:
Rozwój sieci parafialnej na terenie nowotarszczyzny, a zarazem szerzenie kultu świętych, swój rozkwit przeżywało w XIV stuleciu. Jednak możemy na bazie zachowanych źródeł również dostrzec pierwsze zręby zarówno osadnictwa, jak i pierwszych parafii jeszcze w XIII wieku. Co związane było z działalnością mnichów cysterskich, którzy otrzymali w 1234 r. przywilej zagospodarowania wymienionego regionu od wojewody krakowskiego Teodora Gryfity. Część fundacji parafialnych utworzona została z inicjatywy królów polskich, którzy wspierali rozwój organizacji kościelnych na Podhalu. Pisząc o oddawaniu czci świętym nie można pominąć o ważnej roli wśród mieszkańców przede wszystkim wstawiennictwa św. Katarzyny Aleksandryjskiej, która do dziś patronuje nowotarskiej farze oraz miastu. Powierzając swe codzienne troski i prośby, mieszkańcy podhalańskiej ziemi zwracali się także do patronów Polski: śś. Wojciecha i Stanisława, biskupów męczenników, jak i do innych świętych pańskich, którzy ponieśli śmierć za wiarę w Chrystusa. Ważnym elementem pobożności ludowej stało się pielęgnowanie kultu Matki Bożej. Celebrowano w kościołach święta maryjne, które zakorzeniły się w tradycji lokalnej. Ponadto w Ludźmierzu funkcjonowało sanktuarium maryjne, do którego pielgrzymowali licznie mieszkańcy zarówno okolicznych wsi, jak i odleglejszych regionów.
The development of a network of parishes in the region of Nowy Targ, as well as the dissemination of the cult of saints bloomed in the 14th century. However, on the basis of the remaining sources, we can observe the first foundations of both settlement and first parishes already in the 13th century. This was connected with the activity of the Cistercian Friars, who in 1234 received a privilege of administering the region from the voivode of Cracow Teodor Gryfita. Some of the parish foundations were created at the initiative of Polish kings, who supported the development of church organisations in the Podhale region. When writing about saint worship one cannot ignore the important role of the intercession of Catherine of Alexandria, until these days the saint patron of Nowy Targ and its parish church. The inhabitants of the Podhale region entrusted their everyday concerns and pleas also to saint Adalbert and saint Stanislaus, the patrons of Poland, bishop martyrs and other saints who died for their faith in Jesus Christ. An important element of people’s faith was the worship of the Virgin Mary. Marian festivities rooted in local tradition were celebrated in churches. Marian sanctuary in Ludmierz was visited by numerous pilgrims both from surrounding villages and farther regions.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 59-87
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Budowa kościoła ewangelickiego w Rogiedlach na przełomie XIX i XX wieku
The building of the Evangelical church in Regerteln/Rogiedle in the late 19th and early 20th century
Autorzy:
Jodkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148274.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
diaspora
Kościół ewangelicki (unijny)
Niemcy w XIX i pierwszej połowie XX wieku
Prusy Wschodnie
Rogiedle
św. Wojciech
Związek Gustawa Adolfa
Evangelical United Church
Germany in the 19th and the first half of the 20th century
St. Adalbert
Gustav-Adolf-Verein
Opis:
W latach dziewięćdziesiątych XIX wieku nabożeństwa ewangelickie w Rogiedlach sprawowano w tamtejszej szkole. Szansę na zmianę tej sytuacji upatrywano w ustanowieniu duszpasterza w tej miejscowości, którym został w 1894 r. ks. Carl Richard Hilbrandt. Wówczas powzięto zamiar wybudowania świątyni w Rogiedlach. W 1897 r. obchodzono 900. rocznicę męczeńskiej śmierci św. Wojciecha Apostoła Prus. Z tego względu budowa wspomnianego obiektu sakralnego miała stać się trwałą pamiątką tego jubileuszu, jednakże nie udało się wówczas zrealizować opisywanego przedsięwzięcia. Projekt świątyni na 236 miejsc siedzących opracował powiatowy inspektor budowlany Klehmet. Prace budowlane, które zainicjowano w pierwszym półroczu 1900 r., zlecono budowniczemu Ebelingowi. Poświęcenie kościoła odbyło się już 13 grudnia 1900 r. w obecności władz kościelnych i państwowych prowincji wschodniopruskiej. Znaczną część kosztów budowlanych sfinansował Związek Gustawa Adolfa, wspierający ewangelickie placówki duszpasterskie położone na obszarach diaspory.
In the 1890s, Evangelical services in Regerteln/Rogiedle were celebrated at the local school. The appointment of a priest, Rev Carl Richard Hilbrandt, in 1894, was viewed as an opportunity to change this situation. At that time, it was planned that a church in Rogiedle would be built. In 1897, the 900th anniversary of the martyrdom of St. Adalbert, the Apostle of Prussia, was celebrated. Considering this, the construction of the said building would become a lasting remembrance of this anniversary. However, it was not possible to implement the project at that time. The project of a temple with 236 seats was prepared by Klehmet, the district construction inspector. Ebeling, a builder, was commissioned to perform the construction works commenced in the first half of 1900. The church was blessed on 13 December 1900, in the presence of Church authorities and state authorities of the East Prussia province. A large part of the construction expenses was covered by the Gustav-AdolfVerein, which supported Evangelical religious institutions situated in the diaspora areas.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 89-100
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między panem wójtem i plebanem... Konflikt wójtowsko-plebański w latach 60. i 70. XIX wieku w podkrakowskiej wsi
Between the commune chief and priest... The conflict between the commune chief and priest in the 1806os and 1870os in a village near Kraków
Autorzy:
Bulak, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560331.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jan Chełmecki
Antoni Gałecki
Wojciech Knapczyk
Adam Kwiatkowski
Kamil Ślizowski
kolegiata św. Anny
konflikt
parafia
dwór
dekanat bolechowicki
diecezja krakowska
Marszowiec
Zielonki
St. Anne's Collegiate Church
conflict
parish
court
Blechowice decanate
Kraów diocese
Opis:
Artykuł ma na celu przybliżenie konfliktu, który rozegrał się w latach 60. i 70. XIX wieku w podkrakowskiej parafii Zielonki pomiędzy dziedzicem dworu Marszowiec a wikariuszami tejże parafii. Sprawa nie tylko toczyła się w podkrakowskiej wsi, ale także na wokandzie krakowskiego konsystorza biskupiego za pośrednictwem skarg i donosów. W artykule zostały zaprezentowane wyniki badania przyczyn sporu, jego przebieg, rozstrzygnięcie oraz konsekwencje, które musiały ponieść obie strony. Praca jest także przyczynkiem do badań oddziaływania posługi administratora apostolskiego ks. bpa Antoniego Gałeckiego na duchowieństwo i wiernych w pomniejszych parafiach.
The article intends to outline the conflict between the squire of the Marszowiec estate and the curates of the Zielonki parish near Krakow in the 1860s and 1870s. Not only did the situation take place in the village, but related complaints and denunciations were also investigated by the Krakow Bishops’ Consistory. The article presents the findings of an investigation of the causes of the dispute, its course, settlement and consequences for both parties. The study is also a contribution to the research on the impact of the service of administrator apostolic Rev. Bishop Antoni Gałecki on clergy and the faithful in smaller parishes.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 37-69
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe świadectwa rękopiśmienne Żywota drugiego św. Wojciecha w benedyktyńskim klasztorze w Rajhradzie na Morawach
Autorzy:
Sosnowski, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603589.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Brunon z Kwerfurtu
św. Wojciech
Rajhrad (opactwo na Morawach)
krytyka tekstu
Bruno of Querfurt
Adalbert of Prague
Rajhrad (Moravian abbey)
textual criticism
Opis:
New manuscript witnesses of S. Adalberti vita altera in the Benedictine abbey of Rajhrad in MoraviaThe Second Life of St. Adalbert of Prague by Bruno of Querfurt (BHL 38–39) survives in small number of copies, so every new witness is potentially important for reconstructing the text closest to the original. The article discusses two such previously unused manuscript witnesses; both are abridged versions for liturgical use, currently in the Benedictine monastery in Rayhrad (Moravia). The first one contains the introducing parts of the text (in its shorter redaction) as a part of a 1342 breviary (no. R 394), which is of interest also due to it containing a historiated initial with the oldest depiction of St. Adalbert in the cephalophore type. Due to the method of abridging – selected fragments copied in extenso – this manuscript is useful both for constructing the archetype and the history of the text in Czech milieu. The second witness is contained in a 1613 antiphonary (no. R 30). This text appears to be a selective manuscript copy from 1590 print by Frans Verhaer (Franciscus Haereus), which in turn is an abridged and stylistically modified version of the longer redaction printed earlier by Larentius Surius from a currently lost manuscript.After presenting the manuscripts themselves, the article discusses the corpus of readings, analysing the similarities and differences with previously known witnesses. The author also focuses on re-evaluating the readings of a previously known Rayhrad witness, a twelfth–thirteenth-century lectionary (no. 376).An appendix presents the corpus of Moravian readings against the background of the rest of the manuscript tradition.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2017, 55
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies