Autor: Zalewska, N. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Modelling of spectra with and without dust from Martian surface based on infrared data
Modelowanie widm zapylonych i niezapylonych znad marsjańskich powierzchni na podstawie pozyskanych widm w podczerwieni
Autorzy:: Zalewska, N.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/213060.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:: Mars
deconvolution algorithm
infrared spectrometry
Martian dust
spectra modelling
algorytm dekonwolucji
spektrometria w podczerwieni
pył marsjański
modelowanie widm
Opis:: This article aims to show mineral composition of Mars surface based on TES spectra (Thermal Emission Spectrometer-Mars Global Surveyor), measured in infrared thermal range. It presents how, based on TES data, spectra from selected Martian regions were modelled and interpreted after prior removal of atmospheric influences from the spectra using the Radiative Transfer Algorithm and Deconvolution Algorithm. The spectra from dark area of Cimmeria Terra and light Isidis Planitia were elaborated in cited publications. In the case of light areas ex. Arsia Mons, spectrum of dusty weathered surface of Mars was obtained (also after removal of atmospheric influences) from averaging spectra of dusty regions of Mars. Those aforementioned spectra were used in modelling Martian surface aiming to determine their mineral composition. Deconvolution Algorithm was chosen from the mentioned methods as a tool for the modelling. The spectra described above were used for the Martian surface modelling, such as the Hellas Basin and Martian meteorites SNC (Shergottites, Nakhlites, Chassignites), in order to determine their mineral composition. As a modelling tool one of the following methods of deconvolution algorithm can be chosen. Spectra for the modelling were obtained from the PFS spectrometer (Planetary Fourier Spectrometer) - (Mars Express) and mineralogical composition of basalts from the southern part of Poland were used for this purpose. The method of modelling which was used to determine the mineral composition of Mars and dust can be used in determining mineral composition of selected areas on the Earth from aerial and satellite levels, e.g., soil and vegetation with the use of spectral libraries and spectra of individual plant species.
Artykuł opisuje próbę przybliżenia składu mineralogicznego powierzchni Marsa na podstawie gotowych widm z TES (Thermal Emission Spectrometer-Mars Global Surveyor), zmierzonych w podczerwieni, w zakresie termalnym. Przedstawione tu będzie, jak na podstawie danych z TES zostały modelowane i zinterpretowane widma z wybranych terenów Marsa po uprzednim oddzieleniu wkładu atmosfery od całości widma, algorytmami: transferu promieniowania (Radiative Transfer Algorithm) i dekonwolucji (Deconvolution Algorithm). W cytowanych publikacjach opracowano widma z ciemnego obszaru Cimmeria Terra i obszaru jasnego - Isidis Planitia . W przypadku obszarów jasnych, przykładowo obszar Arsia Mons, widmo zapylonej i zwietrzałej powierzchni Marsa zostało uzyskane (również po oddzieleniu wpływu atmosfery) z uśrednienia widm pochodzących z terenów o wysokim zapyleniu. Te opisane powyżej widma zostały wykorzystane do modelowania powierzchni marsjańskich, takich jak basen Hellas oraz meteoryty marsjańskie SNC, w celu ustalenia ich składu mineralnego. Jako narzędzie modelowania wybrano jedną z wymienionych metod Deconvolution Algorithm. Widma do własnego modelowania były pozyskane ze spektrometru PFS (Planetary Fourier Spectrometer)-(Mars Express) oraz wykorzystano w tym celu skład mineralogiczny bazaltów z południowej części Polski.
Źródło:: Prace Instytutu Lotnictwa; 2016, 4 (245); 287-308
0509-6669
2300-5408
Pojawia się w:: Prace Instytutu Lotnictwa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Algorytmika wyznaczania względnej pozycji łazików marsjańskich
Mars Rovers Localisation Algorithms
Autorzy:: Kotlarz, J.
Zalewska, N.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/275632.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów
Tematy:: algorytmy teledetekcyjne
algorytmy precyzyjnego pozycjonowania
Mars
łazik
systemy autonomiczne
teleobecność
obsługa naziemna
remote sensing algorithms
global positioning algorithms
rovers
autonomy
commanding
ground operations
telepresence
Opis:: W artykule przedstawiono rozwój metod nawigacyjnych w kolejnych misjach marsjańskich ZSRR, UE i USA oraz opisano najważniejsze algorytmy wyznaczania względnej pozycji na podstawie analizy zdjęć panchromatycznych rejestrowanych przez współczesne łaziki i zdjęć wykonanych przez satelity znajdujące się na orbicie Czerwonej Planety. Zaprezentowane wnioski mogą służyć jako wskazówki do wypracowania założeń i warunków przeprowadzenia eksperymentu użycia wybranych algorytmów na łaziku lub komputerze dowolnej platformy wielosensorowej.
The current European Space Agency space programs assume the use of autonomous, mobile, equipped with advanced scientific instruments rovers on the Moon and Mars surfaces. Precise determination of position and orientation is one of the most important skills in such programs. During succesive missions a number of image-processing algorithms for determining rover position were developed. The results showed that the algorithm able to determine precisely position in any type of a terrain and for any kind of conditions does not exist. Scientists and engineers from ESA’s ESTEC are have been carrying out works on two different directions of algorithms development. First: algorithm that will be applicable to most of conditions on Mars, second: development of previous algorithms results validation methods (cross-validation, perhaps). In this paper we present navigation techniques in past Russian, European and US missions to the Mars and the most important image-processing algorithms for determining rover position. Our conclusions can be used as a guide for assumptions and conditions of the autonomous navigation experiment design.
Źródło:: Pomiary Automatyka Robotyka; 2015, 19, 4; 43-53
1427-9126
Pojawia się w:: Pomiary Automatyka Robotyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Detekcja biomarkerów w pióropuszach gazowych za pomocą kamery wielospektralnej w projektowanej misji Enceladus Orbiter (NASA)
Detection of Biomarkers in Gas Plumes Using a Multi-Spectral Camera in the Proposed Enceladus Orbiter Mission (NASA)
Autorzy:: Zalewska, N.
Kotlarz, J.
Kacprzak, M.
Korniluk, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/277007.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów
Tematy:: Enceladus
biomarkery
analizy wielospektralne
sensory
biomarkers
multispectral analysis
sensors
Opis:: W publikacji podjęto się próby odpowiedzi na pytanie o możliwość analizy składu chemicznego pióropuszy, wykorzystując ich wielospektralne zobrazowania wykonane za pomocą projektowanych dla nowej misji układów optycznych. Stosując teoretyczną analizę transmitancji warstw gazowych złożonych z H₂O i CO₂ oraz na podstawie przyjętego fizycznego modelu transmitancji promieniowania przez warstwę gazu widocznego na tle o ustalonej reflektancji wybrano pasmo optyczne 0,73 μm pozwalające na najlepsze rozróżnienie tych dwóch substancji. W celu walidacji otrzymanego wyniku przeprowadzono eksperyment fotografując za pomocą kamery wielospektralnej Quercus.6 strumienie gazowe złożone z obu biomarkerów na tłach o wysokiej (> 0,95) oraz niskiej (< 0,05) reflektancji w paśmie światła widzialnego i NIR. Pozyskane dane potwierdziły wynik analizy sygnatur spektralnych transmitancji obu biomarkerów. Na podstawie otrzymanego w doświadczeniu wyniku ustalono brzegowe parametry sensora i układu optycznego dla projektowanej dla orbitera kamery wielospektralnej pozwalające na oszacowanie względnej zawartości H₂O i CO₂ w pióropuszach fotografowanych na tle przestrzeni kosmicznej z dokładnością 2%: kanał optyczny λ = 0,730 ±0,020 μm, prędkość względna między orbiterem a księżycem v < 200 m/s, czas ekspozycji t_EXP < 12 ms, iloczyn współczynnika efektywności kwantowej całego układu optycznego i względnych różnic reflektancji rejestrowanych obiektów w wybranym kanale ≥ 2,5%, wielkość pojedynczego piksela na detektorze CCD ≥ (3,75 · 3,75) μm², głębokość studni potencjału piksela CCD ≥ 12 400 e^–, zapis danych RAW co najmniej 8-bitowy. Otrzymany optymalny kanał nie był rejestrowany za pomocą stosowanych w poprzednich misjach sensorów optycznych MVIC. Stosowanie opisanej metodyki rozróżniania biomarkerów jest możliwe pod warunkiem, że jeden z czterech kanałów optycznych projektowanej kamery MAC będzie zawierać kanał 0,73 μm.
The cause of the cryovolcanic activity on the Enceladus south hemisphere and related to this activity gas plumes are one of the biggest mysteries of the outer solar system moons. The possibility of the existence of the ocean under Enceladus icy outer layer was confirmed through direct chemical plumes composition measurement during Cassini close flyby 168.2 km over moon’s surface. Three out of the four main plumes components are standard biomarkers (H_{2_{O, CO₂ and CH₄). Physical plumes parameters variability observed also by Cassini, possibility of drawing conclusions about cryovolcanic activity reasons and biotic causes of biomarkers presence in plumes are important reasons of new, dedicated to Enceladus observation, NASA’s mission development. In this paper we are asking about possibility of Enceladus plumes chemical components analysis using multispectral imaging by projected for this new mission sensors. We chose band 0.73 μm for H₂O and CO₂ distinguish using theoretical transmittance gas layers analysis and physical radiation transmittance through gas layer visible on the background material with defined constant reflectance model. In order to validate this result an experiment was conducted. Using multispectral camera Quercus.6 we photographed H₂O and CO₂ gas layers visible on the high (> 0.95) and low (< 0.05) visible light and NIR reflectance
backgrounds. The results confirmed theoretical spectral transmittance analysis of those two biomarkers. Based on this result we established boundary parameters of the sensor and optical system projected for the orbiter allowing relative content of the biomarkers estimation with precision up to 2%: optical band λ = 0.730 (± 0.020) μm, relative velocity between orbiter and moon v < 200 m/s, exposition time t_EXP < 12 ms, quantum efficiency of the whole optical system and two biomarkers in selected wavelength reflectance difference product ≥ 2,5%, single CCD pixel physical size ≥ (3,75 · 3,75) μm², potential well depth for one CCD pixel ≥ 12 400 e^–, RAW data record at least 8-bit. Optimal result waveband wasn’t
recorded before using MVIC optical systems during past missions. If we want to apply proposed in this paper biomarkers distinguish methodology one out of four optical channels of the MAC camera projected for the new mission should cover also selected wavelength.}}
Źródło:: Pomiary Automatyka Robotyka; 2017, 21, 3; 35-44
1427-9126
Pojawia się w:: Pomiary Automatyka Robotyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Helmintofauna przewodu pokarmowego łosi i sarn w Puszczy Rominckiej
The helminthofauna of the alimentary tract of elk and roe deer in Romincka Forest
Gel'mintofauna pishhevaritel'nogo trakta losejj i kosul' v Rominckojj pushhe
Autorzy:: Zalewska-Schonthaler, N.
Szpakiewicz, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2152686.pdf
Data publikacji:: 1987
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Źródło:: Wiadomości Parazytologiczne; 1987, 33, 1; 63-65
0043-5163
Pojawia się w:: Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Metastrongulus confusus Jansen, 1964 - nowy dla Polski nicień płucny dzików
Metastrongulus confusus Jansen, 1964 - a new for Poland lung nematode of wild boar
Metastrongulus confusus Jansen, 1964 novyjj dlja Polshi ljogochnyjj kruglyjj cherv kabanov
Autorzy:: Dróżdż, J.
Zalewska-Schönthaler, N.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2152706.pdf
Data publikacji:: 1987
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Źródło:: Wiadomości Parazytologiczne; 1987, 33, 2; 217-218
0043-5163
Pojawia się w:: Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Budowa i zastosowanie platformy wielosensorowej w badaniu wybranych parametrów środowiska
Design and application of multisensory platform for the studies of selected environment characteristics
Autorzy:: Czapski, P.
Kacprzyk, M.
Korniluk, T.
Kotlarz, J.
Kubiak, K.
Mazur, A.
Mrowiec, K.
Oszako, T.
Pieniążek, J.
Pośpieszczyk, A.
Tkaczyk, M.
Wodziński, K.
Zalewska, N.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/213312.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa
Tematy:: GIS
kamera wielospektralna
lot fotogrametryczny
wskaźniki roślinności
NDVI
stan drzew
biomasa roślinna
multispectral camera
photogrammetry flight
vegetation index
state of health of trees
plant biomass
Opis:: Publikacja stanowi przegląd metod zdalnego badania i detekcji obiektów, od etapu planowania misji fotolotniczej poprzez realizacje nalotu, sprawdzenie jakości wykonanych zdjęć do uzyskania teledetekcyjnych wskaźników roślinności i ich analizy. W niniejszej pracy opisano budowę platformy wielosensorowej zbudowanej na potrzeby projektu HESOFF. Przedstawiono potencjalne obszary zastosowania technik wielospektralnych oraz opisano metodykę zdalnego badania wybranych parametrów środowiska. W publikacji przestawiono główne założenia i wstępne wyniki projektu HESOFF oraz zaprezentowano koncepcje Systemu Informacji Przestrzennej stworzonego dla trzech obszarów badawczych.
This paper is an overview of remote sensing methods including mission planning, flights over investigated area, quality evaluation of gathered images, and computing remote sensing indicators of investigated vegetation. In this paper description of the multisensory platform designed for the HESOFF project and preliminary project results is given. Potential applications of developed multisensory technology as well as remote sensing methodology of selected environment characteristics is also presented. We have also presented preliminary design of Geographic Information System for three investigated forest complexes.
Źródło:: Prace Instytutu Lotnictwa; 2014, 1 (234) March 2014; 126-142
0509-6669
2300-5408
Pojawia się w:: Prace Instytutu Lotnictwa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Somaclonal variation of chrysanthemum propagated in vitro from different explants types
Zmienność somaklonalna chryzantem rozmnażanych in vitro z wykorzystaniem różnych rodzajów eksplantatów
Autorzy:: Miler, N.
Zalewska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11542805.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:: In order to find a more efficient source of somaclones we performed a regeneration of adventitious shoots from two explant types, leaves and internodes, in eight chrysanthemum cultivars representing three groups consisted of original cultivars and their radiomutants. After the in vitro regeneration and growth, plants were transferred to the glasshouse and the phenotypes at anthesis were observed. Three new, attractive variants with changed inflorescence colours were obtained from two cultivars (‘Albugo’ and ‘Alchimist Tubular’) from leaf explants. The frequency of somaclones was 1.1% for ‘Albugo’ and 5.4% for ‘Alchimist Tubular’. The analysis of pigment content in ligulate florets revealed the presence of carotenoids in somaclones, while in control plants they were lacking. The genetic distinctiveness of new somaclones was corroborated with the estimation of the genetic similarity coefficients based on RAPD-PCR technique. Somaclones retained their phenotypes during subsequent vegetative propagations.
Regenerację pędów przybyszowych in vitro z liści i międzywęźli ośmiu odmian chryzantem należących do trzech grup odmianowych złożonych z odmian wyjściowych i ich radio mutantów przeprowadzono po to, aby wskazał, który z eksplantatów może stanowił wydajniejsze źródło roślin bodących somaklonami. Po regeneracji i wzroście in vitro rośliny byáy uprawiane w szklarni. W czasie pełni kwitnienia prowadzono obserwacje fenotypów. Z eksplantatów liściowych dwóch odmian ‘Albugo’ i ‘Alchimist Tubular’ uzyskano trzy nowe, atrakcyjne warianty o zmienionych barwach kwiatostanów. Frekwencja somaklonów u ‘Albugo’ wynosiła 1,1%, a u ‘Alchmist Tubular’ 5,4%. Po przeanalizowaniu zawartości barwników w kwiatach języczkowatych somaklonów wykazano obecność karotenoidów przy jednoczesnym ich braku w kwiatach roślin kontrolnych. Obliczenie współczynnika podobieństwa genetycznego na podstawie wzorów prążkowych uzyskanych za pomocą metody RAPD-PCR pozwoliło na wykazanie odrębności genetycznej uzyskanych somaklonów. Zmienione rośliny powtórzyły swoje cechy po kolejnym rozmnożeniu wegetatywnych.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 2; 69-82
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: New chrysanthemum cultivars as a result of in vitro mutagenesis with the application of different explant types
Nowe odmiany chryzantem uzyskane na drodze mutagenezy in vitro z zastosowaniem różnych typów eksplantatów
Autorzy:: Zalewska, M.
Tymoszuk, A.
Miler, N.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11542030.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:: Induced mutagenesis allows to obtain in relatively short time new cultivars of chrysanthemum differing in single characteristic traits such as the colour or shape and size of inflorescence, which determines their decorative values. The traditional breeding methods as crossing, selection and techniques of genetic transformation face limitations in this species. The object of investigation were three cultivars of Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. –‘ Albugo’, ‘Alchimist’, ‘Satinbleu’. Gamma radiation in dose of 15 Gy was obtained from Co60 cobalt source generated by Theratron 780 C. The dose rate was 2.14 Gy × min-1. ‘Albugo’ and ‘Satinbleu’ microcuttings cultured on MS medium were exposed to irradiation. Following the irradiation, single-node explants and leaves were excised from plantlets and subcultured onto MS medium supplemented with 0.6 mg × dm-3 BAP and 2.0 mg × dm-3 IAA. In ‘Alchimist’ there were irradiated leaf explants with callus regenerated on petioles. A month earlier this explants were placed on the MS medium with 0.6 mg × dm-3 BAP and 2.0 mg × dm-3 IAA added. The regeneration of adventitious shoots was conducted without subculturing onto fresh medium. Newly formed shoots were transferred onto rooting medium 4 months after the irradiation. Gamma radiation effected the regeneration of shoots on explants. From the mutants obtained in vM2 generation the most interesting, worth introducing to cultivation five genotypes were selected: ‘Albugo Sunny’, ‘Alchimist Tubular’, ‘Alchimist Golden Beet’, ‘Satinbleu Minty’, ‘Satinbleu Honey’.
Indukowana mutageneza pozwala uzyskać w stosunkowo krótkim czasie nowe odmiany chryzantem o zmienionych pojedynczych cechach jak barwa lub kształt i wielkość kwiatostanu, które decydują w głównej mierze o wartości dekoracyjnej. U tego gatunku bardzo utrudnione jest stosowanie tradycyjnych metod hodowli, takich jak krzyżowanie, selekcja oraz technik transformacji genetycznej. Badaniom poddano trzy odmiany Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. –‘ Albugo’, ‘Alchimist’, ‘Satinbleu’. Promieniowanie gamma zastosowane w dawce 15 Gy pochodziło ze źródła 60Co aparatu typu Theratron 780 C. Moc pochłoniętej dawki wynosiła 2,14 Gy·min-1. U odmian ‘Albugo’ i ‘Satinbleu’ napromienieniu poddano mikrosadzonki rosnące na pożywce MS. Po napromienieniu – na pożywkę MS uzupełnioną 0,6 mg × dm-3 BAP i 2,0 mg × dm-3 IAA wyłożono jednowęzłowe fragmenty pędu i liście. U odmiany ‘Alchimist’ napromieniano eksplantaty liściowe z kalusem zregenerowanym na ogonkach. Miesiąc wcześniej eksplantaty te wyłożono na pożywkę MS z dodatkiem 0,6 mg × dm-3 BAP i 2,0 mg×dm-3 IAA. Regenerację pędów przybyszowych prowadzono bez pasażu na tej samej pożywce. Po 4 miesiącach od napromienienia uzyskane pędy przeniesiono na pożywkę ukorzeniającą. Promieniowanie gamma wpłynęło na regenerację pędów na eksplantatach. Spośród uzyskanych mutantów w pokoleniu vM2 wyłoniono pięć interesujących, godnych wprowadzenia do uprawy genotypów: ‘Albugo Sunny’, ‘Alchimist Tubular’, ‘Alchimist Golden Beet’, ‘Satinbleu Minty’, ‘Satinbleu Honey’.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 2; 109-123
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wpływ barwy światła na jakość mikrosadzonek chryzantemy wielkokwiatowej ukorzenianej w warunkach in vitro
Autorzy:: Miler, N.
Zalewska, M.
Lema-Ruminska, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/794635.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:: Badano wpływ barwy światła na etapie ukorzeniania na jakość eksplantatów wierzchołkowych chryzantemy wielkokwiatowej ‘Richmond’, regenerujących na pożywce bez regulatorów wzrostu. Zastosowano światło dzienne, białe, czerwone, żółte, zielone oraz niebieskie. Eksplantaty kontrolne rosły w warunkach światła dziennego na pożywce zawierającej 2,0 mg·dm⁻³ kwasu 3-indolilooctowego (IAA). Mikrosadzonki o najwyższej jakości zregenerowały w świetle dziennym na pożywce zawierającej IAA. Żadna z zastosowanych w doświadczeniu barw światła nie zastąpiła wpływu dodanej do pożywki auksyny.
The influence of light colour during the rooting stage on the quality of chrysanthemums ‘Richmond’ microcuttings regenerating on the medium without any growth regulators was investigated. Six different light conditions were used: daylight, white, red, yellow, green and blue. The control explants were grown under daylight in the medium containing IAA. The highest quality of microcuttings was obtained in the control plants, none of the light colour replaced the effect of auxins in the medium.
Źródło:: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2005, 504, 1
0084-5477
Pojawia się w:: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Activity of alpha-fucosidase and beta-glucuronidase in serum and urine of patients administered parenteral nutrition
Autorzy:: Raczkowska, K.
Szajda, S.D.
Raczkowski, K.
Zasadowska, W.
Chojnowska, S.
Kepka, A.
Zalewska-Szajda, B.
Waszkiewicz, N.
Knas, M.
Snarska, J.
Zwierz, K.
Ladny, J.R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/874170.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:: alpha-fucosidase
beta-glucuronidase
serum
urine
patient
parenteral nutrition
malnutrition
enzyme activity
Opis:: Background. In hospital patients suffering from adverse clinical and biochemical symptoms of malnutrition, it is often necessary to employ parenteral nutrition to avoid the body’s tissue becoming broken down by being metabolised. Thus, the patient’s welfare and survival can be supported throughout any periods of medical crisis. Two of the enzymes responsible for metabolising glycoconjugates are a-fucosidase (FUC) and p-glucuronidase (GLU), present in lysosomes. They release fucose or glucuronic acid from the non-reducing end of oligosaccharide chains. Objective. To determine the effect of parenteral nutrition administered to ill patients, on glycoconjugate metabolism, by measuring serum and urinary activities of FUC and GLU. Material and methods. Blood samples and the daily urine collection were taken from 23 patients’ who had been undergoing parenteral nutrition for either 5 or 10 days, as well as from a baseline sample. Enzyme activities in serum and urine were determined by the method of Zwierz et al. Results. Serum FUC activities were significantly lower after 10 days compared to 5, (p< 0.0172), whereas GLU activities were significantly lower after both 5 and 10 days, (p< 0.0007 and p< 0.0208 respectively), compared to levels before starting parenteral nutrition. GLU activities were however higher after 10 days than those after 5 days, (p< 0.0023). In urine, FUC activities were significantly decreased after 10 days compared to 5 days after starting parenteral nutrition, (p< 0.0245). Urine GLU activities were unaffected by parenteral nutrition nor was any effect seen on FUC or GLU activities when calculated per 1mg creatinine. Conclusions. Serum FUC and GLU activities can be used for assessing the effect of parenteral nutrition on glycoconjugate metabolism. The significant decreases of serum GLU activity observed after 5 and 10 days, may serve to indicate that the components of parental nutrition are appropriate and that the body has become suitably adapted to this form of nutrition.
Wprowadzenie. Kliniczne lub biochemiczne objawy niedoborów pokarmowych stwarzają konieczność wdrożenia żywienia pozajelitowego w celu ograniczenia katabolizmu własnych tkanek i stworzenia warunków umożliwiających choremu przetrwanie krytycznego okresu, a-fukozydaza (FUC) i P-glukuronidaza (GLU) są enzymami lizosomalnymi uczestniczącymi w katabolizmie glikokoniugatów. Odcinają fukozę (FUC) lub kwas glukuronowy (GLU) od nieredukującego końca łańcuchów oligosacharydowych. Cel . Celem badań było zbadanie wpływu żywienia pozajelitowego na katabolizm glikokoniugatów poprzez ocenę aktywności FUC i GLU w surowicy krwi i moczu chorych żywionych pozajelitowo. Materiał i metody. Krew z żyły łokciowej oraz mocz z dobowej zbiórki pobrano od 23 pacjentów żywionych pozajelitowo trzykrotnie: przed rozpoczęciem żywienia pozajelitowego, w piątej oraz dziesiątej dobie alimentacji dożylnej. Aktywność FUC i GLU w surowicy krwi i moczu oznaczano metodą kolorymetryczną Zwierza i wsp. Wyniki. W trakcie żywienia pozajelitowego, stężenie aktywności FUC w surowicy krwi uległo istotnemu obniżeniu w dziesiątej dobie (p<0,0172), w porównaniu do doby piątej, żywienia pozajelitowego. Stężenie aktywności GLU istotne obniżyło się (p<0,0007) w piątej oraz (p<0,0208) dziesiątej dobie, w porównaniu do aktywności przed zastosowaniem żywienia pozajelitowego. Stężenie aktywności GLU istotnie rosło (p<0,0023) w dziesiątej dobie, w porównaniu do piątej doby żywienia pozajelitowego. Stężenie aktywności FUC w moczu uległo istotnemu obniżeniu (p<0,0245) w dziesiątej dobie, w porównaniu do piątej doby żywienia pozajelitowego. Żywienie pozajelitowe nie wpływa istotnie na stężenie aktywności GLU w moczu oraz moczowe aktywności FUC i GLU przeliczane na 1 mg kreatyniny. Wnioski. Stężenia aktywności FUC i GLU w surowicy mogą być użyte do oceny wpływu żywienia pozajelitowego na katabolizm glikokoniugatów. Istotne obniżenie aktywności GLU w surowicy krwi w 5 i 10 dniu pozajelitowego żywienia, może świadczyć o prawidłowym doborze składników i adaptacji organizmu do żywienia pozajelitowego.
Źródło:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 3
0035-7715
Pojawia się w:: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki