Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "św. Metody" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    „Za nim rosnące pójdą plemiona / W światło – gdzie Bóg”. „Słowiański” pontyfikat św. Jana Pawła II
    “The Growing Tribes Will Follow Him / Into the Light – Where There Is God”: the “Slavic” Pontificate of St. John Paul II
    Autorzy:
    Czajkowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1753285.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Słowianin
    słowiańszczyzna
    papiestwo
    św. Cyryl i Metody
    romantyzm
    Slav
    Slavdom
    papacy
    Saints Cyril and Methodius
    Romanticism
    Opis:
    Artykuł podejmuje obecność problematyki słowiańszczyzny w myśli i twórczości Jana Pawła II jako wyraz zakorzenienia w polskiej literaturze romantycznej. Jej centrum jest kult św. Cyryla i Metodego, który stał się w ujęciu Papieża wyrazem uniwersalizmu, dziedzictwa greckiego oraz chrześcijaństwa narodów słowiańskich. Przypomnienie znaczenia braci sołuńskich miało miejsce już w paryskich prelekcjach Adama Mickiewicza oraz w zapomnianym wierszu Teofila Lenartowicza. Wiązało się z koniecznością uzyskania przez Słowian samopoznania, którego domagali się Norwid, Słowacki, Mickiewicz i inni. Misja słowiańskiego Papieża realizuje powyższe postulaty romantycznych poetów. Jan Paweł II przypomina tożsamość Słowian i ich rolę dla papiestwa i w zjednoczonej Europie. Przywraca im godność. Stanowi wskazanie na przyszłość.
    This article deals with the presence of issues of Slavdom in the thoughts and works of John Paul II as an expression of their roots in Polish Romantic literature. Its centre is the cult of St. Cyril and St. Methodius, who, in the Pope’s view, became an expression of the universalism, Greek heritage and Christianity of the Slavic peoples. A reminder of the importance of the Solon brothers had already been mentioned in the Paris lectures of Adam Mickiewicz and in a forgotten poem by Teofil Lenartowicz. This was associated with the need for Slavs to gain self-knowledge, as demanded by Norwid, Słowacki, Mickiewicz and others. The mission of the Slavic Pope fulfils the above postulates of the Romantic poets. John Paul II recalls the identity of the Slavs and their role in the papacy and a united Europe. It restores their dignity and is an indication of their future.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 371-385
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A.D. 966. Chrzest księcia Mieszka. Dylematy naukowe i znaczenie tego aktu dla przemian kulturowych na ziemiach polskich. Zagadnienia wybrane
    A.D. 966. The Baptism of Duke Mieszko. Research Dilemmas and the Importance of the Act for Cultural Transformations in Poland
    Autorzy:
    Wyrwa, Andrzej Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/532591.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
    Tematy:
    chrzest księcia Mieszka I
    Bolesław Chrobry
    rok 966
    księżna Dobrawa
    biskup Jordan
    chrystianizacja ziem polskich chrystianizacja Pomorzan
    chrystianizacja Prusów
    św. Wojciech
    św. Bruno z Kwerfurtu
    św. Otton z Bambergu
    św. Wulfram z Sens
    Ethelbert władca Kentu
    św. Metody
    Włodzimierzksiążę Rusi
    Thietmar
    Gall Anonim
    Jan Długosz
    burzenie bałwanów
    baseny chrzcielne na ziemiach polskich
    Ostrów Lednicki
    Poznań
    Gniezno
    Łekno
    1050. rocznica symbolicznego chrztu Polski
    baptism of Duke Mieszko I
    Bolesław the Brave
    966
    Duchess Dobrawa,
    Bishop Jordan
    Christianization of the Polish lands
    Christianization of the Pomeranians
    Christianization of Prussia
    St Adalbert
    St Bruno of Querfurt
    St Otto of Bamberg
    St Wulfram of Sens
    king Æthelbert of Kent
    St Methodius
    Prince Vladimir of Rus
    Gall Anonymous
    demolition of idols
    baptismal fonts in Poland
    1050th
    anniversary of the symbolic baptism of Poland
    Opis:
    This paper provides a general overview of selected sources and ideas functioning in Polish historiography on the baptism of Duke Mieszko I and the early stages of the Christianization of the Polish lands. The issue has long been debated by historians specialising in different fields, and new hypotheses and interpretations are still formulated. As part of this unfinished discussion, this paper seeks to make some general comments on some of the most lively discussed questions. Understandably, the hypotheses presented in the paper do not unravel all the mysteries and issues are still pending further research. The baptism of Duke Mieszko I, and thus the symbolic baptism of Poland, coincided with a moment of an intense expansion of Christianity in Europe (Fig. 1). Regardless of its religious, political and cultural significance for the next generations of rulers, nobles, prelates, chroniclers, historians, writers, artists and many others, the baptism has always been a great inspiration for various creative undertakings. The origins of historical reflections on this act can be found, e.g., in the chronicles of Thietmar or Gallus Anonymous. The latter rendered the events of this Holy Saturday of 966 in a very colourful and symbolic way, approximately 150 years later. In his chronicle, Gallus Anonymous noted, e.g., that just as Duke Mieszko was healed from blindness as a child, so having married a Bohemian Duchess Dobrawa, Mieszko — as a prudent and foresighted ruler — accepted baptism. The baptism freed him and his subjects from the blindness and darkness of paganism, giving them in return the clarity and truthfulness of the new faith. Although the very act, its exact date and location, as well as its cultural and civilization- bearing role are still subjects of heated debate among historians specialising in various fields, there is no doubt that it marked the beginning of a new phase in the connection between the Polish lands and the European cultural circle. At first, the process of Christianization involved merely a small circle of the society. The establishment of Christianity in the whole area of Poland was a very long process, characterised by varying dynamics and completed — using a variety of means — not earlier than at the end of the thirteenth century. Nevertheless, Mieszko I’s baptism inscribed our lands into the circle of Christian Europe in perpetuity. What did the adoption of Christianity mean for Poland? Through the introduction of the Christian faith, regardless of its initial kinks (in the 1030s), the Church strengthened the position of the ruler, offered him a divine legitimacy and made him an equal partner in the family of the Christian rulers of Europe. Christianity introduced also new, previously unknown cultural elements. These were, for example: — a new concept of God, the world and the place of humans within it; — the opening of expanded international contacts in the secular and ecclesiastical sphere; — bringing religious orders, such as the Benedictines, later Cistercians, Canons Regular, mendicant orders and others. These, as in Europe, actively participated in the shaping of the new economic and cultural image of the Polish lands, irrespective of their spiritual duties; —Latin, a universal language and alphabet associated with the circle of the clergy, and the princely chancellery; — a new way of measuring time (a calendar and related holidays and liturgical celebrations); — the inclusion of Christian symbols into the native cultural space, including the symbolism of colours, signs and gestures, the symbols of the natural world, etc.; — scriptoria, book and wall painting; — various worship and liturgy-related objects, such as, e.g., frescoes, the statues of saints and patron saints, reliquary boxes, liturgical combs, signs of episcopal dignity, patens, chalices, bowls, crosses, bells, suspended canopy lighting, etc.; — new architecture, and canons of style and workshops (the mastery of stone processing, techniques of construction and the preparation of mortars and mosaics); — inhumation took over from cremation as the dominant burial rite, etc. And other things. Slowly but consequently, these elements replaced and sometimes demolished the hitherto prevailing way of perceiving and ordering the world and its evaluation. Therefore, there is no exaggeration in the statements of the ‘revolutionary’ nature of the new faith formulated by scholars. Due to the enigmatic nature of the written sources and an unsatisfactory state of knowledge of, e.g., the earliest architecture related to the Christianization of the Polish lands (especially its more precise chronology), some issues addressed in this paper remain unresolved. However, despite many shortcomings and unexplained hypotheses, there is no doubt that an area in Europe, which since c.1000 came to be called Polonia, became permanently linked to the European Christianitas in the second half of the tenth century. All this started in 966, following previous preparations, due to Duke Mieszko I of the Piast dynasty.
    Źródło:
    Studia Lednickie; 2016, 15; 19-72
    0860-7893
    2353-7906
    Pojawia się w:
    Studia Lednickie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza stateczności zbocza w rejonie kościoła św. Katarzyny w Warszawie z uwzględnieniem obciążeń dynamicznych
    Slope stability analysis of St. Katarzyna Church area in Warsaw, including dynamic loading
    Autorzy:
    Kaczynski, R.
    Bakowska, A.
    Kielbasinski, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40180.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    drgania
    kosciol sw.Katarzyny
    metoda Bishopa
    metoda Felleniusa
    metoda redukcji wytrzymalosci na scinanie
    metoda rownowagi granicznej
    metody analizy
    obciazenia dynamiczne
    ruch samochodowy
    skarpy
    statecznosc
    Warszawa
    zbocza
    Bishop's method
    Fellenius method
    analysis method
    car traffic
    dynamic load
    limit equilibrium method
    slope
    stability
    vibration
    Warsaw city
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Architectura; 2008, 07, 1
    1644-0633
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Architectura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dedičstvo sv. Cyrila a Metoda v spojení s Rádom svätého Benedikta
    The Legacy of Sts. Cyryl and Method in Connection with Work of St. Benedict
    Dziedzictwo świętych Cyryla i Metodego w powiązaniu z dziełem św. Benedykta
    Autorzy:
    Ragan, Gabriel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035064.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    św. Cyryl
    św Metody
    Wielkie Morawy
    Słowacja
    naród słowacki
    rocznica 1150
    pamiątki
    s. Cyril
    s. Method
    Great Moravia
    Slovakia
    Slovak nation
    1150th anniversary
    monuments
    Opis:
    Artykuł ukazuje stan badań dotyczących słowiańskich apostołów św. Cyryla i Metodego na Słowacji w tym czasie. Autor wskazuje na badania benedyktyńskich stanowisk Josepha Kútnika-Šmálova na Słowacji, które nie znalazły jeszcze odpowiedniego miejsca w badaniach archeologicznych. Ponadto autor opisuje trwałość dzieł Apostołów Słowian w ludach południowosłowiańskich – Słoweńców i Chorwatów, a także wkład biskupa, słowackiego pochodzenia, Andrzeja Grutki, który w 1963 r. na Soborze Watykańskim II przyczynił się do pomyślnego wprowadzenia żywych języków narodowych do Liturgii rzymskej. W artykule zostały przedstawione także mało znane Pamiątki z Freisingu (Monumenta Frisingensia) – jako przykład rejestracji tekstów słowiańskich w pismie łacińskim. Na koniec zauważono, że podczas gdy na Słowacji skutkiem działań wojsk husyckich było zniszczenie zakonu benedyktyńskiego, w Czechach nadal istniał benedyktyński klasztor słowiański. Po upadku socjalizmu benedyktyni osiedlili się z powrotem (przez Polskę) na Słowacji. V príspevku je predstavený stav úcty slovanských apoštolov sv. Cyrila a Metoda na Slovensku v tomto čase. Poukazujeme na výskumy Jozefa Kútnika-Šmálova benediktínskych lokalít na Slovensku, ktoré zatiaľ nenašli potrebnú odozvu v archeologickom výskume. Ďalej poukazujeme na pretrvanie diela slovanských apoštolov u južných slovanských národov Slovincov a Chorvátov a tiež na príspevok biskupa slovenského pôvodu Andreja Grutku, ktorým v r. 1963 na II. vatikánskom koncile prispel k zdarnému zavedeniu živých národných jazykov do rímskej liturgie. Predstavujeme aj málo známe pamiatky z Freisingu – zápis staroslovienskych textov latinkou. Napokon konštatujeme, že kým na Slovensku účinkovaním husitských bratríckych vojsk došlo k zničeniu benediktínskej rehole, v Čechách benediktíni pôsobili ďalej a napokon po zániku socializmu sa benediktíni cez Poľsko naspäť usídlili aj na Slovensku. Napokon konštatujeme, že je potrebné vzbudiť prípravu systematickej práce na výskumoch, ktoré odhalia nepoznané súvislosti nášho národného i náboženského vývoja.
    The paper introduced the status of respect Slavic Apostles Sts. Cyril and Method in Slovakia at this time. We point to research of Joseph Kútnik-Šmálov Benedictine sites in Slovakia, which have not yet found the necessary response in archaeological research. Further notes the persistence works Apostles of the Slavs in the South Slav peoples Slovenes and Croats, as well as the contribution of Bishop Andrew Grutka Slovak origin, which in the year 1963 to II Vatican Council contributed to a successful introduction of live national languages into the Roman liturgy. We introduce the little-known Monuments of Freising – Slavonic texts registration in Latin. Finally, we note that, while in Slovakia, performing with of Hussite troops was the destruction of the Benedictine religious, order in Bohemia Benedictines worked on. Finally after the demise of socialism Benedictines settled back through Poland and Slovakia. Finally, we note that it is necessary to arouse the preparation of systematic work on research that reveals the unknown context of our national and religious development.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 8; 93-110
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    František Dvorník, Velehrad Unionism and Church Unity
    František Dvorník, ruch zjednoczenia z Velehradu i jedność Kościoła
    Autorzy:
    Ambros, Pavel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1368706.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    František Dvorník
    Kongresy zjednoczenia
    św. Cyryl i św. Metody
    ekumenizm
    katolicki slawizm
    Velehrad Unionist congresses
    Francis Dvornik
    St. Cyril and St. Methodius
    ecumenism
    catholic Slavis
    Opis:
    This paper brings a so far neglected aspect of Francis Dvornik’s work to the fore, namely the influence of the Velehrad unionistic movement on the scientific and personal formation of Dvornik at the beginning of his scientific career on the one hand, which was on the other hand connected with the increasing Dvornik’s influence on the Velehrad unionistic movement. The reciprocal influence is documented on the gradual transformation of the period correlative unionism (on the background of the modernistic tension in the catholic theology) and by strengthening its protoecumenical tendencies towards the clear ecumenical program formulated by Dvornik himself.
    Celem artykułu jest ukazanie dotychczas zaniedbywanego aspektu twórczości Franciszka Dvornika, a mianowicie, z jednej strony, wpływu ruchu zjednoczenia z Velehradu na jego formację naukową i osobistą, zwłaszcza u początku jego kariery naukowej, a z drugiej strony, rosnącego znaczenia osoby Dvornika dla ruchu zjednoczenia z Velehradu. Wzajemne oddziaływanie jest udokumentowane przez stopniowe przeobrażanie się tych korelacji (na tle modernistycznych napięć w teologii katolickiej) i przez ukazanie protoekumenicznych tendencji ruchu zjednoczenia z Velehradu w kierunku sformułowanego przez samego Dvornika jasnego programu ekumenicznego.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2021, 32, 1; 227-240
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mnich i teolog – charakterystyka Świętych Braci na podstawie tekstów liturgicznych
    The monk and the theologian – characteristics of Holy Brothers on the basis of the liturgical texts
    Autorzy:
    Ławreszuk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420341.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Sts Cyril and Methodius
    liturgical text
    hymnography
    Św. Cyryl i Metody
    teksty liturgiczne
    hymnografia
    Opis:
    The role of the liturgical text is far more complex than we think. It’s not only an inspiration for our petitions or thanksgiving, but also source of knowledge and spiritual education. Subject of this paper is to show characteristic of St Cyril and Methodius on the basis of the liturgical texts. In the minds of the faithful, their mission and activities are consistent and comprehensive, but liturgical texts devoted to the Holy Brothers show two ways how they followed in order to achieve their main goal – to spread Christianity and lead catechetical mission. St Cyril and Methodius had realized their mission on different paths, focusing on different priorities. The activity of St Methodius can be defined as the ascetic way, a sensitization to the spiritual richness of Orthodoxy. Referring to the liturgical texts the mission of St Cyril can be characterized as an educational, polemical and apologetic activity. Compliance of the liturgical texts with the life of St Cyril and Methodius and preservation of the historical resources, allows us to treat them as a valuable source of knowledge. This confirms the assertions about the nature the liturgical texts, which are an inherent aspect of the Holy Tradition of the Orthodox Church.
    Źródło:
    ELPIS; 2013, 15; 57-61
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki i rozwój chrześcijaństwa w Czechach za pierwszych Przemyślidów (do końca X wieku)
    Autorzy:
    Polek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/695745.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    Czesi, państwo czeskie, Czechy i Morawa, chrystianizacja, Przemyślidzi, Cyryl (Konstantyn i Metody, św. Wacław, X wieku, Europa Środkowa
    Opis:
    Do Czech chrześcijaństwo dotarło poprzez sąsiednie Morawy oraz Bawarię, która już od końcaIX w. zaczęła odgrywać coraz znaczniejszą rolę. Jak ukazują rezultaty badań historycznychi archeologicznych aż do połowy X w. jego zasięg ograniczał się do domeny Przemyślidów(Kotlina Praska). Szerzenie się nowej religii było rezultatem działań podjętych przez WacławaI i Bolesława I. Jednak prowadzenie systematycznej i zorganizowanej pracy misyjnej byłoutrudnione przez brak wystarczającej liczby duchownych, szkół oraz własnego biskupstwa(973). Znacznie wolniej natomiast przebiegała zmiana mentalności i kształtowanie się kulturyreligijnej ludności pod wpływem oddziaływania nowej religii. W Czechach proces tenwidoczny był aż do lat czterdziestych XI w. i analogicznie jak w pozostałych krajach regionu,także zależny był od postępów w zakresie budowy organizacji państwowej. W badaniach historycznychi filologicznych zwraca się uwagę na bilingwialny charakter kultury w państwie Przemyślidów, jakkolwiek brak przekonujących dowodów potwierdzających występowanie ciągłości kulturowej i religijnej dziedzictwa cyrylometodiańskiego w Czechach. Pozycja księstwa czeskiego w realiach politycznych i kulturowych Europy wczesnego średniowiecza oraz posiadanie aż dwóch kanonizowanych członków dynastii zapewniło Przemyślidom wysoką pozycję wśród rodów panujących, które kształtowały dzieje i kulturę Europy Środkowej.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2018, 1, 1
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święci Cyryl i Metody w świetle filiokwistycznej idei Karola Wielkiego
    St. Cyril and Methodius in the light of the filioquistic idea of Charlemagne
    Autorzy:
    Doroszkiewicz, Warsonofiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420251.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Święci Cyryl i Metody
    Imperium Rzymskie
    Karol Wielki
    Kościół
    Bizancjum
    filioque
    Duch Św.
    Frankowie
    Słowianie
    papież
    Konstantynopol
    Rzym
    Sts Cyril and Methodius
    Roman Empire
    Charlemagne
    Church
    Byzantium
    Holy Spirit
    Opis:
    During twelve years St. Methodius build up Slavonic Church in Central Europe. His position was a singulary difficult one. He had to contend with problems caused by Franks. The Frankish clergy did everything possible to undermine his authority: their resentment of his archiepiscopal powers and their dogged opposition to the Slavonic liturgy now combined with a theological grievance, which they loudly voiced both in Moravia and in Rome. The Frankish Church now firmly committed to the doctrine of the filioque. It had already arisen in 867, when patriarch Photius denounced the Franks for spreading filioque in Bulgaria. Now in Moravia, between 879 and 885, filioque flared up afresh, embittering the last years of Methodius’ life. The Church of Rome, though it did not formally accept filioque until the early eleventh century, had already begun to adopt it unofficially. The Byzantine Church strongly objected to the filioque, partly on the grounds that any alternation to the Creed had been expressly forbidden by the ecumenical councils, and partly because it believed to be theologically erroneous. Methodius, who, despite his position as papal legate, remained a Byzantine in outlook, could not fail to regard this doctrine, accepted by Frankish subordinate clergy as heretical. The filioque was to become the basic theological issue in the medieval controversies between the Byzantine and Roman Churches.
    Źródło:
    ELPIS; 2013, 15; 43-48
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ stylu epoki i względy estetyczne w konserwacji malowideł
    LA RESTAURATION DES PEINTURES AU POINT DE VUE DES EXIGEANCES ARTISTIQUES ET DES COURANTS ESTHETIQUES DE L’ÉPOQUE
    ZEITSTILEINFLUSS UND ÄSTHETISCHE ASPEKTE IN DER GEMÄLDERESTAURIERUNG
    Autorzy:
    Althöfer, Heinz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/538787.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    konserwacja malowideł
    style epoki
    założenia teoretyczne konserwatorstwa
    style konserwatorstwa
    „upiększenia” obrazów
    św. Rodzina
    Giorgio Vasari
    Bayeriche Staatsgemaldesammlungen Monachium
    retusz malowideł
    punktowanie
    punktowanie neutralne
    konserwacja obrazów w różnych epokach
    metody uzupełniania
    ołtarz Schaufeleina
    Madonna z Dzieciątkiem i św. Janem
    tratteggio
    rekonstrukcja całkowita
    kreskowanie
    Michelangelo Anselmi
    św. Klara
    Opis:
    A côté des problèmes d’ordre technique e t biologique, il semble nécessaire pour la restauration des peintures de préciser les données théorétiques à base desquelles uniquement peuvent être fixés le genre de tra item e n t et le moyen de procéder à la conservation. Le problème de la restauration des peintures ne peut être résolu autrement qu’à la condition d ’une perception lucide des données sus-mentionnées. Il en résulte la conscience du fait que le conservateur travaille sur une o e u v r e d’a r t. Le procédé technique du métier ne consiste donc pas à manier une matière quelconque, mais à s’occuper d’une matière toute spéciale. Le re stau ra teu r ne peut donc trav a ille r sans faire en courir, à la structure, à l’authenticité esthétique et historique de l’oeuvre, le risque d ’une modification trop poussée. Ce danger existe dans chaque e n tre prise de restauration. Autant le nettoyage que le nouveau verni peuvent changer le b rillan t de la surface, l ’impression de la profondeur, la couleur de fond caractéristique pour l’oeuvre dont il s’agit. Le rentoilage d ’une peinture risque d’entra iner un changement de la couche originale. En plus de ces traitements effectués à la surface ou au revers de la peinture, d ’autre s trav au x de conservation, même s’il ne sont appliqués qu’à un fragment de l’oeuvre, peuvent changer son aspect de to u t en tout. Chaque époque apporte de nouvelles solutions des problèmes de la restauration en connexion avec les idées e t les voies artistiques qui lui sont propres. On p o u rra it donc parler des styles de re s ta u ration. Leurs tra its caractéristiques se manifestent le plus clairement dans la façon vont on suppléa aux déficiences des peintures au cours des siècles passés, où la peinture ancienne est tra ité e sans aucun égard, et repeinte suivant le sens artistique des temps nouveaux. Mais ce n ’est pas seulement de cette façon que l’époque de la restauration apporte des changements à l’original de l’oeuvre restaurée. Les modifications rigoureuses que le baroque apporte aux dimensions expriment aussi bien le goût de cette époque que la retenue dans les complêtements si tipique pour la conscience archéologique et scientifique du classicisme. Il faut comprendre de la même façon les „embélissements” des peintures ita liennes de la Renaissance, effectués par les re s ta u ra teurs — Nazaréens et les tendances de l'anti-maniérisme dans les oeuvres repeintes au cours de la seconde moitié du XIXe siècle. Et c’est ainsi que la manie intransigeante de transposer s’allie dès la fin du XVIIIe siècle et surtout au XIX-ème, à l’insensibilité d ’une époque peignant d’une manière „lisse” pour les valeurs de la tex tu re picturale. Dans la même mesure e t pour une grande p art chez nos restaurateurs, leurs affinités avec les n o tions impressionistes sur les couleurs et leur incapacité d ’apprécier les valeurs, donne suite à une tendance d’enlever le verni et à un nettoyage des peintures trop poussé. Une grande p a rt des traitements appliqués depend sans aucun doute de l’é ta t dans lequel se trouve la peinture avant la restauration, de sa valeur pour l’histoire de l’a rt, ou encore de sa valeur en ta n t qu’objet d’un culte. Parfois ce sont les conditions du climat local qui decident de telle ou au tre méthode à employer. Il est toutefois incontestable que la solution théorétique ou le point de vue historique joue le rôle prépondérant dans tous les trav au x de restauration. Les opinions locales sur la valeur de l’oeuvre doivent être également prises en consideration. Sur l’exemple des peintures retouchées on voit manifestement avec quelle force les ébats théoretiques s’imposent aux traitements de restauration et combien le goût et le style de l’époque au cours de laquelle ils sont effectués décident du genre des traitements appliqués.
    Neben d e r E rörterung von technischen und n aturwissenschaftlichen Problemen in der Restaurieru n g erscheint die Klärung der theoretischen S ituation wesentlich, aus der die Art und das Maß jeder Restaurierung allein bestimmt werden können. Die gestellte Aufgabe kann n u r dann gut gelöst werden, wenn K larheit über diese Fragen besteht. Dazu gehört zunächst einmal die Erkenntnis, daß der Restaurator ein Kunstwerk behandelt. Die handwerklich- technische Tätigkeit ist also nicht die Beschäftigung mit irgendeiner Materie, sondern mit einer sehr speziellen. Der Restaurator kann diese Materie nicht behandeln, ohne nicht gleichzeitig die Gesamts tru k tu r des Bildes, seine Erscheinung als ä sth etische Realität und historische Urkunde zumindest der Gefahr einer allgemeinen Veränderung auszu besteht bei jeder re s ta u ra to ri eine Reinigung wie ein neuer erflächenglanz, Tiefenräumlichkeit r des Bildes verändern, eine Ubern neuen Bildträger kann die Oberverwandeln usw. Zwischen diesen der obersten Oberfläche des Bildes 'ckseite gibt es zahlreiche weitere Eineichermaßen, auch wenn sie nur einzelen betreffen, das ganze Gemälde veränn. Jede Zeit löst die aufgetragenen re stau - Aufgaben im Sinne der eigenen Kunst stanschauung. Man kann von R e stau rie rrechen. Am offensichtlichsten wird das bei lerischen Ergänzungen frü h e re r J a h rh u n d e rohne weiteres das alte Bild im Sinne der en Zeit in te rp re tie rt wird. Aber nicht n u r durch Arbeit m it dem Pinsel d eu tet die restau rieren d e che das Original um. Die rigorosen F o rm a tv e rderungen des Barock sind gleichermaßen eine ussage des uniformierenden Zeitgeschmacks, wie die urückhaltung in der Ergänzungsfrage bezeichnend ist für das archäologisch-wissenschaftliche Bewußtsein des Klassizismus. So sind auch „die Schönungen” italienischer Renaissancebilder durch NazarenerRestaura toren zu verstehen und die antimanieristischen Tendenzen in den Übermalungen d e r 2. Hälfte des 19. Jahrhunde rts, und so verbindet sich die rücksichtslose Ubertragungsmanie seit dem Ende des 18. Jah rh u n d e rts und besonders seit dem 19. J a h r h undert mit der Empfindungslosigkeit einer „glatt” malenden Epoche gegenüber Werten der Oberflächenstruktur. Gleichermaßen ist für einen großen Bereich unserer Restaurierung heute, für die Tendenz der Firnisabnahme bzw. der Reinigung, die Nähe zu impressionistischen Farbvorstellungen maßgebend und Unvermögen, Valeurs zu erkennen. Gewiß sind die meisten Eingriffe abhängig vom Zustand des Bildes, seinem Wert fü r die Kunstgeschichte oder innerhalb des Kunsthandels und seiner Bedeutung fü r den Kult, oder die k limatischen Verhältnisse des Ortes bedingen diese oder jene Methode. Aber es steht außer Frage, daß theoretischen Erwägungen und historische Standpunkt die bedeutsamste Rolle bei jeder Restaurierung spielen. Diese Einstellungen richten sich nach den Anschauungen, die man vom Kunstwerk am jeweiligen Ort hat. ‘ Am Beispiel der Gemälderetusche wird verdeutlicht, wie stark theoretische Erwägungen re s ta u ra torische Maßnahmen beeinflussen und wie Geschmack und Stil der restaurierenden Zeit den Eingriff bestimmen.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1965, 2; 23-34
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Русь и её святые в славянском учении Иоанна Павла II. Между историей и настоящим
    Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszym
    Autorzy:
    Przebinda, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1376008.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    dziedzictwo średniowiecznej prawosławnej Rusi
    święci bracia Cyryl i Metody
    św. Benedykt
    dawne dzieje i religia Białorusi
    Ukrainy i Rosji
    święci dawnej Rusi
    Jan Paweł II
    prawosławie
    katolicyzm
    ukraiński grekokatolicyzm
    ekumenizm
    wiara i kultura
    heritage of medieval Orthodox Rus
    the Saints Cyril and Methodius
    St. Benedict
    early
    history of Belarus
    Ukraine and Russia
    the saints of early Russia
    John Paul II
    Orthodox
    Christianity
    Catholicism
    Ukrainian Greek Catholics
    ecumenism
    faith and culture
    “the
    two lungs of Christianity”
    Vyacheslav Ivanov
    meeting between Pope Francis I and the Patriarch
    of Moscow Cyril I in Cuba
    наследие средневековой
    православной Руси
    святые братья Кирилл и Мефодий
    св. Ве-
    недикт
    средневековая история и религия Беларуси
    России и Украины
    святые древней
    Руси
    Иоанн Павел II
    православие
    католичество
    украинскиое грекокатоличество
    экуменизм
    вера и культура
    «два лёгких христианства» Вячеслава Иванова
    встреча
    папы Франтиска I патриарха Кирилла I в Гаване (Куба)
    Opis:
    Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszymW tekście podjęto próbę syntetycznego opisu stosunku Jana Pawła II – „Papieża z Polski” – doreligijnej tradycji Rusi Kijowskiej, będącej dziś wspólnym dziedzictwem i przestrzenią duchowo-historyczną dla Rosji, Ukrainy i Białorusi. Jan Paweł II, przyznając się do duchowego dziedzictwajagiellońskiej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, głosił w swoich dokumentach, wypowiedziach,pielgrzymkach i postawach życiowych „ekumenizm większej Europy”. Należą tutaj zarównokatolicki Zachód i Europa Środkowowschodnia, mające za duchowego patrona św. Benedykta,jak i prawosławna oraz greckokatolicka Europa Wschodnia, której patronują bracia Cyryl i Metody.Polski papież często nawiązywał w tym kontekście do zasady „dwóch płuc chrześcijaństwa”,sformułowanej w 1930 roku przez rosyjskiego poetę-symbolistę i myśliciela Wiaczesława Iwanowa.W tym szerokim ekumenizmie – będącym podstawą wizji „Europy od Atlantyku aż poUral” polskiego Papieża – swe miejsce mogą odnaleźć zarówno katolicy obrządku łacińskiegoi grekokatolicy obrządku bizantyńskiego jak i prawosławni wszystkich narodów Europy Południowej i Wschodniej. W artykule zostało podkreślone, że ekumeniczna postawa Papieża z Polskiw szczególności wobec rosyjskiego prawosławia przyczyniła się do epokowego, pierwszegow ogóle w dziejach spotkania papieża z moskiewskim patriarchą – stało się to 12 lutego 2016roku w Hawanie na Kubie za sprawą papieża Franciszka I i moskiewskiego patriarchy Cyryla I.
    The article attempts a synthetic description of the attitude of John Paul II – “the Pope from Poland” – to the religious tradition of Kievan Rus, a territory of shared spiritual and historical heritage for Russia, Ukraine, and Belarus. Identifying himself with the heritage of the Jagiellonian Polish-Lithuanian Commonwealth, John Paul II preached the “ecumenism of a greater Europe” in his official documents and statements, during his pilgrimages, and through the example of his own life. His teaching encompassed both, the Catholic West and Central Europe, with their spiritual patron in the figure of St. Benedict, as well as the Orthodox and Greek Catholic Eastern Europe, patroned by the brother saints Cyril and Methodius. Speaking of European spirituality the Polish Pope often referred to the metaphor of “the two lungs of Christianity” coined by the Russian symbolist poet and thinker, Vyacheslav Ivanov, in 1930. This broad ecumenical concept, which stands at the basis of the Pope’s vision of “Europe from the Atlantic to the Ural Mountains,” brings together the Roman Catholics, the Greek Catholics of the Byzantine Rite, and the members of all the Orthodox churches functioning among the nations of southern and eastern Europe. The article underlines the importance of the ecumenical stance of the Polish Pope and shows how his openness towards the Russian Orthodox Church prepared ground for the first historical meeting of a pope and a patriarch of Moscow – this epochal event happened in Cuba on 12 February 2016 between Pope Francis I and the Patriarch of Moscow and all Rus’ Cyril I.
    Автор предпринял попытку синтетического описания отношения Иоанна Павла II – «Папы из Польши» — к религиозному наследию Киевской Руси как части духовно-и- сторического пространства, общего для России, Украины и Беларуси. Иоанн Павел II, черпая из духовного наследия ягеллонской Речи Посполитой, одновременно в своих высказываниях, апостольских визитах, жизненной позиции и документах выступал за «экуменизм Европы побольше», включающей как католический Запад и Централь- но-восточную Европу, под духовным покровительством св. Бенедикта, так и Восточную Европу, покровителями которой являются братья Кирилл и Мефодий. В данном контексте польский Папа часто обращался к принципу «двух лёгких христианства», сформулированному в 1930 году российским поэтом-символистом и мыслителем Вяче- славом Ивановым. В этом широком экуменизме как идейном базисе папского видения «Европы от Атлантики до Урала» своё место могут найти как верующие Римско-ка- толической и Греко-католической, так и Православной церквей всех народов Южной и Восточной Европы. В статье подчёркивается, что экуменическая позиция польского Папы, в особенности по отношению к русскому православию, стала одним из важных факторов, благодаря чему стала возможна первая в истории встреча Папы – Франциска I с Патриархом Московским и всея Руси – Кириллом I – состоявшаяся 12 февраля 2016 года в Гаване на Кубе.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 49-74
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies