Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Św. Cyryl i Metody" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Mnich i teolog – charakterystyka Świętych Braci na podstawie tekstów liturgicznych
    The monk and the theologian – characteristics of Holy Brothers on the basis of the liturgical texts
    Autorzy:
    Ławreszuk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420341.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Sts Cyril and Methodius
    liturgical text
    hymnography
    Św. Cyryl i Metody
    teksty liturgiczne
    hymnografia
    Opis:
    The role of the liturgical text is far more complex than we think. It’s not only an inspiration for our petitions or thanksgiving, but also source of knowledge and spiritual education. Subject of this paper is to show characteristic of St Cyril and Methodius on the basis of the liturgical texts. In the minds of the faithful, their mission and activities are consistent and comprehensive, but liturgical texts devoted to the Holy Brothers show two ways how they followed in order to achieve their main goal – to spread Christianity and lead catechetical mission. St Cyril and Methodius had realized their mission on different paths, focusing on different priorities. The activity of St Methodius can be defined as the ascetic way, a sensitization to the spiritual richness of Orthodoxy. Referring to the liturgical texts the mission of St Cyril can be characterized as an educational, polemical and apologetic activity. Compliance of the liturgical texts with the life of St Cyril and Methodius and preservation of the historical resources, allows us to treat them as a valuable source of knowledge. This confirms the assertions about the nature the liturgical texts, which are an inherent aspect of the Holy Tradition of the Orthodox Church.
    Źródło:
    ELPIS; 2013, 15; 57-61
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Za nim rosnące pójdą plemiona / W światło – gdzie Bóg”. „Słowiański” pontyfikat św. Jana Pawła II
    “The Growing Tribes Will Follow Him / Into the Light – Where There Is God”: the “Slavic” Pontificate of St. John Paul II
    Autorzy:
    Czajkowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1753285.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Słowianin
    słowiańszczyzna
    papiestwo
    św. Cyryl i Metody
    romantyzm
    Slav
    Slavdom
    papacy
    Saints Cyril and Methodius
    Romanticism
    Opis:
    Artykuł podejmuje obecność problematyki słowiańszczyzny w myśli i twórczości Jana Pawła II jako wyraz zakorzenienia w polskiej literaturze romantycznej. Jej centrum jest kult św. Cyryla i Metodego, który stał się w ujęciu Papieża wyrazem uniwersalizmu, dziedzictwa greckiego oraz chrześcijaństwa narodów słowiańskich. Przypomnienie znaczenia braci sołuńskich miało miejsce już w paryskich prelekcjach Adama Mickiewicza oraz w zapomnianym wierszu Teofila Lenartowicza. Wiązało się z koniecznością uzyskania przez Słowian samopoznania, którego domagali się Norwid, Słowacki, Mickiewicz i inni. Misja słowiańskiego Papieża realizuje powyższe postulaty romantycznych poetów. Jan Paweł II przypomina tożsamość Słowian i ich rolę dla papiestwa i w zjednoczonej Europie. Przywraca im godność. Stanowi wskazanie na przyszłość.
    This article deals with the presence of issues of Slavdom in the thoughts and works of John Paul II as an expression of their roots in Polish Romantic literature. Its centre is the cult of St. Cyril and St. Methodius, who, in the Pope’s view, became an expression of the universalism, Greek heritage and Christianity of the Slavic peoples. A reminder of the importance of the Solon brothers had already been mentioned in the Paris lectures of Adam Mickiewicz and in a forgotten poem by Teofil Lenartowicz. This was associated with the need for Slavs to gain self-knowledge, as demanded by Norwid, Słowacki, Mickiewicz and others. The mission of the Slavic Pope fulfils the above postulates of the Romantic poets. John Paul II recalls the identity of the Slavs and their role in the papacy and a united Europe. It restores their dignity and is an indication of their future.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 371-385
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    František Dvorník, Velehrad Unionism and Church Unity
    František Dvorník, ruch zjednoczenia z Velehradu i jedność Kościoła
    Autorzy:
    Ambros, Pavel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1368706.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    František Dvorník
    Kongresy zjednoczenia
    św. Cyryl i św. Metody
    ekumenizm
    katolicki slawizm
    Velehrad Unionist congresses
    Francis Dvornik
    St. Cyril and St. Methodius
    ecumenism
    catholic Slavis
    Opis:
    This paper brings a so far neglected aspect of Francis Dvornik’s work to the fore, namely the influence of the Velehrad unionistic movement on the scientific and personal formation of Dvornik at the beginning of his scientific career on the one hand, which was on the other hand connected with the increasing Dvornik’s influence on the Velehrad unionistic movement. The reciprocal influence is documented on the gradual transformation of the period correlative unionism (on the background of the modernistic tension in the catholic theology) and by strengthening its protoecumenical tendencies towards the clear ecumenical program formulated by Dvornik himself.
    Celem artykułu jest ukazanie dotychczas zaniedbywanego aspektu twórczości Franciszka Dvornika, a mianowicie, z jednej strony, wpływu ruchu zjednoczenia z Velehradu na jego formację naukową i osobistą, zwłaszcza u początku jego kariery naukowej, a z drugiej strony, rosnącego znaczenia osoby Dvornika dla ruchu zjednoczenia z Velehradu. Wzajemne oddziaływanie jest udokumentowane przez stopniowe przeobrażanie się tych korelacji (na tle modernistycznych napięć w teologii katolickiej) i przez ukazanie protoekumenicznych tendencji ruchu zjednoczenia z Velehradu w kierunku sformułowanego przez samego Dvornika jasnego programu ekumenicznego.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2021, 32, 1; 227-240
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki i rozwój chrześcijaństwa w Czechach za pierwszych Przemyślidów (do końca X wieku)
    Autorzy:
    Polek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/695745.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    Czesi, państwo czeskie, Czechy i Morawa, chrystianizacja, Przemyślidzi, Cyryl (Konstantyn i Metody, św. Wacław, X wieku, Europa Środkowa
    Opis:
    Do Czech chrześcijaństwo dotarło poprzez sąsiednie Morawy oraz Bawarię, która już od końcaIX w. zaczęła odgrywać coraz znaczniejszą rolę. Jak ukazują rezultaty badań historycznychi archeologicznych aż do połowy X w. jego zasięg ograniczał się do domeny Przemyślidów(Kotlina Praska). Szerzenie się nowej religii było rezultatem działań podjętych przez WacławaI i Bolesława I. Jednak prowadzenie systematycznej i zorganizowanej pracy misyjnej byłoutrudnione przez brak wystarczającej liczby duchownych, szkół oraz własnego biskupstwa(973). Znacznie wolniej natomiast przebiegała zmiana mentalności i kształtowanie się kulturyreligijnej ludności pod wpływem oddziaływania nowej religii. W Czechach proces tenwidoczny był aż do lat czterdziestych XI w. i analogicznie jak w pozostałych krajach regionu,także zależny był od postępów w zakresie budowy organizacji państwowej. W badaniach historycznychi filologicznych zwraca się uwagę na bilingwialny charakter kultury w państwie Przemyślidów, jakkolwiek brak przekonujących dowodów potwierdzających występowanie ciągłości kulturowej i religijnej dziedzictwa cyrylometodiańskiego w Czechach. Pozycja księstwa czeskiego w realiach politycznych i kulturowych Europy wczesnego średniowiecza oraz posiadanie aż dwóch kanonizowanych członków dynastii zapewniło Przemyślidom wysoką pozycję wśród rodów panujących, które kształtowały dzieje i kulturę Europy Środkowej.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2018, 1, 1
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święci Cyryl i Metody w świetle filiokwistycznej idei Karola Wielkiego
    St. Cyril and Methodius in the light of the filioquistic idea of Charlemagne
    Autorzy:
    Doroszkiewicz, Warsonofiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420251.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Święci Cyryl i Metody
    Imperium Rzymskie
    Karol Wielki
    Kościół
    Bizancjum
    filioque
    Duch Św.
    Frankowie
    Słowianie
    papież
    Konstantynopol
    Rzym
    Sts Cyril and Methodius
    Roman Empire
    Charlemagne
    Church
    Byzantium
    Holy Spirit
    Opis:
    During twelve years St. Methodius build up Slavonic Church in Central Europe. His position was a singulary difficult one. He had to contend with problems caused by Franks. The Frankish clergy did everything possible to undermine his authority: their resentment of his archiepiscopal powers and their dogged opposition to the Slavonic liturgy now combined with a theological grievance, which they loudly voiced both in Moravia and in Rome. The Frankish Church now firmly committed to the doctrine of the filioque. It had already arisen in 867, when patriarch Photius denounced the Franks for spreading filioque in Bulgaria. Now in Moravia, between 879 and 885, filioque flared up afresh, embittering the last years of Methodius’ life. The Church of Rome, though it did not formally accept filioque until the early eleventh century, had already begun to adopt it unofficially. The Byzantine Church strongly objected to the filioque, partly on the grounds that any alternation to the Creed had been expressly forbidden by the ecumenical councils, and partly because it believed to be theologically erroneous. Methodius, who, despite his position as papal legate, remained a Byzantine in outlook, could not fail to regard this doctrine, accepted by Frankish subordinate clergy as heretical. The filioque was to become the basic theological issue in the medieval controversies between the Byzantine and Roman Churches.
    Źródło:
    ELPIS; 2013, 15; 43-48
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Русь и её святые в славянском учении Иоанна Павла II. Между историей и настоящим
    Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszym
    Autorzy:
    Przebinda, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1376008.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    dziedzictwo średniowiecznej prawosławnej Rusi
    święci bracia Cyryl i Metody
    św. Benedykt
    dawne dzieje i religia Białorusi
    Ukrainy i Rosji
    święci dawnej Rusi
    Jan Paweł II
    prawosławie
    katolicyzm
    ukraiński grekokatolicyzm
    ekumenizm
    wiara i kultura
    heritage of medieval Orthodox Rus
    the Saints Cyril and Methodius
    St. Benedict
    early
    history of Belarus
    Ukraine and Russia
    the saints of early Russia
    John Paul II
    Orthodox
    Christianity
    Catholicism
    Ukrainian Greek Catholics
    ecumenism
    faith and culture
    “the
    two lungs of Christianity”
    Vyacheslav Ivanov
    meeting between Pope Francis I and the Patriarch
    of Moscow Cyril I in Cuba
    наследие средневековой
    православной Руси
    святые братья Кирилл и Мефодий
    св. Ве-
    недикт
    средневековая история и религия Беларуси
    России и Украины
    святые древней
    Руси
    Иоанн Павел II
    православие
    католичество
    украинскиое грекокатоличество
    экуменизм
    вера и культура
    «два лёгких христианства» Вячеслава Иванова
    встреча
    папы Франтиска I патриарха Кирилла I в Гаване (Куба)
    Opis:
    Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszymW tekście podjęto próbę syntetycznego opisu stosunku Jana Pawła II – „Papieża z Polski” – doreligijnej tradycji Rusi Kijowskiej, będącej dziś wspólnym dziedzictwem i przestrzenią duchowo-historyczną dla Rosji, Ukrainy i Białorusi. Jan Paweł II, przyznając się do duchowego dziedzictwajagiellońskiej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, głosił w swoich dokumentach, wypowiedziach,pielgrzymkach i postawach życiowych „ekumenizm większej Europy”. Należą tutaj zarównokatolicki Zachód i Europa Środkowowschodnia, mające za duchowego patrona św. Benedykta,jak i prawosławna oraz greckokatolicka Europa Wschodnia, której patronują bracia Cyryl i Metody.Polski papież często nawiązywał w tym kontekście do zasady „dwóch płuc chrześcijaństwa”,sformułowanej w 1930 roku przez rosyjskiego poetę-symbolistę i myśliciela Wiaczesława Iwanowa.W tym szerokim ekumenizmie – będącym podstawą wizji „Europy od Atlantyku aż poUral” polskiego Papieża – swe miejsce mogą odnaleźć zarówno katolicy obrządku łacińskiegoi grekokatolicy obrządku bizantyńskiego jak i prawosławni wszystkich narodów Europy Południowej i Wschodniej. W artykule zostało podkreślone, że ekumeniczna postawa Papieża z Polskiw szczególności wobec rosyjskiego prawosławia przyczyniła się do epokowego, pierwszegow ogóle w dziejach spotkania papieża z moskiewskim patriarchą – stało się to 12 lutego 2016roku w Hawanie na Kubie za sprawą papieża Franciszka I i moskiewskiego patriarchy Cyryla I.
    The article attempts a synthetic description of the attitude of John Paul II – “the Pope from Poland” – to the religious tradition of Kievan Rus, a territory of shared spiritual and historical heritage for Russia, Ukraine, and Belarus. Identifying himself with the heritage of the Jagiellonian Polish-Lithuanian Commonwealth, John Paul II preached the “ecumenism of a greater Europe” in his official documents and statements, during his pilgrimages, and through the example of his own life. His teaching encompassed both, the Catholic West and Central Europe, with their spiritual patron in the figure of St. Benedict, as well as the Orthodox and Greek Catholic Eastern Europe, patroned by the brother saints Cyril and Methodius. Speaking of European spirituality the Polish Pope often referred to the metaphor of “the two lungs of Christianity” coined by the Russian symbolist poet and thinker, Vyacheslav Ivanov, in 1930. This broad ecumenical concept, which stands at the basis of the Pope’s vision of “Europe from the Atlantic to the Ural Mountains,” brings together the Roman Catholics, the Greek Catholics of the Byzantine Rite, and the members of all the Orthodox churches functioning among the nations of southern and eastern Europe. The article underlines the importance of the ecumenical stance of the Polish Pope and shows how his openness towards the Russian Orthodox Church prepared ground for the first historical meeting of a pope and a patriarch of Moscow – this epochal event happened in Cuba on 12 February 2016 between Pope Francis I and the Patriarch of Moscow and all Rus’ Cyril I.
    Автор предпринял попытку синтетического описания отношения Иоанна Павла II – «Папы из Польши» — к религиозному наследию Киевской Руси как части духовно-и- сторического пространства, общего для России, Украины и Беларуси. Иоанн Павел II, черпая из духовного наследия ягеллонской Речи Посполитой, одновременно в своих высказываниях, апостольских визитах, жизненной позиции и документах выступал за «экуменизм Европы побольше», включающей как католический Запад и Централь- но-восточную Европу, под духовным покровительством св. Бенедикта, так и Восточную Европу, покровителями которой являются братья Кирилл и Мефодий. В данном контексте польский Папа часто обращался к принципу «двух лёгких христианства», сформулированному в 1930 году российским поэтом-символистом и мыслителем Вяче- славом Ивановым. В этом широком экуменизме как идейном базисе папского видения «Европы от Атлантики до Урала» своё место могут найти как верующие Римско-ка- толической и Греко-католической, так и Православной церквей всех народов Южной и Восточной Европы. В статье подчёркивается, что экуменическая позиция польского Папы, в особенности по отношению к русскому православию, стала одним из важных факторов, благодаря чему стала возможна первая в истории встреча Папы – Франциска I с Патриархом Московским и всея Руси – Кириллом I – состоявшаяся 12 февраля 2016 года в Гаване на Кубе.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 49-74
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies