Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ": krytyka literacka" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„[...] zawiedli się na mnie, a ja na nich”. Miejsce Irzykowskiego w życiu literackim dwudziestolecia międzywojennego
‘[...] they lost faith in me and I in them’: Irzykowski’s Position in Polish Literary Interwar Period
Autorzy:
Panek, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407702.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Karol Irzykowski
krytyka literacka
spory krytycznoliterackie
polemiki dwudziestolecia międzywojennego
izolacja
samotność
zaangażowanie
outsider
literary criticism
critical literary disputes
polemics of the interwar period
isolation
loneliness
commitment
Opis:
Celem artykułu jest charakterystyka sytuacji Karola Irzykowskiego w dwudziestoleciu międzywojennym i jego paradoksalnej, bo rozgrywającej się w okolicznościach nadzwyczajnej aktywności krytyka, samotności. Znajdującą dziennikową dokumentację frustrację i gorycz krytyka pokazano jako skutek towarzyskich i zawodowych rozczarowań (kulisy rozstań z czasopismami literackimi, sposób funkcjonowania Irzykowskiego w PAL, niepowodzenia na rynku nagród literackich, niesatysfakcjonująca praca stenografisty sejmowego). Dialektykę wyizolowania i zaangażowania przedstawiono natomiast jako konsekwencję cech osobowościowych Irzykowskiego oraz koncepcji krytyki literackiej, opartej na postulacie bezlitosnej demaskacji myślowych przesądów i wypracowanej przez niego już w okresie młodopolskim, jak również konieczną odpowiedź na epistemologiczne i etyczne podstawy światopoglądu klerka (bezwzględny postulat dążenia do prawdy, dyrektywa obnażania obłudnych kryteriów budowania rankingów popularności i uznania). W artykule zaprezentowano stosowane przez Irzykowskiego oraz jego oponentów inwektywy i obelgi, będące świadectwem pełnego ekspresji, wyrazistego i bezceremonialnego stylu krytyki literackiej okresu międzywojennego. Recepcję stylu pisarskiego i sposobu myślenia Irzykowskiego w dwudziestoleciu międzywojennym wskazano jako źródło negatywnej legendy autora Walki o treść.
The aim of the article is to characterise the situation Karol Irzykowski found himself in in the interwar period and his loneliness which appears to be absurd as it was the time of Irzykowski’s extraordinary activity. The feelings of frustration and bitterness that accompanied the critic at that time, which reveal themselves in his journals, are demonstrated as the repercussions of his social and professional disappointments such as parting with literary journals he contributed to, the role he played in Polska Akademia Literatury (Polish Academy of Literature), failing on the literary award front, or the feeling of inadequacy in the job of a stenographer at the Polish Parliament. The reasoning behind Irzykowski’s isolation and engagement, on the other hand, is presented as a consequence of three main factors: Irzykowski’s personality traits, his concept of literary criticism based on relentless disclosure of misconceptions that he had already developed in the period of Young Poland and finally, the necessity to respond to the epistemological and ethical foundations of the clerk’s standpoint, i.e. a radical demand to strive for the truth, or exposition of false criteria for establishing popularity and recognition rankings. The article also refers to the abusive character of the style of the interwar literary criticism used by Irzykowski and his opponents which proves its ferventness, expressiveness, and bluntness. In the period of interwar, this literary criticism writing style and Irzykowski’s way of thinking were implied as the sources of the negative quality the author of Walka o treść [The Battle for Content] was associated with.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 239-255
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Do Not Throw Down the Glove Before Me, or You Shall Be Cold”. The Aphorisms of Karol Irzykowski
"Nie rzucaj mi rękawicy, bo ci będzie zimno". Aforyzmy Karola Irzykowskiego
Autorzy:
Panek, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579172.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Karol Irzykowski
aphorism
maxim
literary critic
intertextuality
aforyzm
maksyma
krytyka literacka
interteksualność
Opis:
The article discusses Karol Irzykowski as an aphorist, focusing on the discord between the critic’s intensive practice of the aphorism and his scathing condemnation of the form of the aphorism, which in his opinion was an instance of simplified, apodictic thinking. The aim of the article is to attempt to explain what justifies the frequent use of the aphorism by a writer who did not appreciate this device; what shape Irzykowski’s aphorisms took against the background of the tradition of the genre; and, finally, what is their function in his writing and what they prove. Irzykowski’s skeptical attitude to this form of statement stems from his epistemological beliefs and provides both a basis for his modifications of the genre and the keystone of cycles of intertextually related aphorisms which the present author has identified in dispersed yet thematically connected pieces by this critic.
Artykuł traktuje o Karolu Irzykowskim jako aforyście, koncentrując się na paradoksie rysującym się pomiędzy jego intensywną aforystyczną praktyką a jednoczesną zjadliwą krytyką tego gatunku - przykładu uproszczonego, apodyktycznego myślenia. Celem artykułu jest próba wyjaśnienia, co uzasadnia częste stosowanie aforyzmów przez pisarza, który nie cenił tego "pisarskiego narzędzia"; jaki kształt mają aforyzmy Irzykowskigo na tle tradycji gatunku; i wreszcie, jaką pełnią funkcję w tekstach autora. Sceptyczne podejście Irzykowskiego do tej formy literackiej wynika z jego przekonań epistemologicznych i tym samym determinuje autorską modyfikację gatunku.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2015, 58/115 z. 1; 57-73
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Panny z Wilka" w wersji Tima Burtona
The young Ladies of Wilko
Autorzy:
Koronkiwicz, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969452.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
the uncanny
picturebook
literary criticism
niesamowite
krytyka literacka
Bargielska
Opis:
The aim of this essay is to reflect on different aspects and understandings of “the uncanny” in the poetry of Justyna Bargielska. The authoress begins with analysing a few of the critical commentaries and reviews of Bargielska’s work; it seems that, one way or another, most of the literary critics – including the mainstream critics associated with a specific political option, like Andrzej Horubała – tend to infantilize the poet, identifying the subject of Bargielska’s poetry with an adolescent girl, immature and somehow unresponsible or dependent. As the authoress argues, this phenomenon has a lot to do with the literary criticism being not able to grasp and comprehend Bargielska’s references to children’s literature – picturebooks, fables, fairy tales, etc. – which remain fundamental for the very basis of her oeuvre. What the authoress proposes is to re-read Bargielska’s poems alongside the picturebooks and in context of the popular fairy tale themes, while at the same time implementing the anthropological figure of the “trickster”.
Źródło:
Wielogłos; 2012, 4, 14; 297-306
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“That’s also an Allegory:” Literary Criticism’s Struggles with Modern Allegorism
I tu też jest alegoria: krytycznoliterackie zmagania z nowoczesną alegorycznością
Autorzy:
Skurtys, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312251.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
literary criticism
allegory
allegorism in poetry
metacriticsm
poetics
krytyka literacka
alegoria
alegoryczność w poezji
metakrytyka
poetyka
Opis:
Autor analizuje pojęcie alegorii, klasycznej figury poetyckiej, jako swoistego „pojęcia wędrującego”, przydatnego i modnego w dzisiejszej krytyce literackiej. Rosnące zainteresowanie alegorycznymi stylami lektury we współczesnej humanistyce wywodzi z dwóch ważnych źródeł: prac Waltera Benjamina, który odzyskał barokową alegorię dla współczesnej estetyki, oraz Paula de Mana, który zdefiniował ją na nowo jako nieodłączną cechę literatury i uniwersalny sposób interpretacji tekstu. Następnie autor analizuje różne sposoby wykorzystania tego nowoczesnego rozumienia alegorii (jako tematu, stylu lub maniery oraz sposobu czytania) w trzech projektach krytycznych, które powstały po 2000 roku: Grzegorza Jankowicza, Aliny Świeściak i Rafała Wawrzyńczyka.
The author analyses the concept of allegory, a classical poetic figure, as a kind of a “travelling concept,” a notion that informs contemporary literary criticism. He argues that the growing interest in allegorical styles of reading in the modern humanities stems from two important sources: the works of Walter Benjamin, who reclaimed the Baroque allegory for contemporary poetics, and Paul de Man, who redefined it as an inherent quality of literature and the universal mode of textual interpretation. The author then examines different ways of employing this modern understanding of allegory (as a topic, style or stylization, and as a way of reading) by three contemporary writers and critics Grzegorz Jankowicz, Alina Świeściak and Rafał Wawrzyńczyk.
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 28-29; 134-151 (eng); 134-151 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Thou who hast sewn together this canvas.” Adam Zagajewski’s Search for the Absolute
„Ty, który zszyłeś to płótno…”. Adama Zagajewskiego poszukiwanie Absolutu
Autorzy:
Bodzioch-Bryła, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597282.pdf
Data publikacji:
2021-05-17
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Adam Zagajewski
współczesna poezja polska
sacrum w literaturze
interpretacja
krytyka literacka
contemporary Polish poetry
sacred in literature
interpretation
literary criticism
Opis:
Adam Zagajewski’s poetry proves how complex man’s relationship with the sacred can be. Despite the poet’s testimony of complete independence from established formations, including denominational ones, in his early work, when he described himself as “an atheist of both churches, non-partisan among party members, an unbeliever among believers, uncertain among the convinced” (Mogę mówić tylko za siebie [I can only speak for myself]; Oda do wielości [Ode to multiplicity], Zagajewski 1983), literary criticism has long emphasized the presence of a broadly conceived sphere of the sacred in his poetry. When reading Zagajewski’s poems, one has the impression that the sacred is permanently present, and that the poet is constantly brushing against the figure of the Absolute, while not being able (or sometimes not wanting) to fully see it. The reader even gets the impression that perhaps this may be a purposeful impossibility. For Zagajewski, an extremely important theme is circular movement, constant circling around the same issue, and a need for constant questioning. This article discusses these complex relations, proving that Zagajewski consistently reflects in on the figure of the Absolute, that the subject of his poems seeks the sacred, and that the question of the Absolute seems to be more than a poetic strategy for the author, but also a very personal dilemma. The poet died on March 21, 2021.
Poezja Adama Zagajewskiego dowodzi, jak wysoce skomplikowana bywa relacja człowieka z sacrum. Mimo świadectwa całkowitej niezależności od ustanowionych formacji, także wyznaniowych, jakie poeta dał w początkowej fazie twórczości, kiedy to określił się mianem „ateisty obydwu kościołów, / bezpartyjnego wśród partyjnych, / niewierzącego wśród wiernych, / niepewnego pośród przekonanych” (Mogę mówić tylko za siebie; List. Oda do wielości, Zagajewski 1983), w krytyce literackiej od dawna podkreślana bywa obecność w jego poezji szeroko pojmowanej sfery sacrum. Podczas lektury wierszy Zagajewskiego odbiorca ma wrażenie, że sacrum jest w nich permanentnie obecne, że poeta co rusz ociera się o figurę Absolutu, jednocześnie nie mogąc (nie potrafiąc, czasem nie chcąc) jej w pełni dojrzeć. Czytelnik odnosi nawet wrażenie, że być może jest to niemożność programowa, bowiem dla Zagajewskiego nadzwyczaj istotne znaczenie ma ruch kolisty, nieustanne krążenie wokół tej samej kwestii, konieczność ciągłego podawania w wątpliwość. Niniejszy artykuł przybliża te złożone relacje, dowodząc, że Zagajewski konsekwentnie prowadzi w swych wierszach refleksję nad figurą Absolutu, że podmiot jego wierszy poszukuje sacrum, a pytanie o Absolut zdaje się mieć dla twórcy charakter nie tylko strategii poezjotwórczej, lecz także dylematu bardzo osobistego. Poeta zmarł 21 marca 2021 r.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 32, 1; 99-134
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Złota hramota" i "Pieśni o Ukrainie" Józefa Łobodowskiego w ukraińskiej krytyce lat 50. XX w.
"Золота грамота" і "Пісня про Україну" Юзефа Лободовського в українській критиці 1950-х років.
Autorzy:
Choma-Suwała, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233739.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
poetry
Józef Łobodowski
literary criticism
Ukrainian press
translation
poezja
krytyka literacka
prasa ukraińska
przekład
поезія
Юзеф Лободовський
літературна критика
українська преса
переклад
Opis:
Przedmiotem artykułu jest opis recepcji poezji Józefa Łobodowskiego w prasie ukraińskiej w latach 50. XX w. Po ukazaniu się drukiem zbiorów Złota hramota i Pieśń o Ukrainie odpowiednio w 1954 i 1959 roku pojawił się szereg recenzji, wywiadów, komentarzy i szkiców autorstwa m.in. Pawła Kotowycza, Światosława Horodyńskiego, Jewhena Małaniuka i Jurija Szerecha. Były one poświęcone zarówno poezji Łobodowskiego, jak i jego proukraińskiej postawie. Teksty krytyczno-literackie miały na celu nie tylko reklamowanie nowych publikacji znanego ukraińskiemu środowisku literackiemu pisarza, ale także przybliżenie jego poezji ukraińskiemu czytelnikowi. Większość artykułów opatrzona była fragmentami utworów w ukraińskim przekładzie autorstwa Światosława Horodyńskiego, zawierały one ogólną charakterystykę i ocenę dzieł pisarza, spośród których za najważniejsze uznano jego wiersze poświęcone Ukrainie.
У статті описується рецепція поезії Юзефа Лободовського в українській пресі 1950-х років. Після виходу друком збірок Золота грамота і Пісня про Україну у 1954—1959 рр. з’явилася низка рецензій, інтерв’ю, коментарів і замальовок, у т.ч. Павла Котовича, Святослава Городинського, Євгена Маланюка та Юрія Шереха. Вони були присвячені як поезії Лободовського, так і його проукраїнській позиції. Критичні літературні тексти мали не лише прорекламувати нові видання відомого українському літературному середовищу письменника, а й донести його поезію до українського читача. Більшість статей містили уривки з українського перекладу Святослава Городинського, загальну характеристику та оцінку творчості письменника у якій найважливішими вважалися його вірші присвячені Україні.  
The subject of the article is a description of the reception of Józef Łobodowski's poetry in the Ukrainian press in the 1950s. After the collections of the Golden рramot and Song about Ukraine were published in print in 1954 and 1959, respectively, a number of reviews, interviews, commentaries and sketches appeared, including by, among others Paul Kotovych, Sviatoslav Horodynsky, Yevhen Malaniuk and George Shevelov. They were devoted to both Łobodowski's poetry and his pro-Ukrainian attitude. Critical-literary texts were intended not only to advertise the new publications of the writer known to the Ukrainian literary community, but also to introduce his poetry to the Ukrainian reader. Most of the articles had excerpts from the Ukrainian translation by Sviatoslav Horodynsky, they contained a general description and evaluation of the writer's works, among which his poems devoted to Ukraine were considered the most important.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2022, 6, 17; 1-14
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
***
Autorzy:
Łukaszuk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624301.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
krytyka literacka
Aleksander Wat
Jerzy Stempowski
Opis:
Artykuł wprowadza do problematyki numeru, poświęconego twórczości Jerzego Stempowskiego.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2013, 14, 1; 5-6
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.] Poezja w sutannie, wybór – opracowanie – komentarz ks. Stefan Radziszewski, Jedność, Kielce 2011, ss. 271, fot.
[Review of the book:] Poets in the Cassock, selection – edition – comments by Father Stefan Radziszewski, Publishing Jednosc, Kielce 2011, pp 271, photos.
Autorzy:
Tytko, Marek Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951904.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
ks. Janusz Artur Ihnatowicz
ks. Jerzy Szymik
ks. Janusz A. Kobierski
ks. Wacław Buryła
ks. Stanisław Kobielus
ks. Grzegorz Stachura
ks. Jan Sochoń
ks. Kazimierz Wójtowicz CR
poezja kapłańska
poezja polska
krytyka literacka
polscy poeci katoliccy
teoria literatury
literaturoznawstwo
Father Janusz Artur Ihnatowicz
Father Jerzy Szymik
Father Janusz A. Kobierski
Father Waclaw Buryla
Father Stanislaw Kobielus
Father Grzegorz Stachura
Father Jan Sochon
Father Kazimierz Wojtowicz CR
priest poetry
Polish poetry
literary criticism
Polish Catholic poets
theory of literature
literary studies
Opis:
Autor w tekście przedstawia książkę-antologię poetycką pt. Poeci w sutannie pod redakcją ks. Stefana Radziszewskiego. W książce znajdują się poezje oraz komentarze do własnej poezji autorstwa następujących ośmiu polskich księży poetów: 1) ks. prof. Janusz Artur Ihnatowicz, 2) ks. prof. Jerzy Szymik, 3) ks. Janusz A. Kobierski, 4) ks. Wacław Buryła, 5) ks. prof. Stanisław Kobielus, 6) ks. Grzegorz Stachura, 7) ks. prof. Jan Sochoń, 8) ks. dr Kazimierz Wójtowicz CR.
The author presents the book – an anthology of poetry entitled Poeci w sutannie [Poets in the Cassock] edited by Fr. Stefan Radziszewski. In the book there are poems and comments on their own poetry by eight Polish priests-poets: 1) Fr. Prof. Janusz Artur Ihnatowicz, 2) Fr. Prof. Jerzy Szymik, 3) Fr. Janusz A. Kobierski, 4) Fr. Waclaw Buryla, 5) Fr. Prof. Stanislaw Kobielus, 6) Fr. Grzegorz Stachura, 7) Fr. Prof. Jan Sochon, 8) Fr. Dr Kazimierz Wojtowicz CR (a resurrectionist).
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 3(7); 141-148
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Digressive Poem: Słowacki—Norwid
Poemat dygresyjny: Sowacki – Norwid
Autorzy:
Toruń, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807324.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Beniowski
konwencja literacka
krytyka literacka
Norwid
poemat dygresyjny
poezja
romantyzm
rozum
serce
Słowacki
digressive poem
heart
literary convention
literary criticism
poetry
reason
romantism
Opis:
Głównym celem niniejszego szkicu jest ukazanie stosunku tych dwóch twórców do poematu dygresyjnego. Cyprian Norwid nie napisał, co prawda, sensu stricto poematu dygresyjnego tego typu jak Beniowski Juliusza Słowackiego, ale w wykładach O Juliuszu Słowackim wypowiadał się na temat tego poematu i nawiązywał do poetyki tego gatunku. W takich utworach Norwida jak Wesele, Szczęsna, Epimenides, Quidam, Rzecz o wolności słowa, Assunta, Emil na Gozdawiu, A Dorio ad Phrygium znajdujemy liczne dygresje, pełniące różne funkcje artystyczne. Uogólniając, można powiedzieć, że dla Norwida, osobowości tak bogatej i niestandardowej, tok dygresyjny był bardzo użyteczny. Patronowała temu nie tyle parodia, autotematyzm czy ironia, ile przyświecał główny cel twórczości artystycznej - docieranie do prawdy.
The main purpose of the sketch is to show the relation of these two artists to digressive poem. Cyprian Norwid although not written in the strict sense digressive poem of this type as Beniowski of Juliusz Słowacki, but in the lectures O Juliuszu Słowackim [On Juliusz Słowacki] spoke about this poem and referred to the poetics of the genre. In such works of Norwid as: Wesele [The Wedding Party], Szczesna, Epimenides, Quidam, Rzecz o wolności słowa [On Freedom of Speech], Assunta, Emil na Gozdawiu [Emil in Gozdaw], A Dorio ad Phrygium we find numerous digressions, having different functions arts. Generally it can be said that for Norwid personality so rich and nonstandard digressive course was very useful. The patron of it was not so much parody, autothematicity or irony as the main purpose prevailed artistic creativity, reaching out for the truth.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 3; 111-122
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A few notes on the contemporary common reader
Autorzy:
Kaczmarski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009816.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
common reader
Situationist International
Spectacle
everyday life
literary criticism
zwykły czytelnik
sytuacjoniści
Spektakl
codzienność
krytyka literacka
Opis:
W swoim artykule staram się naszkicować punkt wyjścia dla krytyki pojęcia „zwykły czytelnik” – w takim rozumieniu, jakie nadaje mu współczesna krytyka literacka. „Zwykły czytelnik” został stworzony jako osobny teoretyczny konstrukt przez Samuela Johnsona i spopularyzowany przez Virginię Woolf. Dzisiaj ta idea jest dalej popularyzowana i upraszczana – choć w dużej mierze nieświadomie – przez krytyków i dziennikarzy głównego nurtu jako sposób na usunięcie z debaty publicznej możliwości autentycznego politycznego konfliktu. „Zwykły czytelnik” jest postrzegany jako czytelnik bez klasy, tożsamości czy społecznego tła. Staram się pokazać, że w celu podjęcia wiarygodnej i systematycznej krytyki „zwykłego czytelnika” należy wyjść poza paradygmat wyznaczony przez Johnsona i Woolf i odwołać się do tzw. studiów nad codziennością – inspirowanej sytuacjonistami tradycji na pograniczu badań kulturowych, teorii literatury i filozofii polityki.
In my paper I attempt to establish a starting point for a critique of the idea of the „common reader” as it is used in contemporary literary criticism. The „common reader” was famously developed as a separate theoretical construct by Samuel Johnson and popularized by Virginia Woolf. Today, this idea is being further popularized and simplified – though largely unconsciously – by both literary critics and mainstream journalists as a means of erasing the possibility of a genuine political conflict/debate. The „common reader” is perceived as a reader without a class, identity or any social background. I argue that in order to undertake a credible and deliberate critique of the „common reader” one has to go beyond the Johnson-Woolf paradigm and into the territory of the so-called everyday life studies – a Situationist-influenced tradition combining culture studies, literary theory and political philosophy.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2014, 11, 1; 85-106
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Lesson Learned? The Image of Poland during World War II Presented by Recent German Literature and Its Perception in Public Discourses
Odrobiona lekcja? Obraz Polski podczas drugiej wojny światowej na przykładzie najnowszej literatury niemieckiej i jej odbioru w dyskursie publicznym
Autorzy:
Hiemer, Elisa-Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367455.pdf
Data publikacji:
2021-05-18
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Kevin Vennemann
Matthias Nawrat
procesy odbioru
krytyka literacka
dyskurs medialny i naukowy
reception processes
literary criticism
media and scientific discourse
Opis:
Based on Wolf Schmid’s Narratology, this article depicts the influence of the so-called abstract dimension on the reception of Kevin Vennemann’s Nahe Jedenew (Close to Jedenew, 2005) and Matthias Nawrat’s Die vielen Tode unseres Opas Jurek (Numerous Deaths of Grandpa Jurek, 2015). The abstract dimension – being, among others, the result of personal beliefs and individual “literary experiences” – helps to understand contradictory opinions about the same work and depends often (but not exclusively) on different historical knowledge and awareness. The reception in the media and academic discourse reveals schemata that cannot be explained by the text alone. I argue that the recipient is highly influenced by the author’s personal background, although it is not about autobiographies – which clearly reduces options for interpretation.
Autorka artykułu, opierając się na teorii narratologa Wolfa Schmida, pokazuje wpływ elementów tzw. abstrakcyjnego wymiaru na recepcję dzieł Kevina Vennemanna Blisko Jedenew (2005, pol. 2007) i Matthiasa Nawrata Wszystkie śmierci dziadka Jurka (2015, pol. 2016). Ten abstrakcyjny wymiar – będący wytworem osobistych przekonań i indywidualnych „doświadczeń literackich” – pomaga wyjaśnić sprzeczne opinie na temat tego samego dzieła literackiego, zależące często (ale nie wyłącznie) od różnej wiedzy i świadomości historycznej. Odbiór w mediach i w dyskursie naukowym odzwierciedla również schematy i dyskursy, które nie dają się wyjaśnić samym tekstem. Autorka twierdzi, że odbiorca jest pod silnym wpływem osobistej historii autora, mimo że obie książki nie są autobiografiami, co znacznie ogranicza możliwości interpretacji.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2021, 1(7); 174-193
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Academia at a critical point: David Lodge’s Small World
Akademia w punkcie krytycznym – Mały światek Davida Lodge’a
Autorzy:
Nowicki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850629.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
campus novel
intertextuality
romance
criticism
powieść uniwersytecka
intertekstualność
romans
krytyka literacka
Opis:
The article discusses Small World, one of the most popular campus novels by the contemporary author David Lodge. What distinguishes Small World is the theme of academia: nearly all major characters are lecturers in literature. Lodge involves the reader in an intertextual game whose meanings are available only to experts, i.e. lecturers themselves, since most readers may overlook the fact that the novel is a satirical remake of Arthurian romance. The “critical point” mentioned in the title of the article alludes to critical debates in the novel, to a critique of the academic institution as such and indicates Small World as the climax of the genre.
Artykuł omawia Mały światek, jedną z najbardziej znanych powieści uniwersyteckich współczesnego pisarza brytyjskiego Davida Lodge’a. Omawiany tekst wyróżnia tematyka ściśle akademicka, jako że niemal wszyscy bohaterowie powieści to przedstawiciele kadry uniwersyteckiej, wykładowcy literatury. Lodge angażuje czytelnika w intertekstualną grę, której znaczenia są dostępne w zasadzie tylko dla ekspertów, czyli samych wykładowców, np. większości czytelników może umknąć fakt, że powieść jest satyryczną repliką romansu arturiańskiego. Wspomniany w tytule „punkt krytyczny” odwołuje się do krytyki literackiej, częstego tematu debat w powieści, oznacza też krytykę samej instytucji akademii i kulminację gatunku powieści uniwersyteckiej, jakim wydaje się być Mały światek.
Źródło:
Facta Simonidis; 2010, 3, 1; 191-204
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologia literacka w pismach Jerzego Stempowskiego
Autorzy:
Kudyba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/961504.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jerzy Stempowski
aksjologia literacka
krytyka literacka
Opis:
For Stempowski the act of reading is inevitably linked to assessment and valuation. In his writings the poetics of reading takes shape of a specific axiology of reception. It becomes the theory of worthful reading. Looking from a perspective of an amateur reader allowed for the essayist to recognize the fragile bases of literary criticism, the dogmatism of a theoretic approach, and finally, the literary historians’ insensitivity to the contextual and situational values of the analysed works. It is precisely this attachment to the amateurish, i.e. affective and ‘loving’, relation with a piece of written work that prompted Stempowski to search for a look at literature that would not kill the joy of reading; one that would not limit the cognitive horizons and would also take into account the contextuality of literary works and their inevitable relation with the extra-literary reality that the reader is plunged into.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2013, 14, 1; 29-39
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alegoria i namiętności. Kartka z dziejów krytyki literackiej w XIX wieku
Allegory and passions. Page in the history of literary criticism in the 19th century
Autorzy:
Rudkowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012641.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
alegoria
Edward Dembowski
fantastyka
George Sand
Józef Ignacy Kraszewski
krytyka literacka XIX wieku
allegory
fantasy
19th century literary criticism
Opis:
The starting point for the present essay is the controversy that arose in the 1840s between Edward Dembowski and Józef Ignacy Kraszewski. It pertained to the poetics of George Sand’s Les sept cordes de la Lyre, published in 1839 in the Parisian Revue des Deux Mondes magazine. The argument between the two Polish critics can be summarised in one question, frequently formulated straightforwardly in the contemporary critical writing of the epoch: what is the point of using allegory in the 19th century? What is more, in his article, Dembowski juxtaposed allegory and “fantasy”, essentially associated with the matter of subjectivity of a literary text, which topic was undertaken by Kraszewski. This essay aims to re-construct the Polish and French contexts, allowing us to understand both ends of the spectrum we use to evaluate the allegories in a literary work. The question about the point of using allegory by 19th-century writers is asked anew to extract from the modern historical-literary perspective themes important for understanding the 19th-century literary worldview, in which the tension between the conventionality and emotionality of the literary communication act is revealed.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2016, 6(9); 145-156
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alegoria, realizm, historyzm – dylematy krytyków drugiej połowy XIX wieku. Wstępne rozpoznanie
Allegory, realism, historicism – dilemmas faced by critics in the second half of the 19th century. Preliminary exploration
Autorzy:
Stachura-Lupa, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012720.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
alegoria
realizm
historyzm
wiek XIX
literatura i sztuka
krytyka literacka
allegory
realism
historicism
19th century
literature and art
literary criticism
Opis:
The paper shows the position of allegory in the second half of the 19th century. The author analyses chosen examples of allegorical presentations found in art (e.g. Jan Matejko’s paintings, designs of Adam Mickiewicz monument in Cracow) and positivist literature, as well as critical opinions referring to this phenomenon. The sense of crisis, depletion and inadequacy of allegorical language towards the reality of the epoch, mainly expressed by critics, was attributed to the tendencies which shaped the cultural awareness of the 19th century, namely realism and historicism. 
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2017, 7(10); 307-319
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies