Temat: "Galen - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Kiajn Medicinistojn Bezonas La Nuna Jarcento? aŭ pri la ĵuro de Hipokrato en la nuna tempo
What kind of physicians does our century need? considerations on the oath of hippocrates in our time
Autorzy:: KUSTERS, Ward
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034028.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo
Tematy:: "Galen
"Hippocratic oath"
"medical ethics
Hippocrates"
modern medicine"
Opis:: As anything else medicine always evolves. Continually new diagnostic tests and devices are being introduced. Today genetic analyses, diagnostic microchips and robot-assisted surgery are in the main focus of interest. From time to time we even not only witness evolutions, but real revolutions. Of course from the moment on when we recognized that not ill-tempered gods or miasms but natural influences and microorganisms are responsible for the cusation of diseases, our way of thinking or the concept of making diagnoses and healing had to change. Over the centuries, however, the same priciples kept on guiding the actions of physicians: balance and respect.
Źródło:: Medicina Internacia Revuo; 2016, 27, 106; 59-61
0465-5435
Pojawia się w:: Medicina Internacia Revuo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Galen, Body and Soul in Vita Cyrilli XI, 13–20
Autorzy:: Daiber, Thomas
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2027795.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Vita Constantini-Cyrilli
Galen
Christ as physician
original sin
bodily resurrection
Opis:: The paper points to a hitherto not recognized quotation from Galen in the Old Church Slavonic Life of S. Cyril of the 9th century (chapter XI, 15) which demonstrates the Galenic maxim “contraria contrariis curentur”. The Galenic argument is brought forth by the Christian philosopher Cyril in a discussion with Jewish theologians. The paper firstly demonstrates that the author of VC does not only enrich Cyril’s speech with allusions to Biblical formulations but makes also the Jewish interlocutors use a direct quotation from Paul’s Epistle to the Colossians. The Christian and Jewish arguments complement each other leading to the ultimate Christian answer that Christ is the real physician to heal body and soul. In contextualizing the findings and pointing to another passage of Vita Cyrilli the paper shows, that the metaphor of “Christ, the physician” both times occurs in a context, where the Original sin is the main topic. Finally, the paper is concerned with the rhetoric of the metaphor and the limits of what can be possibly expressed by it. The ultimate healing in a Christian sense is expressed in the faith into bodily resurrection and thus transcends the comparison with concrete physical therapy. In contrast to concrete bodily health the qualities of a “body of the resurrection” cannot be positively named and thus are designated by the metaphor of “enjoying the fruit” in the heavens.
Źródło:: Studia Ceranea; 2021, 11; 75-90
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:: Studia Ceranea
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Food for Life: Galen’s "On Health" ("De sanitate tuenda")
Autorzy:: Wilkins, John
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31234037.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: ancient medicine
Greek medicine
Galen
'De Sanitate Tuenda'
health
disease
food
Opis:: In Galen’s view, health was a natural state and disease unnatural. If a body became unwell, balance was best restored by adjustments to daily life, in particular to the environment, food and drink, exercise, sleep, physiological balance and mental health. If none of these worked, only then should drugs or more drastic treatments be considered. Galen sets out in On Health how the natural state is best preserved, starting from birth, through childhood, to adulthood and old age. There are several features to be noted, not least the relentlessly male focus (with childbirth the major area of consideration for women specifically) and the use of the idealised young man as the canon against which to measure all bodies. This latter feature has led commentators to suppose that Galen only has the leisured rich class in mind, wrongly I believe. Two recent translations in the Loeb series (Johnston) and in the CUP Galen series (Singer forthcoming) have made the text readily available to all, and further discussion is timely. In my paper I will focus on Galen’s use of diet and massage to keep the body healthy. I shall also consider the unhealthy body which takes up the last three of the six books, as the life span nears later age and greater fragility. Even here, Galen prefers food and gentle remedies to bloodletting and drugs (which are in effect often stronger versions of food plants). Galen claims that this regime has kept him healthy for 50 years, despite his less than perfect constitution and lifestyle. He is thus a doctor who experiments on himself to promote a lifestyle which, he claims, should, after an initial assessment, maintain the patient without need of a doctor for life.
Źródło:: Studia Ceranea; 2023, 13; 153-164
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:: Studia Ceranea
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Pierre Dalicourt i Sekret opóźniania starości (1668). Zarys lektury w kontekście translatio studii
Pierre Dalicourt and Le secret de retarder la vieillesse (1668). Prolegomena to the lecture in the context of translatio studii
Autorzy:: Bajer, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046763.pdf
Data publikacji:: 2014-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: ancient tradition
old age
medicine
Galen
Hippocrates
anthropology
Pierre Dalicourt
stoicism
French classicism
Opis:: In this article, an attempt is made to describe the way of ancient text elements in Frenchlanguage medical writing, prior to the publication of Dalicourt’s work. It enables to reconstruct three channels of antique medical knowledge transfer: physiological thought reflection (whose important documents in France are: the treatise On old age by Pierre du Lauriers and the textbook of surgery by Ambroise Paré), philosophical thought (Christian Neostoicism inspired by works of Seneca, Erasmus and Lipsius) and theology (which combines Judeo-Christian motifs with Greek-Roman ones through the Bible exegesis). Further, at the end of the work, a political dimension of Dalicourt’s discussion is signalled. The author, who dedicates his text to the chancellor Pierre Séguier, makes in a way reference to the antique discussions on gerontocracy.
Źródło:: Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2014, 24, 1; 147-161
0302-7384
Pojawia się w:: Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: O niemożliwości całkowitej odpowiedzialności moralnej
The Impossibility of Ultimate Moral Responsibility
Autorzy:: Strawson, Galen
Jarocki, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/943466.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: free will
moral responsibility
causa sui
determinism
indeterminism
Galen Strawson
wolna wola
odpowiedzialność moralna
determinizm
indeterminizm
Opis:: Jedną z centralnych kwestii dotyczących problemu wolnej woli stanowi zagadnienie moralnej odpowiedzialności. Na ogół utrzymuje się, iż ma ono najdalej idące konsekwencje dla życia społecznego oraz prawa. Jak jednak argumentuje Galen Strawson, nie można odpowiadać moralnie za własne działania. Argument przebiega następująco: dana osoba podejmuje decyzję w oparciu o swój charakter, osobowość lub inne czynniki umysłowe. Z drugiej strony, za czynniki te nie można ponosić odpowiedzialności, wydaje się bowiem oczywiste, że są one powodowane innymi czynnikami, takimi jak wychowanie czy geny, za które nie jesteśmy odpowiedzialni. Jedynym wyjściem byłoby bycie causa sui, tj. bycie przyczyną samego siebie. Jednakże zgodnie z rozpowszechnioną opinią nic nie może być causa sui. W takim wypadku odpowiedzialność moralna jest niemożliwa.
The problem of moral responsibility occupies a central place in the discussions concerning free will. It is generally held that it has far-reaching consequences for social life and law. However, as Galen Strawson argues, it is impossible to be morally responsible for one's own actions. The argument runs as follows: a person decides one way or another on the basis of his character, personality traits or other mental respects. However, one cannot be responsible for those features—it seems obvious that they are caused by factors one cannot be responsible for, such as one's upbringing or genes. Hence the only way to be morally responsible is to be causa sui, i.e. the cause of oneself. It is widely acknowledged though that nothing can be causa sui. It follows that moral responsibility is impossible.
Źródło:: Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 1; 109-128
0035-7685
Pojawia się w:: Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Reading and Annotating Galen between 1515–1531: on some Latin Galen Editions in the Library of the Carmelites in Cracow
Autorzy:: Koźluk, Magdalena
Sowińska, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/682124.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Galen editions
library of Carmelites in Cracow
scientific annotations
scholarly reading
classical medicine
marginal annotations
nomenclature
Opis:: Copies of early-printed books have been of interest to to-day’s collectors and researchers not only for their material aspects (names of publishers and places of printing, fonts and composition, number of known copies etc.), but also because they bear signs of their often erratic history following their publication. The path followed by a particular copy of an early-printed book is reflected in its general state as an object (for instance the state of its binding), but also in its internal aspect. On the pages of a copy of an early-printed book, annotations, drawings doodles or graphics testify to the intimate relationship that its owners entertained with it. To better understand how owners dealt with copies of the books they possessed, this paper examines the annotations found in copies of some books that belong to the Carmelite convent in Cracow. We hope to bring to the attention of scholars, copies of works of Galen housed in this library, and primarily to set a perspective on how books were read by cultured individuals of in the 16th century period. To do so, we analyse copies of the 1507 Venice edition of the Articella and a copy of Latin edition of Galien (Iuntae, Venice, 1531). We attempt to identify the intellectual perspectives from which cultured readers approached such texts in the 16th century.
Źródło:: Studia Ceranea; 2019, 9; 279-300
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:: Studia Ceranea
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Galen
Autorzy:: Supady, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2098000.pdf
Data publikacji:: 2020-10-06
Wydawca:: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:: Galen
medycyna antyczna
antyczne szkoły medyczne
cesarstwo rzymskie
ancient medicine
ancient medical schools
the Roman Empire
Opis:: After Hippocrates, Galen was one of the most outstanding physicians of the ancient world. He was born in Pergamon in c. 131 AD, but soon upon completion of his medical studies he went to become physician-in-ordinary to the Roman Emperors. Being devoted to his studies, he made a lot of discoveries in the field of anatomy and physiology. In pathology, he based his ideas on Hippocrates teaching. In diagnostics, he examined pulse and urine. He wrote about 500 treatises of which only 117 writings have survives to this day. Galen’s scientific achievements have contributed enormously to the development and progress of medical sciences. His authority was unquestionable in Europe for over 15 centuries. Galen died in Rome in c. 201 AD.
Galen był obok Hipokratesa najznakomitszym lekarzem starożytności. Urodził się w 131 r. w Pergamonie, ale po odbyciu studiów lekarskich przeniósł się do Rzymu, gdzie zyskał wielki rozgłos. Był lekarzem przybocznym cesarzy. Oddając się badaniom, dokonał wielu okryć w dziedzinie anatomii i fizjologii. W dziedzinie patologii opierał się na nauce Hipokratesa. W diagnostyce stosował badanie pulsu i moczu. Napisał ok. 500 dzieł, z których do naszych czasów przetrwało 117. Osiągnięcia naukowe Galena stanowiły ogromny postęp w zakresie nauk lekarskich. Jego niepodważalny autorytet w Europie trwał ponad 15 wieków. Zmarł Galen w Rzymie w 201 r.
Źródło:: Health Promotion & Physical Activity; 2020, 12, 3; 12-15
2544-9117
Pojawia się w:: Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Chleb nieodpowiedni dla chrześcijan: moralne zalecenia Klemensa Aleksandryjskiego w konfrontacji z naukowymi ustaleniami Galena
Bread unfit for the Christians: moral recommendations of Clement of Alexandria confronting scholarly doctrines of Galen
Autorzy:: Kokoszko, Maciej
Dybała, Jolanta
Jagusiak, Krzysztof
Rzeźnicka, Zofia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/612797.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Klemens Aleksandryjki
Galen
pszenica
chleb pszenny
antyczna gastronomia
antyczna dietetyka
Clement of Alexandria
wheat
wheat bread
ancient gastronomy
ancient dietetics
Opis:: The goal of the present discussion is to determine what kind of bread Clement of Alexandria had in mind, when, in his Paedagogus, castigated some of Alexandria inhabitants for the consumption of a kind produced form excessively purified (by sieving) flour (which due to the process was becoming devoid of any nutritional values), which, as an item of luxury, would ultimately lead its consumers to effeminacy. In order to identify the food and link it to the varieties produced in those times, the authors of the study have analyzed select treatises of Galen, who, being a contemporary of Clemens, is acclaimed to have been the most eminent physician of the period between the IInd and the IIIrd centuries after Christ, and an authority in the area of bread nutritional values. Having outlined the scope of Clement’s activities and knowledge as well as having presented the corpus of data in the line left by Galen, the authors of the present study conclude, that the Christian wrote about a kind of bread baked with a generous amount of leaven (since it was the additive that made the dough rise), and consequently they identify the variety artos zymites. As for the technology of baking, they opine that the bread described by the Christin writer belonged to bread types obtained from kribanon or ipnos. The authors also opine that the crucial piece of information given by Clement allowing to identify the variety is the one concerning flour used for the purpose. They claim that, since it was presented as very well-sieved, contributing to the whiteness of the bread and consequently to its classification as luxurious, the choice is limited to two kinds of the food, namely artos katharos or plytos artos. Out of the two only the latter’s characteristics given by Galen matche Clement’s description of the bread as a foodstuff of low nutritional value. Consequently, the authors of the article conclude that it was plytos artos that was the bread variety alluded to in Paedagogus. Moreover, they come to the opinion that the discussion on bread show that Clement’s words included in Paedagogus show consistency with contemporary dietetic doctrines. Accordingly, the latter were either not absent from the Christian’s general knowledge or constructed on popular lore he shared.
Źródło:: Vox Patrum; 2015, 64; 249-291
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Almanach pro Reverendissimo Domino Cardinali Fryderyka Jagiellończyka - historyczne źródło warsztatu astrologa
Almanach Pro Reverendissimo Domino Cardinali for Fryderyk Jagiellończyk: the historical evidence of an astrologer’s workshop
Autorzy:: Śnieżyńska-Stolot, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/570999.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:: Fryderyk Jagiellończyk
Galen
horoskop
Joannes Lithuanus
introligator
Maciej Karpiga
Maciej Miechowita
Mikołaj Krzycki
morbus Gallicus
prognostyk
Galenus
horoscope
bookbinder
forecast
Opis:: The Almanach (BJ, MS 8) consists of a title page (photo no. 1), the Astrological tables for the year 1501, two horoscopes for Fryderyk Jagiellończyk, i.e. the birthday one from 1568 (photo no. 2) and the anniversary one (photo no. 3), which was cast on the day when the Sun marked the Cardinal’s 33rd birthday in 1501, twelve monthly forecasts for that year and an interpretation of those graphs. In the final part of the Astrological tables, the years are not marked (p. 48) and the work closes (p. 50) with a quotation from Ovid’s poem (Tristia 5, 8, 15). The article concerning that part of the Almanach which contains the horoscopes and forecasts for Cardinal Fryderyk Jagiellończyk (p. 28–46), is supplemented by two annexes. The first of these contains the whole text of the Almanach, deciphered by Ryszard Tatarzyński and translated into Polish by Anna Kozłowska, with a comment by Ewa Śnieżyńska-Stolot. The Almanach was written by several people, the most notable of whom was the author of the graphs and forecasts, probably identical with Maciej Karpiga, also called Miechowita, an astrologer, doctor, historian and geographer, and an eight-time rector of the Cracow Academy. In all probability, he hired a scribe who copied the Astrological tables for the year 1501, the graphs, and the whole text. It was also him that, some time after the manuscript was completed, wrote down his own observations on its margins as well as on the Astrological tables and on the charts. The text of the Almanach reveals the workshop of a medieval astrologer who interpreted horoscope graphs in accordance with the order of the horoscope houses (I Vita, II Lucrum, III Fratres, IV Parentes, V Filii, VI Valetudo, VII Nuptiae, VIII Mors, IX Peregrinationes, X Honores, XI Amici, XII Inimici). He also used astrolabium. His work is based on Matheseos libri VIII, written by the 4th-century Christian astrologer from Sicily, Julius Firmicus Maternus, and published in print in Venice in 1497, and, like its prototype, involves mythological characters such as Esculap (i.e. Asklepios), the patron god of doctors, and Mercury (i.e. Hermes Trismegistos) as well as the historical ones such as the Egyptian priest Petosiris and the Neo-Platonic philosophers, Plotinus and Porphyrius. He also quotes Abenragl (Abû l-Hasan ‘Ali ibn Abi l-Rijâ), an Arabic astrologer who died after 1037, whose work entitled Liber de iudiciis stellarum was translated in the 15th century into vernacular languages. In the marginal notes, however, he mentions Rasi (Abū Barkr Muhammed ibn Zakariya al-Razi), a Persian doctor and alchemist who died in 925, and his work entitled Liber ad Almansorem, which was translated into Latin by Gerardus of Cremona. During the process of binding, the following elements were glued to the title page of the Almanach: a folio with the coat of arms of Fryderyk Jagiellończyk (i.e. the crownless Eagle of the Jagiellons below a cardinal’s hat and an archbishop cross, against the bacground of a shield) and shields with the Kotwicz and Abdank coats of arms together with a third one, so far unidentified, in the form of a heraldic lily, with the letters M.N.C.b.c.A. next to it. The Kotwicz coat of arms belonged to the Cracow Canon and Fryderk Jagiellończyk’s vice-treasurer, Mikołaj Krzycki, while tha Abdank one, to Fryderyk Jagiellończyk’s court marshal, Jan Konarski, who later became the bishop of Cracow. The letters M.N.C.b.c.A. can be read as Magister Nicolaus Cricius benigniter curavit Almanach and may also refer to Mikołaj Krzycki, if we assume that the Almanach was written at his bidding. However, Karpiga assures that he has undertaken this work out of his own initiative.
Almanach (BJ, rkps 8) składa się ze strony tytułowej (fot. 1), Tablic astrologicznych na rok 1501, dwóch horoskopów Fryderyka Jagiellończyka, urodzinowego z roku 1468 (fot. 2) i rocznicowego (fot. 3), to znaczy postawionego w chwili wejścia Słońca w datę 33 urodzin w roku 1501, dwunastu prognostyków miesięcznych na ten rok oraz tekstu będącego interpretacją tych wykresów. Na końcu zaczęto wpisywać Tablice astrologiczne bez oznaczenia roku (s. 48), a całość zamyka (s. 50) cytat z utworu Owidiusza (Tristia 5, 8, 15). Obecne opracowanie dotyczy części Almanachu (s. 28–46), zawierającej horoskopy i prognostyki kardynała Fryderyka Jagiellończyka. Artykuł uzupełniony jest dwoma aneksami. Aneks I zawiera cały tekst Almanachu, odczytany przez Ryszarda Tatarzyńskiego i przełożony na język polski przez Annę Kozłowską, z przypisami opracowanymi przez Ewę Śnieżyńską-Stolot. Przy wykonywaniu Almanachu pracowało kilka osób, wśród których najważniejszy był autor wykresów horoskopowych i prognostyków, można go identyfikować z Maciejem Karpigą zwanym Miechowitą, astrologiem i lekarzem, historiografem i geografem, a także ośmiokrotnym rektorem uniwersytetu krakowskiego. On zapewne zatrudnił skrybę, który przepisał Tablice astrologiczne na rok 1501, wykresy horoskopowe i cały tekst. On także jakiś czas po powstaniu rękopisu wpisywał swoje uwagi na marginesach rękopisu, a także w Tablice astrologiczne i wykresy horoskopowe. Tekst Almanachu odsłania warsztat średniowiecznego astrologa, który interpretował wykresy horoskopowe zgodnie z charakterem domów horoskopowych (I Vita, II Lucrum, III Fratres, IV Parentes, V Filii, VI Valetudo, VII Nuptiae, VIII Mors, IX Peregrinationes, X Honores, XI Amici, XII Inimici) i posługiwał się astrolabium. Opierał się na żyjącym w wieku IV sycylijskim astrologu i chrześcijaninie, Juliuszu Firmicusie Maternusie i jego dziele Matheseos libri VIII, wydanym drukiem w Wenecji w roku 1497, a także wspomnianych w tym dziele postaciach mitologicznych, jak Eskulap, czyli Asklepios, bóg lekarzy i Merkury, czyli Hermes Trismegistos, oraz postaciach historycznych, jak egipski kapłan Petorisis i filozofowie późnoplatońscy Plotyn i Porfiriusz. Odwoływał się także do Abenragla (Abû l-Hasan ‘Ali ibn Abi l-Rijâ) astrologa arabskiego zmarłego po 1037 roku, którego dzieło Liber in iudiciis stellarum było tłumaczone w wieku XV na języki wernakularne. W dopiskach na marginesach powołał się natomiast do Rasiego (Abū Barkr Muhammed ibn Zakariya al-Razi), perskiego lekarza i alchemika, zmarłego około 925 roku, autora Liber ad Almansorem przełożonego na łacinę przez Gerarda z Kremony. W czasie wykonywania oprawy Almanachu na kartę tytułową naklejono wtórnie kartę z herbem Fryderyka Jagiellończyka (Orzeł Jagielloński bez korony pod kapeluszem kardynalskim i krzyż arcybiskupi w tle tarczy herbowej) oraz tarcze z herbami Kotwicz, Abdank i niezidentyfikowany, w postaci lilii heraldycznej, koło którego dopisano litery M.N.C.b.c.A. Herb Kotwicz należał do Mikołaja Krzyckiego, kanonika krakowskiego i podskarbiego Fryderyka Jagiellończyka, Abdank do Jana Konarskiego, marszałka dworu Fryderyka Jagiellończyka, późniejszego biskupa krakowskiego. Dopisane litery M.N.C.b.c.A można odczytać jako: Magister Nicolaus Cricius benigniter curavit Almanach i odnieść także do Mikołaja Krzyckiego, uznawszy go za domniemanego inicjatora wykonania Almanach, chociaż Karpiga pisze, że podjął się pracy z własnej inicjatywy.
Źródło:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2013, 63; 5-70
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Almanach Pro Reverendissimo Domino Cardinali for Fryderyk Jagiellończyk: The historical evidence of an astrologer’s workshop
Almanach Pro Reverendissimo Domino Cardinali Fryderyka Jagiellończyka – historyczne źródło warsztatu astrologa
Autorzy:: Śnieżyńska-Stolot, Ewa
Rossowski, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1179655.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:: Fryderyk Jagiellończyk
Galenus
horoscope
Joannes Lithuanus
bookbinder
Maciej Karpiga
Maciej Miechowita
Mikołaj Krzycki
French disease
forecast
Galen
horoskop
introligator
morbus Gallicus
prognostyk
Opis:: Almanach (BJ, rkps 8) składa się ze strony tytułowej (fot. 1), Tablic astrologicznych na rok 1501, dwóch horoskopów Fryderyka Jagiellończyka, urodzinowego z roku 1468 (fot. 2) i rocznicowego (fot. 3), to znaczy postawionego w chwili wejścia Słońca w datę 33 urodzin w roku 1501, dwunastu prognostyków miesięcznych na ten rok oraz tekstu będącego interpretacją tych wykresów. Na końcu zaczęto wpisywać Tablice astrologiczne bez oznaczenia roku (s. 48), a całość zamyka (s. 50) cytat z utworu Owidiusza (Tristia 5, 8, 15). Obecne opracowanie dotyczy części Almanachu (s. 28–46), zawierającej horoskopy i prognostyki kardynała Fryderyka Jagiellończyka. Artykuł uzupełniony jest dwoma aneksami. Aneks I zawiera cały tekst Almanachu, odczytany przez Ryszarda Tatarzyńskiego i przełożony na język polski przez Annę Kozłowską, z przypisami opracowanymi przez Ewę Śnieżyńską-Stolot. Przy wykonywaniu Almanachu pracowało kilka osób, wśród których najważniejszy był autor wykresów horoskopowych i prognostyków, można go identyfikować z Maciejem Karpigą zwanym Miechowitą, astrologiem i lekarzem, historiografem i geografem, a także ośmiokrotnym rektorem uniwersytetu krakowskiego. On zapewne zatrudnił skrybę, który przepisał Tablice astrologiczne na rok 1501, wykresy horoskopowe i cały tekst. On także jakiś czas po powstaniu rękopisu wpisywał swoje uwagi na marginesach rękopisu, a także w Tablice astrologiczne i wykresy horoskopowe. Tekst Almanachu odsłania warsztat średniowiecznego astrologa, który interpretował wykresy horoskopowe zgodnie z charakterem domów horoskopowych (I Vita, II Lucrum, III Fratres, IV Parentes, V Filii, VI Valetudo, VII Nuptiae, VIII Mors, IX Peregrinationes, X Honores, XI Amici, XII Inimici) i posługiwał się astrolabium. Opierał się na żyjącym w wieku IV sycylijskim astrologu i chrześcijaninie, Juliuszu Firmicusie Maternusie i jego dziele Matheseos libri VIII, wydanym drukiem w Wenecji w roku 1497, a także wspomnianych w tym dziele postaciach mitologicznych, jak Eskulap, czyli Asklepios, bóg lekarzy i Merkury, czyli Hermes Trismegistos, oraz postaciach historycznych, jak egipski kapłan Petorisis i filozofowie późnoplatońscy Plotyn i Porfiriusz. Odwoływał się także do Abenragla (Abû l-Hasan ‘Ali ibn Abi l-Rijâ) astrologa arabskiego zmarłego po 1037 roku, którego dzieło Liber in iudiciis stellarum było tłumaczone w wieku XV na języki wernakularne. W dopiskach na marginesach powołał się natomiast do Rasiego (Abū Barkr Muhammed ibn Zakariya al-Razi), perskiego lekarza i alchemika, zmarłego około 925 roku, autora Liber ad Almansorem przełożonego na łacinę przez Gerarda z Kremony. W czasie wykonywania oprawy Almanachu na kartę tytułową naklejono wtórnie kartę z herbem Fryderyka Jagiellończyka (Orzeł Jagielloński bez korony pod kapeluszem kardynalskim i krzyż arcybiskupi w tle tarczy herbowej) oraz tarcze z herbami Kotwicz, Abdank i niezidentyfikowany, w postaci lilii heraldycznej, koło którego dopisano litery M.N.C.b.c.A. Herb Kotwicz należał do Mikołaja Krzyckiego, kanonika krakowskiego i podskarbiego Fryderyka Jagiellończyka, Abdank do Jana Konarskiego, marszałka dworu Fryderyka Jagiellończyka, późniejszego biskupa krakowskiego. Dopisane litery M.N.C.b.c.A można odczytać jako: Magister Nicolaus Cricius benigniter curavit Almanach i odnieść także do Mikołaja Krzyckiego, uznawszy go za domniemanego inicjatora wykonania Almanach, chociaż Karpiga pisze, że podjął się pracy z własnej inicjatywy.
Źródło:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2020, Special Issue; 65-136
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Publikacje z zakresu historii medycyny starożytnej na łamach czasopisma „Archiwum Historii i Filozofii Medycyny” w latach 1933–1938
Publications in the History of Ancient Medicine in „Archives of the History and Philosophy of Medicine” between 1933 and 1938
Autorzy:: Dreikopel, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/521639.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:: historia medycyny antycznej
etyka lekarska w starożytności Hippokrates
Corpus Hippocraticum
Galen
history of ancient medicine
medical ethics in antiquity
Hippocrates, Corpus Hippocraticum
Opis:: Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na prace, które ukazały się drukiem w latach 30. XX w. na łamach „Archiwum Historii i Filozofii Medycyny” i dotyczyły dziejów medycyny antycznej. Inicjatorem takiej tematyki badawczej był założyciel i długoletni redaktor tego periodyku Adam Wrzosek (1875–1965), wówczas profesor historii i filozofii medycyny Uniwersytetu w Poznaniu. W kierowanym przez niego zakładzie powstało pierwsze opracowanie: Poglądy Hippokratesa na etykę lekarską (1933). Staraniom prof. Wrzoska, który zaproponował współpracę pracującemu na tej samej uczelni prof. Witoldowi Klingerowi (1875–1962), filologowi klasycznemu, zawdzięczamy publikację na łamach „Archiwum” dwóch znakomitych przekładów oryginalnych tekstów Hippokratesa oraz Galena. Należy podkreślić, że tematyka wspomnianego powyżej artykułu i tekstów źródłowych pozostawała w ścisłym związku z potrzebą kształtowania etosu lekarza doskonałego jako osoby czystej moralnie, która korzysta z posiadanej wiedzy, mając na uwadze w największym stopniu szeroko pojęte dobro każdego pacjenta.
The aim of this article is to direct the readers’ attention to the papers on the history of ancient medicine published in 1930s in “Archives of the History and Philosophy of Medicine” This line of research in the journal was initiated by its founder and longtime editor Adam Wrzosek (1875–1965), who at that time was a professor of history and philosophy of medicine at the University in Poznań. It was in the department which he was the head of where the first paper on Hippocrates’s outlook on medical ethics: Poglądy Hippokratesa na etykę lekarską (1933). Thanks to the efforts of Professor Wrzosek, who invited Professor Witold Klinger (1875–1962), a classical studies expert working at the same university, to cooperate, two fine translations of Hippocrates’s and Galen’s original texts were published in “Archiwum”. It should be stressed that the thematic scope of both the article and the source texts was closely connected with the need to enhance in the minds of the journal’s readers, who are mainly the adepts and alumni of medical studies, the ethos of a perfect doctor, an individual who is morally pure and uses his/her expertise taking account of the wellbeing of each patient.
Źródło:: Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2017, 23; 289-298
1234-4087
Pojawia się w:: Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: The Concept of Whole Substance in Galen’s "Simple Medicines"
Autorzy:: Wilkins, John
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2027743.pdf
Data publikacji:: 2021-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: ancient medicine
Greek medicine
Galen
concept of whole substance
De simplicium medicamentorum temperamentis et facultatibus
On the Mixtures and Capacities of Simple Medicines
Opis:: Galen’s great treatise on drugs, Simple Medicines, begins with 5 theoretical books which explain the mechanisms of drug actions in the following catalogues. The key agent of change is the mixture of the qualities hot, cold, wet and dry. But drugs also have substance, the leaf, root or fruit of plants, the material of animals and minerals. How does substance act on the human body? This is one of the key questions for the theory of drugs, since mixtures had already been explored by Galen in Mixtures. Galen’s exploration of substance brings him to the composition of a drug – in thick or fine particles – and to the notion of substances in the plural and the notion of whole substance in the cases of foods and poisons, all of which Galen places in the class of drugs. Whole substance is the core of the paper. Galen’s understanding of substance as of qualities depends heavily, as often, on Aristotle. The paper presents an argument based on the key passages in Simples I–V, which I have recently translated for the Cambridge Galen series, as too on related passages in Mixtures and On the Capacities of Foods.
Źródło:: Studia Ceranea; 2021, 11; 479-491
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:: Studia Ceranea
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: The Chickpea (ἐρέβινϑος; Cicer arietinum L) as a Medicinal Foodstuff and Medicine in Selected Greek Medical Writings
Autorzy:: Kokoszko, Maciej
Jagusiak, Krzysztof
Dybała, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/682401.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: food history
ancient medicine
Byzantine medicine
the chickpea as a medicament
Diocles of Carystus
Dioscorides
Galen
Aetius of Amida
Paul of Aegina
Athenaeus of Naucratis
Opis:: Leguminous plants were a crucially important element in the Mediterranean diet, and, as such, these plants were second only to cereals. It is also important to note that according to medical writings preserved from antiquity and the early Byzantine period they were considered to be an accessible source of substances which could be applied in therapeutics. One of the most commonly mentioned legumes was the chickpea. The source material demonstrates that the medicinal properties of the chickpea and its therapeutic use were discussed by Greek physicians as early as in the fourth century BC. It seems that the plant was a readily accessible medicament and thus used in therapy also by those who could not afford costly medicines. The authors argue, however, that the medical theory concerning its role in therapeutics evolved into a fully developed form only in the first century AD (thanks to Dioscorides) and was not modified by Galen. The doctrine of these two physicians became part of the medical encyclopaedias of the early Byzantine period. The presented material also illustrates the fact that a significant number of medicinal Recipes which involved using the chickpea were formulated between the second century BC and the second century AD. Byzantine physicians avidly used these formulas in their practice, but failed to develop them in a significantly innovative way. The surviving medical writings make it possible to conclude that the chickpea was believed to be a highly effective medicine and as such worthy of cultivation, which only testifies to the general popularity of the plant. Medical writings may serve as a proof that the chickpea remained a key element in the Mediterranean diet throughout the period from the fourth century BC to the seventh century AD. The analysed material demonstrates the use of the same basic varieties of the erebinthos throughout the period, even though some local variants were also identified. The consistency of the data also suggests that the scale and methods of cultivation of this plant remained unchanged. The culinary uses of the chickpea must also have been the same throughout the period, given that the writers discussed similar uses of the plant as a foodstuff.
Źródło:: Studia Ceranea; 2017, 7; 99-120
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:: Studia Ceranea
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: A Scientific Inquiry: Galen’s Optics in Dreams of Vision, Light & Pre-Natal Memory
Autorzy:: Gardiner, Judy B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/545523.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:: Dreaming
Amygdala
Brain
Light
Cognitive/Sensory Processing
Consciousness
Claudius Galen
HPA Axis
Intuition-Instinct-Insight
Memory
Neuroanatomy
Optic Disc
Optogenetics
Optic Nerve
Soul
Synapse
Third Ventricle
Universal Mind
Visual Cortex
Opis:: The following inquiry is derived from a 1994 experiential study in dreaming consciousness in which a series of thirty-eight interlocking dreams revealed Claudius Galen’s (c130-201) pneumatic doctrine of vision. The research centers on the relationship of light in the brain to vision and memory. The objective is to contribute to the understanding of consciousness by elucidating learning-related patterns of neural activity guided by associative recognition in dream-wake states. Scientific breakthroughs introducing photons of light to control brain activity strengthened the findings. Premises stemming from neuroscientific and spiritual insights: *Activation of light in the optic disc may open the visual field to access pre-natal memory. *A unified sixth sense merging Intuition-Insight-Instinct may have its locus in the infundibular recess of the third ventricle. *Memory matrix in the amygdala relays information to the sixth sense thereby serving all sense organs.
Źródło:: Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2015, 4; 191-212
2353-4699
Pojawia się w:: Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki