Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Św. Tomasz" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Maryja pełna łaski” w nauczaniu św. Tomasza z Akwinu
Mary “full of grace” in the teaching of Saint Thomas Aquinas
Autorzy:
Noworyta, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32911070.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
St Thomas Aquinas
‘full of grace’
‘gratia plena’
effects of grace
forms of grace
św. Tomasz z Akwinu
„pełna łaski”
gratia plena
skutki łaski
formy łaski
Opis:
We can find the Mariological texts of St Thomas Aquinas in only a few of his works. Nonetheless, in his teaching he focused on Mariological issues of importance to theology. This article aimed to present Aquinas’ theology on the question of the fullness of grace in the Blessed Virgin Mary. In the first part of this article, in addition to the general historical context, the basic content on Aquinas’ theology of grace is introduced. In the following chapters, the author of the article, based on the teaching of St Thomas, sought to present the effects produced by the presence of full grace in the life of Mary, followed by a discussion of its three forms, which St Thomas related to the stages of the life of the Mother of Jesus. In summary, firmly grounded in Christoligy, St Thomas’ Mariology links the truth of Mary’s ‘full grace’ to the literal presence of Christ in her womb. Consequently, Aquinas regards the Incarnation of Christ as the sole source of the graces received by the Mother of Jesus.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2024, 33, 1; 233-246
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Możliwość” czy „możność”. Wprowadzenie do problematyki
Potentiality or potency. Introduction to the problems
Autorzy:
Prokop, Marek P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452597.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
możność i możliwość
filozofia arabska
św. Tomasz z Akwinu
historia filozofii średniowiecznej
potency and potentiality
Arabic philosophy
Thomas Aquinas
history of the medieval philosophy
Opis:
The aim of the article is to show how the Aristotelian contents “potentiality” and “potency” have been mixed up in the Arabic legacy, especially in Avicennian philosophy. Whereas Aristotle distinguished between potentiality as the logical term and potency as the ontological one, Avicenna combined them and concluded that potentiality can be regarded as the concerning the level of real being. This confusion has been held later by, for example, John Duns Scotus. It was great service of Thomas Aquinas, who discerned two concepts and precisely indicated that they belong to the different and irreducible orders: logical and ontological one.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2013, 2; 55-67
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angel in “the Cartesian theatre” – Aquinas and the mind-body problem
Autorzy:
Stępień, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035632.pdf
Data publikacji:
2018-10-30
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Św. Tomasz z Akwinu
dualizm substancjalny
Teatr Kartezjański
St Thomas Aquinas
mind-body problem
Cartesian theatre
Opis:
One of the solutions of the mind-body problem, which returns to the philosophical discussion on consciousness is the “soul hyphotesis”. Existence of the soul can clear the “explanatory gap”, but it brings yet another problems in explanation of how consciousness works. The magiority of those issues exist because of very specific understanding of the mind-body relations in Cartesian way as two separated substances. Some of the schoars propose to overlap the Cartesian approach by returning to the philosophy of St Thomas Aquinas. This article shows that in the writings of Aquinas we can find exact analogy of the Cartesian view of the body-soul relations in the description of how immaterial angel assums the body. For Aquinas angel exist and acts in assumed human body in the very same way as Descartes describes the soul acting in human body, and angel’s mode of perception is similar to what is usually called as “the Cartesian theatre”. For Aquinas angel in assumed body cannot perfom any human action, it only pretends to perform it, because it operates bodily organs as the form, which is not united with this specific body. St Thomas explanation of the relation of body and soul in human being relies on the claim of unity of body and soul, which together are one substance. Such approach was even called biological, because of the stress on the role which body plays in human actions. Therefore Aquinas proposition could be perceived the way of overcoming the dualism and removing some of the dilemas which are linked with “soul hypothesis” understood in traditional way.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 3; 66-79
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arystoteles czy św. Tomasz z Akwinu? Głębsze rozumienie intelektu
Aristotle or St. Thomas Aquinas? Deeper the understanding of intellect
Autorzy:
Zaorski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008974.pdf
Data publikacji:
2018-10-03
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
intelekt
dusza
nieśmiertelność
św. Tomasz z Akwinu
Arystoteles
St. Thomas Aquinas
Aristotle
intellect
soul
immortality
Opis:
The presented concept of intellect shows the size and innovation of St. Thomas Aquinas. As opposed to Aristotle, St. Thomas explains the nature of intellect more precisely. Aristotle used only one concept in describing form and matter. However, this was not enough to show the existence of intellect a
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 3; 80-90
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu i uświęcenie Najświętszej Maryi Panny
Bernard of Clairvaux, Thomas Aquinas and the sanctification of the Blessed Virgin Mary
Autorzy:
Kochaniewicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011243.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
st. Bernhard von Clairvaux
St. Thomas von Aquin
Mariologie
Unbefleckte Empfängnis
Brief 174
St. Bernard of Clairvaux
St. Thomas Aquinas
Mariology
Immaculate Conception
Letter 174
św. Bernard z Clairvaux
św. Tomasz z Akwinu
mariologia
Niepokalane Poczęcie
List 174
Opis:
Artykuł pt. Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu i uświęcenie Najświętszej Maryi Panny jest poświęcony kontrowersji wokół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, którą ujawnił List 174 do kanoników lyońskich napisany przez Cysterskiego Opata. Sformułowane w nim argumenty zostały przyjęte przez św. Tomasza z Akwinu i wykorzystane w debacie teologicznej, wpływając w ten sposób na kształtowanie się stanowiska odnośnie do uświęcenia Maryi u początków Jej ziemskiego życia. Niniejszy przyczynek zwraca uwagę na wpływ Bernarda z Clairvaux na stanowisko Akwinaty w kwestii uświęcenia Dziewicy Maryi, która do tej pory zdawała się być niedostrzegana w literaturze przedmiotu.
Der Artikel mit dem Titel Bernhard von Clairvaux, Thomas von Aquin und die Heiligung der Heiligen Jungfrau Maria widmen sich der Kontroverse um die Unbefleckte Empfängnis der Heiligen Jungfrau Maria, die im Brief 174 des Zisterzienserabtes an die Canones von Lyon offenbart wurde. Die darin formulierten Argumente wurden von St. Thomas von Aquin und in der theologischen Debatte verwendet und damit die Haltung zur Heiligung Mariens zu Beginn ihres irdischen Lebens beeinflusst. Dieser Beitrag hebt den Einfluss Bernhards von Clairvaux auf die Position von Thomas von Aquin zur Heiligung der Jungfrau Maria hervor, der in der Literatur zu diesem Thema bisher scheinbar übersehen wurde.
The article entitled Bernard of Clairvaux, Thomas Aquinas and the sanctification of the Blessed Virgin Mary is devoted to the controversy surrounding the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary, which was revealed in Letter 174 written to the Canons of Lyon by the Cistercian Abbot. The arguments formulated in it were adopted by St. Thomas Aquinas and used in the theological debate, thus influencing the shaping of the position regarding the sanctification of Mary at the beginning of her earthly life. This contribution highlights the influence of Bernard of Clairvaux on Aquinas’ position on the sanctification of the Virgin Mary, which until now has seemed to be overlooked in the literature.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 159-176
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bezpośrednie wykorzystanie prawa rzymskiego w tzw. Traktacie o prawie (S.Th. I–II, qq. 90–97) św. Tomasza z Akwinu
Roman Law in the So-called Treatise on Law (S.Th. I–II, qq. 90–97) by Saint Thomas Aquinas
Autorzy:
Korporowicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596383.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
św. Tomasz z Akwinu
prawo rzymskie
recepcja
średniowiecze
Saint Thomas Aquinas
Roman law
reception
Medieval period
Opis:
W artykule rozpatrywany jest problem sposobów wykorzystania autorytetu prawa rzymskiego przez św. Tomasza z Akwinu w tzw. Traktacie o prawie. Wpierw wskazano na sposób wprowadzenia rzymskiej argumentacji do korpusu tekstu (pojęcia iurisperitus, legisperitus) oraz na rodzaj powoływanych źródeł. W dalszej części artykułu omówiono poszczególne przypadki bezpośredniego odwołania się Akwinaty do myśli starożytnych prawników.
The article investigates the problem of the modes of referring to the authority of Roman law by Saint Thomas Aquinas in the so-called Treatise on Law. At first the method of bringing in the Roman argumentation into the body of the text and types of the recalled sources were pointed out. In the further part of the article the particular examples of the direct citation of the ancient lawyers’ thought were discussed.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2017, 102; 37-51
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg i „śmierć Boga” w pisarstwie Tomasza Mertona
God and “the Death of God” in the Writing of Thomas Merton
Autorzy:
Grzybowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480314.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Duchowość
teologia „śmierci Boga”
św. Tomasz z Akwenu
William Blade
Heglizm
Egzystencjalizm
Martin Heidegger
Thomas Altizer
Spirituality
theology of “the death of God”
Saint Thomas Aquinas
William Blake
Hegelianism
Existentialism
Opis:
Amerykański trapista i pisarz religijny Tomasz Merton jest autorem Siedmiopiętrowej góry, Posiewu kontemplacji, Wspinaczki ku prawdzie, Nowego człowieka oraz wielu innych pozycji z dziedziny duchowości. Jest on również dociekliwym myślicielem, który porównuje filozofię scholastyczną ze współczesnym egzystencjalizmem. W Domniemaniach współwinnego świadka podejmuje polemikę z Heideggerowską koncepcją śmierci. Merton rozpatruje to zagadnienie z punktu widzenia chrześcijańskiej aksjologii. Czymś nielogicznym jest dla niego dogmat egzystencjalizmu: idea „śmierci Boga”. Całą jego twórczość spina polemika z anglikańskim teologiem, zainspirowanym filozofią Fryderyka Nietzschego, Thomasem Altizerem. Merton pokazuje tu, w jaki sposób teologia bazująca na Objawieniu oraz teologia naturalna są nośnikami poznania egzystencjalnego, w sensie scholastycznym jako rozpoznanie Istnienia. Z niego wynika świadomość dobra moralnego jako uczestnictwa w istnieniu Boga, Dawcy dobra. W świetle tego poznania koncepcja „śmierci Boga” jest czymś nieprawdopodobnym.
Thomas Merton, the American Trappist monk and religious writer, is the author of The Seven Storey Mountain, Seeds of Contemplation, The Ascent to Truth, the New Man and many other works in the field of spirituality. He is also an analytical thinker comparing scholastic philosophy with modern existentialism. In Conjectures of a guilty bystander he takes up a polemic with the Heideggerian concept of death. Merton examines this issue from the point of view of Christian axiology. The dogma of existentialism is something illogical to him: the idea of “the death of God”. His entire work is linked to a polemic with Thomas Altizer, an Anglican theologian inspired by the philosophy of Fryderyk Nietzsche. Merton shows how theology of Revelation and natural theology are carriers of existential cognition, in the scholastic sense as the recognition of Existence. From it comes the awareness of moral goodness as participation in the existence of God, the giver of good. In the light of this recognition, the concept of “God’s death” is something unlikely.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 262-277
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Causality, Chance, Providence and Design: Aquinas and Barbour on the Independence between Science and Religion
Przyczynowość, przypadek, Opatrzność i projekt: Akwinata i Barbour o niezależności nauki i religii
Autorzy:
Marcos, Moisés Pérez
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509890.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
primary/secondary causality
chance
providence
design
Thomas Aquinas
Ian Barbour
przyczynowość pierwotna/wtórna
przypadek
Opatrzność
projekt
św. Tomasz z Akwinu
Opis:
The absolute and total distinction between primary and secondary causality is not, despite Ian Barbour’s opinion, a Thomist distinction. This is the reason why the distinction cannot be used as a tool by the defenders of the thesis that science and religion are completely independent fields of knowledge. On the contrary, the distinction, in its original understanding, allows us to explain how chance is compatible with providence or design. It is, therefore, a useful tool for those trying to build what Barbour calls an integration between science and religion.
Absolutne i całkowite rozróżnienie pomiędzy przyczynowością pierwotną i wtórną nie jest, wbrew opinii I. Barboura, rozróżnieniem pochodzącym z tradycji tomistycznej. Dlatego też rozróżnienie to nie może być stosowane jako narzędzie przez zwolenników tezy, że nauka i wiara są całkowicie niezale żnymi obszarami wiedzy. Wręcz przeciwnie, powyższe rozróżnienie, w jego pierwotnym rozumieniu, pozwala nam wyjaśnić jak przypadek jest związany z opatrznością bądź projektem. Z tego powodu jest to użyteczne dla tych, którzy próbują budowa ć to, co Barbour nazywa integracją religii i nauki.
Źródło:
Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL; 2014, 3; 9-26
2300-9357
Pojawia się w:
Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyczne cechy egzegezy Pisma Świętego św. Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Michalik, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669293.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Thomas of Aquinas
Holy Bible exegesis
analogy of Catholic faith
analogy of Biblical faith
scholastic exegesis
patristic exegesis
theological exegesis
św. Tomasz z Akwinu
egzegeza Pisma Świętego
analogia wiary katolickiej
analogia wiary biblijnej
egzegeza scholastyczna
egzegeza patrystyczna
egzegeza teologiczna
Opis:
St. Thomas of Aquinas was not only a formidable philosopher and theologist, but also he was a tireless exegete of the Holy Scripture. He wrote comments on the books of both the Old and New Testament. His exegesis has several traits. It is constructed around two fundamental rules: the analogy of Catholic faith and the analogy of Biblical faith. Furthermore it contains a typical to the Medieval exegesis – scholastic, patristic and theological lineament.
Święty Tomasz z Akwinu był nie tylko znakomitym filozofem i teologiem, ale także niestrudzonym egzegetą Pisma Świętego. Spod jego pióra wyszły komentarze zarówno do ksiąg Starego, jak i Nowego Testamentu. Egzegeza św. Tomasza z Akwinu odznacza się kilkoma cechami. Jest to egzegeza oparta na dwóch fundamentalnych regułach: analogii wiary katolickiej i analogii wiary biblijnej. Ponadto posiada także charakterystyczny dla całej egzegezy średniowiecznej rys scholastyczny, patrystyczny i teologiczny.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cnota cierpliwości w kontekście aretologii św. Tomasza z Akwinu
The virtue of patience in the context of St Thomas Aquinas’ aretology
Autorzy:
Lisica, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559160.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
aretologia
cnota
cierpliwość
długomyślność
hypomone
męstwo
Suma Teologiczna
św. Tomasz z Akwinu
wytrwałość
aretology
fortitude
long-thinking
patience
perseverance
St Thomas Aquinas
Summa Theologiae
virtue
Opis:
Św. Tomasz z Akwinu w systemie aretologicznym ujmuje naturę cnoty cierpliwości oraz jej odniesienia do kardynalnej cnoty męstwa, której jest częścią potencjalną. W pełnym zrozumieniu cierpliwości pomaga analiza założeń Akwinaty. Doktryna aretologiczna św. Tomasza ukazuje, że cnota w sensie ogólnym jest czymś niezbędnym w codziennym życiu, gdyż ułatwia człowiekowi rozpoznanie i czynienie dobra, a unikanie zła. Celem cnoty, czyli sprawności, jest rozwijanie i chronienie ludzkiego dobra oraz udoskonalanie człowieka. Przeciwieństwem cnoty jest wada, która powoduje zagrożenie ludzkiego dobra. Św. Tomasz stwierdza, że cierpliwość jest częścią potencjalną męstwa, której głównym przedmiotem jest znoszenie zła szczególnie trudnego. Z cierpliwością łączy się cnota długomyślności i wytrwałości, których przedmiotem są wyłącznie doświadczenia i cierpienia. Bóg udziela człowiekowi hypomone wraz z łaską cnót teologalnych, aby mógł on przebywać we wspólnocie z Ojcem na wieki.
St Thomas Aquinas in his aterological system says about the nature of virtue of patience, and its reference to cardinal virtue of fortitude, which the virtue of patience is the part of. To fully understand patience one should analyse the assumptions of St Thomas Aquinas. Aretological doctrine of St Thomas Aquinas says that the virtue is something which is indispensable to everyday life, because the virtue can help to identify and to do the right, and to avoid doing the wrong. The aim of the virtue is to develop and protect what is worthy in human nature and to make one better than they are now. The opposite of virtue is vice. Vice endangers human righteousness. St Thomas Aquinas says that patience is the part of fortitude. The main pursuit of fortitude is to withstand evil when it is particularly hard to bear. The virtue of long-thinking and the virtue of perseverance which encloses experience and suffering are connected with patience. God gives hypomone to a man, with the grace of theological virtues. The hypomone is given to a man so they are able to remain in the state of everlasting communion with God.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 29; 45-61
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Consummatio gloriae – zapomniany Tomaszowy motywwcielenia Chrystusa w świetle ST II-II, q.2, a.7
Consummatio gloriae: the forgotten Motive for the Incarnation in the lightof ST II-II, q.2, a.7
Autorzy:
Świerczyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008761.pdf
Data publikacji:
2019-03-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Św. Tomasz
motyw wcielenia
teologia małżeństwa
pierwszy człowiek
consummatio gloriae
St. Thomas Aquinas
Theology of Marriage
Motive for the Incarnation
First Men
Consummatio gloriae
Opis:
St. Thomas Aquinas wrote in ST II-II, q.2, a.7., that the first man could get know about Incarnation of Christ in future. The way of knowing of that is experience of marriage, witch is described by St. Poul as „great mystery”, „concerning Christ and the church” (Eph 5). In Thomas’s Commentary on St. Paul’s Epistle to the Ephesians we can read, that this link between husband-wife relation and Christchurchrelation was known for the first man by supernatural knowledge. Before Summa Thomas wrote that the first man could have unclear knowledge about Incarnation: if man strays, God will want repair it, because it is result of his mercy (Commentary on the Sentences Book) or providence (De Veritate). In ST this clear knowledge is only about this aspect of Incarnation mystery, with is linked with Consummatio gratiae; the first man didn’t know about passion and death of Christ, because he couldn’t know about his own sin in future: their reason. Consumaatio gratiae means the full unite man with God in the end of the world and it’s coresponding with sexual intercourse in marriage. This motive for the Incarnation is not linked with men’s sin. It is in opposition to the view from ST III, q.1, a.3, corp., where St. Thomas wrote that if man had not sinned, the God would not have become incarnate, because everywhere in Sacred Scripture the sin of the first man is assigned as the reason for the Incarnation.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2019, 32, 2; 6-29
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cóż po filozofii św. Tomasza z Akwinu w czasach postmetafizycznych?
What’s after Thomas Aquinas’ philosophy in postmetaphysical times?
Autorzy:
Maryniarczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452628.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
metafizyka
św. Tomasz z Akwinu
definicja metafizyki
nowoczesność
czasy postmetafizyki
metaphysics
saint Thomas Aquinas
definition of metaphysics
modernity
postmetaphysical times
Opis:
The author pays attention, that term “postmetaphysical times” as well as term “postmodernism” settled in the contemporary philosophical discourse. The discourse is characterized, that starting from I. Kant, entire nowadays philosophical cognition is situated in opposition to the metaphysical cognition. The final argument which is used by representatives of “postmetaphysical” philosophy is argument from modernity or from fashion, which says that „nobody can say that today”, or „today we cannot do metaphysics like that”. Coming out of “Thomistic Yearbook”, the new philosophical journal becomes the challenge to dictate of “modern thinking” and “postmetaphysical” times. The return do original texts and original thought of Aristotle and Saint Thomas Aquinas allow us not only discover authentic thought of thinkers, but also guides us to understanding what metaphysics is and should be. We need it nowadays in particular, when many currents of modern philosophy not only moved ways from metaphysics, but also from philosophy. In supposedly “postmetaphysical” times, the return to Thomas Aquinas’ texts means the return to philosophy itself.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2014, 3; 11-21
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy św. Tomasz był eudajmonistą?
Thomas Aqinass Eudaimonistic Ethics
Autorzy:
Ćwik, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452495.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
św. Tomasz z Akwinu
szczęście
wiara
Bóg
zbawienie
Thomas Aquinas
happiness
faith
God
salvation
Opis:
Treatise on the last end is the foundation of the moral teachings of St Thomas Aquinas, because it teaches us about the compatibility of human conduct with his rational nature, and thus shows us that the ultimate goal is happiness. According to St Thomas Aquinas, happiness may be considered in two ways: the natural (while being on Earth) and the supernatural, after death, when we are able to see God “face to face”. Aquinas believed we can achieve happiness in this life, although it won’t be complete or final. As the trouble and suffering prevent us from perceiving gladness, no one can be perfectly happy, so long as something remains for him to desire and seek. Even though, Aquinas gives us some hints how one may be fortunate. First of all, the most important is an intellect, which helps us distinguish the goal. Having found the purpose, one can, with the power of the mind, choose what actions to take to achieve it. Achieving happiness, requires a range of intellectual and moral virtues that enable us to understand the nature of happiness and motivate us to seek it in a reliable and consistent way. Notwithstanding, the most significant for the St. Thomas Aquinas is God, who is the perfect assemblage of all good things, hence, perfect happiness where nothing is left to be desired. God is the essence of happiness. As for Aquinas, God is the most momentous, the faith is essential element in way of the happiness.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2015, 4; 113-128
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Arystoteles sprzeciwiał się pobieraniu procentu?
Autorzy:
Appelt, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609663.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
interest
loan interest
interest on capital
Aristotle, St. Thomas Aquinas
objective theory of value
subjective theory of value
time preference
procent, procent od pożyczki pieniężnej, zysk z kapitału, Arystoteles, św. Tomasz z Akwinu, obiektywna teoria wartości, subiektywna teoria wartości, preferencja czasowa
Opis:
The concept of interest belongs to the most intricate issues in economics. Even though it has been undertaken by the most prominent philosophers there is by far no consensus on its nature and origin. Aristotle proves that money – a medium of exchange – can not be a source of value which justifies charging the interest. St. Thomas Aquinas adds that the money utility comes down to its spending and, as a consequence, collecting interest is a claim for double payment and as such can not be justified. In modern times, along with an expansion of credit institution, the economists started questioning the arguments raised both by Aristotle and St. Thomas Aquinas. It has been proved that capital is productive and a source of interest on capital is the surplus of value of final goods over the value of commodities which had served to their production. The interest on capital has to be treated as a reward for risk or abstinence undertaken by an entrepreneur.A fundamental change in an approach to the concept of interest took place along with the 19th-century revolution of value. Both Jevons and von Böhm-Bawerk noticed that a source of interest on capital needs to be associated with a difference in value of future and present goods. The interest as such is not a monetary phenomenon. A theory of interest developed by the subjective school of economics seems to be the first one which does not question the Aristotle’s assumptions and it can be interpreted as an evolution of the Aristotle’s concept.
Zagadnienie procentu należy do najczęściej podejmowanych zagadnień w teorii ekonomii. Główna oś dyskusji koncentrowała się wokół dylematu czy wierzyciel posiada prawo do pobierania procentu od pożyczki pieniężnej. Arystoteles dowodził, iż pieniądz ze swej natury nie jest płodny. Jako środek wymiany ułatwia wymianę dóbr i przyczynia się do zaspokojenia potrzeb.  Nie jest źródłem wartości, która uzasadniałaby pobieranie procentu.  Św. Tomasz z Akwinu rozwinął myśl Arystotelesa przedkładając dodatkowy argument, iż pieniądz należy do rzeczy, których użytek polega na ich zużyciu. Pobieranie procentu za użytkowanie pożyczki pieniężnej stanowi żądanie podwójnej zapłaty.W czasach nowożytnych, w związku z rozwojem stosunków kredytowych zaczęły pojawiać się traktaty rewidujące argumenty tak Arystotelesa i św. Tomasza. Dowodzono, iż kapitał ze swej istoty jest produkcyjny. Źródłem zysku z kapitału jest nadwyżka wartości dóbr wyprodukowanych za pomocą kapitału ponad wartość dóbr zużytych do ich produkcji. Z uwagi na powyższe zysk z kapitału można traktować jako wynagrodzenie za ryzyko podejmowane przez właściciela kapitału, jako cenę za użytkowanie kapitału względnie jako wynagrodzenie za wstrzemięźliwość kapitalisty. Teorie te jednak nie wyjaśniały źródła wzrostu wartości dóbr.  ZZasadnicza zmiana w podejściu do procentu nastąpiła z rewolucją w teorii wartości. Jevons i Böhm-Bawerk dowiedli, iż źródła procentu należy szukać w różnicy w wartościowaniu dóbr teraźniejszych względem dóbr przyszłych.  Procent wyraża agio dóbr teraźniejszych względem dóbr przyszłych. Procent nie jest więc zjawiskiem pieniężnym. Nie jest pieniądzem uzyskanym z pieniądza. Nie jest również ceną na użytkowanie pożyczki pieniężnej.  Teoria procentu pierwotnego szkoły subiektywnej (de facto jako pierwsza teoria procentu) nie kwestionuje założeń Arystotelesa. Stanowi  raczej jej rozwinięcie.  
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia; 2015, 49, 4
0459-9586
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dylematy wokół ustawy kanonicznej (I) - ordinatio rationis czy fidei w świetle encykliki fides et ratio
Dilemmas concerning the canon law (I) – ordinatio rationis or dei in the light of Encyclical Fides et ratio
Autorzy:
GAŁKOWSKI, TOMASZ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662489.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
św. Tomasz
lex
lex canonica
ordinatio rationis
ordinatio fidei
Encyklika Fides et ratio
s. Tomas
Encyclical Fides et ratio
Opis:
The content of the study are dilemmas connected with the denition of the act proposed by St. omas Acquinas. e attention was focused on its rst element, which is ordinatio. Acknowledging the denition of the canon law understood as ordination dei does not equal the passive role of reason in accepting it, since the act of faith remains the act of human reason, whose object is the truth accepted as such by virtue of God`s authority. e role of reason does not come down only to historical perception and shaping the demands of God`s law. e canon law, which is merely a human, legally binding way of passing on faith, is the token of this act, through which one accepts what was revealed by God and then expresses in norms as the truth. Ordinatio dei nds its place in the norm of faith (des qua) and its acceptance (des quae) and ordination rationis in the process of expressing it by means of a tool which is a normative act in the form of legal regulation. 
Treścią opracowania są dylematy związane z definicją ustawy zaproponowaną przez św. Tomasza z Akwinu. Uwaga została skoncentrowana wokół jej pierwszego elementu, jakim jest ordinatio. Przyjęcie definicji ustawy kanonicznej poznanej jako ordinatio fidei nie oznacza biernej roli rozumu w jej akceptacji, gdyż akt wiary pozostaje aktem ludzkiego rozumu, którego przedmiotem jest prawda uznana za taką mocą Boskiego autorytetu. Rola rozumu nie sprowadza się jedynie do historycznego ujmowania i kształtowania wymagań prawa Bożego. Ustawa kanoniczna, która jest jedynie ludzkim środkiem do przekazu wiary o prawnie zobowiązującym charakterze jest wyrazem tego aktu, poprzez który przyjmuje się za prawdę to, co zostało przez Boga objawione, a następnie w normy ujęte. Ordinatio fidei znajduje swoje miejsce w normie wiary (fides qua) i jej akceptacji (fides quae) a ordinatio rationis w procesie ujęcia jej za pomocą narzędzia jakim jest akt normatywny w postaci ustawy.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 3-28
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies