Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "(un)foreignness;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Trzy wiersze tworzące nieoczywistą serię – edukacja jako perspektywa (nie)obcości (o jednej lekcji akademickiej w klasie patronackiej)
Three poems making a not obvious row – education as a perspective of (un)foreignness (about one academic lesson in a patronage class)
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1075438.pdf
Data publikacji:
2021-05-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
row of lectures;
(un)foreignness;
pogrom (lynch) of Jews in Poland;
pogrom in Kielce;
poem’s scheme;
literary and culture allusion;
paraphrase
seria lekturowa;
(nie)obcość;
pogromy Żydów w Polsce;
pogrom kielecki;
schemat wiersza;
aluzja literacka i kulturowa;
parafraza
Opis:
W powstałej po kryzysie uchodźczym perspektywie - koniecznej edukacyjnie - społecznej (nie)obcości przywołuję ideę i przebieg przeprowadzonej w II Liceum Ogólnokształcącym w Chojnicach lekcji akademickiej. Na szerszym tle pogromów (i przemocy społecznej) i w węższym kontekście pogromu kieleckiego porównano podczas tej lekcji trzy wiersze: Pieśń o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego [anonim, k. w. XV], należącą do szkolnego kanonu tekstów poetyckich średniowiecza; Pieśń o zabiciu „Nurta Nowego”[„Arkusz” 1996, nr 11] – współczesny żart literacki i środowiskowy, oparty na parafrazie tekstu kanonicznego; Juliana Kornhausera Wiersz o zabiciu doktora Kahane [z cyklu Żydowska piosenka, z tomu Kamyk i cień, 1996] – odnoszący się bezpośrednio tematycznie do pogromu kieleckiego (4 lipca 1946) i będący aluzją literacką do pieśni średniowiecznej. Ramą kompozycyjną tekstu uczyniłam wiersze empatyczne Anny Szumańskiej z 28 lipca 1946 roku (bezpośrednia reakcja na pogrom kielecki) oraz współczesny, „interwencyjny” wiersz Piotra Mitznera pt. Obraz (z tomu Siostra, 2019).
In a perspective resulted after a refugee crisis – necessary in education – social (un)foreignness, I summon an idea and a course of a academic lesson carried out in II secondary school in Chojnice. On a wider background pogroms (and social violence) and in a narrower context of pogrom in Kielce a three poems were compared during this lesson: Pieśń o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego [anonymous, end of 15th century], which belongs to school canon of medieval poems; Pieśń o zabiciu „Nurta Nowego”[„Arkusz” 1996, nr 11] – current literary and environmental joke which is based on a paraphrase on a canonical text; Julian Kornhauser’s Wiersz o zabiciu doktora Kahane [from the cycle Żydowska piosenka, from the book of poetry Kamyk i cień, 1996] – directly referring to the pogrom in Kielce (4th July, 1946) and being a literary allusion to medieval song. I made the Anna Szumańska’s emphatic  poems from 28th July, 1946 (a direct reaction for the pogrom in Kielce) and a current “interventional” poem by Piotr Mitzner entitled Obraz (from the book of poetry Siostra, 2019) the compositional frame of my article.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2021, 13; 187-198
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Gallia and Gaul, French and Welsh” (MWW, 3.1.89): Transposing Shakespeare’s ‘Favourite’ Foreign Accents into French
Autorzy:
Lacroix, Mylène
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648042.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
multilingualism
cross-language comedy
(un)translatability
national stereotypes
stage dialects
foreignness
Opis:
The Merry Wives of Windsor has long been compared to a great babel of languages. The play contains a smattering of Spanish, Italian and Dutch and even a whole scene dedicated to the mistranslation of Latin. A large part of the play’s humour also heavily relies on the foreign accents of two characters: the French Doctor Caius and the Welsh parson Sir Hugh Evans. If Christopher Luscombe’s 2008/2010 production of The Merry Wives at Shakespeare’s Globe theatre in London bears testimony to the success of cross-language and accent-based comedy as a source of laughter on today’s English stage, it seems rather implausible, at first sight, that French translations, adaptations and stagings of these accents and linguistic idiosyncrasies should be greeted with the same degree of hilarity. Indeed, how should the Welsh and French accents, both representing real stumbling blocks for French-speaking translators of the play, be transposed into French? What translation strategies can the latter devise? And to what extent can some of those strategies be said to be politically correct? Focusing on Shakespeare’s ‘favorite’ (predominant) accents and the significance and impact of such linguistic comedy, I shall examine the question of their problematic translation through the analysis and comparison of a number of translations and stagings of The Merry Wives of Windsor into French.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2017, 16, 31; 61-74
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies