Temat: św. Augustyn - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Rola interioryzacji w nauczaniu według św. Augustyna
The Role of Interiorization in Teaching According to St. Augustine
Autorzy:: Kowalewska, Dorota Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28763438.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: St. Augustine
interiorization
teaching
heart
soul
wisdom
św. Augustyn
interioryzacja
nauczanie
serce
dusza
mądrość
Opis:: Artykuł podejmuje zagadnienie roli interioryzacji w nauczaniu w ujęciu św. Augustyna. Analizie poddano wybrane teksty św. Augustyna oraz inne źródła, interpretujące jego naukę w różnych kontekstach. Pojęcie interioryzacji zostało zdefiniowane w odniesieniu do rozumienia tego terminu przez św. Augustyna oraz do nauki Jana Pawła II. Na podstawie tekstów źródłowych rozróżniono takie pojęcia, jak wiedza i mądrość, człowiek wewnętrzny i zewnętrzny, rozum i serce. Wskazano również na niewystarczalność słów w procesie przekazywania przez pedagoga wartości. Przeprowadzona analiza pozwoliła na określenie celu nauczania, którym według św. Augustyna jest zdobycie mądrości poprzez miłość. W części końcowej przedstawiono koncepcję „Nauczyciela wewnętrznego”, pomagającego zinterioryzować wiedzę o rzeczach niezmysłowych. Tekst jest próbą zwrócenia uwagi na rolę interioryzacji w nauczaniu i wynikające z niej implikacje praktyczne prowadzące do powodzenia procesu kształcenia.
The article presents the role of interiorization in teaching as it appears in the writings of St. Augustine. It is based on an analysis of selected of his works and other sources interpreting his teaching in various contexts. The article defines the concept of interiorization, first referring to the teaching of John Paul II, and then showing the way that St. Augustine understood this issue. Based on the source texts, concepts such as knowledge and wisdom, inner and outer man, and reason and heart are distinguished. The insufficiency of words in the pedagogue’s process of conveying values is also indicated. The analysis made it possible to determine the goal of teaching, which, according to St. Augustine, is to gain wisdom through love. In the final part, the concept of the “Inner Teacher” is presented, which helps to internalize the knowledge of non-sensory things. The article is an attempt to draw attention to the role of interiorization in teaching and it indicates practical implications for the success of the educational process.
Źródło:: Studia Paedagogica Ignatiana; 2023, 26, 4; 159-176
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:: Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: The concept of freedom in the thought of St. Augustine
Pojęcie wolności w myśli św. Augustyna
Autorzy:: Warchał, Robert Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31214845.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: św. Augustyn
wolna wola
wolność
autonomia
wolicjonalność
St. Augustine
free will
freedom
autonomy
grace
volition
Opis:: The article discusses St. Augustine’s arguments for the existence of free will and its theological contexts in relation to human nature. The bishop of Hippo refers to the philosophical works of Plato and Plotinus as well as texts from the New Testament, and in justifying the existence of free will points to the direct consciousness of man. Augustine was deeply convinced that this intrinsic action is necessary for valuation and therefore for moral judgment resulting from the choice between good and evil. Without free will, man would not be himself, it is the condition of humanity and the foundation of responsibility. In his writings, the author distinguished between the freedom from autonomy and self-determination; independent acts of will that are an ontological feature of human being. He believed that the ultimate source of man’s inner freedom is God. Augustine was also aware that human freedom is imperfect, which manifests itself in ethical dilemmas related to decision-making. The human freedom is never absolute, as a result of man’s fallen nature, which God has bestowed with the grace of goodness in the form of the gift of free will. Among other things, this accounted for Augustine’s rejection of the concept of grace proposed by Pelagius, who denied its supernatural character claiming that it is given according to merit. Many scholars have attempted to interpret the issue of how grace affects the human will. Their statements seem to support the conclusion in light of which freedom of the will is not abrogated due to the action of grace.
W artykule omówiono argumentację św. Augustyna na rzecz istnienia wolnej woli oraz jej konteksty teologiczne w odniesieniu do natury ludzkiej. Biskup Hippony odwołuje się do dzieł filozoficznych Platona i Plotyna oraz tekstów z Nowego Testamentu, a uzasadniając istnienie wolnej woli wskazuje na bezpośrednią świadomość człowieka. Augustyn był głęboko przekonany, że to wewnętrzne działanie jest niezbędne do wartościowania, a tym samym do osądu moralnego wynikającego z wyboru między dobrem a złem. Bez wolnej woli człowiek nie byłby sobą, jest ona warunkiem człowieczeństwa i fundamentem odpowiedzialności. W swoich pismach autor odróżniał wolność od autonomii i samostanowienia; niezależne akty woli są ontologiczną cechą istoty ludzkiej. Wierzył, że ostatecznym źródłem wewnętrznej wolności człowieka jest Bóg. Augustyn był również świadomy, że ludzka wolność jest niedoskonała, co przejawia się w dylematach etycznych związanych z podejmowaniem decyzji. Ludzka wolność nigdy nie jest absolutna, co wynika z upadłej natury człowieka, którą Bóg obdarzył łaską dobroci w postaci daru wolnej woli. Wynikało to między innymi z odrzucenia przez Augustyna koncepcji łaski zaproponowanej przez Pelagiusza, który zaprzeczał jej nadprzyrodzonemu charakterowi, twierdząc, że jest ona udzielana według zasług. Wielu uczonych próbowało zinterpretować kwestię wpływu łaski na ludzką wolę. Ich wypowiedzi wydają się popierać wniosek, w świetle którego wolność woli nie jest zniesiona z powodu działania łaski.
Źródło:: Logos i Ethos; 2023, 62, 2; 7-26
0867-8308
Pojawia się w:: Logos i Ethos
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wieczność teraźniejszości. Psychologiczne ujęcie czasu w kontekście istnienia Boga według Augustyna z Hippony
Eternity of the present. Psychological approach to time in the context of God’s existence according to Augustine of Hippo
Autorzy:: Cyrek, Olga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23050865.pdf
Data publikacji:: 2023-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: wieczność
czas
teraźniejszość
Bóg
św. Augustyn
eternity
time
present
God
St. Augustine
Opis:: Artykuł przedstawia koncepcję wieczności i czasowości w ujęciu wczesnośredniowiecznego myśliciela, filozofa i pisarza łacińskojęzycznego Augustyna z Hippony w kontekście istnienia Boga. Wyjaśniono, w jaki sposób autor odróżnił wieczność od czasu, oraz podkreślono, że wieczność jest warunkiem zaistnienia rzeczywistości temporalnej. W pierwszej kolejności przy omawianiu myśli autora opisano wnioski na temat tego, jak ujmował on wieczność w kontraście z czasowym światem. Augustyn opisuje wieczność jako niezmienność, odróżniając ją od zmienności czasu. Następnie analizie poddano doświadczanie czasowości przez ludzką świadomość i podkreślono subiektywność przeżywania upływania momentów. Augustyn dostrzegł nierozciągłość teraźniejszości i zarazem niemożność zatrzymania się w niej na stałe. Pojmował czas jako formę naszej umysłowości i wyróżnił trzy dziedziny czasu: obecność przeszłości, obecność teraźniejszości i obecność przyszłości. Jak większość mu współczesnych autorów błędnie ujmował czas linearnie, nadając mu określony kierunek, czyli strzałkę, która w rzeczywistości jest naszym złudzeniem poznawczym. W artykule wykorzystano klasyczne dzieła Augustyna z Hippony, takie jak „De civitate Dei” oraz „Confessiones”, i na ich podstawie przedstawiono koncepcje myśliciela z Tagasty oraz dodatkowo rozszerzono je o rozważania na temat subiektywnego przeżywania przemijalności, jakie jest doświadczane w ludzkiej świadomości, opierając się na wiedzy psychologicznej.
The article presents the concept of eternity and temporality in the perspective of the early medieval thinker, philosopher and Latin-language writer Augustine of Hippo in the context of the existence of God. It explains how the author distinguished eternity from time and emphasizes that eternity is a condition for the existence of temporal reality. In the first place, when discussing the author’s thoughts, conclusions are described about how he grasped eternity in contrast with the temporal world. Augustine describes eternity as immutability, distinguishing it from the changeability of time. Then, the experience of temporality by human consciousness was analyzed and the subjectivity of experiencing the passage of moments was emphasized. Augustine saw the impancy of the present and at the same time the impossibility of staying in it permanently. He understood time as a form of our mentality and distinguished three areas of time: the presence of the past, the presence of the present, and the presence of the future. Like most of his contemporaries, he misunderstood time linearly by giving it a specific direction, i.e. an arrow, which in fact is our cognitive illusion. The article uses the classic works of Augustine of Hippo, such as “De civitate Dei” and “Confessiones” and on their basis presents the concepts of the thinker from Tagasta and additionally expands them with reflections on the subjective experience of transience, which is experienced in human consciousness based on psychological knowledge.
Źródło:: Studia Elbląskie; 2023, 24; 379-404
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Człowiek – subiektywność – Bóg. Zalążki współczesnej filozofii egzystencjalnej u św. Augustyna
Human being - subjectivity – God. The signs of modern existential philosophy in St. Augustine Summary The presented article will analyze the anthropological and cognitive aspects of Augustines doctrine in the context of existential philosophy. Augustine’
Autorzy:: Warchał, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2142947.pdf
Data publikacji:: 2022-10-06
Wydawca:: Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:: św. Augustyn
subiektywność
poznanie
Bóg
transcendencja
egzystencjalizm
St. Augustine
subjectivity
epistemology
God
transcendence and existence
Opis:: The presented article will analyze the anthropological and cognitive aspects of Augustine's doctrine in the context of existential philosophy. Augustine’s doctrine depicts a human being as a well-ordered structure that brings together various distinct strands. Among them, one cannot ignore the subject of bottom-up approach to anthropology, or the author's stance on transcendence. The following article is to discuss the main aspects of experience in human being, which are part of the subject of existential philosophy. Augustine’s conception could be called anthropology of the thinking subject, as all our emotions tend to be conditioned through the prism of what is happening here and now. The similarity of his views with the existential movement lies in the fact that both trends focus on an individual going through a crisis. From a philosophical point of view, Augustine concentrates on the analysis our existence in conjunction with the issues of evanescence. The relevance of his doctrine results from the fact that the author demonstrates the positive aspects of human being, which comes from metaphysical source, that is, from God who is its fullness and model in a completely unconditioned way.
Źródło:: Warszawskie Studia Teologiczne; 2022, 35, 1; 134-147
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:: Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Duchowe piękno wdowieństwa ślubowanego Bogu na podstawie De bono viduitatis i Epistula 130 św. Augustyna
Autorzy:: Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2158099.pdf
Data publikacji:: 2022-09-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: St. Augustine
De bono viduitatis
Epistula 130
Spirtitual beauty
Widows
św. Augustyn
duchowe piękno
wdowy
Opis:: Oryginalnym wkładem biskupa Hippony w formację wdów jest nauka o pięknie duchowym, wewnętrznym (pulchritudo spiritalis). Została ona doskonale zharmonizowana z innymi wskazaniami adresowanymi do nich zwłaszcza w De bono viduitatis oraz Epistula 130 i jest częścią o wiele szerszej koncepcji człowieka duchowego (homo spirituals), którą po 411 roku Hippończyk rozwija w kontekście antypelagiańskim. Choć wstrzemięźliwość wdowia jest darem Bożym i skłania do wdzięczności, to jednak nie zwalnia z trudu podobania się Oblubieńcowi. Ponieważ wielki pasterz Kościoła w Hipponie zdawał sobie doskonale sprawę, że o wstrzemięźliwości powinien uczyć tak, aby pokochały ją same wdowy, dlatego też mówi o niej i o całym poświęconym Bogu wdowieństwie w kategoriach piękna i rozkoszy duchowych. Tak, krok po kroku z niezrównaną swadą i znawstwem kreśli najdrobniejsze elementy duchowego piękna violas viduarum.
The original contribution of the Bishop of Hippo to the formation of widows is the study of spiritual, internal beauty (pulchritudo spiritalis). It was perfectly harmonized with other indications addressed to them, especially in De bono viduitatis and Epistula 130, and is part of a much wider concept of the spiritual man (homo spirituals), which after 411 the Hipponese develops in an anti-Pelagian context. Although the widow's abstinence is a gift from God and prompts her to be grateful, it does not absolve her from the trouble of pleasing her Bridegroom. Since the great shepherd of the Church of Hippo was well aware that he should teach continence so that widows themselves would love it, he speaks of it and of all God-consecrated widowhood in terms of beauty and spiritual bliss. Yes, step by step, with unparalleled eloquence and skill, it traces the smallest elements of the spiritual beauty of violas viduarum.
Źródło:: Vox Patrum; 2022, 83; 47-66
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Neoplatońskie inspiracje Augustyńskich dowodów na istnienie Boga
Neoplatonic inspirations of Augustinian evidence for the existence of God
Autorzy:: Topolewski, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40211212.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:: evidence for the existence of God
st. Augustine
metaphysics
dowody na istnienie Boga
św. Augustyn
metafizyka
Opis:: W artykule poruszony został wątek specyficznej relacji między filozofią i religią, a także greckich i wczesnochrześcijańskich inspiracji dla myśli św. Augustyna w kontekście problematyki dowodów na istnienie Boga. Analizie poddane zostały obecne w filozofii platońskiej i neoplatońskiej argumenty na istnienie Boga (lub Absolutu), które w sposób pośredni i bezpośredni wywarły wpływ na Augustyńskie formuły dowodów. Wykazano i opisano analogie wraz z interpretacją wpływu jaki miały na kształt koncepcji przyjętych przez jednego z najważniejszych reprezentantów filozofii chrześcijańskiej.
This article discusses a specific relationship between philosophy and religion, also Greek and early-Christian inspirations for the philosophy of St. Augustine, especially in the context of evidences for the existence of God. In the further part of the text were analyzed the arguments for the existence of God (or the Absolute) which are present in Platonic and Neoplatonic philosophy and which directly and indirectly influenced the Augustinian formulas of evidences. The summary is the demonstration and description of the analogy along with the interpretation of the impact it had on the shape of the concepts adopted by one of the most important representatives of Christian philosophy.
Źródło:: DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2022, 19, 19; 260-271
1730-0274
Pojawia się w:: DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Płeć ludzka a tajemnica wcielenia Syna Bożego według św. Augustyna
Autorzy:: Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2088031.pdf
Data publikacji:: 2022-03-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: sexus
sex
gender
man
woman
creation
incarnation
St. Augustine
mężczyzna
kobieta
stworzenie
wcielenie
św. Augustyn
Opis:: Celem artykułu jest ukazanie spojrzenia św. Augustyna na płeć ludzką (sexus), obecnego w jego nauczaniu na temat wcielenia Syna Bożego. Z uwagi na znaczną rozpiętość zagadnienia artykuł koncentruje się na najbardziej reprezentatywnym komentarzu Augustyna do pierwszych rozdziałów Księgi Rodzaju: De Genesi ad litteram libri duodecim. Dzieło to jest cennym świadectwem nauczania o boskim pochodzeniu płci. „Człowiek” (homo) w dostępnej Augustynowi wersji łacińskiej Rdz 1,26–27 to zarówno „mężczyzna” (mas, masculus), jak i „kobieta” (femina, mulier). Kobieta różni się od mężczyzny fizjonomią i cechami biologicznymi, inne różnice wynikają z uwarunkowań życia społecznego, jednak co do godności bycia stworzoną na obraz Boży kobieta jest równa mężczyźnie. Tak jak w Chrystusie objawia się pełna godność płci męskiej, tak w Matce Chrystusa objawia się pełna godność płci kobiecej. Zdaniem Augustyna Chrystus, choć mógł z żebra czy z jakiegoś innego członka ciała Maryi stworzyć własne ciało, a więc pokazać w swoim ciele, iż po raz wtóry potrafiłby zdziałać to, co się stało przez cud stworzenia, to jednak przez wcielenie unaocznił, że w czystym ciele matki, tym samym jej płci kobiecej, nie ma nic zawstydzającego. Kobiety zmartwychwstaną w swoich ciałach kobiecych, w których uwydatni się ich piękno otrzymane w momencie stworzenia
The aim of the article is to present St. Augustine’s view of the male and female sexes (sexus) as reflected in his teaching on the Incarnation of the Son of God. The article focuses first on Augustine's commentary on the first chapters of Genesis: De Genesi ad litteram libri duodecim. This work is a precious testimony to the divine origin of human gender. The "man" (homo), in the Latin version of Genesis 1:26-27 available to Augustine, is both "man" (mas, masculus) and "woman" (femina, mulier). A woman differs from a man in both physiognomy and biological features, with still other differences belonging to the social realm, nevertheless, as to the dignity stemming from being made according to the image of God, women are equal to men. Just as in Christ the full dignity of the male sex is revealed, so in the Mother of Christ is the full dignity of the female sex made manifest. According to Augustine, Christ, although he could have created his own body from a rib (or from any member) of Mary – thus showing in his body that he was able to replicate what had occurred in the miracle of creation – he instead chose to show that in his mother's pure body, in the female sex itself, there is nothing embarrassing. Women will be resurrected in their female bodies, in which their essential beauty, bestowed at the time of creation, will be highlighted.
Źródło:: Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 69-84
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Bóg jako źródło moralności. Intuicje św. Augustyna w "Wyznaniach" 7.10–11 w kontekście dyskusji z tradycją starożytną
God as the Source of Morality. St. Augustine’s Intuitions in "Confessions" 7.10–11 in the Context of a Discussion with the Ancient Tradition
Autorzy:: Koszkało, Martyna Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1789191.pdf
Data publikacji:: 2021-09-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Bóg
źródło moralności
Sokrates
Platon
Arystoteles
św. Augustyn
regio dissimilitudinis
neoplatonizm
God
the source of morality
Socrates
Plato
Aristotle
St. Augustine
region of dissimilarity
Neoplatonism
Opis:: W artykule przedstawiam relacje Boga/bogów wobec moralności zarówno w greckiej religii i filozofii, jak i w poglądach św. Augustyna na podstawie rozróżnień uczynionych przez Johna Hare’a. Twierdzę, że intuicje Augustyna istotnie dopełniają koncepcję Boga jako źródła moralności obecną zarówno w starożytnej tradycji filozoficznej, jak i religijnej. W pierwszej części artykułu ukazuję relację bogów greckiej religii ludowej do moralności i stwierdzam, że bycie gwarantem moralności nie wymagało od nich posiadania wzorcowego charakteru moralnego. Następnie pokazuję, że zmiana tego zjawiska miała miejsce w epoce sokratejskiej. Bóg/bogowie Sokratesa, Platona czy Arystotelesa nabierają cech doskonałościowych i to sankcjonuje ich moc kształtowania moralności. W ramach tych koncepcji zrodziła się idea upodobnienia się do Boga/bogów i naśladowania wzorca charakterologicznego poprzez wykonywanie działań, które wykonuje Bóg (poznawanie, doskonałość moralna). Bóg, zwłaszcza rozumiany filozoficznie, był traktowany również jako cel oraz przedmiot uszczęśliwiający. W ostatniej części artykułu analizuję koncepcję św. Augustyna. Pokazuję, że oprócz tego, że Bóg jest prawodawcą oraz uszczęśliwiającym celem ostatecznym z tego powodu, że stwarza istoty do Niego podobne, jest źródłem moralności nie tylko jako wzorzec charakterologiczny, ale przede wszystkim jako istota stwórcza. Ukazuję, że zło moralne jest odwróceniem się sprawcy od Boga i załamaniem ontologicznego porządku. W artykule przedstawiam możliwe interpretacje wyrażenia regio dissimilitudinis oraz tekstualne źródła tego pojęcia. Ukazuję również te aspekty poglądów Augustyna, które istotnie uzupełniają i przekraczają model neoplatoński w Wyznaniach 7.10–11.
In this article, I present the relationship between God/gods and morality in both the Greek religion and philosophy and in the views of St Augustine based on distinctions made by John Hare. I argue that Augustine’s intuitions are indeed complementary to the concept of God as the source of morality present both in the ancient philosophical and religious traditions. In the first part of the article, I show the relation of the gods of Greek popular religion to morality. I argue that being guarantors of morality did not require them to possess exemplary moral character. I then show that a change in this regard took place in the Socratic era. The God/gods of Socrates, Plato, or Aristotle acquire perfect qualities, which sanctions their power to shape morality. Within these concepts, the idea was born of becoming God/god-like and imitating a model of character by performing the actions carried out by God (cognition, moral perfection). God, especially the philosophical God, was also treated as an end and as a felicific object. In the last part of this article, I analyze the concept of St Augustine. I show that, in addition to being the lawgiver and the ultimate felicific end, because He creates beings like Him, God is the source of morality not only as a model of character but above all as a creative being. I show that in committing moral evil, the perpetrator turns away from God and disrupts the ontological order. I present possible interpretations of the expression region of dissimilarity and the textual sources of this concept. I also show those aspects of Augustine’s views that significantly complement and transcend the Neoplatonic model in Confessions 7.10–11.
Źródło:: Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 979-994
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Virgo Mater w kazaniach na Boże Narodzenie św. Augustyna
Autorzy:: Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2158048.pdf
Data publikacji:: 2021-12-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Dziewica Matka
dziewictwo
macierzyństwo
kazanie
Boże Narodzenie
św. Augustyn
Biskup Hippony
Virgin Mother
virginity
maternity
sermon
Christmas
Bishop of Hippo
St. Augustine
Opis:: Artykuł wychodząc naprzeciw ożywionemu zainteresowaniu problematyką dziewictwa i macierzyństwa Maryi we współczesnej mariologii, stara się ukazać te dwie ważne prawdy w nauczaniu św. Augustyna w oparciu o jego kazania (sermones) wygłoszone na Boże Narodzenie. Jako najbardziej reprezentatywny dla podejmowanej problematyki został wybrany tytuł maryjny Virgo Mater i to on jest przewodnikiem w rozważaniach, które obok wstępu i zakończenia obejmują następujące zagadnienia: Sermones de Natali Domini, Nativitas Christi duplex, Maria Virgo Mater, Virginalis maternitas Mariae oraz Maria Mater et Virgo et Ecclesia mater et virgo. Podstawową metodą pracy jest metoda historiozbawcza, z wyraźnym wykorzystaniem narzędzi hermeneutyki języka, obrazu i symbolu, a także charakterystycznej dla osoby Maryi mistagogii. Uważna lektura maryjnego przesłania wielkiego Ojca i Oratora starożytności chrześcijańskiej prowadzi do wniosku, że tak istotne w tajemnicy Wcielenia – dziewictwo i macierzyństwo Maryi są nie tylko „narzędziami zbawienia”, ale niepowtarzalnymi i indywidualnymi elementami osobowości Maryi. Tak, jak w pierwszej kolejności Dziewica Matka ofiarowała się Boskiemu Synowi, tak teraz ofiaruje się Kościołowi, wszystkim chrześcijanom (omnes Christiani) i całej ludzkości. Kazania na Boże Narodzenie biskupa Hippony w żaden sposób nie mogą mierzyć się z jego wiekopomnymi dziełami, nie sposób jednak nie podkreślić, że swym przesłaniem wyrażonym w charakterystycznej formie i stylu, przez wieki żywiły pobożność wielu pokoleń chrześcijan zwłaszcza w późnej starożytności chrześcijańskiej i wczesnym średniowieczu.
This article, meeting the lively interest in the issues of virginity and motherhood of Mary in contemporary Mariology, tries to show these two important truths in the teaching of St. Augustine based on his sermones for Christmas. The Marian title Virgo Mater was chosen as the most representative for the issues at hand and it is the guide in considerations which, apart from the introduction and conclusion, include the following issues: Sermones de Natali Domini, Nativitas Christi duplex, Maria Virgo Mater, Virginalis maternitas Mariae and Maria Mater et Virgo et Ecclesia mater et virgo. The basic method of work is the salvation history method, with a clear use of the tools of the hermeneutics of language, image and symbol, as well as the mystagogy characteristic of Mary. Careful reading of the Marian message of the great Father and Orator of Christian antiquity leads to the conclusion that so important in the mystery of the Incarnation - Mary's virginity and motherhood are not only "instruments of salvation", but also unique and individual elements of Mary's personality. As the Virgin Mother offered herself to the Divine Son in the first place, so now she offers herself to the Church, to all Christians (omnes Christiani) and to all humanity. The sermons for Christmas by Bishop Hippo in no way measure up to his memorable works, but it cannot be ignored that with their message expressed in a characteristic form and style, for centuries they nourished the piety of many generations of Christians, especially in late Christian antiquity and the early Middle Ages.
Źródło:: Vox Patrum; 2021, 80; 139-160
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: What Does the Middle Ages Teach Us for Today?
Autorzy:: Poirel, Dominique
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1637831.pdf
Data publikacji:: 2021-02-26
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: średniowiecze
Europa
chrześcijaństwo
pluralizm
średniowieczne uniwersytety
średniowieczne renesansy
Bernard z Chartres
Jan z Salisbury
Hugon ze Św. Wiktora
Augustyn z Hippony
Middle Ages
Europe
Christianity
pluralism
medieval universities
medieval renaissances
Bernard of Chartres
John of Salisbury
Hugh of St. Victor
Augustine of Hippo
Opis:: Czego uczy nas dzisiaj średniowiecze? Na tyle, na ile można posłużyć się historią do zrozumienia swojego czasu, z badań nad średniowieczem można wyciągnąć trzy główne wnioski. Po pierwsze, powtarzająca się konfrontacja z nowymi ludami nie przeszkodziła w powstaniu jednej wspólnoty kulturowej. Po drugie, wśród przyczyn, które pozwoliły na tę asymilację, jest coś, co można by nazwać „kompleksem niższości”, który paradoksalnie popychał ludzi średniowiecza do ciągłego wprowadzania innowacji z podziwu dla swoich prestiżowych poprzedników. Wreszcie pragnieniu jedności towarzyszyły liczne napięcia i faktyczny pluralizm, ponieważ jednoczących biegunów było kilka: filozoficzna mądrość odziedziczona z Aten, prawo cywilne przekazane z Rzymu, wiara chrześcijańska otrzymana z Jerozolimy.
Insofar as it is possible to use history to understand one’s time, three main lessons can be drawn from the study of the Middle Ages. First, repeated confrontation with new populations did not prevent the foundation of a single cultural community. Then, among the causes that allowed this assimilation, there is what could be called an “inferiority complex,” which paradoxically pushed the men of the Middle Ages to constantly innovate out of admiration for their prestigious predecessors. Finally, the desire for unity was allied with numerous tensions and a de facto pluralism, since the poles around which to unify were themselves several: philosophical wisdom inherited from Athens, civil law transmitted from Rome, the Christian faith received from Jerusalem.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2020, 11, 4; 7-19
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Złe czyny mieszkańców Sodomy (Rdz 19,1-11) w interpretacji św. Augustyna
The Wicked Acts of the Inhabitants of Sodom (Genesis 19:1-11) in the Interpretations of St. Augustine
Autorzy:: Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1603529.pdf
Data publikacji:: 2021-06-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: złe czyny
Sodoma
św. Augustyn
Julian z Eklanum
pożądliwość
Opis:: Celem artykułu jest przedstawienie zachowania mieszkańców Sodomy wobec dwu podróżnych (aniołów) przyjętych na nocleg przez Lota (Rdz 19,1-11) w nauczaniu św. Augustyna. U biskupa Hippony odnajdujemy szereg terminów określających to zachowanie: flagitia, facta mala, iniquitates et perversitates, scelera czy peccatum. Równie interesujące jest dostrzeżenie wpływu jaki na interpretację czynów mężczyzn z Sodomy przez Augustyna odegrał swoimi poglądami Julian z Eklanum. To głównie za jego sprawą ocena występku mieszkańców Sodomy przesunięta została przez biskupa Hippony ze sfery ogólnych wykroczeń przeciw naturze (contra naturam) do sfery zachowań seksualnych i na trwałe powiązana z obcowaniem płciowym (stuprum) mężczyzn.
The aim of the article is to present the behavior of the inhabitants of Sodom towards two travelers (angels) taken in overnight by Lot (Gen 19: 1-11), according to the teaching of St. Augustine. In the Bishop of Hippo we find a number of Latin terms describing this behavior: flagitia, facta mala, iniquitates et perversitates, scelera or peccatum. It is equally interesting to see the influence that Julian of the Eclanum had on Augustine's interpretation of the deeds of the Sodomites. It was mainly due to Julian that Augustine's assessment of the transgression of the men of Sodom perceptively shifted, from the sphere of general offenses against nature (contra naturam), to the sphere of sexual behavior, to become permanently and specifically associated with sexual intercourse with men.
Źródło:: Verbum Vitae; 2021, 39, 1; 353-368
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Czy przedmiotem radości może być coś innego niż Bóg? Augustyn, Piotr Lombard, Bonawentura o "usus" i "fruitio"
Can the object of joy be anything other than God? Augustine, Peter Lombard and Bonaventure on ‘usus’ an d ‘fruitio’
Autorzy:: Płotka, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/431115.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: usus
fruitio
commentaries on 'Sentences'
joy
pleasure
desire
Bonaventure
Augustine
Peter Lombard
medieval philosophy
komentarze do 'Sentencji'
radość
przyjemność
pragnienie
Bonawentura
Św. Augustyn
Piotr Lombard
filozofia średniowieczna
Opis:: This article discusses the historical development of the concept of joy in medieval philosophy and theology. It focuses on the problem of the relation between “usus” and “fruitio”. The former concept (“use”) connotes the whole spectrum of possible attitudes of man in his relation to temporal goods. The use of temporal goods by man is an earthly, temporal, and secular experience. It can take a sinful form – sensual pleasures – or a religious form, in which case it becomes a foretaste of eternal happiness. The second concept (fruitio) means happiness, and it is the fulfillment of the sum total of all human desires. Fruitio only occurs after death, and it is an element of beatifica visio. Usus concerns changeable, temporal goods, while the only object of fruitio is God. This article is devoted to the question of whether the object of fruitio can be anything other than God, i.e. whether the temporal good can be the object of full joy, and if so, how. An answer to this question would require an analysis of a number of specific issues: what conditions (subjective, objective) would have to be met in order for the use of the temporal good to qualify for joy? How does the moral evaluation of the use of such goods proceed? What are the emotional components of usus? In other words, the central problem of this article is the concept of usus (the use of temporal goods) and the medieval interpretations of this concept as a connotating human experience of temporal (incomplete) joy caused by earthly goods. Mainly, the article concentrates on three authors: Augustine, Peter Lombard and Bonaventure, and presents three different theories of joy: joy as a possession of the desired object (Augustine), joy as longing for a desired object (Peter Lombard) and joy as distance to the desired object (Bonaventure). Lastly, the article argues that the development of the concept of joy in the period between 395 BC and the second half of the thirteenth century is the history of an ever greater appreciation of joy and the perception of its proper meaning in human life.
Artykuł omawia historyczny rozwój koncepcji radości w filozofii i teologii średniowiecznej. Koncentruje się na trzech autorach: Augustynie, Piotrze Lombardzie i Bonawenturze, i przedstawia kolejne trzy teorie radości: radość jako posiadanie pożądanego przedmiotu (Augustyn), radość jako oczekiwanie na pożądany przedmiot (Piotr Lombard) oraz radość jako dystans w stosunku do pożądanego przedmiotu (Bonawentura). Wreszcie, artykuł argumentuje, że dzieje radości w okresie 395–druga połowa XIII wieku to dzieje coraz większego docenienia radości i dostrzeżenia jej właściwego znaczenia w życiu człowieka.
Źródło:: Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 3; 5-32
0585-5470
Pojawia się w:: Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Doktryna chrześcijańskiego małżeństwa w De bono coniugali na tle metodologii św. Augustyna
Autorzy:: Sylwestrzak, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/609363.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: St. Augustine
teaching of the Catholic Church
marriage
św. Augustyn
nauczanie Kościoła katolickiego
małżeństwo
Opis:: The article introduces the philosophical conception of “Christian marriage” worked out by St. Augustine in the treatise De bono coniugali (400–401 AD) which is a part of his polemics with the Manichaeans and Iuvinian(us). The treatise has been evaluated in the light of the Augustian methodology of De civitate Dei (410–430 AD). The author concludes that in writing De civitate Dei St. Augustine took inspiration from the methodology outlined in the earlier De bono coniugali.
W artykule przedstawiono filozoficzną konstrukcję „małżeństwa chrześcijańskiego” opracowaną przez św. Augustyna w rozprawie pt. De bono coniugali, napisanej w latach 400–401, powstałej w polemice z manichejczykami i Iuwinianem. Praca została poddana ocenie w świetle metodologii Augustiańskiej zawartej w traktacie Civitas Dei, napisanym w latach 410–430. Autor dochodzi do przekonania, iż św. Augustyn w De civitate Dei inspirował się metodologią przedstawioną w zarysie we wcześniejszym De bono coniugali.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Metaforyka zdrowia w listach Augustyna
Medical metaphors in Augustine’s letters
Autorzy:: Marciniak, Bernard Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/612548.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: medyczne metafory
św. Augustyn
zdrowie
St. Augustine
health
medical metaphors
Opis:: Augustin in his correspondence many times uses the metaphor based on medicine and hygiene – deeply rooted in biblical, patristic and philosophical tradition of his times. Directly or indirectly he refers mainly to two ideas: Christ as Medical Doctor and St. Paul's doctrine of the Church as the Body of Christ. Christians are members of the Church. Their personal sins, spiritual flaws, foreign doctrines and heresies they are attracted to, schisms they join such as Judaism. Priscilianism, Manicheism, Donatism, paganism, pride and discord among communities are all presented metaphorically as illnesses. Augustine uses the images of blindness, cancer, gangrene, madness, lethargy, dementia and injury. The Author as the Shepherd of the Church offers various devices and ways to fight the vices, using medical terms in a didactic context. In this way, medicine becomes the representation of the Church’s discipline, ethics and spirituality.
Augustyn w swojej korespondencji wielokrotnie posługuje się mocno osadzoną w tradycji zarówno biblijnej, patrystycznej, jak i filozoficznej swoich czasów, metaforyką opartą na medycynie i higienie. Wprost lub pośrednio odwołuje się przede wszystkim do dwóch idei: Chrystusa – Lekarza oraz Pawłowej doktryny o Kościele jako Ciele Chrystusa. Chrześcijanie są członkami Kościoła. Ich osobiste grzechy, duchowe braki, jak również obce doktryny i herezje, którym ulegają, oraz schizmy, do których przystępują, takie jak judaizm, pryscylianizm, manicheizm, donatyzm, pogaństwo, pycha i niezgoda pomiędzy wspólnotami, w tym kluczu metaforycznym są przedstawiane jako choroby. Augustyn najczęściej posługuje się obrazami: ślepoty, nowotworu, gangreny, obłąkania, ospałości, otępienia i poranienia. Nasz Autor jako pasterz Kościoła w swoich wypowiedziach podaje również różne narzędzia i sposoby walki z nimi, które także opisuje w kategoriach medycznych, często powiązanych z pedagogicznymi. W ten sposób medycyna staje się obrazem dyscypliny kościelnej, etyki i duchowości.
Źródło:: Vox Patrum; 2019, 71; 373-388
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Społeczność Kościoła Afryki rzymskiej w relacji św. Augustyna
Remarks on the Christian Community of the Roman Africa Church Made in Saint Augustine’s Writings
Autorzy:: Wojcieszak, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1828677.pdf
Data publikacji:: 2019-12-20
Wydawca:: Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:: Saint Augustine
Roman Africa
ancient Christianity
3rd – 4th – century clergy
late-classical Roman society
ancient Church
confessional relations
św. Augustyn
Afryka rzymska
chrześcijaństwo antyczne
duchowieństwo IV i V wieku
późnoantyczne społeczeństwo rzymskie
Kościół starożytny
stosunki religijne
Opis:: W artykule tym zaprezentowane zostały wybrane uwagi na temat późnoantycznej społeczności chrześcijan Kościoła Afryki rzymskiej w relacji św. Augustyna. Odwołując się do dzieł biskupa Hippony, mogliśmy zanalizować pewien wycinek obrazu społeczeństwa rzymskiego w prowincji afrykańskiej dotyczący kwestii stosunków religijnych w ówczesnych strukturach kościelnych. Nie jest to obraz pełny, zajęliśmy się w tym miejscu tylko wybranymi zagadnieniami, ponieważ kolekcja źródeł Augustyna jest nader bogata i mimo wielości opracowań na ten temat, wciąż można odkrywać nowe zagadnienia czy problemy, bądź też analizować opracowane już na nowy sposób. W powyższym artykule zajęliśmy się kwestiami związanymi z duchowieństwem afrykańskim, przebiegiem liturgii, ogólnie pojętym laikatem i jego służbą kościelną oraz stosunkami religijnymi, zawężonymi do zagadnień herezji i schizm. Sam temat podjęty przez nas w artykule wymaga dalszych badań, jednak przedstawione powyżej wnioski pozwalają stwierdzić, że mimo problemów z gospodarką w III wieku, kryzysami, uzurpacjami, a nade wszystko z herezjami, schizmami i koniunkturalnymi nawróceniami, Kościół afrykański w czasach św. Augustyna rozwijał się dobrze, a próby walki z problemami podejmował charyzmatyczny biskup Hippony, wspierany przez hierarchię kościelną.
This article presents selected remarks that St Augustine made on the late-classical Christian community of the Church in Roman. Looking at the writings of the bishop of Hippo we can analyse a certain section of Roman society in the African province, especially the question of the confessional relations in the Church structures of those days. However, this is not a complete image and we are able to deal only with some selected topics here. This is due to the fact that the collection of the Augustine sources is very complex and despite the numerous studies on this subject, new doubts and questions still arise. The paper contains a study of the African clergy, the liturgical rite, the laity in general and its ecclesiastical functions as well as the religious tensions caused by heresies and schisms. Undoubtedly the subject itself requires further research, yet the conclusions presented in the article allow us to say that despite the economic problems in the third century, the crises, the usurpations of power and, above all, the heresies, the schisms and the opportunistic conversions, the African Church in the time of St. Augustine was developing well. The charismatic bishop of Hippo was doing his best to tackle all these difficulties with the support of his clergy.
Źródło:: Studia Pelplińskie; 2019, 53; 557-581
0239-4456
Pojawia się w:: Studia Pelplińskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "św. Augustyn" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język