Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "środki kontrastowe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wpływ środków kontrastujących na środowisko naturalne
Effect of contrast media on the environment
Autorzy:
Hildebrandt, Magdalena
Nowicki, Tomasz K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200418.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
iodinated contrast media
natural environment
biodegradation
ozonation
gadolinium toxicity
jodowe środki kontrastowe
środowisko naturalne
biodegradacja
ozonowanie
toksyczność gadolinu
Opis:
Contrast media are used in imaging modalities such as x-rays, ultrasound, computed tomography and magnetic resonance. Contrast media enhance tissues to help make a diagnosis. This review coversinformation about types of contrast agents, their chemical compositions, routes of administration, imaging applications and biological effects. Scientific studies indicate the presence of contrast agents in wastewater. They are not fully removed in conventional treatment processes and therefore enter surface waters with treated wastewater. At the University Clinical Center in Gdansk, the most frequently used contrast agents are iodinated contrast media, secondly gadolinium contrast agents. Iodinated contrast media are pharmaceuticals which are metabolically stable during their passage through the body and are excreted into wastewater. All transformation products of the iodinated contrast medium iopromide were found in municipal effluents because of their formation during biological wastewater treatment. Four products formed at the end of the transformation pathway were also found in bank filtrate and in groundwater of a wastewater irrigation area. The contrast agents themselves do not carry a risk of toxicity, but it can be predicted from the chemical structure that the transformation products may be toxic and mutagenic. On the other hand, MRI contrast agents can cause histopathological changes. Gadolinium deposition in tissues has been proven. The toxicity of gadolinium is well known. Further research on the toxicity of gadolinium contrast agents is needed to be able to prevent unwanted consequences and produce safe contrast agents. Conventional methods currently used do not ensure high efficiency of removing pharmaceuticals from wastewater, which makes it necessary to introduce advanced methods of treatment. The article presents strategies for removal of the compounds in wastewater-treatment plants.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2023, 77, 3-4; 201--213
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stężenia ludzkiej obojętnochłonnej lipokaliny (NGAL) w surowicy i moczu dzieci z wadami układu moczowego, poddanych badaniu z użyciem dożylnego środka kontrastowego – doniesienie wstępne
Estimation of neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL) in blood and urine of children with congenital urinary abnormalities, after intravenous radiocontrast media – pilot study
Autorzy:
Jobs, Katarzyna
Rączka, Alicja
Jung, Anna
Lichosik, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031533.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
NGAL
children
contrast-induced nephropathy
dożylne środki kontrastowe
dzieci
nefropatia pokontrastowa
radiocontrast media
urinary tract abnormalities
wady układu moczowego
Opis:
For diagnostic and treatment purpose it is often necessary to perform radiologic examinations with radiocontrast media. Once, in spite of making contrast media more and more safe, specific form of acute kidney injury (AKI), called contrast-induced nephropathy, is still common complication. Many incidences of acute renal injury can lead to chronic renal disease. Lately a promising biomarker for early diagnosis of AKI was found. It is neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL). Its level in blood and urine rises within few hours from the time of insult. The aim of the study was preliminary estimation of NGAL level in patients receiving intravenous contrast because of urography. Material: Seven patients with urinary tract abnormalities (5 girls, 2 boys, mean age 8.5 years). They had normal renal function and had not microalbuminuria. Results: Before administration of the contrast, mean NGAL blood level was 69.9 ng/ml and mean NGAL urine level was 15.8 ng/ml. Four hours after contrast administration mean urine NGAL level raised to 44.18 ng/ml. Forty-eight hours later mean NGAL blood level was 54.31 ng/ml and mean urine NGAL level – 31.18 ng/ml, still twofold higher than before contrast administration. Conclusions: It is of notice that urine NGAL was threefold higher 4 hours after contrast administration than before, and higher level persisted 48 hours later. It is possible that intravenous contrast administration has negative influence on renal function even in patients with initially good renal function.
Badania z użyciem dożylnych środków kontrastowych są często niezbędne w diagnostyce różnych schorzeń. Jednocześnie, mimo stosowania coraz bezpieczniejszych preparatów, po ich podaniu nadal obserwuje się, przeważnie przejściowe, pogorszenie funkcji nerek nazywane nefropatią pokontrastową. Wielokrotne epizody ostrego uszkodzenia funkcji nerek (AKI) mogą z czasem doprowadzić do przewlekłej choroby nerek. W ostatnich latach odkryto nowy, czuły parametr, oceniający ostre uszkodzenie funkcji nerek bardzo wcześnie, bo już w ciągu kilku godzin po zadziałaniu czynnika szkodliwego. Jest nim stężenie we krwi i, przede wszystkim, w porcji moczu ludzkiej obojętnochłonnej lipokaliny (NGAL). Celem pracy jest wstępna ocena stężenia NGAL u pacjentów badanych z użyciem dożylnego środka cieniującego. Materiał stanowiło 7 pacjentów z wadami układu moczowego (5 dziewczynek, 2 chłopców w średnim wieku 8,5 roku), u których wykonano urografię. Wszyscy badani mieli prawidłową czynność nerek, nie stwierdzano u nich mikroalbuminurii. Wyniki: Przed podaniem kontrastu średnie stężenie NGAL w surowicy wynosiło 69,9 ng/ml, w porcji moczu – 15,8 ng/ml. Po 4 godzinach od podania kontrastu średnie stężenie NGAL w porcji moczu podniosło się do 44,18 ng/ml. Po 48 godzinach średnie stężenie NGAL w surowicy wynosiło 54,31 ng/ml, w porcji moczu średnie stężenie obniżyło się do 31,18 ng/ml. Wnioski: Zwraca uwagę fakt potrojenia stężenia NGAL w porcji moczu po 4 godzinach od podania dożylnego kontrastu i utrzymywania się wyższych stężeń po 48 godzinach od badania, co może świadczyć o negatywnym wpływie środka kontrastowego na czynność nerek nawet u pacjentów bez cech przewlekłej choroby nerek.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 44-47
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Środki kontrastowe do obrazowania magnetyczno-rezonansowego na przykładzie związków kompleksowych żelaza
Magnetic resonance imaginG Contrast agents exEmplified by iron complexes
Autorzy:
Kuźnik, N.
Wyskocka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/171591.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
obrazowanie magnetyczno-rezonansowe
środki kontrastowe
żelazo
relaksacja
magnetic resonance imaging
contrast agents
iron
relaxation
Opis:
Nuclear magnetic resonance is already a broadly exploited phenomenon both in chemistry and medicine. Magnetic resonance imaging is a routine technique in medical diagnosis readily applied for soft tissues like brain, cardiovascular system or gastrointestinal tract. Contrast agents stepped into the field and enabled better recognition of a lesion in the early stage of a disease. The authors present an introductory description of a fascinating history, classification of contrast agents followed by the mechanisms of their action. Classes of positive and negative contrast agents are described. Further discussion is focused on the T1 (positive) molecular species. The mechanism was divided into (1) inner sphere, where both direct coordination of water molecule and its presence in second sphere is considered (Fig. 1) [1] and (2) an outer sphere mechanism which is assumed for the water molecules diffusing into the surrounding of the paramagnet [21, 28]. Further, the most important requirements for medical applications are given. Those are: high relaxivity, charge-osmolality, stability, toxicity via potential transmetallation of redox activity [42]. Molecular examples are quoted based on previously investigated iron complexes. Majority of them are iron(III) species [68], however, some iron(II) compounds like activable, self-immolative or ParaCEST systems have recently appeared [86, 89]. Iron compounds as positive contrast agents may soon accompany classic gadolinium complexes.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2013, 67, 7-8; 665-694
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nefropatia kontrastowa
Contrast-induced nephropathy
Autorzy:
Lichosik, Marianna
Jung, Anna
Spałek, Mateusz
Chorążka, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032427.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
N‑acetylcysteine
N‑acetylocysteina
acute kidney injury
contrast agents
contrast‑induced nephropathy
creatinine
osmolality
nefropatia kontrastowa
kreatynina
środki kontrastowe
ostre uszkodzenie nerek
osmolalność
n‑acetylocysteina
Opis:
Recent clinical data suggest that contrast‑induced nephropathy (CIN), defined as a rapid deterioration of renal function that usually occurs 48‑72 hours after the administration of the contrast agent, is much more common than previously thought. In most cases, the clinical course of acute renal failure is mild and transient, but it has been proved that even a subtle impairment of renal function causes severe clinical consequences in the future. The difficulties in diagnosis of CIN is further aggravated by the fact that the kidney damage caused by contrast agent administration usually takes place without obvious clinical symptoms and oliguria. Current researches focus on improving the diagnostic process and try to develop effective prophylactic protocols. The increase in serum creatinine concentration is relatively late indicator of acute kidney injury thus more useful markers are being investigated. High expectations are given by clinical use of cystatin C, NGAL and interleukin 18. Many publications are focused on attempts of identifying risk factors of contrast‑induced nephropathy. It is already known that a very careful intravascular contrast administration is needed in case of patients with chronic renal disease or diabetes mellitus. Procedure dependable risk factors are as following: a type and dose of contrast agent, a method of contrast administration or repeatability of the procedure in a short period of time. The highest prophylactic value has an adequate hydration of the patient, moreover, N‑acetylcysteine has been found as the most promising pharmacological agent.
Aktualne dane kliniczne wskazują, że nefropatia kontrastowa (contrast-induced nephropathy, CIN), definiowana jako nagłe – w ciągu 48‑72 godzin – pogorszenie funkcji nerek po podaniu kontrastu, występuje o wiele częściej, niż dotychczas sądzono. W większości przypadków przebieg nefropatii kontrastowej jest łagodny i przemijający, niemniej udowodniono, że nawet niewielkie upośledzenie funkcji nerek powoduje odległe następstwa kliniczne. Rozpoznanie dodatkowo utrudnia fakt, że uszkodzenie nerek spowodowane podaniem kontrastu zazwyczaj przebiega bez wyraźnych objawów klinicznych i skąpomoczu. Aktualnie naukowcy koncentrują się na doskonaleniu postępowania diagnostycznego oraz próbach opracowania skutecznych protokołów postępowania profilaktycznego. Ponieważ kryterium wzrostu stężenia kreatyniny jest stosunkowo późnym wskaźnikiem ostrego uszkodzenia nerek, poszukuje się bardziej użytecznych markerów. Do budzących duże nadzieje na wykorzystanie kliniczne należą cystatyna C, NGAL i interleukina 18. Wiele publikacji skupionych jest na próbach identyfikacji czynników ryzyka dla wystąpienia nefropatii kontrastowej. Wiadomo już, że szczególną ostrożność, przy donaczyniowym podawaniu kontrastu, należy zachować w przypadku pacjentów z przewlekłą chorobą nerek czy cukrzycą. Do czynników ryzyka zależnych od procedury zaliczamy rodzaj i dawkę środka kontrastowego, sposób podania substancji kontrastowej oraz powtarzalność zabiegu w krótkich odstępach czasu. W postępowaniu profilaktycznym największą wartość ma adekwatne nawodnienie chorego, a wśród testowanych środków farmakologicznych największe nadzieje w chwili obecnej budzi N‑acetylocysteina.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 4; 324-328
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapalenie ślinianek wywołane podaniem jodowego środka kontrastowego w badaniu USG – przegląd literatury i opis przypadku
Iodinated contrast-induced sialadenitis: a review of the literature and sonographic findings in a clinical case
Autorzy:
Lucarelli, Antonio
Perandini, Simone
Borsato, Alessandro
Strazimiri, Endrit
Montemezzi, Stefania
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032219.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
jod
obrzęk ślinianek
ultrasonografia
środki kontrastowe
Opis:
Swelling of the salivary glands, also known as iodide or iodine mumps, is a rare adverse reaction to administration of iodine, a component steadily present in current contrast media and in a variety of medications. We report and compare with published literature the clinical and sonographic findings in a case of iodide mumps that developed after the intravenous administration of iodine-based contrast media for a contrast-enhanced computed tomography scan. The exact pathogenesis is unknown to date: based on sonographic appearance, we support the hypothesis of an acute inflammatory condition elicited by iodine accumulation in the salivary glands. The emergency care practitioner needs to be confident with the clinical symptoms as well as the sonographic findings and therapeutic options to successfully manage this condition.
Obrzęk gruczołów ślinowych, zwany również w literaturze angielskiej iodide mumps, jest rzadkim działaniem niepożądanym spowodowanym podaniem jodu – składnika występującego obecnie w środkach kontrastowych i wielu innych lekach. Przedstawiono obraz kliniczny i ultrasonograficzny obrzęku ślinianek, który wystąpił w reakcji na jodowy środek kontrastowy, podany dożylnie w celu przeprowadzenia badania z wykorzystaniem tomografii komputerowej. Ponadto przedstawiony obraz porównano z innymi przypadkami opisanymi w literaturze. Dokładna patogeneza tego zdarzenia pozostaje nieznana. Na podstawie obrazu ultrasonograficznego skłaniamy się do poparcia hipotezy dotyczącej wystąpienia ostrego stanu zapalnego wywołanego akumulacją jodu w śliniankach. Lekarze oddziałów ratunkowych powinni znać objawy kliniczne i obraz ultrasonograficzny, a także metody leczenia w celu wdrożenia skutecznego postępowania w takich przypadkach.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2018, 18, 75; 359-364
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monitoring of bacterial biodiversity in anaerobic membrane bioreactors (AnMBRs) dealing with wastewater containing X-ray contrast media compounds
Autorzy:
Węgrzyn, A.
Żabczyński, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/207395.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
bacteria
biodiversity
bioreactors
contrast media
electrophoresis
anaerobic membrane bioreactor
bacterial biodiversity
hospital wastewater
iodinated contrast media
X ray contrast media
bakterie
bioróżnorodność
bioreaktory
środki kontrastowe
elektroforeza
membranowy bioreaktor beztlenowy
bioróżnorodność bakterii
ścieki szpitalne
środki kontrastowe zawierające jod
rentgenowskie środki kontrastowe
Opis:
Iodinated contrast media compounds (ICM) have been identified in wastewater within the last 20 years. In this study, the biodiversity of activated sludge in anaerobic membrane bioreactors dealing with synthetic hospital wastewater with addition of ICM was investigated, using fluorescent in situ hybridization (FISH) and denaturing gradient gel electrophoresis (DGGE). During the adaptation of microorganisms to anaerobic growth conditions and to ICM presence, differences in the content of Alpha- and Betaproteobacteria were noted and bioreactors showed higher biological diversity (H = 2.9), suggesting that ICM were not toxic to the bacteria. The long sludge age had the strongest influence on the composition of activated sludge biocenosis.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2014, 40, 1; 151-164
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies