Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "św. Jan Paweł II" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Русь и её святые в славянском учении Иоанна Павла II. Между историей и настоящим
Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszym
Autorzy:
Przebinda, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376008.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
dziedzictwo średniowiecznej prawosławnej Rusi
święci bracia Cyryl i Metody
św. Benedykt
dawne dzieje i religia Białorusi
Ukrainy i Rosji
święci dawnej Rusi
Jan Paweł II
prawosławie
katolicyzm
ukraiński grekokatolicyzm
ekumenizm
wiara i kultura
heritage of medieval Orthodox Rus
the Saints Cyril and Methodius
St. Benedict
early
history of Belarus
Ukraine and Russia
the saints of early Russia
John Paul II
Orthodox
Christianity
Catholicism
Ukrainian Greek Catholics
ecumenism
faith and culture
“the
two lungs of Christianity”
Vyacheslav Ivanov
meeting between Pope Francis I and the Patriarch
of Moscow Cyril I in Cuba
наследие средневековой
православной Руси
святые братья Кирилл и Мефодий
св. Ве-
недикт
средневековая история и религия Беларуси
России и Украины
святые древней
Руси
Иоанн Павел II
православие
католичество
украинскиое грекокатоличество
экуменизм
вера и культура
«два лёгких христианства» Вячеслава Иванова
встреча
папы Франтиска I патриарха Кирилла I в Гаване (Куба)
Opis:
Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszymW tekście podjęto próbę syntetycznego opisu stosunku Jana Pawła II – „Papieża z Polski” – doreligijnej tradycji Rusi Kijowskiej, będącej dziś wspólnym dziedzictwem i przestrzenią duchowo-historyczną dla Rosji, Ukrainy i Białorusi. Jan Paweł II, przyznając się do duchowego dziedzictwajagiellońskiej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, głosił w swoich dokumentach, wypowiedziach,pielgrzymkach i postawach życiowych „ekumenizm większej Europy”. Należą tutaj zarównokatolicki Zachód i Europa Środkowowschodnia, mające za duchowego patrona św. Benedykta,jak i prawosławna oraz greckokatolicka Europa Wschodnia, której patronują bracia Cyryl i Metody.Polski papież często nawiązywał w tym kontekście do zasady „dwóch płuc chrześcijaństwa”,sformułowanej w 1930 roku przez rosyjskiego poetę-symbolistę i myśliciela Wiaczesława Iwanowa.W tym szerokim ekumenizmie – będącym podstawą wizji „Europy od Atlantyku aż poUral” polskiego Papieża – swe miejsce mogą odnaleźć zarówno katolicy obrządku łacińskiegoi grekokatolicy obrządku bizantyńskiego jak i prawosławni wszystkich narodów Europy Południowej i Wschodniej. W artykule zostało podkreślone, że ekumeniczna postawa Papieża z Polskiw szczególności wobec rosyjskiego prawosławia przyczyniła się do epokowego, pierwszegow ogóle w dziejach spotkania papieża z moskiewskim patriarchą – stało się to 12 lutego 2016roku w Hawanie na Kubie za sprawą papieża Franciszka I i moskiewskiego patriarchy Cyryla I.
The article attempts a synthetic description of the attitude of John Paul II – “the Pope from Poland” – to the religious tradition of Kievan Rus, a territory of shared spiritual and historical heritage for Russia, Ukraine, and Belarus. Identifying himself with the heritage of the Jagiellonian Polish-Lithuanian Commonwealth, John Paul II preached the “ecumenism of a greater Europe” in his official documents and statements, during his pilgrimages, and through the example of his own life. His teaching encompassed both, the Catholic West and Central Europe, with their spiritual patron in the figure of St. Benedict, as well as the Orthodox and Greek Catholic Eastern Europe, patroned by the brother saints Cyril and Methodius. Speaking of European spirituality the Polish Pope often referred to the metaphor of “the two lungs of Christianity” coined by the Russian symbolist poet and thinker, Vyacheslav Ivanov, in 1930. This broad ecumenical concept, which stands at the basis of the Pope’s vision of “Europe from the Atlantic to the Ural Mountains,” brings together the Roman Catholics, the Greek Catholics of the Byzantine Rite, and the members of all the Orthodox churches functioning among the nations of southern and eastern Europe. The article underlines the importance of the ecumenical stance of the Polish Pope and shows how his openness towards the Russian Orthodox Church prepared ground for the first historical meeting of a pope and a patriarch of Moscow – this epochal event happened in Cuba on 12 February 2016 between Pope Francis I and the Patriarch of Moscow and all Rus’ Cyril I.
Автор предпринял попытку синтетического описания отношения Иоанна Павла II – «Папы из Польши» — к религиозному наследию Киевской Руси как части духовно-и- сторического пространства, общего для России, Украины и Беларуси. Иоанн Павел II, черпая из духовного наследия ягеллонской Речи Посполитой, одновременно в своих высказываниях, апостольских визитах, жизненной позиции и документах выступал за «экуменизм Европы побольше», включающей как католический Запад и Централь- но-восточную Европу, под духовным покровительством св. Бенедикта, так и Восточную Европу, покровителями которой являются братья Кирилл и Мефодий. В данном контексте польский Папа часто обращался к принципу «двух лёгких христианства», сформулированному в 1930 году российским поэтом-символистом и мыслителем Вяче- славом Ивановым. В этом широком экуменизме как идейном базисе папского видения «Европы от Атлантики до Урала» своё место могут найти как верующие Римско-ка- толической и Греко-католической, так и Православной церквей всех народов Южной и Восточной Европы. В статье подчёркивается, что экуменическая позиция польского Папы, в особенности по отношению к русскому православию, стала одним из важных факторов, благодаря чему стала возможна первая в истории встреча Папы – Франциска I с Патриархом Московским и всея Руси – Кириллом I – состоявшаяся 12 февраля 2016 года в Гаване на Кубе.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 49-74
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawiciel 44 : o ratowaniu krzyża z kaplicy Baryczków
O ratowaniu krzyża z kaplicy Baryczków
Autorzy:
Łysiak, Tomasz (1970- )
Powiązania:
Gazeta Polska 2021, nr 30, s. 64-66
Data publikacji:
2021
Tematy:
Jan Paweł II (papież ; 1920-2005)
Jezus Chrystus
Krucyfiks Baryczkowski
Ikonografia chrześcijańska
Katedra św. Jana (Warszawa)
Kaplica Baryczków (Warszawa ; Katedra św. Jana)
Kościoły i kaplice
Krucyfiks
Powstanie warszawskie (1944)
Reformacja
Rzeźba niemiecka
Rzeźba polska
Rzeźba sakralna
Wyposażenie świątyń
Wizerunki Chrystusa
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Tematem artykułu jest kilkusetletni krucyfiks wiszący w Kaplicy Baryczków w warszawskiej katedrze św. Jana. Kapelan powstańczy ksiadz Wacław Karłowicz uratował krzyż w czasie powstania warszawskiego z płonącej bazyliki. Owiany legendą krucyfiks wisiał w kaplicy, która była ważnym punktem religijnym na mapie miasta. Figura Jezusa była uważana za cudowną i otaczana przez warszawiaków ogromną czcią.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wskazania dla artystów w przesłaniu św. Jana Pawła II
Autorzy:
Marcinkowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669281.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
music
liturgy
St. John Paul II
artists
liturgical music
muzyka
liturgia
św. Jan Paweł II
artyści
muzyka liturgiczna
Opis:
Through music people can fully express their feelings and emotions, even the ones of religious nature. Therefore, music is an inseparable part of the liturgy in the Christian Church. The music used during religious ceremonies is aimed at praising God and blessing the faithful. This goal will be accomplished only when the rules referring to sacred music are followed. These rules are found in the documents formed by the Church legislation. The Letter to Artists by St. John Paul II plays the vital role among the regulations. It can be treated as a kind of invitation sent to all people of art, so music as well, to join in the dialogue with the Church. The following article presents the tasks given authors and performers of worship music by the Church, in the context of the message conveyed in the Letter to Artists. Pope writes about their responsibility. At the same time he expresses a wish as far as the beauty they create is concerned. Namely, he wants that beauty to evoke admiration among the next generations.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2014, 33, 2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczynki miłosierdzia względem ciała i duszy. Historia i praktyka
Autorzy:
Gryz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669727.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
divine mercy
mercy to the poor
alms
catechism
charity parochial
St. Faustina
St. John Paul II
Pope Francis
miłosierdzie
uczynki miłosierdzia
katechizm
caritas
jałmużna
biedni
działalność charytatywna
św. Tomasz z Akwinu
św. Faustyna
św. Jan Paweł II
Opis:
The Church made assisting the poor and needy an important part of its mission, as a response to an explicit command to enact the commandment to love one’s neighbor given by Christ. The obligation to show an active love of neighbor is expressed in the catechism formula of works of mercy toward the body and soul. The article analyzes both the genesis of this formula, as well as its historical interpretation over the centuries.The corporal works of mercy have been clearly stated by Christ Himself in the context of the teaching of the last judgment recorded in the Gospel of Matthew 25:31–40, however the spiritual works of mercy find their biblical justification in different places of the Gospels. In III century Origen in the spirit of allegorical exegesis interpreted the works of mercy mentioned in the Gospel of Matthew also as a call to help in the spiritual needs of man, and after him St. Augustine in the West. In this way, gradually the list of seven works of mercy concerning the soul was established.St. Thomas Aquinas gave us the classical moral interpretation of the acts of mercy, establishing the conditions under which they are a strict moral obligation. I the later period in the practice of charity stressed the elements such as: a personal experience of God’s mercy as a call to help others (St. Faustina), valuing man in his dignity (St. John Paul II) and recentely a concern for people excluded or deprived of opportunities of self-development (Pope Francis).
Wspomaganie biednych i potrzebujących uczynił Kościół ważnym elementem swojego posłannictwa, jako odpowiedź na wyraźny nakaz realizacji przykazania miłości bliźniego dany przez Chrystusa. Obowiązek okazywania czynnej miłości bliźniemu został wyrażony w katechizmowej formule uczynków miłosierdzia co do ciała i co do duszy. Artykuł analizuje zarówno genezę powstania tej formuły, jak również jej historyczną interpretację na przestrzeni wieków.Uczynki miłosierdzia co do ciała zostały wyraźnie sformułowane przez samego Chrystusa w kontekście nauki o sądzie ostatecznym, zapisanej w Ewangelii św. Mateusza 25, 31–40, natomiast uczynki co do duszy znajdują swoje biblijne uzasadnienie w różnych miejscach Ewangelii. W III wieku Orygenes w duchu egzegezy alegorycznej interpretował uczynki miłosierdzia wymienione w Ewangelii Mateusza także jako wezwanie do pomocy w duchowych potrzebach człowieka, a za nim na Zachodzie czynił tak św. Augustyn. W ten sposób stopniowo rodziła się lista siedmiu uczynków co do duszy.Klasyczną interpretację moralną uczynków miłosierdzia podał św. Tomasz z Akwinu, ustalając, w jakich warunkach są one ścisłą powinnością moralną. W późniejszym okresie w praktykowaniu miłosierdzia podkreślano takie elementy jak: osobiste doświadczenie Bożego miłosierdzia jako wezwanie do pomocy innym (św. Faustyna), dowartościowanie człowieka w jego godności (św. Jan Paweł II) oraz w ostatnim czasie troska o ludzi wykluczonych, czyli pozbawionych możliwości własnego rozwoju (papież Franciszek).
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship of Pope John Paul II to the Father of the Redeemer
Stosunek Jana Pawła II do Ojca Odkupiciela
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034985.pdf
Data publikacji:
2022-02-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
św. Józef
ojciec
Maryja
opiekun
tajemnica
John Paul II
Joseph
father
Mary
foster
mystery
Opis:
The New Testament figure of St. Joseph comes to the fore in direct connection with his relationship with Mary, who is called to the service of motherhood, so that by divine action she may become the mother of the Redeemer. The title of St. John Paul II’s apostolic exhortation Redemptoris Custos indicates the mission of St. Joseph in the life of Jesus Christ as his protector. It is true that St. Joseph, Mary’s husband performs this role in certain situations. Joseph takes an attitude to a situation that affects him. For this reason, St. John Paul II does not focus only on the very service of the protector, but focuses on the relationship from which the protector’s service itself derives. This relationship is fatherhood, which corresponds to Joseph’s legitimate relationship with Mary. Mary herself defines Joseph’s relationship with Jesus as that of a father: „your father and I have been anxiously searching for you“ (Luke 2:48). It follows from the very marriage of Mary and Joseph, which unites them, that they both have the title of parent. John Paul II emphasizes this fact and formulates from it the relationship of fatherhood to Jesus. He revealed Joseph in the mystery of Christ with an emphasis on the biblical basis. The presented text reflects the new dimension of Joseph’s relationship with Christ, which is fulfilled by participating in the mystery of the Incarnation of the Eternal Word, together with Mary.
Nowotestamentalna postać św. Józefa wysuwa się na pierwszy plan w bezpośrednim związku, w relacji z Maryją, wezwaną do służby macierzyństwa, aby przez działanie Boże mogła stać się Matką Odkupiciela. Tytuł adhortacji apostolskiej św. Jana Pawła II Redemptoris custos wskazuje na misję św. Józefa w życiu Jezusa Chrystusa jako jego opiekuna. To prawda, że w pewnych sytuacjach św. Józef, mąż Maryi tę rolę spełnia. Józef przyjmuje postawę stosownie do sytuacji, która go dotyczy. Z tego powodu św. Jan Paweł II nie skupia się tylko na samej służbie opiekuna, ale na relacji, z której owa służba protektora się wywodzi. Owa relacja to ojcostwo, co odpowiada uzasadnionej relacji Józefa z Maryją. Sama Maryja określa relację Józefa z Jezusem jako relację ojca: „Twój ojciec i ja z bólem serca szukaliśmy ciebie” (Łk 2,48). Z samego małżeństwa Maryi i Józefa, łączącego ich, wynika, że oboje mają tytuł rodziców. Jan Paweł II podkreśla ten fakt i formułuje z niego stosunek ojcostwa do Jezusa. Ujawnił Józefa w tajemnicy Chrystusa z naciskiem na podstawy biblijne. Prezentowany tekst odzwierciedla nowy wymiar relacji Józefa z Chrystusem, który urzeczywistnia się poprzez uczestnictwo w tajemnicy Wcielenia Słowa Przedwiecznego wraz z Maryją.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 57-71
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Jews – „Our Older Brothers”
Die Juden – „unsere alteren Bruder”
Żydzi – „Nasi starsi bracia”
Autorzy:
Štrukelj, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560712.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Second Vatican Council
Nostra Aetate
Christian-Jewish dialogue
St. John Paul II
Joseph Ratzinger-Pope Benedict XVI
Hans Urs von Balthasar and Martin Buber
Catholic Church
Theology
II Sobór Watykański
Nostra aetate
dialog chrześcijańsko-żydowski
św. Jan Paweł II
Joseph Ratzinger – papież Benedykt XVI
Hans Urs von Balthasar i Martin Buber
Kościół katolicki
teologia
Opis:
This article discusses the relations between Jews and Christians, especially in the last 50 years, after the promulgation (October, 28th 1965) of the Decree „Nostra Aetate” of the Second Vatican Council. The paper consists of three parts: in the first part we find the evaluation of the outstanding importance of Christian-Jewish dialogue, exercised by the St. John Paul II. – In the second part our attention is focused on the theological dialogue between Hans Urs von Balthasar and Martin Buber. Finally, in the third part we take into consideration the important the theological contribution of Joseph Ratzinger-Pope Benedict XVI on behalf of Christian-Jewish living together.
Artykuł dotyczy relacji między Żydami a chrześcijanami, szczególnie w ostatnich 50 latach, po promulgacji przez II Sobór Watykański dekretu Nostra aetate (28 października 1965 r.). Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej znajdujemy ewaluację mającego ogromne znaczenie dialogu chrześcijańsko-żydowskiego uprawianego przez św. Jana Pawła II. W drugiej części uwaga jest skoncentrowana na dialogu teologicznym między Hansem Ursem von Balthasarem i Martinem Buberem. W końcowej, trzeciej części uwzględniony został ważny wkład teologiczny Josepha Ratzingera – papieża Benedykta XVI w dziedzinę współżycia chrześcijańsko-żydowskiego.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2016, 23; 197-208
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Attitude towards John Paul II and References Made to His Person by the Polish Parliamentary Parties from 2005 till 2019 – with Particular Emphasis on the Polish People’s Party, the Law and Justice, the Democratic Left Alliance, and the Civic Platform
Stosunek i odwoływanie się do osoby papieża Jana Pawła II polskich partii parlamentarnych w latach 2005–2019 ze szczególnym zwróceniem uwagi na Polskie Stronnictwo Ludowe, Prawo i Sprawiedliwość, Sojusz Lewicy Demokratycznej i Platformę Obywatelską
Autorzy:
Kubicki, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1860922.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish parliamentary parties
21st century
Pope St. John Paul II
papież św. Jan Paweł II
polskie partie parlamentarne
XXI wiek
Opis:
The purpose of the article is to determine what is the contemporary attitude of the most important Polish parliamentary parties to John Paul II, which was done by examining the frequency of referring to and commemorating the person of the pope by individual political parties. In order to achieve the established objective, the activity of individual clubs, circles, MPs and senators in the Polish parliament was analyzed. Furthermore, the analysis of program documents and press organs of Polish political parties was carried out. Studies have shown that the greatest contribution to the commemoration and promotion of a deceased pope in Poland is made by the Law and Justice. The Polish People’s Party also refers to John Paul II in public, but rarely does it in official program documents. Occasionally, and more rarely recently, the pope is also referred to by the Civic Platform. In contrast, politicians from the Democratic Left Alliance usually do not refer to John Paul II, but they respect him as a great Pole and spiritual leader.
Celem artykułu jest określenie współczesnego stosunku najważniejszych polskich partii parlamentarnych do Jana Pawła II, co zostało dokonane poprzez zbadanie częstotliwości odwoływania się do osoby papieża i upamiętniania go przez poszczególne ugrupowania polityczne. W celu realizacji założonego celu dokonano analizy aktywności poszczególnych klubów, kół, posłów i senatorów w polskim parlamencie oraz analizy dokumentów programowych i organów prasowych polskich partii politycznych. Badania wykazały, że największy wkład w upamiętnianie i propagowanie w Polsce osoby zmarłego papieża wnosi Prawo i Sprawiedliwość. Do Jana Pawła II odwołuje się na forum publicznym również Polskie Stronnictwo Ludowe, ale rzadko robi to w oficjalnych dokumentach programowych. Okazjonalnie, a ostatnio coraz rzadziej, papieża przywołuje też Platforma Obywatelska. Natomiast politycy Sojuszu Lewicy Demokratycznej zazwyczaj nie odwołują się do Jana Pawła II, ale szanują go jako wielkiego Polaka i przywódcę duchowego.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 68; 99-120
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczne treści święta Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana w kontekście formacji do kapłaństwa na wzór Serca Jezusowego
Theological content of the Feast of Our Lord Jesus Christ, The Eternal High Priest in context formation to the priesthood on design of the Heart of Jesus
Autorzy:
Mocydlarz, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554290.pdf
Data publikacji:
2018-12-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Najświętsze Serce Jezusa
o. Leon Dehon
św. Jan Paweł II
Benedykt XVI
nowe święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana
José Ornelas Carvalho
kard. Stanisław Nagy
kapłaństwo Chrystusowe i Jego Serce
duchowość berulliańska
kard. Pierre de Bérulle
École Française
formacja do kapłaństwa
kard. C. Llovery
W. Świerzawski
J. M. G. Lahiguer
List do Hebrajczyków
A. Vanhoye
Abraham
Melchizedek
Konstytucja o liturgii świętej
W. Olier
The Sacred Heart of Jesus
Fr. Leon Dehon
St. John Paul II
Benedict XVI
new feast of Our Lord Jesus Christ
The Eternal High Priest
card. Stanisław Nagy
priesthood of Christ and his Heart
Berullian spirituality
card. Pierre de Bérulle
formation for the priesthood
card. C. Llovery
Epistle to the Hebrews
Constitution on the Sacred Liturgy
Opis:
Artykuł ma za zadanie odpowiedzieć na pytanie – na czym polega połączenie kapłaństwa Jezusa Chrystusa z Jego Sercem, jak również z naszym ministerialnym „kapłaństwem na wzór Serca Jezusowego”. Wskazuje na fakt, że nowe święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana jest na wskroś chrystologiczne, dlatego też mówiono w historii kultu Serca Jezusa o Jego kapłańskim Sercu, zwłaszcza w tradycji francuskiej szkoły duchowości berulliańskiej, z której wyrasta duchowość L. Dehona. Całość rozważań opiera się na inspiracjach płynących z tekstów mszy o Jezusie Chrystusie Najwyższym i Wiecznym Kapłanie, a zwłaszcza z jego biblijnych czytań, skąd wypływa kierunek dla formacji do kapłaństwa na wzór Serca Jezusa. Te liturgiczne i biblijne teksty są dopełnieniem rozumienia kapłaństwa w ujęciu o. Leona Dehona, a także mogą nadać mu nowy dynamizm i kierunek dalszego rozwoju.
The article is intended to answer the question – what is the connection of the priesthood of Jesus Christ with his Heart, as well as with our ministerial „priesthood on design of the Heart of Jesus”. He points to the fact that the new feast of Our Lord Jesus Christ, The Eternal High Priest is thoroughly christological, therefore it was said in the history of the cult of the Heart of Jesus about His priestly Heart, especially in the tradition of the French school of Berullian spirituality, from which the spirituality of L. Dehon grows. All the reflections are based on the inspirations flowing from the texts of the Holy Mass on Our Lord Jesus Christ, The Eternal High Priest, and especially his biblical readings, from where the direction for the formation to the priesthood on design of the Heart of Jesus. These liturgical and biblical texts complement the understanding of the priesthood in the light of Fr. Leon Dehon, and can give it new dynamism and direction for further development.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 2(35); 39-60
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczna ikona św. Józefa w ujęciu Jana Pawła II
The theological icon of St. Joseph as perceived by John Paul II
Autorzy:
Kochaniewicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038357.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
St. Joseph
John Paul II
Council of Vatican II
Redemptoris custos
sources
św. Józef
Jan Paweł II
Sobór Watykański II
źródła
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest ukazanie sposobu interpretacji postaci świętego patriarchy w adhortacji apostolskiej Jana Pawła II Redemptoris custos. Dokonana analiza pozwoliła stwierdzić, że teologiczny obraz św. Józefa zawarty w adhortacji jest integralnie powiązany z nauczaniem Soboru Watykańskiego II. Postać świętego patriarchy została ukazana w dwóch odsłonach: w tajemnicy Chrystusa i Kościoła. Z jednej strony Józef został przedstawiony jako ojciec, oblubieniec, cieśla oraz człowiek kontemplujący Zbawiciela. Z drugiej ukazano jego rolę w tajemnicy Kościoła jako opiekuna, stróża i orędownika oraz wzór do naśladowania. Godnym podkreślenia jest perspektywa historiozbawcza, dominująca w całym dokumencie, która pozwoliła zaakcentować aktywną współpracę Józefa w wypełnianiu woli Bożej. Soborowe wezwanie powrotu do źródeł znalazło odzwierciedlenie w dokumencie dzięki licznym odniesieniom do: Pisma Świętego, orzeczeń Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, wypowiedzi Ojców i Doktorów Kościoła. Papież sięgnął także po teksty liturgiczne. Oparcie się na takich źródłach sprawiło, że przedstawiony w adhortacji obraz św. Józefa jest pozbawiony przesady i fałszywej egzaltacji.
The aim of this study is to analyze the way of interpreting the figure of St. Joseph in the apostolic exhortation of John Paul II Redemptoris custos, emphasizing the sources that the pope used in the construction of the theological image. The analysis made it possible to conclude that the theological image of St. Joseph included in the exhortation is integrally connected with the teaching of the Second Vatican Council. The figure of the Patriarch is shown in two sections: in the mystery of Christ and the Church. On the one hand, Joseph was introduced as a father, bridegroom, carpenter, and a contemplative man of the Savior. On the other hand, it shows his role in the mystery of the Church as a guardian and intercessor, as well as a model to follow. It is worthy to note the perspective of salvation history, dominant in the entire document, which allowed to emphasize Joseph’s active cooperation in fulfilling God’s will. The conciliar call to return to the sources is evidenced in the document thanks to numerous references to Sacred Scripture, to the documents of the Church’s Magisterium, to the statements of the Fathers and Doctors of the Church and use of the liturgical texts. Such a solid reliance on sources meant that the image of St. Joseph is solid,without exaggeration and false exaltation.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 40; 65-77
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia prymatu w myśli eklezjologiczno-ekumenicznej kardynała Stanisława Nagyego
The Theology of Primacy in Eclessiological and Ecumenical Thought of Cardinal Stanisław Nagy
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036335.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
św. Piotr
prymat
sukcesja
Biskup Rzymu
Jan Paweł II
eklezjologia
ekumenizm
Church
St. Peter
primacy
succession
Bishop of Rome
John Paul II
ecclesiology
ecumenism
Opis:
Artykuł ukazuje w szerokim kontekście poglądów eklezjologicznych i ekumenicznych problem prymatu Biskupa Rzymu w dorobku Kardynała S. Nagyego. Sobór Watykański II miał wpływ na przemiany w przedmiocie badań dotyczących Kościoła: od eklezjologii apologetycznej do fundamentalnej. Najważniejsza funkcja w Kościele katolickim została ukazana w klasycznej argumentacji via primatus, jako argument jego wiarygodności oraz w dialogu ekumenicznym, a także w aspekcie prakseologicznym w pontyfikacie Jana Pawła II. Poglądy Profesora początkowo podkreślały instytucjonalne i historyczne aspekty prymatu, jednak wraz z rozwojem posoborowej eklezjologii akcentowały teologiczną stronę, ukazując tę misję w historiozbawczej wizji Kościoła.
The article presents the achievements of Cardinal Stanisław Nagy in the field of ecclesiology, including the ecumenical context. The main problem is the primacy of the Bishop of Rome as the supreme office in the Catholic Church. The article presents the apologetic argumentation concerning the truthfulness of the Church, called via primatus. It describes the ministry of primacy as the function of St. Peter the Apostle and his successors, conferred upon him by Jesus Christ with the purpose to ensure the unity and permanence of the Church. The article also addresses the problem of ecumenical quest, for which the person of the pope is the most difficult obstacle in the process of unifying Christianity. The last part of the article presents the praxeological aspect of the ministry of primacy in the pontificate of John Paul II.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9; 91-106
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święta Jadwiga Śląska w nauczaniu św. Jana Pawła II
St. Hedwig of Silesia in the Teaching of St. John Paul II
Autorzy:
Giemza, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018595.pdf
Data publikacji:
2017-01-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
teaching
St. Hedwig of Silesia
Trzebnica
John Paul II
św. Jadwiga Śląska
Jan Paweł II
nauczanie
Opis:
Dnia 26 marca 2017 roku minęło 750 lat od kanonizacji św. Jadwigi Śląskiej (†1243). Z tej racji metropolita wrocławski, abp Józef Kupny ogłosił w metropolii wrocławskiej Rok Jadwiżański (2016–2017). W ramach obchodów zaplanowane są różne wydarzenia o charakterze religijnym i kulturalnym, odbywają się sympozja naukowe. W te rocznicowe obchody wpisuje się prezentowany artykuł Święta Jadwiga Śląska w nauczaniu św. Jana Pawła II. Kardynał Karol Wojtyła jeszcze przed wyborem na Stolicę Piotrową przebywał kilkakrotnie w sanktuarium św. Jadwigi w Trzebnicy k. Wrocławia. Zostało to omówione w pierwszej części artykułu. Święta stała się szczególnie duchowo bliska Janowi Pawłowi II, gdyż jego wybór na papieża dokonał się w liturgiczne święto św. Jadwigi, w dniu 16 października 1978 roku. Ojciec św. dawał temu wyraz w swoim nauczaniu. W drugiej części, na podstawie wpisów do ksiąg pamiątkowych i wypowiedzi papieża odnoszących się do św. Jadwigi Śląskiej, zostało omówionych siedem zagadnień szczegółowych.
March 26, 2017 marked the 750th anniversary of the canonization of St. Hedwig of Silesia (†1243). On this occasion the Wrocław metropolitan, Archbishop Józef Kupny proclaimed the Year of St. Hedwig (2016–2017) in the Wrocław metropolis. Celebrations include a variety of religious and cultural events as well as scientifi c symposia. The present article St. Hedwig of Silesia in the teaching of John Paul II falls within the scope of the anniversary celebrations. Cardinal Karol Wojtyła, even before his election to St. Peter’s Chair paid several visits to the shrine of St. Hedwig in Trzebnica near Wrocław. These visits are discussed in the fi rst part of the article. St. Hedwig became especially close to John Paul II spiritually as his election took place on her liturgical feast, on October 16, 1978. The Holy Father testifi ed to this spiritual affinity in his teaching. In the second part of the article seven detailed issues are discussed based on the pope’sinscriptions in commemorative books and his utterances referring to St. Hedwig of Silesia.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2017, 18; 213-231
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies