Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "diocese" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 616-630 z 649
Tytuł:
Dzieje katolickiej placówki duszpasterskiej w Morągu w XIX wieku
The history of the Catholic pastoral institution in Morąg in the 19th Century
Autorzy:
Jodkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2165738.pdf
Data publikacji:
2013-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
East Prussia
Germany in the 19th and the first half of the 20th century
The Diocese of Warmia
The Bishopric of Culm
Religious buildings
The funding of a parish
The Catholic Church in diaspora
Opis:
The first Catholic Mass in Morąg was celebrated on 17th October 1869 by the priest Anton Gerigk. Since then, he celebrated religious services in that place four times a year. One of the places of worship was an inn called “Gasthof zur Ostbahn”. The priest August Blank from Miłakowo made efforts to buy real property that would be the basis for the building of a mission station in the town. Catholic services in Morąg were resumed in 1884 (after a 4 years’ break) by the priest Anton Malies from Pasłęk. The permission to build a chapel and a presbytery was obtained on 29th October 1888. The investment was launched in 1892, but, due to the lack of funds, the plans to build the presbytery were temporarily abandoned. The architectural plans were created by Otto, head of the planning and building office from Chojnice. The foundation stone of the new temple in Morąg was laid on 3rd August 1892, and the dedication of the church to Saint Joseph took place on 4th October 1893. In 1899, the building of a presbytery was commenced in the town. Stephan von Lipinski was appointed as the first priest in Morąg. The parish was founded on 25th November 1903. The said pastoral institution was supported financially by, among others, the Boniface Association in Paderborn.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2013, 14; 85-94
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój kultu św. Józefa w Polsce a siedemnastowieczna fundacja kościoła parafialnego pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Bielinach
Autorzy:
Krzewska, Elżbieta
Skrzyniarz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088408.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bieliny
the Bishop of Kraków
Jakub Zadzik
foundation of the parish church in Bieliny
diocese of Kielce
St. Joseph the Spouse
cult
biskup krakowski Jakub Zadzik
fundacja kościoła parafialnego w Bielinach
diecezja kielecka
św. Józef Oblubieniec
kult
Opis:
Dnia 30 października 1637 r. biskup Jakub Zadzik (1582-1642), na prośbę Krzysztofa Jóźwika, właściciela hut szkła w Kokaninie i okolicach, erygował i uposażył parafię pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Bielinach, miejscowości leżącej w dobrach biskupów krakowskich. Kapituła krakowska zatwierdziła przywileje nadane przez biskupa dla kościoła i włościan. Prawo patronatu nad świątynią objął J. Zadzik. Jeszcze tego samego roku rozpoczęła się jej budowa. K. Jóźwik, jako fundator, czuwał nad wszystkim, pracował przy wznoszeniu murów i troszczył się o wyposażenie kościoła. Zakupił monstrancję, zabiegał o zainstalowanie organów i przeznaczył środki na utrzymanie organisty. Budowa świątyni trwała niespełna sześć lat i już 14 czerwca 1643 r. biskup krakowski Tomasz Oborski dokonał jej konsekracji. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, kto zdecydował, że świątyni w małej podkieleckiej miejscowości w pierwszej połowie XVII wieku nadano wezwanie św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. W Polsce w tym czasie takie wezwanie miało tylko kilka kościołów zakonnych usytuowanych w dużych miastach: Krakowie, Lublinie, Poznaniu. Czy taką decyzję podjął biskup krakowski? Czy na wybór patrona miał wpływ pomysłodawca nowej parafii oraz budowniczy kościoła, K. Jóźwik?
On 30 October 1637, Bishop Jakub Zadzik (1582-1642), at the request of Krzysztof Jóźwik, the owner of glassworks in Kokanin and its vicinity, erected and endowed the parish of St. Joseph the Spouse of the Blessed Virgin Mary in Bieliny, a town lying in the property of the bishops of Kraków. The Kraków chapter approved the privileges granted by the bishop to the church and peasants. The patronage over the temple was taken over by Jakub Zadzik. Its construction began that same year. K. Jóźwik, as the founder, took part in everything, worked on erecting walls and took care of the church’s furnishings. He bought a monstrance, solicited the installation of an organ, and allocated funds for the organist’s upkeep. The construction of the temple took less than six years and on 14 June 1643, the bishop of Kraków, Tomasz Oborski, consecrated it. The article attempts to answer the question of who decided that the temple in a small town near Kielce, constructed in the first half of the 17th century, was dedicated to St. Joseph Spouse of the Blessed Virgin Mary. In Poland at that time, only a few monastic churches located in large cities: Kraków, Lublin and Poznań had such patrons. Was it the decision of the Bishop of Kraków? Was the choice of the patron influenced by the initiator and the builder of the new parish and church, K. Jóźwik?
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 185-201
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parafia Opieki Najświętszej Maryi Panny w Siehniewiczach w diecezji pińskiej w świetle wizytacji z 3 października 1926 roku
The Parish of the Protection of the Blessed Virgin Mary in Siehniewicze in the Pińsk diocese based on the visitation records of 3 October 1926
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783980.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
historia Kościoła
historia diecezji pińskiej
historia parafii w Siehniewiczach
inwentarze parafialne
beneficjum parafialne
the history of the Church
the history of the diocese of Pińsk
the history of the parish of Siehniewicze
parish inventories
parish benefice
Opis:
The original parish church dedicated to the Protection of the Blessed Virgin Mary in Siehniewicze, in the Lutsk-Brest diocese, dates from the mid-sixteenth century. The masonry church was founded by Józef and Maria Prozorów in 1785. It was burned in 1915 by the Russians and then rebuilt in 1922, thanks to the efforts of Rev. Izydor Niedroszlański and those who supported him. In the Second Republic of Poland, the parish in Siehniewicze became part of the Pińsk diocese, which was established in 1925. The history of the church and the inventory of the church and the parish property were prepared for the canonical visitation of the parish in Siehniewicze, conducted 3 October 1926 by the ordinary bishop of the Pińsk diocese, Zygmunt Łoziński.
Pierwotna świątynia parafialna pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny w Siehniewiczach, w diecezji łucko-brzeskiej pochodzi z połowy XVI wieku. Świątynię murowaną ufundowali dla tej parafii Józef i Maria Prozorowie w 1785 roku. Spalona w 1915 roku przez Rosjan, w 1922 roku została odbudowana staraniem proboszcza ks. Izydora Niedroszlańskiego i ludzi dobrej woli. W II Rzeczypospolitej parafia w Siehniewiczach należała do erygowanej w 1925 roku diecezji pińskiej. Historia parafii i sporządzony jej inwentarz, zarówno kościelny, jak i zaplecza gospodarczego, zostały opracowane na wizytację kanoniczną parafii w Siehniewiczach dokonaną 3 października 1926 roku przez ordynariusza diecezji pińskiej Zygmunta Łozińskiego.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 469-483
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkolne organizacje religijne w diecezji lubelskiej w dwudziestoleciu międzywojennym
Autorzy:
Partyka, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33330721.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
school organizations
religious organizations
education
Diocese of Lublin
Sodality of Our Lady
Eucharistic Crusade
Living Rosary
altar boys
Apostleship of Prayer
organizacje szkolne
organizacje religijne
wychowanie
diecezja lubelska
Sodalicja Mariańska
Krucjata Eucharystyczna
Żywy Różaniec
Kółko Ministrantów
Apostolstwo Modlitwy
Opis:
Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 roku niosło ze sobą bardzo wiele wyzwań. Oprócz tworzenia struktur państwowych, odbudowywania zniszczonej gospodarki, ważnym elementem była również kwestia szkolnictwa i wychowania. Istotną rolę odegrał w tym obszarze Episkopat Polski, który poprzez wychowanie młodzieży dążył do odrodzenia moralnego i religijnego polskich rodzin. Skutecznym narzędziem oddziaływania wychowawczego na młodzież były funkcjonujące przy szkołach różnego typu organizacje religijne. Do najpopularniejszych należały: Sodalicja Mariańska, Krucjata Eucharystyczna czy Żywy Różaniec. Niestety mimo początkowej swobody działania tych organizacji, po przewrocie majowym władze sanacyjne starały się znacząco ograniczyć ich działalność, dążąc przede wszystkim do realizacji ideału wychowania państwowego. W zbiorach Archiwum Archidiecezjalnego Lubelskiego znajdują się sprawozdania z lat 1933-1934 ukazujące działalność szkolnych organizacji religijnych na terenie diecezji lubelskiej. Przekazują one wiele cennych informacji zarówno na temat ich działalności, stanu liczbowego, ale również w kwestii panujących stosunków społecznych. Celem artykułu jest ukazanie, na miarę możliwości, obrazu szkolnych organizacji religijnych w szkołach diecezji lubelskiej w dwudziestoleciu międzywojennym, a przede wszystkim w czasie, kiedy stosunki pomiędzy Kościołem a państwem były dosyć napięte i rozgrywała się walka o rząd dusz.
Poland’s regaining of independence in 1918 entailed many challenges. In addition to the establishment of state structures, rebuilding the destroyed economy, the issue of education and upbringing was also an important element. The Polish Episcopate played an important role in this area, striving for the moral and religious revival of Polish families through the education of youth. Religious organizations of various types operating at schools were an effective tool for educational influence on young people. The most popular included: the Sodality of Our Lady, the Eucharistic Crusade or the Living Rosary Association. Unfortunately, despite the initial freedom of action enjoyed by these organizations, after the May coup, the Sanation authorities tried to significantly restrict their activities, aiming primarily at the ideal of state education. The collection of the Lublin Archdiocesan Archives contains reports from 1933–1934 showing the activities of school-based religious organizations in the Lublin Diocese. They provide much valuable information both on their activities, membership, but also on the prevailing social relations. The purpose of the article is to present, as far as possible, a picture of school-based religious organizations in the schools of the Diocese of Lublin in the interwar period, above all at a time when relations between the Church and the state were quite tense and a struggle for the spiritual leadership was taking place.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 333-356
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasata klasztoru dominikanów przy kościele św. Jakuba w Sandomierzu w 1864 r. i jej konsekwencje
Autorzy:
Burdzy, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041179.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the dissolution of the Dominican monastery in 1864
Dominikan Order
Sandomierz
Klimontów
the monastery’s library
the archconfraternity of the Rosary
S. Jacob church
Sandomierz’s diocese
kasata klasztoru 1864 r.
dominikanie
biblioteka klasztorna
arcybractwo różańcowe
kościół św. Jakuba
diecezja sandomierska
Opis:
The dissolution of the Dominican convent at the St. James Church was conducted on November 8, 1864. This was not an exception in the Kingdom of Poland at that time, when many other religious institutions were dissolved as well. To achieve the effect of full surprise the dissolution was conducted according to an arbitrarily fixed pattern. The friars were transported to a permanent monastery in Klimontów. Only the then vice Prior was left at the St. James Church to ensure the continuity of worship until the appointment of a diocesan priest. Also, the arch-confraternity of the Rosary was left at the church with the aim of supporting the cult of Mary, illuminating the altars and visiting the sick. The authority over the temple was passed into the hands of the Bishop of Sandomierz, whose responsibility was to choose a diocesan priest with the title of Rector to perform pastoral duties.For the acquisition of the assets a committee was appointed which included Economic Assessor at the Provincial Government of Radom, President of the city of Sandomierz and Dean of Sandomierz. All the activities were conducted in the presence of Dominican Prior Paulin Machnicki. A detailed report was drawn up which described the buildings and lands belonging to the Dominicans in Sandomierz as well as the farms in Gołębice and Jugoszów. The property was acquired for the benefit of the Kingdom of Poland.
Kasata dominikańskiego klasztoru przy kościele św. Jakuba, tak jak innych placówek zakonnych w całym Królestwie Polskim, nastąpiła 8 listopada 1864 r. według odgórnie ustalonego schematu, dzięki czemu chciano uzyskać pełne zaskoczenie. Zakonnicy zostali przewiezieni do klasztoru etatowego w Klimontowie. Przy kościele św. Jakuba pozostawiono dotychczasowego podprzeora, który miał zadbać o ciągłość nabożeństw aż do momentu wyznaczenia na to miejsce duchownego diecezjalnego. Przy kościele pozostało również arcybractwo różańcowe, którego celem było podtrzymywanie kultu maryjnego, oświetlanie ołtarzy i wizytowanie chorych. Zwierzchnictwo nad świątynią przeszło w ręce biskupa sandomierskiego, który miał wyznaczać spośród duchowieństwa diecezjalnego kapłana z tytułem rektora do pełnienia obowiązków duszpasterskich.W przejęciu majątku brała udział komisja, w skład której wchodzili asesor ekonomiczny przy Rządzie Gubernialnym Radomskim, prezydent miasta Sandomierza oraz dziekan sandomierski. Przy wszystkich czynnościach obecny był przeor dominikanów Paulin Machnicki. W szczegółowym protokole sporządzonym w momencie kasaty opisano zabudowania i grunty należące do dominikanów, które znajdowały się w Sandomierzu, a także folwarki w Gołębicach i Jugoszowie. Majątek ten został przejęty na rzecz Skarbu Królestwa Polskiego.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 431-477
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DIECEZJA RZESZOWSKA – 25 LAT ISTNIENIA I MISJI
THE DIOCESE OF RZESZOW - 25 YEARS OF EXISTENCE AND MISSION
Autorzy:
Motyka, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490126.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
struktury kościelne, diecezja, terytorium, podział administracyjny, dekanat, parafia, Rzeszów, biskup, zarząd diecezji, instytucje diecezjalne, kapłani, zakonnicy, katecheci świeccy, wierni, duszpasterstwo
church structures, diocese, territory, administrative division, deanate, parish, Rzeszow, bishop, diocesan administration, diocesan institutions, priests, nuns, secular catechists, faithful, pastoral ministry
Opis:
The Diocese of Rzeszow, an administrative unit of the Roman Catholic Church, located in south-eastern Poland, was founded on March 25th, 1992 under the bull of John Paul II Totus tuus Poloniae populus. As a suffragan diocese, it entered the metropolis of Przemysl. Her patrons were announced: Bl. Bishop Joseph Sebastian Pelczar and Bl. Karolina Kózka, and to the rank of the cathedral church – the elevated church. The Sacred Heart of Jesus in Rzeszow. The territory covered by two dioceses - Przemysl (fourteen deanates) and Tarnow (the deanate of Kolbuszowa and 37 parishes separated from the five deanates); The total of 202 parishes and 4 rectors. Over the past quarter century several decanter network corrections have been made and many new parishes have been created. As a result of these actions - according to the data from 2016 - the territory of the diocese was divided into 25 deanates, 244 parishes and one rectorate. They lived mainly the faithful of the Roman Catholic Church. Representatives of other religions or denominations were a little percent. The diocese's administration was in the hands of the diocesan bishop. The office was performed by Bishop Kazimierz Górny (1992-2013) and Bishop Jan Wątroba (from 2013). On this mission was assisted by auxiliary bishop Edward Białogłowski. In the diocese there were also various offices, councils and diocesan institutions, such as the Diocesan Curia, the Bishop's Court, the Levitical Council, the chapters of the canons, the cultural and educational institutions (such as the Higher Seminary, the Diocesan Museum Diocesan media (eg Catholic Radio Via) and the Synod of the Diocese of Rzeszow were organized. Pastoral work in the diocese is mainly undertaken by diocesan priests. They are supported by lay people and religious catechists. The Church's mission is to give a priority to pastoral care, that is, the concern for the sanctification of the faithful. In the Diocese of Rzeszow, such as its ordinary and extraordinary forms were realized. The latter manifested above all in the functioning of pastoral and ecclesiastical organizations and in cyclic and occasional pastoral activities, such as pilgrimages, coronations with the graces of famous paintings, and celebrations of the Jubilee Year. The last time he enrolled in the permanent history of the diocese of Rzeszów; It was not only a strong foundation for its functioning, but also a faithful pastoral program, both in its ordinary and extraordinary forms. This resulted in a great religious commitment, both priests and lay people.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 321-345
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kult NMP Wspomożycielki Wiernych i św. Jana Bosko w przepowiadaniu słowa Bożego w sanktuarium w Skrzatuszu w latach 80. XX w.
The cult of the Blessed Virgin Mary help of Christians and St. John Bosco in the reaching of the word of God in the shrine in Skrzatusz in the 80s of the twenty century
Autorzy:
Wąsowicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570895.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Skrzatusz
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
salezjanie
sanktuarium maryjne
kaznodziejstwo
kult św. Jana Bosko
kult NMP Wspomożycielki Wiernych
Diocese of Koszalin-Kolobrzeg
Salesians
Marian shrine
preaching
the cult of St. John Bosco
the cult of the Blessed Virgin Mary Help of Christians
Opis:
Sanktuaria zarówno w tradycji, jak i we współczesności Kościoła były i są szczególnym miejscem przepowiadania słowa Bożego. Kodeks Prawa Kanonicznego, sankcjonując postanowienia Soboru Watykańskiego II odnośnie porządkowania nauczania w Kościele, w jednym z paragrafów przypomina, że zwłaszcza w tych miejscach powinno się zapewnić wiernym obfitsze środki zbawienia przez gorliwe głoszenie słowa Bożego, przez odpowiednie ożywienie życia liturgicznego oraz przez kultywowanie zatwierdzonych form pobożności ludowej. Sobór Watykański II zrodził także w Kościele ducha odnowy charyzmatów zakonnych. W opracowaniu podjęto więc próbę przeanalizowania, jak te wytyczne realizowano w sanktuarium maryjnym w Skrzatuszu w latach 80. XX w., gdzie posługę duszpasterską sprawowali wówczas salezjanie, którzy dbali zarówno o podwyższenie duchowej jakości posługi przepowiadania Słowa Bożego, jak i zgodnego ze swoim charyzmatem propagowania w nim kultu Wspomożycielki Wiernych i św. Jana Bosko.
Shrines both in the tradition and in the modernity of the Church have been a special place of preaching the Word of God. The Code of Canon Law sanctioning the Vatican Council II with regard to organize the teaching of the Church, in one of the paragraphs reminds that especially such places should provide the faithful with abundant means of salvation through zealous preaching the Word of God, a respective revival of liturgical life and the cultivation of approved folk forms of piety. Moreover, the Vatican Council II brought forth the spirit of renewal of charismas of religious orders. The article attempts to analyse how these guidelines were implemented at the Marian shrine in Skrzatusz in the 80s where the Salesians run the pastoral ministry. At that time they both took care to increase the quality of spiritual ministry of preaching the Word of God and promote, in accordance with their charism, the cult of the Blessed Virgin Mary Help of Christians and St. John Bosco.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2015, 3; 75-93
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej
Establishmen of the Bishop’s Committee to Aid People Deprived of Freedom and Their Families in the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
Ausschuss für Hilfe für Personen, denen die Freiheit entzogen wurde, und ihre Familien in der Diözese Koszalin-Kołobrzeg
Autorzy:
Grzybowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138305.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Biskupi Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom
bp Ignacy Jeż
stan wojenny
internowani
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
Bishops’ Committee for Aid to People Deprived of Freedom and Their Families
bishop Ignacy Jeż
martial law internees
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
Opis:
Wprowadzenie stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. zapoczątkowało masowe represje i internowanie osób należących do solidarności. Kościół od samego początku stanął w obronie pokrzywdzonych i ich rodzin. Została zorganizowana pomoc. 17 grudnia 1981 r. prymas Józef Glemp powołał do istnienia Prymasowski Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom. Dzieło to stało się podstawą i wzorem tworzenia na terytorium naszego kraju polskich arcybiskupich i biskupich komitetów pomocy. Autorka artykułu przybliżyła czytelnikowi, jak działała pomoc zorganizowana w prymasowskim komitecie, gdzie zaangażowane były osoby duchowne i świeckie. Autorka przedstawiła postać biskupa Czesława Domina zaangażowanego przy pracy rozdzielania darów żywnościowych oraz leków otrzymywanych drogą morską z krajów zachodnich. W dalszej części artykułu przedstawiona została postać biskupa Ignacego Jeża oraz jego działalność dla pokrzywdzonych na terenie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Omówiono również struktury organizacyjne utworzonego Biskupiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom w Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej.
The introduction of martial law on December 13, 1981 initiated mass repression and the internment of people belonging to Solidarność (Solidarity). From the very beginning, the Church stood up for the victims and their families. Help was organized. On December 17, 1981, Primate Józef Glemp established the Primate’s Committee for Aid to People Deprived of Freedom and Their Families. This work became the basis and model for the creation of Polish archbishops and episcopal aid committees in our country. The author of the article introduced the reader to the operation of organized help in the Primate’s committee, where clergy and lay people were involved. The author presented the figure of Bishop Czesław Domin, involved in the work of distributing food donations and medicines obtained by sea from Western countries. The following part of the article presents the figure of Bishop Ignacy Jeż and his activities for the aggrieved in the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) diocese. The organizational structures of the Bishop’s Committee to Aid People Deprived of Freedom and Their Families in the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese were also discussed.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2021, 9; 187-209
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Slovensk´ı kňazi v Krakovskej Arcidiecéze v rokoch 1920–1939
Autorzy:
Ciągwa, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621609.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
słowaccy księża, diecezja spiska, archidiecezja krakowska, dekanat niedzicki, dekanat spiski, konkordat, papieska bulla Vixdum Poloniae Unitas, jurysdykcja kościelna, II Rzeczpospolita
Slovak priests, Spisˇ Diocese, Cracow Archidiocese, Nedeca Deanery, Spisˇ Deanery, Concordat, Papal bull Vixdum Poloniae Unitas, Ecclesiastical Jurisdiction, Se- cond Republic
Opis:
The delimitation of the Polish-Czechoslovakian border on July 28th 1920, carried out under the provisions of the decision of the Conference of Ambassadors, resulted in the inclusion of the nine parishes of the Nedeca deanery, which formerly had been a part of the Spišdiocese in Slovakia, into the Second Polish Republic. In Poland, the deanery was renamed as the Spisz deanery. However, despite the revision of the political border between Poland and Czechoslo- vakia, until February 10th 1925 – when the concordat between the Holy See and the Second Polish Republic was signed, following which, on October 28th of the same year the Vixdum Poloniae Unitas bull was issued by Pius XI – the Slovak priests still remained within the jurisdiction of Ján Vojtaššák, the bishop of the Spišdiocese. The formal inc- lusion of the Spisz deanery to the Cracow archidiocese had been effected on the basis of the provisions of the bull. In consequence of the inclusion, the jurisdiction over the Spisz deanery was transferred to the Archbishop of Cracow, Adam S. Sapieha. The change notwithstanding, eleven Slovak priests remained in their parishes where the shift of the political borders found them. Six of them continued working there until the end of their lives, while four remained in the now Polish territory until their repatriation to Slovakia. In 1928, the eleventh priest, František Urvay, was reassigned to the parish of Bukowina-Podszkle in the region of Orawa. The parishes, either orphaned by or vacated by the Slovak priests, would be assigned new parish-priests, whom Adam S. Sapieha would recruit from among the Polish clergy. In August 1939, the Spisz deanery would only have one Slovak clergyman, a Trybsz-born priest, František Móš.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 1; 57-74
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Druk ulotny na temat objawień Maryjnych w Dzierzgowie w roku 1664
Autorzy:
Kwaśniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686381.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The diocese of Cracow
King Jan Kazimierz
the parish of Dzierzgów
Jerzy Lubomirski
the Battle of Beresteczko (1651)
the Marian cult
Polish religious culture
Diecezja krakowska
król Jan Kazimierz
parafia Dzierzgów
bitwa pod Beresteczkiem (1651)
kult Maryjny
polska kultura religijna
Opis:
Jan Myszkowski received the icon of the Byzantine Mother of God during the Battle of Beresteczko (1651). The icon was made at the turn of the 16th and 17th centuries. The painting was placed in the parish church in Dzierzgów in the diocese of Cracow. In 1664, tears appeared in the painting, which was considered as a wonderful phenomenon. The Cracow Bishop Andrzej Trzebicki delegated the commission to Dzierzgów whose aim was to examine the circumstances of the event. In addition, an anonymous story about these events was printed. The story of the apparitions in Dzierzgów was published in the form of a two-card print, which is currently known only from one copy. The work devoted to this source consists of a discussion and critical edition. Wespazjan Kochowski, while working on the history of Poland, made his own interpretation of the wonderful event. In his opinion, tears appeared in the painting due to the unjust treatment of a Polish magnate Jerzy Lubomirski by the royal court. In this interpretation, Our Lady cried in Dzierzgów when King Jan Kazimierz and Queen Ludwika Maria Gonzaga unfairly accused Jerzy Lubomirski of betrayal.
Jan Myszkowski w czasie bitwy pod Beresteczkiem (1651) otrzymał bizantyjską ikonę Matki Bożej. Ikona była wykonana na przełomie XVI i XVII wieku. Obraz ten trafił do kościoła parafialnego w Dzierzgowie na terenie diecezji krakowskiej. W roku 1664 na obrazie pojawiły się łzy, które uznano za zjawisko cudowne. Biskup krakowski Andrzej Trzebicki wydelegował do Dzierzgowa komisję, która badała okoliczności wydarzenia. W związku z objawieniami wydrukowano anonimowe opowiadanie o tych wydarzeniach. Opowieść o objawieniach w Dzierzgowie została wydana w postaci druku złożonego z dwóch kart. Druk obecnie znany jest tylko z jednego egzemplarza. Praca poświęcona temu źródłu złożona jest z omówienia i edycji krytycznej. Wespazjan Kochowski, opracowując dzieje Polski, dokonał własnej interpretacji cudownego wydarzenia. Jego zdaniem łzy pojawiły się na obrazie z powodu niesprawiedliwego traktowana polskiego magnata Jerzego Lubomirskiego przez dwór królewski. W tej interpretacji Matka Boża płakała w Dzierzgowie, gdy król Jan Kazimierz i królowa Ludwika Maria Gonzaga przygotowywali skierowane pod adresem Jerzego Lubomirskiego niesprawiedliwe oskarżenie o zdradę. 
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2018, 10
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkic do badań nad nauczaniem katechetycznym w Wyższym Seminarium Duchownym diecezji siedleckiej
The study for the research on the catechetical instruction in Theological Seminary in Siedlce
Autorzy:
Baryga, Krzysztof
Kindracki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483403.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
etapy rozwoju katechezy
historia katechetyki
formacja katechetyczna w seminarium duchownym
seminaryjne ratio studiorum
podręczniki katechetyki
katechizmy
diecezja podlaska
stages of religious instruction development
the history of catechetics
cat-echetic formation in theological seminary
seminar ratio studiorum
coursebooks of catechetics
catechism
podlachian diocese
Opis:
Te study for the research on the catechetical instruction in Teological Semi-nary in Siedlce. In this report some possible research ways and areas of catechetics are presented. First the history of Teological Seminary in the Diocese of Siedlce ( previously Diocese of Szkic do badań nad nauczaniem katechetycznym w Seminarium Duchownym diecezji siedleckiej Janów Podlaski) was presented. Ten three stages of catechetical instruction in this seminary were discussed: stage 1 - from the beginning of the 19th century to the beginning of the 20th century, stage 2 - from the resurrection of the diocese and reactivation of the seminary to the end of Te Second Vatican Council and stage 3 - from the end of Te Second Vatican Council until now. Synodal instruction as an area of forming alumns and presbyters of the Church in Siedlce was considered.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2018, XV/15; 57-125
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki parafii Matki Bożej Królowej Korony Polskiej na Kijowskim Przedmieściu w Brześciu nad Bugiem
The origins of the Parish of Our Lady Queen of the Polish Crown in the Kiev Suburb in Brześć on the Bug
Autorzy:
Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023511.pdf
Data publikacji:
2014-06-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Brześć nad Bugiem
parafia Matki Bożej Królowej Korony Polskiej
diecezja pińska
II wojna światowa
ks. Wacław Piątkowski
Brest on the Bug
the Parish of Our Lady Queen of the Polish Crown
the Diocese of Pińsk
the Second World War
Rev. Wacław Piątkowski
Opis:
Grassroots initiatives of the faithful of the city of Brześć, supported by the clergy, have been approved by the Ordinary of the Diocese of Pińsk - Bishop Zygmunt Łoziński, who on 16 October 1938 erected the parish in the Kiev Suburb in Brześć. For a growing number of the inhabitants of Brześć in the interwar period of the Second Polish Republic, the above- mentioned parish was established to meet the religious needs of the local Catholics. In August 1937, Rev. Wacław Piątkowski was mandated, by the Bishop of Pińsk, to create a parish with an indication of the Kiev Suburb, where he soon began celebrating daily liturgy in a temporary chapel. Organized in November 1937, the Church Social Construction Committee undertook the care of raising funds for the implementation of a costly venture. A temporary chapel was consecrated on 14 August 1938 by Rev. Wacław Piątkowski, a parish priest. On 30 July 1939 the Bishop of Pińsk consecrated the foundation stone of the church, and next day the construction of the foundations began. Until the outbreak of World War II, a concrete footing under the foundation of the church was made along with the necessary excavations. War and occupation: the Soviet and German prevented the implementation of the initiated project. During those years, priests performed pastoral service, not only in their own parishes but often helped other parishes which were deprived of priests because of the arrests of clergy and their deportation to concentration camps, as well as due to the moving of many priests to the west of the created in 1945 Polish-Soviet frontier on the Bug. Thanks to the clergymen who, despite everything, stayed after the war in the Diocese of Pińsk within the borders of Byelorussian SSR, the continuity of the hierarchical authority of the Church was preserved. That authority was exercised by the vicars general until the church administration had been organized within the borders of the Republic of Belarus.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2014, 101; 329-363
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diecezja poznańska u schyłku Rzeczypospolitej Obojga Narodów
The Poznań Diocese at the Decline of the Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Neumann, Piotr Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607122.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Poznań diocese
Poznań bishop
Andrew Stanislaus Kostka Młodziejowski
Anthony Onuphrius Okęcki
Poznań catedral
Poznań chapter
collegiate churches
archdeaconships
deaconships
parishes
religious orders
diecezja poznańska
biskup poznański
Andrzej Stanisław Kostka Młodziejowski
Antoni Onufry Okęcki
katedra w Poznaniu
kapituła poznańska
kolegiaty
archidiakonaty
dekanaty
parafie
zakony
Opis:
In the investigated period of the years 1768–1793, the Poznań diocese belonged to the Gniezno metropolitan area and comprised the territory of more than 28 000 square kilometers, divided into two parts - Great Poland and Masovia. Poznań bishops resided mainly in Warsaw, in the Masovian part. The diocesan office in the years 1768–1780 was held by Andrew Stanislaus Młodziejowski and in the years 1780–1793 by Anthony Onuphrius Okęcki, both involved in state issues, includ- ing the post of crown chancellors. Pontifical duties were performer mainly by bishops suffragan, while the diocese was managed by general curates. The cathedral chapter in Poznań, constituted by 10 prelates and 23 canons, was the elite of the clergy. In addition to that, there were other bodies of clergy like curates, penitentiaries, two missionary colleges, rorantists and altarists. Collegiate chapters existed in three churches in Poznań, as well as in Warsaw, Środa Wielkopolska (Great Poland), Szamotuły and Czarnków. The area of the diocese was divided in to four archdeaconships - Poznań, Śrem, Pszczew and Warsaw - each divided into deaconships, amounting to the number of twenty nine. Within the territory of the diocese there were 466 parish churches and a significant number of churches and chapels of various character, with an abundance of priests. The clergymen derived mainly from the townspeople, and delegates of the bishop visiting the parishes positively assessed their moral conduct. In 1772 there were 78 male monasteries with 1549 monks and 17 female monasteries in the whole diocese.
In the investigated period of the years 1768–1793, the Poznań diocese belonged to the Gniezno metropolitan area and comprised the territory of more than 28 000 square kilometers, divided into two parts - Great Poland and Masovia. Poznań bishops resided mainly in Warsaw, in the Masovian part. The diocesan office in the years 1768–1780 was held by Andrew Stanislaus Młodziejowski and in the years 1780–1793 by Anthony Onuphrius Okęcki, both involved in state issues, includ- ing the post of crown chancellors. Pontifical duties were performer mainly by bishops suffragan, while the diocese was managed by general curates. The cathedral chapter in Poznań, constituted by 10 prelates and 23 canons, was the elite of the clergy. In addition to that, there were other bodies of clergy like curates, penitentiaries, two missionary colleges, rorantists and altarists. Collegiate chapters existed in three churches in Poznań, as well as in Warsaw, Środa Wielkopolska (Great Po- land), Szamotuły and Czarnków. The area of the diocese was divided in to four archdeaconships - Poznań, Śrem, Pszczew and Warsaw - each divided into deaconships, amounting to the number of twenty nine. Within the territory of the diocese there were 466 parish churches and a significant number of churches and chapels of various character, with an abundance of priests. The clergymen derived mainly from the townspeople, and delegates of the bishop visiting the parishes positively assessed their moral conduct. In 1772 there were 78 male monasteries with 1549 monks and 17 female monasteries in the whole diocese.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2018, 33; 163-175
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Celebration of the Mystery of the Incarnation of the Son of God in Light of Processions in Post-Tridentine Rituals of Wrocław of the 18th and 19th Centuries
Celebracja misterium Wcielenia Syna Bożego w świetle procesji w potrydenckich rytuałach wrocławskich z XVIII i XIX wieku
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038117.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia liturgii
procesja
okres Adwentu
uroczystość Narodzenia Pańskiego
święto Obrzezania Pańskiego
Epifania
liturgia potrydencka
Rytuał Piotrkowski
diecezja wrocławska
history of the liturgy
procession
Advent period
the Nativity
Feast of the Circumcision of the Lord
Epiphany
post-Tridentin liturgy
Piotrków Ritual
diocese of Wrocław
Opis:
Świętowanie misterium Wcielenia Syna Bożego po raz pierwszy zostaje wspomniane w Chronografie z 354 roku, który jest fundamentalnym dokumentem dotyczącym genezy tego święta. W ciągu wieków w różny sposób podkreślano znaczenie Wcielenia Syna Bożego poprzez uroczystą celebrację tego misterium. Wśród wielu zwyczajów liturgicznych znajdują się procesje w niedziele czasu Adwentu, okresu Narodzenia Pańskiego, uroczystości przypadające w tym okresie oraz w same niedziele do 2 lutego. Zwyczaj procesji niedzielnych znany był w tradycji staropolskiej i został utrwalony w Rytuale Piotrkowskim z 1631 r., ale nie ma w nim procesji przeznaczonych na niedziele Adwentu i okresu Narodzenia Pańskiego oraz święta przypadające w tym czasie. Teksty liturgiczne przeznaczone na te dni występują natomiast w czterech wydaniach rytuału wrocławskiego z 1723, 1775, 1794 i 1847 r. Procesje rozpoczynano od śpiewu odpowiednich antyfon, które miały swój odpowiednik w tekstach Officium divinum danego czasu, czy dnia liturgicznego. Do wyjątku należała antyfona w niedziele Adwentu Missus est Angelus Gabriel…, która była przewidziana w liturgii monastycznej z XI/XII w., a przykładem jest antyfonarz Saint-Maur-les-Fossés. Podczas procesji ważnym miejscem modlitwy było statio pośrodku kościoła. Odmawiano wówczas werset, modlitwę, a na zakończenie śpiewano antyfonę. Modlitwa zazwyczaj była zaczerpnięta z formularza mszalnego danego dnia świątecznego za wyjątkiem adwentu, kiedy modlitwa pochodziła z formularza mszy maryjnych. Znamiennym, że znaną antyfonę Pax aeterna… śpiewano tylko w niedziele Adwentu, zastępując ją w okresie Narodzenia Pańskiego antyfoną Hodie Christus natus est…. Antyfony na zakończenie procesji zostały natomiast zaczerpnięte z oficjum, jak w przypadku okresu Adwentu, czy w Epifanię. Do wyjątków należy antyfona O beata infantia… śpiewana w sam dzień Narodzenia Pańskiego, w święto Obrzezania Pańskiego, oraz w niedziele przypadające po Epifanii do święta Oczyszczenia Maryi (2 lutego). Antyfona ta występowała w tradycji monastycznej, czego przykładem są średniowieczne antyfonarze z Saint-Denis oraz Saint-Maur-les-Fossés. Poznanie tekstów liturgicznych i różnych form znanych na przestrzeni wieków i ich proweniencji pozwala nakreślić pełen obraz tradycji znanych w Kościele łacińskim na ziemiach polskich.
Celebration of the mystery of the incarnation of the Son of God is mentioned for the first time in Chronograph (A.D. 354)—a fundamental document explaining the origin of this feast. Over the centuries the Incarnation of the Son of God was given emphasis in various ways through ceremonious celebration of this mystery. Among many liturgical customs are Sunday processions during Advent, at Christmas, and festivities held in this time and Sundays until 2 February. Sunday processions were known in the old Polish tradition and this custom was sanctioned in the Piotrków Ritual in 1631, but it does not feature processions for Advent Sundays, Christmas period, and holidays falling within this period. Liturgical texts intended for these days are present in four editions of the Wrocław Ritual of 1723, 1775, 1794 and 1847. The processions started with the singing of appropriate antiphons, which had their counterpart in the texts of Officium divinum of that period or a liturgical day. The antiphon Missus est Angelus Gabriel... for Advent Sundays was an exception. It was intended for the monastic liturgy of the 11th/12th centuries, and it can be found in antiphonary Saint-Maur-les-Fossés. During a procession, statio in the middle of a church was an important point for worship. A verse or a prayer was said concluded with the singing of an antiphon. The prayer was typically found in a missal form for a particular feast day except for Advent, when the prayer was read from a form for Marian masses. Notably, the well-known antiphon Pax aeterna... was sung only on Advent Sundays, which was replaced by the antiphon Hodie Christus natus est... during Christmas. Antiphons concluding processions, however, were taken from an officium, as it was done during Advent or Epiphany. The antiphon O beata infantia... is an exception, which is sung on the very Nativity Day, Circumcision Day, and on Sundays falling after Epiphany until the Fest of the Purification of the Virgin (2 February). This antiphon was present in the monastic tradition, for example in medieval antiphonaries of Saint-Denis and Saint-Maur-les-Fossés. Exploration of liturgical texts and various forms that are have been known over centuries as well as their origin makes it possible to sketch a full picture of traditions used in the Latin Church in the territory of Poland.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 121-140
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanonik Michał Pisarski (1729-1794) w świetle akt czynności Chełmskiej Kapituły Katedralnej obrządku łacińskiego
Canon Michał Pisarski (1729-1794) based on the records of the Chełm cathedral chapter of the Latin rite
Autorzy:
Marczewski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784021.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Michał Pisarski
kanonik
chełmska kapituła katedralna obrządku łacińskiego
łacińska diecezja chełmska
Muzeum 200-lecia Archidiecezji Lubelskiej
a canon
the Chełm cathedral chapter of the Latin rite
The Latin Diocese of Chełm
the Museum of the 200th Anniversary of the Archdiocese of Lublin
Opis:
The books of the meetings of the Chełm cathedral chapter of the Latin rite are valuable sources for the research on the history of this institution. What is more, these books contain information on the life and work of its individual members. Rev. Michał Pisarski was born into the gentry in 1729. As a young man, he joined the Society of Jesus, where he was properly formed and well educated. In several Jesuit schools he taught rhetoric, mathematics, philosophy, canon law and theology. Due to the dissolution of this religious order, he was compelled to become a diocesan priest. He first became a canon in one of the collegiate churches in Lviv. In 1782 he joined the canons of the Chełm cathedral chapter in Krasnystaw, where he did his duties zealously. He regularly participated in the meetings of the chapter and willingly took on other obligations. He was entrusted with responsible administrative and economic missions. He repeatedly represented the chapter’s interests in the situations involving large capital resources. Rev. Pisarski was also a benefactor of the chapter making a considerable financial contribution to it throughout his life (a total of 51 000 PLN). Using part of his resources, the chapter made a commitment to celebrate a liturgy for his soul every year. Rev. Pisarski died in 1794. In 2015, his well-preserved portrait was identified in the Museum of the 200th Anniversary of the Archdiocese of Lublin.
Księgi posiedzeń chełmskiej kapituły katedralnej obrządku łacińskiego stanowią pierwszorzędne źródło do poznania dziejów tej instytucji. Co więcej, znajdują się w nich informacje pozwalające na przybliżenie życia i działalność jej poszczególnych członków. Ks. Michał Pisarski urodził się w 1729 roku w rodzinie szlacheckiej. W młodości wstąpił do zakonu jezuitów, gdzie otrzymał staranną formację i bardzo dobre wykształcenie. W kilku jezuickich szkołach był nauczycielem retoryki, matematyki, filozofii, prawa kanonicznego i teologii. W wyniku kasaty zakonu został zmuszony do przejścia w szeregi duchowieństwa diecezjalnego. Został najpierw kanonikiem w jednej z kolegiat we Lwowie. W 1782 roku wszedł w skład kanoników chełmskiej kapituły katedralnej rezydującej w Krasnymstawie. Był gorliwy w wypełnianiu obowiązków związanych z uzyskaną nominacją. Regularnie uczestniczył w posiedzeniach kapituły, chętnie podejmował dodatkowe zobowiązania. Były mu powierzane odpowiedzialne misje natury administracyjnej i gospodarczej. Wielokrotnie reprezentował interesy kapituły w sytuacjach dotyczących dużych środków kapitałowych. Ks. M. Pisarski był także osobiście dobrodziejem kapituły, wnosząc w ciągu swojego życia znaczący, bo sięgający łącznie 51 000 złp, wkład finansowy w jej utrzymanie. Na podstawie części z tych środków kapituła podjęła zobowiązanie odprawiania co roku liturgii za jego duszę. Ks. M. Pisarski zmarł w 1794 roku. W 2015 roku został zidentyfikowany w zasobach Muzeum 200-lecia Archidiecezji Lubelskiej jego dobrze zachowany portret.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 219-230
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 616-630 z 649

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies