Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ćwiczenia duchowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Rozeznawanie duchów
    Autorzy:
    Królikowski, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041851.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    św. Ignacy Loyola
    Ćwiczenia duchowe
    rozeznawanie duchów
    pokusy
    strapienie duchów
    pocieszenie duchowe
    wybór
    Opis:
    Ćwiczenia duchowne św. Ignacego Loyoli i zawarte w nich Reguły rozeznania duchów wpisują się w wielowiekową tradycję Kościoła, który, opierając się na Piśmie Świętym, nieustannie otwiera się na ten dar Boży i go pogłębia. Święty Ignacy Loyola od początku swojego nawrócenia otrzymał wiele łask Ducha Świętego związanych z rozeznaniem duchów. Reguły rozeznania duchów są tego najlepszym przykładem. Autor podzielił je na dwie serie. Pierwsza seria reguł jest bardziej dedykowana osobom, które, nie mając większego doświadczenia duchowego, doświadczają wyraźnych i silnych pokus ze strony złego ducha. Druga seria reguł jest bardziej dla tych osób, które poczyniły postęp w życiu duchowym, w naśladowaniu Jezusa, i w związku z tym doświadczają pokus subtelniejszych, często pod pozorem dobra. Celem artykułu jest analiza siódmej reguły drugiej serii reguł, w której św. Ignacy opisuje działanie różnych duchów – dobrego i złego ‒ na dwóch przeciwnych do siebie drogach – drodze duchowego wzrostu i drodze duchowego regresu. Autor Reguł rozeznania duchów, czerpiąc z Objawienia, Tradycji Kościoła i osobistych przeżyć mistycznych, udziela w tej regule bezcennych wskazówek, dotyczących działania różnych duchów dla osób bardziej zaawansowanych na drodze życia duchowego.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2021, 32, 2; 115-134
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Padre Dehon e gli esercizi spirituali di sant’Ignazio
    Father Dehon and the Spiritual Exercises of St. Ignatius of Loyola
    Autorzy:
    Pisarek, Gabriel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553806.pdf
    Data publikacji:
    2011-12-31
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    ćwiczenia duchowe
    rekolekcje
    św. Ignacy z Loyoli
    Ignacy z Loyoli
    Opis:
    Spirituality of St. Ignatius of Loyola has inspired many saints and founders of religious congregations. Among them there was also Fr. Leon Dehon, the founder of the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus. He touched on the way of the Spiritual Exercises of St. Ignatius thanks to his numerous contacts with Jesuit Fathers. Among them Fr. Dehon had professors, collaborators, friends, as well as spiritual directors. Fr. Dehon was fascinated by the personality and spirituality of St. Ignatius. He undertook the Spiritual Exercises in the most important moments of his religious and priestly life: when he began his study in the college in Hazebrouck and when he entered the French Seminary of Saint Claire in Rome, when he was searching his religious vocation as a diocesan priest and in the first years after he had founded the Congregation, before the first General Chapter and before his perpetual vows. As a mature priest and religious, Fr. Dehon undertook the Spiritual Exercises when he was celebrating the 25th anniversary of his priesthood and before he left the cradle of the Congregation – the College of St. John. The exercises were not without influence on the spirituality of Fr. Dehon and on his spiritual life. We can find an echo of several meditations or contemplations offered by St. Ignatius in the spirituality of Fr. Dehon and in the spirituality of his Congregation. The traces of the Exercises can be also found in both his decisions and his teaching directed to his brothers in religious life and to the laity.
    Źródło:
    Sympozjum; 2011, 2(21); 97-114
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ignatian Pedagogy and Its Religious Inspirations
    Autorzy:
    Satō, Hiroto
    Itō, Yuina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40494076.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    pedagogika ignacjańska
    ćwiczenia duchowe
    rozeznawanie
    Ignatian pedagogy
    spiritual exercises
    discernment
    Jesuits
    Opis:
    Research Objective: The aim of this article is to shed light on the religious inspirations that underpin Ignatian Pedagogy. The research problem and methods:The research problems involve questions concerning the most important ideas of Ignatian spirituality, which are based on the existential experience of St. Ignatius Loyola, and which are a source of inspiration for Ignatian Pedagogy. Based on the literature, the fundamental ideas of Ignatian Spirituality and their influence on the emergence and development of Ignatian Pedagogy were analysed. The process of argumentation:Starting from the historical stages of the formation of the key elements of Jesuit spirituality, the key moments of the spiritual experience of St Ignatius of Loyola are shown. The interpretation of the tenets of the Ignatian tradition and its spirituality made it possible to identify the vital ideas that constitute the sources of Ignatian Pedagogy. Research results:The analysis leads to the conclusion that the modern concept of education should be built on the proper concept of the human being. One of the proposals is the concept of a person that we find in Ignatian Pedagogy. It is inspired by Ignatian Spirituality and describes humanity in the perspective of God’s creative act and His love. In this context, the issues of individuality and freedom of each person are especially important.  Conclusions, innovations and recommendations: Human existence in the changing and globalised world means a constant need to respond to change. Therefore, education should be understood as the familiarisation of students with change, which is a necessary condition for their development and thus for the progress of society. The Ignatian Pedagogy is effective in this regard, as it assumes an all-round development of a person and involves another person,  an educator/mentor, who acts as a kind of witness to the ongoing history of life.  
    Cel naukowy: Celem niniejszego artykułu jest ukazania religijnych inspiracji, jakie legły u podstaw pedagogiki ignacjańskiej. Problem i metody badawcze:Problemami badawczymi były pytania dotyczące najważniejszych idei, które znajdują się w duchowości ignacjańskiej, bazującej na doświadczeniu egzystencjalnym św. Ignacego Loyoli, a które stanowią źródło inspiracji dla pedagogiki ignacjańskiej. Bazując na literaturze przedmiotu, analizowane był podstawowe idee duchowości ignacjańskiej i ich wpływ na powstanie i rozwój pedagogiki ignacjańskiej. Proces wywodu:Wychodząc od historycznych etapów kształtowania się kluczowych elementów duchowości jezuickiej, ukazane zostały kluczowe momenty doświadczenia duchowego, jakie miał św. Ignacy z Loyoli. Interpretacja założeń tradycji ignacjańskiej i wiążącej się z nią duchowości umożliwiła wskazanie najważniejszych idei, które stanowią źródła pedagogiki ignacjańskiej. Wyniki analizy naukowej:Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że współczesna koncepcji edukacji powinna być budowana na właściwej koncepcji człowieka. Jedną z propozycji jest koncepcja człowieka, jaką odnajdujemy w pedagogice ignacjańskiej. Koncepcja ta inspiruje się duchowością ignacjańską i opisuje człowieka w perspektywie aktu stwórczego Boga i Jego miłości. W tym kontekście szczególnie istotne są kwestie dotyczące indywidualności i wolności każdej osoby. Wnioski, innowacje, rekomendacje:Funkcjonowanie człowieka w zmieniającym się i zglobalizowanym świecie oznacza nieustanną konieczność do reagowania na zmiany. W związku z tym edukacja powinna być rozumiana jako oswajanie człowieka ze zmianą, co stanowi konieczny warunek jego rozwoju, a tym samym postępu społeczeństwa. Skuteczna w tym względzie jest pedagogika ignacjańska, która zakłada wszechstronny rozwój człowieka i stawia obok niego drugą osobę – wychowawcę/mentora pełniącego funkcję swego rodzaju świadka toczącej się historii życia.  
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 97-103
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istota i znaczenie Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli dla rozwoju duchowego chrześcijanina
    The essence and meaning of the Spiritual Exercises of St. Ignatius Loyola for the Christian’s spiritual development
    Autorzy:
    Królikowski, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40494604.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Ignacy Loyola
    nawrócenie
    Ćwiczenia duchowe
    przeżycia mistyczne
    rozeznawanie duchowe
    Ignatius Loyola
    conversion
    spiritual exercises
    mystical experiences
    spiritual discernment
    Opis:
    CEL NAUKOWY: Celem naukowym niniejszego artykułu jest przedstawienie istoty Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli, ich realizacji w rekolekcjach ignacjańskich oraz ukazanie ich znaczenia dla życia duchowego chrześcijanina. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemem badawczym rozpatrywanym w niniejszym artykule jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: na czym polega istota Ćwiczeń duchowych i jakie jest ich znaczenie dla rozwoju życia duchowego chrześcijanina? W przeprowadzonych badaniach zastosowano metodę analizy i syntezy literatury. PROCES WYWODU: W pierwszej części artykułu został przybliżony bezpośredni związek pomiędzy nawróceniem Ignacego, przeżyciem przez niego wielu łask mistycznych, szczególnie w Manresie, a powstaniem książeczki Ćwiczeń duchowych. W drugiej części artykułu przedstawione zostały fragmenty świadectw rekolektantów, którzy dzięki metodzie i treści Ćwiczeń duchowych pogłębili swoje życie duchowe. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Rezultatem badań jest zarówno opis procesu nawrócenia Ignacego Loyoli mającego bezpośredni wpływ na powstanie Ćwiczeń duchowych, które stały się powszechnym narzędziem pomocnym do rozwoju duchowego wielu chrześcijan. Świadectwem tego są wypowiedzi uczestników rekolekcji ignacjańskich reprezentujących różne grupy społeczne i różne profesje, którzy przeżyli wewnętrzną przemianę dzięki Ćwiczeniom duchowym św. Ignacego Loyoli. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Świadectwa rekolektantów zarówno tych sprzed wieków, jak i dzisiejszych potwierdzają, że Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli stanowią ważne narzędzie rozwoju duchowego. Choć powstały prawie pięć wieków temu jako owoc duchowych przeżyć ich Autora, nadal wychowują chrześcijan do coraz głębszej relacji z Bogiem.
    RESEARCH OBJECTIVE: The research aim of this article is to present the essence of the Spiritual Exercises of St. Ignatius Loyola, their implementation in Ignatian retreats, and to show their meaning for the spiritual life of the Christian. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem considered in this paper is the search for an answer to the question: what is the essence of the Spiritual Exercises and what is their meaning for the development of the spiritual life of the Christian? In the conducted research the method of analysis and synthesis of literature was applied. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The first part of the article explains the direct relationship between Ignatius’ conversion, his experience of many mystical graces, especially in Manresa, and the writing of the book of the Spiritual Exercises. The second part of the article presents excerpts from the testimonies of retreatants who have deepened their spiritual lives through the method and content of the Spiritual Exercises. RESEARCH RESULTS: The research results comprise a description of Ignatius Loyola’s conversion process that directly influenced the writing of the Spiritual Exercises, which have become a common tool to help many Christians in their spiritual development. This is evidenced by the testimonies of participants in Ignatian retreats from various social groups and professions who have experienced inner conversion through the Spiritual Exercises of St. Ignatius Loyola.  CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: Testimonies of retreatants given both centuries ago and today confirm that the Spiritual Exercises of St. Ignatius Loyola appear an important tool for spiritual development. Although they were created almost five centuries ago as the fruit of the spiritual experiences of their author, they still bring up Christians to deeper relationship with God.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 21-31
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leader, Community and Mission – the Triangle of Ignatian Leadership
    Autorzy:
    Go, Johnny C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40494627.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    ignacjańskie liderowanie
    magis
    cura personalis
    ćwiczenia duchowe
    jezuici
    Ignatian leadership
    cura personalis
    Spiritual Exercises
    Jesuit
    Opis:
    RESEARCH OBJECTIVE: The paper is an attempt to articulate the defining features of Ignatian Leadership and to clarify what might distinguish it from other brands of leadership without lapsing into motherhood statements and worn-out clichés. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The Ignatian leadership style that is presented is grounded in Ignatian spirituality, which is a source of the Spiritual Exercises of Ignatius Loyola. Hence, the research problem was formulated: how can Ignatian leadership be implemented in everyday practice? The method of critical analysis of sources was applied. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The paper argues that Ignatian Leadership is, in fact, a radical form of servant leadership, since the Ignatian Leader is at the service not only of the Community, but also–and for Ignatius of Loyola, even more fundamentally–of the Mission entrusted to that Community. RESEARCH RESULTS: Concretely, it proposes a conception of Ignatian Leadership as a threeway relationship among the Leader, the Community, and the Mission, in the process, illustrating what magis and cura personalis might mean in one’s exercise of leadership, but also, spelling out, in light of these relationships, the key functions of the Ignatian Leader. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: Ignatian leadership is a form of servant leadership insofar as Ignatian Leaders ought to prioritize serving the Community that they lead over their own interests. However, what distinguishes Ignatian Leadership from servant leadership is its explicit and non-negotiable prioritization of service of the Mission as well.
    CEL NAUKOWY: Artykuł stanowi próbę przedstawienia cech definiujących przywództwo ignacjańskie i wyjaśnienie, co może je odróżniać od innych rodzajów przywództwa, z pominięciem utartych schematów. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Prezentowany ignacjański styl przywództwa jest zakorzeniony w duchowości ignacjańskiej, której źródłem są Ćwiczenia duchowe Ignacego Loyoli. Stąd postawiono problem badawczy: jak przywództwo ignacjańskie może być realizowane w codziennej praktyce? Zastosowano metodę krytycznej analizy źródeł. PROCES WYWODU: W artykule podkreśla się, że przywództwo ignacjańskie jest w istocie radykalną formą przywództwa służebnego, ponieważ ignacjański lider służy nie tylko wspólnocie, ale także – a dla Ignacego Loyoli nawet bardziej fundamentalnie – misji powierzonej tejże wspólnocie. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Została zaproponowana koncepcja ignacjańskiego przywództwa jako trójstronnej relacji między liderem, wspólnotą i misją, przedstawiając, co ignacjańskie magis i cura personalis mogą oznaczać w praktyce przywództwa, ale także określając kluczowe funkcje lidera inspirującego się Ćwiczeniami duchowymi. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przywództwo ignacjańskie jest rodzajem przywództwa służebnego w tym sensie, że liderzy ignacjańscy powinni przedkładać służbę wspólnocie, której przewodzą, nad własne interesy. Jednak tym, co odróżnia przywództwo ignacjańskie od przywództwa służebnego, jest wyraźne i niezbywalne nadanie priorytetu również służbie misji.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 107-115
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozeznawanie woli Bożej według św. Ignacego Loyoli
    Autorzy:
    Królikowski, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143085.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    spiritual discernment
    God’s will
    St. Ignatius Loyola
    Spiritual Exercises
    rozeznawanie duchowe
    wola Boża
    św. Ignacy Loyola
    Ćwiczenia duchowe
    Opis:
    Rozeznawanie woli Bożej i jej wypełnianie stanowią jedne z najważniejszych zadań, jakie stają przed każdym chrześcijaninem. Bóg wzywa ludzi wierzących, aby rozeznawali wszystko, co jest miłe Panu (por. Ef 5, 10). „Dzisiaj szczególnie potrzebna stała się postawa rozeznawania” (Papież Franciszek, Gaudete et exsultate, nr 167). Szczególną pomocą w odpowiedzi na to wezwanie Pana Boga są pisma św. Ignacego Loyoli, zwłaszcza jego Ćwiczenia duchowe.W niniejszym artykule podejmuję analizę ignacjańskich Reguł rozeznawania duchów oraz Reguł dokonywania wyboru, umieszczając je w kontekście potrzeby rozeznawania duchowego oraz niezbędnych warunków, jakie należy spełniać, aby było ono możliwe. Głęboko duchowe, uniwersalne, ponadczasowe, a jednocześnie precyzyjne i pragmatyczne wskazówki św. Ignacego są niezwykłą pomocą, także dla współczesnych chrześcijan, w procesie właściwego rozeznania konkretnej woli Bożej i wypełniania jej w codziennym życiu mocą Ducha Świętego.
    Discernment of God’s will and its fulfillment consist one of the most important tasks of every Christian. God calls His faithful people to discern everything that is pleasing to Him (see Ephesians 5:10). “The gift of discernment has become all the more necessary today” (Pope Francis, Gaudete and exsultate, no. 167). In response to this call of God, the writings of St. Ignatius Loyola can be of great help, especially his Spiritual Exercises.In this article, I undertake the analysis of the Rules the discernment of spirits and the Rules of making a good and reasonable choice, placing them in the context of the necessary requirements for spiritual discernment and in the framework of the indispensable conditions that must be met. Deeply spiritual, universal, timeless and at the same time very precise and pragmatic instructions of St. Ignatius can serve as an extraordinary help, also for the contemporary Christians, in the process of proper discernment of the concrete will of God and its fulfillment in the power of the Holy Spirit in our everyday life.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 5-24
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ignacjańskie korzenie duchowości papieża Franciszka
    Autorzy:
    Kotlewski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369557.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-15
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    duchowość ignacjańska
    papież Franciszek
    Ćwiczenia duchowe
    rozeznawanie duchowe
    miłosierdzie Boże
    Ignatian spirituality
    Pope Francis
    spiritual exercises
    spiritual discernment
    God’s mercy
    Opis:
    Duchowość jezuitów wyrasta z korzeni, jakimi są Ćwiczenia duchowe. To w nich, dzięki nim i na ich drodze każdy jezuita formuje swój umysł i serce. Duchowość papieża Franciszka także wyrasta z ignacjańskich korzeni, bo jest on duchowym synem św. Ignacego. Duchowość ignacjańska charakteryzuje się szukaniem i znajdowaniem Boga we wszystkim, aby Go miłować i służyć Mu we wszystkich rzeczach. Także dla Jorge Bergoglio świat jest pomocą w misji oraz jej obiektem misji. Wszyscy są posłani do takiego a nie innego świata, do świata, w którym żyją i który potrzebuje odkupienia, przemiany oraz powrotu do Źródła. Powrót do Boga dokonuje się przez modlitwę i rozeznawanie. W duchowości ignacjańskiej modlitwa i rozeznawanie duchowe są ściśle powiązane. Nie ma prawdziwie chrześcijańskiego rozeznania duchowego bez modlitwy. Natomiast prawdziwa modlitwa zawsze prowadzi do autentycznego rozeznawania duchowego. W myśli św. Ignacego przez modlitwę i rozeznawanie człowiek staje się narzędziem, aby kochać i służyć Bogu we wszystkim. Celem artykułu jest pokazanie ignacjańskich korzeni duchowości papieża Franciszka, w której centrum znajduje się przesłanie o Bożym miłosierdziu.
    Jesuit spirituality grows out of the roots of the Spiritual Exercises. It is in the Exercises, thanks to them and through them, that every Jesuit forms his mind and heart. Also the spirituality of Pope Francis grows from the Ignatian roots, and he is the spiritual son of Saint Ignatius. Ignatian spirituality is characterised by seeking and finding God in everything, to love Him and to serve Him in all aspects. Also for Jorge Bergoglio, the world is the mission environment, help in the mission and the object of the mission. Everyone is sent to a „such” and not different world, to the world in which they live and which needs redemption, transformation and a return to the Source. Return to God is through prayer and discernment. In Ignatian spirituality, prayer and spiritual discernment are closely related. There is no truly Christian spiritual discernment without prayer. However, true prayer always leads to authentic spiritual discernment. In the thought of Saint Ignatius through prayer and discernment the human being becomes a tool to love and serve God in everything. The purpose of the article is to show the Ignatian roots of the spirituality of Pope Francis, in the centre of which is the message of God’s mercy.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2019, 30, 3; 59-70
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontemplacja Boga u św. Augustyna w perspektywie ewolucji jego filozofii
    Contemplation of god in st. Augustine in the perspective of the evolution of his philosophy
    Autorzy:
    Stróżyński, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048252.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Augustyn
    Plotyn
    kontemplacja
    mistycyzm
    ćwiczenia duchowe
    ancient mystery cults
    mithraism
    mithra
    greek and roman religions
    mystic experience
    Opis:
    The article is a brief survey of the view of Augustine on the contemplation of God from the point of view of the evolution of his thought, since the early period, when it was dominated by Plotinus and his Neoplatonism, until the mature phase, when the emphasis on the Scripture became much more signifi cant. Augustine’s mysticism seems to be a synthesis of a more metaphysical, Neoplatonic experience of God as the ground of being with a relational, love mysticism, based on the experience of God as “Thou”. Even though the relational dimension is present in Augustine’s mysticism from the very beginning it becomes much more important in his later works.
    Źródło:
    Filozofia Chrześcijańska; 2017, 14; 87-105
    1734-4530
    2450-0399
    Pojawia się w:
    Filozofia Chrześcijańska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modlitwy końcowe w pierwszym tygodniu Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli
    Autorzy:
    Królikowski, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371207.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-05
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    modlitwa
    kolokwium
    medytacja
    św. Ignacy Loyola
    Ćwiczenia duchowe
    miłosierdzie
    prayer
    colloquium
    meditation
    Saint Ignatius of Loyola
    Spiritual exercises
    mercy
    Opis:
    Każda medytacja czy kontemplacja w Ćwiczeniach duchowych św. Ignacego Loyoli kończy się tzw. rozmową końcową – kolokwium rekolektanta z Bogiem. Modlitwy końcowe, kolokwia, przeżywane w trakcie rekolekcji ignacjańskich nawiązują w swojej treści nie tylko do owocu danej medytacji czy kontemplacji, ale wręcz są ich zwieńczeniem. W zamyśle św. Ignacego kolokwia winny wnieść w duchowe przeżycie rekolektanta coś bardzo istotnego. Są bowiem niejako szczytowym momentem każdej modlitwy – momentem, do którego wszystko zmierza. Celem artykułu nie jest analiza treści wszystkich kolokwiów w Ćwiczeniach duchowych, a jedynie rozmów na zakończenie medytacji pierwszego tygodnia rekolekcji ignacjańskich. Rozmowy końcowe kolejnych, następujących po sobie medytacji wskazują wyraźnie na wewnętrzną dynamikę duchowego rozwoju, jaki św. Ignacy zamierzył i jaki proponuje rekolektantowi. Jest wręcz niezwykłe, jak jedno ćwiczenie, zwieńczone rozmową końcową, niejako przygotowuje rekolektanta do następnego ćwiczenia i do kolejnego kolokwium.
    Every meditation or contemplation in the Spiritual Exercises of Saint Ignatius of Loyola ends with the so-called final conversation – the colloquium of a participant with God. Final prayers, the colloquia experienced during the Ignatian retreat in their content not only refer to the fruit of a given meditation or contemplation, but are their culmination. In the intention of Saint Ignatius, the colloquia should bring something substantive to the spiritual experience of a participant. They are, in a way, the peak moment of every prayer – the moment to which everything is heading. The aim of the article is not to analyse the content of all colloquia in Spiritual Exercises, but only the conversations at the end of the meditation of the first week of the Ignatian retreat. The final conversations of successive meditations clearly indicate the inner dynamics of spiritual development that Saint Ignatius intended and offered to the participant. It is extraordinary, how one exercise, crowned with the final conversation, somehow prepares the participant for the next exercise and the next colloquium.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 35-63
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Humanitas jako ćwiczenie duchowe. Rozważania nad egzystencjalnym wymiarem humanizmu Cycerona
    Autorzy:
    Kurowicki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076454.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Cyceron humanitas ćwiczenia duchowe filozofia rzymska Pierre Hadot Juliusz Domański
    Cicero humanitas spiritual exercise Roman philosophy Pierre Hadot Juliusz Domanski
    Opis:
    The article took up the issue of the Ciceronian understanding of the category humanitas understood as an example of spiritual exercise. The historical context of Cicero’s inspiration was discussed first. In the following part of the paper, the notion of humanitas was subjected to a semantic analysis, which demonstrates several concepts used by Cycero to describe this phenomenon in his writings. Then, the discussed issue was interpreted in the key of the theory proposed by Pierre Hadot and Juliusz Domański, according to which the ancient philosophy was a kind of spiritual exercise (exercice spirituel). Based on the analysis of selected passages from Cicero’s work De officiis, an attempt was made to demonstrate the relevance of Hadot’s theory to Cicero’s concept.
    Źródło:
    Colloquia Litteraria; 2020, 29, 2; 97-110
    1896-3455
    Pojawia się w:
    Colloquia Litteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fundament Ćwiczeń duchowych jako inspiracja myśli pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego
    The Foundation of Spiritual Exercises as an inspiration for the pedagogical thought of Blessed Edmund Bojanowski
    Autorzy:
    Frejusz, Kamilla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596296.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-01
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    pedagogia
    wychowanie
    Ćwiczenia duchowe
    Fundament
    św. Ignacy Loyola
    bł. Edmund Bojanowski
    pedagogy
    upbringing
    Spiritual Exercises
    Foundation
    Saint Ignatius Loyola
    Blessed Edmund Bojanowski
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest ukazaniu aplikacji treści Fundamentu Ćwiczeń duchowych w pedagogii bł. Edmunda Bojanowskiego. Lektura tekstów Bojanowskiego, a konkretnie jego Dziennika, pokazuje, że miał on liczne kontakty z jezuitami. Przez wiele lat w klasztorze jezuitów w Śremie odprawiał też trzydniowe rekolekcje. Znał zatem Ćwiczenia duchowe św. Ignacego, czego dowodem jest m.in. fakt, że syntezę chrześcijańskiej formacji (tak ważnej w jego pedagogii) zawarł w swoich zapiskach opartych na Fundamencie Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli. Można więc wnioskować, że choć Ćwiczenia duchowe św. Ignacego nie były jedyną, ani zapewne najważniejszą, inspiracją dla duchowości i koncepcji wychowawczej bł. Edmunda Bojanowskiego, jednak stanowiły dla niego pewną ważną inspirację. Świadczy o tym fakt, że własnoręcznie przepisał pierwszą medytację Ćwiczeń duchowych, czyli tzw. Fundament. Artykuł ma na celu ukazanie, na ile poszczególne treści Fundamentu dotyczące celu życia człowieka, zasady tantum quantum, postawy „świętej obojętności” czy też postawy magis zawarte są w koncepcji wychowania stworzonej przez bł. Edmunda Bojanowskiego, a dziś kontynuowanej przez Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny w licznych placówkach edukacyjnych i wychowawczych.
    The article is a presentation of the application of the content of the Foundation of the Spiritual Exercises in the pedagogy of Blessed Edmund Bojanowski. The reading of Bojanowski’s texts, specifically his Diary, shows that he had numerous contacts with the Jesuits at the time. For many years, he was also holding a three-day retreat at the Jesuit monastery in Śrem. He was familiar with the Spiritual Exercises of Saint Ignatius, as evidenced by the fact that the synthesis of the Christian formation (so important in his pedagogy) was included in his notes based on the Foundation of the Spiritual Exercises of Saint Ignatius of Loyola. It can be concluded that, although the Spiritual Exercises of Saint Ignatius was not the only, or the most important inspiration for the spirituality and educational concept of Blessed Edmund Bojanowski, however, they definitely constituted some important inspiration for him. This is evidenced by the fact that he himself rewrote the first meditation of the Spiritual Exercises, i.e. the Foundation. The article aims to show how the individual contents of the Foundation regarding the purpose of human life, the principles of “tantum quantum”, the attitudes of the “holy indifference” or the attitude of “magis” are included in the concept of education created by Blessed Edmund Bojanowski, and today continued by Congregatio Sororum Servularum Beatae Mariae Virginis Immaculatae Conceptae (Sisters Servants of the Blessed Virgin Mary) in numerous educational institutions.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2018, 29, 1; 187-204
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ignacjańskie Reguły rozeznawania duchów. Działanie duchów na drodze duchowego regresu człowieka
    The Ignatian rules of the discernment of spirits. Acting of the spirits on the paths of human spiritual regression
    Autorzy:
    Królikowski, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1006318.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-20
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    św. Ignacy Loyola
    Ćwiczenia duchowe,
    rozeznawanie duchów
    wola Boża
    duchowy regres
    St. Ignatius Loyola
    Spiritual Exercises
    spiritual discernment
    God’s will
    spiritual regression
    Opis:
    Rules of the discernment of spirits that St. Ignatius Loyola (1491–1556) included in his Spiritual Exercises (SE) are a great gift of God for the whole Church. They meet the universal need for spiritual discernment, which is witnessed in both the Holy Scriptures and in the history of the Church. The article analyzes the text of the First rule of the discernment of spirits, which concerns the action of the good and evil spirit on the path of human spiritual regression. St. Ignatius explains in the First rule that: “In the persons who go from mortal sin to mortal sin, the enemy is commonly used to propose to them apparent pleasures, making them imagine sensual delights and pleasures in order to hold them more and make them grow in their vices and sins. In these persons the good spirit uses the opposite method, pricking them and biting their consciences through the process of reason” (SE 314). Modern man, who lives in a world marked by various spiritual and material threats, in which different types of spirits are trying to put pressure on him, needs help for their proper discernment, in order to be able to choose the path of true life, whichhas been show to us by Jesus Christ – God of Love.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 102-121
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narodziny terapii filozoficznej z ducha antyku. W kierunku stawania się osobą
    The birth of philosophical therapy from the spirit of antiquity. Toward becoming a person
    Autorzy:
    Femiak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070419.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    stawanie się osobą
    terapia filozoficzna
    filozofia praktyczna
    psychologia homerycka
    ćwiczenia duchowe
    uświadomione mówienie
    uobecnienie siebie
    dusza
    becoming a person
    philosophical therapy
    practical philosophy
    Homeric psychology
    spiritual exercises
    conscious speaking
    self-presence
    psyche
    Opis:
    Autor wylicza problemy, którymi zajmuje się terapia filozoficzna i podejmuje próbę podania jej definicji. W tekście znajdziemy odwołania do psychologii homeryckiej, współczesnych nurtów terapeutycznych oraz przykładów zastosowania terapii filozoficznej (zapisy obserwacji osób po odbyciu indywidualnej sesji terapii filozoficznej lub pracy grupowej). W artykule ukazany został związek terapii filozoficznej ze starożytnym pojmowaniem filozofii (antyczne ćwiczenia duchowe). Główną osią, wokół której prowadzone są rozważania jest zastosowanie terapii filozoficznej w procesie stawania się osobą.
    This paper lists the problems that philosophical therapy deals with and tries to provide a definition of philosophical therapy. In particular , we find references to Homeric psychology, contemporary therapeutic trends, and examples of the use of philosophical therapy (observation records after individual sessions of philosophical therapy or group work). This article develops the connections between philosophical therapy and the ancient understanding of philosophy (ancient spiritual exercises). The focal point of our considerations concerns the application of philosophical therapy to the process of becoming a person.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, 2; 109-126
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O uobecnieniu duszy, Sokratesie psychagogu i sztuce uświadomionego mówienia
    On making the soul present: Socrates psychagôgos and the art of conscious speaking
    Autorzy:
    Femiak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431396.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Homeric psychology
    incorporeal souls: thymos and nous
    corporeal souls
    Socratic method
    art of conscious speaking
    making oneself-present
    spiritual exercises
    psychologia homerycka
    dusze nie-cielesne (thymos i nous)
    dusze cielesne
    metoda maieutyczna
    sztuka uświadomionego mówienia
    uobecnianie siebie
    ćwiczenia duchowe
    Opis:
    This article presents an intuitive and synthetic interpretation of Socratic maieutics. In it we share the results of the workshop series : ‘How to make use of your own stupidity? Philosophical consulting in psychology’, held at Warsaw University and the University of Social Sciences and Humanities in Warsaw from 2004 to 2012. This was the first seminar series on philosophical counseling examined in academic settings in Poland. Interpreting Socratic maieutics in the spirit of Homeric psychology contributed to the formulation of a number of exercises on conscious speaking, which were incorporated into academic teaching. Students were asked to write down their observations during an exercise, and some sessions were filmed. This allowed us to gather very interesting material, which was the basis for further theoretical and empirical research. In this article, I briefly illustrate conscious speaking, present notes from student exercises and share short recorded material.
    W artykule podjęta jest próba intuicyjnej syntetycznej interpretacji sokratejskiej maieutyki w duchu psychologii homeryckiej. Bazując na tej interpretacji, opracowano ćwiczenie uświadomionego mówienia, które zostało włączone do zajęć akademickich: „Jak praktycznie wykorzystać własną głupotę? – doradztwo filozoficzne w warsztacie psychologa”, prowadzonych na Uniwersytecie Warszawskim i w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w latach 2004–2012. Na gruncie akademickim były to pierwsze w Polsce seminaria poświęcone doradztwu filozoficznemu. Podczas ćwiczeń studenci byli proszeni o zapisywanie swoich obserwacji. Niektóre ćwiczenia były filmowane. W ten sposób został zebrany bardzo ciekawy materiał, który może być podstawą do dalszych poszukiwań teoretycznych i empirycznych. W artykule krótko przedstawiam, czym jest uświadomione mówienie, prezentuję zapiski z ćwiczeń studentów oraz wskazuję na krótki materiał filmowy.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2018, 54, 3; 85-110
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola uczuć w ignacjańskich ćwiczeniach duchownych
    The Role of Feelings in the Ignatian Spiritual Exercises
    Autorzy:
    Augustyn, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1196687.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    ćwiczenia duchowne
    bojaźń
    katechizm kościoła katolickiego
    ocena moralna
    pocieszenie duchowe
    poruszenia wewnętrzne
    pragnienia duchowe
    rekolekcje ignacjańskie
    serce
    strapienie duchowe
    the spiritual exercises
    fear
    the catechism of the catholic church
    moral appraisal
    spiritual consolation
    inner experience
    spiritual desires
    Ignatian retreats
    heart
    spiritual desolation
    Opis:
    Artykuł omawia problematykę uczuć w Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli w świetle nauczania Katechizmu Kościoła Katolickiego. Autor podkreśla, że oba dzieła traktują człowieka w sposób integralny, uwzględniając wszystkie sfery ludzkiej osoby, w tym sferę ludzkiej psychiki z jej potrzebami, odczuciami i pragnieniami, a problematykę uczuć omawiają pod kątem duchowego rozeznania i oceny moralnej ludzkiego zachowania. Autor podejmuje z jednej strony polemikę z zawłaszczaniem problematyki uczuć przez psychologię, z drugiej zaś przeciwstawia się lekceważeniu świata ludzkich uczuć przez duchowość. Odwołując się do Katechizmu, z naciskiem podkreśla, że „pojęcie «uczucia» należy do dziedzictwa chrześcijańskiego”, oraz że uczucia są „naturalnymi składnikami psychiki ludzkiej” i „stanowią obszar przejściowy i zapewniają więź między życiem zmysłowym a życiem ducha”. Zdaniem autora – korzystając z nauki o uczuciach zawartej w Ćwiczeniach duchownych oraz w Katechizmie Kościoła Katolickiego, unikamy zbędnych kontrowersyjnych dyskusji wokół tematów: psychologia a duchowość oraz pomoc duchowa a pomoc terapeutyczna. Zarówno duchowość, jak i psychologia są integralnymi elementami ludzkiego życia. Wszelkie przeciwstawianie psychologii – duchowości i odwrotnie – podkreśla autor – jest nieuzasadnione i wyrządza szkodę osobom szukającym osobistego rozwoju, w tym także rozwoju duchowego. Każdy rodzaj pedagogiki, niezależnie od przyjętej antropologii, winien traktować człowieka w sposób integralny, uwzględniając wszystkie sfery ludzkiej osoby, w tym także emocjonalną i duchową.
    The article analyses the role of feelings in the Spiritual Exercises of St. Ignatius of Loyola in the context of teaching of the Catechism of the Catholic Church. The author emphasises that both sources treat a man in an integral way, taking into account all spheres of a human being, including human psyche and its needs, feelings and desires; the feelings are dealt with from the perspective of spiritual discernment and moral appraisal. The author, on the one hand, argues with the attempts of psychology to appropriate the notion of feelings and, on the other hand, objects to neglecting human emotions by spirituality. Referring to the Catechism, the author stresses that „the concept of the ‘feeling’ belongs to the Christian heritage” and that feelings are „natural ingredients of a human psyche” and „constitute a transitional area and provide a link between a sensory life and a spiritual life”. According to the author, if we make use of what the Spiritual Exercises and the Catechism teach us about feelings, we will avoid unnecessary controversial disputes devoted to such topics as psychology and spirituality or spiritual consolation and therapeutic assistance. Both spirituality and psychology are integral parts of a human life. The attempts of confronting psychology and spirituality are pointless and harmful to persons looking for personal development, including spiritual development. Every kind of pedagogy, regardless of anthropology assumed as its basis, should treat a human being in an integral way, taking into consideration all his spheres, including emotional and spiritual ones.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2013, 12, 23; 195-215
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies