Temat: środek nacisku - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Nonlinear measures in posturography compared to linear measures based on yoga poses performance
Autorzy:: Błażkiewicz, MIchalina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27324088.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: postural control
center of pressure
yoga
complexity
regularity
kontrola postawy
środek nacisku
joga
złożoność
prawidłowość
Opis:: Yoga is known as a type of exercise that combines physical, mental and spiritual aspects. There has not been much research on the postural control in various yoga poses. The aim of this study was to examine CoP regularity in both yoga instructors and novices during the performance of four yoga poses, and to verify the sensitivity of linear and nonlinear methods for assessing postural stability. Methods: The dynamic characteristics of CoP fluctuations were examined using linear and nonlinear methods on a group of 22 yoga instructors (Y) and 18 age-matched non-practitioners of yoga (NY). The study involved maintaining a balance for 20 seconds while performing four yoga poses. Results: Conventional analysis of CoP trajectories showed that NY and Y exhibited similar control of postural sway, as indicated by similar CoP path-length and area values observed in both groups. These results suggest that the special balance yoga training received by Y may not have an impact on less challenging balance conditions, such as the poses used in this experiment. Interestingly, nonlinear dynamical analysis of CoP showed that Y exhibited less CoP regularity and more complex signal than NY, as evidenced by higher values of sample entropy and fractal dimension. Conclusions: The results shed light on the surplus values of CoP trajectories in the nonlinear dynamical analysis to gain further insight into the mechanisms involved in posture control.
Źródło:: Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 4; 15--21
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:: Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Ocena parametrów stabilogramu kobiet po 60 roku życia w warunkach wyłączenia kontroli wzrokowej
Assessment of parameters of stabilogram of women over 60 years of age without visual control
Autorzy:: Rykała, Justyna
Drzał-Grabiec, Justyna
Podgórska-Bednarz, Justyna
Snela, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/437841.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: stabilność posturalna
środek nacisku stóp
wiek podeszły
kobiety
postural stability
center of pressure
elderly
women
Opis:: Streszczenie Wstęp: Ocena stabilności ciała przeprowadzona przy użyciu platformy stabilometrycznej stanowi obiektywną metodę diagnostyczną. Porównanie parametrów stabilogramów otrzymanych w badaniu z oczami otwartymi i zamkniętymi umożliwia umożliwia ocenę kontroli postawy z wyłączeniem informacji wzrokowej. Celem badań była ocena parametrów stabilogramu kobiet po 60 roku życia, w warunkach wyłączenia kontroli wzrokowej. Materiał i metody: Do badań zakwalifikowano 98 kobiet w wieku powyżej 60 lat (x = 71 lat). Przy użyciu platformy stabilometrycznej, oceniono równowagę pozycji stojącej w próbie z oczami otwartymi oraz zamkniętymi. Analizowano 6 różnych parametrów ruchu środka nacisku stóp (COP – center of pressure). Wyniki: 1. W warunkach wyłączenia kontroli wzrokowej, istotnemu wydłużeniu uległa długość ścieżki stabilogramu w płaszczyźnie strzałkowej. Wartości całkowitej długości ścieżki, średniego wychylenia, średniej prędkości oraz wielkości pola powierzchni zakreślonej przez COP uległy zmianie w badaniu z wyłączeniem kontroli wzrokowej, jednak zmiany te nie okazały się istotne statystycznie.2. Wyłączenie bodźców wzrokowych przyczyniło się do skrócenia (poprawy) długości ścieżki stabilogramu w płaszczyźnie czołowej. Wnioski: 1. Wyłączenie kontroli wzrokowej prowadzi do istotnego wydłużenia długości ścieżki stabilogramu w płaszczyźnie strzałkowej (SPAP); 2. Długość ścieżki w płaszczyźnie czołowej (SPML) ulega skróceniu w próbie z oczami zamkniętymi.
Abstract Background: Assessment of the stability of the body performed by using stabilometric platform is an objective diagnostic method. Comparison of stabilograms’ parameters received from test with eyes open and closed, allows to assess the role of the visual senses involved in postural control. The aim of the study was to evaluate parameters of stabilogram of women over 60 years of age without visual control. Material and methods: 98 women (over 60 years of age, x = 71 years old) participated in the study. Standing balance was assessed in the trial with eyes open and closed, by using stabilometric platform. Six different motion parameters of center of pressure (COP) were evaluated. Results: 1. The results of this study indicate that in the trial without visual control, the path length in the sagittal plane was significantly longer. The values of: total path length, mean amplitude, mean velocity and sway area have worsened in the trial without visual control, but the result was not statistically significant. 2. Disabling visual control has contributed to reduction (improvement) of path length in the frontal plane.Abstract Background: Assessment of the stability of the body performed by using stabilometric platform is an objective diagnostic method. Comparison of stabilograms’ parameters received from test with eyes open and closed, allows to assess the role of the visual senses involved in postural control. The aim of the study was to evaluate parameters of stabilogram of women over 60 years of age without visual control. Material and methods: 98 women (over 60 years of age, x = 71 years old) participated in the study. Standing balance was assessed in the trial with eyes open and closed, by using stabilometric platform. Six different motion parameters of center of pressure (COP) were evaluated. Results: 1. The results of this study indicate that in the trial without visual control, the path length in the sagittal plane was significantly longer. The values of: total path length, mean amplitude, mean velocity and sway area have worsened in the trial without visual control, but the result was not statistically significant. 2. Disabling visual control has contributed to reduction (improvement) of path length in the frontal plane.
Źródło:: Medical Review; 2014, 1; 47-54
2450-6761
Pojawia się w:: Medical Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Ocena skuteczności rehabilitacji przedsionkowej u pacjentów z dysfunkcją błędnika
Effectiveness of vestibular rehabilitation in patients with vestibular dysfunction
Autorzy:: Rosiak, Oskar
Szczepanik, Marcin
Woszczak, Marek
Lucas-Grzelczyk, Weronika
Józefowicz-Korczyńska, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2162705.pdf
Data publikacji:: 2019-09-18
Wydawca:: Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:: rehabilitacja
zawroty głowy
posturografia
zaburzenia równowagi
wirtualna rzeczywistość
środek nacisku na podłoże
rehabilitation
vertigo
postural stability
loss of balance
virtual reality
center of pressure
Opis:: Wstęp Zawroty głowy i zaburzenia równowagi spowodowane dysfunkcją błędnika są częstą przyczyną absencji chorobowej o wyraźnej tendencji wzrastającej w ostatnich latach. Brak pełnej spontanicznej kompensacji uszkodzenia wymaga rehabilitacji przedsionkowej, której dostępność jest ograniczona. Dlatego poszukiwane są nowe, innowacyjne metody rehabilitacji, które mogłyby zwiększyć dostęp do tej terapii. Jedną z nich jest wirtualna rzeczywistość (WR), która staje się coraz popularniejszą metodą rehabilitacji, wykorzystywaną np. w leczeniu udarów lub schizofrenii. Celem pracy była ocena i porównanie 2 technik rehabilitacji u pacjentów z jednostronnym uszkodzeniem błędnika. Materiał i metody Badania dotyczyły 43 pacjentów z jednostronnym uszkodzeniem błędnika diagnozowanych w Zakładzie Układu Równowagi I Katedry Otorynolaryngologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Chorych przydzielono do 2 grup, które rehabilitowano w trakcie 10 sesji terapeutycznych za pomocą treningu z zastosowaniem WR (grupa 1, N = 22) lub treningu na platformie posturograficznej (grupa 2, N = 21). Pacjentów badano trzykrotnie: przed rozpoczęciem rehabilitacji oraz miesiąc i 3 miesiące po jej ukończeniu. Podczas każdego badania wykonano testy posturograficzne, a chorzy wypełniali kwestionariusze subiektywnej oceny zawrotów głowy. Wyniki W obu grupach badanych zaobserwowano zmniejszenie całkowitej długości środka ciężkości w kolejnych pomiarach czasowych oraz subiektywne zmniejszenie objawów związanych z zawrotami głowy wyrażone w punktacji i subiektywnej ocenie zawrotów głowy (Vertigo Syndrom Scale – short form − VSS-sf). W porównaniu metod nie wykazano przewagi żadnej formy treningu w poprawie parametrów posturograficznych, natomiast nieznacznie większą poprawę subiektywną stwierdzono w grupie 1. Uzyskana w trakcie rehabilitacji poprawa utrzymywała się w badaniu kontrolnym po 3 miesiącach. Wnioski Obie formy rehabilitacji są skuteczne w zwiększeniu stabilności posturalnej i redukcji objawów subiektywnych. Trening z zastosowaniem WR powoduje większą redukcję objawów subiektywnych. Med. Pr. 2019;70(5):545–553
Background Vertigo and instability due to vestibular dysfunction have been a frequent cause of work absence, with a clearly upward tendency observed in recent years. Uncompensated vestibular hypofunction requires vestibular rehabilitation, but access to this form of treatment remains limited. Therefore, innovative methods of rehabilitation utilizing new technologies, which could promote this therapy, are searched for. Virtual reality (VR) is becoming a popular method of rehabilitation used, for example, in the treatment of stroke or schizophrenia. The aim of this study was to compare and evaluate 2 methods of vestibular rehabilitation in patients with unilateral vestibular disorders. Material and Methods Forty-three patients with unilateral vestibular disorders diagnosed at the Balance Disorders Unit, 1st Otolaryngology Department of the Medical University of Lodz, were included in this study. The patients, divided into 2 groups, received 10 sessions of rehabilitation. Group 1 (N = 22) was rehabilitated using a VR unit consisting of a forceplate and a motion sensor, while Group 2 (N = 21) performed training on a static posturography platform under physiotherapist supervision. The patients were examined at the baseline, 1 month and 3 months after rehabilitation. During each assessment, posturography was performed which recorded the center of pressure (CoP) displacement. The patients also filled out a questionnaire to quantify vertigo symptoms. Results The CoP parameters decreased in both groups, with no superiority of either form of training. Analysis of the subjective symptoms reduction revealed a decrease in the Vertigo Syndrome Scale – short form (VSS-sf) score in the second evaluation in both groups, which was slightly greater in the VR group. The improvement remained stable 3 months after rehabilitation. Conclusions Both forms of rehabilitation are effective in increasing postural stability and reducing subjective symptoms. Virtual reality training achieves a slightly greater subjective improvement. Med Pr. 2019;70(5):545–53
Źródło:: Medycyna Pracy; 2019, 70, 5; 545-553
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:: Medycyna Pracy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "środek nacisku" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język