Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zambrowicz, A." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Application of microbial proteases to obtain egg-yolk protein hydrolysates with antioxidant and antimicrobial activity
Zastosowanie proteaz pochodzenia mikrobiologicznego do otrzymania hydrolizatów o aktywności przeciwutleniającej i przeciwdrobnoustrojowej z białek żółtka jaja
Autorzy:
Eckert, E.
Zambrowicz, A.
Pokora, M.
Dabrowska, A.
Szoltysik, M.
Chrzanowska, J.
Trziszka, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828454.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Opis:
Natural antioxidants with high safety and long-term effect are subject of many studies because they are an alternative to chemical antioxidants which, in larger quantities, can be toxic. One type of natural antioxidants may be food- derived peptides. The aim of this study was to obtain antioxidant and antimicrobial peptides from egg yolk phosvitin and immunoglobulin Y (IgY) with participation of microbial proteinases from Bacillus amyloliquefaciens (neutrase), B. thermoproteolyticus Rokko (thermolysin), Streptomyces griseus (pronase) and Aspergillus melleus. The progress of hydrolysis was monitored by the degree of hydrolysis (DH) and free amino groups concentration measurement. The resulting hydrolysates were subjected to an assessment of their ability to reduce the oxidation state of metal ions, scavenging of 2,2-di(4-tert-octylphenyl)-1-picrylhydrazyl (DPPH) free radicals and chelating iron ions. The highest degree of hydrolysis of both proteins was obtained during the reaction with proteinase from S. griseus. The highest level of reduction in the oxidation state of iron ions was observed in IgY 24-hour hydrolysates obtained with the participation of enzyme from B. thermoproteolyticus Rokko (409.7 μg Fe²+/mg). However, the 24-hour hydrolysates of IgY obtained after degradation with the proteinase from A. melleus, possessed the highest free radical scavenging activity equal to1.46 μM trolox/mg. The highest activity of chelating iron ions, equal to 891.64 μg Fe²+/mg, was observed for products obtained during the 24-hour hydrolysis of phosvitin with the participation of protease from B. thermoproteolyticus Rokko.
Przeciwutleniacze naturalne są obiektem wielu badań ze względu na długotrwałą efektywność i bezpieczeństwo stosowania. Mogą one stanowić alternatywę syntetycznych przeciwutleniaczy, które są toksyczne dla organizmu. Do naturalnych przeciwutleniaczy zalicza się m.in. peptydy pochodzące z białek żywnościowych. Celem pracy było otrzymanie peptydów o aktywności przeciwutleniającej i przeciwdrobnoustrojowej z foswityny i immunoglobuliny Y z wykorzystaniem enzymów proteolitycznych pochodzenia mikrobiologicznego, takich jak: proteaza z Bacillus amyloliquefaciens (neutraza), proteaza z B. thermoproteolyticus Rokko (termolizyna), proteaza ze Streptomyces griseus (pronaza) i proteaza z Aspergillus melleus. Postęp hydrolizy monitorowano przez oznaczenie stopnia hydrolizy (DH) i stężenia wolnych grup aminowych. Aktywność przeciwutleniającą otrzymanych hydrolizatów oznaczano jako zdolność do: redukcji stopnia utlenienia jonów żelaza, wygaszania wolnych rodników 2,2 difenylo-1-pikrylhydrazylowych i chelatowania jonów żelaza(II). Zarówno foswityna, jak i IgY wykazały najwyższą podatność na działanie proteazy ze S. griseus (pronazy). Hydrolizat IgY otrzymany w wyniku 24-godzinnej reakcji z proteazą z B. thermoproteolyticus Rokko (neutrazą) charakteryzował się największą zdolnością redukującą (409,7 μg Fe²+/mg). Natomiast najwyższy poziom zdolności wygaszania wolnych rodników DPPH, wynoszący: 1,46 μM trolox/mg uzyskano dla 24-godzinnego hydrolizatu IgY otrzymanego z udziałem proteazy z A. melleus. Największą zdolność do chelatowania jonów żelaza(II) wykazał hydrolizat uzyskany w wyniku 24-godzinnego działania proteazy z B. thermoproteolyticus Rokko na foswitynę (891,64 μg Fe²+/mg).
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 1
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biochemical and microbiological changes in cheese inoculated with Yarrowia lipolytica yeast
Zmiany biochemiczne i mikrobiologiczne w serze wyprodukowanym przy udziale drożdży Yarrowia lipolytica
Autorzy:
Szoltysik, M.
Dabrowska, A.
Babij, K.
Pokora, M.
Zambrowicz, A.
Polomska, X.
Wojtatowicz, M.
Chrzanowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827735.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
biochemical change
microbiological change
cheese ripening process
proteolysis
lipolysis
Yarrowia lipolytica
yeast
Opis:
A Yarrowia lipolytica JII1c yeast strain, isolated from the Polish ‘Rokpol’ mould cheese, was used as an adjunct culture in the production of a Dutch-type cheese. Its effect on the microbiological and biochemical characteristics of the cheese was evaluated in this research study. Milk used to produce the cheese was inoculated with 105 cfu/mL yeast cells. During the ripening process, the yeast population grew systematically to reach a maximum level of 7.9 log cfu/g in the sixth week of maturation, whereas the number of lactic acid bacteria increased until the fourth week of ripening. Thereafter, the number of microorganisms in the both groups decreased. After 8 weeks of ripening, the pH value of cheese inoculated with yeasts was significantly higher than that of the control cheese sample (produced without those microorganisms) and reached the levels of 6.37 and 5.47, respectively. In the experimental cheeses, it was also found that the utilization rate of lactic and citric acids was higher. Additionally, the concentration levels of water-soluble nitrogen (WSN) and free amino groups (FAG) in the experimental cheeses were about twice as high as in the control cheese sample. A more intensive proteolysis in the experimental cheese was accompanied by a higher accumulation of biogenic amines, especially of tyramine, putrescine, and 2-phenylethylamine; in the experimental cheese, after 8 weeks, their contents amounted to: 167.01, 77.90, and 69.54 mg/100 g, respectively. In contrast, the concentration of histamine was similar in both cheeses (9.47 and 9.81 mg/100 g in the control and experimental cheese samples, respectively). Also, the experimental cheese revealed more pronounced lipolysis resulting in a higher accumulation of free fatty acids, especially of butyric, myristic, palmitic, stearic, and oleic acids. It can be concluded that the Y. lipolytica JII1c grew well in the cheese causing the ripening process of the cheese to significantly accelerate.
Szczep drożdży Yarrowia lipolytica JII1c wyizolowany z sera Rokpol z przerostem pleśni zastosowany został jako kultura wspomagająca do produkcji sera typu holenderskiego. W pracy oceniano jego wpływ na właściwości biochemiczne wyprodukowanego sera oraz na rozwój mikroflory. Mleko użyte do produkcji sera zostało zaszczepione komórkami drożdży w ilości 105 jtk/mL. Podczas dojrzewania liczba drożdży systematycznie wzrastała, osiągając w szóstym tygodniu dojrzewania poziom maksymalny 7,9 log jtk/g, natomiast liczba bakterii mlekowych wzrastała jedynie do czwartego tygodnia dojrzewania. W kolejnych tygodniach dojrzewania liczba obu grup drobnoustrojów stopniowo malała. Po 8 tygodniach dojrzewania pH sera, do którego wprowadzono drożdże, było znacząco wyższe w porównaniu z serami kontrolnymi wyprodukowanymi bez udziału tych mikroorganizmów i osiągnęło wartość odpowiednio 6,37 i 5,47. W doświadczalnych serach obserwowano także intensywniejsze przemiany kwasu mlekowego i cytrynowego, a oznaczone wartości azotu rozpuszczalnego (WSN) i wolnych grup aminowych (FAG) były około 2-krotnie wyższe. Intensywniejszej proteolizie w serach otrzymanych przy udziale drożdży Yarrowia lipolytica towarzyszyła także wyższa zawartość amin biogennych, zwłaszcza tyraminy, putrescyny i 2-fenyloetylaminy. Ich ilości, w przeliczeniu na 100 g sera, wynosiły w 8. tygodniu dojrzewania odpowiednio 167,01, 77,90 i 69,54 mg. Stężenie histaminy w serach badanych i kontrolnych było zbliżone i wynosiło 9,81 i 9,47 mg w 100 g sera. Intensywniejszą lipolizę odnotowano w serach eksperymentalnych, co spowodowało większe stężenie wolnych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza masłowego, mirystynowego, palmitynowego, stearynowego i oleinowego. Wykazano, że szczep drożdży Y. lipolytica JII1c wprowadzony do sera wpływał na przyspieszenie procesu jego dojrzewania.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies