Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "św. Wojciech" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-27 z 27
    Tytuł:
    Kult św. Wojciecha w księgach brewiarzowych na terenie Pomorza Wschodniego i Prus do końca XVIII wieku
    Der Kult des hl. Wojciech (Adalbert) in den Brevieren Ostpommerns und Preußens bis zum Ende des 18. Jahrhunderts
    Autorzy:
    Wiewióra, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039819.pdf
    Data publikacji:
    2008-12-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    św. Wojciech
    liturgia
    kult
    St. Wojciech
    liturgy
    cult
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2008, 90; 213-231
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mickiewicz od świętych (zarysy hagiograficzne)
    Mickiewicz of saints (hagiographic outlines)
    Autorzy:
    Burta, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400617.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-19
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
    Tematy:
    Adam Mickiewicz
    Saint Adalbert
    Mother of God
    św. Wojciech
    Bogurodzica
    Opis:
    Artykuł dotyczy religijnego, ściślej: hagiograficznego wymiaru literatury polskiego romantyzmu. Ukazuje zainteresowanie Adama Mickiewicza postaciami świętych, a szczególnie św. Wojciecha. Jest on bohaterem kilku nielirycznych, nieosobistych utworów Mickiewicza. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że teksty te pisane były na zamówienie, miały charakter oficjalny, popularyzatorski. Zwłaszcza okoliczności powstania noty biograficznej Saint Adalbert (1839), przygotowanej do Encyclopédie catholique, pokazują różne odcienie motywacji autora. Okazuje się, że we wszystkich tekstach poświęconych św. Wojciechowi (fragmenty rozprawy Pierwsze wieki historii polskiej, 1838; wykład XIII kursu pierwszego Literatury słowiańskiej, 1841) Mickiewicz konsekwentnie przypisuje świętemu autorstwo hymnu Bogurodzica. Artykuł przynosi odpowiedź, dlaczego Mickiewiczowi zależy na podtrzymaniu XVI-wiecznej legendy o Canticum sancti Adalberti, mimo że była w XIX wieku kwestionowana.
    The article concerns religious or rather hagiographic dimensions of Polish romantic literature. It presents Adam Mickiewicz’s interests in the persons of saints, especially in St. Adalbert of Prague who is a character of a few unemotional and impersonal pieces of writings by Mickiewicz. At first sight it seems that the mentioned texts were written on request, they were official and they had an official and popularizing character. Especially circumstances of the origin of a biografic note entitled Saint Adalbert (1839), prepared for Encyclopédie catholique, illustrate hues of the poet’s motivation. It appears that in each text devoted to St. Adalbert (fragments of a dissertation First centuries of Polish history [Pierwsze wieki historii polskiej], 1838; lecture XIII of the first course of Slavic literature [Literatura słowiańska], 1841) Mickiewicz constantly attributes the authorhip of the hymn Mother of God [Bogurodzica] to the saint. The study brings an answer to the question why Mickiewicz wanted to sustain the XVI century legend about Canticum sancti Adalberti despite the fact that the legend’s veracity was questioned in XIX century.
    Źródło:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2016, 2; 249-262
    2450-3584
    Pojawia się w:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrzest Węgier
    Autorzy:
    Sroka, Stanisław A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/695747.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    Węgry, chrystianizacja, książę Gejza, św. Wojciech, św. Brunon z Kwerfurtu, św. Gellért, Brunon z Sankt Gallen, św. Stefan
    Opis:
    W artykule przedstawiono okoliczności przyjęcia przez Węgry wiary chrześcijańskiej w latachsiedemdziesiątych X wieku, za czasów księcia Gejzy, i późniejsze działania misjonarzy w zakresiekrzewienia nowej wiary. Pierwsze próby chrystianizacji Węgrów miały miejsce w połowieX stulecia ze strony Bizancjum, ale po klęsce wojsk węgierskich w bitwie nad rzeką Lechw 955 roku ówcześni przywódcy Madziarów zwrócili się w stronę chrześcijaństwa łacińskiego.W wyniku prośby księcia Gejzy skierowanej do cesarza Ottona I przybył na Węgry Brunonz Sankt Gallen, którzy nie tylko ochrzcił rodzinę książęcą, ale także kilka tysięcy Węgrów.Późniejsze działania misyjne prowadzili, z różnym skutkiem, misjonarze: Wojciech, Brunonw Kwerfurtu i Gellért. Szczególną sympatię wśród Węgrów zyskał sobie Gellért, przybyszz Wenecji, który poniósł męczeńską śmierć w trakcie pogańskiego powstania w 1046 roku.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2018, 1, 1
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrystianizacja Prus według Kroniki Jana Długosza
    The chrystianization of Prussia according to the Annals of Jan Długosz
    Autorzy:
    Bielak, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039441.pdf
    Data publikacji:
    2010-12-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół katolicki
    dokument
    św. Wojciech
    historia
    Catholic Church
    document
    St. Adalbert
    history
    Opis:
    Since the beginning of its existence, the Polish Church took an active part in the Christianization of the neighbouring pagan peoples. One of its missionary areas was the land inhabited by the Prussians. These missions were conducted in three stages. The first one was the mission undertaken by Saint Wenceslaus under the patronage of duke Boleslaw the Valiant (Polish: Bolesław Chrobry). During this mission St Wenceslaus died a martyr’s death, which was used as a factor promoting the Polish Church while creating metropolitan church organization in 1000. The second stage was the missionary activity at the time of Henryk Kietlicz, the archbishop of Gniezno, at the turn of the 12th and 13th centuries, which was interrupted by the appearance of the Teutonic Order in Prussia. The action of the Teutonic Knights in Prussia was the third stage of Christianization. However, this evangelization was the German method of conducting a mission- that is to say, by the sword. The objective of the Teutonic Knights was to create their own state in Prussia rather than convert pagans to Christianity. The description of these processes was based on the Annals of Jan Dlugosz, which shows how the memories of those events were retained.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2010, 94; 5-28
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stemple monet czeskich z X–XI wieku źródłem do historii Czech
    Dies of the Czech tenth-eleventh-century coinage as a source for the history of the Czech lands
    Autorzy:
    Suchodolski, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164640.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    coin
    Emma
    St. Adalbert
    Bohemia
    Boleslaus II
    moneta
    św. Wojciech
    Czechy
    Bolesław II
    Opis:
    The paper first adumbrates the issue of coins as a source of information from which historian and other researchers can study the past. The Czech coinage of the tenth and eleventh century is shown as a very complex issue. The paper seeks to explore two of them. One is the origin of Emma Regina, whose coins were supposedly minted in Mielnik. Having presented and briefl y analysed medievalists’ hypotheses concerning the origin of Emma, the author concurred with the hypothesis of her French origin. Next, the article examines a coin referred to as denarius episcopi, i.e., minted by an unnamed bishop. Having emended the coins’ inscription, S. Suchodolski has resolved the problems the source hitherto posed in historiography.
    Źródło:
    Historia Slavorum Occidentis; 2015, 1(8); 34-56
    2084-1213
    Pojawia się w:
    Historia Slavorum Occidentis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Saint Adalbert – the Apostle of Silesia
    Święty Wojciech – Apostoł Śląska
    Autorzy:
    Pobóg-Lenartowicz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560311.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    saint Adalbert
    cult
    Opole
    Dominicans
    chronicle
    Middle Ages
    św. Wojciech
    kult
    dominikanie
    kronika
    średniowiecze
    Opis:
    Bishop Adalbert is known under many names but only one source refers to him as the ‘Apostle of Silesia’: a mediaeval chronicle of the Opole Dominicans. Since the II World War the chronicle is lost. The contents of the chronicle were recently reconstructed thanks to an archival research in the manuscript department of the Wrocław University Library, the National Archive in Prague and the Dominican General Archive on Aventine hill in Rome. According to the source, saint Adalbert had visited Opole about 984. In Górka (the Hill) he was supposed to christianize local society and baptize them. When he was run out of baptizing water, the fountain came to the top and lasted till the beginning of the 20th century. Close to the fountain the church dedicated to Blessed Virgin Mary was founded and, according to the chronicle, was the first temple in Opole. In 15th century saint Adalbert has been already worshiped as city’s patron. His cult encircled entire Silesia so term ‘the Apostle of Silesia’ didn’t seem then extraordinary at all.
    Święty Wojciech doczekał się wielu określeń i godności. Ale tylko w jednym źródle nazwany jest „apostołem Śląska”. Źródłem tym jest średniowieczna kronika dominikanów opolskich, która od końca II wojny światowej uchodzi za zaginioną. Jej treść udało się odtworzyć na podstawie kodeksów zachowanych w bibliotekach i archiwach polskich (Biblioteka Uniwersytetu Wrocławskiego), czeskich (Narodny Archiv Praha) i rzymskich (Archiwum Generalne Dominikanów). W kronice tej czytamy o pobycie Wojciecha w Opolu „około roku 984”. Na tzw. górce miał chrystianizować okoliczną ludność i udzielać sakramentu chrztu. Gdy zabrakło mu wody do udzielania tego sakramentu natychmiast wypłynęło cudowne źródełko, które w formie studni funkcjonowało aż do początku XX wieku. Tuż obok niego wybudował kościół ku czci NMP, który – według kroniki – był najstarszą świątynią w mieście. W XV w. św. Wojciech czczony już był w Opolu jako patron miasta. Kult świętego w tym czasie objął ziemie całego Śląska, stąd określenie Wojciecha „apostołem Śląska” nie wydawało się wówczas niczym nadzwyczajnym.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/1; 91-103
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Atanas Kameszew – prawosławny ikonograf w katolickiej katedrze
    Atanas Kameshev – Orthodox Iconographer in the Catholic Cathedral
    Autorzy:
    Walczak-Mikołajczakowa, Mariola
    Mikołajczak, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2170002.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Supraska
    Tematy:
    ikona
    św. Wojciech
    Gniezno
    kościół San Bartolomeo w Rzymie
    icon
    St. Adalbert
    San Bartolomeo church in Rome
    Opis:
    The authors describe the history of two images of St. Adalbert created in the technique and canon of writing Orthodox icons. Atanas Kameshev, a Bulgarian Orthodox iconographer, created both images. The first of them, asso ciated with the Gniezno Synods-Reunions tradition, which began in 2000, was hung in the local cathedral. The second, made several years later on the Mayor of Gniezno’s request, was to be presented to Pope John Paul II. It eventually found a home on the altar of Rome’s San Bartolomeo church.
    Źródło:
    Latopisy Akademii Supraskiej; 2021, Obraz - Słowo - Litera, 12; 137-146
    2082-9299
    Pojawia się w:
    Latopisy Akademii Supraskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sanktuarium diecezjalne Świętego Wojciecha, biskupa i męczennika w Świętym Gaju
    Diocesan Sanctuary of Saint Adalbert, Bishop and Martyr in Święty Gaj
    Autorzy:
    Starczewski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2146983.pdf
    Data publikacji:
    2021-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Święty Gaj
    św. Wojciech
    sanktuarium
    kościół
    architektura
    wyposażenie
    diecezja elbląska
    St Adalbert
    sanctuary
    church
    architecture
    equipment
    Elbląg diocese
    Opis:
    W 997 r. grupa misjonarzy na czele z pochodzącym z Czech bp. Wojciechem udała się do Prusów z misją ewangelizacyjną. Misja ta zakończyła się męczeńską śmiercią Wojciecha (23 kwietnia 997). Stało się to w okolicach Świętego Gaju, w miejscu pruskiego grodu Cholin. Wieś Święty Gaj otrzymała lokację 17 kwietnia 1324 r. od krzyżackiego komtura dzierzgońskiego Luthera von Braunschweig. Pierwsza kaplica została zbudowana w tym miejscu latach 1299 – 1324, a pod koniec XIV w. podjęto jej przebudowę. W XVI w. w wyniku Reformacji kościół przejęli protestanci. W 1861 r. świątynia spłonęła w wyniku uderzenia pioruna. Zachowały się dolne partie muru oraz granitowa chrzcielnica. W latach 1864 – 1865 kościół odbudowano na starych fundamentach, nadając mu styl neogotycki. Postawiono też murowaną wieżę, dobudowano trójboczne prezbiterium, przebudowano szczyt zachodni oraz szczyt zakrystii. Pracami tymi kierował pastor z Kwietniewa Edward Anderson (†1872). Nowa świątynia została poświęcona 29 października 1865 roku. Po II wojnie światowej kościół przejęła wspólnota katolicka, która należała wówczas do diecezji warmińskiej, a od 1992 roku do diecezji elbląskiej. Artykuł opisuje dzieje kościoła i sanktuarium w Świętym Gaju, jego architekturę, wyposażenie, a także obiekty, które powstały w ostatnim czasie w jego obrębie: ołtarz polowy i dom pielgrzyma. W 2021 r. mija 35 lat od ustanowienia Sanktuarium Diecezjalnego św. Wojciecha Biskupa i Męczennika w Świętym Gaju.
    In 997, a group of missionaries led by the Czech bishop Adalbert set out on an evangelising journey to Prussia. This mission ended with Adalbert’s martyrdom (23 April 997). It happened near Heiligenwalde (Święty Gaj), on the site of the Prussian fortress of Cholinum. The village of Heiligenwalde was founded on 17 April 1324 by Luther of Brunswick, the Teutonic Order Comtur of Christburg (Dzierzgon). The first chapel was built on this site between 1299 and 1324 and rebuilt at the end of the 14th century. In the 16th century, the church was taken over by the Protestants in the course of the Reformation. In 1861, the church burned down as a result of a lightning strike. The lower parts of the wall and thegranite baptismal font have been preserved. In 1864 – 1865, the church was rebuilt on the old foundations and given a neo-Gothic style. A brick tower was erected, a three-sided presbytery was added and the west gable and the gable of the vestry were rebuilt. These works were directed by Edward Anderson (†1872), a pastor from Königlich Blumenau (Kwietniewo). The new church was consecrated on 29 October 1865. After the Second World War thechurch was taken over by the Catholic parish, which then belonged to the Diocese of Warmia (Ermland) and since 1992 to the Diocese of Elbląg. The article describes the history of the church and the sanctuary in Heiligenwalde, its architecture, its furnishings, and the buildings recently erected on its grounds: the field altar and the pilgrims’ house. The year 2021 marks the 35th anniversary of the establishment of the diocesan shrine of the Holy Bishop and Martyr Adalbert in Heiligenwalde.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2021, 22; 181-206
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co może oznaczać herb Lublina?
    What can the Lublin coat of arms mean?
    Autorzy:
    Plisiecki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891966.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    heraldyka
    Lublin
    sztuka romańska
    kult Eucharystii
    św. Wojciech
    heraldry
    Romanesque art
    worship of the Eucharist
    St Adalbert of Prague
    Opis:
    In the first part of the article a summary of the present state of research on the Lublin coat of arms is presented. On the basis of a discussion of the preserved impresses of a seal with this coat of arms the conclusion may be reached that in the whole Old Polish period until the end of the 18th century simultaneously two seals were used: ones that showed a goat only and ones showing a goat jumping on a vine. There is no basis then to think that the oldest preserved impress of a seal dating back to the beginning of the 15th century and showing only a goat was at the same time the oldest complete image of the Lublin coat of arms. In also must be stressed that the representation of the very goat should be considered a simplified version of the Lublin coat of arms, which from the very beginning could have presented a goat jumping on a vine. In the next part of the article a discussion is presented of the meaning of the Lublin coat of arms. Taking into consideration the Biblical (and also theological) meaning of the goat as well as that of the vine it may be recognized that the Lublin coat of arms means the Eucharist, Jesus Christ’s voluntary sacrifice, or a sacrifice of his life made by a martyr (the use of the motif of the goat and vine on the Gniezno Doors may suggest the person of St Adalbert here).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 13-24
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święci Wojciech i Brunon z Kwerfurtu w tzw. Legendarium Magdeburgense – utwory hagiograficzne i kalendarz
    Autorzy:
    Sosnowski, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603523.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    św. Wojciech
    św. Brunon-Bonifacy
    hagiografia
    kult świętych
    Magdeburg
    krytyka tekstu
    Adalbert of Prague
    Bruno-Boniface of Querfurt
    hagiography
    cult of saints
    textual criticism
    Opis:
    Legendarium Magdeburgense (Berlin, Staatsbibliothek zu Berlin, Ms. Magdeb. 26 i 138) to pochodząca z połowy XV w. obszerna dwutomowa kolekcja hagiograficzna. Zawiera ona przeróbkę-skrót stosunkowo rzadkiego żywotu św. Wojciecha (inc. Nascitur) Brunona z Kwerfurtu w redakcji dłuższej (Bibliotheca hagiographica latina [dalej: BHL] 38), wybór z Miracula s. Adalberti (BHL 44, BHL 45), odpis Vita et Passio Brunonis (BHL 1471b, BHL 1472), pasję tzw. Pięciu Braci w wersji Kosmasa (BHL 1148) oraz wypis z epitome kroniki Kosmasa znanej dotąd z jednego zaledwie kodeksu. Artykuł poświęcony jest przede wszystkim kopii pierwszego z tych utworów, jej miejscu w tradycji rękopiśmiennej oraz datowaniu przeróbki. Towarzyszy temu krótka analiza odmianek utworu drugiego oraz uwagi dotyczące pozostałych wymienionych utworów i zapisek kalendarzowych o będących ich bohaterami świętych. W tle poczyniono też uwagi na temat sposobu pracy kompilatorów Legendarium Magdeburgense.
    The Legendarium Magdeburgense (Berlin, Staatsbibliothek zu Berlin, Ms. Magdeb. 26 and 138) is a large two-volume hagiographical collection compiled in the mid-fifteenth century. It contains a reworking (abridgement) of the relatively rare longer redaction of the “Second Life” of St. Adalbert of Prague (inc. Nascitur by St. Bruno of Querfurt (Bibliotheca hagiographica latina; hereinafter: BHL 38), a selection from Miracula s. Adalberti (BHL 44, BHL 45), Vita et Passio Brunonis (BHL 1471b, BHL 1472) as well as a passio of Five Brothers (BHL 1148) in a version derived from Cosmas of Prague’s chronicle and a short extract from an epitome of Cosmas (the Brunswick epitome known from a single copy). The article focuses on the witness of Nascitur, its place within the manuscript tradition and the dating of the reworking. It is accompanied by a brief analysis of textual readings of Vita et Passio Brunonis and their value vis-à-vis the existing edition, as well as some notes concerning the remaining texts and the calendar entries for those texts’ saints. All of the above are supplemented with the remarks focused on Legendarium Magdeburgense compilers’ method.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2019, 57
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty Wojciech w naszej literaturze, także u młodopolskiej poetki
    Saint Wojciech (Adalbert of Prague) in our literature, also in the works of a Young Poland poet
    Autorzy:
    Linkner, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087055.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Pobóg
    Lel
    św. Wojciech
    Bolesław Chrobry
    Dubrawka
    Rycheza
    śmierć i miłość
    Mieszko - jego syn
    Mieszko – his son
    death and love
    Opis:
    To kolejny rozdział pracy o św. Wojciechu w naszej literaturze. Tym razem mamy tu o dramatach S. Kuczyńskiego Miłość zwycięża i M. Kulikowskiej Król Bolesław Chrobry. W obu mówi się o dawnych wierzeniach, z którymi zmaga się św. Wojciech, ale najwięcej jest na ten temat w pierwszym utworze, artystycznie jednak słabszym od dramatu Kulikowskiej. U niej św. Wojciecha interesuje nie tyle zmaganie nowej wiary ze starą, ile sytuacja umierającego króla. Wszak śmierć i miłość interesowały Młodą Polskę – a Kulikowska była właśnie jej poetką.
    This is the next chapter of the work on St. Wojciech in our literature. This time we are talking about the dramas of S. Kuczyński “Miłość zwycięża” and M. Kulikowska “Król Bolesław Chrobry”. Both speak of old beliefs that St. Wojciech, but most of it is on this subject in the fi rst, but artistically weaker than Kulikowska’s drama. With her, St. Adalbert is not so much interested in the struggle of the new faith with the old one, as in the situation of the dying king. After all, Death and Love interested Młoda Polska, and it was Kulikowska who was her poet.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2021, 16; 111-124
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea ładu moralnego okresu średniowiecza. Z dziejów kształtowania się wzoru osobowego duchowych patronów Polski Św. Wojciecha i Św. Stanisława
    The Idea of the moral order in Middle Ages. Rom the history of forming the personal pattern of moral patrons of Poland
    Autorzy:
    Makiłła, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148040.pdf
    Data publikacji:
    2019-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    ład moralny
    prawo
    średniowiecze
    wzorce osobowe
    św. Wojciech
    św. Stanisław
    Polska
    Europa
    Moral Order
    Law
    Middle Ages
    Personal Patterns
    St. Adalbert
    St. Stanislaus
    Polska
    Europe
    Opis:
    W artykule podjęte zostało pytanie o rozumienie pojęcia ładu moralnego, w szczególności jego odniesienie do prawa. Ład moralny, jego wielostronne rozumienie może być powodem dylematów, których źródłem jest z reguły rozbieżność podejścia do jego wyznaczników, co związane jest z pytaniem o drogi wiodące do jego osiągnięcia. Pytania te stawiane są z reguły w kontekście konstrukcji pojęcia ładu moralnego, a zarazem sposobu do jego dochodzenia, gdy niezbędne staje się odwołanie do określonych osobowych wzorców ideowych, wskazujących swoim przykładem na podstawy, zasady funkcjonowania ładu, określające jego wyznaczniki, ale także wyznaczające granice, tworzące dla jego istnienia niezbędne odniesienia. W tym przypadku postacie obu świętych Kościoła, Wojciecha i Stanisława, były – i nadal można przyjąć, że są – wyjątkowo znamienne zarówno w odniesieniu do czasów im współczesnych, jak i również jako wzorce uniwersalnie, a zarazem ponadczasowe. Wzorce moralne, które obaj święci wyznawali, zderzyły się z racjami prawa. Powstanie wzorców obu świętych i tego, co reprezentowali było położeniem fundamentów pod ideowy rozwój państwa i narodu. Pokazywały one ich wpływ na świadomość ludzką, na strukturę państwa i Kościoła, wpływając na kształtowanie wspólnoty narodu, ale będąc zarazem systemem wartości, łączącym i scalającym wymiar naszej cywilizacji.
    In the delivered paper is given a question concerning the notion of moral order with a special reference to law. The moral order – as we can notice – is existing in various forms of understanding. This view can be at the same time a cause of different dilemmas that source is usually a divergence in treatment of his determinants, what is connected with the question of ways leading to his achievement. These questions are set generally at the context of the construction of the notion of moral order. This is also a way to its fulfilment especially then when necessary is to appeal to special personal ideological samples which indicatingus with their personal examples for the grounds, principles of functioning of the order but also showing us their borders. In this case the figures of both saints of the Church, Adalbertand Stanislaus were – and it can be considered – that they still are – important not only towards the times contemorary to them, but also being the universal timeless norms. The moral norms, the both saints professed, had been crashed with reasons of law. The creation the patterns of both saints and this, what they represented, was a grounding the foundations for the ideological development of state and nation. They have been expressed their influence on human consciousness, for the structure of state and church, to exert an influence for the forming of nation commonwealth and being also a system of values binding and uniting the size of our civilization.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2019, 20; 475-483
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty Wojciech w naszej literaturze, tym razem autorów z Pomorza
    Saint Wojciech (Adalbert of Prague) in our literature, this time by authors from Pomerania
    Autorzy:
    Linkner, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083712.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    The Year 997
    Cyril Danielewski
    Stefania Tuchołkowa
    Wielkopolska
    Goraj
    obese
    Rachmany
    shrine
    wilderness
    feast
    St. Wojciech
    Rok 997
    Cyryl Danielewski
    objaty
    chram
    uroczysko
    uczta
    św. Wojciech
    Opis:
    Najpierw mówi się tutaj o dramacie Cyryla Danielewskiego Rok 997, a potem o Hymnie na cześć św. Wojciecha. Utwory te są wprowadzeniem do wierszy mało znanej pisarki, Stefanii Tuchołkowej, i jej powieści Goraj, która dla tematu o św. Wojciechu znaczy tu najwięcej. W powieści dużo miejsca poświęcono zmaganiom wiernych dawnym bogom z nową wiarą, a św. Wojciech okazuje się tu zwycięzcą. Gdy przeciwni nowej wierze się nawrócą, powieść się kończy.
    First, Cyril Danielewski’s drama The Year 997 is mentioned here, and then the Hymn in honor of St. Wojciech. These works are an introduction to the poems of a little-known writer, Stefania Tuchołkowa, and her novel Goraj, who for the theme of St. Wojciech means the most here. Much space in the novel is devoted to the struggles of the faithful to the old gods with the new faith, and St. Wojciech turns out to be the winner here. When the opponents of the new faith are converted, the novel ends.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2022, 17; 135-143
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe świadectwa rękopiśmienne Żywota drugiego św. Wojciecha w benedyktyńskim klasztorze w Rajhradzie na Morawach
    Autorzy:
    Sosnowski, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/603589.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Brunon z Kwerfurtu
    św. Wojciech
    Rajhrad (opactwo na Morawach)
    krytyka tekstu
    Bruno of Querfurt
    Adalbert of Prague
    Rajhrad (Moravian abbey)
    textual criticism
    Opis:
    New manuscript witnesses of S. Adalberti vita altera in the Benedictine abbey of Rajhrad in MoraviaThe Second Life of St. Adalbert of Prague by Bruno of Querfurt (BHL 38–39) survives in small number of copies, so every new witness is potentially important for reconstructing the text closest to the original. The article discusses two such previously unused manuscript witnesses; both are abridged versions for liturgical use, currently in the Benedictine monastery in Rayhrad (Moravia). The first one contains the introducing parts of the text (in its shorter redaction) as a part of a 1342 breviary (no. R 394), which is of interest also due to it containing a historiated initial with the oldest depiction of St. Adalbert in the cephalophore type. Due to the method of abridging – selected fragments copied in extenso – this manuscript is useful both for constructing the archetype and the history of the text in Czech milieu. The second witness is contained in a 1613 antiphonary (no. R 30). This text appears to be a selective manuscript copy from 1590 print by Frans Verhaer (Franciscus Haereus), which in turn is an abridged and stylistically modified version of the longer redaction printed earlier by Larentius Surius from a currently lost manuscript.After presenting the manuscripts themselves, the article discusses the corpus of readings, analysing the similarities and differences with previously known witnesses. The author also focuses on re-evaluating the readings of a previously known Rayhrad witness, a twelfth–thirteenth-century lectionary (no. 376).An appendix presents the corpus of Moravian readings against the background of the rest of the manuscript tradition.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2017, 55
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GŁÓWNI ŚWIĘCI PATRONOWIE POLSKI W TWÓRCZOŚCI HENRYKA MIKOŁAJA GÓRECKIEGO. REZONANS DZIEŁ
    Main Saint Patrons of Poland in the work of Henryk Mikołaj Górecki. Resonance of works
    Autorzy:
    Ziemlewski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/946259.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    Maryja Królowa Polski
    św. Wojciech
    św. Stanisław
    Henryk Mikołaj Górecki
    patron
    dzieło muzyczne
    kulminacja muzyczna
    kulminacja teologiczna
    rezonans
    musical work
    musical climax
    theological climax
    resonance
    Mary, Queen of Poland
    Saint Wojciech
    Saint Stanisław
    Opis:
    The article concerns the musical works of Henryk Mikołaj Górecki, dedicated to three characters - the Main Saint Patrons of Poland. The Blessed Virgin Mary is the addressees of O Domina Nostra. Meditations on Our Lady of Jasna Góra for soprano and organ op. 55. Saint Wojciech is a figure that is the canvas for Salve, sidus Polonorum. Cantata about Saint Adalbert op. 72. In turn, the person of St. Stanisław stands behind the work of Beatus vir op. 38. The study discusses the biography and cultural reception of each of the aforementioned saints. In addition, he describes musical works, indicating the presence of two culminations in their form. The first is musical, located in the middle of the composition, provided with the maximum instrumental and dynamic apparatus in a given song. The second theological, at the end of work, one is given in subtle or characteristic instrumentation, often in low dynamic values. Theological phrases often contain in the title, and their musical form becomes, according the composer's neck, a description of the form of the whole work.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2020, 15; 65-77
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spójność terytorialna państwa polskiego w kronikach polskich Marcina Kromera oraz Marcina i Joachima Bielskich
    Territorial Integrity of the Polish State in Polish Chronicles by Marcin Kromer and by Marcin and Joachim Bielskis
    Autorzy:
    Krajewska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934200.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Marcin Kromer
    Marcin i Joachim Bielscy
    św. Wojciech
    organizacja Kościoła
    Piastowie
    Marcin and Joachim Bielskis
    St Adalbert
    organization of the Church
    the Piasts
    Opis:
    The article is concerned with the legend of St Adalbert and his role in the history of the Polish state. The Saint's stay in Poland and his martyr's death are presented on the basis of two Polish chronicles from the 16th century. Their authors are Marcin Kromer and Marcin and Joachim Bielskis. They show a close connection between the person of St Adalbert and his death on the one hand, and the beginnings of building the structures of the Church in the first Piasts' Poland. The two works present the most important events in the development of the Church in Poland after accepting baptism in 966.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 2; 57-77
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legenda świętego Wojciecha i początki budowy struktur kościelnych w oczach Marcina Kromera oraz Marcina i Joachima Bielskich
    The Legend of St Adalbert and the Beginnings of Building the Church Structures As Seen by Marcin Kromer as well as by Marcin and Joachim Bielskis
    Autorzy:
    Krajewska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944819.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Marcin Kromer
    Marcin i Joachim Bielscy
    św. Wojciech
    organizacja Kościoła
    Piastowie
    Marcin and Joachim Bielskis
    St Adalbert
    organization of the Church
    Piast dynasty
    Opis:
    The article discusses the legend of St Adalbert and his role in the history of the Polish state. The saint's stay in the Polish lands and his death is presented on the basis of two Polish chronicles from the 16th century written by Marcin Kromer and by Marcin and Joachim Bielskis. They show a close relation between the person of St Adalbert and his death on the one hand and the beginnings of building the Church structures in the first Piasts' Poland on the other. The above mentioned works present the most significant events in the development of the Church in Poland after the country accepted Christianity in 966.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 2; 69-98
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legenda Adelbertus alto sanguine. Komentarz, miejsce w tradycji Nascitur (BHL 38), wydanie
    Autorzy:
    Sosnowski, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954973.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    St. Adalbert of Prague
    abridged legendaries
    Thuringia
    Erfurt
    relics
    textual criticism
    Bruno of Querfurt
    św. Wojciech
    legendarze skrócone
    Turyngia
    relikwie
    krytyka tekstu
    Brunon z Kwerfurtu
    Opis:
    Legenda o św. Wojciechu o inc. Adelbertus alto sanguine (AAS) jest zachowanym w dwóch rękopisach skrótem tzw. Żywotu drugiego św. Wojciecha w dłuższej redakcji (inc. Nascitur purpureus flos). Artykuł przybliża kontekst hagiograficzny powstania legendy w 2 poł. XIII lub 1 poł. XIV w., rękopisy ją zawierające oraz związki między nimi. Ponieważ legenda należy do tradycji pośredniej Nascitur szczególna uwaga poświęcona została metodzie pracy redaktora oraz możliwości wykorzystania AAS dla krytyki tekstu Nascitur w redakcji dłuższej. W ramach próby datowania i lokalizacji przeróbki omówione zostały ślady kultu św. Wojciecha w średniowiecznym Erfurcie (przede wszystkim relikwie, ale też rękopisy liturgiczne, kalendarze). Do artykułu dołączone jest wydanie legendy na podstawie obydwu zachowanych kopii.
    The legend of St. Adalbert with inc. Adelbertus alto sanguine (AAS) is an abridgement of the so-called Second Life of St. Adalbert in the longer redaction (inc. Nascitur pur pureus flos). The paper discusses the hagiographic context of the legend created in the second half of the 13th or the first half of the 14th century, the manuscripts containing it and relations between them. Because the legend belongs to the indirect tradition of Nascitur, special attention was devoted to the redactorial method and possibilities of utilising the AAS for criticism of the text of Nascitur in the longer redaction. In an attempt to date and localise the adaptations, remnants of the cult if St. Adalbert in medieval Erfurt (relics, liturgical manuscripts and calendars) are discussed. An edition of the legend based on the two surviving manuscripts forms an appendix to the paper.
    Źródło:
    Roczniki Historyczne; 2020, 86; 7-41
    0324-8585
    Pojawia się w:
    Roczniki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misyjne nauczanie Jana Pawła II podczas pielgrzymek do Polski
    MISSIONARY TEACHING OF JOHN PAUL II DURING HIS PILGRIMAGE TO POLAND
    Autorzy:
    Adamiak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1388550.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    pilgrimages of John Paul II
    St. Wojciech
    missions among the Slavs
    missions ad gentes
    inculturation
    Polish missionaries
    pielgrzymki Jana Pawła II
    św. Wojciech
    misje wśród Słowian
    misje ad gentes
    inkulturacja
    polscy misjonarze
    Opis:
    During his pilgrimages to his homeland, John Paul II was teaching his countrymen about the problems specifi c to the Church in Poland, but also to the whole Church. One of these themes was the missions ad gentes. The Pope noticed and pointed out on the example of the history of his nation that missions built Polish statehood and shaped Polish culture. He called for this process to be recognized in the history of Europe as a whole and to recognize in evangelization the factor that builds and defi nes its true identity. He showed that missions help imbue human culture with a supernatural element. He recalled the truth about the missionary nature of the Church and the missionary vocation of all its members. Responsibility and cooperation in the missionary work was for John Paul II one of the forms of the “imagination of mercy.”  Appealing to his countrymen for missionary generosity and commitment, he also pointed to the fi gures who were involved in the animation of the missionary work in the Polish and universal Church. In his teaching in Poland, he recalled the missionary task of the Church community and of each and every faithful.
    Źródło:
    Annales Missiologici Posnanienses; 2020, 25; 35-56
    1731-6170
    Pojawia się w:
    Annales Missiologici Posnanienses
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W świetle świętych patronów nowotarskich w dobie średniowiecza
    In the sphere of saint patrons of Nowy Targ in middle ages
    Autorzy:
    Kazienko, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1218326.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    parafia
    sieć parafialna
    cystersi
    Teodor Gryfita wojewoda krakowski
    św. Katarzyna Aleksandyjska
    św. Wojciech
    św. Stanisław
    Nowy Targ
    Ludzimierz
    nowotarszczyzna
    Podhale
    parish
    parish network
    the Cysterian
    Teodor Gryfita province governor of Cracow
    St Katharina of Aleksandria
    St Stanislaus
    St Adalbert
    Opis:
    Rozwój sieci parafialnej na terenie nowotarszczyzny, a zarazem szerzenie kultu świętych, swój rozkwit przeżywało w XIV stuleciu. Jednak możemy na bazie zachowanych źródeł również dostrzec pierwsze zręby zarówno osadnictwa, jak i pierwszych parafii jeszcze w XIII wieku. Co związane było z działalnością mnichów cysterskich, którzy otrzymali w 1234 r. przywilej zagospodarowania wymienionego regionu od wojewody krakowskiego Teodora Gryfity. Część fundacji parafialnych utworzona została z inicjatywy królów polskich, którzy wspierali rozwój organizacji kościelnych na Podhalu. Pisząc o oddawaniu czci świętym nie można pominąć o ważnej roli wśród mieszkańców przede wszystkim wstawiennictwa św. Katarzyny Aleksandryjskiej, która do dziś patronuje nowotarskiej farze oraz miastu. Powierzając swe codzienne troski i prośby, mieszkańcy podhalańskiej ziemi zwracali się także do patronów Polski: śś. Wojciecha i Stanisława, biskupów męczenników, jak i do innych świętych pańskich, którzy ponieśli śmierć za wiarę w Chrystusa. Ważnym elementem pobożności ludowej stało się pielęgnowanie kultu Matki Bożej. Celebrowano w kościołach święta maryjne, które zakorzeniły się w tradycji lokalnej. Ponadto w Ludźmierzu funkcjonowało sanktuarium maryjne, do którego pielgrzymowali licznie mieszkańcy zarówno okolicznych wsi, jak i odleglejszych regionów.
    The development of a network of parishes in the region of Nowy Targ, as well as the dissemination of the cult of saints bloomed in the 14th century. However, on the basis of the remaining sources, we can observe the first foundations of both settlement and first parishes already in the 13th century. This was connected with the activity of the Cistercian Friars, who in 1234 received a privilege of administering the region from the voivode of Cracow Teodor Gryfita. Some of the parish foundations were created at the initiative of Polish kings, who supported the development of church organisations in the Podhale region. When writing about saint worship one cannot ignore the important role of the intercession of Catherine of Alexandria, until these days the saint patron of Nowy Targ and its parish church. The inhabitants of the Podhale region entrusted their everyday concerns and pleas also to saint Adalbert and saint Stanislaus, the patrons of Poland, bishop martyrs and other saints who died for their faith in Jesus Christ. An important element of people’s faith was the worship of the Virgin Mary. Marian festivities rooted in local tradition were celebrated in churches. Marian sanctuary in Ludmierz was visited by numerous pilgrims both from surrounding villages and farther regions.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 59-87
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Budowa kościoła ewangelickiego w Rogiedlach na przełomie XIX i XX wieku
    The building of the Evangelical church in Regerteln/Rogiedle in the late 19th and early 20th century
    Autorzy:
    Jodkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148274.pdf
    Data publikacji:
    2017-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    diaspora
    Kościół ewangelicki (unijny)
    Niemcy w XIX i pierwszej połowie XX wieku
    Prusy Wschodnie
    Rogiedle
    św. Wojciech
    Związek Gustawa Adolfa
    Evangelical United Church
    Germany in the 19th and the first half of the 20th century
    St. Adalbert
    Gustav-Adolf-Verein
    Opis:
    W latach dziewięćdziesiątych XIX wieku nabożeństwa ewangelickie w Rogiedlach sprawowano w tamtejszej szkole. Szansę na zmianę tej sytuacji upatrywano w ustanowieniu duszpasterza w tej miejscowości, którym został w 1894 r. ks. Carl Richard Hilbrandt. Wówczas powzięto zamiar wybudowania świątyni w Rogiedlach. W 1897 r. obchodzono 900. rocznicę męczeńskiej śmierci św. Wojciecha Apostoła Prus. Z tego względu budowa wspomnianego obiektu sakralnego miała stać się trwałą pamiątką tego jubileuszu, jednakże nie udało się wówczas zrealizować opisywanego przedsięwzięcia. Projekt świątyni na 236 miejsc siedzących opracował powiatowy inspektor budowlany Klehmet. Prace budowlane, które zainicjowano w pierwszym półroczu 1900 r., zlecono budowniczemu Ebelingowi. Poświęcenie kościoła odbyło się już 13 grudnia 1900 r. w obecności władz kościelnych i państwowych prowincji wschodniopruskiej. Znaczną część kosztów budowlanych sfinansował Związek Gustawa Adolfa, wspierający ewangelickie placówki duszpasterskie położone na obszarach diaspory.
    In the 1890s, Evangelical services in Regerteln/Rogiedle were celebrated at the local school. The appointment of a priest, Rev Carl Richard Hilbrandt, in 1894, was viewed as an opportunity to change this situation. At that time, it was planned that a church in Rogiedle would be built. In 1897, the 900th anniversary of the martyrdom of St. Adalbert, the Apostle of Prussia, was celebrated. Considering this, the construction of the said building would become a lasting remembrance of this anniversary. However, it was not possible to implement the project at that time. The project of a temple with 236 seats was prepared by Klehmet, the district construction inspector. Ebeling, a builder, was commissioned to perform the construction works commenced in the first half of 1900. The church was blessed on 13 December 1900, in the presence of Church authorities and state authorities of the East Prussia province. A large part of the construction expenses was covered by the Gustav-AdolfVerein, which supported Evangelical religious institutions situated in the diaspora areas.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2017, 18; 89-100
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A.D. 966. Chrzest księcia Mieszka. Dylematy naukowe i znaczenie tego aktu dla przemian kulturowych na ziemiach polskich. Zagadnienia wybrane
    A.D. 966. The Baptism of Duke Mieszko. Research Dilemmas and the Importance of the Act for Cultural Transformations in Poland
    Autorzy:
    Wyrwa, Andrzej Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/532591.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
    Tematy:
    chrzest księcia Mieszka I
    Bolesław Chrobry
    rok 966
    księżna Dobrawa
    biskup Jordan
    chrystianizacja ziem polskich chrystianizacja Pomorzan
    chrystianizacja Prusów
    św. Wojciech
    św. Bruno z Kwerfurtu
    św. Otton z Bambergu
    św. Wulfram z Sens
    Ethelbert władca Kentu
    św. Metody
    Włodzimierzksiążę Rusi
    Thietmar
    Gall Anonim
    Jan Długosz
    burzenie bałwanów
    baseny chrzcielne na ziemiach polskich
    Ostrów Lednicki
    Poznań
    Gniezno
    Łekno
    1050. rocznica symbolicznego chrztu Polski
    baptism of Duke Mieszko I
    Bolesław the Brave
    966
    Duchess Dobrawa,
    Bishop Jordan
    Christianization of the Polish lands
    Christianization of the Pomeranians
    Christianization of Prussia
    St Adalbert
    St Bruno of Querfurt
    St Otto of Bamberg
    St Wulfram of Sens
    king Æthelbert of Kent
    St Methodius
    Prince Vladimir of Rus
    Gall Anonymous
    demolition of idols
    baptismal fonts in Poland
    1050th
    anniversary of the symbolic baptism of Poland
    Opis:
    This paper provides a general overview of selected sources and ideas functioning in Polish historiography on the baptism of Duke Mieszko I and the early stages of the Christianization of the Polish lands. The issue has long been debated by historians specialising in different fields, and new hypotheses and interpretations are still formulated. As part of this unfinished discussion, this paper seeks to make some general comments on some of the most lively discussed questions. Understandably, the hypotheses presented in the paper do not unravel all the mysteries and issues are still pending further research. The baptism of Duke Mieszko I, and thus the symbolic baptism of Poland, coincided with a moment of an intense expansion of Christianity in Europe (Fig. 1). Regardless of its religious, political and cultural significance for the next generations of rulers, nobles, prelates, chroniclers, historians, writers, artists and many others, the baptism has always been a great inspiration for various creative undertakings. The origins of historical reflections on this act can be found, e.g., in the chronicles of Thietmar or Gallus Anonymous. The latter rendered the events of this Holy Saturday of 966 in a very colourful and symbolic way, approximately 150 years later. In his chronicle, Gallus Anonymous noted, e.g., that just as Duke Mieszko was healed from blindness as a child, so having married a Bohemian Duchess Dobrawa, Mieszko — as a prudent and foresighted ruler — accepted baptism. The baptism freed him and his subjects from the blindness and darkness of paganism, giving them in return the clarity and truthfulness of the new faith. Although the very act, its exact date and location, as well as its cultural and civilization- bearing role are still subjects of heated debate among historians specialising in various fields, there is no doubt that it marked the beginning of a new phase in the connection between the Polish lands and the European cultural circle. At first, the process of Christianization involved merely a small circle of the society. The establishment of Christianity in the whole area of Poland was a very long process, characterised by varying dynamics and completed — using a variety of means — not earlier than at the end of the thirteenth century. Nevertheless, Mieszko I’s baptism inscribed our lands into the circle of Christian Europe in perpetuity. What did the adoption of Christianity mean for Poland? Through the introduction of the Christian faith, regardless of its initial kinks (in the 1030s), the Church strengthened the position of the ruler, offered him a divine legitimacy and made him an equal partner in the family of the Christian rulers of Europe. Christianity introduced also new, previously unknown cultural elements. These were, for example: — a new concept of God, the world and the place of humans within it; — the opening of expanded international contacts in the secular and ecclesiastical sphere; — bringing religious orders, such as the Benedictines, later Cistercians, Canons Regular, mendicant orders and others. These, as in Europe, actively participated in the shaping of the new economic and cultural image of the Polish lands, irrespective of their spiritual duties; —Latin, a universal language and alphabet associated with the circle of the clergy, and the princely chancellery; — a new way of measuring time (a calendar and related holidays and liturgical celebrations); — the inclusion of Christian symbols into the native cultural space, including the symbolism of colours, signs and gestures, the symbols of the natural world, etc.; — scriptoria, book and wall painting; — various worship and liturgy-related objects, such as, e.g., frescoes, the statues of saints and patron saints, reliquary boxes, liturgical combs, signs of episcopal dignity, patens, chalices, bowls, crosses, bells, suspended canopy lighting, etc.; — new architecture, and canons of style and workshops (the mastery of stone processing, techniques of construction and the preparation of mortars and mosaics); — inhumation took over from cremation as the dominant burial rite, etc. And other things. Slowly but consequently, these elements replaced and sometimes demolished the hitherto prevailing way of perceiving and ordering the world and its evaluation. Therefore, there is no exaggeration in the statements of the ‘revolutionary’ nature of the new faith formulated by scholars. Due to the enigmatic nature of the written sources and an unsatisfactory state of knowledge of, e.g., the earliest architecture related to the Christianization of the Polish lands (especially its more precise chronology), some issues addressed in this paper remain unresolved. However, despite many shortcomings and unexplained hypotheses, there is no doubt that an area in Europe, which since c.1000 came to be called Polonia, became permanently linked to the European Christianitas in the second half of the tenth century. All this started in 966, following previous preparations, due to Duke Mieszko I of the Piast dynasty.
    Źródło:
    Studia Lednickie; 2016, 15; 19-72
    0860-7893
    2353-7906
    Pojawia się w:
    Studia Lednickie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dzieje konserwacji malowideł w cerkwi pw. św. Onufrego w Posadzie Rybotyckiej
    HISTORY OF CONSERVATION OF PAINTINGS IN THE VENERABLE ONUPHRIUS ORTHODOX CHURCH IN POSADA RYBOTYCKA
    Autorzy:
    Gronek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538267.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    cerkiew pw. św. Onufrego w Posadzie Rybotyckiej
    posada Rybotycka
    malowidła ścienne
    Wojciech Kurpik
    Janusz Lehmann
    Małgorzata Wesołowska-Nowosielska
    freski
    malowidła temperowe
    technika temperowa
    pudrowanie warstw malarskich
    technika wykonania malowideł
    Opis:
    In May 1966 the conservation workshop of the Museum of Folk Architecture in Sanok under the guidance of Wojciech Kurpik started to examine the recently discovered Ruthenian paintings in the Venerable Onuphrius Orthodox Church in Posada Rybotycka. Uncovering and conservation works were continued in the summer of 1966 and in the autumn of 1967. Large parts of paintings were uncovered, the composition scheme was identified, the technique was determined as a mixed fresco 6c tempera technique, and even the paintings time of creation (16th century) was identified. Traces of two major renovations were also discovered. Significant stylistic differences between paintings in the presbytery and in the aisle were noticed. It was determined that, apart from mechanical reasons, the main causes of destruction of the paintings were the humidification of walls caused by the destruction of the roof and the use of organic binder, which had been decomposed by microorganisms and the powdered paint had dropped off the primer. The discovery and identification of inscriptions scratched in plaster on the vestibule walls was a matter of key importance. These are mainly names and year dates, e.g. the oldest dates: 1501 and 1506, which suggest that the time of erection of the Orthodox church should be shifted at least to the 15th century. At the same time, archaeological research was carried out around the church and in the church hill, and anthropological research was carried out at the church cemetery. Wojciech Kurpik finished his work in October 1967 and further research was to lie continued by the Historic Object Conservation Workshop in Krakow under the direction of Władysław Zalewski; however, documents contain no records that would prove the undertaking of any further polychrome- -related works. In 1977 the Orthodox church was taken over by the District Museum in Przemyśl. In the years 1983-1985 conservation works were carried out by Plastyka, a Warsaw-based company, under the direction of Małgorzata Wesołowska-Nowosielska. At that time, polychrome was uncovered, partly cleaned and secured in the entire church; the missing plaster was supplemented with lime mortar in the presbytery, and lime 6c sand trims were installed in the aisle. In 1884 Dr Janusz Lehmann carried out stratigraphie and laboratory research. The structure, mineral and chemical constitution of the plaster layer, which paint layers were placed on, is similar to those used in Europe in Renaissance times, but the technique is consistent with the late Byzantine tradition and paintings of south-eastern Orthodox Europe. In 1986 Małgorzata Wesołowska-Nowosielska included results of conservation works in her doctoral dissertation presented at the Academy of bine Arts in Warsaw. The paintings did not constitute the primary decoration of the church interior. The walls were originally covered with a double layer of zinc white, which was only later covered with polychrome. The same original plaster covers all church walls, the vault and both sides of the templon, which indicates that it had been present since the very beginning. The mineral composition ol the plaster is not consistent with the tradition of Byzantine- -Ruthenian painting. This means that craftsmen laying the brown coat represented local techniques rather than eastern or southern techniques. Conservation works were continued in the years 1986-1988 under the direction of Barbara Kaniewska. At that time, frescos in the presbytery were cleaned thoroughly, cement 6c lime patches were removed, and the missing plaster was supplemented. Finally, retouching works were performed for consolidation purposes. Conservation works were closed in 1991, when Józef Steciriski completed the protection of painting residues over the church vestibule. Additionally, the passage leading from the inside of the main church aisle was reconstructed and stone stairs leading to it from the outside were demolished. Uncovering and conservation works that were finished towards the end of the 1980s were not continued later. Scaffolds in the aisle are the only things left of them.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2009, 4; 5-16
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między panem wójtem i plebanem... Konflikt wójtowsko-plebański w latach 60. i 70. XIX wieku w podkrakowskiej wsi
    Between the commune chief and priest... The conflict between the commune chief and priest in the 1806os and 1870os in a village near Kraków
    Autorzy:
    Bulak, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560331.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Jan Chełmecki
    Antoni Gałecki
    Wojciech Knapczyk
    Adam Kwiatkowski
    Kamil Ślizowski
    kolegiata św. Anny
    konflikt
    parafia
    dwór
    dekanat bolechowicki
    diecezja krakowska
    Marszowiec
    Zielonki
    St. Anne's Collegiate Church
    conflict
    parish
    court
    Blechowice decanate
    Kraów diocese
    Opis:
    Artykuł ma na celu przybliżenie konfliktu, który rozegrał się w latach 60. i 70. XIX wieku w podkrakowskiej parafii Zielonki pomiędzy dziedzicem dworu Marszowiec a wikariuszami tejże parafii. Sprawa nie tylko toczyła się w podkrakowskiej wsi, ale także na wokandzie krakowskiego konsystorza biskupiego za pośrednictwem skarg i donosów. W artykule zostały zaprezentowane wyniki badania przyczyn sporu, jego przebieg, rozstrzygnięcie oraz konsekwencje, które musiały ponieść obie strony. Praca jest także przyczynkiem do badań oddziaływania posługi administratora apostolskiego ks. bpa Antoniego Gałeckiego na duchowieństwo i wiernych w pomniejszych parafiach.
    The article intends to outline the conflict between the squire of the Marszowiec estate and the curates of the Zielonki parish near Krakow in the 1860s and 1870s. Not only did the situation take place in the village, but related complaints and denunciations were also investigated by the Krakow Bishops’ Consistory. The article presents the findings of an investigation of the causes of the dispute, its course, settlement and consequences for both parties. The study is also a contribution to the research on the impact of the service of administrator apostolic Rev. Bishop Antoni Gałecki on clergy and the faithful in smaller parishes.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 37-69
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tak zwana postulatura pallotyńska procesu beatyfikacyjnego s. Faustyny Kowalskiej
    The so called Pallottine Postulature of the beatification process of Sr. Faustyna Kowalska
    Autorzy:
    Błaszczyk, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545155.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Św. Faustyna Kowalska
    bł. ks. Michał Sopoćko
    ks. Jan Maćkowski
    ks. Alojzy Misiak SAC
    ks. Stanisław Suwała SAC
    ks. Wojciech Turowski SAC
    ks. Alojzy Żuchowski SAC
    s. Ksawera Olszamowska ZMBM
    St. Faustyna Kowalska
    Bl. Fr. Michał Sopoćko
    Fr. Jan Maćkowski
    Fr. Alojzy Misiak SAC
    FR. Stanisław Suwała SAC
    Fr. Wojciech Turowski SAC
    Fr. Alojzy Żuchowski SAC
    Sr. Ksawera Olszamowska CSBMM.
    Opis:
    Objawienia s. Faustyny Kowalskiej przyczyniły się do rozpowszechnienia kult Miłosierdzia Bożego dzięki jego promotorom bł. ks. Michała Sopoćki oraz zgromadzeniom zakonnym pallotynów i marianów oraz sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Mimo wydanej przez Święte Oficjum Notyfikacji, zakazującej szerzenie kultu w formie podanej przez s. Faustynę w Dzienniczku, promotorzy kultu nie usta-wali w wysiłkach przybliżania istoty przymiotu Boga, ale i samej s. Faustyny czyniąc zabiegi o jej beatyfikację. Pallotyni na prośbę s. Ksawery Olszamowskiej ZMBM podjęli się procedury procesu beatyfikacyjnego, co w ostateczności okazało się zabiegiem pozbawionym mocy prawnej. Ich wysiłki zostały uwieńczone 29.stronicowym dokumentem tzw. articulo, który mógł stać się przyczynkiem i bazą źródłową we właściwym już procesie informacyjnym i beatyfikacyjnym zainicjowanym przez kard. Karola Wojtyłę.
    Revelations of Sr. Faustyna Kowalska contributed to the spread of cult of Divine Mercy thanks to Bl. Fr. Michał Sopoćko and the Congregations of Pallottines and Marian Fathers as well as to the Sisters of Our Lady of Mercy. Despite the Notification issued by the Holy Office which forbade to spread the cult in the form proposed by Sr. Faustyna in her Diary [Dzienniczek], the propagators of the cult did not cease in their efforts to promote the essence of God’s attributes as well as Sister Faustyna herself by striving for her beatification. At the request of Sr. Ksawera Olszamowska CSBMM, the Pallotines undertook the beatification process, which ultimately turned out to be an act without legal force. Their efforts were crowned with a 29-page document, the so called articulo, which became a contribution and a source base in the actual information and beatification process initiated by Cardinal Karol Wojtyła.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 132; 363-395
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kameduli a uroczystości patriotyczno-religijne na warszawskich Bielanach w XVIII i XIX wieku
    The Camaldolese monks and patriotic and religious celebrations in Warsaw Bielany during eighteenth and nineteenth century
    Autorzy:
    Jankowski, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469535.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Bielany
    Drozdowicz Wojciech ks.
    Eremici
    Ermitorium kamedulskie
    Góra Polkowa
    Jan Kazimierz – król
    Jan III Sobieski
    Kameduli
    Kościół kamedulski
    Kościół warszawski
    Las Bielański
    odpust na Bielanach
    Palloni Michalangelo
    Stanisław August Poniatowski – król
    Staszic Stanisław ks.
    św. Romuald
    Stanisław August Poniatowski
    Władysław IV – król
    Hermits
    Camaldoli Hermitage
    Polkowa Mountain
    Jan Kazimierz – the king
    Camaldolese
    Camaldoles Priory
    Warsaw Church
    indulgence in Bielany
    Stanislaw August Poniatowski – the king
    Staszic Stanislaw ks.
    saint. Romuald
    Stanislaw August Poniatowski
    Wladyslaw IV – the king
    Opis:
    Kim byli kameduli – tak ściśle związani z Kościołem i narodem polskim. Jaka jest ich rola w kształtowaniu patriotyzmu i religijności. Czemu zaborcy Polski tak intensywnie walczyli z zakonem eremitów, który na pozór przez swoje zamknięcie wydawał się niegroźny. W końcu czemu przy tak ścisłej obserwacji i oderwania od świata to właśnie przy ermitorium na warszawskich Bielanach odbywały się huczne zabawy i imprezy gromadzące całą niemal Warszawę. Na te pytania stara się odpowiedzieć niniejsza praca. Choć z konieczności krótka, przedstawia najpierw rys zakonu Ojców Kamedułów. To bracia założeni przez św. Romualda w X wieku. Mimo bardzo ścisłej Reguły, wymagającej stałej rezydencji w klasztorze, milczenia, ubogich posiłków, ilościowo zakon bardzo szybko się rozrastał. Jednym z licznie powstających klasztorów było założenie na Górze Polkowej na warszawskich Bielanach. Tu zakonnicy zaproszeni i uposażeni przez króla Władysława IV osiedli w XVII wieku. Praca nad budową i wykończeniem eremów i kościoła trwały przez cały wiek XVII i XVIII. Mieli jednak zakonnicy licznych darczyńców i możnych protektorów. Należeli do nich m.in. polscy królowie – wspomniany Władysław IV, Jan Kazimierz, Michał Korybut Wiśniowiecki czy Jan III Sobieski. W XIX wieku w ermitorium warszawskim rezyduje wikariusz generalny zakonu, któremu jurysdykcyjnie podlegają wszystkie domy kamedulskie w Polsce. Niestety sytuacja wspólnoty ściśle jest powiązana z trudną, a właściwie tragiczną historią całej Polski, która to od świetności i wiktorii wiedeńskiej bardzo szyb-ko popada w coraz większe uzależnienie od sąsiadów, by w końcu zostać po-dzielona między Rosję, Prusy i Austrię. Czas zmagań o niepodległość, insurekcja kościuszkowska i powstania nie omijają warszawskich Bielan. Mimo, że oddalone od miasta, przez walczących o niepodległość są traktowane jako miejsce pewnego odpoczynku, a także gdy potrzeba, ukrycia się przed ścigającymi. Z tego powodu zaborcy, szczególnie po III rozbiorze Polski, jako priorytet postawili sobie zniszczenie tego miejsca o którym wiedzieli, że pomagało powstańcom. Zakazano, by funkcjonował nowicjat, a część ojców wywieziono na Syberię. Dzieje klasztoru Ojców Kamedułów w założeniu na Górze Polkowej skończyły się w 1904 roku kiedy to ostatni trzej ojcowie zostali przewiezieni do Nowego Miasta. Może więc dziwić, że Ojcowie Kameduli tak ochoczo przyjmowali w okolice swego ermitorium huczne zabawy związane najpierw z odpustem, a w późniejszych latach częste piknikowanie i świętowanie różnych patriotycznych rocznic. Tradycja religijno-kulturalnych uroczystości narodziła się już w XVII wieku. Król Władysław IV wystarał się u papieża o odpust na Zesłanie Ducha Świętego. W 1673 r – 19 czerwca z udziałem króla i szlachty z kolegiaty św. Jana Chrzciciela przeniesiono obraz św. Brunona Bonifacego. Od tego czasu odpusty na Bielanach nabierają charakteru religijno-patriotycznego. Szczególnie podczas zaborów warszawiacy niemal za obowiązek poczytywali sobie przybyć i brać udział w kamedulskich uroczystościach mimo, że były niemile widziane przez władze zaborcze. Stara tradycja świętowania w dzień Zielonych Świątek trwa po dziś dzień. Również teraz corocznie odbywa się procesja z obrazem św. Brunona Bonifacego i w dzień Zesłania Ducha Świętego las rozbrzmiewa zabawami i śpiewem, a wielu warszawiaków z ochotą przyjeżdża na to szczególne bielańskie święto.
    Who were the Camaldolese monks – so closely associated with the Church and the Polish nation? What is their role in the development of patriotism and religion? Why have the Polish invaders so vigorously fought against the order of hermits who by their apparent closure seemed harmless. Finally, why at such close observation and detachment from the outside world, did the ermitorium in Bielany held boisterous dances and festivities bringing together many people of Warsaw. These questions are to be answered by this paper. Although short by necessity, it will at first present the characteristics of the Camaldolese order. They are brothers founded by St. Romuald in the tenth century. Despite of the very strict Rule, requiring permanent residence in the monastery, strict silence and poor food the quantity of the brothers in the order very quickly grew. At the time of rapid establishment of many new monasteries, the Polkowa Gora monastery in Bielany was also founded. Here in the seventeenth century the monks settled being previously invited and equipped by King Wladyslaw IV. The process of building and finishing of the hermitages and the church continued throughout the seventeenth and eighteenth century. However, they had numerous religious donors and powerful protectors. These include, among others, Polish kings – already mentioned Wladyslaw IV, John Casimir, Michael Korybut Wisniowiecki and John III Sobieski. In the nineteenth century in the Warsaw ermitorium the Vicar General of the Order resides being in charge of all the order houses in Poland. Unfortunately, the situation of the community is closely linked to the difficult and in fact tragic history of Poland, which was the glory and the victory of Vienna resulting in falling into a growing dependence of the neighbor countries and finally being divided between Russia, Prussia and Austria. The time of struggle for independence, Kosciuszko Insurrection and uprisings do not avoid Bielany. Although located far from the city, for the struggling for independence Bielany were regarded as a place of rest, and a hideout from pursuers. For this reason, the invaders, especially after the third partition of Poland, as a priority decided to destroy the place that they knew helped the uprisers. The existence of novitiate was forbidden and some of the fathers were deported to Siberia. The history of Camaldolese monastery on Polkowa Gora has come to an end in 1904 when the last three fathers were transported to the New Town. It can, therefore, surprise that the fathers of Camaldolese monks so readily accepted by their ermitorium boisterous fun events, firstly associated with indulgence, and in later years with frequent picnics and celebration of various patriotic anniversaries. The tradition of religious and cultural celebrations originated as early as the seventeenth century. King Wladysław IV managed to obtain from the Pope the Pentecost indulgence. In June 19, 1673 with the involvement of the king and the nobility of the St. John the Baptist Collegiate Church the image of St. Bruno Boniface was relocated. Since that time indulgences in Bielany contain religious and patriotic character. Especially during the partitions period in the history, people of Warsaw thought as their obligation to come and take part in the Camaldolese celebrations, even though they were not welcomed by the partitioning powers. The old tradition of celebrating the Pentecost continues to this day. That is why every year there is a procession with the image of St. Bruno Boniface. During the celebration of Pentecost the surrounding forest is always filled with sounds of joyful games and songs bringing together people of Warsaw.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 59-72
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-27 z 27

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies