Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zbigniew, Jędrzejewski," wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Ball screw unit precise modelling with dynamics of loads and moving heat sources taken into account
Autorzy:
Jedrzejewski, Jerzy
Kowal, Zbigniew
Kwasny, Wojciech
Winiarski, Zdzislaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/99907.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wrocławska Rada Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych
Tematy:
ball screw
feed drive
machine tool
modelling
Opis:
This paper deals with the precision modelling of the ball screw unit’s thermal behaviour in the turning centre and its impact on the tool head positioning error. The error components along controllable axes X and Z are described in detail using an FE model integrating the changes in thermal and force loads and deformations occurring during the motion of the nut as a heat source. The impact of the nut work cycle on the thermal deformations of the ball screw and the displacements of the slideways and the screw points along both the axes and on carriage positioning precision is demonstrated.
Źródło:
Journal of Machine Engineering; 2019, 19, 4; 27-41
1895-7595
2391-8071
Pojawia się w:
Journal of Machine Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczno-wartościujący (normatywny) a deskryptywny charakter strony podmiotowej czynu zabronionego. Kompleksowe a (czysto) normatywne ujęcie winy (na przykładzie regulacji urojenia znamienia kontratypu i znowelizowanego ar t. 28 par . 1 KK z 1997 r.)
The societal -evaluative (normative) and the descriptive character of the mens rea of a criminal offence. A comprehensive against a (purely) normative account of fault (the example of the regulation of error as to the existence of a circumstance excluding unlawfulness and Article 28 § 1 of the Criminal Code as am ended)
Autorzy:
Jędrzejewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596053.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
essence of an act (Tatbestand in German)
elements of an offence
illegality
fault
finalism
H. Welzel
error as to an element of a criminal offence
error as to the existence of a circumstance excluding unlawfulness
purely normative theory of fault
so-called intent theory (Vorsatztheorie in German)
so-called strict theory of fault (die strenge Schuldtheorie in German)
comprehensive
psychological-normative theory of fault
theory of negative elements of a criminal offence
finality
dolus eventualis
non-intention
negligence
directional function of actualization of elements of an offence
directional function of actualization of mens rea
Article 28 § 1 of the Criminal Code
Article 29 of the Criminal Code
istota czynu (niem. Tatbestand)
znamiona typu czynu zabronionego
bezprawność
wina
finalizm
błąd co okoliczności stanowiącej znamię typu
błąd co do okoliczności stanowiącej znamię sytuacji wyłączającej bezprawność
czysto normatywna teoria winy
tzw. teoria zamiaru (niem. Vorsatztheorie)
tzw. ścisła teoria winy (niem. die strenge Schuldtheorie)
kompleksowa
psychologiczno- normatywna teoria winy
teoria negatywnych znamion czynu zabronionego
finalność
zamiar ewentualny
nieumyślność
niedbalstwo
funkcja wskaźnikowa realizacji znamion typu
funkcja wskaźnikowa realizacji znamion strony podmiotowej
art. 28 par. 1 kodeksu karnego
art. 29 kodeksu karnego
Opis:
Tematem artykułu jest sporna w nauce prawa karnego problematyka wzajemnej relacji między istotą czynu zabronionego (niem. Tatbestand) a pozostałymi elementami struktury przestępstwa, tj. bezprawnością czynu oraz winą. Autor szczególną uwagę poświęca zagadnieniu charakteru relacji między stroną podmiotową czynu zabronionego i winą. Ma to związek z wysuwaną w nauce polskiej tezą o konieczności radykalnej separacji tych płaszczyzn, która jest realizowana w przepisach polskiego kodeksu karnego z 1997 roku. Charakterystyczne dla takiego stanowiska są regulacje, których przedmiotem jest błąd co do znamienia sytuacji wyłączającej bezprawność czynu (art. 29) oraz błąd co okoliczności stanowiącej znamię typu (art. 28 § 1 w brzmieniu nadanym nowelizacją z 20 lutego 2015 r.). U podstaw tych regulacji leży założenie, że znamiona podmiotowe (umyślność i nieumyślność) należą wprawdzie do zespołu znamion typu czynu zabronionego, jednakże nie mają żadnego konstytutywnego znaczenia zarówno przy ustalaniu bezprawności czynu, jak i winy sprawcy. Umyślność i nieumyślność są ostro oddzielone od winy (rozumianej „czysto normatywnie”). W takim ujęciu zespół znamion typu czynu zabronionego (istota czynu) ma charakter deskryptywny i jest wolny od jakiegokolwiek wartościowania. Stanowisko takie prezentował w nauce niemieckiej twórca „finalizmu” H. Welzel, a w nauce polskiej A. Zoll. Autor artykułu przeprowadza analizę poglądów H. Welzla po jego „ontologicznym zwrocie” w szóstej dekadzie XX wieku. Denormatywizacja pojęcia m.in. umyślności na płaszczyźnie znamion typu czynu zabronionego, jego oddzielenie od każdego kontekstu wartościującego doprowadziło finalistów do przyjęcia tzw. ścisłej teorii winy (die strenge Schuldtheorie). Podobnie rzecz przedstawia się na gruncie systematyki przestępstwa akceptowanej w ośrodku krakowskim (A. Zoll). Urojenie znamienia okoliczności wyłączającej bezprawność nie wyłącza bezprawia czynu umyślnego i rozstrzygane jest wyłącznie na płaszczyźnie winy (art. 29 polskiego kodeksu karnego). Wyrazem poglądu o konieczności denormatywizacji znamion podmiotowych typu jest również nowe brzmienie art. 28 § 1. Autor opracowania prezentuje stanowisko odmienne, opowiadając się za społeczno- wartościującym (normatywnym) ujęciem istoty czynu i umyślności (zamiaru). Oznacza to, że przy określaniu przedmiotu zamiaru (świadomości sprawcy) są lub mogą być istotne nie tylko „okoliczności faktyczne” będące podstawą znamion typu, ale również ich społeczny (normatywny) kontekst i znaczenie, świadomość społecznej szkodliwości), a być może nawet ocena prawna czynu. Pominięcie tego całego kontekstu (umyślność ujęta „naturalistycznie”) prowadzi zaś do tzw. ścisłej teorii winy. Zdaniem Autora, trafna jest koncepcja całkowitego wyłączenia bezprawia umyślnego: w wyniku urojenia znamienia kontratypu sprawca chce obiektywnie czegoś zgodnego z prawem. Jednocześnie umyślność musi znaleźć swoje miejsce (również) na płaszczyźnie winy (kompleksowa, psychologiczno-normatywna teoria winy). Realizacja znamion typu niesie ze sobą zarówno ujemną ocenę w sferze bezprawia (bezprawności), jak i winy. Na obydwu płaszczyznach pełni ona funkcję „wskaźnikową”, a więc typizacja czynu obejmuje również elementy zawinienia. Zdaniem Autora, zamiar bezpośredni należy lokować zarówno w bezprawiu, jak i winie. Kompleksowy, mieszany charakter można również wykazać w przypadku tzw. zamiaru ewentualnego oraz nieumyślności. Dlatego Autor krytycznie ocenia postulaty rezygnacji z kompleksowych konstrukcji lekkomyślności i niedbalstwa oraz wspomnianą wyżej nowelizację art. 28 § 1 kodeksu karnego. Jego zdaniem, swego rodzaju domniemanie winy umyślnej może wynikać z wartościującego charakteru umyślności (funkcja w obszarze winy). Konsekwentna denormatywizacja pojęcia nieumyślności (dawnej „lekkomyślność”, „niedbalstwo”) doprowadziła w nauce polskiej do konstatacji, że strona podmiotowa „nieumyślności” to po prostu „brak zamiaru”. Nowe brzmienie art. 28 § 1 kodeksu karnego wraz z określonym otoczeniem normatywnym i jego wykładnią (negatywne sformułowania art. 1 § 3 i 28 § 1, obiektywistyczna interpretacja art. 9§2) prowadzi do niedającego się zaakceptować na gruncie prawa karnego demokratycznego państwa prawnego rezultatu: przyjęcia domniemania winy nieumyślnej na podstawie realizacji li tylko znamion przedmiotowych czynu zabronionego. Potrzeba pozytywnego ustalania możliwości przewidzenia sprawcy na podstawie konkretno-indywidualnie (subiektywnie) interpretowanej przesłanki art. 9 § 2 kodeksu karnego („mógł przewidzieć”) wynika z braku wskaźnikowej funkcji nieświadomej nieumyślności, realizacja znamion takiego typu nie niesie ze sobą ujemnie ocenianej decyzji sprawcy.
The paper tackles the mutual relation between the essence of a criminal offence (Tatbestand in German) and other elements comprising the structure of a criminal act, i.e. illegality and fault, a matter contentious in the study of criminal law. Special attention is devoted to discussing the character of the relation between the mens rea of an offence and fault. This is related to a postulate often put forward by Polish academic commentators that it is necessary to radically separate these two notions. This view is reflected in the provisions of the 1997 Polish Criminal Code. In line with such an argument are regulations whose subject is error as to the existence of a circumstance excluding illegality (Article 29) and error as to an element of an offence (Article 28 § 1 as amended on 20 February 2015). Underpinning these regulations is the assumption that the elements of mens rea (intention and non-intention) belong to the elements of an offence, however they have no constitutive significance both as regards establishment of illegality of an act as well as the offender’s fault. Intention and non-intention are sharply separated from fault (perceived “purely normatively”). According to this account the totality of elements of a prohibited act (the essence of an act) is of a descriptive character and remains free from any evaluation. The view has been endorsed by H. Welzel, the founder of “finalism” in the German literature, and A. Zoll in Poland. The paper attempts an analysis of the view of H. Welzel following his “ontological swerve” in the 1960s. Denormativization of, inert alia, the concept of intention as an element of an offence, separation thereof from any evaluative context, has led finalists to adopting the so-called strict theory of fault (die strenge Schuldtheorie). The situation is similar as regards the systematics of offences accepted by representatives of the Cracow school of thought (A. Zoll). Error as to the existence of a circumstance excluding unlawfulness does not exclude the illegality of an intentional act and this shall be resolved exclusively by reference to fault (Article 29 of the Polish Criminal Code). Also, the new wording of Article 28 § 1 is a manifestation of the view that mens rea elements of an offence shall be subject to denormativization. The author argues contrary in the paper, contending in favour of a societal-evaluative (normative) account of the essence of an act and intention (intent). This means that, when the object of intention (the offender’s consciousness) is ascertained, of significance are or may be not only “factual circumstances” forming the foundation of the elements of an offence, but also their societal (normative) context and meaning, awareness of social harmfulness), or even, potentially, the legal assessment of an act. To overlook this entire context (intention perceived “naturalistically”) leads to the so-called strict theory of fault. The author maintains that the concept mandating total exclusion of intentional illegality is correct: in cases of error as to the existence of a circumstance excluding unlawfulness the offender objectively wants something legal. At the same time, intention must (also) finds its place alongside fault (comprehensive, psychological-normative theory of fault). Actualization of the elements of an offence triggers a negative assessment both in the realm of illegality and that of fault. For in both realms it performs a “directional” function, therefore the typification of a criminal act shall already encompass elements of fault. The paper argues that direct intention shall be located both within illegality and fault. A comprehensive, hybrid character may also be proven as regards so-called dolus eventualis and non-intention. This is why the author furnishes a critique of the views in support of renouncing comprehensive theories of carelessness and negligence and of the aforementioned amendment to Article 28 § 1 of the Criminal Code. In his estimation, some form of presumption of intentional fault may result from the evaluative character of intention (its function within the realm of fault). Consistent denormativization of the notion of non-intention (previously known as “carelessness”, “negligence”) led Polish academic commentators to the conclusion that the mens rea of “non-intention” is simply “lack of intent”. The new wording of Article 28 § 1 of the Criminal Code, together with certain normative context and its construction (negative formulations of Articles 1 § 2 and 28 § 1, the objectivist interpretation of Article 9 § 2) gives rise to an account unacceptable in the criminal law within a democratic state governed by the rule of law: endorsement of a presumption of non-intentional fault based upon the actualization of the actus reus of a criminal offence. The need to positively establish the possibility of an offender’s foresight by reference to a concrete-individual (subjective) interpretation of the requirement Article 9 § 2 of the Criminal Code (“could have foreseen”) stems from unconscious non-intention’s lack of directional function, and an actualization of the elements of such offence does not induce a negative assessment of the offender’s decision.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 69-95
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leksykon broni pancernej 1920-1945.
Autorzy:
Lalak, Zbigniew.
Jędrzejewski, Dariusz.
Basarabowicz, Tomasz.
Garlicki, Jarosław B.
Powiązania:
Militaria i Fakty 2000, nr 1 →
Data publikacji:
2000
Tematy:
Wojska pancerne Afganistan 1920-1945 r.
Wojska pancerne Albania 1920-1945 r.
Wojska pancerne Arabia 1920-1945 r.
Wojska pancerne Argentyna 1920-1945 r.
Wojska pancerne Australia 1920-1945 r.
Wojska pancerne Austria 1920-1945 r.
Wojska pancerne Boliwia 1920-1945 r.
Wojska pancerne Belgia 1920-1945 r.
Wojska pancerne Brazylia 1920-1945 r.
Wojska pancerne Bułgaria 1920-1945 r.
Wojska pancerne Chile 1920-1945 r.
Wojska pancerne Chiny 1920-1945 r.
Wojska pancerne Dominikana 1920-1945 r.
Wojska pancerne Chorwacja 1920-1945 r.
Wojska pancerne Dania 1920-1945 r.
Wojska pancerne Estonia 1920-1945 r.
Wojska pancerne Ekwador 1920-1945 r.
Wojska pancerne Finlandia 1920-1945 r.
Wojska pancerne Francja 1920-1945 r.
Wojska pancerne Egipt 1920-1945 r.
Wojska pancerne Etiopia 1920-1945 r.
Wojska pancerne Grecja 1920-1945 r.
Wojska pancerne Haiti 1920-1945 r.
Wojska pancerne Gwatemala 1920-1945 r.
Wojska pancerne 1920-1945 r. encyklopedia
Wojska pancerne
Opis:
[Cz. 1]:; Afganistan. Albania. Arabia. Argentyna; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 1; s. 31-32.
[Cz. 2]:; Australia. Austria; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 2; s. 25-28.
[Cz. 3]:; Birma. Boliwia; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 3; s. 25.
[Cz. 4]:; Belgia; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 4; s. 16-19.
[Cz. 5]:; Brazylia; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 5/6; s. 15-18.
[Cz. 6]:; Bułgaria. Chile; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; 2001; nr 1/2; s. 11.
[Cz. 7]:; Chiny; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 3; s. 11-12.
nr 4; s. 15-17.
[Cz. 8]:; Dominikana; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 5; s. 16.
[Cz. 9]:; Chorwacja. Dania; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 6; s. 14-16.
[Cz. 10]:; Estonia; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; 2002; nr 1; s. 18-21.
[Cz. 11]:; Estonia. Ekwador; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 2; s. 16-19.
[Cz. 12]:; Finlandia; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 3; s. 13-16.
[Cz. 13]:; Francja; Zbigniew Lalak; nr 4; s. 11-14.
[Cz. 14]:; Egipt. Etiopia; Tomasz Basarabowicz, Jarosław B. Garlicki; nr 5; s. 22-23.
[Cz. 15]; Francja; Zbigniew Lalak; 2003; nr 1; s. 34-37.
[Cz. 16]; Bułgaria; Dariusz Jędrzejewski; nr 2; s. 33-36.
[Cz. 17]; Grecja; Tomasz Basarabowicz, Jaroslaw B. Garlicki; nr 3; s. 33-36.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Artykuł 28 § 1 k.k. po nowelizacji z dnia 20 lutego 2015 r. Uwagi na temat konieczności oddzielania strony podmiotowej czynu zabronionego od winy
Autorzy:
Zbigniew, Jędrzejewski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902838.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
prohibited act
mens rea
intentional character of an offence
unintentional character of an offence
guilt
act committed while being in justifiable error as to a circumstance constituting a feature of an prohibited act
Opis:
The object of analysis is the amended art. 28 § 1 of the Penal Code, which stipulates that „whoever commits an act while being in justifiable error as to a circumstance constituting a feature of an prohibited act, shall not commit a crime”. The new regulation of 28 § 1 of the Penal Code is the next attempt to statutorily define the concept of an offence based on the methodology of a strict separation of the object of evaluation from the evaluation itself, that is, primarily a radical separation of mens rea of a prohibited act from guilt. Therefore, the authors of the change have consistently attempted to eliminate all normative attributes from the scope of „recklessness” and „negligence”. This is a result of the view that assumes a pure descriptive character of the set of criminal offence features (Ger. „Tatbestand”) including subjective features (offences of intentional and unintentional character). In this context, acts committed while being in justifiable error as to a circumstance constituting a feature of a prohibited act exclude guilt, however the fulfilment of the features of criminal acts of unintentional character is limited to the fulfilment of objective features (a consequence of the concept of the unintentional character of an offence as a plain negation of intent). The negative wording of art. 1 § 3 of the Penal Code, the objective and general interpretation of the term found in art. 9 § 2 „could have foreseen” (a transfer of the so-called objective foreseeability to the category of objective attribution) and the concept of committing an act while being in justifiable error as to a circumstance constituting a feature of a prohibited act excluding guilt lead, in the area of unintentional character of an offence, to the presumption of guilt on the basis of the fulfilling only the objective features of a criminal act. The author of the article demonstrates the inaccuracy of this argument for a strictly descriptive character of the features of a prohibited act, and in particular the features of intent (intentional character of an offence). The object of intent (a feature of a criminal offence) has a evaluative character (evaluation), therefore determining intent can generally constitute a premise for accepting guilt (intended), unless the circumstance of excluding guilt exceptionally occurs. In the case of an unintentional character of an act, such a relation does not occur, and the guarantee functions (the rule of positive establishment of the perpetrator’s guilt) thus require subjective (specific and individual evaluation) interpretation of the premise „could have foreseen” found in art. 9 § 2 of the Penal Code.
Źródło:
Studia Iuridica; 2016, 65; 25-40
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies