Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Szarża"" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Wódz w opresji, czyli Ramzes II pod Kadesz
Autorzy:
Szubelak, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640523.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
szpiedzy, zasadzka, rydwany, szarża, Nearinu
Opis:
Leader in distress that is Ramses II at Kadesh Ramses II, in the king’s fifth regnal year, invaded Hittite territory intending to take the city of Kadesh on the Orontes. The Hittite king Muwatallis II, prepared to stop him with a large army, including allied contingents. Ramses’ army marched from Egypt and in one month had gathered perhaps as many as 20 000 men, composed of four divisions of 5000. Each of the divisions consisted of 500 chariots and infantry; they were named after the gods: Amon, Re, Ptah, Seth. King Muwatallis’ army consisted of 8000 to 37 000 men. The Hittite chariots numbered around 3500 machines in a force of about 10 000 men. Each of the 2500 Egyptian chariots were served by a crew of two and were a firing platform for archers; they were light and flexible. The Hittite chariots were heavier, crewed by three (a driver, soldier and shield-bearer) and presumably designed for shock attack. The Hittite king cunningly hid his army behind the mound on which the city of Kadesh was built. Assuming that the enemy had withdrawn, Ramses hurried towards Kadesh and set up camp. The 2500 Muwatallis’ chariots charged out from hiding, scattering two Egyptian divisions. Ramses led his bodyguard and chariots in a desperate charge (like the pounce of a falcon) in an attempt to halt the Hittites, who looted the Egyptian camp before being driven out by fresh Egyptian troops (Nearinu, Ptah division). Ramses had won the battle but lost the war.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 4
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transport conditions of mountain-surging glaciers as recorded in the micromorphology of quartz grains (Medvezhiy Glacier, West Pamir)
Autorzy:
Muzińska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94604.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
glacier surge
SEM
abrasion
crushing
chemical weathering
frost weathering
szarża lodowcowa
abrazja
kruszenie
wietrzenie chemiczne
Opis:
In order to reproduce the conditions under which sediments were transported in surging glaciers, samples were taken from the margin and foreland of the surge Medvezhiy Glacier situated in West Pamir (Tajikistan). They were subjected to an analysis of rounding and frosting of quartz sand grains (0.8–1.0 mm) and of grain surface micromorphology under scanning electron microscope (SEM). Results obtained showed intense chemical weathering occurred in the majority of quartz grain surfaces, marked in the form of etching and precipitation. Frequencies of microstructures of glacial origin were low; individual microstructures were visible on single grains. A predominance of the crushing process over abrasion in transformation of quartz grains was noted. The commonest microstructures connected with a surge-glacier environment were large and small conchoidal fractures. However, grains with primary features not connected with a glacial environment were equally common. The majority of the grains examined showed features of multiple cycles of mechanical and chemical weathering forming a microtexture under various conditions (overprinting). Common features of grains from surging glaciers are also breakage blocks of >10μm, which depend of the phase of separation of the grain from the rock or on thermal changes in the glacier’s foreland.
Źródło:
Geologos; 2015, 21, 2; 127-138
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba oszacowania maksymalnych przepływów wód lodowcowych lądolodu Wisły na Pomorzu
Attempt of the calculation of the Pomeranian ice sheet maximum meltwater discharges
Autorzy:
Szafraniec, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/295102.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
Pomorze
szarża lodowcowa
odpływ wód lodowcowych
przepływy ekstremalne
wskaźnik urzeźbienia
Pomerania
glacier surge
meltwater runoff
extreme discharges
relief intensity factor
Opis:
Zgodnie z zasadą aktualizmu geologicznego, postawiono hipotezę, że początek formowania się wielu powierzchni sandrowych Pomorza był związany z fazą aktywną szarży lodowcowej. Istotnym etapem tego procesu było nacinanie wału moren czołowych i powstawanie przełomów. Dla 168 takich miejsc na bazie cyfrowego modelu wysokościowego opracowano profile poprzeczne, dla których pomierzono i obliczono różne parametry hydrauliczne, m.in. prędkość płynięcia wody oraz wielkość przepływu. Obliczenia te wskazują, że ekstremalne przepływy wód lodowcowych na Pomorzu podczas buchnięcia spowodowanego przejściem niestabilnego drenażu subglacjalnego z powrotem w system tunelowy mogły być rzędu 5×103 do 1×105 m3 /s.
According to the concept of uniformity in geological processes it was assumed a hypothesis that the beginning of the Pomeranian outwash fans accumulation was controlled by the active phase of the glacier surge when processes of the end moraine ridges incision and the canyon formation started. There were prepared cross sections used for different hydraulic parameters measurements and calculations (e.g. flow velocity and discharges) for 168 canyons on the basis of the DEM. The transition of the instability subglacial drainage system into the tunnel drainage caused violent outburst floods. Estimations suggest the extreme character of the Pomeranian meltwater discharges with a scale of 5×103 to 1×105 m 3 /s.
Źródło:
Landform Analysis; 2010, 13; 107-115
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie wskaźnika urzeźbienia powierzchni sandrowych jako informacji o charakterze drenażu lądolodu Wisły na Pomorzu
Application of a relief intensity coefficient of outwash plain surfaces as the information about the vistula glacier drainage nature in Pomerania
Autorzy:
Szafraniec, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/295092.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
sandry
Pomorze
zlodowacenie Wisły
wskaźnik urzeźbienia
odpływ wód lodowcowych
szarża lodowcowa
outwash plains
Pomerania
Vistulian glaciation
relief intensity factor
meltwater runoff
glacier surge
Opis:
Wskaźnik urzeźbienia pozwala opisywać stopieńurozmaicenia rzeźby młodoglacjalnej. Umożliwia wstępne rozpoznawanie obrazu morfometrycznego form strefy marginalnej. Ponadto można wykorzystać go do analizy porównawczej analogicznych form w różnych szerokościach geograficznych oraz niezależnie od przyjętego pola odniesienia modelu. Wskaźnik ten zastosowano do analizy morfometrycznej sandrów Pomorza. Na bazie analogii do współczesnych form, procesów i prawidłowości wyróżniono 4 typy powierzchni sandrowych. Każdy z nich jest informacją o rodzaju odpływu wód lodowcowych i ma ścisły związek ze stanem dynamicznym lądolodu oraz charakterem deglacjacji obszaru. Wszystkie typy stanowią schemat rozwoju powierzchni sandrowych w odpowiedzi na wygasanie zlodowacenia. Najlepiej opisuje to model ewolucji lodowców spitsbergeńskich w odpowiedzi na zmiany klimatu. Elementem tego modelu są lodowce szarżujące. Również dla terenu Pomorza na bazie wielu przesłanek geologicznych i geomorfologicznych przyjęto jako wielce prawdopodobną hipotezę, że wyprowadzające loby skraju lądolodu Wisły miały charakter szarżujących jęzorów. Przyspieszyły one zanik zlodowacenia tam, gdzie recesja lądolodu odbywała się skokowo, przerywana epizodami transgresji w czasie fazy aktywnej szarży.
The relief intensity coefficient allows describing the mark of the young-glacial relief diversity. It enables preliminary pattern recognition of forms of the marginal zone. Moreover it is possible to use it for the comparative analysis of analogous forms in different latitudes, irrespective of the used model resolution. The coefficient was used for the morphometric analysis of the Pomeranian outwash plains. On the basis of the observed contemporary forms and processes (Spitsbergen, Iceland) four types of outwash plain surfaces were distinguished. Each of them informs about the meltwater runoff nature. All types could be considered as a scheme of the outwash surfaces development and seem to be the response for the glaciation termination. The model of the Spitsbergen glaciers evolution due to climate changes is also the best description for Pomerania. Surging glaciers are the element of this model. It is possible to consider the hypothesis that outlet lobes of the vistula ice sheet edge also could be surging tongues. They accelerated the deglaciation and the ice sheet recession was progressing interrupted by advance episodes during the active phase of the surge.
Źródło:
Landform Analysis; 2010, 13; 117-128
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Subglacial meltwater discharge within and around North Latvia Uplands during the Last Glaciation
Autorzy:
Ozols, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182768.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
szarża lodowcowa
obniżenia pseudodolinne
kem
oz
drumlin
wody subglacjalne
wody inglacjalne
cykl szarżowania
glacial surge
valley-like depression
kame
esker
diamicton
subglacial water
englacial water
surge cycle
Opis:
Osady i formy rzeźby Wysoczyzny Północnowidzemskiej są efektem szarży lądolodu. Ich powstawanie zainicjowała erozja i ruch lobu lodowcowego po rozległej warstwie wody subglacjalnej. Proces ten zakończył się drenażem wody tunelami subglacjalnymi i dominacją depozycji. Transport materiału i odpływ wód roztopowych podczas szarży zachodził od obszarów niżej położonych do stref interlobalnych (wysoczyzn) i strefy marginalnej lądolodu. Był on stymulowany głównie przez strumienie wód roztopowych, które deponowały materiał klastyczny w szczelinach i przetainach lodowych występujących na wzniesieniach interlobalnych, aż do wysokości zwierciadła wód inglacjalnych. Wysokie ciśnienie wód subglacjalnych spowodowało, że wysoko występowało również zwierciadło wody w szczelinach położonych na działach lodowych. Na Wysoczyźnie Północnowidzemskiej płaskie powierzchnie wierzchowinowe licznych kemów znajdują się na tej samej wysokości, co można wytłumaczyć jednakowym położeniem zwierciadła wód roztopowych w czasie ich powstawania. A więc najwyższe kemy wskazują na pierwszy etap wkraczania lądolodu na działy lodowe i na rozwój szczelin wskutek topnienia lodu. Odpływ subglacjalny wód roztopowych odbywał się zgodnie z głównymi kierunkami ruchu lobów lodowcowych, a więc ku krawędzi lądolodu na W. Podczas pierwszej i najbardziej dynamicznej fazy ostatniej szarży wody roztopowe odpływały wzdłuż obniżeń dolinnych ku SE, a następnie prawdopodobnie wokół wschodniego skraju Wysoczyzny Środkowowidzemskiej do Dźwiny. W końcowych fazach ostatniego zlodowacenia, kiedy fala kinematyczna szarżującego lądolodu zbliżała się do jego strefy marginalnej, wody roztopowe mogły wypływać swobodnie spod lodu, ciśnienie wody subglacjalnej malało, a zwierciadło wody inglacjalnej ulegało obniżeniu. Drenaż lobów lodowcowych, północnowidzemskiego i jeziora Vörts, odbywał się ku E i S tunelami subglacjalnymi rzek Rűja, Seda, Vaike Emajogi, Ohne i Pedele, a następnie przez basen subglacjalny Strenči do submarginalnego tunelu rzeki Gauja, która płynęła ku SW. Powstałe poprzeczne obniżenia pseudodolinne są świadectwem różnego rodzaju transportu materiału pod lądolodem. Osady strumieni wód roztopowych są laminowane przekątnie i równolegle oraz zawierają ripplemarki prądowe, zaś utwory prądów zawiesinowych mają uwarstwienie frakcjonalne. Osady utworzone wskutek upłynnienia i spływów masowych mają strukturę masywną bądź warstwową i zawierają zrotowane klasty miękkich skał i osadów. Materiał, który został zdeformowany w warunkach subglacjalnych w końcowej fazie szarży wskutek trakcji materiału plastycznego, zawiera zdeformowane klasty skał odpornych. Powstanie ilastego diamiktonu w stropie większości sekwencji wynika ze zmniejszenia ciśnienia hydraulicznego wody subglacjalnej, kiedy transport trakcyjny przez ladolód spowodował mieszanie materiału podścielającego i utworzył masę mułową, która po depozycji była przekształcana w ilaste osady masywne lub uławicone, określone na ogół jako glina lodowcowa bazalna.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2009, 25; 49-58
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies