Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ": historia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 13626
Tytuł:
ІСТОРІЯ УКРАЇНСЬКОЇ ПУНКТУАЦІЇ
HISTORY OF UKRAINIAN PUNCTUATION
Autorzy:
Кочан, Ірина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041820.pdf
Data publikacji:
2019-01-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ukrainian language
punctuation
history
grammar
spelling
język ukraiński
interpunkcja
historia
gramatyka
pisownia
Opis:
W artykule omówiono główne etapy rozwoju i kształtowania się interpunkcji w języku ukraińskim. Ekskurs historyczny pozwolił określić zarówno tendencje wspólne w systemie znaków interpunkcyjnych, jak i odrębne, charakterystyczne dla narodowej tradycji naukowej. Umożliwił on również prześledzenie procesu włączania znaków interpunkcyjnych do pisowni języka ukraińskiego.
The main milestones of the development and establishing the punctuation in the Ukrainian language are being discovered in the article. A historical excursion allowed to outline both common tendencies and actual national approaches to the implementation of a system of the punctuation marks, to show their introduction into the spelling system of the Ukrainian language.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2019, 7, 1; 143-152
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Эстетизация малой родины в ранних произведениях Миры Лукши и Говарда Филлипса Лавкрафта
Aestheticization of a small homeland in the works by Mira Luksha and Howard Phillips Lovecraft
Estetyzacja małej ojczyzny w twórczości Miry Łukszy i Howarda Phillips Lovercrafta
Autorzy:
Tarasawa, Jelena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117245.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
small homeland
aesthetics
home
history
traditions
self-identity
mała ojczyzna
estetyka
dom
historia
tradycje
tożsamość
Opis:
The article explores the phenomenon of small homeland, its perception and presentation in Mira Luksha’s and Howard Phillips Lovecraft’s ouvre. The historical context of the region depicted in their works plays an important role in understanding problems of the past and the present, thoughts about the future and its prospects.
W artykule omówiono zjawisko małej ojczyzny, jego percepcję i przedstawienie w twórczości Miry Łukszy i Howarda Phillips Lovercrafta. Historyczny kontekst regionu odgrywa w ich utworach istotną rolę, ponieważ dotyczy takich zagadnień, jak przeszłość i teraźniejszość, refleksje na temat przyszłości i jej perspektyw.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 251-259
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Эпоха i асоба ва ўспамiнах Францiшка Карпiнскага «Гiсторыя майго веку i людзей, з якiмi я жыў»
Epoka i jednostka we wspomnieniach Franciszka Karpińskiego „Historia mojego wieku i ludzi, z którymi żyłem”
An epoch and an individual in Frantsishek Karpinsky’s memoirs “The history of my century and people who I lived with”
Autorzy:
Шаўчэнка, Ганна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106843.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Franciszek Karpiński
pamiętniki
historia
autobiografia
Oświecenie
sentymentalizm
Frantsishak Karpinsky
memoirs
history
autobiography
sentimentalism
Age of Enlightenment
Opis:
Artykuł został poświęcony pamiętnikom „Historia mojego wieku i ludzi, z którymi żyłem” Franciszka Karpińskiego (1741–1825), polskiego pisarza, poety i dramaturga. Omówiono w nim historię pisania i wydania utworu, zbadano nowatorski charakter gatunku wyrażający się w sposobach odzwierciedlania życia człowieka w określonych warunkach historycznych, przeanalizowano tematykę i problematykę pamiętników, zwrócono również uwagę na oświeceniowo-sentymentalne cechy stylu pisarza.
The article is devoted to the memoirs “The history of my century and people who I lived with” by Frantsishek Karpinsky (1741–1825) – Polish writer, poet and playwright. The author of the article examines the process of writing and publishing the work, studies its genre innovation in the methods of describing a person’s spiritual life in real historic circumstances, analyzes the subjects and problems of memories. The attention is also paid to peculiarities of the writer’s style connected with the Age of Enlightenment.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016; 191-202
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Эпоха i асоба ва ўспамiнах Францiшка Карпiнскага «Гiсторыя майго веку i людзей, з якiмi я жыў»
Epoka i jednostka we wspomnieniach Franciszka Karpińskiego „Historia mojego wieku i ludzi, z którymi żyłem”
An epoch and an individual in Frantsishek Karpinsky’s memoirs “The history of my century and people who I lived with”
Autorzy:
Шаўчэнка, Ганна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944849.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Frantsishak Karpinsky
memoirs
history
autobiography
Age of Enlightenment
sentimentalism
franciszek karpiński
pamiętniki
historia
autobiografia
oświecenie
sentymentalizm
Opis:
Artykuł został poświęcony pamiętnikom „Historia mojego wieku i ludzi, z którymi żyłem” Franciszka Karpińskiego (1741–1825), polskiego pisarza, poety i dramaturga. Omówiono w nim historię pisania i wydania utworu, zbadano nowatorski charakter gatunku wyrażający się w sposobach odzwierciedlania życia człowieka w określonych warunkach historycznych, przeanalizowano tematykę i problematykę pamiętników, zwrócono również uwagę na oświeceniowo-sentymentalne cechy stylu pisarza.
The article is devoted to the memoirs “The history of my century and people who I lived with” by Frantsishek Karpinsky (1741–1825) – Polish writer, poet and playwright. The author of the article examines the process of writing and publishing the work, studies its genre innovation in the methods of describing a person’s spiritual life in real historic circumstances, analyzes the subjects and problems of memories. The attention is also paid to peculiarities of the writer’s style connected with the Age of Enlightenment.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016, 8; 191-202
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Фундаментальность проблемы бытия и существования в перспективе истории философии
Fundamental nature of the problem of being and existence in the perspective of the history of philosophy
Fundamentalność problematyki bycia i istnienia w perspektywie historii filozofii
Autorzy:
Чупров, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1816951.pdf
Data publikacji:
2021-03-16
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
истина
бытие
существование
диалектика
история
философии
essense
being
existence
dialectics
history of philosophy
istota
byt
istnienie
dialektyka
historia filozofii
Opis:
Статья посвящена фундаментальной проблеме философии – диалектике бытия и существования. Автор исходит из того, что основной вопрос философии – это вопрос об истине, который в своей сущности тожественен вопросу о бытии и формах его существования. Специфику философского познания, отличающей его как от научного, так и религиозного познания, автор усматривает в осмыслении мира конечных вещей (мира существования) как опосредования я-бытия и бытия всеобщего. В статье дан краткий обзор развития такого подхода в истории мировой философской мысли.
The article is devoted to the fundamental problem of philosophy - the dialectics of being and existence. The author proceeds from the fact that the main question of philosophy is the question of truth, which in its essence is identical to the question of being and the forms of its existence. The author sees the specificity of philosophical knowledge, which distinguishes it from both scientific and religious knowledge, in the comprehension of the world of finite things - the world of existence - as a mediation of self-being and universal being. The article provides a brief overview of the development of this approach in the history of world philosophical thought.
Artykuł poświęcony jest podstawowemu problemowi filozofii – dialektyce bytu i istnienia. Autor wychodzi z założenia, że głównym zagadnieniem filozofii jest pytanie o istotę, które jest tożsame z pytaniem o byt i jego formy. Specyfiki filozoficznego poznania, różniącego się od wiedzy naukowej i religijnej, autor upatruje w pojmowaniu świata rzeczy skończonych (świata bytu) jako zapośredniczenia siebie i bytu uniwersalnego. Artykuł zawiera krótki przegląd rozwoju tego podejścia w dziejach światowej myśli filozoficzne
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2020, 17, 17; 181-206
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Фонетико-фонологічна й графіко-правописна системи української мови ІІ половини XVI століття (на матеріалі викладу о церкви теодосія софоновича)
System fonetyczno-fonologiczny i graficzno-ortograficzny języka ukraińskiego drugiej połowy XVI wieku (na materiale Traktatu o kościele Teodosija Sofonowycza)
The phonetic-phonological and graphic-orthographic system of the Ukrainian language of the 2nd part of the 17th century (from material in the Treatise about the Church by Teodosii Sofonovych)
Autorzy:
Наєнко, Галина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594326.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
historia pisanego języka ukraińskiego
prosta mowa
ukraiński wariant języka cerkiewnosłowiańskiego
ortografia
Teodosij Sofonowycz
history of the Ukrainian literary (written) language
prostaja mova
Ukrainian recension of the Church Slavonic language
orthography
Teodosii Sofonovych
Opis:
Na podstawie Traktatu o Kościele Teodosija Sofonowycza autorka artykułu przeprowadza szczegółową analizę cech graficznych i ortograficznych zabytku, które odzwierciedlają system fonetyczny i fonologiczny języka ukraińskiego drugiej połowy XVII wieku. Autorka zwraca szczególną uwagę na wzajemne relacje zachodzące pomiędzy ukraińskim wariantem języka cerkiewnosłowiańskiego tego czasu a prostą mową. Dochodzi przy tym do wniosku, że prace drukowane w Kijowie miały własną ortografię, która różniła się od ortografii stosowanej w poleskiej odmianie języka pisanego.
Based on Teodosii Sofonovych’s Treatise about the Church, the author offers a detailed analysis of its graphic and orthographic features which reflect the phonetic and phonological system of the Ukrainian language of the 2nd part of the 17th century. An emphasis is placed on the interrelations between the Ukrainian recension of Church Slavonic of that time with the prostaja mova. The author concludes that the Kyivan works had their own orthography which was different from that used in the Polissian variety of the written language.
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2018, 66; 333-350
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Фiласофiя «крытычнага аптымiзму» Уладзiмiра Самойлы
Philosophy of “critical optimism” of Uladzimir Samojlo
Filozofia „krytycznego optymizmu”Włodzimierza Samojło
Autorzy:
Nowik, Iwan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117599.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Uladzimir Samojlo-Sulima
“Hetym pieramožaš!” (“In this sign you will conquer!”)
the history of Belarusian philosophy
critical optimism
Włodzimierz Samojło-Sulima
„Hetym pieramožaš!”
historia białoruskiej filozofii
optymizm krytyczny
Opis:
The article discusses Uladzimir Samojlo (Sulima) as a philosopher. So formulated a theme requires the proofs that Samojla should be regarded a philosopher. Although there is only one philosophical essay “Hetym pieramožaš!” (“In this sign you will conquer!”) and the rest of his legacy consists mainly of journalistic texts, the author of the article is convinced that Samojla was a philosopher by vocation as well as by the style of thinking. It is manifested in specific movements of his thought, and especially in the inner unity of everything that was written. A single worldview permeates all his texts. His worldview can be described as a version of personalism: only individuals have to be recognized as truly existing, the rest of the reality is in the process of constant change. This is the topic of the first part of this article. Despite this unity of Samojla’s worldview, one cannot find a complete exposition of his thoughts. Samojla’s writings are characterized by conceptual “untidiness”. This is the theme of the second part of the article. Finally, in the third part on the example of one empirical problem the way Samojla’s philosophical and metaphysical beliefs, his characteristic style and type of philosophical thinking which express their heuristics and shortcomings is presented. Consequently, the “dilemma of Abdziralovič” – the main problem of the intellectual life of interwar Western Belarus has been chosen. The author of the article asks the question Samojla: the West or the East? Where should Belarus look for its place: in the West, or in the East?
Artykuł poświęcony jest Włodzimierzowi Samojło-Sulime – filozofowi. Takie sformułowanie tematu wymagało przede wszystkim udowodnienia, że Samojłę naprawdę należy uważać za filozofa. Pomimo tego, że oprócz znanego eseju „Hetym pieramožaš!” („In hoc signo vinces!”), reszta jego spuścizny składa się głównie z dziennikarstwa, autor artykułu uważa, że Samojło był filozofem – przez swoje powołanie, przez swój charakterystyczny styl myślenia. Przejawia się to w jego charakterystycznym myśleniu, a zwłaszcza w wewnętrznej jedności wszystkiego, co napisał. Jego teksty przenika jeden światopogląd, który charakteryzujemy jako wersję personalizmu: tylko jednostki muszą być uznane za naprawdę istniejące, reszta rzeczywistości jest w trakcie ciągłych zmian. To jest temat pierwszej części tego artykułu. Mimo tej jedności światopoglądu Samojło nigdzie nie znalazł kompletnej prezentacji swoich myśli, jego teksty charakteryzuje pewien konceptualny „nieporządek”. Druga część artykułu poświęcona jest przyczynom wewnętrznym, które nie pozwoliły Samojle przedstawić swoich poglądów w systematycznej, akademickiej formie.W trzeciej, ostatniej części wykorzystując konkretny problem empiryczny pokazano, w jaki sposób filozoficzne i metafizyczne przekonania Samojły, jego charakterystyczny styl i typ myślenia filozoficznego wyrażają swoją heurystykę i braki.W związku z tym wybrano „dylemat Abdzirałowicza” – główny problem na Białorusi Zachodniej, i – postawiono pytanie: Samojło: Zachód czy Wschód? Gdzie Białoruś powinna szukać swojego miejsca i swojego powołania: na Zachodzie, czy na Wschodzie?
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 355-394
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Трансформация культурных ценностей в России. Зарисовка проблематики
Autorzy:
Mazuś, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645968.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Rosja
Piotr I
historia a literatura
Cerkiew Wschodnia
Opis:
The transformation of cultural values in Russia. An outline of the issue of culture in the broadest sense of the world is the entirety of various manifestations of human life. Therefore it is one of the most commonly used concepts in humanistic works. One can refer to culture by raising a number of topics – arts, literature and human mind. When there is a need for a precise definition of culture, certain problems occur. Polish scholar Bronisław Malinowski points out that culture can be understood as human activity in general, including ideas, religious and spiritual issues, art, literature, and politics. Such an approach to culture can lead to the neglection of the historical process. The subject of the present study are selected religious pieces from the period of tsar Peter I. Key words: Russia; Peter I; history vs. literature; Eastern Orthodox Church;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 35-49
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Травматична пам’ять Голодомору в сучасній реінтерпретації
Traumatic memory of Holodomor in contemporary re-interpretations
Traumatyczna pamięć Wielkiego Głodu we współczesnej reinterpretacji
Autorzy:
Puchońska, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343631.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
totalitarianism
history
identity
experience
trauma
Holodomor
post-memory
totalitaryzm
historia
tożsamość
doświadczenie
Wielki Głód
postpamięć
Opis:
Podejmowana w artykule problematyka Wielkiego Głodu we współczesnej reinterpretacji tekstów kultury jest jednym z zasadniczych aspektów w dyskursie posttotalitarnej pamięci narodowej współczesnej Ukrainy. Pod uwagę wzięto reinterpretację traumy jako ważnej zasady w odzyskaniu przez jednostkę oraz społeczność prawdziwej tożsamości. Autorka artykułu skupia się na tym, jak współczesne generacje aktywnie poszukują prawdziwego języka do werbalizacji przeżyć ich przodków, tym samym umożliwiając własne samookreślenia na tle historii i współczesności. Pod uwagę wzięto głównie literacką interpretację traumy Wielkiego Głodu w świetle teorii postpamięci. Przedmiotem badania został tekst amerykańskiej pisarki pochodzenia ukraińskiego Erin Litteken The Memory Keeper of Kyiv.
The problem of reinterpreting Holodomor in contemporary cultural texts is one of the most important aspects in post-totalitarian memory discourse in Ukraine. The researcher’s attention is paid to the process of a modern rereading of the trauma of the Famine in the Soviet Ukraine during 1932–1933. This is understood as an absolutely essential aspect for forming individual and collective identity. The author analyzes the modern generation’s search for authentic language to verbalize their ancestors’ experience. This language helps them realize their own self-presentations against the background of history and modernity. This article is mainly devoted to the literary interpretation of the Holodomor based on the theory of post-memory and focuses on the novel The Memory Keeper of Kyiv by Erin Litteken, an American writer with Ukrainian heritage.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 2; 173-189
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Топологическая модель философии Жиля Делёза в соотношении с исторической моделью
Topologiczny model filozofii Gilles’a Deleuze’a wobec modelu historycznego
Gilles Deleuze’s Topological Model of Philosophy in Attitude Toward a Historical Model
Autorzy:
Чейз, Анастасия
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497217.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
topological model of philosophy
history of philosophy
geophilosophy
топологическая модель философии
история философии
геофилософия
topologiczny model filozofii
historia filozofii
geofilozofia
Opis:
In the article the author demonstrates what topological model of philosophy is an in what relation it is to the traditional historical model, that leans against principle of historical and logical unity. According to this principle, philosophy is realized exceptionally in history of philosophy. In addition, the author answers the questions: how the history of philosophy and geophilosophy linked, what concepts do it enter and what consequences it has for understanding of the process of philosophizing and activity of the historians of philosophy.
Artykuł przedstawia specyfikę topologicznego modelu filozofii oraz jego relację wobec tradycyjnego modelu historycznego, który opiera się na zasadzie jedności tego, co logiczne i tego, co historyczne. Odpowiednio do tej zasady filozofia spełnia się wyłącznie w historii filozofii. Autorka odpowiada jednocześnie na pytania: jak są ze sobą powiązane historia filozofii i geofilozofia?, jakie pojęcia ta ostatnia zakłada i jakie skutki to ma dla rozumienia procesu filozofowania i działalności historyka filozofii?
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2018, 18; 189-198
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Текст современного гимна Украины как историко-культурологический лингвистический код
The Text of the Modern Ukrainian Anthem as a Historical and Cultural Linguistic Code
Tekst współczesnego hymnu Ukrainy jako historyczno-kulturologiczny kod lingwistyczny
Autorzy:
Savchenko, Alexandr
Khmelevskiy, Mikhail
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192869.pdf
Data publikacji:
2021-01-11
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
гимн Украины
история создания
П.П. Чубинский
прецедентный текст
украинский язык
славянские языки
культурология
Ukrainian national anthem
history of creation
P.P. Chubynsky
precedent text
Slavic languages
Cultural Studies
Ukrainian language
hymn Ukrainy
historia powstania
P.P. Czubiński
tekst precedensowy
język ukraiński
języki słowiańskie
kulturologia
Opis:
В данной статье представлен лингвистический и культурологический анализ текста современного гимна Украины: лексической образности и метафорики, которые в нем заключены, а также дается исторический фон его создания и описывается «портрет» личности автора – П.П. Чубинского, сыгравшего большую роль как для укрепления украинского национального самосознания, так и для российской историографической и этнографической науки. Особое внимание в работе уделяется лингвокультурологическим аспектам, помогающим осознать смысл и суть текста стихотворения, который стал одним из символов независимой Украины, а частично – и прецедентным феноменом в современном русском дискурсе. В исследовании поставленный вопрос рассматривается также и в контексте общеевропейской культуры – французской, польской, русской, словацкой, сербской и хорватской, – без которой невозможно осмыслить глубину этого текста, сотканного из множества историко-культурологических и панславянских ассоциативных отсылок, сокрытых под каждой строкой текста этого поистине уникального художественного произведения. Освещению этих вопросов посвящено настоящее исследование.
Given article represents linguistic and culturological analysis of the Ukrainian National anthem, among others its lexical peculiarities and imagery as well as metaphorical system. This analysis is given on the historical background, which influenced the origin of the text of the Ukrainian anthem, and the main “portrait” of the personality of its author – P. P. Chubinsky, who played an important role both for the consolidation of Ukrainian national identity, and for Russian historiographic and ethnographic science, is described. Particular attention in the article is paid to the cultural and linguistic aspects, which make it possible to understand meaning and essence of the text, that has become one of the main symbols of independent Ukraine, and partly precedent phenomenon in contemporary Russian discourse. In the study this question is also examined in the wider context of the pan-European culture: French, Polish, Russian, Slovak, Serbian, Croatian, without which it is impossible to comprehend the sense of depth of this text, woven from the many historical, cultural and pan-Slavic associative references and allusions hidden under each line of this a truly unique work of art. The present study was undertaken to answer these questions.
Artykuł zawiera lingwistyczną i kulturologiczną analizę tekstu współczesnego hymnu Ukrainy: zawartej w nim leksykalnej obrazowości i metaforyki; ponadto przedstawiono tło historyczne jego powstania oraz opisano “portret” osobowości autora – P.P. Czubińskiego, który odegrał ogromną rolę zarówno w umacnianiu ukraińskiej świadomości narodowej, jak i w rozwoju rosyjskiej historiografii i etnografii. Szczególną uwagę poświęcono aspektom lingwokulturologicznym pomocnym w zrozumieniu sensu i istoty tekstu wiersza, który stał się jednym z symboli niezawisłej Ukrainy, a częściowo – również precedensowym fenomenem we współczesnym dyskursie rosyjskim. Przedstawione w artykule zagadnienie rozpatrywane jest także w kontekście kultury ogólnoeuropejskiej – francuskiej, polskiej, rosyjskiej, słowackiej, serbskiej i chorwackiej, bez której nie sposób pojąć głębi tego tekstu, utkanego z mnóstwa historyczno-kulturologicznych panslawistycznych asocjacyjnych odsyłaczy, ukrytych pod każdym wersem tekstu tego zaprawdę unikalnego utworu literackiego. Omówieniu powyższych kwestii poświęcone jest niniejsze dociekanie.
Źródło:
Językoznawstwo; 2020, 14; 61-71
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Становление норм дистрибуции букв и и ы после ц в русском письме
Formation of the Norms for the Distribution of the Letters и and ы after c in Russian Writing
Autorzy:
Kaverina, Valeria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945031.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
historia pisowni rosyjskiej
pisownia zapożyczeń
samogłoski po ц
Opis:
W artykule – na materiale takich gazet, jak vesti-kuranty z XVII w., „Vedomosti” z czasów Piotra I, „Sankt-Peterburgskie Vedomosti” i „Moskovskie Vedomosti” z wieków XVIII i XIX – omówiono kształtowanie się normy uzualnej w zakresie użycia liter и/ы po ц. Vesti-kuranty i „Vedomosti” wykazują stałe użycie litery ы po ц w morfemach rodzimych – wbrew tradycji literackiej i zaleceniom w podręcznikach do gramatyki języka cerkiewnosłowiańskiego. Z kolei w zapożyczeniach zaobserwowano stałą tendencję do używania w tej pozycji и/i. Szczególnie często występują wyrazy zapożyczone z końcówką -ция, które po 1710 roku są zapisywane tylko przez i, co można wytłumaczyć specyfiką ówczesnej wymowy. Już w latach dwudziestych XVIII w. wykształcił się uzus, zgodnie z którym po ц pisze się ы, z wyjątkiem wyrazów zapożyczonych, w których po ц stale notuje się tylko и/i. Do wyjątków należy również zaliczyć niewielką grupę zapożyczeń przejętych za pośrednictwem polskim (цымбала, цынга, цырюльник, цыфра), wobec których później w Słowniku akademickim i pracach J. Grota z dziedziny ortografii został skodyfikowany zapis цы, chociaż nie w pełni konsekwentnie (цыфирь – цифра).
The article traces the formation of the Russian spelling norm for the use of и/ы after ц, illustrated from 17th-century news-digests, “Vedomosti” of the era of Peter I, “The St. Petersburg Vedomosti” and “The Moscow Vedomosti” of the 18th–19th centuries. Vesti-chimes and “Vedomosti” demonstrate a stable spelling of ы after ц in Russian native morphemes, contrary to the book tradition and the recommendations of Church Slavonic grammars. At the same time, borrowings show a stable tendency to use и/i in this position. Particularly frequent are foreign words in -цiя, which, from the mid- 1710s. are written only with i, which may be explained by the peculiarities of the pronunciation of that time. Already in the 1720’s , the usage was established according to which ы is written after ц, except in the case of borrowings, where we always find и/i. This small group included loan words of Polish origin (цымбала, цынга, цырюльник, цыфра), whose spelling was later transformed and codified into цы following the Academic Dictionary and Grot’s works on orthography, though not always consistently (цыфирь – цифра).
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2021, 69; 67-78
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Становление и развитие музыкальной терапии (исторический аспект)
Establishment and development of music therapy (historical aspect)
Powstanie i rozwój muzykoterapii (aspekt historyczny)
Autorzy:
Anastazja, Wilczkowska
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529333.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
music therapy
history of medicine
prevention of diseases
muzykoterapia
historia medycyny
profilaktyka chorób
музыкальная терапия
история
медицина
профилактика
болезни
Opis:
The main goal of research is to determine historical sources, literature in the history of mu-sic, medicine, philosophical thought, literature on the psychology of the process of establish-ing and developing music therapy as a method of prevention and treatment of psychopathic diseases in people of all ages. The use of music in the flying of various diseases has a centuries-old history. In ancient China, Japan, Indian and Greece specific national systems were created in a given area of medicine. This experience has resulted in the treatment of sick people in the next historical pe-riods. In the present era music therapy has been widely disseminated in healing practice on all counties of the world. To a large extent this was fostered by the training of specialists in this field at universities; development of scientific exercise programs in music therapy; the dissem-ination of audiovisual technology; acceptance of the use of music therapy in medical and re-habilitation facilities by individual ministries of public health in most of Europe, America and Asia. The effectiveness of using as a means of preventing treatment of diseases has been con-firmed by many years of practice of music therapists from various countries around the world. A significant effect of music therapy, especially in children and adolescent, is the inte-gration of music with physical and dance exercises (rhythmic classes) that promote the in-crease of interest in exercising, increasing the impact on their psychophysical development, shaping the correct posture, emotional development, shaping motivation to participate in these classes.
Głównym celem badań danego materiału jest ustalenie na podstawie przeprowadzonej ana-lizy źródeł historycznych, literatury z zakresu dziejów muzyki, medycyny, myśli filozoficznej oraz literatury z zakresu psychologii, procesu stanowienia i rozwoju muzykoterapii jako me-tody profilaktyki i leczenia chorób psychosomatycznych u ludzi w różnym wieku. Wykorzystanie muzyki w leczeniu różnych chorób ma wielowiekową historię. W starożyt-nych Chinach, Japonii, Indii, Grecji powstały iście specyficzne narodowe systemy w danym obszarze medycyny. To doświadczenie miało wpływ na leczenie ludzi chorych w następnych epokach dziejowych. Obecnie muzykoterapia otrzymała szerokie rozprzestrzenienie w praktyce leczniczej na wszystkich kontynentach świata. W znaczącej mierze sprzyjały temu: kształcenie specjalistów w tej dziedzinie w szkołach wyższych, opracowanie naukowych programów ćwiczeniowych z muzykoterapii, rozprzestrzenienie audiowizualnej techniki, akceptacja stosowania muzykote-rapii w zakładach medycznych i rehabilitacyjnych przez poszczególne ministerstwa zdrowia publicznego w większości krajów Europy, Ameryki i Azji. Efektywność muzyki jako środka profilaktyki leczenia chorób potwierdzono wieloletnią praktyką muzykoterapeutów z różnych krajów świata. Znaczący efekt muzykoterapii, zwłasz-cza u dzieci i młodzieży, ma integracja muzyki z ćwiczeniami fizycznymi i tanecznymi (zajęcia rytmiczne), które sprzyjają podniesieniu zainteresowania ćwiczących, zwiększeniu oddziały-wanie na ich rozwój psychofizyczny, kształtowaniu prawidłowej postawy ciała, rozwojowi emocjonalnemu, kształtowaniu motywacji do uczestniczeniu w tych zajęciach.
Перед данным исследованием была поставлена цель: на основе анализа исторической, медицинской, музыкальной, психологической литературы изучить становление и развитие музыкотерапии как средства профилактики и лечения психосоматических заболеваний у людей разного возраста. Использование музыки в лечении различных болезней имеет многовековую историю. В древнем Китае, Индии, Греции сложились свои национальные системы в данной области медицины. Этот практический опыт был положен в основу лечения больных людей в последующие исторические периоды. В наше время музыкотерапия получила широкое распространение в медицинской практике на всех континентах планеты. В значительной мере этому способствовали: подготовка специалистов данной отросли в высших учебных заведениях; разработка научно обоснованных программ для занятий музыкотерапией; выпуск электронной звукозаписывающей и звуковоспроизводящей аппаратуры, а также компакт-дисков с музыкальными записями; положительное отношение к использованию музыкотерапии в лечебных учреждениях и реабилитационных центрах со стороны министерств и ведомств здравоохранения большинства стран Европы, Америки и Азии. Эффективность использования музыки, как средства профилактики и лечения болезней подтверждается многолетней практикой музыкотерапевтов разных стран мира. Значительный эффект музыкотерапии, особенно у детей и молодежи, имеет интеграция музыки с физическими и танцевальными упражнениями (занятия ритмикой). Они дают возможность повысить интерес у занимающихся, увеличить влияние на их психофизическое развитие, формирование правильной осанки, развитие эмоциональной сферы, создание мотивации к участию в этих занятиях.
Źródło:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe; 2019, 2, 4; 133-145
2545-3211
Pojawia się w:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Серая Маркович Шапшал (1873 -1961)
Seraya Shapshal (1873–1961)
Autorzy:
Дзевановский-Петрашевский, Виктор
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440347.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Karaimi
historia studiów orientalnych w Rosji
biografia hachama Seraja Szapszała
nowe materiały archiwalne
nauczyciel perskiego szacha
ostatni imperator Rosji
emigracja rosyjska
Karaites
the history of oriental studies in Russia
the biography of hakham Seraya Shapshal
new archival materials
teacher of Persian shah
last Russian Emperor
караимы
история отечественного востоковедения
биография гахама С. М. Шапшала
новые архивные материалы
учитель Шаха Персии
последний российский император
русская эмиграция
Opis:
W tym artykule autor odtwarza z materiałów archiwalnych, z których większość jest publikowana po raz pierwszy, książek i wspomnienień biografię hachama S. M. Szapszala (1873-1961), wybitnego syna ludu karaimskiego, naukowca, osoby publicznej z pierwszej połowy XX wieku, który uratował swój lud podczas II wojny światowej. Ponadto przeszedł do historii jako twórca Muzeum Kultury Karaimskiej, kilku bibliotek naukowych, kenesy i badacz ikon muzułmańskich.
In this article the author provides a detailed biographical sketch of Seraya Shapshal (1873–1961), a well-known Karaite personality, scholar and public figure living in the first half of the 20th century. The author gathered all the existing published materials connected with the life and work of this eminent scholar, and based his description on various sources of knowledge: belletristic, archival and autobiographical. The article thus introduces into scholarly circulation for the first time the widest possible range of archival materials.
В данной статье автор воссоздает по архивным материалам, большая часть которых публикуется впервые, книгам и воспоминаниям биографию гахама С. М. Шапшала (1873-1961), выдающегося сына караимского народа, ученого, общественного деятеля первой половины XX века, спасшего своей народ во время второй мировой войны. Также, вошел в историю как создатель музея караимской культуры, нескольких научных библиотек, кенасы и исследователь мусульманских икон.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2018, 7; 25-65
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Рукопис „щасливого білоруського шляхтича” XVII–XVIII ст. із колекції Івана Франка
Rękopis „szczęśliwego białoruskiego szlachcica” XVII–XVIII wieku z kolekcji Iwana Franki
Manuscript „happy Belarusian nobleman XVII–XVIII centuries from the collection of Ivan Franko
Autorzy:
Nabytowycz, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972657.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
baroque
diary
memoirs
history of everyday life
dusiatsky-rudomyna
barok
diariusz
memuarystyka
historia codzienności
dusiacki-rudomyna
барока
дыярыуш
мемуары
гісторыя штодзённасці
рудамінадусяцкі
Opis:
This article analyzes the memoirs of Toma Konstanty Dusiatsky-Rudomyna – the 17th/18th-century “Happy Belarusian Nobleman” – published by Ivan Franko. This brief manuscript is composed of various short stories, and contains elements of a diary, an autobiography, and a family chronicle. From the point of view of the history of everyday life and mentality, this text constitutes not only an interesting document of general historical significance but, above all, a glimpse into the private life of a Belarusian representative of the Baroque era. The author of the diary attempts to insert his own microhistory in the frame of the turbulent macrohistory of the Polish Commonwealth in the last three decades of the 17th century, as well as the early 18th century. The author projects his own biography onto a broad background of the political conditions of his era; his personal story, however, gets lost among the historical events that he describes. In terms of structure and composition, his biography appears slightly flawed. The memoirs of Dusiatsky-Rudomyna constitute an interesting source of not just historical facts as such, but also of their interpretation within various segments of society. The diary also contains details based on gossip and speculations that grew around famous figures contemporary to its author. The analysis allows for the reconstruction of the reality left unrecorded by official historical sources. The memoiristic sources, based on gossip, rumors and legends, offer a view into the everyday life and the social structures of the 17th–18th century.
Przedmiotem analizy w artykule jest opublikowany przez Iwana Frankę pamiętnik Tomy-Konstantija Dusiackiego-Rudomyny, „szczęśliwego białoruskiego szlachcica”, żyjącego na przełomie XVII–XVIII w. Ten niewielki rękopis składa się z krótkich opowiadań, z elementami diariusza, autobiografii i kroniki rodzinnej. W kontekście historii codzienności oraz historii mentalności jest to niezmiernie ciekawy dokument nie tylko o znaczeniu ogólnohistorycznym, lecz również przynoszący informacje na temat modelu życia prywatnego białoruskiego przedstawiciela epoki baroku. Autor diariusza stara się wpisać swoją małą historię w przestrzeń burzliwej historii Rzeczypospolitej ostatnich trzech dziesięcioleci XVII–początku XVIII w. Swój życiorys przedstawia na szerokim tle politycznych uwarunkowań współczesności. Osobista historia ginie jednak w opisywanych przez diarystę wydarzeniach historycznych. Biograficzny zapis pozostaje pod względem kompozycji oraz struktury literackiej utworem niedoskonałym. Wspomnienia Dusiackiego-Rudomyny są interesującym źródłem informacji, zarówno jeśli chodzi o fakty historycznych, jak i o sposób ich postrzegania przez przedstawicieli różnych grup społecznych. W diariuszu pojawiają się także wpisy tworzone na podstawie plotek i domysłów związanych z życiem i działalnością osób współczesnych autorowi. Przeprowadzona analiza pozwala zrekonstruować rzeczywistość, która funkcjonowała poza „oficjalnymi” źródłami historycznymi. Memuarystyka, uwzględniając plotki, ustne przekazy, legendy, pozwala odtworzyć historię codzienności, a także panoramę społeczną XVII–XVIII w.
У артыкуле прааналізаваны мемуары “шчаслівага беларускага шляхціча” XVII–XVIII ст. Фамы-Канстанцыя Рудаміна-Дусяцкага, апублікаваныя Іванам Франко. Гэты невялікі рукапіс складаецца з рознажанравых кароткіх апавяданняў, з прыкметамі дыярыуша, аўтабіягрфіі і сямейнай хронікі. У кантэксце гісторыі штодзённасці і гісторыі ментальнасці – гэта надзвычай цікавы дакумент не толькі гістарычнай вагі, але таксама адлюстраванне мадэлі прыватнага жыцця беларуса эпохі Барока. Аўтар дыярыуша намагаецца ўпісаць сваю ўласную мікрагісторыю ў прастору бурлівай макрагісторыі Рэчы Паспалітай апошніх трох дзесяцігоддзяў XVII – пачатку XVIII стагоддзяў. Свой жыццяпіс аўтар імкнецца прадставіць на шырокім фоне палітычных падзей. Аднак мікрагісторыя яго жыцця цалкам губляецца ў макрагісторыі і гістарычным часе. Гэты біяграфічны твор з пункту гледжання літаратурнай кампазіцыі і структуры недасканалы. Мемуары Фамы-Канстанцыя Рудаміна-Дусяцкага з’яўляюцца цікавай крыніцай не толькі гістарычных фактаў, але і іх рэцэпцыі ў розных слаях грамадства. У дыярыушы прысутнічаюць таксама запісы, заснаваныя на плётках і домыслах вакол асобаў, якія былі сучаснікамі аўтара. Праведзены аналіз тэксту дазваляе рэканструяваць рэчаіснасць, якаяіснавала па-за “афіцыйнымі” гістарычнымі крыніцамі. Мемуарыстыка, адлюстроўваючы плёткі, вусныя пераказы, легенды, дазваляе ўзнавіць гісторыю штодзённасці, а таксама панараму грамадства XVII–XVIII стагоддзяў.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2018, 12
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 13626

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies