Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zilborowicz, Bożena Zoja" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Сон о России. Мифологема «Дядо Ивана» в болгарской культуре и литературе
Dream about Russia. The mythology of "Djado Ivan" in Bulgarian culture and literature
Sen o Rosji. Mitologem „Djado Iwan” w kulturze i literaturze bułgarskiej
Autorzy:
Zilborowicz, Bożena Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311932.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
мифологема
Россия
Болгария
миссия
русофильство
mitologem
Rosja
Bułgaria
misja
rusofilstwo
myth
Russia
Bulgaria
mission
russophilism
Opis:
The aim of the article is a historical and philological analysis of the mythology of Djado Ivan (Russia-Liberator) in Bulgarian culture and literature. The faith of the Bulgarian people in the liberating mission of Russia for centuries had a religious character, which is clearly visible both in folklore and in literature. The apogee of mythologization falls on the 19th century – the period of the Bulgarian national revival. Prominent artists of that era (L. Karavelov, G. S. Rakovski, P. Slaveykov, I. Vazov) sacralized the Russian tsars, and wrote about Bulgaria’s ties with Russia using family and love metaphors. Only the war in Ukraine began to verify the centuries-old Bulgarian dream of Russia.
Celem artykułu jest analiza historyczno-filologiczna mitologemu „Djado Iwan” (Rosja-Wyzwolicielka) w bułgarskiej kulturze i literaturze. Wiara narodu bułgarskiego w wyzwoleńczą misję Rosji wielokrotnie przyjmowała charakter kultu religijnego, co wyraźnie widać zarówno w folklorze, jak i w literaturze. Apogeum mitologizacji przypadło na wiek XIX – okres bułgarskiego odrodzenia narodowego. Czołowi twórcy tej epoki (L. Karawełow, G. S. Rakowski, P. Sławejkow, I. Wazow) sakralizowali rosyjskich carów, a o relacjach Rosji i Bułgarii pisali za pomocą metafor familijno-miłosnych. Dopiero wojna w Ukrainie przerwała bułgarski sen o Rosji.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 4 (184); 128-143
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Жест палача, или тело клейменное историей (Предел забвения Сергея Лебедева)
The executioners gesture, i.e. body marked by the history (Oblivion by Sergei Lebedev)
Gest kata, czyli ciało naznaczone historią (Granica zapomnienia Siergieja Lebiediewa)
Autorzy:
Zilborowicz, Bożena Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311700.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Сергей Лебедев
Зигмунд Фрейд
Элиас Канетти
палач
память тела
язык тела
Siergiej Lebiediew
Zygmunt Freud
Elias Canetti
kat
pamięć ciała
język ciała
Sergei Lebedev
Sigmund Freud
executioner
body memory
body language
Opis:
The novel Oblivion (2010) by Sergei Lebedev (born in 1981) - the subject of our analysis - is one of the first literary examples of a new trend in a Russian memorial discourse, so far focused solely on commemorating the victims of the Stalinist regime and ignoring the figures of executioners in a complete silence. By breaking the social and cultural taboos, the writer creates a hero - a former torturer of the regime whose criminal nature is revealed through the practices of a bodily memory. The purpose of this article is to semantically analyse the executioner's body language (i.e., gestures, facial expressions, eyesight,silence). Lebedev's concentration on bodily and physiological aspects makes it possible to unmask a carefully hidden biography of the torturer.
Powieść Granica zapomnienia (2010) Siergieja Lebiediewa (ur. 1981) – przedmiot naszej analizy – to jednen z pierwszych literackich przykładów nowego nurtu w rosyjskim dyskursie memorialnym, dotychczas koncentującym się wyłącznie na upamiętnieniu ofiar rezimu stalinowskiego i pomijającym całkowitym milczeniem postacie katów. Przełamując społeczno-kulturowe tabu pisarz kreuje bohatera – byłego oprawcę rezimu, którego zbrodnicza natura ujawnia się poprzez cielesne praktyki pamięci. Celem artykułu jest analiza semantyczna języka ciała kata (gesty, mimika, wzrok, milczenie). Koncentracja Lebiediewa na aspektach cielesno-fizjologicznych pozwala zdemaskować skrzętnie skrywaną biografię oprawcy.
Роман Предел забвения (2010) Сергея Лебедева (р. 1981) – предмет нашего анализа – справедливо можно назвать одним из первых явлений, поспособствовавших открытию новых граней мемориального дискурса в России; доныне сфокусированного прежде всего на увековечении памяти жертв и одновременно полностью замалчивающего авторов насилия. Сделать бывшего начальника лагеря – и ему подобных, спрятавшихся под разными масками и личинами – видимым, значит материализовать его, наделить его тело личным языком, что и заложено в основу идеологической концепции романа.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 114-133
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Смерть в географии, или память похоронена в земле («Предел забвения» Сергея Лебедева)
Śmierć w geografii, czyli pamięć przekazana ziemi („Granica zapomnienia Siergieja Lebiediewa)
Death in geography – a memory passed on to the Earth (“Oblivion” by Sergei Lebedev)
Autorzy:
Zilborowicz, Bożena Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085386.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
память
пустота
смерть
след
лагерь
pamięć
pustka
śmierć
ślad
łagier
memory
emptiness
death
trace
Gulag
Opis:
Цель статьи - анализ топографии романа С. Лебедева "Предел забвения", понимаемой как цельная система природных компонентов, актуализирующих вопрос о заброшенном и забытом постсуществовании советских лагерей. Природа представляется как разрушительная стихия, превращающая Гулаговскую Атлантиду в мир абстрактных смертей, лишенных культурно-общественного значения.  Природный ландшафт не является носителем исторической памяти, напротив - это свидетель, молчание которого ставит под вопрос само существование Гулага как места преступления.
The objective of this article is to analyse the topography of the novel “Oblivion”, understood as the comprehensive system of nature’s components by which the writer rises the question about the lost and forgotten post-existence of the Soviet Gulags. In Lebedev’s work, the nature appears as a destructive element, transforming the Gulag’s Atlantis into the world of abstract deaths, performed in a physical dimension, however, devoted of a socio-cultural dimension. The natural landscape does not act as a bearer of a historical memory; conversely, it is a silent witness whose silence calls into question the very existence of the concentration camp as a crime scene
Celem artykułu jest analiza topografii powieści "Granica zapomnienia", rozumianej jako całościowy system komponentów przyrodniczych, za pomocą których pisarz aktualizuje pytanie о zagubione i zapomniane post-istnienie sowieckich GUŁAG-ów. Przyroda jawi sie w utworze jako żywioł destrukcyjny, antymemorialny, przekształcający Atlantydę GUŁAG-u w świat abstrakcyjnych śmierci, dokonanych w wymiarze fizycznym, jednakże pozbawionych wymiaru kulturowo-społecznego. Pejzaż przyrodniczy nie występuje w roli nosiciela pamięci historycznej, pzreciwnie, to niemy świadek, którego milczenie stawia pod znakiem zapytania samo istnienie łagru jako miejsca zbrodni.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 31-46
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies